RELATIES / 13 mei 2018 / Elias
Posted: 14 May 2018 01:30 AM PDT [via wakkeremensen.blogspot.nl, 14-5-18]
RELATIES
13 mei 2018 / Elias
Verschmelzung – Pinter
Kijken we naar de verbondenheid in de relaties van mensen om ons heen, dan kunnen we ons soms terecht afvragen of ze wel vanuit het hart zijn ontstaan.
In sommige culturen wordt naar de mening van de direct betroffenen niet of nauwelijks gevraagd, maar worden huwelijken door de wederzijdse ouders bedisseld. En toch komt het ook hier voor dat het hart nadien opent en er een liefdevolle, diepe relatie ontstaat.
In onze cultuur komt dit probleem praktisch niet voor maar speelt sexualiteit of materiële overwegingen een grotere rol. Deze verbintenissen zijn op langere termijn, als ze niet evolueren, meestal tot mislukken gedoemd. Het leven leidt ons door een groot aantal ervaringen die de ziel wil maken en daarom kunnen we alles als een leerproces beschouwen. Vandaar dat ik niet snel over fouten praat maar eerder over noodzakelijke ervaringen, die wel vanaf een zeker moment niet meer nodig zijn.
Daarom is het van het hoogste belang dat wij onze eigen waarheid aanvaarden. Wat wil ik in feite in een relatie leven? Is dat, wat ik nu leef, nog met mijn diepste gevoelens in overeenstemming?
Wij moeten daarom inzien dat het op een gegeven moment waardevol kan zijn om een situatie te verlaten die in ons hart geen resonantie meer teweeg brengt, een relatie waar het hart werd buitengesloten.
Natuurlijk is het niet zinvol als er een conflict opduikt om dan maar meteen weg te hollen. Zie het conflict eerder als een ruimte waar al mijn gevoelens en processen liggen opgeslagen en open de deur om met die inhoud aan de slag te gaan. Het is heel belangrijk om ons met onze eigen pijn te confronteren. Hoe voel ik mij als ik alleen ben, hoe voel ik mij als ik met de ander ben. Wat doet het met me als de ander zus of zo handelt? Kijk nauwkeurig naar al die gevoelens, doorvoel en dooradem ze en verwerk ze op deze manier. Het leven brengt harten samen en laat harten ook weer los als de tijd daarvoor gekomen is. Maar alleen door het verwerkingsproces kan de innerlijke waarheid worden gevonden en er innerlijke stilte en vrede ontstaan. Vanuit die stilte en vrede kan ook de juiste beslissing worden genomen.
Relaties waarbij het duidelijk is dat samenleven niet langer mogelijk is kunnen beter worden verbroken. Dit is voor alle betrokkene waardevol, ook voor de kinderen, mits het geen vechtscheiding wordt maar een scheiding van wegen waarbij ieder werkelijk zijn huiswerk, zijn daarmee verbonden innerlijke processen, goed afwerkt.
Dan kunnen ook de kinderen prima met die situaties omgaan. Lopen we weg voor bepaalde gevoelens en processen die dan niet kunnen worden afgesloten, dan lijden daar alle betrokkenen onder, niets is opgelost en de oude pijn en verwondingen worden gewoon in de volgende relatie meegenomen.
In een samenleven dat werkelijk vanuit het hart wordt gesloten nemen sexualiteit en het verstand niet meteen de eerste plaats in. Als de twee hartchakra’s ineenvloeien dan worden de andere niveau’s vandaar uit gevormd, ook op het sexuele vlak, dat dan op het hoogste niveau kan worden beleefd. Zijn alle chakra’s van twee mensen als het ware samengesmolten, dan is er sprake van een waarlijke eenheid en het beleven van de sexualiteit heilig en brengt deze twee mensen dan ook door deze lichamelijke fusie het kortst bij hun eigen Goddelijkheid. Het hart heeft overigens altijd voorrang. Voelen wij ons vanuit ons hart goed, dan kunnen we zonder meer alles ervaren, ook als dat niet conform de maatschappelijke normen en waarden zou zijn.
De meeste relaties komen niet uit de verbintenis van de harten voort, maar ontstaat juist uit die sterke sexuele aantrekkingskracht. Er is natuurlijk niets mis mee als twee mensen zich ook op dat niveau compleet uitleven. Maar als later het hart niet volgt, dan voert dit op langere termijn naar conflicten en scheiding.
Het wordt tijd dat mensen leren om met het thema ‘relaties’ anders om te gaan. Van belang daarbij is om het hart de leiding te geven en ook verantwoordelijkheid te nemen voor de eigen angsten, pijn, onmacht, onzekerheid of woede. Dus nooit de ander als ‘dader’ beschouwen, nooit gaan vechten, want het zijn onze eigenste emoties, die we waarschijnlijk al uit andere levens in deze incarnatie hebben meegebracht. En ook niet eisen dat de ander aan onze verwachtingen voldoet. Vaak is het in feite een situatie van: “als jij me dit geeft, dan geef ik je dat.” Dit is nog ver weg van onvoorwaardelijke liefde, de norm in de samenleving van de toekomst, de samenleving in de vijfde dimensie van bewustzijn.
Vandaar dat de meeste relaties ontstaan door het gebrek aan liefde ondervonden in de kindertijd en vorige incarnaties en tracht men nu in de ander de vervulling van de eigen behoeften te vinden. Dat functioneert maar een tijdje en ook alleen dan, als de ander daarin gewillig meespeelt om aan die behoeften te voldoen.
Echte verbintenissen gaan niet over behoeften maar enkel over het hart en over Liefde. Veel mensen moeten dat nog leren.
Liefde is iets wat door de ziel wordt geschapen. Vaak, als er iets gebeurt wat het verstand niet begrijpt dan weet de ziel toch precies wat ze doet. Zo brengt ze twee mensen samen omdat er iets geheeld moet worden, meestal oude lasten uit andere levens, of omdat deze twee zich goed met elkaar kunnen verder ontwikkelen. Natuurlijk komen ook vaak twee mensen samen waarbij het alleen om Liefde gaat en om een ontmoeting op het diepste zielenniveau.
Zo zijn er veel redenen waarom een relatie ontstaat, maar ook veel motieven om er een te verlaten.
Aquarius 