‘Vanuit mijn natuurkundige achtergrond (kwantumfysica) weet ik dat de realiteit om ons heen veel minder reëel is dan men zo op het eerste oog zou denken. Je kunt nogal wat vraagtekens zetten bij die zogenaamde realiteit. De stoffelijke wereld die wij meemaken, ervaren, kunnen voelen of die een bepaalde invloed op ons heeft, is in werkelijkheid één realiteit van de vele die er zijn en die als het ware door elkaar heenlopen. Je zou het kunnen vergelijken met de grote hoeveelheid signalen van tv, radio, mobiele telefoons et cetera die ook allemaal door elkaar heen lopen en toch netjes van elkaar gescheiden zijn.
Is de realiteit van wat wij meemaken dan misschien verbonden
met ons denken? Dat wil zeggen dat als wij denken verdriet te hebben of
gelukkig te zijn, dat dan ook zo is? Is het met ziekte ook zo? Enige jaren geleden
kwam er een bijzondere film uit, The
Matrix genaamd. In het verhaal ging men ervan uit dat het gewone leven
niets anders was dan een virtueel computerprogramma dat zich in ons denken
afspeelt en dat als men werkelijk zou ontwaken, men in een soort nachtmerrieachtige
wereld terecht zou komen die voor een groot deel al niet meer bestond.
Tijdens verschillende uittredingen ben ik eraan gewend
geraakt dat ik in andere niveaus van mensen en het leven kan zien dan die welke
normaal zichtbaar zijn. Vanuit dat gezichtspunt kan ik daarom wel begrijpen dat
de realiteit van het dagelijks leven misschien niet dezelfde is als de
realiteit van het geestelijk leven. Ik ben echter nooit een Matrix-achtige
constructie of sfeer tegengekomen en ik vroeg me af hoe het leven dan gezien
kon worden, zoals het in werkelijkheid is. Ik besloot dit tijdens de
eerstvolgende gelegenheid te vragen.
Die gelegenheid diende zich al snel aan en tijdens het
loskomen van het lichaam vroeg mijn trouwe begeleidster aan mij of ik wel wist wat
ik wilde en wat ik deed. Ik was even van mijn stuk gebracht door deze vraag. Zeker,
ik wist toch dat ik wilde weten wat het leven in werkelijkheid is?
De engel sprak nu en zei: ‘Je hebt al veel gereisd en veel
gezien en je weet in feite al dat het leven zoals je dat kent in feite een illusie
is. Dat wil zeggen dat de aspecten van het leven bedoeld zijn om lessen en
ervaringen te ondergaan en ook [door] te geven. Het leven en de dingen waar
mensen mee bezig zijn, kun je zien als een toneelstuk. Het is niet echt, maar
wordt toch als echt ervaren. Ook heeft het invloed op je als mens. Besef je wel
dat je ook als mens toch in dat leven moet zijn en het leven moet beleven? Als je
de illusie gaat ervaren, kon het weleens zijn dat het leven daarna nog moeilijker
wordt dan het al is. Het gevaar is dat je dan een aantal dingen niet langer
serieus neemt. Er ontstaat een breuk tussen ziel en lichaam. Veel dingen die je
nu als mens nog als echt ervaart, zullen dan geen waarde meer hebben en mijn
vraag aan jou is, of je dit echt wel wilt? Ik moest hierover nadenken, want ik
kon de woorden van de engel wel begrijpen, tenminste dat dacht ik. Tegelijkertijd
was mijn onthechting ten aanzien van veel aspecten van het leven al ver
gevorderd. Ik moest eerlijk toegeven dat ik het eigenlijk niet wist en dat ik
daardoor onmogelijk kon inschatten hoe het ervaren van de illusie op mij zou in
zou werken.
Het lichtwezen accepteerde glimlachend mijn positie en zei: ‘Goed,
we gaan de illusie van het leven en alles wat is ervaren [zien]. Het is geen
gemakkelijke ervaring en het kan zijn dat je niet alles kunt beschrijven of
begrijpen. Kom maar mee en ervaar wat je ervaren wilt.’
We reisden over de aarde en gingen steeds verder de ruimte
in, totdat we op een gegeven moment een positie innamen waarbij we zicht hadden
op de aarde, de maan en de andere hemellichamen, zoals de zon, planeten en
sterren. Plotseling maakte de engel een handbeweging en alles was weg. Er waren
slechts een aantal kleine energiepuntjes te zien. Het was wel erg licht, maar
de hemellichamen waren niet langer zichtbaar. Het licht om ons heen was een
mengeling van diep warm oranje, rood, paars en blauw dat continu in een
wervelende beweging leek te zijn. Ik had geen idee waar het licht vandaan kwam.
De engel sprak nu en legde uit: ‘Dit is de eerste stap in de
illusie. Alles wat jullie waarnemen op stoffelijk gebied wordt waargenomen met
stoffelijke ogen. Dat wil zeggen dat de waarneming direct gekoppeld is aan de
frequentie waarin de vorm zich voordoet. Met andere woorden, je ziet een
stoffelijk voorwerp en dit kun je ook aanraken. Dat betekent dat het zichtbare
heelal voor jullie dus ook een deel is van de stoffelijke beleving en waarneming.
Het betekent bovendien dat jullie zichtbare omgeving op aarde en de spullen
waarmee je werkt, ook gekoppeld zijn aan die stoffelijke ervaring. Het stoffelijk
zien is gekoppeld aan het stoffelijke voelen met het stoffelijke lichaam, maar
dat betekent niet dat het echt is.’
Ik kon dit wel begrijpen want deze les was al eens eerder
getoond tijdens de waarnemingen van het licht (zie Engelen en visioenen). Maar ik had ook als ziel met een
geesteslichaam de hemellichamen waar kunnen nemen, ook al was dat wel op een
heel andere manier en wist ik ook dat zij er dan anders uitzagen.
De engel glimlachte en zei: ‘Je bent een scherp waarnemer,
maar wat je waarneemt op zielsniveau is de laagste laag van zichtbaarheid, voordat
de absolute werkelijkheid te zien is. Je kunt je dit als volgt voorstellen. In de
stof doet men een waarneming. Dat is de eerste laag of het eerste niveau van
waarnemen. Mensen die mediamiek zijn hebben dan de mogelijkheid om de volgende
lagen te zien. Meestal maar twee of drie niveaus verder. Maar naarmate je
verder gaat en je de waarneming die gekoppeld is aan het mens-zijn achter je
laat, ben je in staat om steeds verder door al die lagen van illusie heen te gaan,
totdat je bij de laatste laag komt, waarin je dan alles kunt waarnemen wat je
zoekt. Dat is wat je tot heden gedaan hebt. Dat wil zeggen dat je hebt kunnen
zien dat alles op verschillende waarnemingsniveaus aanwezig is, en je hebt
telkens naar de diepste laag gezocht. Nu ga je ook deze laagste laag achter je
laten, want het is de bedoeling dat je de werkelijkheid ziet.’
Terwijl de engel sprak, maakte zij weer een beweging en
plotseling was alles anders. Het beeld om ons heen veranderde van aangezicht. Ik
was niet langer in staat om nog iets herkenbaars waar te nemen. Ook de engel
leek verdwenen te zijn en in plaats van haar gestalte zag ik nu een energievorm
die uit een bol leek te bestaan. Ik ontdekte dat ik niet langer op dezelfde
manier kon waarnemen. Ik had niet langer een herkenbare vorm. Het geestlichaam
had ik nu niet meer en mijn ziel had niet langer de vorm die zij had zolang ze
in het menselijk lichaam woonde. Ik had dus nu ook geen stoffelijke of
geestelijke ogen meer, maar ik voelde hoe ik kon waarnemen via mijn hele wezen.
Ik kon als energievorm alles om mij heen in multidimensionale vormen waarnemen.
De engel was nu onherkenbaar en tegelijkertijd erg herkenbaar, want binnen deze
nieuwe vorm van waarneming kon ik voelen hoe er een zielenband was die dieper ging
dan de gewone gevoelens van herkenning. Ook spraken we niet langer op mentaal
niveau, zoals gewoonlijk, maar op de een of andere manier was de communicatie
direct en tijdloos. Weg waren de moeilijke uitdrukkingen in taal en andere
beelden die eerder een hinderpaal leken te zijn dan iets waar men werkelijk
houvast aan kon hebben. Ik was verwonderd om mezelf in deze toestand te ervaren
en dit te kunnen voelen met het volledige zielenbewustzijn.
De engel communiceerde in een moeilijk te beschrijven
overdracht ongeveer het volgende, dat ik hier in de Nederlandse taal zal
proberen weer te geven. ‘Nu ben je in de niet-illusie. Je bent in de enige
werkelijkheid die er is, want dit is Gods werkelijkheid. Elke vorm die hieruit
voortkomt tot en met het stoffelijke niveau van de aarde, zijn hulpmiddelen om
de ziel te laten evolueren en te laten groeien. Ook tijdens je uittredingen heb
je telkens de vorm kunnen behouden die jou de gelegenheid heeft gegeven om alle
reizen mee te maken en alles te ervaren. Je hebt hierdoor ook de ervaring op
kunnen schrijven, maar ni is alles vormloos. Het is energie die tevens vorm is.
Wat je nu ziet is de enige vorm die er op het goddelijke niveau bestaat en die
mag je nu ervaren. Laat deze energie goed tot je doordringen want het is niet
gemakkelijk wat je nu gaat meemaken.’
Ik nam waar hoe de omgeving om mij heen vol beweging was en vol
licht. Ik zag wervelende energieën en lichtpuntjes die alle gevoed leken te
worden vanuit het energieveld dat om alles heen aanwezig was. Het energieveld
was vol beweging en veranderde ook steeds van kleur en vorm. Soms was het veld
overwegend geel met oranje en dan neigde het weer naar diepgroen en blauw. Er was
altijd beweging in het veld en het was nooit helemaal hetzelfde. In de kleuren
waren patronen te zien en concentraties van energie die ik op de een of andere
manier herkende als universums met daarin sterrenstelsels en levensvormen. Er was
nu niets individueels meer herkenbaar waar te nemen, ik ervoer alleen een diep gevoel
van een groot collectief veld waarin alles op de een of andere manier in
beweging leek te zijn.
Het geheel maakte een diepe indruk en vanuit dit niveau kon
ik toch op de een of andere manier begrijpen hoe dit in elkaar zat. Waarom ik
dit kon begrijpen, wist ik niet. Ik besefte dat ik niet langer op mijn aardse
kennis en achtergrond kon verlaten om dit beeld te begrijpen. Er was geen
natuurkunde meer nodig om deze energie te ervaren, hoewel wat ik hier ervoer er
wel mee in verband stond. Op de een of andere manier leek het weten echter meer
uit de ziel zelf te komen. Maar niet zozeer uit mijzelf als meer uit mijn
aanwezigheid in deze vormloze energie. Ik begreep, maar de paradox daarin was
dat ik niet kon begrijpen waarom ik begreep. Alles was op de een of andere
manier ‘goed’ en ik was deel hiervan zonder aardse belemmering. Ik voelde me
één met deze energie die niets dan warmte en liefde leek te zijn.
Alles wat nu als een groot geheel te zien was, en ondanks
het feit dat dit beeld erg complex was, was het toch ook erg gemakkelijk om het
zo te zien, wan er waren immers geen details te ontwaren. In die zin was het
min of meer hetzelfde als wanneer ik me tijdens een gewone uittreding op de
normale niveaus van waarneming met geestelijke ogen bevond.
Ik vroeg me af hoe dit te zien zou zijn op aarde zelf, met
alle mensen om mij heen en alle levensvormen en activiteiten? De engel zei: ‘Kom
maar mee, dan zul je deze vorm van waarnemen mogen beleven op aarde, en dat zal
nu juist heel moeilijk voor je zijn.’
We gingen terug naar de aarde. Tijdens de reis was ik nog
steeds verwonderd over hoe alles functioneerde. Op de plaats waar normaal gesproken
de zon te zien zou zijn geweest was nu niets anders dan een heel klein energiepuntje
dat de locatie en de intensiteit van een energiebron voorstelde, maar dan
vanuit het goddelijke perspectief.
De engel legde uit: ‘Dat kan ook niet anders, want de zon
zoals de mens de kent is een stoffelijke energiebron en hij manifesteert zich
dus alleen op jullie stoffelijke niveau. Het is een ster bestaande uit gassen
waarop kernreacties plaatsvonden die de energie leveren waardoor jullie op
aarde in de stof kunnen leven. Maar een echte zon op het niveau van de
goddelijke manifestatie bestaat niet. Er is slechts een energiepunt die de materie
in staat stelt om een zon te vormen op jullie waarnemingsniveau. Zoals je kunt
zien is de werkelijkheid aangaande de hemellichamen dus iets anders dan wat
jullie zien.’
We passeerden andere energiepunten, die de planeten voor
stelden. De meeste waren erg klein, want er was geen leven op
deze planeten meer. Zij waren aan het uitdoven en de energiepunten
werden zo zachtjes aan overgeheveld naar andere delen van het universum
of naar ander niveau in een ander universum. Ten slotte kwamen we bij de
plek die de aarde voor moest stellen. Ik was verbaasd te zien dat er
geen aarde zichtbaar was maar een sfeer waarin veel bewoog. Er was
een heel klein lichtpuntje te zien, dat de zielenkern van de aarde
bleek te zijn. Rondom dit punt nam ik een wervelende sfeer waar met daarin
energievormen die uit zielenenergie bleken te bestaan. Er waren geen
herkenbare vormen te zien en ook geen individuele energievormen, slechts
een sfeer van energie. Ik voelde veel vragen in mij opkomen. Ik had op aarde al
op verschillende niveaus waargenomen en alle aspecten van zowel het stoffelijke
als het geestelijke daar kunnen zien. Dit beeld tartte elke beschrijving, want
ik zag geen herkenbare vormen of processen.
De engel zei: ‘Dit is de werkelijkheid op zielsniveau,
als je alle vormlagen weghaalt. Wat dan overblijft, is pure goddelijke
energie, want elke levensvorm en ook de ogenschijnlijk dode
stoffen zijn bezield door de goddelijke energie. Dat is de beweging die je nu
ziet en die in feite het leven op aarde voorstelt. Zoals je ziet is elke
vorm van individueel gedrag, verdriet, geluk, waarnemen, niet langer
aanwezig in dit proces, want in werkelijkheid vindt dat niet plaats.
Als je teruggaat door de verschillende lagen van waarneming heen naar de
stoffelijke wereld, dan zie je dat alles wat mensen en andere levensvormen
meemaken in principe deze wervelende processen in gang zet. Met andere
woorden: het “leven” op goddelijk niveau. Jullie zijn de stoffelijke
uitvoerders van het proces dat je nu gadeslaat. De mens ervaart dit uitvoeren
op stoffelijk niveau als de enige realiteit; sommige mensen zijn in staat om
daarin een aantal lagen dieper te kunnen zien, maar de stoffelijke beweging is
alleen maar een proces en geen doel op zich. Als je nu naar de aarde kijkt en
ook naar datgene waarop je gesteld bent of wat je minder prettig vindt, dan zie
je dat dit aardse gedachten zijn over de vorm en het kleine stukje goddelijke
energie daarin, maar niet de volledige werkelijkheid.
Dat is de ware reden waarom jullie als mens nooit
vervulling vinden in het leven, tenzij je de eenwording met het
goddelijke in de andere ziel vindt. Het leven dat jullie als mens ervaren
in de vorm is namelijk geen leven,
maar de projectie van iets wat wel leven is. Je weet dat dat veel moeilijker
is dan men denkt, en op aarde, in de samenleving die jullie kennen, projecteren
jullie dit op relaties, werk, gezondheid en ziekten en de activiteiten die
jullie verrichten. Maar in werkelijkheid is het een beweging die op de een of
andere manier moet worden beleefd. Het stoffelijke en geestelijke leven,
ja elke vorm van leven op elk niveau van een andere realiteit of sfeer is alleen
maar de vorm waarin uiteindelijk deze energetische beweging tot stand komt,
maar het is niet de beweging zelf. Ook de geestelijke sferen zijn namelijk
net zo illusoir als het stoffelijke leven. Je hebt dit allemaal al eens
eerder beleefd tijdens je grotere reizen door de verschillende gebieden in wat
je toen de “werkelijke hemel” noemde (zie hoofdstuk 1 t/m 4 van Visioenen en uittredingen).
Het werkelijke leven is puur goddelijke energie, liefde en
warmte, maar niet de liefde zoals je dat gewend bent op aarde in de aardse
vorm. In een klein aantal gevallen komt aardse liefde een beetje in
de buurt van het beleven van goddelijke liefde, maar dat is een zeldzaamheid.
De engel pauzeerde nu even en ik dacht diep na over wat ik
gezien had en in mij had opgenomen. Was liefde dan geen wezenlijke kracht? De liefde
die ouders voor hun kinderen voelen, en omgekeerd? Liefde tussen mensen,
partners en andere wezens in de natuur? Hoe zat het dan met alle energieën die
dagelijks gevoeld werden op intermenselijk niveau?
De engel zei: ‘Dat is nu het probleem waar ik je voor waarschuwde
aan het begin van deze reis. Al deze emoties, gevoelens en energieën die zich op
intermenselijk niveau elke dag voordoen, zijn een energie die voortkomt uit
de stoffelijke waarneming, met hooguit twee tot drie toegevoegde lagen aan
geestelijke diepte. Dat wil zeggen dat men menselijke liefde voelt vanuit
een projectie in de stof, zoals een ouder-kindrelatie of een partnerrelatie,
waarbij het mogelijk is dat een dieper aspect een rol speelt op grond van
een geestelijke band. Dat is alles.
Maar het is niet de werkelijkheid, want op puur energetisch
niveau is er helemaal geen relatie zoals je die kent, maar slechts het
samengaan van energiestromen, die in de stof de emotie teweegbracht,
maar dat in de ziel niets anders is dan de vervolmaking van de ziel op
zielsniveau. Men denkt dat men ouder is van een kind, maar men is uitsluitend
de biologische schepper van een stoffelijk lichaam, waarin zich een ziel
bevindt die zich kan manifesteren binnen het energieveld dat je nu gezien
hebt. Nu kan men zeggen dat men het kind van wie men de vader of de moeder is
ook op zielsniveau herkent en er een liefdesband mee heeft. En ja, dat is ook logisch,
want er is in principe altijd een band vanuit de goddelijke energie. Maar het
betekent niet dat deze ook reëel is. Ook bij alle andere relatiepatronen
gaat het om niets anders dan de energetische interactie en beweging tussen
energiepunten. Het maakt niet uit of het nu liefdesrelaties zijn,
vriendschapsrelaties of werkrelaties. Het is energie die stroomt.
Begrijp je nu waarom het loslaten van het illusoire beeld zo
moeilijk te bevatten is voor veel mensen? Want zoals ik het je nu laat zien
lijkt het een liefdeloze en koude bedoeling te zijn, terwijl het dat volstrekt
niet is. Men heeft immers juist geleerd dat men door empathie, warmte en
liefde voor elkaar en de medemens verder komt in het leven, zowel in de
geest als in de stof. Juist de empathie en de warmte hebben ervoor
gezorgd dat de goddelijke energie waar men deel van uitmaakt groeit. Maar
er is ook een keerzijde van deze situatie op aarde. Men gaat namelijk liefde,
warmte en empathie te veel als een doel op zich zien, terwijl het niets
anders is dan de mogelijkheid om iets in beweging te zetten, wat in
feite de evolutie van het goddelijke is.’
De engel was nu stil en samen keken we naar de energetische
afdruk van de aarde. Mijn aandacht werd getrokken door een beeld dat ik goed
kende en dat mij al jarenlang verdriet en pijn bezorgde. Het was een persoonlijke
situatie waar ik al lang mee worstelde en erg veel vragen over had. Nu zag
ik opeens dat datgene waar ik mijn eigen projectie aan gekoppeld had, in
werkelijkheid slechts een energetische verbinding was geweest op het
goddelijke niveau. Met andere woorden: ik had mijn gevoel als mens
verbonden met iets wat niet als iets menselijks bestond, maar wat een
energie met bewustzijn was die in de goddelijke evolutie een stap vooruit kon
zetten.
Ik werd gewaar hoe de verbinding liep tussen enkele andere
mensen die erbij betrokken en ik zag in dat menselijke gevoelens en
gedachten in feite niet van belang waren. Het was één grote illusie
geweest, en toch had ik in deze situatie niets dan verdriet gekend, verdriet
dat nooit nodig was geweest. Ik voelde me verschrikkelijk leeg en eenzaam en
toch was er telkens die verwarmende liefdevolle energie om mij heen. Er was een
heftige emotie in me die ik niet anders kan beschrijven dan als een gevoel van
totaal niets zijn.
Plotseling ontstond er een verandering in de energie en het
leek alsof er een soort wolk openging in de energie van alle kleuren die ik tot
op dat moment gezien had. Er was een intens licht in het centrum van deze wolkenmassa
die kookte, kolkte en draaide.
Ik voelde een diepe verbondenheid met datgene wat nu aanwezig was en er klonk een stem in mijn ziel: ‘Je hebt nu een klein stukje van de niet-illusie ervaren, kunnen voelen en ook zien. Nu weet je dat je als mens in feite helemaal niets en tegelijkertijd juist alles bent. Ook jij bent mens geworden en hebt ervaren hoe het is om als mens te moeten leven met alle teleurstellingen, verdriet en ook gelukkige momenten [er deze ervaringen hebben engelen, die nooit als mens geleefd hebben, nooit ervaren!]. Maar je hebt nu ook kunnen zien dat er in het menselijk bestaan vrijwel geen vervulling mogelijk is, tenzij de innerlijke kracht van de ziel op de liefde reageert van de verenigende ziel en jouzelf. Alleen in die kracht kan de ziel de vervulling vinden die men zoekt, maar in je bestaan als mens is dat nooit mogelijk, tenzij de kracht van de ziel zo groot is dat men dir kan manifesteren. Dat is in principe voor elke ziel mogelijk. Maar het is ook een vrije keuze en juist in dit ene aspect heeft de ziel altijd de vrije keuze.’
Dat Hiddinga de film The Matrix als niet-voorkomende situatie in het universum typeert,- waar ik het volledig mee eens ben – betekent ook dat de conclusie getrokken kan worden dat het script van deze film pure fictie is en niets met spiritualiteit te maken heeft ofwel voor de aanhangers van die optie een pseudo-spirituele film.
[bron: Jaap Hiddinga, Het
Leven. Interactie tussen de geestelijke wereld en het stoffelijke leven.
2008, 8]
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.