Categorie archief: autisme als vorm hoogsensitief

Kosmische achtergrond en dus het doel van autisme

‘Zoals je ziet is de oorzaak van het autistisch gedrag het ontbreken van bepaalde verbindingen tussen hersendelen. Deze verbindingen zijn elektrochemisch, dat wil zeggen dat er verschillende vloeistoffen tussen de neuronen in de hersenen aanwezig zijn die deze verbindingen mogelijk maken. Als ze in hun functie gestoord zijn, ontstaan er allerlei problemen, waaronder het gedrag dat bekend staat als autisme, maar er zijn ook andere afwijkingen mogelijk die men nu nog niet als een ziekte of aandoening onderkent. De oorzaak van het niet functioneren van die verbindingen kan velerlei zijn. Zo is het gebruik van bepaalde medicijnen een mogelijke oorzaak, maar in de meeste gevallen gaat het om een aangeboren afwijking die zich verder ontwikkelt tijdens de eerste drie jaar van het leven van het kind.

Maar zoals altijd is er ook een zielservaring aan verbonden, want het lichaam dat een dergelijke anomalie vertoont, heeft namelijk ook vele mogelijkheden om iets te schenken aan de wereld. Afhankelijk van welk deel in de hersenen geen verbinding maakt, kan men over verschillende uitzonderlijke gaven beschikken. Zo is het mogelijk dat men een briljant wetenschapper wordt en de wereld juist iets brengt wat een doorbraak in de natuurkunde, wiskunde of wat dan ook kan betekenen. Veel echt grote uitvinders en geleerden die de wereld de meest opzienbarende vondsten brachten, waren in principe autistisch in aanleg. Het kunnen ook heel bijzondere kunstenaars zijn. Kortom, maakt iets bijzonders mogelijk.

De meeste mensen leren met een autistische aandoening om te gaan als zijn ouder worden en het wordt dan ook gemakkelijker voor hun omgeving. Ook zij kennen een diepe zielsliefde voor iemand met wie zij een zielenband hebben, maar voelen dit niet in hun lichaam en denkwereld. Zij kunnen daarom vaak ook geen uitdrukking geven aan dit gevoel. Kijk nu eens naar de ziel van dit kind, dan zie je iets bijzonders.’

Ik keek nu weer naar het kind en zag dat zij een bijzondere ziel had. Het was een bewuste ziel de dit lichaam uitgekozen had om een bepaalde opdracht uit te voeren. Deze opdracht was niet gering en had te maken met bepaalde dingen die in de toekomst moesten gebeuren. Dit lichaam, dat zonder enige emotie kon reageren maar briljant was in het oplossen van bepaalde raadsels, bood haar enige mogelijkheid om deze opdracht te vervullen.

Ik begreep de essentie van de geopenbaarde les. Het is inderdaad niet goed om naar mensen te kijken met in gedachten een standaardpakket met eigenschappen waaraan men moet voldoen. Het is de zielenopdracht die van belang is en die voorrang heeft boven alle andere elementen in het leven, en deze bepaalt welk lichaam daarbij hoort. Als de ziel dus op grond van de zielenopdracht bepaald heeft wat voor eigenschappen het lichaam moet hebben, dan zal het lichaam aan die opdracht voldoen. Mensen moeten leren dat zij niet altijd kinderen krijgen die aan hun wensen voldoen, maar dat deze kinderen zo geboren worden dat hun eigen wens is. Ik begreep dit heel goed en zag dat de ziel altijd het lichaam koos dat was afgestemd op de te vervullen opdracht. Soms was dit om een les te leren aan de mensen in de directe omgeving, zoals ouders en anderen, soms was dit om zelf een ervaring op te doen, maar vaker nog ging het er bij deze specifieke aandoening om, dat ze de mogelijkheid hadden om iets bijzonders te doen in de wereld. Ik begreep ook dat deze mogelijkheid niet altijd uit de verf zou komen, maar de mogelijkheid was in ieder geval gecreëerd voor het tot stand brengen van iets belangrijks. Het hing af van de omgeving en de mogelijkheden die men als mens zou krijgen en ik zag dat de ziel telkens het gezin zou uitkiezen dat de juiste omstandigheden bood die nodig waren voor de individuele ontwikkeling. Maar ik begreep ook dat dit voor veel mensen niet gemakkelijk zou zijn.

De engel sprak nu weer en zei: ‘In deze tijd worden relatief meer kinderen geboren met een autistische aandoening dan vroeger. Daar is een reden voor. Er zijn een aantal opdrachten, dat vervuld moeten worden en daar zullen deze mensen het meest geschikt voor zijn. Deze opdrachten hebben te maken met de veranderingen in de toekomst. Laat hen hun gang gaan en bedenk dat elke ziel nu een steentje bijdraagt. Kijk dus niet of zij aan menselijke maatstaven voldoen. Het gaat om de zielenopdracht. En als men dat leert, kan men ook de liefde van een mens met deze aandoening leren voelen. Eens zal men als ziel naast deze zielen komen te staan, en bedenk: de ziel onthoudt alles. Het is daarom van belang dat ouders en andere gezins- en familieleden met hun ziel te kijken naar de mens die zich in hun midden bevindt en ogenschijnlijk niet met hen verbonden is. Deze verbinding is namelijk wel degelijk en onafgebroken liefdesstoom is zichtbaar. Als men dat leert te doen, is het veel gemakkelijker.’

[eveneens geciteerd uit Jaap Hiddinga, De verwarde mens, pp 110-113]