‘Baanbrekende visies’ deel 3

Na de ‘energievisie’ van Hiddinga volgt hieronder tot slot het laatste artikel in Bres, ook van hem, over de energetische wisselwerking tussen de tegenovergestelde deugden van liefde en haat, die immers ook horen bij de aardse polariteit en dualiteit.

Een diepere kijk op liefde en haat

# ‘Liefde’ is een woord dat wij in ons leven met heel veel gevoelens associëren. In de eerste plaats denke we aan het gevoel dat we hebben voor een partner, een geliefde maar ook aan de liefde voor onze kinderen (als we die hebben), familieleden, vrienden, kennissen, huisdieren etc. Liefde is er in vele vormen, in andere verbanden – en dus in de tweede plaats – gebruiken we dit woord ook in religie, godsdienst en spiritualiteit in de betekenis van empathie en mededogen voor de mensen in deze wereld.

# Het woord ‘liefde’ wordt dus heel vaak gebruikt in onze vocabulaire, net als het woord haat, de emotionele tegenpool van liefde, die echter uit dezelfde bron, de mens voortkomt. Het woord ‘haat’ roept echter gevoelens van negativiteit op. Het gevoel rondom het woord ‘liefde’ koesteren we, maar de gedachten, beelden en gevoelens rondom het woord ‘haat’ verafschuwen we.

# We denken allemaal dat we weten wat liefde is. Maar is dat ook zo? (…) Wat voor de een liefde is hoeft voor de ander nog niet zo te zijn. Er zijn verschillende niveaus van liefde, wat uiteindelijk een emotionele reactie kan oproepen. Haat is een emotionele tegenpool van liefde en roept soms nog veel sterkere emotionele reacties op. Als mensen echt haten is dat vaak met een veel diepere intensiteit dan wanneer zij liefhebben. Vreemd eigenlijk. Haat wordt vaak dieper gevoeld dan dat wat mensen liefde noemen. Het is misschien goed om daarover eens na te denken want beide emoties komen voort uit dezelfde bron van het ego.

# Het is dus van belang om goed te kijken naar de energie en de oorsprong van ons gevoel van liefde en haat, sympathie en antipathie, positief en negatief en hoe deze ons leven in relatie tot de ander en alles wat om ons heen is, elke dag weer opnieuw bepalen. Beide gevoelens zijn enorme krachten die vaak conflicten en zelfs oorlogen kunnen ontketenen, zoals we ook elke dag kunnen zien in de wereld om ons heen, maar ook een vreedzaam einde aan conflicten kunnen maken. Het zijn scheppende krachten.[1] Het uitdrukken van deze menselijke vorm van liefde is een scheppingskracht die ten grondslag aan vele kunstvormen. Het uitdrukken van haat eveneens. Het heeft namelijk geen zin om alleen maar in de liefde te zijn en de emotie van de haat te verwerpen. De emotie van haat is immers een deel van het leven om ons heen.[2] We hebben ermee om te gaan, of we het willen of niet.[3]

# Alleen de totale vereniging van deze twee emoties kan tot de uiteindelijke harmonie in onszelf leiden.[4] Het brengt ons ook de verlossing uit de dualiteit[5] en uiteindelijke gerechtigheid.

# Het is opmerkelijk[6] dat in godsdienstige overtuigingen en spirituele filosofieën men ervan overtuigd is dat we van het donker naar het licht gaan en van haat naar liefde. Met andere woorden, dat deze dualiteit er dus steeds is en dat wij als mens en als ziel een beweging maken van de ene kant (het duister) naar de andere kant (het licht). Maar de vraag is of dat wel zo is. hoe komen we aan dat idee? Is dit een idee dat ons is ingegeven door de verschillende religieuze leiders of hebben we dit zelf ook zo ervaren in het leven? God, wat we ons daar ook bij willen voorstellen, is immers een vorm van liefde die boven de emoties die wij aan liefde en haat verbinden uitstijgt. Dat is goddelijke liefde en in de goddelijke bron zijn het duister en het licht in een kracht verenigd.[7] Alleen de volledige versmelting van alles wat aan de dualiteit onderhevig is, is de verlossing naar het goddelijke.[8] Het leven in werkelijke liefde vraagt dus om een omhelzing van de haat, hoe vreemd dit ook lijkt. We moeten dan wel weten wat haat eigenlijk is want het is niet de kracht die we zo vaak associëren met geweld e.d.

De (op)volgende passage waarin Hiddinga uitlegt wat volgens hem haat is, wilde ik aanvankelijk niet opnemen, maar in het kader van dit visiehoofdstuk is het nuttig om het wel op te nemen omdat er spiritueel verschillen aan het licht komen in zienswijze:

# Recent bekeek ik de film 20.000 mijlen onder zee van Jules Verne nog eens. Op een cruciaal moment vraagt Kapitein Nemo aan Dr. Aronnax: ‘Kent u de betekenis van Liefde?’ Waarop Aronnax hem antwoordt: ‘Ja, ik denk dat ik dat wel weet’. Nemo antwoordt hem terug: ‘Maar wat u niet kent is de kracht en de betekenis van de haat.’ In het verhaal heeft kapitein Nemo zijn vrouw verloren die hij innig liefhad. Nu is zijn liefde nog steeds aanwezig maar drukt zich uit in de emotie haat voor de moordenaars van zijn vrouw. De opmerking van Kapitein Nemo is van grote betekenis. De emotie van de haat komt namelijk bijna altijd voort uit liefde. Als hij zijn vrouw niet had liefgehad had hij ook geen haat gevoeld ten opzichte van de moordenaars. Haat is altijd de liefde die geen vervulling in het leven kent of die van je is afgenomen. Haat is de liefde die we niet krijgen. Dit gevoel kan vaak het motief worden voor een vernietigende kracht in ons. Oorlogen zijn vanuit dit gevoel vaak het gevolg geweest.

Natuurlijk heeft Hiddinga hier geen ongelijk zoals hij de tegenstelling tussen liefde en haat uitlegt en ook aangeeft dat ‘haat de liefde is die we niet krijgen’. Maar er is nog een andere denkrichting of optie mogelijk, want wat de auteur beschrijft is inderdaad het algemene mensbeeld ten aanzien van deze begrippen (en gebeurtenissen). Een spiritueel geoefend denker weet echter ook dat die vermoorde vrouw er vanuit haar zielenwezen voor gekozen heeft om zich in dit beschreven leven te laten vermoorden (want anders was het simpelweg niet gebeurd) om daarmee hetzij karma uit voorgaande levens af te lossen, hetzij om andere redenen en het besluit te worden vermoord wordt niet alleen door de ziel alleen genomen, maar ook door de adviseurs van hogere orde. Dat zijn dus geen ‘ongelukken’ die per ongelijk of bij toeval gebeuren omdat universeel geen toeval bestaat. Daarom zal de spiritueel geoefende denker weten – of intuïtief voelen – dat de moord moest gebeuren hoe moeilijk dat ook is en hoeveel zelfbeheersing dat het slachtoffer, in dit geval de kapitein zelf, zou vragen. Maar in die situatie is geen sprake van een op voorhand verband tussen haat als gevolg van liefde, maar als erkenning dat sprake is van twee losstaande feiten en dat haatgevoelens logisch zijn voor mensen die de spirituele achtergronden van die moord onbekend zijn. Daarom schrijft Hiddinga die in zijn andere boeken over deze zielsverbanden heeft geschreven, niet voor niets: ‘oordeel niet’, want dat heeft geen zin. Dat het in Jules Verne als beeldspraak wordt gebruikt hoort bij het script van populaire en beroemde schrijvers als Verne, want herkenbaar voor de gemiddelde lezer. Kortom, ‘haat’ in dit verband van een roman is logisch, maar niet noodzakelijk als uitvloeisel van liefde en huwelijksband.

En hiermee heeft de auteur mij ook (onbewust) de gelegenheid geboden om een nadere nuance aan te brengen waar die anders achterwege was gebleven. En dat betekent ook dat haat niet altijd uit liefde voortvloeit, maar ook genegeerd kan worden en dát is een nieuwe visie in onze gepolariseerde tijden.

Tot slot neem ik het overzicht van Hiddinga uit de Vedische teksten over, omdat daaruit mag blijken dat er sprake is van een evolutionaire maatschappelijke procesgang.

# Volgens de Vedische teksten leve we op dit moment in het Kali Yuga tijdperk. De laatste van de vier tijdperken van de huidige cyclus (Yuga’s) van de Mahayuga. De naam Kali is in dit verband de demon Kali en niet de godin Kali. De demon Kali staat voor onenigheid, oorlog, onvrede en materialisme. Volgens Markandeya wordt het Kali Yuga tijdperk gekarakteriseerd door de volgende zaken:

–          Overheden (leiders) zullen onredelijk worden, het volk zwaar belasten en leugenachtig zijn.

–          Overheden (leiders) zien het niet langer als hun taak om spiritueel te werken maar worden een gevaar voor de wereld.

–          Mensen zullen verhuizen (migreren) om betere levensomstandigheden te vinden en eten te zoeken.

–          Aan het einde van het Kali Yuga tijdperk zullen zelfs de zogenaamde heiligen niet langer in het goddelijke verenigd zijn.

–          Mensen zullen openlijk elkaar bevechten en hun haat botvieren.

–          Mensen denken dat moord acceptabel is en zien het niet als verkeerd.

–          Lust is de sociaal acceptabele vorm van liefde en seksualiteit.

–          Mensen raken verslaafd aan drank en drugs.

# De lijst gaat zo nog even door en in de Brahma Vaivarta Purana (gerelateerd aan Rathantara Kalpa) voorspelt lord Krishna dat het Kali Yuga tijdperk een extreem zware opgave zal zijn voor de mensen die nog in idealen en hogere waarden geloven. Het is niet moeilijk om de huidige periode (de afgelopen 2000 jaar tot en met nu) als het Kali Yuga tijdperk te herkennen.

# Ook de oorsprong van het Kali Yuga tijdperk is terug te leiden tot de intense liefde die uiteindelijk geen vervulling kende en die zich daarom omzette in haat. De Brahma Vaivarta Purana en de Kalki Purana vermelden dat de demon Kali als zijn tegenstander Sri Kalki (de 10^e en laatste avatar van Lord Vishnu) had. Kali is de negatieve manifestatie die naar het einde van alles[9] toewerkt met de bedoeling een hernieuwing van het universum te bewerkstelligen. Aan het einde van dit tijdperk zal de godin Kali een slag leveren met de demon Kali en zal de wereld vernietigd worden[10] door Kalki Vishnu Avatar waardoor het nieuwe tijdperk (de Satya Yuga) zal beginnen.[11]

# Maar wie of wat zijn de demon Kali en de godin Kali eigenlijk? De godin Kali staat voor gerechtigheid. Het zwaard van Kali is het zwaard dat het ego neerhaalt maar zonder haar zieledeel (de demon Kali) kan zij die gerechtigheid niet volbrengen. In de laatste slag van het Kali Yuga tijdperk is het niet de godin Kali die haar zieledeel, de demon Kali, verslaat maar dit juist in haarzelf (en in hemzelf) verenigt. Liefde en die liefde die niet geleefd kon worden en die in haat oversloeg, worden dan één geheel en de emoties vallen weg. Er kan dan werkelijke gerechtigheid plaatsvinden. De liefde is dan los van alle emoties die ons als mens beheersen en kan werkelijke goddelijke liefde in eenheid vormen.

# De vereniging in onszelf van deze twee tegenpolen zijn ook nodig. Als (spiritueel) mens zijn we geneigd om telkens naar het ‘mooie en lieflijke’ te kijken maar we vergeten dat lieflijk niet hetzelfde is als werkelijke liefde. We onderdrukken daarbij ook het deel dat we vaak niet onder ogen willen zien, namelijk de demon in onszelf, want ook als mens zijn we onderdeel van die dualiteit. De dualiteit leeft in ons.[12]

# Goddelijke liefde is de kracht die alles omvat maar op aarde in de mens is liefde net zoals de haat, een emotie geworden die ons ego uitdrukt. Toch is er in elk mens een diep gevoel van iets wat men niet kan bereiken, iets wat bijna weemoedig maakt. De bijna onbereikbare liefde van het goddelijke voor alles wat er is en wat er zal zijn. De werkelijke energie die wij op aarde liefde noemen is oneindig veel grootser en complexer dan wij ons voor kunnen stellen. De emoties van het ego, liefde en haat zijn dan verbonden in een neutrale[13] liefdeskracht die onvoorstelbaar is, allesomvattend en scheppend vanuit de goddelijke bron. □●

Dit is het slot van deze serie beschouwingen over visie op spirituele energie en hierna volgen de implementaties van deze visie op de recentelijke boeken ‘Crowd Power deel 1’ en ‘Bits, Bytes en Bewustzijn.’

 

[1] Die de schepper in de mens heeft neergelegd aangezien die mens naar het beeld en gelijkenis van die schepper heeft geschapen en in zijn bouwplan neergelegd (genetisch in de DNA-structuur van de mens).

[2] Maar wel alleen in de dualiteit van 3D want in de hogere dimensies bestaat die aardse dualiteit niet meer.

[3] Tot het moment waarop de dualiteit is ‘overwonnen’ en de mens heeft gekozen voor het Licht, in plaats van duisternis en onwetendheid.

[4] In ‘die totale harmonie’ kan namelijk geen haat meer bestaan, want liefde overheerst als universele Liefdekracht. En die Liefdekracht sluit haat uit.

[5] In mijn kanttekeningen heb ik het procesmatig beschreven terwijl Hiddinga hier het eindresultaat schetst.

[6] Waarom Hiddinga het bijwoord ‘opmerkelijk’ gebruikt is onduidelijk, tenzij hij bedoelt dat de mens als zielenwezen voorafgaande aan de geboorte op aarde zelf heeft gekozen voor een nieuw bestaan op aarde, als leerschool, zoals ik eerder schreef.

[7] Dat hoort mijns inziens in of binnen de universele polariteit van het Leven als geheel (Ying & Yang), hetgeen zich op lager (3D) niveau manifesteert als licht & duisternis, maar die duisternis betekent niets anders dan de afwezigheid van het licht. De mens op aarde wordt immers voor een belangrijk deel meegezogen in de krachten van de duisternis bij gebrek aan geestelijke opvoeding of bewuste afwijzing van het licht door eigen egoïsme en hebzucht.

[8] Jammer dat de auteur in deze passage geen koppeling maakt tussen polariteit & dualiteit, want dan zouden de overeenkomsten maar juist ook de verschillen beter tot uiting komen.

[9] De vraag is hier wat met het ‘einde van alles’ bedoeld wordt als iets anders dan ‘einde van dit tijdperk’. Desondanks kan worden opgemerkt dat deze mythen of mythische teksten ook mensenwerk zijn en dus begrepen moeten worden naar de tijd waarin ze zijn geschreven en verschenen.

[10] Ook dit is symbolisch bedoeld want de wereld zal nooit vernietigd worden.

[11] Hiervoor mag de huidige Shift worden begrepen die de wereld laat transformeren (en transmuteren) van 3D naar 5D. Dat levert inderdaad een nieuwe wereld en aarde op.

[12] Want onvermijdelijk in 3D.

[13] ‘neutraal’ leest hier wat vreemd en waarschijnlijk wordt ‘puur’ bedoeld. Het gaat hier immers om ‘pure liefdeskracht’.

‘Baanbrekende visies’ deel 2

De volgende tekst in het Bresnummer is afkomstig van Jaap Hiddinga onder de titel ‘Een andere visie op het leven’, Energiebewegingen en de evolutie van de ziel.

Jaap Hiddinga komt bij het opruimen van het ouderlijk huis de DVD tegen van de film Casablanca (1942), waarbij hij de opmerking schrijft dat hij ‘de eerste vijf minuten van de film een openbaring’ vond. ‘In de inleiding is een kaart van Europa en Afrika te zien en de delen die door Nazi-Duitsland bezet zijn. vervolgens wordt grafisch zichtbaar gemaakt dat er vele duizenden vluchtelingen uit Duitsland en Midden-Europa via allerlei smokkelroutes naar Afrika vluchtten (Casablanca, Marokko) om van daaruit te proberen een overtocht naar Amerika  te boeken. Degenen die willen vluchten betalen mensensmokkelaars vele duizenden dollars, diamanten e.d. om maar een van die begeerde vlieg- of boottickets te kunnen bemachtigen om de gevaarlijke overtocht naar Amerika te kunnen maken.’

Hiddinga schrijft vervolgens dat hij er peinzend naar kijkt, maar vreemd genoeg ook herkenbaar, ‘maar dan in omgekeerde vorm. In de afgelopen jaren zij er duizenden vluchtelingen vanuit Afrika, Midden-Oosten e.d. met boten via de Middellandse Zee naar Europa gekomen, naar de EU. De vluchtelingen betalen de mensensmokkelaars vele duizenden euro’s om maar een plaatsje te bemachtigen in wrakke bootjes om in het veilige Europa te komen.

In breder perspectief stelt Hiddinga vast dat door de eeuwen heen veel van deze heen- en weergaande bewegingen zijn geweest. En hij stelt ook dat er een spirituele relatie lijkt te bestaan:

# Het lijkt daarbij dat er telkens een vorm van balans wordt gecreëerd. In spiritualiteit noemt men dit karma en dergelijke bewegingen hebben vaak te maken met het vereffenen van een onbalans uit het verleden. Tijdens de Nazi-bewind in het midden van de twintigste eeuw werden veel mensen uitgemoord en zijn er ook veel mensen gevlucht. Vanuit een geestelijk of spiritueel oogpunt ziet men daarbij dat een land als Duitsland een oud karma uit het verleden weer in balans brengt door nu juist veel vluchtelingen op te nemen. Dit is maar een klein voorbeeld en als we naar de wereldgeschiedenis kijken zien we dat er telkens een beweging is tussen twee uitersten. Een keizerrijk kent zijn bloeiperioden om vervolgens weer ten onder te gaan waarbij de macht naar een andere groep mensen verschuift. Migranten en/of vluchtelingen trekken van het ene naar het andere om vervolgens na vele eeuwen weer een tegengestelde beweging te maken.

# Dergelijke bewegingen hebben ook een invloed op de ontwikkeling van de wereld in een groter verband. De vermengingen van de mensenrassen zorgen ervoor dat er steeds een goede genetische uitwisseling plaatsvindt waarbij de mens zowel fysiek als geestelijk evolueert.

Het zijn overigens niet alleen vermengingen van de mensenrassen op zichzelf die voor een goede genetische uitwisseling zorgen, maar ook het feit dat ieder mens in zijn talrijke levens op aarde (gereïncarneerd) in verschillende culturen en beschavingen wordt geboren om daarmee de verschillen tussen al die leefwijzen te leren kennen. Alleen zo kan het leven in een grofstoffelijke 3D-omgeving worden ervaren en gekend.

# Maar wat gebeurt er nu eigenlijk echt? Karma en ontwikkeling in groepsverband of op individueel niveau is één ding maar wat gebeurt er op zielsniveau met de ontwikkeling van de aarde? Tijdens de meditatie diende het volgende beeld zich aan.

Visioen. Energiebewegingen en de evolutie van de ziel

# Ik zag het zonnestelsel, maar dan ontdaan van alle lagen van de vorm, met andere woorden: er as alleen maar energie te zien. Energie in de vorm van energiestromen en energieconcentraties op bepaalde plekken waar men eigenlijk de zon en de planeten zou verwachten. Op de plaats waar normaal gesproken de zon te zien zou zijn geweest was nu niets anders dan een heel klein energiepuntje dat de locatie en de intensiteit van een energiebron voorstelde, maar dan vanuit het goddelijke perspectief.

Dit laatste ‘in goddelijk perspectief’ betekent dat het ‘goddelijke’ alleen energie is – of uit energie ‘bestaat’ – en dus betekent en dat in andere, lagere bewustzijnslagen en – sferen er vormen omheen worden aangebracht door die alom aanwezige goddelijke energie.

# Een lichtwezen legde uit: ‘Dat kan ook niet ander , want de zon zoals de mens die kent is een stoffelijke energiebron en hij manifesteert zich dus alleen op jullie stoffelijke niveau. Het si een ster bestaande uit gassen waarop kernreacties plaatsvinden die de energie leveren waardoor jullie op aarde in de stof kunnen leven. Maar een echte zon op het niveau van de goddelijke manifestatie bestaat niet. Er is slechts een energiepunt dat de materie in staat stelt om een zon te vormen op jullie waarnemingsniveau. Maar geestelijke gezien is er dus geen zon. Het heeft dus ok geen zin om aan de zon enige waarde toe te dichten zoals je dat zo vaak tegenkomt in zogenaamde new-age- of nieuwetijdsdoctrines. Zoals je kunt zien is de werkelijkheid aangaande hemellichamen dus iets anders dan wat jullie zien.

Vandaar mijn focus in mijn blogs om duidelijk te maken wat 3D is binnen de wetenschappelijke onderzoekingen, die met de ‘werkelijkheid’ niets te maken hebben omdat de sferen die boven 3D uitstijgen voor ons oog en instrumenten niet waarneembaar zijn. Op deze wijze beschouwd zijn wetenschappelijke vakgebieden als astronomie en kosmologie van nul en generlei waarde, die alleen op een bepaald moment zinloos zijn geworden van de transformatie meemaken van 3D naar 5D. dan ontstaat er een geheel nieuwe wetenschap vanwege nieuwe paradigmata.

# We passeerden andere energiepunten, die de planeten voorstelden. De meeste waren erg klein, want er was geen leven op deze planeten meer.[1] Zijn waren aan het uitdoven en de energiepunten werden zo zachtjes aan overgeheveld naar andere delen van het universum of naar een ander niveau in een ander universum. Ten slotte kwamen we bij de plek die de aarde voor moest stellen. Ik was verbaasd te zien dat er geen aarde zichtbaar was, maar een sfeer waarin veel beweging was. Er was een heel klein lichtpuntje te zien, dat de zielenkern van de aarde bleek te zijn. Rondom dit punt nam ik een wervelende sfeer waar met daarin energievormen die uit zielenenergie bleken te bestaan. er waren geen herkenbare vormen te zien en ook geen individuele energiestromen, slechts een sfeer van energie. Ik voelde veel vragen in mij opkomen. Ik had de aarde al op verschillende niveaus waargenomen en alle aspecten van zowel het stoffelijke als het geestelijke daar kunnen zien. Dit beeld tartte elke beschrijving, want ik zag geen herkenbare vormen of processen.

# Het wezen sprak: ‘Dit is de werkelijkheid op zielsniveau, als je alle vormlagen weghaalt. Wat dan overblijft, is pure goddelijke energie, want elke levensvorm en ook de ogenschijnlijke dode stoffen zijn bezield door deze goddelijke energie. Dat is de beweging die je nu ziet en die in feite het leve  op aarde voorstelt. Zoals je ziet is elke vorm van individueel gedrag, verdriet, geluk, waarneming, niet langer aanwezig in dit proces op zielsniveau, want in werkelijkheid vindt dat niet plaats. Er is geen individualiteit op geen enkel niveau.[2] Als je nu teruggaat door de verschillende lagen van waarnemingen geen naar de stoffelijke wereld, dan zie je dat alles wat mensen en andere levensvormen meemaken in principe met deze wervelende processen een verbinding hebben. Met andere woorden: het “leven” op aarde met alle aspecten daarin heeft dus een verbinding met de ontwikkeling op goddelijk niveau. Jullie zijn als mens de stoffelijke uitvoerders van het proces dat je nu gadeslaat. De mens ervaart dit uitvoeren op stoffelijk niveau als de enige realiteit; sommige mensen zijn in staat daarin een aantal lagen dieper te kunnen zien maar de stoffelijke beweging is alleen maar een proces en geen doel op zich. Als je nu naar de aarde kijkt en ook naar datgene waar je een gevoel over hebt, dan zie je dat dit aardse gedachten zijn over de vorm en het kleine stukje goddelijke energie daarin, maar niet de volledige werkelijkheid.

# Dit is de ware reden waarom jullie als mens nooit vervulling vinden in het leven, tenzij je de eenwording met het goddelijke in de verenigende ziel vindt. Het leven dat jullie als mens ervaren in de vorm is namelijk geen leven, maar de projectie van iets wat wel leven is. Het is een illusie die door de ziel gecreëerd is. Je weet dat dat veel moeilijker is dan men denkt, en op aarde, in de samenleving die jullie nu kennen, projecteren jullie dit op relaties, werk, gezondheid en ziekten en de activiteiten die jullie verrichten. Maar in werkelijkheid is het alleen maar een beweging die op de een of andere manier moet worden beleefd. Het stoffelijke en geestelijke leven, ja elke vorm van leven op elk niveau van een andere realiteit of sfeer is alleen maar de vorm waarin uiteindelijk deze energetische beweging tot stand komt, maar het is niet de beweging zelf. Ook de geestelijke sferen zijn namelijk net zo illusoir als het stoffelijk leven. Het werkelijke leven is puur goddelijke energie, liefde en warmte, maar niet de liefde zoals je deze gewend bent op aarde in de aardse vorm. In een heel klein aantal gevallen komt aardse liefde een fractie in de buurt van het beleven van goddelijke liefde, maar dat is een zeldzaamheid.

# Begrijp je nu waarom het loslaten van het illusoire beeld zo moeilijk is voor veel mensen? Men heeft immers juist geleerd dat men door empathie, warmte en liefde voor elkaar en de medemens verder komt in het leven, zowel in de geest als in de stof. Deze aspecten hebben ervoor gezorgd dat de goddelijke energie waar men deel van uitmaakt groeit. Maar op aarde gaat men namelijk liefde, warmte en empathie te veel als een doel op zich zien voor het individu, terwijl het niets anders is dan de mogelijkheid om iets in beweging te zetten, wat in feite de evolutie van het goddelijke is.

# Je hebt nu een klein stukje van de niet-illusie kunnen ervaren, kunnen voelen en ook zien. Nu weet je dat je als mens in feite helemaal niets en tegelijkertijd juist alles bent. Ook jij bent mens geworden en hebt ervaren hoe het is o als mens te moeten leven met alle teleurstellingen, verdriet en ook gelukkige momenten. Maar je hebt nu ook kunnen zien dat er in het menselijk bestaan vrijwel geen vervulling mogelijk is, dit was ook een van de inzichten van de Boeddha. Er is alleen een vervulling wanneer men deze illusie inziet en wanneer de innerlijke kracht van de ziel op de liefde reageert van de verenigde ziel en het zelf. Alleen in die kracht kan de ziel de vervulling vinden die men zoekt, maar in je bestaan als mens is dat nooit mogelijk.

Je hebt nu ook kunnen zien dat het zielsaspect in de mens iets anders is dan men denkt. Men verwart het te veel met de individuele geest die men heeft en die te maken heeft met persoonlijkheidskenmerken. Bedenk ook dat elke levensvorm, dus ook de mens, in het handelen datgene aan de goddelijke manifestatie toevoegt wat nodig is. Elke handeling, elk gevoel en elke ervaring zijn daarom van belang. De liefde van de moeder voor haar kind, de liefde van partners voor elkaar, de gelukservaring bij het aanschouwen van schoonheid, maar ook het verdriet, het lijden, de haat, het ongeluk en alles wat minder prettig is. Alles is van belang want in de illusie van het leven is er immers deze dualiteit, ja, wat de mens meemaakt is een illusie. Een illusie in zoverre dat de werkelijkheid achter elke handeling en ervaring niet is wat jullie eigen projecties in jullie denken oproepen. Het is een illusie in zoverre dat jullie niet kunnen waarnemen wat de werkelijkheid is. net zoals de illusionist je iets laat zien waarvan je denkt dat het waarneming A is, terwijl hij in werkelijkheid met handeling B bezig is. Jullie denken geeft een associatie met iets wat je denkt te kennen, maar wat niet werkelijk is. Jullie ervaren, voelen en nemen waar met stoffelijke ogen en stoffelijke zintuigen, dus jullie zullen daarin ook nooit de vervulling van de waarheid kunnen vinden, want deze vorm van ervaren ius doordrongen van associaties en projecties vanuit jullie denken en is te beperkt. En in die zin is het leven een illusie. Maar denk nooit dat het leven daarom geen waarde heeft, want zelfs de verandering van het kleinste atoom heeft waarde in de schepping en in de evolutie en dus ook de grootste bewegingen waar je over contempleerde naar aanleiding van het zien van de DVD.

# Herzie dus alleen de waarde en begin op een andere manier waar te nemen. Langzaam maar zeker zul je dan wél de vervulling van je eigen wezen kunnen ervaren. Als mens hebben jullie geleerd als individu beslissingen te nemen, maar die hebben op individueel niveau niet die betekenis die men eraan hecht, want alles komt toch terug in dezelfde energie. Maar door deze individualiteit hebben jullie ook de dualiteit en de afgescheidenheid gecreëerd en dat geeft juist de meeste problemen op aarde.

# Ik voelde hoe lang deze schepping nog in stand zou blijven, totdat de ziel van de mens was geëvolueerd naar een nieuw niveau van bestaan om uiteindelijk deel te worden van het goddelijke. Ik ervoer dit nu als een paradox, want in feite was er geen afscheiding geweest, maat slechts het illusoire pad dat de mens koos. De ziel van de mens neemt altijd[1] deel aan het goddelijke en wandelt in de goddelijke energie, maar de afscheiding door het stoffelijke maakt dat de mens zich alleen onvervuld en afgescheiden voelt van het goddelijke. Dit gevoel probeert men te compenseren door het aangaan van interactie met anderen en alles wat daaruit voortvloeit zoals het willen genieten van voorbijgaande dingen. Ik begreep nu hoe de mens zich zo kon voelen, terwijl er geen werkelijke noodzaak toe was. Maar zolang de mens een deel blijft van het zelf gecreëerde systeem, de maatschappij, zal de mens als stoffelijk wezen daar ook bijna niet van loskomen. Het belangrijkste is echter dat de mens weet dat hij/zij deel is van het goddelijke, de levensbron, en dat hij daar nooit uit is gestapt. Op geen enkel ogenblik heeft men de verbinding verloren, en juist daarin kan de mens van nu misschien troost vinden. Men hoeft het pad naar God niet terug te vinden, want men heeft het nooit verlaten. Maar als mens is men in de illusies van het stoffelijk leven de weg kwijtgeraakt en als men die kan terugvinden, wordt het al een stuk makkelijker. De vele inzichten hebben een nieuw licht geworpen op de verschillende facetten van de schepping en hoe het keven daarin functioneert. Het leven vindt plaats op een stoffelijk niveau en op verschillende andere niveaus, die de meeste mensen ‘geestelijk’ noemen. Deze niveaus zijn vaak niet zichtbaar of voelbaar en veel mensen kunnen er geen verbinding mee maken, ondanks dat zij er wel een deel van zijn. in feite zijn dat andere realiteiten, maar de naam doet er niet zoveel toe. Het belangrijkste is dat deze werelden om ons heen zijn en dat wij ermee verbonden zijn. Het is als het ware een groter energieveld, waarin wij permanent verkeren en waarin wij continu met alles in verbinding staan. Echte individualiteit en afgescheiden zijn van deze verbindingen is een illusie, want men is altijd een onderdeel van dat grotere geheel.

# Aan de andere kant kan het heel bemoedigend en zelfs troostend zij om te beseffen dat men altijd verbonden is met het goddelijke, maar aan de andere kant kan het ook ontmoedigend zijn als men ziet hoeveel gedachten en gekoesterde illusies men kwijtraakt over het leven als men werkelijk uit de illusie stapt. Het aardse leven heeft immers ook een zekere bekoring en binnen die illusie kan het veilig en warm aanvoelen als men een gelukkig leven heeft. Als men dan werkelijk een prettig leven heeft, waarin men ook gelukkige momenten kent, wees dan dankbaar voor de gegeven mogelijkheden, want miljoenen mensen op deze aarde hebben geen prettig leven. Denk niet dat het geluk een recht is, maar beschouw het veeleer als een zeldzaam rustmoment op het pad naar de eenwording met de goddelijke energie.

# De ervaring die hier beschreven is was ontnuchterend helder en ook bevrijdend. Bevrijdend in de zin dat het kunnen loslaten van projecties en gedachten aan bepaalde dingen in mijn leven, maar ook best moeilijk, omdat ik niet langer vast kon houden aan de gedachten die tot dat moment mij  leven een doel hadden.

# De bewegingen en handelingen op aarde, zowel op individueel niveau als in groepsverband zijn bewegingen van energie. Een uitwisseling van de energie waardoor de ziel, de goddelijke bron en uiteindelijk het leven zelf evolueert.

# In die zin kunnen we ook de huidige bewegingen en handelingen van de mens van nu beschouwen zoals de tegengestelde stromingen van vluchtelingen genoemd in het voorbeeld aan het begin. Laat het oordeel los over wat voor handeling, maar zorg dat interactie tussen mensen, zielen en het leven mogelijk blijft in plaats van geïsoleerd te blijven kijken en je te ‘beschermen’. Aan elke interactie en elke beweging is een energie-uitwisseling verbonden die ons als geheel verder brengt in verbinding met de goddelijke bron. □● Slot

Wordt vervolgd

[1] Dit is in te zien of te verklaren door het weten en het feit dat de ziel als deeltje van de Schepper – in iedere levensvorm aanwezig – evenals die Schepper eeuwig en eindeloos (lang in het oneindige) leeft en dus altijd heeft bestaan en nooit zal ophouden te bestaan zoals dat ook met de Schepper het geval is. Dit beginsel van de eenheid tussen ziel en de Schepper zal dus een revolutie in het bewustzijn van de mensheid teweeg brengen aangezien de ziel nooit als zodanig is beschouwd, gezien of begrepen door het kleine godsbegrip dat de geestelijke leiders op aarde altijd zo hebben gepresenteerd.

Wordt vervolgd

 

[1] Dat betekent dus dat er wel leven heeft bestaan, maar ook getransmuteerd en getransformeerd werd.

[2] De individualiteit zoals wij die op aarde kennen is dus slechts een noodzakelijke leerfase in 3D zodat de mens leert om zijn eigen verantwoordelijkheid en persoonlijke besluiten te leren nemen die als ideeënwereld of bewustwordingswereld wel worden opgenomen in de Akasha-kronieken en individuele of persoonlijke Akash’s die in de aarde worden opgeslagen als de ziel vertrekt van deze aarde.

‘Baanbrekende visies’

Vanwege de behoefte in deze wereld aan visies – op ieder terrein – grijp ik het – op dit moment van schrijven – het nieuwste nummer van het maandblad Bres met de pakkende titel Baanbrekende visie #306 aan om een passend vervolg te schrijven na alle voorgaande blogs over moderne spiritualiteit waarin het perspectief van spirituele levenswetten voor de mensheid centraal staan om ‘deze mensheid’ de weg te wijzen naar meer geluk, wijsheid en harmonie. En een wereld geplaagd door (burger)oorlogen, (belangen)tegenstellingen en disharmonie achter ons te laten.

Om die oude (denk)wereld achter ons te laten zijn nieuwe ideeën en visies nodig waarvoor Bres ons aanknopingspunten biedt. Daartoe zal ik dit nummer in chronologische volgorde doorwerken om aan alle auteurs recht te doen. Mijn doel van de verzamelde citaten is om daaruit tot een moderne spirituele visie te ontwikkelen die op de eerste twee hoofdstukken aansluiten, of daartoe potentieel te ruimte bieden, als men er in eerste instantie nog niet toe komt.

Het openingsartikel van Klaas Laan luidt: ‘Bestook ons met visie!’ dat aankondigt dat:

# ‘Het is van alle tijden dat visie, dromen, inspiratie net zo belangrijk zijn als de objectieve werkelijkheid. Sterker, visie dient aan politiek en wetenschap vooraf te gaan, anders maken w de wereld monsterlijk en de natuur tot onze slaaf.’

Dit is niet alleen een belangrijke les voor onze premier die net zijn derde kabinet heeft laten installeren en aan visie een bloedhekel heeft, maar ook voor de wetenschap die zich (nog) volledig laat focussen op de derde dimensionale (denk)wereld en daarmee het bestaan van andere dimensies geheel negeert. De politiek én wetenschap zijn dus maatschappelijke instellingen met oogkleppen op en houden nu de werkelijke meerdimensionale vooruitgang tegen. Visie dient inderdaad aan politiek en wetenschap vooraf te gaan.

# Waar wordt in opvoeding en onderwijs nog bevorderd dat jongeren leren dromen, visualiseren? Het is essentieel voor de psychische gezondheid van elk individu. Hier hoef je geen hoog IQ of rijke ouders voor te hebben. In hoeverre worden aan adolescenten ooit vragen gesteld die hen echt prikkelen over hun toekomst na te denken, zich een beeld te vormen van wat ze echt zouden willen zijn. Dat is totaal iets anders dan ‘wat ga je doen’! Daarin klinkt iets te duidelijk door dat men moet worden klaargestoomd voor een baan. Ik heb het sterke vermoeden dat jongeren van nu de invulling van hun dromen en beelden vooral door anderen laten verzorgen … met alle kwetsbaarheid en afhankelijkheid van dien.’

Ook dit kunnen we dagelijks herkennen in ons eigen leven. Iedere generatie kent zijn eigen trends en sinds de sociale media in opkomst kwamen, lijkt dat beeldbepalend te zijn geworden in het leven van deze adolescenten. Moeten we hierdoor optimistisch of pessimistisch van worden? Dat valt op voorhand niet aan te geven, want zoals ook bij consumentisme of overconsumptie en omgang met geld aan de orde is, zijn dit maatschappelijke verschijnselen die op de juiste wijze gebruikt moeten worden en daarvan is pas sprake als je er als mens geen slaaf van wordt. Kortom, gedoceerd en verantwoord gebruik van consumentenproducten levert een positieve ontwikkeling van de mens op in die zin dat ieder (machinaal) product door de mens voortgebracht twee kanten van dezelfde medaille opleveren: nuttig gebruik levert positieve levenservaring en nuttig inzicht op, maar negatief – slaafs – gedrag levert teleurstelling en gedeprimeerdheid op. Maar deze laatste emoties dienen ook om de mens weer tot inzicht te brengen dat ze hun gedragspatronen kunnen aanpassen of veranderen, zodat er een geluksgevoel ontstaat, dan wel het potentieel daartoe ontdekt kan worden. Dan is de mens geen slaaf van zijn gedrag en consumentisme, maar een nuttig gebruiker van zijn aankopen. Dit soort van tegeltjeswijsheden zijn we in de loop van het ontstaan van het verschijnsel machinaties door middel van marketing vergeten geraakt.

Leer vroeg (dag)dromen, ofwel de gevaren van afhankelijkheid

# Gevolg van een grotere afhankelijkheid van de ideeën van anderen is, dat steeds meer kostbare individuen op steeds jongere leeftijd lijden aan richtingloosheid, wat o.a. tot uitdrukking komt in riskant zoekgedrag op internet, de sociale media. Men voelt zich speelbal in de snel veranderende wereld, keert zich ervan af en wordt cynisch, verbitterd. Dan is het niet vreemd dat men vlucht in plezier, dat impulsief moet worden bevredigd. En regelmatig loopt dit fataal af: diepe gevoelens van sociale isolatie en zinloosheid drijven jonge mensen tot zelfdoding. Het vermogen tot wat je reflecteren, bespiegelen, dagdromen kunt noemen, lijkt in de westerse opvoeding en cultuur op de achtergrond te worden geschoven. Dat was iets dat vanouds aan adolescenten werd geleerd in dialoog met een ervaren oudere. Dit kunnen we terugvinden in de Upanishads, in de Asclepius van Hermes Trismegistus, maar ook in het bijbelboek Spreuken.

Voordat de lezer nu al genoeg heeft van het feit dat in deze laatste regels wordt teruggegrepen naar oude heilige werken, zoals ook de bijbel, moet hier ‘nuchter’ worden opgemerkt dat ook in die oude boeken waardevolle levenswijsheden staan opgetekend. Dat kan niet beter worden uitgelegd dan door die ene zin eruit te halen: ‘Dat was iets dat vanouds aan adolescenten werd geleerd in dialoog met een ervaren oudere.’ Het gaat natuurlijk niet om de ‘ervaren oudere’ die de adolescent heeft leren kennen als de eigen-wijs die de jongere generatie onderschat of niet cool vindt, maar alleen om het feit dat die oudere levenspraktijken en levenswendingen heeft doorgemaakt, waarmee iedereen op zijn eigen tijd mee te maken (kan) krijgt(en) en de mens – zowel ouderen als jongeren – altijd voor dilemma’s plaatst: waar doe ik ‘goed’ – ‘verkeerd of fout’ bestaan dan eigenlijk niet omdat er van verkeerde ingevingen ook geleerd kan worden – en ‘wijs’ aan. En neem het voorbeeld van de ‘jong’ gepensioneerde, die voor het eerst in zijn leven de ‘ruimte’ én ‘tijd’ krijgt om zijn eigen dagbesteding te bepalen die niet meer bepaald wordt door anderen buiten de huismuren, ook al blijft de levenspartner – indien aanwezig – wel een rol spelen natuurlijk.

Kortom, de heilige werken die in loop van de menselijke geschiedenis zijn geschreven, zijn door mensen met hun eigen levenservaring tijdens hun leven op aarde geschreven, maar wel geïnspireerd door wat we als intuïtief (aanvoel)vermogen kunnen beschouwen en niet door de God die in de wolken in de lucht ronddrijft en naar beneden kijkt hoe we het allemaal doen. Dus die God in de Wolken met een grote lange witte baard is een menselijke fantasie die een eigen leven is gaan lijden. Weg met dat godsbegrip of –beeld! Op naar een nieuw scheppingsbeeld waarbij de Schepper van de levengevende bezielde ‘eerste adem’ bij de geboorte in de ziel van de jonggeborene zelf aanwezig is, zoals ook in alle mensen op Aarde aanwezig. Niet alleen daarbuiten in de natuur van de ‘natuurwetten’, zoals die heilige boeken daarvan gemaakt hebben of tenminste de geestelijke voorgangers op Aarde zelf. Die hebben de Bron/Schepper in de Mens zelf nooit leren kennen. Anders was daarmee anders omgegaan. Daaruit is dus de ‘externe god’ ontstaan die ons leven op aarde verziekt heeft.

In de opvolgende zinnen volgt een nieuw aspect in de door mij te ontwikkelen visie:

# Toch wordt in deze tijd van ons verwacht dat we over alles en nog wat een eigen mening hebben. Recent antropologisch onderzoek toont aan dat de vroegste mensen leerden om de taal te gebruiken als middel voor sociale samenwerkingen en om een mening te hebben over de anderen in te stam. (…)

De eerste zin in dit citaat is evolutionair constructief: ‘Toch wordt in deze tijd van ons verwacht dat we over alles en nog wat een eigen mening hebben.’ Waarom ‘evolutionair constructief’? Omdat de ‘grote massa’ van de bevolking tot de opkomst van de sociale media nooit de gelegenheid heeft gehad of gekregen om zijn eigen mening(en) te uiten en dus tot de rol van een zwijgende meerderheid werd bepaald. Tot die ‘grote massa’ behoren dus niet de boekschrijvers, brievenschrijvers aan kranten of weekbladen die proberen in de rubriek ‘brieven’ geplaatst te worden. Zij dienen meningen te hebben die door de redactie geselecteerd worden om geplaatst te worden en er zijn veel meer brieven die ontvangen worden dan geplaatst. Daartussen – ben niet bekend of hierover ooit onderzoek is gedaan – bestaat ongetwijfeld een grote kloof, alleen al omdat iedere inzender zijn Nederlands perfect moet beheersen. Anders gaat de brief, zoals iedere sollicitatiebrief met spelfouten, direct in de prullenbak of populair uitgedrukt ‘het ronde archief’.

Dus heb ik ‘evolutionair constructief’ als evolutionair kenmerk genoemd omdat ieder van ons vele levens eerder op aarde – ‘leer van de reïncarnatie of wedergeboorte’ – heeft doorgebracht, die in die vorige levens – door veel kleinere bevolkingsaantallen; vaak nomaden – waarin de ‘individualiteit’ veel minder – tot geen – een rol speelde dan vandaag het geval is. Vroeger was er alleen sprake van een ‘collectivistische’ bevolking/volk, dat ook niet de ontwikkelingsmogelijkheden had die we vandaag hebben – sinds de algemene onderwijswet die ieder modern land pas een kleine eeuw kent -.

Op deze manier is dus ook de moderne maatschappij als maatschappelijk evolutieproces te beschouwen, die volkomen parallel loopt aan de geestelijke of spirituele evolutie van de mens (en aarde en kosmos).

De kern van ware visie: een idee

# Onvermijdelijk kom ik uit bij de grote filosoof Plato.

# Een belangrijk element in de filosofie van Plato is zijn ideeënleer (‘idee’ hangt samen met het Griekse werkwoord idein = zien). Ideeën zijn bij hem bijvoorbeeld goedheid, waarheid en schoonheid. Hij zei: ‘Het goede is in het rijk van het denkbare wat het zonlicht is in het rijk van het zichtbare.’ Ideeën zijn voor Plato onvergankelijke beginselen [wat onze waarden en normen ook zijn, jwj] die ten grondslag liggen aan het denken. Zij maken deel uit van een kosmische orde, waarvan het aardse een flauwe afspiegeling is.

Geen ‘flauwe afspiegeling’, maar een leerzame microkosmos die de mensheid als leerschool dient om noodzakelijke levenservaring op te doen omdat de menselijke ziel zonder die ervaring nooit Levensmeester zal worden of Meester in de esoterische literatuur.

De term ‘flauwe afspiegeling’ laat een kleinerende of zelfs denigrerende indruk achter die het leven op aarde niet verdient. Het is immers aan de mens zelf met zijn Vrije Wil datgene te doen wat hem zelf goeddunkt en te benutten in de keuzerichting die hij zelf bepaalt. De menselijke samenleving of maatschappelijke orde is een 3D afspiegeling van in de kosmos de 5dimensionale orde is; of hoger. Maar wat wij met onze ogen zien is een beperkte kosmos, zoals hierna door Jaap Hiddinga wordt uitgelegd.

# De Bulgaarse spiritueel filosoof en pedagoog Omraam Mikhaël Aïvanhov is wat dit betreft een eigentijdse aanhanger van Plato. Voor hem is een idee een generator van energie, een subtiele manifestatie. Hoe abstract en a-persoonlijk ook [weer verwijs ik naar Hiddinga hierna]. Wil je echter uit deze energie leren putten, dan zul je een idee moeten doorgronden er ermee aan het werk gaan. Hij spreekt bijvoorbeeld over ideeën als harmonie, broederschap, universaliteit, gerechtigheid [ook heel gebruikelijke waarden binnen de politieke filosofie]. (…) Aïvanhov pleit ervoor dat men zich al vroeg in het leven leert inzetten voor een hoogstaande ideaal. De jeugd heeft er, als in alle tijden, behoefte aan te worden geïnspireerd, maar omdat ze niet adequaat zijn onderwezen, beschikken ze over onvoldoende onderscheidingsvermogen. Door te leren schiften, voel je beter aan wat de waarde is van wat anderen je voorspiegelen. Over praktisch elk aspect van ons mens-zijn bestaat al meer dan 2500 jaar diepgaande, zuivere visies: wijsheidstradities van de mensheid hebben zich daarover uitgesproken. Slechts enkele juwelen daaruit maken het gemakkelijker om tot een eigen visie te komen anno 2017.

Ook hier staan enkele universele evolutiebewegingen mooi getypeerd: ‘De jeugd heeft er, als in alle tijden, behoefte aan te worden geïnspireerd.’ Maar ons opvoedingsmodel en onderwijsstelsel zijn daarop niet ingesteld, omdat beide ‘instituties’ 3D zijn ingesteld en dat betekent dus het kleine, aardse bewustzijn als ontwikkelingsweg naar 5D waarin dualiteit niet meer bestaat en de mens boven de aardse wereld van tegenstellingen is uitgestegen of uitgegroeid. Een van de ‘instrumenten’ van de dualiteit om de mensheid tot bewustzijn te brengen is de ‘beperktheid’ van ons onderwijsbestel, dat onvermijdelijk tot de wereld van 3D behoort. Vanuit die basis groeit de mens naar 5D. daarvoor is onderscheidingsvermogen noodzakelijk zoals ook in het citaat staat aangegeven, omdat de mens na het leven op aarde ook weer in sferen terechtkomt waar hij wordt belaagd door aardse entiteiten, die dus na hun aardse leven in 3D zijn blijven steken. Om deze entiteiten – menselijke zielen – af te kunnen weren, zal een goede repliek aan dergelijk geesten afdoende zijn: stuur hen naar het ‘Licht’! Die ervaring levert ook levensvisie op.

Laan besluit met de wens: Word wat je ziet in jezelf!

# Mogen uw gedachten en meningen voorafgegaan worden door een hoogstaand idee. In hoeverre schuilt er een visie achter uw gedachten? Want waar onze visie is, daar zullen onze gedachten en gevoelens ook zijn. Visie kan zo gezien worden als een vorm van innerlijke aandacht. De Indiase spiritueel filosoof Sri Aurobindo zegt hierover: ‘Thought is not essential to existence nor its cause, but it is an instrument for becoming; I become what I see in myself.’ Ik heb het woord see onderstreept omdat Aurobindo hier volgens mij uitdrukking geeft aan dezelfde ervaring van het leven vanuit een visie. Ik begon dit artikel met voorbeelden van politici. Een volk dat niet met aansprekende visies wordt gevoed, die verband houden met algemeen aanvaarde waarden mist een belangrijke voorwaarde voor zingeving en het verlangen om echt voor iets te staan in het leven. Waarvoor zou het dan nog leven?

# In 1924 bezocht de Zwitserse dieptepsycholoog Carl Gustav Jung in Noord-Afrika de Pueblo –Indianen en was zeer onder de indruk van wat een plaatselijk opperhoofd hem vertelde. Deze gaf weer hoezeer hij één was geworden met de Natuur en onzichtbare wereld, in zijn geval de zon, die de schepping bestuurde; voor hem en zijn stam was de vereenzelviging met zijn levensvisie totaal. Jung zegt daarover: ‘Toen werd me duidelijk waarop de waardigheid, de rustige vanzelfsprekendheid van de enkeling berustte: hij is de Zoon van de Zon, zijn leven is kosmisch zinvol, want hij helpt immers de vader en instandhouder van al het leven in zijn dagelijkse op- en neergang. Als we daarmee de motivering van ons eigen bestaan vergelijken, de zin van ons leven zoals het verstand dat formuleert, dan moet de armzaligheid daarvan wel indruk op ons maken … Het weten maakt ons niet rijker, maar verwijdert ons steeds meer van de mythische wereld, die eens ons rechtmatige vaderland was.’

# Duidelijker kan Jung volgens mij niet formuleren in welke relatie idee, gedachte en beeldvorming tot elkaar staan en hoe armzalig de westerse cultus rondom het denken de mens heeft gemaakt, die met behulp van analyse en empirische wetenschap hopeloos op zoek is naar zingeving.

Hierbij past mijns inziens de kanttekening dat waar Laan schrijft over ‘hoe armzalig de westerse cultus rondom het denken de mens heeft gemaakt’, ook niet een noodzakelijke ontwikkeling is naar uiteindelijke bevrijding uit alles wat ons in gedachten gevangenhoudt, wat sommigen het ‘Matrix-raster’ noemen, naar de film The Matrix, de buitenaardsen die contact zoeken met de mensheid op aarde. Vanwege de volledig verkeerde opvattingen die de mensheid zich eigen heeft gemaakt over de relatie van de mens tot zijn leefomgeving en zijn schepper, is ook dit een onderdeel van de leerschool op aarde om uiteindelijk tot hoger bewustzijn te komen, waarin de puzzelstukken wel in elkaar passen. Niets is dus onmogelijk en niets is zonder doel en zingeving.

# Mogen uw ideeën, uw idealen geboren zijn ‘uit de Geest’, als een bron waar we zingeving uit kunnen putten. Kies ideeën waarmee u een sterke affiniteit hebt. Een dergelijk innerlijk kapitaal is onverwoestbaar.

# ‘Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn’ (uit de Bergrede) □

We stappen nu over naar Jaap Hiddinga voor deel 2 in deze serie.

Wordt vervolgd