Alles dient alleen nog als illustratie bij het ik (Bas Heijne in nrc.nl, 31-12-21)
(…)
De twee gezichten van het ideaal van het authentieke individu – het recht op autonome zelfverwezenlijking én gierende egomanie – zie je mooi terug bij de overtuigde vaccin-weigeraars. De taal die door hen gebezigd wordt, is die van het recht op zelfbeschikking à la Emerson en Nietzsche: mijn onafhankelijkheid, mijn vrijheid, mijn lichaam. De mentaliteit van de meerderheid die braaf in het rij gaat staan voor een prik, en nog een, en nog een, wordt afgeschilderd als die van kuddedieren, makke schapen die zich voegen naar de niet te stillen machtshonger van Big Pharma, Bill Gates en The Great Reset.
Dat juist zoveel yoga-moeders zich verzetshelden wanen door vaccinatie te weigeren, is dan geen verrassing meer. Waar anderen een gierend narcisme zien, overspannen eigenwaan en een gebrek aan maatschappelijk verantwoordelijkheidsgevoel, ziet de weigeraar zichzelf als moedige eenling, non-conformist en ‘waarheidszoeker’.
Identiteit en ego, houd die twee maar eens uit elkaar. Het afgelopen dagen las ik weer talloze oproepen, simpele en intelligente, tot nieuwe vormen van solidariteit en verbinding in een gepolariseerde samenleving, in een tijd die ‘the lonely century’ is genoemd. Ze klonken allemaal even oprecht als bedacht. Eind volgend jaar zullen ze ongetwijfeld opnieuw klinken.
Maar dit is de vraag: hoe verwezenlijk je het ideaal van persoonlijke authenticiteit, het hard bevochten (en nog altijd te bevechten) recht om jezelf te zijn, zonder de ander en de rest van de wereld uit het oog te verliezen – of te reduceren tot een decor van je eigen zelfbetrokkenheid? Minder gezien willen worden, en meer kijken? Dat is meer een houding dan een oplossing, geef ik meteen toe – bovendien gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar bewustzijn van de noodzaak ervan is een begin.
Aquarius 