Eerste sterren ontbrandden in verrassend koud heelal (Govert Schilling, Wetenschap/de Volkskrant, 1 maart)
Eerste sterren schenen in verrassend koud heelal, blijkt uit ‘echt heel gaaf’ onderzoek (digitale versie)
Honderdtachtig miljoen jaar na de oerknal ging het licht aan in het heelal. Dat was het moment waarop de eerste sterren begonnen te stralen. Amerikaanse onderzoekers trekken die conclusie deze week in Nature, op basis van metingen met een kleine, goedkope radio-ontvanger.
Het feit dat in dit onderzoek/verslag wordt gesproken van de ‘oerknal in het (ons) heelal’, verraadt 3D-denken aangezien het lineair taalgebruik is. Het gebruik van de term of het begrip ‘heelal’ duidt immers op het geheel, dus in mijn terminologie alle universa en galactica tezamen, ofwel het hele uitspansel.
Voor een lineaire wetenschapper heel gewoon, maar voor een spiritueel ingewijde, dus deskundige of ingevoerde, die weet dat er in de – en zeker niet in de geestelijke variant – schepping geen ‘begin en einde’ bestaat, en dus ook in de materiële schepping niet, heeft er dus altijd een heelal bestaan en zal het heelal ook nooit doven of verdwijnen maar eeuwig blijven bestaan.
Maar… Bij een oneindig bestaan kan/is er geen beginmoment (bestaan), en daarom hoop ik op logische gronden te kunnen aantonen dat in de multidimensionale wereld van universa en wetenschap er sprake is van een oerknal per universum en dat het ene, oudere universum, de nieuwe schept. Er heeft dus altijd een heelal bestaan, maar er vindt ook groei en evolutie per Galaxy en universum plaats, die steeds naar (een) hoger trillingsniveau worden bevorderd en ruimte maakt voor een nieuwe geboorte van een jongste loot aan de Boom van Universa, dat vele takken kent om in Bijbelse termen uit te drukken als het Huis van de Vader met de vele kamers.
Door: Govert Schilling 1 maart 2018, 10:00
De wetenschappers ontdekten ook dat de kosmische ‘oersoep’ op dat moment kouder was dan verwacht: iets meer dan 3 graden boven het absolute nulpunt.
‘Dit is echt heel gaaf’, reageert Michiel Brentjens van het Nederlandse radiosterrenkundig instituut ASTRON. Sterrenkundigen hebben wel een goed idee van de evolutie van het pasgeboren heelal, maar ondersteunende waarnemingen waren er tot nu toe niet. Brentjens hoopt dat de LOFAR-telescoop in Drenthe binnenkort nog meer details zal opleveren. ‘Het zijn heel moeilijke metingen. Dit is echt een belangrijke eerste stap.’
Wat zou ‘het’ pasgeboren heelal betekenen als er geen notie binnen de wetenschap bestaat van het heelal, anders dan ons universum?
Direct na de oerknal was het uitdijende heelal gevuld met neutraal waterstof- en heliumgas – de ‘oersoep’. Dat gas koelde in de loop van de tijd af. Het heelal maakte een aardedonkere periode door, totdat uit het samenklonterende gas de eerste sterren ontstonden. Opgeschud door de energierijke straling van die allervroegste sterren lieten de gasatomen vervolgens een soort donkere vingerafdruk achter in de kosmische achtergrondstraling – de ‘nagloed’ van de oerknal.
Leuk bedacht, heren en dames van de wetenschap!
Aquarius 