Kanttekeningen bij een analyse over het verband tussen complottheorieën en bijbelse teksten

Stelling: Een hiaat in onderstaande analyse is dat er thema buitenkerkelijke ‘spiritualiteit’ niet genoemd wordt want dat heeft niets te maken met de kerkelijke variant (die exoterisch – het kerkelijke gezag is uitwendig, namelijk de geïnstitutionaliseerde kerk[en]) is, terwijl de spirituele visie gebaseerd is op esoterisch, en dat betekent contact hebben met de godsbeleving die in jezelf woont). Kortom de moderne ‘seculiere’ spiritualiteit is formeel nog niet omschreven/gedefinieerd en kan daarom ook niet worden genoemd. Ofwel ‘bestaat’ niet. Toch plaats ik hierbij alvast modern spirituele kanttekeningen bij de tekst om de lezer voor te bereiden op de nieuwe tijd waarin deze moderne versie volop gaat spelen. Mijn kanttekeningen beginnen pas in de alinea Goed en kwaad via voetnoten.

De coronapas als teken van de eindtijd (Marije van Beek, religie & filosofie, Katern de Verdieping/Trouw, 5-11-21)

De pandemie wakkert zowel complotdenken als eindtijddenken aan. In sommige christelijke kringen zorgt de overlap voor polarisatie.

Vanaf de kansel in De Ontmoetingskerk in Middelburg schetste dominee Paul Visser enkele weken geleden een doembeeld. Hij gebaart naar de opengeslagen Bijbel die voor hem ligt. De preek gaat over het boek Openbaring 13, waar de volgende woorden staan: ‘En ik zag uit de zee een beest opkomen, hebbende zeven hoofden en tien hoornen; en op zijn hoornen waren tien koninklijke hoeden, en op zijn hoofden was een naam van godslastering’.

Dan begint hij over The Great Reset, een plan van een medewerker van het World Economic Forum om de wereldeconomie weer op te bouwen na covid, dat is gekaapt door complotdenkers. Dominee Visser schetst hoe internationale machten een nieuwe, ‘griezelige’ werkelijkheid optuigen, die gelovigen uitsluit.

Hij vergelijkt die wereldorde met ‘het beest’, en suggereert dat deze ontwikkelingen voorspeld zijn in de Bijbel. “Als je niet zo denkt en doet als het beest heeft bedacht, dan word je uitgeplugd”, zegt dominee Visser. Sterker: “Er zijn al mensen uitgeplugd omdat ze anders dachten over covid. En: “Wij maken van de machine van jouw leven een topmodel. Wie niet meedoet, valt buiten de boot. Dan krijg je een merkteken, op je hand en je hoofd, aangebracht door de antichrist”.

De preek is op YouTube inmiddels enkele honderdduizenden keren bekeken – en dat is veel, zeker voor een voordracht van een dominee uit de behoudende flank van de Protestantse Kerk in Nederland. Het gebeurt ook niet vaak dat een model en influencer als Doutzen Kroes, een van de Nederlandse coronasceptici, een dominee aanbeveelt op haar Instagramaccount. Ook Thierry Baudet van Forum voor Democratie deelde een link naar de preek op zijn Twitteraccount.

Sindsdien houdt de preek de gemoederen in de orthodox-protestantse gemeenschap bezig. Op de opiniepagina’s en op de Facebookpagina van het Reformatorisch Dagblad krijgt dominee Visser de nodige kritiek. Dominees leggen in een opiniestuk uit dat premier Rutte en minister De Jonge ‘niet gedreven worden door duistere krachten’. En ook de hoofdredacteur zelf schrijft artikelen om de theorieën rondom ‘The Great Reset’ te weerleggen.

‘Een aanzienlijk deel’ van de lezers van het Reformatorisch Dagblad gelooft in complottheorieën, bleek uit een onderzoek van de krant, afgelopen jaar. Zo gelooft een vijfde van de lezers dat de Amerikaanse filantroop en Microsoft-oprichter Bill Gates met een coronavaccin de stijging van de wereldbevolking wil tegengaan. Ook denkt een kwart van de lezers dat er achter de schermen wordt gewerkt aan ‘een nieuwe wereldorde, waarbij een select groepje zakenmensen en politici de wereld regeren’.

Het lijkt alsof complottheorieën voor sommige orthodoxe protestanten de ontbrekende puzzelstukjes zijn in theologische ideeën over het einde der tijden. Dominee Visser is dan ook niet de enige die de coronapas in verband brengt met de antichrist.

Een ‘zogenaamde pandemie’

Ook in evangelische kring zijn er verschillende predikers die eindtijdtheorieën koppelen aan complotdenken. Dominee Rennie Schoorstra van de baptistenkerk De Rank in Alkmaar preekte bijvoorbeeld over precies hetzelfde bijbelgedeelte. Hij noemde corona een ‘zogenaamde pandemie’, en stelt dat ‘de leugen door moet gaan’.  En Jaap Dieleman, rondreizend prediker, sprak van ‘een plan uit de hel’.  Vorig jaar viel in de Verenigde Staten ook al op dat de Qanon-complottheorie vol christelijke eindtijdnoties zat. Schrijver en journalist Sarah Posner stelde in The New York Times dat de evangelische gemeenschap en de complottheorieën online duidelijk overlap vertoonden.

Nieuw is dat niet. In orthodox-protestants Nederland bleek eindtijddenken al eerder goed samen te gaan met zorgen over wereldordes en technologische ontwikkelingen. Ook rondom de invoering van de streepjescode, de pinpas en het sofinummer – de voorloper van het BSN-nummer – werd gesuggereerd dat dit een opmaat naar de Apocalyps zou zijn. Rondom de millenniumwisseling deden gelijksoortige theorieën de ronde.

Theoloog Stefan Paas van de Vrije Universiteit Amsterdam en de Theologische Universiteit Kampen roerde zich op Twitter over de preek van Visser. Hij herinnert zich uit zijn jeugd nog vergelijkbare commotie toen in 1993 de huidige Europese Unie werd opgericht. “En in de hoogtijdagen van de Koude Oorlog werd de Sovjet-Unie als ‘rijk van het kwaad’ tegenover het Westen geplaatst. Zulke beelden schetste bijvoorbeeld de Amerikaanse schrijver Hal Lindsey in zijn boek The Late Great Planet Earth uit 1970. Dat werd destijds erg gepromoot in EO-kringen. Je ziet bijna altijd dat dit soort theorieën een impuls krijgen van politieke polarisatie.”

Het grote verschil met nu is de opstelling van orthodox-protestantse media, zegt Paas. “Toen hielpen de Evangelische Omroep en het Reformatorisch Dagblad zelf dat soort theorieën de wereld in. Nu proberen ze dat te matigen. De mainstream in die gemeenschap gelooft dit niet, maar er is een flank die zich verhardt.”

Hoe verklaart Paas dat een deel van de gemeenschap er toch gevoelig voor blijkt? Hij wijst op het feit dat complotdenken in alle gelederen voorkomt. “Complotdenken komt voort uit de redelijke en menselijke behoefte om patronen te vinden, om de werkelijkheid in een zingevend, duidend narratief te plaatsen”, zegt hij. “We neigen er allemaal wel een beetje toe om te veel verhaal te zien in wat er om ons heen gebeurt. Gelovigen doen dat ook, alleen passen zij het in een groter verhaal waarin God ook een rol speelt.”

Nog altijd veel gelezen in orthodox-christelijke kringen zijn de boeken in de dertiendelige Laatste Bazuin-reeks van de Amerikaanse bestsellerauteur Tim LaHaye. Zijn boek Left Behind, dat ook is verfilmd, gaat over een aan de Bijbel ontleend eindtijdsscenario. “Daarin worden alle ware gelovigen opgestraald naar hogere gewesten, weg uit de macht van het kwaad op aarde”, vertelt Paas. “En de gezant van het beest, hetzelfde beeld als uit Openbaring 13, is dan ook de leider van de Verenigde Naties.”

Zelf leest Paas het bijbelboek, net als het overgrote deel van de christenen in Nederland, heel anders. Hij denkt dat het gaat om een kritiek op Romeinse heersers uit de tijd waarin het is geschreven. “In plaats van als scenario’s voor een toekomstige ontwikkeling, kun je het dus ook gewoon zien als teksten uit de eerste eeuw. Die teksten kun je prima zien als waarschuwing tegen imperiumbouw, ook nu, maar je moet er geen spoorboekje voor de toekomst van maken.”

In tijden van rampen en oorlogen leeft eindtijddenken vaak op. En ook in de negentiende eeuw, toen veranderingen zich snel opstapelden, zette dat gelovigen aan het theoretiseren over de Apocalyps. Destijds ontstonden verschillende grote eindtijdbewegingen, waaruit uiteindelijk – nadat het einde der tijden uitbleef – kerkgenootschappen ontstonden. Dat geldt voor de Jehova’s getuigen en de Zevende- dags-adventisten. Laatstgenoemde kerk verwachtte de eindtijd in het jaar 1843. Toen de wereld toch bleef bestaan, leidde dat tot grote teleurstelling bij de volgelingen. Dit moment is de geschiedenisboeken ingegaan als ‘The Great Disappointment’.

Goed en kwaad

Politicoloog en jurist Mariëtta van der Tol, onderzoeker aan de Universiteit van Oxford en gespecialiseerd in religie, heeft nog een andere verklaring voor de overeenkomsten tussen complotdenken en eindtijddenken.[i] “Beide fenomenen gaan uit van een strijd tussen goed en kwaad in het hier en nu, die vraagt om een keuze van jou als individu aan welke kant je staat. Je ziet bij het seculiere complotdenken en in de radicaalrechtse hoek dat zij het schematische denken in goed en kwaad, en elementen uit de beeldtaal hebben overgenomen van christelijke theorieën over de eindtijd. Ook zij sacraliseren het verleden en dramatiseren de toekomst. Net als conservatieve christenen voelen zij zich niet volledig thuis in deze tijd.”

Eindtijddenken heeft sowieso al een polariserend effect, zegt Van der Tol. “Zodra de theorieën op een concrete werkelijkheid geplakt worden, ontkom je er niet aan dat je mensen gaat aanwijzen, degenen die zich mooi voordoen, maar die in werkelijkheid een agenda hebben, die gelovigen willen uitroeien.”[ii]

Het gevaar is dat de eigen groep dan als ‘goed’ gedefinieerd wordt, en de anderen het ‘kwaad’ belichamen. Dat geldt zowel voor conservatieve christenen als voor radicaalrechts – maar bij die laatste groep is het polariserende effect nog iets sterker, denkt Van der Tol. “In de christelijke traditie is eindtijddenken ook verbonden aan hoop. Het idee is dat het nu door het kwaad geregeerd wordt, maar dat er een toekomst komt waarin het goede hersteld wordt, door de wederkomst van Christus[iii] die de gelovigen redt. Maar als radicaalrechts aan de haal gaat met hun eindtijdbeelden, komt dat los te staan van het christelijke verhaal, en hou je alleen een krachtige beeldtaal over die politiek ingezet kan worden.”

In de preek van dominee Visser hoorde ze nog een andere boodschap, zegt Van der Tol. “Ik hoor vooral verdriet over dat het steeds lastiger wordt om als christen, als religieuze minderheid[iv], een eigen weg te gaan. Dominee Visser lijkt te zeggen: ‘Andere mensen vinden ons maar een beetje raar’. Sommige gereformeerden ervaren een grote maatschappelijke druk, en maken zich zorgen over hun toekomst als minderheid. Ik denk dat het goed is als daar meer empathie voor zou komen.”

Misschien worden gelovigen ook wel geraakt op een manier die voor buitenstaanders niet altijd te begrijpen is, zegt Van der Tol. “Het lijkt alsof de coronaregels gelijk zijn voor iedereen, alsof ze iedereen ook op dezelfde manier raken, maar ze hebben niet dezelfde impact op alle groepen. Voor jongeren bijvoorbeeld zijn vriendschappen heel belangrijk.[v] En religieuze gemeenschappen die leven van de verbinding zijn ook hard geraakt. Zij moesten afgelopen jaar iets missen dat voor hen lastig uit te leggen is in niet-religieuze taal.”

Ook theoloog Stefan Paas waarschuwt voor de verharding die polariserende theorieën kan opleveren. “Je moet uitkijken dat je de bruggen tussen seculieren en gelovigen niet ophaalt. Seculieren moeten ervoor waken dat ze gelovigen bestempelen als te dom en te achterlijk, dat er geen gesprek meer mogelijk is. En gelovigen moeten uitkijken dat ze seculieren niet gaan aanwijzen als ‘bezet door het kwaad’, en meer van zulke termen. Dan kom je uit op een onverzoenlijke tegenstelling.”

Hij ontleent dat ook aan de Bijbel. ‘Vrees niet, heb lief’, tweette hij. “Het tegenovergestelde van angst is niet dapperheid, maar liefde. Je moet heel lief en barmhartig zijn voor mensen die op dit moment door eindtijddenken of complotdenken gegrepen zijn.”

Een oude vriend van de familie van Paas is ook niet gevaccineerd en, vertelt hij, die zegt ook wel eens knipogend iets over Bill Gates. “Maar je kunt ook ontzettend met hem lachen, en hij staat altijd voor je klaar. Hij weet dat wij heel anders denken over corona, maar we hebben afgesproken: we zetten de relatie boven het eigen gelijk. Het mag geen wig drijven tussen vrienden. Ja, dat is wel eens irritant en lastig, maar je ergert je als mensen wel vaker aan elkaar, toch?”

https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/1399/articles/1476697/32/1

---

[i] Verschil in denken tussen kerkelijke en spirituele visie is dat de kerkelijke Apocalyps de vernietiging van de aarde impliceert, terwijl in het spirituele dat uitgaat van verschillende stadia van spiritueel denken dat in ‘dimensies’ (van 1^e – dogmatisch geloofsfanatisme  –  tot de 3^e – eigen gezag vanuit het hart volgend en ruimtescheppend – of 4^e met ‘heldere’ eigenschappen zoals helderziendheid etc.) in de mens aanwezig is, maakt ook een andere beleving van de toekomst mogelijk. De Apocalyps wordt dan ingepast in het proces van ascentie van aarde en mens van de 3^e naar de 5^e dimensie, waarbij de nieuwe aarde louter en alleen bestaat uit mensen met een 5D-bewustzijn, en de 3D-mensen maken hun evolutionaire rad van wedergeboorte dat alles met de formele afronding van het duale denken te maken heeft, omdat die mensen fundamenteel een keuze gemaakt hebben tussen ‘goed en kwaad’ en dus het materialisme en consumentisme hebben afgezworen.

[ii] Het eindtijddenken heeft bij echte spirituele denkers het kenmerk van een nieuw godsbesef of bronbeeld dat alleen nog maar vrede(lievendheid), harmonie kent en dus de afwezigheid van conflicten, oorlogen en disharmonie tussen mensen onderling. Iedereen heeft in dié wereld een geloof of geloofsovertuiging in de moderne zin dat die 5D-mensen maar één beginsel kennen, namelijk geestelijk éénheidsdenken (of dito éénheidsbewustzijn) dat we leven en geleid worden door hogere geestelijke wezens, zoals gidsen en meesters. Daar passen dus materialisten als 3D-ers niet bij en zij maken eerst hun duale levens af. Bij de bedoelde Apocalyps verhuizen zij naar een andere planeet aarde om daar hun evolutieproces af te maken.

[iii] Het is duidelijk dat de traditionele of orthodoxe christelijke gelovige gelooft in een fysieke terugkeer van Jezus op aarde, terwijl dat niet mogelijk is omdat zijn gestegen geestelijke status dat verhindert. De spiritueel  bewuste – of bewust levende – mens weet dat hij innerlijk contact met Jezus of andere hogere zielenwezens kan hebben, als hij/zij zich daartoe geoefend heeft.

[iv] Hier geldt weer hetzelfde als in vorige noten: bewust levende mensen hebben geen last van minderheidsgevoelens als betrokkene inderdaad een maatschappelijke minderheid vormt, want die dualiteit heeft hij allang overwonnen; dualiteit bestaat bij ware spirituelen ook niet.

[v] Dat geldt voor ouderen evenzeer, maar een oudere kan heet ‘gemiddeld’ genomen relativeren, en de jongere vaak niet.

Op weg van het ontologische naar het (nieuwe) functionele tijdperk

‘In onze tijd vindt de omslag plaats van het ontologische naar het functionele tijdperk. De mens heeft zich in de voorbije eeuwen zo ver gedistantieerd van de wereld buiten hem en in hem, dat dat is uitgelopen op een diep gevoel van vervreemding, van angst en van eenzaamheid. Die vervreemding heeft een nieuwe vraag opgeroepen. Niet langer houdt de vraag ons bezig hoe wij al beschrijvend vat kunnen krijgen op het leven, nee, veel wezenlijker is de vraag geworden: hoe krijg ik met die wereld-buiten-mijzelf én met die wereld-binnen-in-mij een nieuwe, echte verhouding? Voor jongere generaties staat niet langer de vraag centraal hoe de wereld beschreven moet worden, hoe die in elkaar zit, wat de definities zijn enzovoort, nee, de vraag naar de doorlééfde en doorvóélde band met dat alles komt centraal te staan. In de functionele periode gaat het dus om wat de wereld om mij heen én mijn binnenwereld mij te zeggen hebben en hoe ik daarmee betrokkenheid, verbondenheid ervaar [en dus éénheidsbewustzijn, jw]. Voor wat betreft de godsvraag is voor de functionele periode dan ook niet het antwoord van belang, dat vertelt hoe God is, maar veel meer dát antwoord, dat het de mens mogelijk maakt met het goddelijke in verbinding te treden. Daaruit valt bijvoorbeeld de groeiende belangstelling voor yoga en meditatie te verklaren. Elke levenshouding tegenover de wereld buiten ons en in ons heeft de neiging te ver door te schieten en dan in eenzijdigheid te ontaarden. Dat was zo met de mythische levenshouding en dat is zo gegaan met de ontologische houding. Op zich was het benoemen en daarmee afstand nemen van de wereld om ons heen een uiterst zinnige periode in de geschiedenis van de mensheid. Het vormde ons denken en bevrijdde de mens uit die wirwar van machten en krachten waaraan hij onderworpen was en waarin hij maar moeilijk staande bleef. Het maakte ook de technische vooruitgang mogelijk, die de mens de beheersing over de schepping bracht. Die ontwikkeling heeft de mens dus veel goeds gebracht. Maar aan het einde van deze periode moeten we ook het verlies vaststellen: de mens heeft zózeer afstand genomen van de wereld buiten en binnen hem, dat hij er zich niet langer mee verbonden voelt. Dat heeft geleid tot een diep gevoel van zinloosheid, van eenzaamheid en van leegte. We hebben de schepping bedwongen, maar staan nu met lege handen, onverbonden en heel alleen in deze wereld. Het is dát proces, die eenzaamheid, die leegte en die zinloosheid, die veel mensen in onze dagen tot in zijn uiterste scherpte doorleven en waarop zij een antwoord móeten vinden, willen die gevoelens hen niet tot waanzin drijven of de dood injagen. Zo gaan wij als vanzelf dat nieuwe tijdperk binnen: voorafgegaan door de mensen, die deze overgang in hun eigen leven verwerkelijken. Dit model van Van Peursen maakt veel duidelijk. Vooral, dat onze tijd wérkelijk een uiterst ingrijpende overgangstijd is en dat het dus niet te veel gezegd is, dat wij op de drempel van een nieuwe tijd staan. Immers, een cultuurovergang zoals bijvoorbeeld die van de Romeinse tijd naar de middeleeuwen (om maar bij onze Europese geschiedenis te blijven) is slechts een kleine stroomversnelling vergeleken bij de ingrijpende transformatie waarvoor wij ons nu geplaatst weten en die nog maar net begonnen is. Dit is immers pas de tweede overgang van een dergelijke omvang in de hele evolutiegeschiedenis van de mensheid, volgens dit model van Van Persen. Heel onze manier van denken, van geloven en leven, van omgaan met elkaar en met de wereld waarin wij leven, ondergaat een verandering die niet slechts de oppervlakte raakt, maar tot in de kern reikt. Wij groeien naar een ander en nieuw bewustzijn van onszelf en van de wereld waarin wij leven. Dat houdt ook in, dat allerlei samenlevingsvormen, instituten, verenigingen, partijen enzovoort, die voortkomen uit het ontologische tijdperk en op dát denken gebouwd zijn, zullen verdwijnen, zullen verdwijnen en vervangen worden door vormen die passen bij dat nieuwe bewustzijn en bij die functionele levenshouding, waartoe de mensheid wordt omgevormd. Een zo ingrijpende verandering en overgang in de geschiedenis van de mensheid kán niet anders dan met veel chaos en verwarring gepaard gaan. Het is immers een tijd van afbraak en opbouw tegelijkertijd: het oude is bezig te vergaan, in te storten, en tegelijkertijd groeien er nieuwe vormen, nieuwe manieren van denken en leven.

[Hans Stolp, Karma, reïncarnatie en christelijk geloof. [1996/2005; 20-22]

6 De nieuwe wereld

Wat is de werkelijke nieuwe wereld en is dat wat de mensheid werkelijk zoekt?

Visioen 9. Inleiding in het nieuwe leefsysteem

[87] ‘We zweefden nu snel van de aarde vandaan, maar op een gegeven moment hielden we even een korte pauze en de engel sprak en zei: ‘Je hebt nu heel veel reizen mogen maken en je hebt veel lessen gekregen. Je hebt ontdekt dat er veel veranderingen komen; de toekomst van de mensheid is er een van overgang en verandering. In de visioenen die je tot nu hebt gekregen, heb je veel problemen kunnen zien die de mensheid te wachten staan. Deze problemen zullen voor veel mensen niet gemakkelijk zijn en in de stof zal men veel verdriet kennen. Wat je ook gezien hebt, is dat er geen onterechte dingen gebeuren en dat alles wat iemand overkomt een resultaat is van diens eigen handelen en denken.

[88] De goddelijke krachten hebben je ook geopenbaard dat er een nieuw begin zal zijn. Daarmee zal er een einde komen aan de vormen die je nu kent, maar dat houdt ook de goddelijke belofte in dat er nieuwe vormen van leven gegeven worden om de mensheid een nieuwe kans te geven. De zielen die overgaan, zullen opnieuw geboren worden in de nieuwe mensen. Op de reis die je nu mee gaat maken, zul je de nieuwe mens en de nieuwe woonplaats mogen zien. Dit is een stukje toekomst, maar op dit moment zijn de voorbereidingen al in gang gezet om een nieuwe woonplaats te creëren. Dit is de nieuwe aarde en deze planeet wordt samen met veel andere planeten een nieuwe woonplaats voor elke ziel die dit nodig heeft. Neem alles goed in je op, want dit is ook voor een deel je eigen toekomst.’

[89] Op de een of andere manier was dit nieuwe heelal toch het oude, ons bekende heelal, maar tegelijkertijd was het iets nieuws. De engel legde uit: ‘De zogenaamde draaikolk die je zag, is een poort naar een andere dimensie in je eigen heelal. Je kunt dit heelal niet waarnemen vanuit jullie aarde. Alleen als je door deze poort, of soortgelijke andere poorten die elders aanwezig zijn gaat, kun je dit nieuwe heelal zien en ervaren. Dit heelal, dat in wezen een vernieuwde versie is van het oude, jullie bekende heelal, zal voor jullie de nieuwe woonplaats bevatten. Kom mee, dan zul je die nieuwe aarde mogen zien.’

[90] ‘Wat hier gebouwd wordt, is de nieuwe aarde en het nieuwe leefsysteem waarmee de mensheid een nieuwe periode ingaat. Samen met andere zielen ben ik medeverantwoordelijk voor het gereedmaken ervan en ik zal, zo sprak de engel, ook die nieuwe aarde begeleiden. (…) Het was duidelijk dat dit systeem geen deel uitmaakte van ons universum in directe zin, maar wel in indirecte zin. Dat wil zeggen dat de golflengte waarop dit systeem aanwezig [?= waarop dit systeem aangesloten] was niet dezelfde was als die van ons eigen leefsysteem, want het ‘voelde’ heel anders aan. Het gevoel was niet te beschrijven, maar het was er wel. Kennelijk was dit de reden dat het dus ook niet zichtbaar was vanaf de aarde, ondanks het feit dat het astronomisch gezien, niet ver weg was.

Ik was verwonderd over de schoonheid van het systeem en de mooie aanblik van de planeten en bedacht hoe het zou zijn als de mensen hier zouden wonen. De engel glimlachte en zei: ‘Op het moment dat de mensheid gereed is om hier te mogen wonen, zijn de meeste zielen al zo ver veranderd, dat het leven niet zal lijken op datgene wat je nu op aarde ziet. De planeten die in de toekomst aan de zielen een woonplaats moeten bieden, zijn anders en herbergen andere vormen van gewassen die de nieuwe mens ook een ‘rijkere’ vorm van voedsel zullen bieden dan dat wat je nu kent op aarde, want ook de lichamen zullen anders moeten worden om de nieuwe lessen te kunnen leren en begrijpen. Zoals je ziet zijn de fysieke omstandigheden op deze planeten anders en dat betekent ook dat de lichamen anders in structuur zullen worden. Zij zullen minder grofstoffelijk zijn en minder ‘zwaar’. Wel stoffelijk zoals je dit nu kent, maar veel fijner met geheel andere mogelijkheden. Men zal er geen dieren kunnen eten, want die zijn er niet, maar het zal ook niet nodig zijn, want het nieuwe lichaam van de nieuwe mens heeft hier ook geen behoefte aan. Ook andere eetgewoonten dragen ertoe bij dat het nieuwe lichaam gevoeliger zal worden voor de geestelijke trillingen. Alles wat jullie nu als gaven beschouwen, en die soms paranormaal genoemd worden, zullen dan vele malen versterkt in de mens leven. Dat wil zeggen dat de communicatie anders zal verlopen, maar ook het leren (geen dorre boeken), het beleven van de liefde, en heel veel andere dingen zullen anders gaan. Wat je nu als normaal beschouwt, wordt dan als hulpeloze, moeilijke weg gezien. Nu zul je nog iets moeten schrijven of moeten spreken als je iets over wilt dragen, maar dan is dat niet meer het geval. Je zult je ervaringen ‘mentaal’ kunnen overbrengen op iemand anders en dan is het geheel veel beter te begrijpen. In de komende tijd zullen je veel lessen gegeven worden die je zullen helpen om je op dat voor te bereiden wat komt.

[91] We zweefden door het ‘nieuwe’, of liever gezegd, vernieuwde heelal en ik zag veel sterrennevels met daarin veel zonnestelsels. Het zag er ontzettend mooi uit. Plotseling werd mijn aandacht getrokken door een heel mooie ster, waaromheen een prachtige planeet zacht en warm bewoog. Rondom de ster en de planeet was er een gordel die me deed denken aan de asteroïdengordel in ons eigen zonnestelsel, maar hij bestond niet uit brokken steen maar uit een soort energie die gevuld was met allerlei kleine deeltjes. Deze ring leek de planeet te omhullen als een soort bescherming en het deed me ook een beetje aan de Van Allen Gordel. We gingen nu naar de planeet en we zweefden over het oppervlak. Er waren water en land maar het was anders verdeeld. Er waren geen continenten die als eilanden in een oceaan leken te drijven zoals op de aarde het geval was, maar er was land met daarin grote zeeën. Er was dus meer land- dan zeeoppervlak. Het midden van de planeet leek tropisch te zijn met reusachtige oerwouden en veel groen, maar er waren ook lege zandwoestijnen en aan de poolkappen was het wit, hetgeen aangaf dat deze poolkappen bevroren waren. We zweefden over het landschap en het viel mij op dat er geen dieren waren zoals wij die kennen op aarde. Het geheel maakte een diepe en rustgevende indruk. De engel sprak nu weer en zei: ‘Dit is je nieuwe huis en het wordt de mensheid gegeven als nieuwe woning om de vierde evolutieperiode te mogen volbrengen samen met alle andere planeten die je hebt mogen zien op je reis naar deze plaats.

[92] Ik keek nu weer naar de planeet en ik zag hoe de eerste mensen hun intrede deden op een bijzondere manier. Het leek alsof zij plotseling uit een scheur kwamen, die van licht bleek te zijn. Alsof zij als het ware vanuit een andere planeet of een ander universum kwamen. Ik herkende wat ik herkennen moest en zag hoe het groepje een leefgemeenschap opbouwde. Het groepje vermenigvuldigde zich langzaam en ik zag hoe er nu een periode van ongeveer duizend jaar een grote stad stond op een plek die in het begin nog leeg was. De mensen begonnen zich nu ook over de rest van de planeet te verspreiden en maakten ook de dorre woestijnen vruchtbaar, en na een periode van circa vijftienduizend jaar was de planeet bevolkt door enige miljoenen mensen. De mensen waren wat kleiner en zagen er tenger uit. Zij hadden een mooi voorkomen; de lichaamsbouw was kennelijk een gevolg van het verschil in zwaartekracht ten opzichte van die op de oude aarde. Het nieuwe lichaam was ook ‘schoner’, dat wil zeggen dat zich via het eten minder vervuilingen in het lichaam ophoopten. Ook leefden de mensen langer en ‘gezonder’. Wat mij ook opviel, was dat zij heel anders met elkaar omgingen. Weg waren de destructieve emoties die we kenden op aarde, in plaats daarvan was men in staat met elkaar te communiceren van ‘hart tot hart’, of liever gezegd, van gevoel tot gevoel, op een heel directe manier, zonder te spreken. Spreektaal werd wel gebruikt, maar was hoofdzakelijk bestemd voor alledaagse dingen. In zaken als liefde en andere belangrijke dingen werd niet in een taal gesproken, maar bestond er een verbinding tussen mensen die zichtbaar was als een energiekoord. Via dit koord werden ongehinderd alle gevoelens uitgewisseld zonder de beperkingen van het gesproken woord. Deze vorm van uitwisseling was veel complexer en veel duidelijker en er bestonden geen echte problemen in relaties. De ‘film’ ging nu weer verder en ik zag dat mensen nu volledig met elkaar konden communiceren zonder het gesproken woord. Ook konden zij dit doen met mensen die op andere planeten woonden en met hun geestelijke begeleiders. Ten slotte zag ik dat ook de technologie zich ontwikkelde en men in staat was om andere wezens te bezoeken met behulp van allerlei apparatuur die in niets geleek op wat men op dit moment ruimtevaart zou noemen. Het beeld stopte nu. De engel sprak weer en zei: ’Je hebt nu een stuk mogen zien van het leven van de nieuwe mens die de vierde evolutieperiode is ingegaan. Je hebt maar een heel beperkt stukje mogen zien, want niet alles wat hier gaat gebeuren, is te begrijpen. Het is voor jullie nog toekomst en wat bepaalde dingen betreft zelfs een heel verre toekomst, maar het is je aangereikt om je te laten zien dat er niet alleen een einde is, maar ook een nieuw begin.

[Hiddinga]

Het begin van de nieuwe wereld [Aartsengel Chamuël]

[115] ‘Jullie nieuwe wereld begint met een enorme paukenslag! Jullie zetten er echt vaart achter en al op de eerste dag dat jullie de wereld betreden, is jullie oude wereld geschiedenis geworden. Wat jullie nu nog in jullie wereld meemaken, is vanaf dat moment totaal vergeten. Niemand wil meer iets te maken hebben met de dingen van de oude tijd. Dat was een zwart hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid dat nu is vervangen door een nieuw tijdperk waarin de mens zijn werkelijke taak aanvaardt.

Deze wereld streeft ernaar om alles te genezen waar het ooit treurig mee gesteld was op aarde. Alles heeft nu behoefte aan genezing, en daar is genoeg van. In jullie nieuwe leven zullen jullie heel veel nieuwe dingen tegenkomen. Jullie oude leven had zoveel beperkingen op alle mogelijke gebieden dat jullie al vanaf het eerste moment totaal overdonderd zullen zijn door wat er allemaal mogelijk is. Jullie zijn nu in een tijdperk gekomen waarin de mens alles kan scheppen wat er maar in hem opkomt. Alles zal mogelijk zijn, aangezien jullie direct kunnen beschikken over de vaardigheden om te scheppen, ook al zal dit in het begin nog een beetje onwennig zijn.

[Bron: Christoph Fasching, De aarde vindt zichzelf opnieuw uit. De vijfde dimensie wordt zichtbaar. Akasha 2013; 115]

Een nieuwtje over de nieuwe tijd met banden vanuit Egypte van de farao’s

“De Egyptenaren hadden van de hogepriesters een informatie die hen tot deze hoge technologische inzichten kon brengen. De informatie die hen gegeven werd, werd echter door henzelf niet eens begrepen. Men werkte met energieën waarvan zij voorheen niet eens het bestaan kenden en waarvan zij niet wisten waar deze vandaag kwamen. Hen werd enkel verteld en gegeven hoe deze krachten te gebruiken waarvoor ze bedoeld waren, en verder had men, met uitzondering van de ingewijden, geen inzicht. Juist deze energie, deze wijze van handelen, verdwijnt in het nieuwe tijdperk.

Het Aquariustijdperk geeft juist de mogelijkheid dat ieder deze oude energieën kan gebruiken om in contact te zijn met zijn individueel kosmisch erfdeel. Hierdoor kan hij of zij werken vanuit een hoog brandpunt op het aardse vlak. Ook nu zullen ingewijden in deze energieën andere mensen bewust maken van hun kosmisch erfdeel, echter op het juiste moment in de nieuwe tijd. Juist u krijgt deze informatie, omdat u en de uwen voorlopers zullen zijn om deze energieën en deze kennis over te dragen. Dit houdt niet in dat u een voorkeurspositie zou hebben, doch dat u door karmische achtergrond deze positie heeft verworven en van daaruit het op u hebt genomen om u in deze tijd deze informatie eigen te maken en daardoor door te geven aan uw omgeving. Zo was het in de oude tijden geënt op tijdperken, die daarvoor hun frequentie droegen en zo is het in deze tijd, die vanuit de nieuwe frequentie de mogelijkheden draagt om op deze wijze naar buiten te werken.”

[Meester Lanto, 248]

Ter afwisseling met het verre verleden nu over de verwachtingen van de nieuwe tijd [1]

De verandering naar een nieuwe manier van leven in een nieuwe tijd, zal volgens de eerder geciteerde auteur Jaap Hiddinga, in de eerste plaats geestelijk zijn. “Het is een proces van diepe verandering die uiteindelijk zal leiden tot een nieuwe maatschappijvorm die heel anders zal zijn dan de ons nu bekende vormen. Hoewel veel mensen het gevoel hebben dit op de een of andere manier in te willen vullen, is dat niet echt nodig, omdat het enige wat echt telt goddelijke Liefde is voor alles wat leeft [en dit gevoel is onder brede lagen van de wereldbevolking afwezig, jw]. Als je het gevoel hebt dat je op een andere manier wilt leven, die dat dan, want het zal helpen om de afstemming te bereiken die nodig is om dit gevoel van goddelijke Liefde te ervaren [en met name dit aspect is op deze aarde onbekend]. Bedenk goed dat goddelijke Liefde niet automatisch aanwezig is als men rustig zit met een kaars en wierook. Het gevoel moet uit de ziel komen en dat kan op elk moment en in iedere situatie [wie – in algemene zin gesproken – is zich dit bewust?].

De levensopdracht

‘Tijdens verschillende uittredingen mocht ik een aantal ervaringen ondergaan die direct of indirect verband houden met het lot van de mensheid op aarde.

‘Er zullen veel mensen zijn die, wanneer zij dit lezen, dit toch een beetje ‘eng’ vinden en er ook ‘bang’ voor zijn. Toch is dit helemaal niet nodig, want er is immers niets verteld over de specifieke ‘rampen’ die de mensheid naar verwachting gaat meemaken. Problemen die zich voldoen in het gewone leven, zoals oorlogen, moorden, ongelukken, aanslagen, natuurgeweld en dergelijke, zullen altijd voorkomen [op 3D-aarde]. Dit is een onderdeel van de schepping en voor een groot deel laten wij het zelf toe. Het heeft geen enkele zin om God de schuld te geven om te zeggen: ‘Hoe kan God dit toestaan?’ want God heeft met deze dingen niets te maken. Wij laten het zelf toe en in veel gevallen kiezen wij er zelf voor. Oorlogen vinden plaats omdat wij toestaan dat dit gebeurt. De leiders die wij democratisch kiezen, nemen deze beslissingen in onze naam, maar wij kunnen ook anders kiezen. Ongelukken gebeuren, maar zijn vaak het gevolg van menselijk falen in de vorm van slecht onderhoud, bezuiniging of gewoon domme dingen. Zelfs bij problemen die te maken hebben met natuurgeweld is het vaak onze eigen kortzichtigheid die er de oorzaak van is. Het is immers niet nodig om een huis te bouwen op een stuk grond dat in het verleden ook al vaak overstroomd is. Het is niet nodig dat men bossen kapt, zodat de structuur van de grond na verloop van tijd zo wordt aangetast, dat het stuk land onvruchtbaar wordt en daarmee ook, het klimaat, plaatselijk verandert. Alles wat wij op dit moment meemaken is een product van ons eigen handelen en denken en betekent niet het einde van het totale leven op deze planeet, ook al zullen veel mensen het leven verliezen in dit soort rampen. Er zullen ook mensen zijn die zeggen dat niet alles door de mens wordt veroorzaakt. Men denkt dan aan aardbevingen, meteorietinslagen, klimaatveranderingen zoals het opwarmen of afkoelen van de planeet (denk aan ijstijden) en ander extreem natuurgeweld. Zij horen ook bij ons en zijn een gevolg van de structuur van de planeet en haar positie in de ruimte en het zonnestelsel. Zolang er leven is, heeft het te kampen gehad met invloeden die ervoor zorgden dat dat leven zich steeds op een bepaalde wijze ontwikkelde. Specifieke levensvormen stierven uit, terwijl andere zich juist konden ontwikkelen. Geen enkele ramp, hoe groot ook, is namelijk ooit in staat geweest om het leven op aarde te doen verdwijnen of op te doen houden. Het leven heeft zich in nieuwe, verbeterde vormen steeds weer kunnen ontvouwen. Juist door deze invloeden die wij als ramp zouden ervaren indien zij nu plaatsvonden, is de mensheid op het punt gekomen waar zij nu is. Zonder deze regulerende invloeden of rampen zouden er waarschijnlijk nu geen mensen op aarde leven.

‘De eindtijd of verandering heeft dus niets te maken met rampen op zich. Toch voelen heel veel mensen aan dat zij dit door hun eigen handelen en denken hebben opgeroepen. De totale optelsom in de geest bepaalt immers wat men mee zal maken en omdat de verandering die komt in de eerste plaats geestelijk is en daarom ook inhoudt dat er veel oud karma moet worden opgeruimd, zal de toekomst niet gemakkelijk zijn. De verandering die grootser is dan men denkt en die generaties lang al een rol speelt in het denken van de mensen is van andere aard. We hebben kunnen zien [via de uittredingen] dat de verandering de overgang is naar een nieuwe fase in ons bestaan. Het is een nieuwe kans om datgene wat we nu niet goed hebben kunnen doen, opnieuw en beter te doen.’

Er wat dit laatste betreft voeg ik er een persoonlijke noot aan toe. Het begint nu al duidelijk te worden dat we in dit stadium van de covidcrisis al zien dat de meerderheid van de bevolking meent dat we terug moeten naar ‘business as usual’, we niets van deze crisis hebben geleerd en weer een schoolvoorbeeld is van de instelling van brede lagen van de bevolking – in algemene zin gesproken -, die op de oude voet denken te kunnen blijven doorleven. En dus is de kernvraag nog steeds hoe de mensheid tot andere inzichten kan worden gebracht.

Wordt vervolgd

[Bron: Jaap Hiddinga, Eindtijd of overgang. Visioenen over veranderingen die de aarde en de mensheid te wachten staan. (2005; 122-125)]

De Nieuwe Tijd

De Nieuwe Tijd, de vernieuwing, de vooruitgang met oplossing voor vele problemen heeft één grote vijand: geslotenheid. Vasthoudend aan het oude. Klinkt nogal logisch, maar doen we dat niet allemaal een beetje?

[Mr Morya]

Wat in de spirituele literatuur en webbronnen de ‘creatie van de nieuwe aarde’ heet via wereldwijde chaos, wordt nu goed zichtbaar…

Een écht chaotische wereld in wording; de vraag is of onze wereld deze overleeft… @trouw #zuidamerika #china&rusland #geopolitiek

Een écht chaotische wereld in wording; de vraag is of onze wereld deze overleeft… @trouw #zuidamerika #china&rusland #geopolitiek

https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/562/articles/855972/23/2 : Lezen deze analyse!



ROB DE WIJK
De Venezolaanse president Maduro laat zich niet zomaar door parlementsvoorzitter, oppositieleider en zelfbenoemd interim-president Guaidó aan de kant schuiven. Logisch. Hij ziet zichzelf als legitiem leider. Maduro boekte vorig jaar immers een overweldigende verkiezingsoverwinning en beschouwt Guaidó’s actie daarom als een ordinaire staatsgreep.

Afgezien van de vraag of hij zijn leven nog zeker is na een aftreden, heeft hij een paar machtige anti-westerse bondgenoten die niet wakker liggen van het feit dat zijn verkiezingsoverwinning frauduleus is en dat hij zijn bevolking terroriseert. China, Rusland en Cuba, volgens de Amerikaanse veiligheidsadviseur John Bolton de ‘trojka van de tirannie’, staan pal achter hem. En ondanks enkele deserties houdt Maduro ook nog steeds de steun van het leger en die van een belangrijk deel van de bevolking.

Omdat China, Rusland en Cuba tegenover een westers blok van Amerika, het Europees Parlement, afzonderlijke EU-lidstaten – waaronder Nederland – en een aantal Zuid-Amerikaanse landen staan, is de strijd tussen Maduro en Guaidó nu meer dan een binnenlands conflictje. De inzet is hoog.

Venezuela is gezegend met de grootste olievoorraden van de wereld. Amerika importeert uit dat land de meeste olie. Trump wil met sancties Maduro pootje lichten, zo de export naar Cuba stopzetten en de omvangrijke afspraken over olie-voor-leningen tussen Venezuela, China en Rusland frustreren. Daardoor wordt na een machtsovername alleen al China met een niet te incasseren schuld van bijna 70 miljard dollar opgezadeld. Het conflict heeft hierdoor een explosieve geopolitieke dimensie gekregen.

De situatie wordt letterlijk explosief als Trump doet wat hij in augustus suggereerde: een militaire interventie om Maduro te verdrijven. Deze suggestie werd door een aantal landen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied terecht als een gevaarlijk en onbezonnen plan van tafel geveegd. Luchtaanvallen zouden totale chaos creëren en voor een grondoffensief zijn volgens analisten 200.000 militairen nodig.

Maar ondanks de mogelijk rampzalige gevolgen groeit de steun voor zo’n interventie onder het enorme aantal uitgeweken Venezolanen. Nu al ontwrichten ongeveer 2,5 miljoen vluchtelingen en migranten de regio, en heeft nog eens een half miljoen zich buiten de regio gevestigd. Onze laatste resten tropisch Nederland, zoals schrijver W.F. Hermans ‘onze’ Caribische eilanden omschreef, kunnen er van meepraten. Alleen al op Curaçao zitten er tegen de 10.000 op een bevolking van 160.000. Nederland is op grond van het Koninkrijksstatuut verantwoordelijk voor de veiligheid van deze gebieden.

Een Amerikaanse interventie of een burgeroorlog waarvoor Maduro zelf waarschuwde, kan de situatie onhanteerbaar maken. Door de actie van Guaidó en de steun die hij uit het buitenland krijgt, is een gevaarlijke nieuwe dynamiek ontstaan.

Of de door jarenlange bezuinigingen aangetaste Nederlandse krijgsmacht effectief massale stromen vluchtelingen kan tegenhouden, evacueren of opvangen is de vraag. Dat geldt zeker als de Bolivaarse Marine van Venezuela wordt ingezet. Dit is niet ondenkbaar. Het Nederlandse besluit om op verzoek van Amerika en Guaidó van Curaçao een distributiepunt voor humanitaire hulp aan Venezuela te maken, zal Maduro met argwaan bekijken. Voor hem is buurland Nederland daardoor partij in het conflict geworden. Hopelijk heeft Nederland goede afspraken over militaire steun met de Amerikanen gemaakt.

Versnel de verandering. Door zelf de verandering te zijn

19 oktober 2018 / Luc van Ewijk

Posted: 21 Oct 2018 12:50 AM PDT [via wakkeremensen.blogspot.nl, 21-10-18]

Versnel de verandering. Door zelf de verandering te zijn.

19 oktober 2018 / Luc van Ewijk

De nieuwe aarde. Je voelt de verandering. Je wilt volle vaart vooruit naar de nieuwe aarde. Want in de oude vind je niet zoveel. Je wilt in volledige vrijheid leven.

Je steunt de vooruitgang alleen als je volle kracht aan jouw project werkt. En nu, want in het nu wordt jouw toekomst gemaakt.

Zoveel mogelijk naar het licht streven. Erin staan. Eraan vast houden. Alleen nog maar op gevoel leven.

Ga geen strijd meer aan want daarbij wordt je naar beneden getrokken. Het schaakbord over want dan ben je voorbij de dualiteit.

Eindelijk tijd voor vrede en liefde. Want we zijn niet elkaars concurrent. Maar we zijn een. En alleen als een zijn we in volle kracht.

We zitten nu nog niet eens op halve kracht. We kunnen de wereld zelf in kleuren. Ik heb de kwasten gevonden. Heb jij ze al gevonden?

Ik zou beginnen met zoeken. Niet buiten jezelf. Maar naar je gevoel. Zo surf je naar jezelf toe. In een noodvaart nu. Want het wordt enorme gepusht. Omdat het daarvoor tijd is. De aarde wil en wij horen mee te gaan.

http://www.mindstroom.nl/

Boodschap aan nieuwetijdsouders

28 februari 2018 / Pamela Kribbe

Posted: 01 Mar 2018 01:45 AM PST [via wakkeremensen.blogspot.nl, 1-3-18]

Boodschap aan nieuwetijdsouders

28 februari 2018 / Pamela Kribbe

Maria gechanneld door Pamela Kribbe

Lieve mensen,

Het stemt mij o zo vreugdevol om bij jullie te zijn vandaag!

Jullie zijn mooi, jullie zijn zuiver in je intentie en je hart.

Men spreekt vandaag de dag over de nieuwetijdskinderen, maar jullie zijn de nieuwetijdsouders. Die zijn er ook, en ze zijn hard nodig om de geboorte te laten plaatsvinden van een nieuw bewustzijn, dat ruimer en vrijer is dan in de vele generaties voor jullie.

Jullie zijn de pioniers, de poortwachters die deze ruimte vrijmaken. De nieuwe generatie kinderen komt jullie begroeten. Vanuit de hemel dalen zij neer op aarde en brengen hier een sprankeling van licht en de energie van thuis. En ze brengen ook genezing voor jullie, hun ouders. Zij zijn zo dankbaar voor alles wat jullie voor hen doen! Jullie twijfelen vaak aan je eigen vermogen om je kind te begeleiden. Jullie doen jezelf daarin zeer tekort. Ik wil jullie daarover, met een glimlach maar toch ernstig, toespreken: jullie doen jezelf tekort.

Jullie zijn zeer begaan met jullie kinderen. Zo diep gaat de liefde die jullie verbindt met je kinderen, dat jullie bereid zouden zijn voor hen te sterven. Jullie hebben onvoorwaardelijk lief. Wat kan er nog meer van je gevraagd worden? Wees toch niet zo streng voor jezelf! Jullie vragen je doorlopend af: “Doe ik het wel goed, stem ik mij wel juist af? Geef ik het kind wat het nodig heeft, doe ik waarvoor ik gekomen ben?” Ontsla jezelf eens van al dat huiswerk, wees eens vrij en gelukkig met wie je bent. Jullie zijn prachtig en waardevol, precies zoals je nu bent, op dit punt in je zielenreis. Jullie doen het heel goed.

Jullie zijn gevoelig voor de wensen en verlangens van jullie kinderen, jullie hart staat open naar hen. Voel je eigen geopende hart, dat is genoeg. Je hoeft niet alles te weten en te begrijpen. Voel eens even heel duidelijk hoezeer jij je best doet en hoezeer jij vanuit het diepst van je ziel aanwezig wilt zijn voor je kinderen, in al jouw kwetsbaarheid en met de lasten, de oude kwetsuren en angsten die jij met je meedraagt.

Je hebt een oude erfenis bij je. Je draagt energieën met je mee vanuit je eigen persoonlijke geschiedenis, vanuit je biologische familie, en het reikt nog dieper dan dat. Wanneer je als kind geboren wordt op aarde, neem je een duik in het diepe en absorbeer je de energie van de mensheid zoals die op dat moment op aarde heerst. Je duikt in de collectieve sfeer van het menselijk denken en voelen op dat moment en dat wordt geestelijk je bagage.

De kinderen die nu de aardse sfeer binnenkomen, pikken een collectieve energie op die anders is van toon, vibratie en kwaliteit. Het bewustzijn heeft zich verhoogd de laatste decennia. Daarom is het voor deze kinderen op een bepaalde manier lichter en gemakkelijker om hier te zijn. De sluier waar ze doorheen moeten, is dunner. Tegelijk is het ook zwaar voor hen, omdat er nog steeds oude structuren op aarde zijn, waar de kinderen met hun hogere vibratie flink tegen aan botsen. Het is voor hen gemakkelijker om hun zielenergie intact door de sluier heen mee te nemen, maar tegelijk is het moeilijker voor hen om zich aan te passen aan de oude structuren en denkwijzen die nog op aarde leven.

Jullie, als hun ouders, vormen daarin een brug. Jullie zijn degenen die voor hen een vertaalslag kunnen maken. Jullie begrijpen het licht dat zij uitstralen, jullie staan open voor hun zielenkwaliteiten, jullie hebben een besef van waar ze vandaan komen en hoe rijp ze zijn op geestelijk niveau. Tegelijkertijd staan jullie zelf nog met één been in het oude, in tradities van angst en zelfontkenning. Precies dat stuk in jou mag geheeld worden in de relatie met je kind. Met andere woorden: jij mag ook geheeld worden in die relatie. Jullie zijn hier om je kinderen iets te geven, maar ook om van hen iets te ontvangen, en vooral over dat ontvangende stuk wil ik vandaag spreken.

Als kind hebben jullie ervaren wat het is om je een vreemde te voelen binnen de aardse realiteit, vooral in de mensenwereld. Als kind belichaamde je een intuïtieve wijsheid, maar je kon je ei vaak niet kwijt in je omgeving. Jullie zijn allen lichtbrengers, zielen die met een heel mooie intentie naar de aarde zijn gekomen. Jullie wilden verandering brengen, in jullie eigen tijd. Er was, al heel jong, een heimwee in je hart en een weten: ik kom uit een andere sfeer en ik ben hier om iets van die sfeer naar de aarde te brengen. Maar het kwam vaak voor dat je je afgewezen voelde in dat weten, ook al heb je dit alleen onbewust geregistreerd.

Je hebt de pijn van afwijzing ervaren, ook al was het niet zo bedoeld door je ouders, leraren of andere belangrijke mensen in je omgeving. Doordat je je onbegrepen voelde, ben je je sterrenlicht naar binnen gaan trekken, alsof je het moest verbergen. En je bent steeds meer verkrampt gaan leven, onzeker over wie je was, omdat het niet gespiegeld werd door je omgeving.

Toen werd je ouder en groter, en op een gegeven moment kwam er in je leven weer een aanraking vanuit die sfeer van thuis, vanuit die liefdevolle sfeer van Zijn die je je als kind nog zo goed herinnerde. Die aanraking kwam van een ziel uit de hemel, die bij je wilde komen als jouw kind. Altijd is het zo dat het kind dat bij je komt, je ergens aan wil herinneren. Het gaat om iets wat je vergeten bent, maar dat tegelijk heel sterk bij jou hoort als ziel. Een kind wil je bewust maken van een vergeten wezenskwaliteit, een aspect van jezelf dat je heel maakt en wat je uit het oog bent geraakt. Elk kind wil een specifiek aspect van de ouder helpen ontwaken.

Is het kind eenmaal bij je in de aardse sfeer, dan zal het geleidelijk aan door zijn of haar uitstraling, door zijn of haar specifieke karakter en ook de problemen die het tegenkomt, dat aspect in jou gaan wekken. Als je bijvoorbeeld heel verantwoordelijk bent en je altijd de lasten van anderen op je schouders neemt, dan zal je misschien een kind aantrekken dat daar helemaal geen zin heeft, dat daar lak aan heeft en tamelijk ongehoorzaam is. Maar het kan tegelijk een kind zijn wat heel avontuurlijk is, speels en vrij, en dat zich niet laat binden door eisen van anderen. Op die manier herinnert het kind jou aan iets, namelijk aan het belang van vrijheid, onafhankelijkheid en goed voor jezelf zorgen. Ondertussen kan dit kind je een hoop hoofdbrekens bezorgen. Je vraagt je af: “waarom is het zo dwars, moeilijk en ongehoorzaam?”. Hoewel het antwoord daarop varieert per kind, kan het heel goed te maken hebben met een innerlijke dynamiek die tussen jou en het kind speelt. Het kan zijn dat een aspect van jezelf dat jij tegen beter weten in onderdrukt in jezelf, door het kind wordt belichaamd en manifest gemaakt. Dat kan heel confronterend zijn. Als je bijvoorbeeld heel geschokt en boos reageert op het “egocentrische” gedrag van je kind, dan merk je wellicht op dat er een kwaadheid in je wordt aangeraakt, die niet slechts het gedrag van je kind betreft, maar het feit dat jij jezelf eigenlijk enorm tekort gedaan voelt met alle verantwoordelijkheid die je meetorst. Dus je bent eigenlijk ook kwaad op jezelf en op de wereld. Het kind raakt deze diep verborgen laag in jou aan, en geeft je zo de mogelijkheid bepaalde overtuigingen in jezelf (“mensen hebben mij nodig”, “geven is beter dan ontvangen”) te onderzoeken en te herzien. (Dit wil trouwens niet zeggen dat je het gedrag van je kind daarom maar moet laten zoals het is. Het is goed om gewoon grenzen stellen volgens jouw gevoel).

Wat ik hier vooral wil benadrukken ten aanzien van de ouder-kind relatie is dat je het jezelf gewoon mag gunnen dat het gedrag van je kind in jou sterke emotionele reacties oproept, die je zelf (nog) niet helemaal doorziet. Gun jezelf een stuk verwarring en onbegrip, sta toe dat je je irriteert aan een kind, dat je met je handen in je haar zit of er even niks meer van begrijpt. Aanvaard ook dat het onbegrip of gebrek aan contact je verdrietig maakt, en dat je je realiseert wat je zelf eigenlijk aan essentieel contact hebt gemist in je jeugd. Al die emoties kunnen naar boven komen tijdens het opgroeien van het kind. Dit is in orde. Wat jullie vaak dwarsboomt is dat je van jezelf zo vaak de perfecte ouder moet zijn, die het allemaal begrijpt, die zijn of haar eigen pijn heeft doorgrond en daarom helemaal aanwezig kan zijn voor het kind als een spirituele gids die het begeleidt. Maar ik zeg jullie: het leven is milder en liever dan jullie denken! Je hoeft helemaal niet die perfecte ouder te zijn, je mag zelf in oude kindstukken schieten, het niet weten, oude angsten doorleven, en soms gewoon ook negatieve emoties uiten naar je kind, omdat je het even niet meer snapt. Op zielenniveau heeft jouw kind erin toegestemd moeilijke stukken in jou aan te raken, zodat ze juist in de relatie met hem of haar naar de oppervlakte komen. Dit is, als je het van enige afstand beziet, een prachtig bewustzijnsproces, en de zielen die dit zijn aangegaan met elkaar hebben werkelijk een ongelooflijk diepe liefde voor elkaar. Juist omdat ze weten dat ze elkaar mogelijk in de haren gaan vliegen om het zelfbewustzijn in elkaar te helpen vergroten.

Ontvang dus de mildheid die er in het leven zit en waarvan ook jouw kind doordrongen is. Je mag gewoon fouten maken in relatie tot je kind. Je mag zelf kind zijn in de relatie met je kind. Dat is wat jullie jezelf vaak verbieden. Je hebt het gevoel erboven te moeten staan, maar juist als er een kind bij je komt in het aardse leven, gaat het je per definitie wijzen op een blinde vlek in jezelf: iets wat je nog niet weet, iets wat je nog niet beseft. Je kunt daar dus nog niet boven staan en dat hoeft ook niet; dat is niet de bedoeling!

Het enige wat van je wordt gevraagd en wat wel de bedoeling is, is dat je openstaat voor dit bewustwordingsproces. Dat je toestemt in het diepe te duiken en de confrontatie met het onverwachte en onvoorspelbare aan te gaan.

Werkelijk een kind ontvangen in je leven betekent onzekerheid toelaten en openstaan voor het geleidelijke leerproces dat je in de ontmoeting met hem of haar aangaat.

Als je daarvoor openstaat, ben je bereid de unieke kwaliteiten van je kind te zien en te ondersteunen. En dat is het geschenk wat je je kind te geven hebt. Dit is een heel bijzonder geschenk!

Nog vaak is het zo in jullie maatschappij dat er in de opvoeding en het onderwijs vanuit wordt gegaan dat een kind niks weet, dat het een onbeschreven blad is dat van alles bijgebracht moet worden, dat het klein is, niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Dit is een grote vergissing. Jullie kinderen zijn rijpe, volwassen zielen. Op innerlijk niveau zijn ze net zo oud als jullie. En jullie beseffen dit! Snap je dat dit bijzonder is? Alleen al dit besef heeft een krachtig effect op de manier waarop je met je kinderen omgaat. En dit effect laat zich niet alleen gelden binnen je eigen gezin, maar het beïnvloedt ook het collectieve bewustzijn op aarde. Hoe meer ouders zo gaan kijken naar hun kinderen, hoe meer er open wordt gestaan voor de nieuwe energie die de kinderen komen brengen. Daardoor zullen veranderingen op gang worden gebracht in de geneeskunde, in de psychologie en in het onderwijs.

Ik zeg jullie dus: twijfel niet zo aan jezelf, wees eens trots op wat je al hebt bereikt in je leven, op de innerlijke wijsheid die je meedraagt in je ziel, en waarvan je elke dag iets uitstraalt naar anderen op deze wereld, vaak zonder dat je het weet. Ik vraag jullie te vertrouwen op het leerproces waarin je bent verwikkeld met je kind. Vraag je even niet af of je het allemaal wel goed doet, maar accepteer gewoon dat jij op dit moment helpt het collectieve bewustzijn op aarde te veranderen doordat je open staat voor een nieuw perspectief, hetgeen je dagelijks in de omgang met je kind in praktijk brengt. Door jouw intentie, door de ruimte in je hart en je geest, help jij een opening te creëren voor een ander bewustzijn op aarde, waardoor jouw kind zich hier makkelijker kan manifesteren.

Velen van jullie tot wie ik spreek, zijn spiritueel ontwikkelde mensen, die talenten in zich dragen om mensen te begeleiden in hun innerlijke bewustzijnsprocessen. In de relatie met je kinderen raken jullie wat dit betreft vaak met jezelf in de knoop. Het is in de relatie met je kind niet de bedoeling dat jij de spiritueel begeleider of therapeut bent van je kind. Of je kunt het ook zo zeggen: jullie zijn beiden elkaars spirituele gids. En daarnaast zijn jullie beiden gewoon mens. Realiseer je dat jij niet verantwoordelijk bent voor de spirituele groei van je kind. Jij schept mogelijkheidsvoorwaarden, en dat doe je vooral door het kind ruimte te bieden om zich te ontwikkelen zoals het zelf voelt dat goed is. Blijf vooral ook heel goed voor jezelf zorgen, want van daaruit heb je het meest te delen met je kind, en met wie dan ook.

Voel nu de energie van jullie kinderen hier aanwezig. Ieder van hen is hier nu in de geest aanwezig. Jullie zijn diep met hen verbonden en zij weten dat jullie hier zijn om het contact met hen nog meer te verdiepen. Nog mooier, levendiger, liefdevoller te maken. Voel hun dankbaarheid, hun waardering, voel zowel hun kind-zijn als hun gids- zijn. Beide aspecten leven in hen, en beide aspecten leven in jou. En dat is het mooie van de dans die jullie aangaan met jullie kinderen.

Ik groet jullie allen in liefde. Jullie brengen een zegening op aarde.

Wij danken jullie daarvoor.

© Pamela Kribbe
http://www.pamela-kribbe.nl
https://www.lichtwerkersnederland.nl/