Een spirituele kerstboodschap [3]

Het derde hoofdthema van de predestinatieleer is het verband tussen predestinatie (of determinisme) en de vrije wil zoals in deel 1 genoemd. Omdat de geciteerde teksten in voorgaande blogs eigenlijk geen antwoord gaven op dit probleem van het feit dat er een voorbeschikking bestaat, maar dan rijst de vraag hoe het met de menselijke vrije wil staat, en daar kan geen theoloog of gedragswetenschapper een antwoord op geven, maar dat is logisch omdat dit probleem of knelpunt alleen kan worden opgelost met de metafysica, ofwel de multidimensionaliteit, ofwel dito kennis en inzicht. En dan komt de theosofie als meest praktische mysterieschool om de hoek kijken, omdat deze beweging is opgericht door de beroemde 19^e-eeuwse grondlegger van de theosofie, namelijk Helena Blavatsky, met haar standaard werk De Geheime Leer, waar ik ook erg regelmatig op terugval vanwege de digitale tekst die bestaat (en bijna 1000 bladzijden beslaat). Om maar enkele hoofdstukken als voorbeeld te nemen: ‘Noodlot of vrije wil?[i] of ‘Karma, lot, vrije wil’[ii].

Vanuit mijn eigen ontwikkelde beeld van de kosmogonie moet dus om dit verband tussen predestinatie en vrije wil aldus worden ‘samengevat’ worden uitgelegd.

1. Het is vanuit de multidimensionaliteit heel goed mogelijk dat er veel kosmische systemen en structuren bestaan die vanuit het menselijk verstand onmogelijk samen kunnen bestaan of onderling bestaansrecht hebben, maar vanuit 5D is dat wel mogelijk (als ze maar voldoen aan de universele levenswetten en daar niet strijdig mee zijn, net zoals een bepaald voorwerp in 3D aan een vaste plek gebonden is zoals in de natuur planten en bomen, maar diezelfde natuurverschijnselen blijken in 5D rond te zweven omdat daar geen materie bestaat; zij kunnen tegelijkertijd op verschillende plaatsen waargenomen worden en daar kijken wij natuurlijk vreemd van op. Dat kan bij ons op aarde niet. Kun je nagaan wat voor andere wereld 5D is. Wel kennen we op aarde het verschijnsel teleportatie als reizen in de tijd.[iii] Dat is dus ‘klaarblijkelijk’ wel mogelijk voor ons maar pas in de toekomst. Dat kunnen we dus voor kennisgeving aannemen.
2. De vrije wil is natuurlijk een heel ander thema. En ik heb dat nog nooit voor mezelf uitgewerkt en uitgeschreven en dus hoop ik dat het lukt. [2.1] Zoals in vorige delen uitgelegd, heeft ieder mens een kosmisch blauwdruk in zijn ziel verborgen liggen ofwel opgeslagen in een hoekje van de ziel. Maar geen blauwdruk zoals architecten dat op papier ontwerpen, maar een energetisch plan. De vraag wordt dan hoe signalen vanuit dit plan worden doorgegeven aan de menselijke hersenen die de opdracht van(uit) de ziel moeten uitvoeren. [2.2] Het is duidelijk dat de menselijke vrije wil vanuit het verstand ofwel de hersenen wordt bestuurd, en daarbij reken ik óók de emoties en gevoelsaspecten/gevoelsleven. Maar hoe komt de verbinding tot stand? [2.3] Het blijkt in de praktijk mogelijk dat het contact probleemloos tot stand komt en dat de mens ongemerkt en dus klaarblijkelijk onbewust overneemt, zodat hij het gevoel heeft dat het zijn eigen ideeën of gedachten zijn. Er bestaan zelfs auteurs die beschrijven dat iedereen denkt dat hij zijn handelingen heel bewust zelf bepaalt en uitvoert, maar dat het toch allemaal neerkomen op het overnemen van signalen vanuit de ziel. En dat wetenschappers  volkomen onbewust tot ideeën en uitvindingen komen, maar dat ze letterlijk ingegeven zijn vanuit zijn ziel en dus vanuit de geestelijke wereld. Dat dus geen onderzoeker zijn nieuwe ideeën zelf bedenkt. Als ik voor mijzelf mag spreken voel ik bij het schrijven van deze teksten mij rechtstreeks ingefluisterd door de geestelijke wereld. Voor mij geen probleem want ik weet dat het zo werkt. [2.4] De conclusie luidt dus wat mijzelf betreft – anderen zullen dit vanzelfsprekend afwijzen – dat ik het heel gewoon vind dat deze ideeën door mijn begeleiders wordt doorgegeven, aangezien ik nooit in mijn leven deze creativiteit in huis heb gehad en hoe het schrijven op school voor mij een worsteling van jewelste was. Het kan verkeren. Nu stromen de zinnen bij mij binnen. En zo is de vrije wil dus een heel ander proces dan wel ooit hadden kunnen denken. Gevoelsmatig weten we niet beter dat we een vrije wil hebben, maar in de praktijk bestaat het gewoon niet. En wonderlijk genoeg voelen we bij deze influisteringen geen dwang en juist daarom is het weer een menselijke denkfout. Daar komt de neurowetenschapper nog wel eens achter. Geen wonder dat de wetenschap zelf voor raadsels staat, want zij zijn gebonden aan 3D ofwel duaal denken dat heel beperkt is; alléén maar lengte, breedte en hoogte of diepte. Die bestaan in de multidimensionaliteit niet. Zo simpel is dat.

---

[i] https://www.theosofie.net/sunrise/sunrise1999/janfeb1999/noodlotvrijewil.html

[ii] https://www.theosofie.net/studieonderwerpen/karma.html

[iii] https://www.ninefornews.nl/rond-2100-kunnen-teleporteren-tijdreizen-en-onzichtbaar-worden/

Een spirituele kerstboodschap [2]

In deel 1 werd uitgelegd hoe onmogelijk het begrip predestinatieleer in feite is. Zoals te lezen viel gaat het om het kerkelijke beginsel van ‘voorbeschikking’, maar dit beginsel kan al helemaal niet worden uitgelegd. Wat is ‘voorbeschikking’?

Romeinen 8:29-30 vertelt ons: “Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.” Efeziërs 1:5 en 11 verkondigen: “En hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus Christus zijn kinderen te worden… In hem heeft God, die alles naar zijn wil en besluit tot stand brengt, ons de bestemming toebedeeld.” Veel mensen bezitten een sterke vijandigheid tegenover de leer van de predestinatie, ook wel voorbeschikking genoemd. Maar, predestinatie is een Bijbelse doctrine. De sleutel is het correcte begrip van de betekenis van predestinatie in Bijbelse zin.

In deel 1 werd uitgelegd hoe onmogelijk het begrip predestinatieleer in feite is. Zoals te lezen viel gaat het om het kerkelijke beginsel van ‘voorbeschikking’, maar dit beginsel kan al helemaal niet worden uitgelegd. Wat is ‘voorbeschikking’?

Romeinen 8:29-30 vertelt ons: “Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.” Efeziërs 1:5 en 11 verkondigen: “En hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus Christus zijn kinderen te worden… In hem heeft God, die alles naar zijn wil en besluit tot stand brengt, ons de bestemming toebedeeld.” Veel mensen bezitten een sterke vijandigheid tegenover de leer van de predestinatie, ook wel voorbeschikking genoemd. Maar, predestinatie is een Bijbelse doctrine. De sleutel is het correcte begrip van de betekenis van predestinatie in Bijbelse zin.

*Het woord ‘voorbeschikking’ heb ik in het eerste deel al heel anders vanuit de metafysica uitgelegd, en dat houdt dus logischerwijs ook in dat ook hier het onderscheid kan/moet worden gemaakt tussen een duaal en een nonduaal deel van de uitleg. De mens als fysiek wezen is op school al aangeleerd dat dat begrip de betekenis heeft van ‘bestemd tot’ een leven waarin ofwel een opgroeiend kind wordt opgevoed door een vader om in zijn voersporen te treden, hetgeen kan betekenen dat hij graag wil dat het kind later als hij daarvoor ‘klaar’ is. Zijn vader als directeur van een fabriek kan opvolgen. Als het kind dat een spannende toekomst vindt, dan zal het op school in ieder geval goed zijn best gaan doen om de vereiste diploma’s te halen.

Maar als blijkt dat het kind dat helemaal niet aantrekkelijk vindt, dan gooit hij de kont tegen de krib en leert zichzelf aan om dwars te gaan liggen. Of, als in een andere situatie de vader een eenvoudig ambtenaar of boekhouder is, dan spreekt dat toekomstbeeld het kind helemaal niet aan en doet er alles aan om door te stromen naar hoger onderwijs, zodat zijn levensperspectieven veel gunstiger zijn/worden. Dat deel van je levensbestemming heb je dus voor een groot deel in eigen hand.

En de kerkelijke voorgangers hebben met name in de tweede helft van de 20e eeuw te maken gekregen met jeugdigen die zich steeds moelijker lieten sturen, zodat toen het gezag van met name de katholieke pastor sterk afnam en de crisis van leegloop van de kerken begon.

Dat houdt in dat de voorbestemmingsleer al een heel andere inhoud ging krijgen, maar welke precies, dat werd giswerk. Maar dat zowel de katholieke als de calvinistische bevolkingsdelen vroeger met een stevige knoet  over hun volgelingen gingen, al bekend. Zo kún je predestinatie afdwingen, maar dat was geenszins de bedoeling van de schepper. Daarvan was sprake in de praktijk van alle dag toen de maatschappij zich in een ander evolutiefase van de geschiedenis bewoog. Wat toen gebeurde was vandaag niet mogelijk. Dit hebben de religies en met name de christelijke kerken ervan gemaakt. Maar was dit ook de bijbelse bedoeling? Dat is maar de vraag, want ik houd het erop dat ik in deel 1 voldoende heb uitgelegd dat ieder mens een ‘eigen’ geestelijk DNA in zijn ziel verborgen heeft liggen, dat overigens na de geboorte ook, en vooral te maken krijgt met het genetisch ofwel fysieke DNA van de voorvaderen aan vaders- en moederskant. Het gaat dus om die combinatie. Wat er idealiter uit ‘gaat’ komen staat wel al vast als de opvoedingsomstandigheden helemaal volgens kosmisch plan verlopen; maar op een heel andere manier dan men zal denken. Wat is er dan aan de hand? De oorspronkelijke blauwdruk in de oerziel is natuurlijk perfect, dat lijdt geen twijfel. Maar daarna, vrijwel helemaal onbekend bij de gemiddelde mens, wordt door engelen, begeleiders en gidsen steeds overleg gevoerd hoe het hele evolutieproces op aarde (of op andere planeten; ieder mens doorloopt namelijk alle heelallen en universa). Een iedere geboorte op welke planeet dan ook, wordt aangepast door diezelfde begeleiders als dat noodzakelijk blijkt te zijn omdat er veel ongewisse factoren in levensomstandigheden plaatsvinden. Alles staat dus onder controle van de begeleiders een daar kan niemand tussenkomen omdat het kosmische plan dient te worden uitgevoerd. Maar nu een andere verrassing: de engelen/gidsen en mindere mate begeleiders zijn in feite niet alleen de goddelijke boodschappers maar óók de feitelijke architecten die voor ieder mensenleven de juiste conditie scheppen die nodig zijn om het kosmische plan uit te voeren. De mens kan in dat proces alleen maar vertragend werken als hij niet in staat is op de juiste manier naar zijn hart en ziel te luisteren. En dus komt er nu veel meer duidelijkheid over de taken en functies van alle goddelijke ‘werklieden’, die de plannen uitvoeren die door de Kosmische Blauwdruk vastgesteld is. Daarvan wordt vanwege het abstracte karakter van dat Plan niet van afgeweken, want dat is óók niet nodig omdat –  nogmaals – de engelen alle reparatiewerkzaamheden uitvoeren die ook daar gedaan moeten worden.

Dat gebeurt allemaal niet bij ‘toverslag’, want daarvoor zijn de aardse omstandigheden veel te moeilijk. Daarom moeten alle mensen minstens honderden, maar velen duizenden zijn geen uitzondering, levens doorlopen om uiteindelijk aan het einde van dit evolutietraject en bestemming op aarde aan te komen. en dan pas is de bevordering naar de multidimensionale werelden van 5D aan de orde waar de geestelijke groei wordt voortgezet , maar het fysieke leven definitief tot een einde is gekomen. Want de noodzakelijke aardse fysieke lessen zijn dán geleerd en herhaling daarvan heeft geen zin want je gaat immer dóór in je eigen evolutionaire groei en vooruitgang. Daarom heeft een gemiddelde aardse mens – zo is doorgegeven aan auteur William Gijsen  – een 1.064 levens nodig om de aardse verlichting (en dat is de laagste trap in de 5D-wereld/sfeer) te bereiken om vervolgens door te groeien naar hogere graden in de geestelijke hiërarchie. Kortom, predestinatie is heel wat anders dan wij op aarde denken dat het is.

Samengevat: de energetische Schepper is de Liefde en Goedheid en het Licht zelf, die alles heeft voorbestemd in het Komisch volmaakte Plan waarin geen duister(nis) en kwaad voorkomt, maar alleen Liefde zoals aangegeven. De duivel en duisternis zijn puur menselijke producten die hijzelf ook nodig heeft om te kunnen ‘leren én ondervinden’ wat het Licht inhoudt. Daarom zijn de fysieke werelden geschapen zonder de hoogste trillingsfrequenties die het fysieke lichaam op aarde niet kan verwerken. En die hogere vibraties en frequenties komen nu via het zonlicht naar de aarde in deze finale transitieperiode om de mensheid te (laten) dwingen na te denken en te ervaren welk levensdoel hem te wachten staat, aangezien dat zelf ontdekt moet worden. Waarom? Zonder dat zélf te hebben ontdekt kom je in de astrale gebieden altijd onverwachte gebeurtenissen tegen waar je je alleen uit kunt redden als je op aarde geleerd hebt hoe je jezelf tegen iedere weertand bestand weerbaar te zijn. En zo beschouwd en bezien komt er plots een Volmaakt Scheppingsplan tevoorschijn. Daarin hebben de kerkelijke instanties wel hun functie, ook al spelen daar alleen maar duale en dus dwingende eisen zo’n rol, maar dat kan nu verder beschouwd worden als een ‘onbewust’ nuttige strategie om de mens alvast voor te bereiden om de avonturen die hem aan gene zijde te wachten staan.

Een briljant betoog of visie van een Duits socioloog over de vervreemding van de maatschappij [1] @trouw

Stelling: Dit nieuwe boek is zo belangrijk dat ik onderstaand betoog opsplits in een serie van meerdere delen, omdat volgens mij alle aspecten worden genoemd die belangrijk zijn in deze tijd, niet alleen bij ons, maar overal ter wereld.

Als eerste citaat:

“Wat is er aan de hand?

“Wat er in Nederland gebeurt, is geen geïsoleerd fenomeen. We zien dat op heel veel plekken in Europa en andere plekken op de wereld. Denk aan Hongarije, Polen, de Scandinavische landen, Italië, Argentinië en Brazilië. Er is iets principieels veranderd in de manier waarop de democratie functioneert.

“Het onderliggende probleem is dat onze verhouding tot de wereld is verstoord. Veel mensen hebben het gevoel dat ze allerlei aspecten van hun omgeving en hun toekomst niet meer in de hand hebben. Die onzekerheid vertaalt zich steeds vaker in een politieke stem op radicaal-rechts. Mensen willen de controle terug. Bij brexit was dat letterlijk de tekst van de voorstanders van een vertrek uit de EU: ‘Take back control’.”

‘Wij zijn resonantiewezens, we kunnen niet zonder religie’ (Gerrit-Jan Kleinjan, Katern Trouw, 4-12-23)

Vervreemdinginterview

De opkomst van rechts-populistische bewegingen zet de democratie onder druk, meent de Duitse socioloog Hartmut Rosa. Hij denkt een uitweg te zien, en daarvoor heeft hij goed afgekeken bij religieuze tradities.

De internationale trein waarmee de Duitse socioloog Hartmut Rosa naar Nederland reist heeft een forse vertraging, waardoor het vraaggesprek met hem later begint. Door die extra tijd heeft hij wel de kans gehad om nog eens rustig na te denken over de betekenis van de recente verkiezingswinst van de PVV en het succes van rechts-populistische partijen elders in Europa.

Dat een stem op dit soort bewegingen steeds gewoner wordt, heeft alles te maken met de ‘structurele crisis’ waarin onze samenleving zich bevindt, concludeert hij.

Wat is er aan de hand?

“Wat er in Nederland gebeurt, is geen geïsoleerd fenomeen. We zien dat op heel veel plekken in Europa en andere plekken op de wereld. Denk aan Hongarije, Polen, de Scandinavische landen, Italië, Argentinië en Brazilië. Er is iets principieels veranderd in de manier waarop de democratie functioneert.

“Het onderliggende probleem is dat onze verhouding tot de wereld is verstoord. Veel mensen hebben het gevoel dat ze allerlei aspecten van hun omgeving en hun toekomst niet meer in de hand hebben. Die onzekerheid vertaalt zich steeds vaker in een politieke stem op radicaal-rechts. Mensen willen de controle terug. Bij brexit was dat letterlijk de tekst van de voorstanders van een vertrek uit de EU: ‘Take back control’.”

Hartmut Rosa (1965), hoogleraar sociologie in de Duitse stad Erfurt, spreekt in zijn eigen land en ook daarbuiten veel over vervreemding en de politieke gevolgen daarvan. Dat doet hij in een taal die ontdaan is van jargon uit de sociologie – een zeldzaamheid in zijn vakgebied, zeker in Duitsland. Hij is een academisch onderzoeker die goed de brug weet te slaan naar een breder publiek.

De samenleving bevindt zich in een ernstige crisis, stelt Rosa in zijn publicaties. Ook in zijn nieuwste boek Democratie vraagt om religie doet hij dat. Met z’n allen zitten we gevangen in wat hij omschrijft als een ‘razende stilstand’.

Enerzijds ziet Rosa een alomtegenwoordige ‘versnelling’. De maatschappij heeft steeds meer haast, waarbij permanent gehamerd wordt op groei, snelheid en concurrentie. Daar waar groei hét credo is, in de economie, wordt dat het scherpst zichtbaar. Maar met termen als ‘persoonlijke groei’ heeft dat denken zich ook diep in het privéleven ingevreten.

Maar het kost ons steeds meer energie om te houden wat we hebben, in het groot en in het klein. Een simpel voorbeeld: was een huis ooit op één salaris te betalen, nu zijn twee inkomens soms niet eens toereikend. ‘We oververhitten de atmosfeer, we wekken warmte op, we verhogen de investeringen voor energie en gebruiken steeds meer energie om te behouden wat we hebben. Dat levert een energieprobleem op voor het klimaat en een energieprobleem voor de psyche: beide branden op’, schrijft Rosa.

Het gevoel ‘dat dit niet lang meer goed kan gaan’ is volgens de socioloog overheersend geworden. Of het nu gaat over klimaat, politiek of economie. Tegelijkertijd is, aldus Rosa, een gezamenlijk hoger doel uit het zicht verdwenen. We drijven onszelf voort zonder enig idee waarheen en waartoe.

Groei was lange tijd geen probleem in onze samenleving. Waarom nu wel?

“Onze moderne samenleving, die de afgelopen paar eeuwen is ontstaan, was zo succesvol en ook zo veelbelovend, omdat mensen het gevoel hadden dat ze aan een betere toekomst werkten. Dat zien we in alle geïndustrialiseerde samenlevingen: ouders gingen er altijd uit van het idee dat als ze maar hard werkten en moeite deden, hun kinderen het op een dag beter zouden hebben.

“Dat was een drijvende kracht. Dat is veranderd. We hebben niet langer het gevoel dat we op weg zijn naar een veelbelovende toekomst. We proberen de achter ons afbrokkelende rand van de afgrond voor te blijven.”

Waarom vormt deze ontwikkeling een gevaar voor onze democratie?

“Democratie heeft vertrouwen nodig, het gevoel dat je wat in de melk te brokkelen hebt. De belofte van democratie is invloed, maar de reële ervaring is vaak een andere. Welke invloed hebben jij en ik bijvoorbeeld op het beleid van de EU? Door dat gevoel van machteloosheid, niet gehoord worden, verandert de politieke cultuur.

“In plaats van vertrouwen is er woede gekomen, agressie. Iemand met andere politieke opvattingen is niet langer een gesprekspartner met wie men in discussie gaat. Het is iemand die zijn bek moet houden. De ander wordt als ‘idioot’ of ‘fascist’ bestempeld.”

Opmerkelijk genoeg bent u geen culturele somberaar. U meent een oplossing voorhanden te hebben door te kijken naar praktijken van religieuze tradities.

“Nou ja, oplossing. Het is meer een idee, een denkrichting die een uitweg kan bieden. Let wel: ik ben geen zendeling die mensen terug de kerk in wil hebben. Ik vraag mij als socioloog alleen af waar we een uitweg kunnen vinden uit het systeem waarin wij onszelf hebben gemanoeuvreerd.”

Hoe komt u dan uit bij kerk, moskee en synagoge?

“Het begint met de vraag: wat functioneert in onze samenleving niet volgens de moderne logica? De praktijken in tempels, kerken en moskeeën stammen uit een andere, voormoderne tijd, waarin mensen zich op een andere manier verhielden tot de samenleving en de wereld. Als je in een kathedraal komt, heb je die ervaring ook. Er is, letterlijk en figuurlijk, ruimte. Je lijkt een andere tijdsbeleving te betreden. Religie heeft een andere ruimte en een andere tijd.

“Kerken beschikken over een verhaal, een reservoir aan riten en praktijken waar niet alleen luisteren kan worden geoefend, maar ook het leven in een andere versnelling. We hebben denkstructuren, overtuigingen en riten nodig uit die religieuze tradities. Religie brengt mensen de vaardigheid om de verbinding met het geheel aan te gaan. Religies hebben elementen in zich die ons eraan kunnen herinneren dat er een andere houding tegenover de wereld mogelijk is dan een die op groei gericht is.”

Rosa gebruikt vaak de term ‘resonantie’. Daarmee doelt hij op ‘werkelijke verbinding tussen mensen, voorbij vluchtig contact’. Rosa, die in zijn vrije tijd graag kerkorgel speelt, gebruikt in zijn betoog muziek om duidelijk te maken wat hij bedoelt, “omdat de resonanties daar direct voelbaar zijn. De manier waarop muziek tot stand komt, brengt zaken aan het trillen. De adem, de ademtocht in zekere zin, treedt in resonantie met degenen die een instrument bespelen, maar ook met elkaar, met de ruimte en met ons als luisteraars.”

Werkelijk luisteren, meent hij, kan alleen als er sprake is van echt contact, van resonantie dus. “Kijk bijvoorbeeld eens naar het avondmaal, de symbolische maaltijd waarbij christenen brood en wijn delen. Er wordt een gemeenschap gecreëerd, een relatie tussen mensen en een relatie tot het allesomvattende geheel.”

Het gaat u om een geesteshouding. Welk heilzaam effect kan die in uw optiek hebben op de democratie?

“Democratie draait erom dat burgers elkaar ontmoeten als mensen die elkaar iets te zeggen hebben. Niet in de zin van ‘Die heb ik eens even mijn mening laten weten’, maar ‘Jij hebt mij ook iets te zeggen’. Pas dan ontstaat iets gemeenschappelijks. Democratie werkt niet in een agressiemodus. Er is, om met de bijbelse koning Salomo te spreken, een ‘luisterend hart’ nodig.”

Is het niet opmerkelijk dat juist een socioloog verwijst naar religie?

“Ik houd me als socioloog ook niet bezig met de vraag of het redelijk is om te geloven. Het gaat me niet om dogma’s of leerstellingen. Ik houd me bezig met de vraag wat voor soort verhouding tot de wereld ontstaat in religieuze praktijken. En daar vind ik concepten op drie niveaus die tegenwicht bieden voor de moderne samenleving: duurzaamheid, solidariteit, opmerkzaamheid. Al deze drie dingen zoeken we. Ik geloof dat we iets wezenlijks verliezen als die manier van denken verdwijnt.”

Hoe realistisch is uw pleidooi in een verregaand geseculariseerde maatschappij?

“Ik geloof dat het allerminst utopisch is om ook nu nog uit die tradities te putten. Mensen zijn wezens die van nature de verbinding met anderen zoeken. Je hoeft alleen maar naar pasgeboren baby’s te kijken. Voordat ze kunnen praten of denken, zoeken ze met hun ogen contact met anderen. Wij zijn resonantiewezens. Religie kan ons helpen dat weer in te zien.”

[Hartmut Rosa, Democratie vraagt om religie (Demokratie braucht Religion), Vert. Huub Stegeman. Boom; 80 blz., € 14,90.]

https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/2039/pages/30/articles/1942927/30/1

Een stelling die ik wil voorleggen aan spirituele belangstellenden

Nu ‘we’ aan het nadenken zijn wat we met onze Facebooksite ‘aanmoeten’ of moeten doen, nu is gebleken dat het bedrijf alle persoonlijke gegevens van eigen klanten verpast aan de hoogste bieder, zonder toestemming van betrokkenen, ben ik mijn eigen archief opruimend wonderlijke gegevens tegengekomen, die mij ‘dwingen’ tot een ander, aanverwant thema dat ook heroverweging verdient.

Die heroverweging komt neer op een heractivering van de ‘predestinatieleer’, maar dan voorzien van een andere en aangepaste inhoud, ofwel karmadenken, maar dan niet vanuit het straffende aspect daarvan (Gij zult gestraft worden als u nadeel aan uw medemens berokkent’), maar vanuit de aardse leerschool van de ‘voorbeschikking’ – beter is: voorgeplande én afgesproken leerroute tijdens dit leven – dat de mens ‘fouten’ (‘strijdigheid van kosmische levenswetten’) moet maken om er beter van te worden en te groeien naar volmaaktheid. Deze is natuurlijk nog heel ver weg is, want vaak een kwestie van eonen. Maar iedere ziel volgt zijn eigen leer- en ontwikkelingstempo.

Mijn stelling is dat 99% van de gemaakte fouten komt door onwetendheid/onkunde over die kosmische wetten – want waar worden die geleerd? – en dat de mensheid dat ook niet kwalijk kan worden genomen omdat de Creatieve Bron wist bij de schepping (van deze ‘instelling’) van deze duale aarde (binnen het kosmische plan) dat de mens alleen maar wat (bij)leert bij de gratie van fouten maken die ook niet bestraft hoeven te worden. Al hebben de kerken er een andere ideologie aan vastgekoppeld: die zondaar dient gestraft te worden (katholicisme met zijn biechtstoelmethode) en het calvinisme met de letterlijke predestinatieleer, zoals in de voetnoot duidelijk wordt. Wat overigens in mijn visie foutief is in de predestinatieleer is dat het onmogelijk is dat de mensheid gedoemd is tot ‘uitverkoren zijn tot eeuwig heil’ of ‘eeuwige verdoemenis’, want dat betekent discriminatie en onderscheid maken en dat gaat geheel tegen de kosmische wetten in. Kortom, de geïnstitutionaliseerde kerken hebben er niets van begrepen en hebben de christelijke mensheid op het verkeerde been gezet en voorgelogen. Ook onwetendheid bij de kerken dus.

Mijn dilemma is dat ik zo’n betoog als ik hierbij formuleer niet kan plaatsen op mijn politieke blog AquariusPolitiek, want de gewone burger moet niets hebben van spiritualiteit, laat staan van kerkelijke dogmatiek. Mijn visie die ik hieronder verder zal uitleggen, bevat een mooie gulden middenweg (hoewel bepaald niet als ‘consensusmodel’ bedoeld), namelijk dat alles wat er voorafgaande aan (21-12-) 2012 gebeurde verliep volgens planmatige ‘zielsplanning’ in iedere menselijke ziel opgeslagen maar wel kosmisch goedgekeurd omdat ieder mens tot aan 2012 volgens vaste plancycli leefde en invulling gaf aan de traditionele rollen die het aardse toneel in zijn systeem opgeslagen had liggen. Vaste toneelrollen, die keer op keer (in verschillende -miljarden- dimensies van de aardse atmosfeer aanwezig om iedere ziel de gelegenheid ervaring op aarde op te doen)
werden herhaald, van beginnersgroepen tot aan gevorderden (‘oude zielen’ betekent alleen in dit verband dat niet iedere ‘eeuwige’ ziel ervoor kiest om zijn materiële levensfase op aarde te beëindigen en het Rad van Wedergeboorte af te sluiten).

Kortom, in deze bijna atheïstische, dan wel geseculariseerde wereld, zijn dit allemaal taboethema’s geworden omdat de mens er niet meer over wenst na te denken en daarom hierbij een nieuw te lanceren theorie:

Nu we 2012 achter de rug hebben en daarmee alle aardecontracten stilzwijgend zijn gewijzigd in een aards leven dat nu getransformeerd wordt van 3 naar 5D, is er geen sprake meer van vastgelegde rollen, maar weten alle huidige zielen die met een menselijk lichaam op aarde leven, dat zij gekozen hebben om de aarde te reinigen en via eigen persoonlijke, dus individuele transformatie de aarde haar oorspronkelijke 5D-ziel ook weer ruimte te geven en dat betekent een bevrijding van alle vuiligheid en roofbouw op aarde.

Als wij ons bewust worden dat alle gemaakte fouten in het verleden noodzakelijk waren want ingebouwd in het contract dat voorafgaande aan de geboorte op aarde werd getekend, betekent het nu dat we die last achter ons kunnen laten en dat we oude misdragingen en foutieve handelingen niet meer hoeven te gehoorzamen omdat ze niet meer bestaan. Dat is dus nieuw vergeleken bij het verleden, dat ik maar ‘oud denken’ noem. Toen had je ziel daar geen schuld – ook al beweerden kerken wat anders – aan en kon ook geen serieus karma gecreëerd of opgebouwd worden. Wél in het persoonlijke denken daarbij.

Maar na 2012 is de vierde Maya-cyclus afgesloten en we zitten nu de 5e, die dus uitloopt in de volwaardige 5D. Die vijfde dimensie kent geen dualiteit meer en dus geen oorlog, conflict en onbalans. Alleen vrede, harmonie en eenheid. Dat betekent een totaal andere leefwijze van de mensheid vergeleken met nu. We leven nu in de onvermijdelijke overgangsfase omdat de huidige mensheid verre van 4/5D verwijderd is. En de meeste specialisten zijn er dus ook van overtuigd dat die overgangsfase 2 tot 3 generaties zal duren. Voor alle duidelijkheid: in deze 5D-sfeer met zijn hogere lichtfrequentie moet dus ieder lichtmens – die we dan geworden zijn – in volledige balans moeten kunnen leven en daarvan is nu nog helemaal geen sprake.

Nu naar mijn kern van dit betoog. Hieronder volgen een serie kranten- en weekbladen’koppen’ die ik net vanochtend geselecteerd heb en die aantonen dat waar Facebook nu op betrapt is, al eerder voorkwam – wat voor ons natuurlijk geen verrassing is:

Incassobedrijven verpatsen illegaal persoonsgegevens (Karlijn Kuijpers, Thomas Muntz & Tim Staal, De Groene Amsterdammer, 26.10.2017) ‘De toezichthouder die dit alles had moeten voorkomen is beschamend afwezig.’

Maar ook bijna dagelijks nieuws zoals:

De weg van Lucas (Maud Effting, de Volkskrant Magazine, 13-9-14] ‘Als een kind van 18 in de geestelijke gezondheidszorg terechtkomt, sta je als ouders buitenspel. Het overkwam de ouders van Lucas Woudstra. ‘Ik kan u geen informatie verstrekken. Uw zoon is volwassen.’ [Verwacht mag worden dat dit artikel voldoet aan journalistieke maatstaven, wat voor de lezer niet te controleren valt]

Wordt aangevuld met ‘koppen’ van andere artikelen die allemaal kunnen worden samengevat onder de ‘illusies’ van het leven op aarde (omdat die illusies in ons 5D-universum niet bestaat omdat die beschavingen allemaal verder zijn dan wij).

Voetnoot predestinatieleer:

Predestinatieleer. Christelijk leerstuk dat het lot van mensen door God is voorbeschikt, hetzij dat zij zijn uitverkoren tot eeuwig heil, hetzij veroordeeld tot eeuwige verdoemenis. Deze leer werd in aangescherpte vorm een van de centrale leerstukken van het calvinisme. [http://www.encyclo.nl/lokaal/10429]