Pinksteren als het feest van transcendentie en nondualiteit (persoonlijke visie)

Zoals bekend staat Pinksteren binnen de christelijke wereld bekend als de uitstorting van de Heilige Geest, maar dat ‘trefwoord’ is voor velen een abstracte onbekendheid, want wat is dat verschijnsel van ‘spreken in/met tongen’?

Toelichting op Google: “Christelijke glossolalie of christelijke glossolalia, ook wel ‘spreken in tongen’, ‘tongentaal’ of ‘klanktaal’ genoemd, is een verschijnsel binnen het christendom. Het wordt in het Nieuwe Testament genoemd als een van de gaven van de Heilige Geest (1 Korintiërs 12) en als een teken dat men gelovig is (Marcus 16:17). Het is een spreken in een voor de spreker onbekende taal. De gave kwam volgens de teksten uit het Nieuwe Testament bij de eerste kerk veelvuldig voor. Zo spraken allen in tongen bij de uitstorting van de Heilige Geest (het Pinksterfeest), met als resultaat dat tientallen internationale toehoorders over “Gods grote daden” in hun eigen taal of dialect hoorden. Het spreken in tongen werd gezien als een gebeurtenis waardoor de Heilige Geest zich manifesteerde (Handelingen 10:44-46).”

Voor mij als gnosticus of esoterische christen is het moeilijk te begrijpen dat dit pinkstergebeuren volgens genoemde bron niet in andere religies/godsdiensten voorkomt, omdat het hier naar mijn mening wel om een universeel verschijnsel gaat en dus ieder mens – waar dan ook ter wereld – die transcendeert ook te maken krijgt met die universele taal (en daarom ‘in tongen’ wordt genoemd omdat iedereen als toehoorder verstaat wat een profeet te zeggen heeft, ook al is dat niet zijn eigen landstaal. Er bestaat dus iets als een universele taal, die in eigentijdse termen het hartsbewustzijn genoemd kan worden en mogelijk wordt als je 5D binnengaat. En dus de evolutiefase van 3D voorbij bent en dus ‘los’ bent gekomen van de aardse dualiteit en ook niet meer te maken met het rad van wedergeboorte, die de mensheid bindt aan het stoffelijke vanwege zijn opgaande evolutieproces.

Dat betekent niet alleen dat de gepasseerde ‘drempel’ de mens in staat stekt zich universeel en dus multidimensionaal te manifesteren in taalexpressie (iedereen kan je verstaan in telepathische zin) maar ook bestaat er geen lichamelijk lijden meer omdat je geen stoflichaam meer nodig hebt om verder door te groeien. Je voedt je door middel van kosmische energie en alles is aanwezig wat je op welk moment dan ook nodig hebt. Omdat er geen aardse levensritmes als ‘dag en nacht’ meer bestaan, hoef je ook niet meer te slapen binnen een enkele etmaal, want die etmalen bestaan ‘daar’ niet meer. Je bent alleen ‘projectmatig’ bezig vanuit je levensopdracht van welke aard dan ook. Dat betekent dat je het project afmaakt, ook al zou dat in aardse termen meerdere dagen of weken in beslag nemen. Als je die taak hebt afgerond, dan neem je een ‘retraite’ zodat je je hebt kunnen opladen om vervolgens aan een volgende taak te beginnen.

Pinksteren is dus een multidimensionale wereld binnenstappen en daar pas ontdekken wat het werkelijke leven is, want daar in de geestelijke sferen is alles écht en realiteit, en dat is het verschil met het aardse leven, dat geen realiteit is in de geestelijke zin van het woord, want een ‘illusie’ zoals iedere boeddhist en hindoeïst zal zeggen. Allemaal ‘toneelrollen’ die ook eeuwig mee blijven draaien zolang er nieuwe zielen besluiten om de paradijselijke en volmaaktheidssferen uit te stappen, om vervolgens de lagere dimensionale werelden te gaan verkennen, maar óók echt te leren kennen (binnen de zg. ‘neutrale zone’, zoals die uitleg morgen hier zal plaatsen).

Het gaat dus om Pinksteren als de machtige realiteit van alle dag die pas feitelijk beleefd kan worden als jezelf de toegang hebt verschaft tot dat 5D-veld, ofwel de nonduale sferen. Althans zo ervaar ik dat en iedereen mag vanzelfsprekend een andere opvatting erop nahouden.

Waar de aardse mens nog regelmatig machteloos staat tegenover omstandigheden die zich aan hem voordoen, of als hij het even ‘niet meer ziet zitten’, dát verschijnsel van radeloosheid én onmacht  komt in 5D niet meer voor. Daar bestaan alleen nog verschillende graden van geestelijk bewustzijn, want dat blijft doorgroeien tot aan het stadium van ‘volkomen’ kosmisch bewustzijn en wat daar nog bovenuit gaat, maar dat gaat ons aardse verstand en verbeeldingsvermogen helemaal te boven. Op aarde is de mens regelmatig speelbal van de omstandigheden, maar dat is onmogelijk in 5D omdat hij daar zelf meester is van de omstandigheden die hij/zij zichzelf schept. Je kunt alleen nog geconfronteerd worden door duistere elementen en energieën, maar die voelen aan een positieve geest die voor hem te sterk is en daarom uit zijn buurt blijven. Dat is een intuïtief ‘aanvoelen’ wat iedere ziel van nature gegeven is. Vanuit deze ‘visie’ is het bestaan van zg. ‘Archonten’ als kwaadaardige wezens ook niet mogelijk, want door eigen projecties opgeroepen.

En afsluitend is de symbolische betekenis van het Pinkstergebeuren dus een prachtige afsluiting van wat ik bij deze gelegenheid maar de ‘christelijke cyclus’ noem van startend de ‘geboorte’ van de nieuwe Liefdesboodschap die Jezus op aarde kwam brengen (‘Kerstfeest’), de ‘noodzakelijke‘ lijdensweg en de kruisgang van die nieuwe boodschap van kosmische Liefde in een 3D-omgeving (goede vrijdag en Pasen), en ter afronding de wedergeboorte van de eeuwige ziel in het koninkrijk der Hemelen en dus 5D (hemelvaart & Pinksteren). Het feest van de mens die zijn evolutie voltooid heeft en in bewust contact staat met de kosmische krachten.  Amen.

Vraag over een vreemde stelling

Hierbij wil ik mijn volgers en lezers een vraag voorleggen op basis van een stelling in het boek van regressietherapeut Pieter Barten in zijn boek ‘Reïncarnatie en levenslot’ (uitgave Strengholt, 1994; 4edruk), namelijk de uitdrukking dat de ‘mens van nature polygaam’ is.

Dat lijkt mij een lastige vraag omdat mijn intuïtie mij ingeeft dat dit geen spirituele stelling is, maar een nuchter en feitelijk gegeven binnen bepaalde culturen en daarmee een proces binnen het evolutieproces dat wij als aardse mensen volgen, namelijk om bepaalde levenservaringen op te doen. Wat mij wel een spirituele stelling lijkt te zijn is dat de mens een monogaam wezen is omdat hij in het eindstadium van onze evolutie samensmelten met onze aanvullende ofwel de tweelingziel met wie je samen de oorspronkelijke oerziel was in het geestesrijk van het koninkrijk van de hemelen, dat iets anders dan het godenrijk. De oorspronkelijke ziel die op zichzelf eeuwig en oneindig blijft leven, evenals zijn scheppergod of oerbron die dit alles in het heelal of uitspansel gecreëerd heeft. De monogamie is dus te beschouwen als de situatie die het meest overeenkomt met de eenheidsziel waarnaar we ons allen ontwikkelen.

Zo bezien is de betrokken passage in het boek, waar de auteur zijn eigen mening weergeeft: ‘Zo komt tot uitdrukking dat de mens van nature polygaan is, hetgeen zich in alle tijden manifesteert, ondanks de cultuurpatronen die samenlevingen zichzelf hebben opgelegd. Deze cultuurpatronen gaan ten slotte zwaar op de eigen schouders drukken, niet in het minst het monogame patroon’ een mening die kanttekeningen uitlokt. Waarom? Feit is dat polygame culturen inderdaad het andere uiterste vormen van monogame culturen en vanuit evolutionair standpunt kun je verdedigen dat ieder mens (als ziel) alle verschillende archetype-situaties en omstandigheden moet hebben meegemaakt. Van die contrasten leert iedere mensenziel het meest. Vandaar dat hetzelfde geldt voor cultuurpatronen, die zwaar op ieders eigen schouders gaan drukken. Dat zijn dus geen punten van discussie, maar sociologische feitelijkheden.  

En dat cultuurpatronen door de mensen zelf in een samenleving wordt opgelegd, is een feitelijkheid die in onze hooggeorganiseerde samenleving onvermijdelijk is. En dat geldt evenzeer voor   

Ik wil jullie vragen of jullie het hiermee eens zijn of niet, dan wel of dit een onzinnige stelling is of zelfs onbeantwoordbaar.

Daarom roep ik iedereen op om hierop een eigen persoonlijk visie te geven.

Voor de volledigheid voeg ik de bijbehorende passage hierbij toe:

‘Zo komt tot uitdrukking dat de mens van nature polygaan is, hetgeen zich in alle tijden manifesteert, ondanks de cultuurpatronen die samenlevingen zichzelf hebben opgelegd. Deze cultuurpatronen gaan ten slotte zwaar op de eigen schouders drukken, niet in het minst het monogame patroon.

‘Er is in feite een heel andere wetmatigheid. Een ander patroon. Een kosmische wetmatigheid, die de mensen tot elkaar drijft, ook de mannen en vrouwen. En wel de zelf veroorzakende lotsbestemming. Toeval bestaat niet, is daarbij volkomen uitgesloten.’ [p.2.41]

De krankzinnige wereld van het nieuwe ‘normaal’; omdat de schrijfster opereert op spirituele sites, gaat hier om de vraag of hier spirituele vragen aan de orde zijn of niet

by ELLA STER on 29 MEI 2020  9 COMMENTS

Het nieuwe normaal krijgt steeds absurdere vormen. Hoe lang blijven we nog meedoen aan deze absurde maatregelen? Zeker gezien het feit dat allerlei experts inmiddels zeggen dat de anderhalve meter maatregel ineffectief en onzinnig is.

Ondertussen blijven échte oplossingen onbesproken, zoals: versterking van immuunsysteem, natuurlijke werkzame remedies, veilige en effectieve medicijnen en luchtventilatie met schone buitenlucht. Daaruit kun je afleiden dat het helemaal niet gaat om veiligheid en gezondheid, maar dat er een politieke agenda achter schuilgaat, zoals de controlemaatschappij volgens Agenda 21 en de vaccinatie-agenda.

Talloze experts benadrukken dat voor de meeste gezonde mensen het gevaar om besmet te raken en doodziek te worden nihil is en de mondkapjes en anderhalve meter onzinnig zijn. Wanneer je dit beseft, ga je ook de absurditeit van het nieuwe abnormaal doorzien.

De nieuwe horeca. Creatieve oplossingen of parodie?

Veel horecaondernemingen zullen failliet gaan door onwerkbare restricties

Per 1 juni mag de horeca hun deuren weer openen. Terrassen mogen open op voorwaarde van anderhalve meter afstand. Alleen stellen en gezinnen mogen aan één tafel. Gasten die binnen willen dineren moeten reserveren via een app. Daarvoor moet men allerlei vragen over de gezondheid beantwoorden. Deze voorwaarde en schending van privacy zal voor veel mensen een brug te ver zijn. Zakendiners met drie of meer personen moeten met anderhalve meter afstand plaatsvinden, waardoor mensen elkaar nauwelijks nog zullen verstaan.

Hoe lang spelen we het toneelstuk “De kleren van de keizer” nog mee?

Al deze maatregelen halveren de capaciteit, het aantal gasten én de omzet. Robèr Willemsen, voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland, zegt dat deze restricties voor veel horecaondernemers onwerkbaar zijn. Ondertussen dreigen veel ondernemers failliet te gaan. “De nood bij ondernemers is hoog; het water staat ons echt aan de lippen.”

Waarom komt men niet in opstand en spant men geen kort geding aan? Laat de overheid maar met keiharde bewijzen komen, dat uit klinische testen blijkt dat het onomstotelijk bewezen is, dat anderhalve meter afstand virusbesmettingen kan voorkomen. Vele experts spreken dit inmiddels tegen. Bovendien overschrijdt men met gezondheidsvragen de privacywet, ook als dit middels een encrypted app gaat, want dat is niets meer dan een verkapte tracking methode. Of kunnen we bedrijven nu plotseling volledig vertrouwen dat men ten alle tijden zorgvuldig met onze data omgaat?

Mitch Peters: ‘Elke waarheid kan anders zijn.’

https://www.facebook.com/groups/spiritueelnetwerkalmere

*Stelling: Inderdaad kan elke waarheid anders zijn, mits je je in het positieve veld bevindt en niet in het duale veld van de aarde. Want daar geldt ook nog steeds een groot veld van dualiteit en dus negativisme en dat bevat überhaupt geen positiviteit vanwege het bestaan van hebzucht, haat, nijd, geweld en afgunst. Allemaal termen of woorden die de mens gelegenheid bieden om daar bovenuit te stijgen, maar dat is vaak ‘een lange weg te gaan’. Maar eenmaal in de vijfde dimensie zonder dualiteit of dualisme (en dus nondualiteit), daar bestaat dus alleen waarheid in vele verschillende varianten en keuzemogelijkheden; zelfs eindeloos in aantal. Daarom is de titel van deze tekst juisy, want een multidimensionaal feit.

Elke waarheid kan anders zijn.

Meningen die pal tegenover elkaar stonden.

Dat mag vind ik. Iedereen heeft ruimte de ruimte van een eigen oogpunt en beleving te zien.

Dat is – denk ik – voor iedereen een wens.

Voor mij staat respect voorop.

Laat dat nu net ook de uitdaging zijn om op bepaalde stukken geen reactie te geven.

Gevoel kan vaak leidend zijn om te reageren.

Tegen elkaar strijden is geen oplossing en soms kan de ‘verstandigste’ het mooiste antwoord geven.

Geen antwoord is ook een antwoord, mee eens?

Share = inspireer anderen

Care = mee eens

Groetjes, Mitch Peters

PS Voel je vrij om mij te volgen (ik ga je positief inspireren met inzichten en bijzondere filmpjes) misschien leuk om ook eens mijn andere bijdragen te bekijken

#volgme #letsconnect #kritiek #strijder #stilte

‘Precessie van de equinox’ in verband met de huidige shift (ofwel transformatie van de aarde en mensheid), uitkomend bij het klimaatprobleem en het -beleid (Parijs 2015). Wie had dat kunnen vermoeden? Deel 1

Over dit thema heeft ook magnetisch meester Kryon regelmatig gesproken, en daarvan heb ik de volgende blogs gemaakt: https://jwjongejans2014.wordpress.com/2019/09/28/god-in-een-doos/ ; https://jwjongejans2014.wordpress.com/2019/06/23/kryon-in-egypte-20/;

https://jwjongejans2014.wordpress.com/2018/08/19/live-kryon-channeling-glastonbury-avalon-koor-1/;

https://jwjongejans2014.wordpress.com/2017/05/16/balans-van-licht-en-donker/ ;

https://jwjongejans2014.wordpress.com/2016/06/18/tekenen-van-massa-ontwaken-2016-is-het-jaar-dat-amerikanen-gestopt-zijn-het-establishment-te-vertrouwen-vooral-de-media/,

om met de reeks van links aan te geven dat er iets wezenlijks met die precessies aan de hand is.

Ook Drunvalo Melchizedek heeft hierover een belangrijke en behartenswaardige uitleg gegeven:

‘Op de Maya-zonnekalender staan wielen binnen wielen, die met elkaar synchroniseren. Al deze wielen of cycli lijken op verschillende snelheid te bewegen, net zoals een oud horloge. Een van deze wielen is de precessie van de equinox, die een omlooptijd van ongeveer 25.625 jaar heeft.

Verborgen binnen de precessie van de equinox vind je vijf perfecte, door de Maya’s berekende cycli van ongeveer 5.125 jaar. Als je 5.125 met vijf vermenigvuldigt, krijg je 25.625 jaar en dat is de lengte van de precessie van de equinox, plus of mijn een klein beetje.

Aan het einde van iedere 5.125 jaar staat de lange rekencyclus van de Maya’s op geen enkele manier in lijn met de precessie van de equinox, maar eens in de 25.625 jaar komen ze precies op één lijn te liggen. Dat moment komt [kwam vanuit het nu gerekend] op 21 december 2012.

Tijd is een ongrijpbaar menselijk idee. Als iemand vraagt: ‘Hoe laat is het?’, kijk je op je horloge en zegt: ‘Het is twee minuten over half vijf.’ De meeste mensen zijn vergeten dat deze tijd verbonden is met de rotatie van de aarde, iets wat echt bestaat en niet een digitale virtuele werkelijkheid in je hoofd is.

We kunnen naar de zonsopkomst of zonsondergang kijken en denken dat de zon beweegt, maar in werkelijkheid veroorzaakt de rotatie van de aarde deze illusie – dat is dezelfde beweging die onze tijd creëert. De aarde maakt één omwenteling en wij maken een enkele dag mee; deze enkele dag is onderverdeeld in vierentwintig stukjes, die we uren noemen. Natuurlijk weten we dit wel. Iedereen weet dat de aarde in één dag een omwenteling maakt.

De op één na bekendste cyclus van de aarde is de reis die de aarde om de zon maakt. Eén cyclus rond de zon duurt één jaar ofwel 365,25 dagen. Sommige wetenschappers zeggen dat hij 365, 44 dagen duurt. Het is duidelijk dat onze tijdsberekening gebaseerd is op de beweging van de aarde ten opzichte van de zon. Er zijn nog andere cycli eb bewegingen van of verbonden met de aarde, die minder bekend zijn bij de mensen. Die cycli kunnen niettemin een effect hebben op ons dagelijks leven, net als de uren die we registreren op ons horloge.

De hoek waaronder de aard-as gekanteld is ten opzichte van de zon, heeft bijvoorbeeld een enorm effect op ieder mens op aarde. Op dit moment is de hoek, de deviatie van de aarde genaamd, ongeveer 23,5 graden. Deze hoek ten opzichte van de zon veroorzaakt onze seizoenen – de zomer, lente, herfst en winter [in een bijzondere volgorde genoemd!].

Deze hoek van de aarde varieert tussen 22,1 en 24,5 graden in een periode van ongeveer 42.000 jaar. Dit is een erg lange periode en je zou denken dat zoiets geen invloed zou kunnen hebben op ons dagelijks leven. Toch moeten astronomen dagelijks rekening houden met die veranderde hoek als zij onderzoek doen in het universum met hun computergestuurde telescopen. Als ze dat niet zouden doen, zouden ze denken dat ze naar iets zitten te kijken wat in werkelijk iets anders is.

Wordt vervolgd

‘Precessie van de equinox’ in verband met de huidige shift (ofwel transformatie van de aarde en mensheid), uitkomend bij het klimaatprobleem en het -beleid (Parijs 2015). Wie had dat kunnen vermoeden? (dl 2)

‘Zelfs onze reis rond de zon is niet zo eenvoudig als het lijkt. De vorm van de baan die de aarde maakt, haar excentriciteit, verandert voortdurend. Onze aarde beweegt zich van een bijna volmaakte cirkel rond de zon, na een tijd in ellipsvorm. Dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de invloed van de zwaartekracht van Jupiter en Saturnus. Deze cyclusverandering duurt ook een erg lange tijd, ongeveer 100.000 jaar, maar het is interessant dat de lengte van een jaar niet verandert als de baan verandert van een cirkel naar een ellips en weer terug.

Dan hebben we de precessie van de equinox, die veroorzaakt wordt door een schommeling in de as van de aarde. De zon en de maan zijn voornaamste veroorzakers van die schommeling, hoewel andere hemellichamen ook hun effect hebben. D leerboeken op de universiteiten hebben jarenlang verklaard dat de lengte van de precessie van de equinox 25.920 jaar was. In 2000 heeft de wetenschap met nieuwe data, die door de ruimtevaart waren verzameld, de lengte opnieuw berekend en kwam op 25.771,5 jaar uit – de tijd die de as van de aarde nodig heeft om een volledige omwenteling te maken.

Zoals je in de tekening kunt zien beweegt de as van de aarde zich in een schommelende ellipsvorm. Deze laatste schatting van 25.771,5 jaar van de lengte van één cyclus van de precessie van de equinox is waarschijnlijk accurater geworden, maar het lijkt erop dat de Maya’s een volmaaktere kalender hadden (gebaseerd op de bewegingen van de hemellichamen) dan de moderne wetenschap nu heeft.

*Waaruit blijkt dat de Maya’s als tijdelijke bewoners op aarde, hun buitenaardse afkomst op hoger dimensionaal niveau verklaarbaar wordt met hun betere astronomische berekeningstechnieken. Het wordt tijd dat de aardse astronomische wetenschap zijn koers gaat wijzigen omdat de jongere generaties van die wetenschapstak als lichtgeneratie ongetwijfeld met betere analysetechnieken komen aanzetten in de nabije toekomst. De voor de hand liggende verklaring is, dat de vele onregelmatige factoren die in de tekst worden benoemd, toch dat hele precessieproces in ons universum in goede banen leiden. Een godswonder zullen we dat voorlopig maar noemen. Een geniale scheppende macht die hierachter schuil gaat.

De precessie van de equinox verandert ook voortdurend door iets wat de mylankovitch-cycli wordt genoemd. Die bevatten het totaal van alle cycli van de aarde en alle andere processen die de cycli van de aarde beïnvloeden.

De wetenschappelijke bestudering van de mylankovitch-cycli heeft zich vooral gericht op het effect dat ze hebben op het klimaat. Om het klimaat op aarde te bestuderen moet men zowel de mylankovitch-cycli als de cycli van de zon kennen.

De baan van de maan veroorzaakt de beweging van de getijden en als een klok bepaalt ze het hoog en laag tij van onze oceanen. Dat heeft ook effect op de mylankovitch-cycli.

Deze maancycli hebben ook effect op de menselijke emoties en op miljoenen biologische cycli van alle leven op aarde, zoals de menstruatiecycli van de vrouw. Deze cycli zijn de sleutel tot alles waar het nu over gaat en tot alle Maya-voorspellingen.

We hebben nu gezien dat er binnen de beweging van de aarde vele cycli zijn. De precessie van de equinox is er maar één, die de andere cycli beïnvloedt.

Er zijn twee punten op de ellips die het verst van het middelpunt staan. Deze worden apogeum en perigeum genoemd. Deze punten zullen verderop in het verband steeds belangrijker worden.

Gedurende deze cyclus van 25.771,5 jaar beweegt de aarde-as ook door alle twaalf tekens van de dierenriem. De as van de aarde wijst in feite op hetzelfde moment naar twee tekens, maar vanuit ons gezichtspunt zal de aarde-as op 21 december 2012 naar het teken van Aquarius wijzen en volgens [het oude denken van] de oude wereld zal ons bewustzijn [volgens de Maya’s] dan gaan veranderen.’

[Bron: Drunvalo Melchizedek, De Maya Ouroboros. De kosmische cycli zijn voltooid. De ware positieve Maya-voorspellingen is onthuld. Hajefa/Zoetermeer 2013; 38-44)

Wijsheid in tijden van covid: ‘Wees kalm te midden van het lawaai en de haast’

Marije van Beek: DE zin van Judith Koelemeijer, In tijden van corona vertellen meer en minder bekende Nederlanders over hun persoonlijke leefregel of een inspirerende zin. Vandaag schrijfster Judith Koelemeijer, die werkt aan de biografie van Etty Hillesum.

‘Ik ben niet zo van de leefregels, ook al kunnen ze nog zo beeldschoon verwoord zijn. Het enige waar ik in deze tijd soms wel aan moet denken, zijn de regels die mijn hele jeugd thuis op de wc hebben gehangen. (…)’

https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/952/articles/1142384/27/1

Nieuwe maan, door naar een volgende periode

23 Mei 2020 / Door Martha Krul

Het universum ondersteunt het proces op aarde.

Alles is verbonden, alles heeft invloed op elkaar.

Nu gaan wij weer door naar een verdere verdieping in onszelf.

Een bijzonder deel van onze transformatie.

Wij zijn nu helemaal terug naar de basis.

Terug naar de mens die wij zijn.

Ja, zal je zeggen, wij doen niet anders……

En toch komt er steeds een tandje bij.

Net als dat wij door de hele transformatie al maar transparanter worden,

zo gaat het proces in onszelf ook steeds een tandje dieper.

Je kan de mens zelf met een huis vergelijken.

Een huis met vele kamers.

Ook de zolder en de kelder zijn er te vinden.

Je hart is de voordeur.

Je armen wijd om je heen geeft je tuin aan.

Vele momenten heb je dat huis al van binnen bekeken.

Door dat je langer in dat huis rondkijkt, zie je steeds meer.

Wij zijn nu volledig terug gebracht naar de basis.

Het universum heeft de leiding.

Je bent een kind van het licht.

Door jezelf in alle facetten te zien en te kennen,

begrijp je ook hoe de ander in elkaar steekt.

Wanneer je jezelf volledig lief gaat hebben,

zal je voelen hoe belangrijk dat is.

Doordat je voelt hoe belangrijk dat voor JOU is,

zal je dat gevoel ook bij de ander respecteren.

Niet alleen respecteren, maar ook versterken met je eigen liefde.

Zo ook met je eigen vrijheid.

Wanneer je gevoeld hebt hoe belangrijk vrijheid voor je is,

zal je de ander zijn vrijheid respecteren.

Zal je er alles aan doen om de ander zijn vrijheid te geven en

het vooral niet te verminderen.

Je kent die pijn vanuit je eigen beleving van je eigen vrijheid.

Zo zitten wij in dit proces.

Alles in je eigen huis komt onder een vergrootglas te liggen.

Je speurt als een Sherlock Holmes langs hoeken en gaten.

Vallen je dingen op, die je niet eerder gezien en ervaren hebt.

Het licht wordt niet voor niets sterker.

Alles komt onder de aandacht.

Eerst in onszelf.

Wij zijn de basis van de nieuwe samenleving.

Die schakels en fundamenten moet zeer sterk zijn.

Daar wordt straks op verder gebouwd.

Je kan geen huis op drijfzand bouwen…….

Zo zit het proces in elkaar.

Ieder stukje komt op zijn eigen tijd langs.

Voor op de daarvoor bestemde tijd wordt het onder de aandacht gebracht.

Alles in het klein, zoals alles in het groot.

Begrijp je bepaalde processen niet hoe die in elkaar zitten?

Dan breng je ze terug naar het kleinste detail.

In dat kleine detail, zie je meestal wat het is.

Zo boven, zo beneden.

Zo binnen, zo buiten.

Alles is verbonden met elkaar.

Alles is verbonden in licht en liefde.

*Voor mij zijn de belangrijkste drie zinnen:

Alles is verbonden, alles heeft invloed op elkaar.

Nu gaan wij weer door naar een verdere verdieping in onszelf.

Alles in het klein, zoals alles in het groot.

Waarom is dit – voor mij – zo belangrijk? Omdat hier in feite staat dat alles binnen het uitspansel, kosmos, universa of het AL, Heel-AL wellicht, ook met elkaar verbonden zijn en dat dus – maar om het omwille van praktische redenen te beperken – tot óns universum, wij ook rekening zullen houden met de onderlinge afhankelijkheid van de evolutie van ons universum mét de evolutie van de aarde en onze mensheid.*

Namasté

Martha Krul

https://spiritualroseofsilence.blogspot.com/

‘De oorsprong van de mens als vrije entiteit’ [1]

Afsplitsing van Geest.

Het Goddelijk Beginsel.

[Bron: Pieter Barten, Reïncarnatie en levenslot. 1992/1994; 1.19 e.v.]

‘Al heel lang wilde ik op zoek gaan naar mijn geestelijke oorsprong, nar mijn spirituele ontstaan, mijn wortels. Met andere worden, ik wilde trachten mij door regressie in het tijdloze een beeld te vormen van mijn Schepper, van God, de Ene, de Eenheid van Geest. Er zijn zoveel verschillende godsbeelden in deze wereld. En ik wilde het mijne vinden en wellicht ook dat van de lezer.

Veel mensen trachten zich een godsbeeld re vormen, vaak geïnspireerd door hun godsdienstige overtuiging. Anderen hebben daar totaal geen behoefte aan of ontkennen het bestaan van één God of meerdere goden.

Wanneer men gelooft in een persoonlijke God of meerdere goden en men zich daarvan zelf een beeld heeft gevormd, zal men dat beeld in de geest blijven meedragen en het spontaan oproepen en voor zich zien op het beeldscherm van zijn of haar geest. Men zal het daardoor  ook zo blijven aanschouwen na het verlaten van het aardse lichaam, na het overgaan naar het leven aan Gene Zijde, in het Licht, in ons thuisland. Dit is dus een projectie van de eigen werkelijkheid, door de mens zelf gevormd in zijn eigen scheppende geest, tijdens het verblijf op aarde.

Pas als andere, hogere entiteiten of intelligenties hem tot de kosmische werkelijkheid roepen, past hij zich aan bij de aan Gene Zijde heersende algemene werkelijkheid van een bepaald Universum waarin hij terecht is gekomen, en vervolgt hij zijn weg volgens de vaste kosmische wetten.

(…)

[Gecursiveerd] Wat nu volgt, blijkt een soort gedaanteverwisseling te zijn. Er zijn meerdere Universa in de Kosmos. En het lijkt alsof ze door de begrenzing van het ene Universum in een ander geworpen wordt, va een zandlopervormig doorgangssysteem. Een ‘zwart gat’ met de bekende ‘zuigende’ eigenschappen daarvan waarin een metamorfose, een vormverandering plaatsvindt. Door een centripetaalkracht, een middelpuntzoekende kracht, wordt ze, in een spiraalbeweging, in een soort trechter gezogen, naar het zeer nauwe gedeelte daarvan. Ze wordt daar doorheen gedrongen en vervolgens door de centrifugaalkracht, de middelpuntvliedende kracht, weer wervelend door de tegengestelde trechtervorm in een nieuw Universum geslingerd.

Zo wordt ze ons Universum en ons Zonnestelsel binnengedreven, samen met een oneindig groot aantal entiteiten. [einde gecursiveerd gedeelte als mededeling van de auteur]

Ze [regressante] gaat verder: ‘Maar ik ga in het donker een gat in. Ja, je moet dat niet voorstellen alsof je een ruimte ziet, maar iets veel meer. Een extra dimensie. Het is meer dan zomaar een tunnel. En die heeft dus een spiraalbeweging. En dan wordt het pikdonker. Tenminste, ik zag de hele tijd die zilveren zee van Geest, en die is er dan niet meer. Dan ga ik door die wervelende duisternis heen.

Wordt vervolgd