Tot mijn verbijstering – en dus schande -, heb ik nooit opgezocht wat het islamitische offerfeest betekent/of voor betekenis heeft @isgeschiedenis.nl #islam #hieronder-mijn-conclusie

Stelling: Het is uit onderstaande verklaring duidelijk dat het Offerfeest een belangrijke gebeurtenis ia, terwijl de christelijk gelovige ermee worstelt en misschien daarom geen feestdag is. Allereerst de goddelijke opdracht aan Abraham: God beveelt Abraham om Isaak te offeren (Genesis 22)[i]

In het Bijbelboek Genesis staat dus het verhaal dat Abraham zijn zoon Isaak moet offeren. Abraham krijgt deze opdracht van God. Abraham moet naar de berg Moria gaan om zijn zoon Isaak als een offer aan God op te dragen. Nadat Isaak gebonden is en op het altaar is gelegd, houdt een boodschapper van God Abraham tegen. Zijn zoon mag blijven leven. Het geloof van Abraham heeft de test doorstaan. Vele geleerden hebben nagedacht over de betekenis van deze geschiedenis. Het verhaal roept vragen op die soms niet te beantwoorden zijn, maar het verhaal blijft voor velen van betekenis.

Ook ik heb in het verleden mezelf afgevraagd dat de betekenis van deze bijbelse opdracht kon zijn. Pas nu is mijn antwoord duidelijk geworden, omdat ik het geheim zoek ik een tweetal verschillende aspecten: Abraham was niet alleen een aartsvader en daarmee stichter van het joodse volk, maar ook een profeet en voor mij nog belangrijker: een ingewijde met een buitenaardse afkomst. In die primitieve vóórhistorische tijden waren namelijk alle grote leidslieden van de toen bestaande volkeren allemaal  buitenaardse en dus verheven Meesters, want zonder deze geestelijk gevorderden (binnen mysteriescholen op aarde zoals Egypte, Griekenland en Atlantis/Lemurië), was het niet mogelijk om een compleet volk én beschaving op te richten.

Daarom was Adam ook een verheven ziel, zoals álle Groten uit de oude antieke werelden. Ook Alexander de Grote, maar al die profeten kregen ook te maken met aardse beproevingen, omdat ook zij onderhevig waren aan goddelijke of universele levenswetten. Zij stonden daar niet ‘boven’. En daarom kreeg Abraham als eerste gepriviligeerde aartsvader ofwel eerste Zoon Gods van het volk Israël de opdracht om zijn zoon op de brandstapel te doden als symbolische toets of hij zijn Opperheer, Opperschepper, ondanks het verschrikkelijke karakter van deze opdracht, toch daadwerkelijk bereid was deze opdracht uit te voeren. Dat was het geval en dat was dus zijn Poort naar de Hemel omdat deze taak als hemelse opdracht moest worden gezien, én begrepen. Met zijn verheven inzicht en verstand moest hij vanuit zijn hart begrepen hebben dat deze opdracht uitgevoerd móest worden opdat hem het Grootse Levenswonder zou worden geschonken. En zo geschiedde: zijn zoon werd gered.

En natuurlijk betwijfel ik of de islam déze betekenis er achter zou zoeken, want het vereist mystiek inzicht. Dat hebben zij niet aangezien alle salafistische en jihadistische oorlogen die vandaag de dag – en het recente verleden – worden/werden uitgevoerd, dat bewijzen. Dat druist tegen alle universele levenswetten. Even ernstige vergrijpen als de voormalige kruistochten van de christelijke wereldlijke leiders in de Middeleeuwen. Iedere oorlog is duivels.

Daarom speelt de antieke Alexander de Grote nu in zijn rol als gereïncarneerde van één van de leiders in het Gaza van nu, zoals Hamas of Hezbollah, maar ook Netanyahu en zijn extreem-orthodoxe regeringspartners. Of een Iraanse geestelijk leider. Zo mogen allemaal hun fouten uit het verre verleden proberen te herstellen en bewijzen dat ze echt iets geleerd hebben van hun toenmalige fouten. Oude en nieuwe massamoordenaars. Dat is dus de betekenis van het Offerfeest, dat net zo goed in de christelijke geloofsbeleving gevierd mag worden als een van de grootste wonderen uit de aardse geschiedenis, zoals Kerstmis als de boodschap van Liefde die de aarde gebracht werd door de grootste profeet aller tijden en genezer, en heeft bewezen dat de dood niet bestaat, zelfs de kruisdood niet, die hij letterlijk overwonnen heeft. Daarin kunnen christendom en islam elkaar vinden.

~

HET OFFERFEEST: HERDENKING VAN DE BEPROEVING VAN IBRAHIM

Het Offerfeest is een islamitisch feest waarbij herdacht word hoe de profeet Ibrahim (Abraham) op de proef werd gesteld werd door God. Het Offerfeest wordt tijdens de tiende dag van de pelgrimstocht naar Mekka gevierd.

Abraham moet zijn zoon offeren

Net als in de joodse en christelijke geschriften, wordt er in de islamitische geloofsleer aandacht besteed aan aartsvader Ibrahim (of Abraham). In al deze tradities wordt er verteld over een man die op oudere leeftijd een kind krijgt, waarbij wordt beloofd dat Ibrahim de stamvader zou worden van een heel volk. Op een dag wordt hij echter op de proef gesteld door Allah. Ibrahim moet zijn zoon offeren aan Allah. Met pijn in zijn hart voert hij uit wat Allah van hem vraagt, totdat Allah hem op het laatste moment tegenhoudt. Ibrahim heeft de proef doorstaan en mag zijn zoon houden. In plaats van zijn zoon offert hij een dier aan Allah.

Verschillende versies

Volgens de Joden en de Christenen heette de zoon uit dit verhaal Izaäk, waaruit later het volk Israël voort zou komen. Volgens de Islam is het echter Ismaël, waaruit later de Arabieren voort zouden zijn gekomen. Er zijn overigens geen historische bewijzen voor het bestaan van Abraham of Ibrahim, waardoor deze religieuze kwestie waarschijnlijk nooit opgelost zal worden.

(…)

https://isgeschiedenis.nl/reportage/het-offerfeest-herdenking-van-de-beproeving-van-ibrahim


[i] https://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/200227-god-beveelt-abraham-om-isaak-te-offeren-genesis-22.html

Plaats een reactie