Categorie archief: factor tijd

Het ‘tijdmechanisme’

[Jaap Hiddinga, Visioenen en uittredingen, p.53]

# Zoals je weet vinden er allerlei evoluties plaats op de planeet die je ‘aarde’ noemt, maar ook op de overige planeten in dit zonnestelsel en op de zon zelf. Deze evolutieprocessen hebben niet altijd te maken met “leven” zoals je je dit voorstelt, maar bestaan ook uit andere veranderingsprocessen , die je nog niet altijd begrijpt. Soortgelijke processen vinden ook plaats op planeten en andere sterrenstelsels door het gehele heelal heen. Deze processen zijn niet continu en worden niet zonder enige controle aan zichzelf overgelaten. Indien dit het geval zou zijn, zou het binnen de kortste keren het geheel uit de hand lopen, en net als een “goed geoliede machine” moet af en toe het een en ander bijgesteld worden. Je kunt dit zien als een interactieve regeling die op aarde als een terugkoppeling beschouwd wordt. Met andere woorden, de goddelijke krachten grijpen in al naar gelang de ontwikkelingen die er plaatsvinden.

Er kwamen verscheidene engelen, vergezeld van enkele wezens die ik al eerder in het “Koninkrijk der Hemelen” gezien had. Zij gingen naar de zon en zetten deze stil. Terstond stonden ook de planeten en hun satellieten stil en niets bewoog nog. We zweefden nu weer naar de aarde en ik zag dat alles ‘bevroren’ was in de tijd en dat niets bewoog. Alles stond stil en zelf een vogel was gestopt in zijn vlucht. Het was bizar om door een stad of door een landschap te kunnen lopen zonder dat iemand je opmerkte. Toch waren er veel mensen, maar allen stonden stil en bewogen niet. De engelen en de hemelse wezens begonnen nu hun werk. Zij voerden nu allerlei ‘werkzaamheden’ uit, die het best vergeleken konden worden met energetische processen, en stelden de evolutieprogramma’s bij. Dit nam enorm veel tijd in beslag en de gehele aanpassing duurde een periode die, indien gemeten kon worden, in aardse tijd circa vijfhonderd jaar in beslag zou nemen. Gedurende deze periode bleef alles echter stilstaan en veranderden en/of verouderden de taferelen niet. Op een gegeven moment was het ‘werk’ klaar en de engelen en de hemelse wezens zweefden weer naar de zon en lieten alles weer verdergaan. Tot mijn verbijstering begon ook alles op aarde weer te lopen en alle levende wezens gingen verder of er niets gebeurd was. Men had niet gemerkt dat er in de tijd een vacuüm of ‘subroutine’ was opgetreden die vijfhonderd jaar had geduurd. Er was voor de levende wezens in hun manifestatie geen ‘tijd’ verstreken en men ging vrolijk verder. De engel sprak weer en zei: ‘Dit gebeuren was nodig, want, zoals je zag, moesten sommige situaties bijgesteld worden. Indien alle processen zouden doorlopen, zouden deze “werkzaamheden” niet veilig hebben kunnen plaatsvinden en zou er veel schade aan het “levenstoneel” en de mensheid worden aangericht. Daarom wordt, uit veiligheid, de “goddelijke drijvende kracht” of in jullie begrippen “de tijd” gewoon stilgezet. Dit gebeurt vaak en afhankelijk van de periodes en omstandigheden op aarde zelfs wel enkele malen per jaar. Deze gebeurtenis duurt natuurlijk niet altijd even lang en soms zelfs niet langer dan enkele dagen, maar in grote uitzonderingsgevallen kan dit wel duizenden jaren in beslag nemen.’

Ik had enkele vragen en vroeg of het mogelijk was om dit proces bewust te ondergaan en de engel sprak: ‘Het is soms mogelijk dat je aan deze processen meedoet, maar het is onmogelijk om hieraan herinnering aan over te houden. Je hebt met de volgende problemen te maken. Allereerst zul je je zowel vóór als direct na het proces in dezelfde houding moeten bevinden. Indien je lichaam dat niet is, zal het uiteengereten worden door de krachten die het lichaam moeten verplaatsen indien dit niet goed geregeld is. Zelfs als je arm bijvoorbeeld, niet meer dan een centimeter verplaatst is, kan dit al problematisch zijn. De beweging die ontstaat op het moment dat het mechanisme weer gaat “draaien”, gaat sneller dan de lichtsnelheid en de arm wordt verscheurd of krijgt een enorme schok.

Bovendien speelt het verouderingsproces ook mee. Op het moment dat je in een dergelijk proces meedoet, verouder je, want je tijd loopt dan mee in onze tijd en niet met je eigen tijd die stil is gezet. Begrijp je dit?

(…)

De engel sprak: ‘Het begrip “tijd” is niet eenvoudig te begrijpen, maar onder sommige omstandigheden is het mogelijk dat je aansluiting hebt op de toekomst en het verleden. Het is voor jullie onmogelijk om in jullie eigen evolutiestroom in de stof zowel naar de toekomst als naar het verleden te reizen. Alleen in de geest kunnen jullie dit. Dit is niet alleen zo vanwege de zogenaamde “causaliteitsprincipes” die jullie geleerden menen te begrijpen, maar heeft ook nog een andere belangrijke reden. De ziel is eeuwig en bevindt zich óf in een menselijk lichaam, óf in de geestelijke sferen, óf in het “Koninkrijk der Hemelen”, en het is gewoon niet mogelijk om je eigen zielenevolutie te doorbreken. Indien je je daarvan losmaakt en inderdaad circa duizend jaar vooruit of achteruit zou reizen, zou je ziel gedupliceerd moeten worden, want je ziel was er ook duizend jaar geleden, maar dan in een andere bestaansvorm. Jullie geleerden, die alleen in de vergankelijke materie denken, denken hier helemaal niet aan en bedenken ingewikkelde wiskunde om iets te beschrijven wat volslagen onmogelijk is. Slechts de eeuwige ziel bepaalt de vrijheden binnen je bestaan. Toch is het mogelijk om schijnbaar door de tijd te reizen zonder al deze wetten te overtreden en dit heb je vaak meegemaakt. Het is onder bepaalde omstandigheden mogelijk dat je aansluiting krijgt met de directe evolutiegolven die achter jullie liggen of voor jullie liggen maar die niet tot jullie eigen evolutiestromen behoren. Dit is dan geen werkelijk reizen in de tijd en dus geen voorwaartse of achterwaartse beweging, maar een zijwaartse, waardoor je een situatie ervaart die in je eigen evolutieproces al verleden of toekomst is. Zoals ik je in een van de vorige lessen heb laten zien, is de evolutie een continu proces met steeds weer een nieuwe groep zielen die het verhaal invullen. Ik noemde je als voorbeeld de Tweede Wereldoorlog, die nu nog steeds aan de gang is, maar dan met een nieuwe groep zielen, die niets met jullie te maken hebben. Zo is alles wat er in de geschiedenis gebeurd is nog steeds functionerend en alle geschiedenis is heden en toekomst tegelijk, maar dan met andere zielen die nu die geschiedenis of heden of toekomst ondergaan. Het is mogelijk dat je besluit om een dergelijke groep een geestelijke of stoffelijke les te brengen en je wordt dan fysiek of stoffelijk overgeheveld naar deze, voor jullie andere, evolutiestroom. Je ervaart dit als een reis door de tijd, maar dat is het niet. Slechts het toneel dat je dan ziet, doet aan als verleden of toekomst, maar is in werkelijkheid het heden voor de zielen die dat ervaren. Dit is wat je in werkelijkheid ervaren hebt. Ook in jullie menselijke geschiedenis zijn er voorbeelden van mensen die hielpen of leraren die plotseling kwamen en weer verdwenen. Begrijp je dit proces? Ik knikte, want de vorige lessen had ik goed begrepen. In werkelijkheid was er niets zoiets als verleden, heden en toekomst, maar slechts onze eigen beweging door het ‘filmtoneel’. In deze ervaring had ik dus aansluiting gehad mop een evolutiestroom die qua omstandigheden nog achter ons lag, maar die absoluut gezien toch het heden was. De engel sprak weer en zei: ‘Toch is ook dit niet compleet; de menselijke ziel is in werkelijkheid erg moeilijk te begrijpen voor de mensheid en vrijwel niet voor te stellen. Verleden, heden en toekomst zijn in werkelijkheid nogal vreemd en het feit dat er zoveel verschillende universa, werelden en evolutiestromen door elkaar heen stromen, maakt het niet gemakkelijk voor jullie om alles goed te begrijpen. Het is niet voor niets dat het merendeel van de mensheid nog niet “weet” en niet “bewust” is. Op dit moment heb je genoeg ervaren en gezien.’ [Tekst gaat over op een nieuw thema van antikrachten, waarover een nieuwe blog zal verschijnen.]