Het belang van het vinden van een antwoord op de vraag hoe die ‘wederkomst van Christus’ geïnterpreteerd moet/kan worden, vloeit volgens mijn intuïtie voort uit de specifieke menselijke geschiedenis op aarde als de enige planeet in ons universum – maar ook in andere universa waar maar één planeet voorkomt – met de aan de mensheid gegeven kosmische Voorrecht om te beschikken over de Vrije Keuze en de Vrije Wilsbeschikking; dat dus een uitzondering is op de algemene kosmische regels. Daarom is – zoals ik vaker heb geschreven in mijn blogs – dit aardeleven veel zwaarder dan gemiddeld het geval is. En daarmee ontstaat een oneindige pluriformiteit aan keuzemogelijkheden én veelzijdigheid aan ontwikkelingsmogelijkheden, conform de oneindige én grenzeloze ‘veelheid’ aan vormen in het gehele uitspansel, dat ongelimiteerd is.
Om deze, in menselijke termen, ‘constructie’ ofwel beschikking aan te bieden, wordt kosmisch een groot risico gelopen met de huidige aarde dat na de overgang van het Vissen-tijdperk naar het Aquariustijdperk van nu op een ramp (volgens Kryon) dreigt uit te lopen, zoals ook 4 voorgaande beschavingen op het moment ‘U’ ten onder zijn gegaan door menselijke fouten, zoals de twee bekende beschavingen Lemurië en Atlantis, maar er bestaan nog twee onbekende beschavingen, die ook op termijn bekend zullen worden gemaakt. Waarom die mogelijk aanstaande ramp?
Omdat de huidige menselijke beschaving op aarde – in algemene zin gesproken – geen benul meer heeft van een ‘scheppende kracht’, een godsbeeld of godsbesef, ondanks alle bestaande godsdiensten/religies die de aarde kent/kende, en daarom ook geen idee (meer) heeft wat ons te wachten staat en zelfs over de vraag wat de zin van het leven is.
De ‘vrijheid’ die aan deze aardse mensheid is gegeven – om hun eigen gang te gaan -, dreigt ‘hier’ dus te mislukken en dus te stranden, omdat het spirituele besef of inzicht hier nooit echt geworteld is geworden, laat staan tot wasdom heeft kunnen komen, althans dat de uiteenlopende priesterklassen er niet in geslaagd zijn in hun missie om de bevolking geestelijk ‘op te voeden’.
Daarmee neemt het risico toe dat ons universum vanwege ons ‘verkeerde’ denken tot stilstand komt omdat zonnestelsel binnen dit universum van elkaar afhankelijk zijn. De zwakste schakel in de ketting van de gehele ontwikkeling is dus bepalend door het gehele stelsel. Ofwel, mislukt de missie van de aarde, dan mislukt dit universum als geheel. Wat dat betekent valt nog niet te overzien, want de menselijke ziel is onvernietigbaar, maar het experiment mensheid van deze ‘aarde’ mag dan als verloren worden beschouwd. En allen die hier nog niet de Meestersgraad hebben verkregen/verworven, mogen dat opnieuw op een ‘andere planeet aarde’ gaan proberen te bereiken. Want iedereen – iedere ziel op aarde – is inbegrepen in dat eindconcept van de volmaaktheid.
Daarom blijft voor ons binnen de kosmische context van het scheppingsplan maar één oplossing over, namelijk dat de sterk verhoogde trillingsgetallen waarmee de aarde nu vanuit de zon wordt bestraald en ‘opgeladen’, maar dat geldt alleen voor de mens die hiervan niet op de hoogte is. Voor onbewust levende mensen geldt dat zij hier niet kunnen overleven en dat zal dus een complete chaos opleveren, die nu al steeds groter wordt zoals dagelijks in kranten te lezen valt. Waarom niet?
Omdat die onbewust levende mensen geen idee heeft wat hen (zal) overkomt, omdat zij nooit hun eigen ziel hebben leren kennen.
Oorzaak hiervan is dat de techniek van de meditatie nooit als een serieus onderwerp of oefening aan de mensheid is gepresenteerd. Zelfs bij de bestaande priesterklassen – door de tijd(perk)en heen – was dat waarschijnlijk niet het geval en daarom komt de vraag naar boven in hoeverre zij – de priesters – zelf wel echt tot die kern van de meditatie zijn doorgedrongen. Dat geldt dus voor alle bestaande – en inmiddels verdwenen – godsdiensten. Dat geldt volgens mijn informatie uit de spirituele of esoterische literatuur niet voor andere planeten en hun beschavingen. Van buiten de aarde (zoals op Venus) kijken de mensen aldaar ook met stijgende verbazing naar de lotgevallen van mensen op aarde. Overal geldt een heilig ontzag voor de scheppende Kracht en Macht, behalve op aarde.
Wij zijn dus zo fundamenteel blijven steken in (het) materialistisch denken, dat dat onze spirituele ontwikkeling onmogelijk heeft gemaakt.
Tot zover deze toelichting.