Een spirituele kerstboodschap: Wat is de christelijke predestinatieleer toch een armzalige vorm van indoctrinatie [1]

Natuurlijk maak ik gebruik van de Wikipedia-uitleg van het ‘predestinatiebegrip’, maar vooraf een uitleg over het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord ‘armzalig’ in de titel. Omdat ikzelf als niet-kerkelijk opgevoed burger die zich alleen met spirituele bewegingen als de theosofie en oosterse religies bezighoud en daarop richt, de predestinatieleer als uiterst primitief overkomt en dat zal ik, zoals gebruikelijk, via kanttekeningen in de onderstaande tekst nader toelichten. Het wordt dus een hele serie van die kanttekeningen:

Predestinatie

Predestinatie of voorbeschikking is een religieus begrip, betreffende de relatie tussen het ‘begin van alle dingen en het doel van deze dingen’.

*Allereerst, als multidimensionaal denker verwerp ik de gedachte of idee dat er een ‘begin van alle dingen’ bestaat, zoals het begin van de schepping. Natuurlijk wordt iedere zonne- of sterrenstelsel geboren omdat in het scheppingsgeheel er altijd aparte en nieuwe en dus groeiend aantal kosmische ‘lichamen’ ontstaan, maar dat gaat steeds ‘om de beurt en iedere nieuwe creatie op ‘voorbestemde’ tijd omdat alles in de hele schepping strikt is gereguleerd volgens de kosmische natuurwetten. Maar dát je uit dit eerste uitgangspunt óók mag concluderen dat ‘het begin van alle dingen’ en dus de schepping als zodanig en dus als ‘geheel’, zoals gesuggereerd wordt vanuit de oerknaltheorie, dat verwerp ik volledig. Binnen de wetenschap bestaat daarover grote verdeeldheid.

Binnen mijn visie – maar iedereen mag dat afwijzen! – bestaat er géén oerknal, die de basis zou zijn voor ‘de’ algehele schepping, want als ik filosofisch uitga van een metafysische standpunt dat het Leven – en dus de gehele scheppingsorde – multidimensionaal is want oneindig en dus eeuwig, DAN bestaat er geen begin(punt) en geen eind(punt). In dat geval valt die ‘ene’ en ‘unieke’  oerknaltheorie geheel in duigen en zit de wetenschap er geheel naast. En dan mogen ze, die betrokken wetenschappelijke onderzoekers hun uitgangspunten proberen te  herstellen en ‘herformuleren’, want uitgaande van mijn hypothese deugt dat bestaande uitgangspunt niet en dan kom je er logischerwijs ook nooit uit.

Dat wil zeggen dat er nooit een gevalideerde theorie kan ontstaan die onomstotelijk vast komt te staan. Wat wel mogelijk is: de eeuwige schepping kan dus metafysisch geen begin en einde ‘hebben/kennen’, máár wat wél goed mogelijk is, is dat binnen die oneindigheid (er) wel steeds nieuwe universa en sterren- of zonnestelsels ontstaan op grond van de deelhypothese dat ieder fysiek kosmische geboorte wel een beginpunt en eindpunt (sterven van planeten en zonnen) bestaat. Ik maak dus onderscheid tussen een fysiek en een nonfysiek heelal ofwel duaal én nonduaal. En ndan kom je er wel uit. Want alles wat fysiek is ontstaan, bestaat per definitie tijdelijk, omdat dát ook een kosmische natuurwet is. Er bestaat kosmisch gesproken namelijk een Wet van de Evolutie – niet te verwarren met de darwiniaanse evolutietheorie – en dat zorgt voor een uitdijend heelal (zoals bekend). Zo ontstaat méér logica in het gehele kosmische gebeuren of kosmische constructie, die nú afwezig is.

Van de openingszin [‘begin van alle dingen en het doel van deze dingen’] betreft valt dus nu het eerste als ‘ondeugdelijk’ af. Maar dan het laatste nader beschouwd, ‘het doel van deze dingen’. In boeken kom je op dit vlak meestal de ontwikkeling en de evolutie van de mens in de vorm van ‘geestelijke en verstandelijke ontplooiing van de mens’ tegen. Dat klopt volgens mij wel degelijk, in die zin dat het doel van deze dingen nooit gelukt is eenduidig uit te leggen omdat de meningsverschillen hierover groot zijn. Wat is immers ‘het doel van de schepping’?

Eén antwoord – zoekend op Wiki – als volgt in een orthodoxe uitlating: ‘God schiep de mens tot Zijn eer. Met dat grote doel schiep God de mens, volmaakt goed.’

Hiermee schiet de niet-kerkelijke mens/burger niets op wat in hun ogen is ‘God’ al voor miljarden interpretaties vatbaar (of wordt ontkend zoals door atheïsten) en dus kan niemand aangeven wat onder god verstaan moet worden. Laat staan dat heilige boeken allemaal in eigen bewoordingen ‘vaststellen’ dat God de mens schiep’, maar die antieke geschriften waren natuurlijk niet in staat om die stelling of dat axioma nader uit te werken. Daarvoor waren die beschavingen niet ver genoeg ontwikkeld, om daarin te kunnen verdiepen.

Het tweede deel van de zin ‘de mens, volmaakt goed’ is ook voor duizenden interpretaties vatbaar. Met de bestaande opvattingen komen we er dus niet uit. Vanuit mijn metafysische blik bestaat er wel een oplossing voor dit raadsel. De schepper heeft de fysieke werelden geschapen om wezens die vanuit de oorspronkelijke oercel doorlopend ontstaan zijn, een evolutie te laten ondergaan zodat er groei en verandering mogelijk wordt in het scheppingsgeheel. En met name de mensen zijn vanuit hun oorspronkelijke status als ‘mensenzielen’ geprogrammeerd om ooit een scheppend goddelijke wezen te wórden, waarvoor de noodzakelijke ‘opleiding’ op fysieke planeten (en ook zonnen) plaatsvindt.

Mijn stellige overtuiging is dus dat alle mensen over de duur van ‘eonen’ –  kosmische eeuwen –  allemaal opgáán in de goddelijke Energie omdat de schepper zelf een hoogste intelligentie Energievorm is. Dat is mijn definitie. Alle mensen zijn als oorspronkelijke ‘oercel’ mét verschillende geestelijke DNA-structuren’ geschapen en dus is kosmisch exact bekend welke oercel welk definitieve ‘stadium’ van volmaaktheid zal bereiken; verschillende doelstellingen dus omdat de schepping zo pluriform en dus oneindig gevarieerd is geschapen, dat voor alle zielenwensen ruimte is geschapen. En eenmaal een volmaakt goddelijk Levensziel geworden (‘Elohim’) zal die goddelijke Energie alleen maar blijven groeien en uitdijen en zelf(s) ook evolueren.

Einde deel 1 en wordt dus vervolgd

Allegorie

Hfd 7: Schepping en evolutie [in: Gijsen, Maak je Hemel op Aarde; Ontdek je eigen wijsheidsniveau. 2007; 82]

Vraag: Klopt het scheppingsverhaal?

*De bijbel is een sprookjesboek. In de bijbel staan heel wat wijze uitspraken die in de vorm van verhalen aanschouwelijk zijn gemaakt voor eenvoudige mensen. Daarom noem ik het een sprookjesboek. In elk sprookje zit een diepe grond van waarheid. Het is een soort allegorie waarin op een symbolische manier de werkelijkheid wordt verklaard.

Vraag: Verliep het ontstaan van de wereld dan zoals de wetenschap het uitlegt?

*Min of meer wel ja. Om de evolutie te snappen kunnen we het beste vertrekken vanuit het gevoel, niet vanuit het verstand. Verstandelijke verklaringen worden door de wetenschap gegeven, maar daarmee bereiken we onze ziel niet. Een ziel is niet geïnteresseerd in de objectieve werkelijkheid, alleen in de subjectieve werkelijkheid.

Het geheim van het getal 144: schepping van het paradijs op aarde

De Wet van Samenwerking

‘De Wet van Samenwerking stelt dat wanneer er twee zijn die samen scheppend handelen, zij de kracht hebben van vier (want 2² = 4: wat in de wiskunde 2-kwardraat heet: 2 tot de 2e macht) die individueel werken. Wanneer er drie zijn die samenwerken, dan hebben zij de kracht van negen  (3-kwardraat : 3² = 9). Wanneer er vier zijn die samenwerken, dan hebben zij de kracht van zestien : 4-kwardraat = 4² =16) . Honderdvierenveertig = 12-kwardraat=12²=144) die in harmonie samenwerken, kunnen de wereld veranderen.’ (Paul Shockley 1977/2017; 39)

*Honderdvierenveertigduizend is dus symbolisch het draagkrachtbeginsel om een paradijs te scheppen in de duale werelden.

‘Vóór de vrije val’ en vervolgens de mens na de ‘Val uit het Hof van Eden’

‘De hermetische wijsgeren van alle tijden hebben de overtuiging gekoesterd, die naar zij beweren op zeventigduizend jaar ondervinding is gegrond, dat de stof na verloop van tijd door de zonde grover en dichter is geworden dan bij de eerste vorming van de mens [op aarde] en dat in het begin het menselijk lichaam half etherisch was en de mens voor de val vrijelijk verkeer onderhield met de nu onzichtbare werelden. Doch sinds die tijd is de stof een geduchte scheidsmuur tussen ons en de geesteswereld geworden. De oudste esoterische overleveringen leren eveneens dat voor de mystieke Adam vele menselijke rassen geleefd hebben en uitgestorven zijn, elk op hun beurt plaats makend voor hete volgende.[i] [Dit lezend kan het dus heel goed zijn dat het bijbelse scheppingsverhaal volledig op fantasie berust met de schepping van Adam en Eva].

[Bron: Jacob Slavenburg, H.P. Blavatsky. 1991; 32]

---

[i] Isis ontsluierd I, 1-2

De spirituele betekenis van het scheppings- en paradijsverhaal uit Genesis en andere heilige werken

[Bron: Hiddinga, Man, vrouw en zielenbewustzijn, p.78 e.v.]

‘De engel sprak nu weer en zei: ‘Wat je nu ziet, is en beeld dat elk levend wezen op enigerlei wijze in zich draagt, dat wil zeggen dat dit beeld de universele beeldvorming is voor het principe van de wisselwerking tussen het vrouwelijke en het mannelijke. Het is een beeld van volmaakte harmonie tussen twee energievelden die elkaar aanvullen en versterken. Een levensvorm op een andere planeet zal ook dit beeld kennen, maar dan wel ingevuld met het type wezen en landschap dat in zijn/haar denken leeft. In jouw geval is dit het beeld van de man een vrouw en de mooie tuin. Je kunt dit beeld ook als de beeldvorming uit het scheppingsverhaal dat in vrijwel elke filosofie, religie en denkrichting waar dan ook op aarde voorkomt. Elke cultuur heeft haar eigen vorm, maar de rode draad is universeel. In zijn eenvoud is dit verhaal duidelijk. God schiep het mannelijke en het vrouwelijke als werkzame energie en beval hun elkaars metgezel te zijn, met elkaar te leven en nieuw leven voort te brengen. Maar het is van belang dat je nu niet in stoffelijke termen blijft denken. Het is nodig dat je deze beelden op zielsniveau gaat beschouwen. Kijk nu opnieuw naar het scheppingsverhaal en laat dat op je inwerken.’

Ik keek weer naar het tafereel van de tuin met daarin de man en de vrouw en alles wat zij deden. Er was volmaakte liefde en harmonie tussen deze twee en het viel mij op dat zij in elkaar niet de verschillen zagen, maar slechts de aanvullende kwaliteiten. Zij waren beiden naakt, maar hun naakt-zijn en de bijzondere schoonheid van hun vormen vormden geen belemmering voor hun handelen en denken. De man had bepaalde kwaliteiten en de vrouw had deze ook. Zij vulden elkaar aan en zij waren één en in volmaakte harmonie. Het was een eenheid.

Plotseling zag ik iets vreemds. Er veranderde iets in hun ziel en geesteslichaam en hun bewustzijn werd groter. Zij veranderden nu heel snel en hun kennis werd veel groter. Deze vergroting van kennis en bewustzijn nam exponentieel toe, dat wil zeggen dat zij elke minuut verdubbelde. Maar met deze kennis nam ook de spanning toe die zij ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de hen omringende natuur tot nog toe niet gevoeld hadden, want sommige aspecten evolueerden sneller dan andere. Zij zagen nu hun naaktheid en trachten zich te verbergen voor elkaar door kleding te maken en dit om hun lichaam te doen. Ook hun verhouding tot de natuur was veranderd. Ik keek weer vragend naar de engel, want ik besefte dat hier iets bijzonders aan de hand was. De engel sprak weer en zei: ‘Wat je ziet is de energie van zowel de universele mannelijke kracht als de vrouwelijke kracht. Op het moment dat deze energievormen in hun oorspronkelijke hoedanigheid konden functioneren, was alles in balans en in harmonie, maar de ziel moet groeien in bewustzijn en dat uit zich in een toename van het denken, dat wil zeggen, de kennis en het bewustzijn van zichzelf en de omgeving. Op dat moment begint voor de zielen de evolutie en incarneren zij in een stoflichaam dat bij hen past om hun de ervaring te geven die nodig is. Dit wordt voorgesteld door het dragen van kleding. De ziel wordt zich bewust van de eigen natuur en wil deze natuur verbergen door zich te “kleden” in een stoflichaam. In de bijbel en andere “heilige” boeken wordt de stap naar het hogere bewustzijn (denk aan de boom van kennis van goed en kwaad) voorgesteld als iets dat werd ingegeven door een negatieve kracht en het is uitgelegd als de zondeval, maar dat is natuurlijk niet het geval, want zonde op zich bestaat niet in de schepping en “negatieve” krachten zijn eveneens een onderdeel van de schepping Gods. In werkelijkheid is dit de stap van de ziel in de evolutie op het pad terug naar het licht. De incarnatie in een stoflichaam is dus van oorsprong een stap van de ziel om haar ware natuur te verbergen en om zich anders voor te doen dan zij in werkelijkheid is, en tevens in deze verborgenheid datgene te doen wat haar uiteindelijk de weg naar het licht terug zal doen vinden. In werkelijkheid zijn er verschillende krachten met verschillende eigenschappen die jullie, in jullie denken, op aarde kennen. Dit is voorgesteld als het mannelijke en het vrouwelijke. Door zich bewust te worden van deze energieën in zichzelf verbergt de ziel zich in “kleding”, dat wil zeggen in het stoflichaam, waardoor het niet langer mogelijk is om de ware natuur en de ware kracht van deze verschillende energieën te kunnen zien. Alles wat men dan in de stof ziet, zijn de mannelijke en vrouwelijke lichamen die met elkaar omgaan al naar gelang de gevoelens die men voor elkaar heeft. Sommige uitdrukkingen de stof noemt men mannelijk en andere vrouwelijk en door zich met het lichaam te identificeren, accentueert men de ene kracht meer dan de andere en heeft men ook de mogelijkheid om de andere kracht in zich te ontkennen. Waar dit toe geleid heeft, kun je zien in de menselijke geschiedenis, voorzover dat mogelijk is. Het is dan ook niet nodig om dit uit te leggen, want elk mens weet en voelt wat dit vrouwzijn en manzijn betekent. Na miljoenen jaren van evolutie op verschillende planeten heeft men dit begrip ontwikkeld en geprojecteerd op de fysieke vorm en noemt men specifiek vrouwelijke eigenschappen “vrouwelijke energie” en typisch mannelijke eigenschappen “mannelijke energie” zonder eigenlijk te beseffen waarom het ene “vrouwelijk” is en het andere “mannelijk”. Maar een eigenschap is niet hetzelfde als de oorspronkelijke energie, want er is niet zoiets wat men per definitie mannelijk of vrouwelijk zou kunnen noemen. Kijk nu nog maar eens naar het beeld.’

Ik keek nu weer naar het beeld dat ik tevoren had gezien, maar het beeld was nu veranderd. Ik zag nog steeds de tuin, maar het was nu een wildernis geworden. De wezens die van oorsprong als en man en een vrouw zichtbaar waren geweest, waren nu niet langer goed herkenbaar, want zij hadden zich geïdentificeerd met hun nieuwe bewustzijn en vorm. Zij werden in een nieuwe omgeving gebracht en moesten hard werken om in leven te blijven. De vrouw werd zwanger en baarde kinderen in een geboorteproces dat heel veel pijn gaf. Zij waren mens geworden. De engel sprak weer en zei: ‘De beelden die je nu ziet zijn heel erg duidelijk. In hun nieuwe bewustzijn kunnen zij niet blijven in de oorspronkelijke omgeving. Zij zijn nu geïncarneerd in de stof, zij zullen moeten “werken” om het “leven” te leven en zowel de geboorte van nieuwe kinderen, alsook de schepping van nieuwe dingen zal nu pijnlijk zijn, omdat de stof veel dichter en trager functioneert dan de ziel. Niets zal zomaar weer groeien en op hun weg komen, alleen hun eigen werk zal datgene kunnen brengen wat zij zoeken en wat zij moeten ervaren. De oorspronkelijke balans die hen beiden in harmonie hield, is verdwenen.

Het was heel duidelijk dat verschillende energievormen, zowel mannelijk als vrouwelijk, de ziel bestuurden en daarmee het gehele universum. Alles wat aanwezig was in de schepping werd in werkelijkheid bezield door verschillende vormen van energie die elk hun eigen functie en verschillende uitwerkingen hadden. Er was een scheppende energie en een behoudende energie. Er was een zachte helende energie, maar ook een sterke krachtige energie die processen in de ziel bestuurde en tot onderzoek dwong. Er waren heel veel verschillende vormen en mogelijkheden binnen deze energieën, die alle deel uitmaakten van de volledige, goddelijke, manifesterende energie. Al deze energievormen waren zichtbaar als de spiraalvormige ‘wervelwinden’ die ik gezien had aan het begin van deze les. De energieën zorgden ervoor dat alles in balans bleef en dat de schepping en het leven op alle mogelijke niveaus kon functioneren. Elke ziel had deze energieën in zich.

Ik keek nu weer naar het beeld en zag hoe de bezieling van de stof door al deze energieën werd gedragen. Ik zag de evolutie van de ziel door de vele bestaansvormen heen en zag hoe deze van de oorsprong tot nu waren gekomen. Ik zag de splitsing van de ziel en de incarnatie van deze helften in vrouwelijke en mannelijke lichamen. Het was een fantastisch gezicht om deze energieën, die in constante beweging waren, aan het werk te zien.

De engel sprak nu weer en zei: ‘Wat je nu gezien hebt, is het beeld voor de energievormen die men op aarde mannelijk en vrouwelijk is gaan noemen. Van oorsprong waren deze vormen in balans en dit is je gegeven in het beeld van de man en de vrouw in het paradijs. Maar naarmate men bewuster wilde worden, veranderde dit en de oorspronkelijke vorm werd als het ware verstopt op het moment dat men in een stoflichaam incarneerde en was niet langer herkenbaar. In vorige lessen heb je kunnen zien hoe de ziel van oorsprong gesplist werd om op deze wijze het proces van goddelijke liefde te leren kennen. De ziel heeft echter van oorsprong alle energieën en krachten in zich n bij het splitsen zijn ook deze krachten gesplitst. Deze krachten zijn gelijk verdeeld en je kunt dus niet spreken van specifiek mannelijke en vrouwelijke zielen, want dit bestaat niet in Gods schepping. Maar tijdens de evolutie van de ziel zullen bepaalde krachten zich soms sneller ontwikkelen dan andere. Dit is omdat verschillende fasen van evolutie verschillende energieën nodig hebben. Dit betekent dat in de ziel soms bepaalde krachten d overhand hebben, terwijl in andere fasen deze krachten weer wat minder overheersend zijn. Het is uiteindelijk de bedoeling dat aan het einde van de zielenevolutie deze krachten weer in evenwicht zijn en verrijkt in het goddelijke licht worden opgenomen. In de fase die jullie nu meemaken en die nu ook bijna voorbij is, hebben de energieën die verantwoordelijk zijn voor schepping, denken, uitvindingen, wetenschap en conflict, de overhand. In jullie denken wordt deze kracht met het mannelijke geassocieerd. In de nieuwe fase die nu aanbreekt en die de vierde periode van de zielenevolutie is, zullen energieën die verantwoordelijk zijn voor creatie, voelen, bewustwording en communicatie, van groter belang zijn. Jullie associëren deze kracht met het vrouwelijke. Liefde is de enige vorm van energie die altijd aanwezig is, want die komt direct van God. Dee nieuwe fase hangt samen met de verandering die men als ziel en mens gaat meemaken. Het is echter onjuist om de ene vorm van energie mannelijk te noemen en de andere vrouwelijk, want dit onderscheid wordt op goddelijk niveau immers niet gemaakt. Dit doen jullie omdat jullie bepaalde vormen, zoals bijvoorbeeld het voelen, associëren met het vrouwelijke en het denken met het mannelijke.

Wordt vervolgd

‘Afzonderlijke ontwerpen’ in de evolutie, vastgelegd door Helena Blavatsky in de Geheime Leer

[I] p.140: Nu wordt het duidelijk dat er in de Natuur een drievoudig evolutieplan bestaat voor de vormen van de drie periodieke Oepâdhi’s of veeleer de drie afzonderlijke ontwerpen van evolutie, die overal in ons stelsel onontwarbaar zijn samengeweven en verbonden. Het zijn de Monadische (of geestelijke), verstandelijke [?] en de stoffelijke Evolutie. Deze zijn op het gebied van de Cosmische Begoocheling de drie eindige aangezichten, weerkaatsingen van Atma, het zevende, de Ene Werkelijkheid.

1. De Monadische heeft, zoals de naam al aanduidt, te maken met de groei en de ontwikkeling van de Monade naar de hogere toestand van werkzaamheid en gaat samen met:

2. De Verstandelijke, vertegenwoordigd door Manasa-Dhyani’s (de Zonnedeva’s, de Agnishwatta Pitri’s), die de mens “met verstand en bewustzijn begiftigen”) en: –

3. De Stoffelijke, vertegenwoordigd door de Chhaya’s der maan-Pitri’s waaromheen de Natuur het huidige stoffelijke lichaam heeft verdicht. Dit lichaam dient als voertuig voor de “groei” (om een woord te gebruiken, dat niet geheel juist is) en voor de veranderingen door middel van Manas en – als gevolg van de op[ver]zameling van ondervindingen – van het eindige in het ONEINDIGE, van het vergankelijke in het Eeuwige en Absolute.

Elk der drie stelsels [ordeningen?] heeft zijn eigen wetten en wordt bestierd en geleid door verschillende groepen der hoogste Dhyani’s of Logoi”. Elk is in de samenstelling van de mens, de Microcosmos van de grote Macrocosmos vertegenwoordigd, en het is de vereniging in hem van deze drie stromingen die hem maakt tot het samengestelde wezen, dat hij nu is.

De “Natuur”, de fysische evolutie-Kracht, zou zonder geholpen te zijn nooit verstandelijkheid hebben kunnen evolueren [betekent dus ‘ontwikkelen’]; zij kan slechts “zinneloze vormen” scheppen, zoals wij in onze “Antropogenesis”[i] zullen zien.

Hieruit maak ik op dat er een formeel verschil bestaat tussen ‘verstand[elijkheid] dat zinneloosheid is of daarop neerkomt, én ‘bewustzijn’ dat ‘zinvolheid’ betekent. Daarom volgens mij het ‘geheim’ van de Boom der Kennis van Goed en Kwaad (Genesis 2: 8-10).   

---

[i] Hier wordt zichtbaar dat het woord ‘antropo-genesis’ een samenvoeging is van de antroposofie als antroposofische menskunde – https://nl.wikipedia.org/wiki/Antroposofische_menskunde – of Antropologie (menskunde of mensleer) is een wetenschap die de mens in al zijn aspecten, zowel fysiek als cultureel, bestudeert. Antropologie wordt tot de gedragswetenschap en de sociale wetenschappen gerekend. Doordat antropologie zo’n breed veld bestrijkt werd vanaf midden 20e eeuw een opdeling gemaakt in verschillende specialistische studiegebieden: https://nl.wikipedia.org/wiki/Antropologie – en Genesis als eerste bijbelboek, hetgeen letterlijk betekent ‘creatie’ of ‘ontstaan’:  https://nl.wikipedia.org/wiki/Genesis.

Vergeet niet… dl 2

‘De eerste vraag die God in de Bijbel stelde, was dezelfde die mijn ouders ook stelden [‘Waar zit je toch?’]. Deze vraag komt uit het boek Genesis. Misschien weet je nog dat het gaat over een hof. Al snel nadat onze eerste voorouders geschapen waren, overtraden ze de enge regel waaraan ze zich moesten houden. De gevolgen waren natuurlijk tragisch: de intimiteit met God en met elkaar werd onmiddellijk verwoest; er kwam een scheiding, Adam en Eva naaiden vijgenbladen aan elkaar om zich voor elkaar te verbergen en ze verborgen zich voor God achter struiken in de hof. Dan lezen we deze prachtige, indringende woorden: ‘Maar God, de Heer, riep de mens: “Waar ben je?”’

Deze tekst is het algemeen voorkomende misverstand dat dit verhaal werkelijk is gebeurd, maar dat is niet zo. Het gaat om een puur symbolisch verhaal, een sprookje dat de mensheid een weg wil wijzen, maar waarvan de ware boodschap binnen de christelijke gemeenschappen – lees: kerken – geheel verloren is gegaan. Waarom deze woorden ook anders begrepen en geïnterpreteerd kunnen worden zal ik uitleggen. Dat is de uitleg die in mijn komende boek wordt gegeven.

Mijn volgers weten dat ik mijn kosmologie begin met het feit dat onze (menselijke) ziel eeuwig en oneindig bestaat en dus nooit kan verdwijnen, laat staan vernietigd kan worden.

Vervolgens komt er een moment in die eeuwige gelukzaligheid in hemelse sferen die alleen energetisch bestaan, dat de ziel ervoor kiest om de sferen en werelden buiten de hemel bestaat, te gaan verkennen. Die keuze maakt de eigen ziel – als onderdeel of partikeltje van de grote kosmische ziel – en vele andere zielen maken ook diezelfde keuze. Dat is ook het goed recht van die ziel die thuishoort in de grote zielengeest die de mensheid in de gehele kosmos manifesteert of herbergt.

Die zielengroep die heeft besloten tot ‘verkenning’ en uittreding uit de hemel, komt via de neutrale zone, waar hij vervolgens de lagere dimensionale sferen binnenkomt, gescheiden van de oorspronkelijke eenheidsziel, want die wordt opgesplitst. En zie daar de symboliek van de werkelijkheid die ik net omschreven heb via de neutrale zone: de mens die in de lagere dimensies een stoffelijk lichaam nodig heeft om te kunnen leven op een planeet, wordt dat lichaam bij de geboorte op een van de miljarden planeten gegeven via de geboorte. Het lichaam is kortom niets anders dan het voertuig van de ziel, die eeuwig is en die eindeloos veel planeten, sterrenstelsels en universa kan gaan bewonen om overal ervaring – bewustzijnservaring voor zijn ziel – op te kunnen doen. Vandaar ook de scheiding tussen Adam en Eva, want de eenheidsziel kan niet groeien zonder een vrouwelijk en mannelijk wezen want die beide factoren vertegenwoordigen de vrouwelijke en mannelijk polen van de kosmische energie.

Daarom moeten ze ook vertrekken uit het Hof van Eden, omdat ze daar zelf voor gekozen hebben; de christelijke betekenis van een ‘straf’ uit het hof omdat Adam en Eva ‘gezondigd’ hadden op het enige gebod, is dus je reinste flauwekul want een straffende brongeest bestaat niet! Maar deze symboliek kwam de kerkvaders goed uit omdat het een vorm van kerkelijk gezag mogelijk maakte, die dan ook in de opbouw van de georganiseerde kerk goed van pas kwam om hun gelovigen aan de kerkleer te onderwerpen. Hoe het met andere wereldgodsdiensten zit met soortgelijke scheppingsverhalen, weet ik niet, maar dat het allemaal symbolische vertellingen zijn om de menselijke gang door de stoffelijke werelden mogelijk te maken, kan niet missen. Want symbolisch zijn ze allemaal.

De mens raakte dus afgescheiden van zijn eigen ziel (uit eigen keuze) en dat betekende ook dat hij geleidelijk aan afdalende naar lagere dimensies – met als laagste onze 3D-aarde – geheel het contact met zijn eigen ziel hadden verloren. En daarom werd hij (v/m) gedwongen te gaan zoeken naar zijn eigen ziel en dat gebeurde via het ‘instrument’ van godsdiensten die hij door de verschillende levens heen leerde kennen. Dat wil dus ook zeggen dat hij per definitie alle godsdiensten die nu op aarde bestaan via een eigen leven in die historische levens heeft meegemaakt en nog andere inmiddels verdwenen godsdiensten ook. Iedere hedendaagse christen heeft levens als jood, als boeddhist, als sjamaan, als hindoe, als taoïst en zo voorts, meegemaakt. En dat geldt voor hedendaagse hindoeïsten, islamieten etc. ook. Want iedere ziel die via deze devolutie (neergang) en evolutie (opgang) moet al die ervaringen hebben meegemaakt om uiteindelijk een volmaakt bronbewustzijn te kunnen ontwikkelen. Dat volmaakte bronbewustzijn als kosmische ziel is dus van alles wat er in al die levens gebeurd en gepasseerd is, kennis en die kennis is wat de planeet aarde betreft opgeslagen in de Akasha kronieken.

Samenvattend: het Hof van Eden is de hemel zelf en de zielen – daar kon je nog niet van mensen spreken, want die mensen zijn dus alleen maar omhulsels van de ziel – die kozen voor de afdaling, kregen daarvoor toestemming en gingen hun ervaring opdoen, zodat het kosmische bronbewustzijn zo ook kon groeien en kon evolueren, al was dat een andere vorm dan zielenevolutie van het ras mens. Het Hof van Eden was in feite de neutrale zone waar de opgesplitste ziel samen met het andere zielendeeltje van het andere geslacht de tweelingziel vormt.

Dat zijn dus hier op aarde (mensen)zielen die aan het einde van hun evolutie weet bij elkaar zullen komen om dat definitief in elkaar zullen opgaan, zullen samensmelten. Ik vermoed dat het voor de lezer nu duidelijker is geworden hoe het scheppingsverhaal in Genesis begrepen moet worden. De Bijbelschrijvers konden het ook niet op een andere manier vertellen en verwoorden omdat de letterlijke betekenis toch niet door de bijbelse geslachten op aarde begrepen kon worden. Zij waren niet geschoold maar gingen als herders en zwervende bedoeïenenstammen door het leven.

[Bron: Trevor Hudson, In gesprek met God. Boekencentrum Zoetermeer 2009]

De nieuwe uitleg van het scheppingsverhaal zoals het oorspronkelijk bedoeld was

https://youtu.be/PIm7HitfHqA ‘Kryon 2018 The Teaching Bradenton Sunday’

https://youtu.be/efDATwxbbOI ‘Kryon – Bradenton, Florida – 2018 (FULL)’

https://www.youtube.com/watch?v=PIm7HitfHqA&feature=push-u-sub&attr_tag=DPL-huPwfFMDDF1N-6 Kryon 2018 The Teaching Bradenton Sunday (We CAN do IT, Gepubliceerd op 11 feb. 2018)

Wat betekent Eeuwigheid en eeuwig en oneindig Leven zonder Begin en zonder Einde? Hoe moeten we ons als mensen (mensheid op aarde en humanoïden in het universum en Galaxy) dit voorstellen?

INLEIDING OP MIJN VISIE

Omdat de 3D-wereld van de mensheid op aarde worstelt met deze vragen en er nooit een breed- zelfs geen smal-gedragen antwoord is gevonden, hierbij een nieuwe poging daartoe. Nu is vanwege onze aanwezigheid in 3D, het ook niet mogelijk ‘het’ antwoord te vinden vanwege ons beperkte bewustzijn en levensinzicht – maar wij als mens zijn wél op weg zijn naar 5D, waarin het multidimensionale bewustzijn aanwezig[1] is.

Wij kunnen in dit tijdsbestek al ‘vooraf‘ behoorlijk  geprepareerd zijn voor de hele cyclus op aarde in achtereenvolgende levens (‘rad van wedergeboorte’) op deze planeet in het bijzonder, kunnen we ons individueel en in groepsverband of collectiviteit met alle wetenswaardigheden op internet er wel ‘enigszins’ op voorbereiden, voor als dat moment van overgang of transformatie aanbreekt of voor een aantal al aangebroken is.

‘Op deze planeet in het bijzonder’ omdat ik heb al blogs heb geschreven (die links zal ik terugzoeken) waarin ik de uitzonderingssituatie van de mens op aarde heb uitgelegd:

1. Dit is een planeet van de Vrije Wil, dat alleen maar op één planeet per universum aan de orde is. Dat betekent dat de mensheid over een Vrije Wilsbeschikking beschikt, gegeven door de Bron. Maar het levert ook risico’s voor de menselijke gemeenschap op, te weten dat er het materialisme zozeer overheerst of domineert, dat er geen doorbraak van het licht mogelijk is, zoals nu schijnbaar aan de orde is. De enige oplossing is de ‘Shift’ van dit moment, vanaf december 2012 ingezet, maar sinds de jaren tachtig al voorbereid. De Shift is de verhoging van het bewustzijn van en op de aarde – zoals overigens door ons hele universum heen plaatsvindt en overal een verhoging van dimensie sorteert. Voor de mensheid en voor de mens in het bijzonder is sprake van verandering van paradigma’s, vanwege het hogere trillingsgetal dat nu op aarde aanwezig is. Dat maakt dat ieder mens een hoger bewustzijn krijgt toebedeeld, tenzij hij zich daartegen verzet en dat verzet komt door de mensen die in 3D willen blijven denken. Zij zullen zich daarmee afsnijden van een dimensionale verhoging, en vertrekken vroeger of later van deze aarde om op een andere 3D-planeet hun rad van wedergeboorte af te ronden.

2. De gemengde samenlevingsorde hier op aarde, waar elders geldt dat ‘soort bij soort’ geplaatst wordt zoals na dit leven op een nieuwe plek van bestemming. De gemengde samenlevingsorde betekent dat alle geestelijke klassen door elkaar heen leven, van ‘groen en beginners’ tot gevorderden, vaak vrijwillige Meesters op aarde. Deze gemengde orde maakt het leven op aarde veel moeilijker omdat de gevorderde ‘spirituelen of geestelijke mensen meer zelfbeheersing aan de dag moeten kunnen leggen dan dat van beginners (‘eerste leven op aarde’) mag worden verwacht. Om deze reden is de aardse mensheid in een soort eindexamenklas terechtgekomen, omdat de spirituele groei hier in een veel hoger tempo kan verlopen dan op andere planeten.

Dat doet niets af aan het feit dat het overgrote deel van de mensheid daarop niet is geprepareerd vanwege het drukke en hectische maar ook veeleisende leven van alledag in deze wereld van het materialisme maakt het voor het overgrote deel van alle mensen niet mogelijk om zich met deze zware geestelijke vraagstukken bezig te houden.

Vandaar dat ik op deze manier mijn bijdrage aan dat (hogere) bewustzijn probeer te leveren. Waarbij ik ook opmerk dat dit het startpunt voor mij is om een tot een nieuwe kosmologie te komen met het oogmerk om een dialoog met de wetenschappelijke wereld te komen. Daarom is deze tekst erg analytisch en academisch’ geschreven; ik ben zelf academisch gevormd binnen de sociale wetenschappen (politieke wetenschap en afgestudeerd als politiek filosoof).

WAT BETEKENT EEUWIGHEID?

Eeuwigheid betekent zonder begin en zonder einde en dat is op aarde met een menselijk begin als de geboorte en het onvermijdelijke sterven heel moeilijk voor te stellen, maar in alle heilige geschriften op aarde komt het begrip eeuwigheid voor, al is het ‘slechts’ een metafoor, een abstractie van het goddelijke, dat ons bewustzijn en denken te boven gaat.

Ons beperkte denkvermogen en rationaliteit maakt het niet mogelijk die eeuwigheid concreet voor te stellen, maar het wordt makkelijker als we ons zelf als god voorstellen. God als de bron van de schepping in alle monotheïstische godsdiensten (georganiseerd; religie als een ander begrip om de samenbindende eenheid te vinden zonder georganiseerd verband zoals in kerken, moskeeën, synagogen, tempels etc).

De Scheppers als Bedenkers van dit levende heelal genoemd kunnen worden zijn eigenlijk onpersoonlijke Energieën met en inclusief het hoogste geestelijke ofwel goddelijke Bewustzijn. Op dat ‘niveau’ bestaat en namelijk geen stoffelijke verschijning meer, dus ook geen sterrenstelsels en alles wat gemanifesteerd is in verschillende levensvormen zoals de mens, dierenwereld, plantenrijk etc, maar alleen goddelijke Energie.

Die goddelijke energie kan als Bron, ‘kerncentrale van kernfusieprocessen’ gezien worden, die door voortdurende en eeuwig botsende atomen, elektronen en protonen – als ik het mij nog goed van school herinner – waarschijnlijk in zichzelf niet bewust zijn (in ieder geval niet zoals wij ‘bewust-zijn’ op aarde begrijpen – , terwijl de denkkracht[2] van dat ‘stelsel van deze micro atomaire substantie’[3] wel door die ‘bewuste’ creatieve energetische intelligentie geschapen is, worden er voortdurend energiedeeltjes de ‘ruimte’ ingeschoten in een eeuwigdurend en oneindig doorlopend groei en bewustwordingsproces. Daar komt dus dat ‘Eeuwige’ en ‘Oneindige’ Leven vandaan.

Het Leven is dus BewustZijn, het Zijnde dat Bewust is op hoogste goddelijke niveau. De basis voor de unieke ziel van ieder mens, want er bestaat een kosmische naam voor iedere ziel in het uitspansel. Daarom is ook op aarde iedere mens vanwege zijn goddelijke ziel, uniek.

Daarmee is ook het ontstaansbegrip – of bijna identieke termen – op aarde van God verklaard. Maar in mijn gevoel is bijvoorbeeld het woord ‘Oorsprong’ of bijvoeglijk naamwoord ‘oorspronkelijke’[4] verwarrend en ik gebruik liever het bijvoeglijk naamwoord origineel, ook weer in navolging van Kryon.[5]

Het kan namelijk niet om een ‘oorsprong’ als een ‘begin’ gaan, want dat begin van het goddelijke – en de mensenziel – bestaat niet omdat, zoals hiervoor uitgelegd, er geen begin (en ook geen einde) van de schepping bestaat.

Samenvattend is de conclusie dat er over ‘eeuwig en oneindig’ alleen in metaforen geschreven en gesproken kon/kan worden vanwege de complexiteit van deze begrippen. Pas in deze tijd wordt heel veel meer kennis aan de mensheid beschikbaar (via internet en channelingboodschappen en geschreven publicaties) zodat er nu pas een moderne eigentijdse vertaling aan kan worden gegeven.

DEVOLUTIE en EVOLUTIE

Omdat er vanuit de genoemde goddelijke Bron of kerncentrale (Oerintelligentie) voortdurend nieuwe ‘levensvonken’ in de vorm van atomen ontstaan, zo kan ook worden begrepen dat een onbewust atoom een parallel kent/heeft in de vorm van de onbewuste geboorte van de mens voor een (nieuw) leven op aarde of welk andere planeet dan ook.

Het onbewuste als ‘staat van bewustzijn’ kent voor het bewustwordingspad een procesweg naar het instinctieve en hieruit naar het ‘basisbewuste’ en vervolgens naar het hogere bewuste tot aan het volmaakte bewustzijn aan toe; dit voor die zielen die voor dit traject bewust gekozen hebben vanuit het Koninkrijk der hemelen[6] en zo niet, nooit een leven doorbrengen in een stoffelijk bestaan in materiële universa met voor ons zichtbare 3D-planeten en -sterren. Maar eenmaal gekozen voor de afdaling voor stoffelijke universa voor onderzoek én het avontuur, dan ontstaat er de verplichting om dat traject volledig af te leggen, waar de ziel dus geen principiële verandering in kan aanbrengen; alleen verandering in keuzemodules.

Voor dit traject geldt dat je de devolutie start als humanoïde, als mens met een (fijn- of grofstoffelijk) lichaam dat aangepast is aan planetaire omstandigheden ter plaatse. Deze ervaringen zullen dus niet doorgemaakt worden door de zielen die niet voor het avontuur hebben gekozen. Voor de ‘avontuurlijke’ ziel die in het rad van wedergeboorte op aarde terecht komen – de vraag is of indirect hiermee mogelijk de ‘Matrix’ ook bedoeld wordt – doorloopt het letterlijke traject: basisziel -> mens -> volmaakt bewuste ziel; geest -> materie -> Geest .

Immers, waar de mens de aardse dualiteit op persoonlijke basis overstijgt of overwint, verkeert die person in 5D, de fijnstoffelijke wereld en heeft het rad van wedergeboorte officieel afgesloten, en hoeft nooit meer verplicht ingeboren te worden op aarde ter afsluiting van zijn karma. Dan is er slechts nog een vrijwillige komst en geboorte op aarde mogelijk, zoals van toepassing op de persoon van Jezus van Nazareth, die in de latere fase van zijn leven (in zijn 20’er jaren) de inwijding tot de Christusbewustzijn ontving in de piramide van Gizeh.[7]

Zo zal de mens die als zielenwezen een eeuwig en oneindig Leven IS en meemaakt, af moeten dalen als mens (devolutie[8]) op stoffelijke planeten om zich bewust te worden vanuit het beginsituatie van een ontwikkelend hersenbewustzijn (vanaf stoffelijke leefomgevingen, waar steeds sprake is van een Big Bang per universum; terwijl in de geestelijke sferen geen Big Bang bestaat) die onbewuste ervaring opbouwt dat alleen ‘potentieel’ volbewust is.

Waarom is dat zo? Omdat het volmaakte bewustzijn is gebaseerd op (beheersing van) harmonie en overvloed en daarmee kan een onbewuste ziel niet mee ‘werken’, want dat moeten we juist door schade en schande leren vanuit de dagelijkse praktijk op een planeet. Het leren door – uit het later zelf op te bouwen – persoonlijk ego dat in laatste stadium weer moet worden losgelaten o m de dualiteit te overwinnen.

Dat betekent ook dat de beginnende onbewuste ziel (op aarde) met steeds bij iedere geboorte een ‘schone en blanco lij’ (in de hersenpan) de stoffelijke werelden geboren te worden, want zonder die schone lij kan het niet. Anders word je immers achtervolgd door trauma’s uit voorgaande levens.

Daarvoor is het leven op aarde te zwaar om ‘zomaar’ te kunnen ‘binnenstappen’ zonder de nodige voorbereiding; daarom zal de menselijke ziel die de stoffelijke werelden wil gaan verkennen bewust kiezen voor zijn weg van devolutie die hem toegang verschaft tot lagere want stoffelijke werelden (met een stoffelijk omhulling of lichaam).

Is die weg (en speciaal op aarde het verplichte rad van wedergeboorte om alle finesses van het stoffelijke leven te leren kennen) voltooid, dan volgt het pad van de evolutie om te groeien naar een/de bewuste(re) staat door de multidimensionale sferen te reizen naar nieuwe bestemmingen om daar nieuwe ervaringen op te doen (dus te ‘ervaren’) en bewustzijnsgroei te bereiken, want dat is het doel van het leven (en zingeving).

Is er een – overal in het heelal een ander want verschillend traject – pad van devolutie (omlaag) en evolutie (omhoog) afgelegd, dan is niet alleen het goddelijke evolutieproces zelf verdiept, maar vooral ook die van de persoonlijke menselijke ziel – waarin een deeltje of partikeltje van God immers aanwezig[9] is – en dat blijft vanzelfsprekend tot aan de drempel van het Goddelijk Volmaakte, de ware hemel (en niet de hemel zoals in alle heilige werken beschreven staat want dat zijn ‘paradijzen’ in de 5/6/7 [etc.] -dimensies.

Dit ‘subparadijs’ is dus wat anders dan het ware Paradijs (Goddelijke Lichtcirkel) waaruit je vertrokken bent als verse onbewuste ziel maar wel met ‘totaal levensplan’, dat doorlopen zal gaan worden; het wonderlijke daarvan is dat de associatie met predestinatie zal ontstaan bij lezers, maar dat het niet het geval is omdat het menselijk wezen daar niet bij kan komen en daarom zijn eigen leven leeft alsof er geen sprake is van een voorbeschikking in het leven.

De mens op aarde leeft immers onwetend van dat plan. Overigens bestaan er ook trajecten zonder een pad van devolutie/evolutie want dan blijft de ziel in de Goddelijke energie – ‘het goddelijke’- leven, in de Bron zelf die overal multidimensionaal aanwezig is in ieder geschapen wezen. Daarvan is de vaak op deze site en zelfs in deze blog genoemde Kryon een voorbeeld van: hij heeft nooit een leven op deze aarde (en ik ben ook nooit een uitspraak van hem van een leven op andere planeten tegengekomen) doorgebracht en is te vergelijken als engel, maar dan in de vorm van raadgever en familielid van ons, zoals hij zich altijd noemt.

VOORLOPIGE CONCLUSIE

De ‘mens’ zoals wij die op aarde kennen is één van de oneindige aantallen humanoïde rassen die in stoffelijke of materiële gebieden als de ons bekende planeten, sterren of andere leefvormen aanwezig zijn, maar die mens is en blijft een zielenwezen, die voortkomt uit de scheppende creatieve energie die Oerziel genoemd mag worden en die dus afwisselend als ziel IS en steeds aan opdrachten bezig is.

‘Een mens als ziel’ en dat is voor het grote gros der mensheid een volledig onbekend begrip omdat de eigen spiritualiteit als ziel ook eerst ontdekt moet worden; 99% van de mensheid wordt bij niet-ingewijde ouders geboren en dat verklaart de grofstoffelijke opvoeding die je keer op keer op aarde doorloopt met verkeerde dan wel onjuiste begrippen inzake het godsbegrip die buiten het boeddhisme om overal ‘extern’ (buiten jezelf) wordt gezocht en dat is een onmogelijkheid. Vandaar dat het pad van wedergeboorte op aarde ook zo lang duurt, voordat de dualiteit eindelijk is overwonnen en de weg omhoog in hoog tempo kan worden doorlopen.

Tot slot: belangrijk is het inzicht dat er miljarden stromen mensenrassen én evolutietrajecten terwijl er ook ‘trajectloos’ Leven bestaat, maar dat is voor het leven op aarde niet relevant want er bestaan belangrijker vraagstukken of levensvragen, waar de mens zich mee bezig kan – en het liefst zal – bezighouden.

Wordt aangevuld en vervolgd

[1] Deze ‘oer’multidimensionale kennis is wél in ons DNA aanwezig, maar in het 5D-gedeelte (70%) van ons DNA, dat dus niet geactiveerd is en daarom kunnen we alleen het 3D-deel (30%) gebruiken en ermee werken (geen constructiefouten kortom, want in de schepping bestaan geen fouten). Dit is een transformatiefase (dus omslagpunt) geweest toen de gebruikelijke 24 chromosomen in zoogdieren die we tot 200.000 jaar geleden hadden naar de nieuwe ‘afwijking’ van 23 chromosomen, als afwijkend patroon (op aarde)  in het evolutieproces. Dat heeft te maken met de nieuwe mensheid die toen is ontstaan (en in Genesis is omschreven als metafoor van de val uit het paradijs) en waardoor andere bestaande mensenrassen op dat moment (12 tot 16 variëteiten destijds aanwezig zoals de Neanderthaler) verdwenen zijn. Deze transformatie maakte het mogelijk dat de nieuwe mens de beschikking kreeg over het Kennis van Goed en Kwaad, en kortom onderscheidingsvermogen om zelf ethisch gevoel te kunnen ontwikkelen. Daarvan was bij de huidige ‘lichting’ mensenzielen (door het hele schepping heen, want humanoïden komen overal voor) geen sprake en daarom is er een apart ontwikkelingstraject ingezet (dat onderdeel is van oneindige varianten in humanoïde rassen in het heelal (Kryon).

[2] Ik maak onderscheid en verschil tussen ‘goddelijke denkkracht’ (de hoogste vorm van ‘oer’bewustzijn ofwel het Objectieve Oerintelligentie) en geestelijke substantie (potentieel kneedbare stof of de Subjectieve Oersubstantie) die met elkaar samenwerken. Vanuit het multidimensionale denken kun je per gedachte iets fijn-/grofstoffelijks manifesteren.

[3] Maar zinvol in het kader van het bekende adagium ‘Zo boven, zo beneden’.

[4] Zie: http://www.martijnvanstaveren.nl/

[5] https://youtu.be/DErIeunwJeQ

[6] https://jwjongejans2014.wordpress.com/2016/02/08/de-reis-door-de-absolute-werkelijkheid-van-het-koninkrijk-der-hemelen/

https://jwjongejans2014.wordpress.com/2016/02/09/de-reis-door-de-absolute-werkelijkheid-van-het-koninkrijk-der-hemelen-visioen-2-deel-2-en-slot/

[7] zie Levi Dowling, Het Aquarius Evangelie van Jezus de Christus. Een boodschap voor het Waterman Tijdperk. Schors Amsterdam, 2015

[8] Geen https://dehsvl.nl/de-devolutie-van-de-mens/, maar in de richting van https://books.google.nl/books?id=AyS9BwAAQBAJ&pg=PA279&lpg=PA279&dq=geestelijke+devolutie&source=bl&ots=2lx19uYCOe&sig=bF9qdK8TPWoD6FHWIYHx7kZQ4oM&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwiwnfP9_cnXAhWEvBoKHSFSBQ4Q6AEIRTAG#v=onepage&q=geestelijke%20devolutie&f=false en

https://wijblijvenhier.nl/1829

[9] Dit is van essentiële betekenis aangezien wij als mens of humanoïde daarmee erfdragers van het goddelijke zijn geworden en dat betekent dat ons doel is op te gaan in de Goddelijk volmaakte levensenergie en Levenskracht. Wij worden in werkelijkheid of realiteit deel van de Bron door erin samen op te gaan en ermee samen te vloeien. De humanoïde rassen en dat in tegenstelling tot dierenrijk, planten- en mineralenrijk en de onzichtbare groepen als elfen, elementalen etc., de scheppende goddelijke vonk in onze ziel meedragen en die andere levensvormen niet. Vandaar dat de mensenziel de hoogste bezielde vorm in de schepping is, maar het draagt ook bij tot de plicht van de mensheid: wij dragen verantwoordelijkheid onszelf op te werken naar het goddelijke, de ware Levensmeester te worden. Daarvan is de mens op aarde zich niet bewust; ook weer een reden tot traagheid in de geestelijke groei van dit denkend wezen mens dat het goddelijke zelf moet ontdekken. Dat is het geheim van het leven.

Het ware scheppingsverhaal begon 100.000 jaar geleden met de nieuwe mensheid met veranderde chromosomen

https://www.youtube.com/watch?v=eLRxU9ngE5o&list=TLGGig2fMkhcj0UwMzExMjAxNw  Kryon 2017 November – difference of opinion (Gepubliceerd op 2 nov. 2017) Spaans

(vanaf 10 min. na start band) Toen DNA niet lang geleden werd ontdekt werd na analyse ontdekt en geconstateerd dat er twee ‘gefuseerde’ chromosomen aanwezig waren, 23 in plaats van de 24 die apen hebben. Het was een mysterie. Biologisch gesproken een anomalie, dus een onregelmatigheid of afwijking. Kijkend naar de chemische opbouw is sprake van een ‘missing link’. Er was dus geen evolutie mogelijk van enig levend wezen op de planeet. Een ‘grote missing link’ in de evolutieketen en dat was de wetenschappelijke puzzel, alsof er ‘iets was gebeurd’, te veranderen wie je was. Maar er was meer. Omstreeks het jaar 2000 verschenen er wetenschappelijke rapporten dat antropologen iets hadden ontdekt. Ongeveer 100.000 jaar geleden gebeurde er iets met de mensheid. Er verdwenen 12 tot 16 soorten menselijke wezens, zoals bij alle varianten en dieren op de planeet. Natuur creëert variaties, soorten om te overleven. Er waren vele soorten mensen en die hielden plotseling op te bestaan. maar daarvoor bestond geen verklaring. Dit is het ‘verhaal van de creatie’, het scheppingsverhaal, maar niet de bijbelse. Er bestond toen een wereldwijde menselijke intuïtie  dat de mensheid van de sterren afkomstig was en dat Gaia deel van het hele systeem was. ‘Indigenous [inheems] on earth of de planet.’  Voorouderverering leidde niet tot de voorvaderen, maar was als metafoor bedoeld: voorgaande levens die in het innerlijk bereikt kon worden en daarmee ontstond de was van wat we vandaag channeling noemen, het contact met het innerlijk opnemen. Het was ook de verandering op een ander vlak op aarde: de eerste godsdiensten ontstonden, zoals het hindoeïsme. Intuïtief werd het bestaan van een creatieve bron ontdekt of ervaren en dat je vele levens kunt leven.