Categorie archief: milieu

Wisselwerking tussen mens en natuur; te weinig mensen weten dat de natuur een levend organisme is en dus onderhoud en goede zorg verdient

[Bron: Amorah Quan Yin, Menselijke Evolutie]

Oude herinneringen komen bij de mens altijd weer terug, omdat ze nog niet verwerkt waren. Maar dat geldt ook voor de natuur omdat die oude herinneringen steeds weer opnieuw dezelfde realiteit creëren. Overweeg dus je eigen hersenen op te schonen, zodat ook de Aarde zichzelf kan zuiveren en terugkeren naar haar oorspronkelijke doel en iedereen vrij kan laten leven in haar Paradijs. Pas dan kan de grote innerlijke nacht – de menselijke geest – verlicht worden en zullen je ogen geopend worden om het schitterende groen van de Aarde te aanschouwen.

*Laat de politiek zich daarop bezinnen want dit thema is beslissend terzake van de milieu- en klimaatproblematiek.

Schrijver Leon de Winter vergeet wel iets in zijn nieuwe roman @trouw

“De verzorgingsstaat kan verdwijnen, net als de bestaanszekerheid en de maatschappelijke rust die ermee samenhangen. Wat ik nu al mis, is het gevoel dat ik open naar de wereld mag kijken. Ik bedoel: als ik nu langs een weiland kom en ik zie een koe, dan denk ik meteen ‘daar staat een ammoniakproducent’. Dat vind ik verschrikkelijk, dat wíl ik helemaal niet denken. Ik wil denken: wat een schitterend landschap, wat is er hard voor gevochten om dit alles achter de dijken tot stand te brengen. De onschuld van kijken wordt belast.”

[ https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/1701/articles/1687895/40/1 ]  

* Wat ik nu al mis, is het gevoel dat ik open naar de wereld mag kijken. Ik bedoel: als ik nu langs een weiland kom en ik zie een koe, dan denk ik meteen ‘daar staat een ammoniakproducent’.

Maar de auteur vergeet dat hij wel de verzorgingsstaat klaarblijkelijk overbodig vindt, maar dat ingrijpen ook als consequentie in zich draagt dat hij – en met hem allen medeburgers – dat hij niet meer ‘opeen naar de wereld mag kijken’. Dat is kletspraat, want wie houdt hem tegen? Maar het is wel kiezen tussen zowel verantwoorde productie zonder vervuilende effecten, dan wel de rotzooi die de mens achterlaat. Want van beide walletjes tegelijkertijd genieten, dat kan niet meer! Daar zit een blinde vlek van niet alleen de schrijver, maar iedereen die hem volgt.

Uitzicht op de Aarde

Gepubliceerd 25 maart 2019 | Door Ans Hoornweg

Posted: 01 Apr 2019 01:30 AM PDT via wakkeremensen.blogspot.nl

Uitzicht op de Aarde

Tijdens een visioen zag ik een groot, rond ruimteschip met aan de bovenkant een hele grote, doorzichtige koepel.

In die bovengelegen koepel was een zeer gevarieerd gezelschap aanwezig van niet alleen buitenaardsen maar ook afgezanten van de diverse Aardse mensenrassen.

Ik zag daar moslimvrouwen, indianen en andere spirituele natuurvolkeren – herkenbaar aan hun specifieke, traditionele kleding – maar ook mensen van het blanke ras (van wie ik één iemand duidelijk herkende).

Alle aanwezigen keken door de doorzichtige koepel naar buiten en zagen toen dat we de Aarde vanuit de ruimte naderden.

Als je de Aarde van veraf ziet dan is Zij zó adembenemend mooi, dat ik me goed kan voorstellen dat de buitenaardsen geroerd zijn door de aanblik daarvan.

In eerste instantie genoten alle aanwezigen in deze Ufo dus ook van het uitzicht op die prachtige, blauwe planeet, maar naarmate de Ufo dichterbij de Aarde kwam sloeg hun bewondering om in shock, omdat ze toen pas konden zien hóe ziek de Aarde is, en hoe de natuur moet vechten tegen al het gif waardoor Zij stelselmatig wordt vernietigd.

D.m.v. een soort ‘kleurpalet’ brachten de buitenaardsen de zieke gebieden op de Aarde in beeld, en tot onze schrik zagen we dat grote gebieden van de Aarde helemaal grauw of flets van kleur waren!

Op hetzelfde moment hoorden wij een stem die zei:

‘Wat wij U laten zien is een stervende planeet; deze prachtige ‘Blauwe Diamant van het Universum’ is ten dode opgeschreven.’

Alle aanwezigen waren hevig ontdaan door deze confrontatie met de stervende Aarde, want zij realiseerden zich dat wat ooit een prachtig Aards Paradijs was, nu verleden tijd is.

De buitenaardsen zwegen maar je voelde hun ontsteltenis, en ook de mensen konden niet anders dan zwijgen bij deze intens trieste aanblik van onze stervende Aarde.

Plotseling begonnen de mensen allemaal door elkaar te praten over wat er zou moeten gebeuren om dit onheil te keren. Even later nam een zeer geëmotioneerde medicijnman het woord, hij zei:

‘De mensen zullen echt álles moeten doen om het tij op Aarde te keren, en het is aan ons allen hier aanwezig om de mensheid daarvan te overtuigen.

De mensen moeten beseffen dat er nú maatregelen genomen moeten worden, omdat anders niet alleen de mens maar ál het leven op de Aarde zal verdwijnen!’

De buitenaardsen vulden zijn woorden aan met:

‘Pas als de mensheid dit zal begrijpen, en er oprecht álles aan wil doen, dán pas zullen wij hen te hulp schieten, want wij mogen en zullen niet zomaar ingrijpen.’

Even later werden de afgezanten weer teruggezet op de Aarde, en kregen zij allen op hun mobiele telefoon een filmpje mee met de beelden van de stervende Aarde: schokkende, confronterende beelden die ze aan de mensen kunnen laten zien om ze wakker te schudden en te overtuigen van de ernst van de situatie.

Al deze afgezanten namen zich voor om zich met Hart en Ziel in te zetten voor de redding van Moeder Aarde, en de man die ik aan boord van die Ufo had herkend heb ik dat tot aan z’n dood zien doen op de Nederlandse televisie.

Veel liefs, Ans

P.s. door de Aarde elke dag even in gedachten Liefdevol ‘in het Licht’ te zetten help en ondersteun je Haar al meer dan je denkt.

https://www.anshoornweg.nl/ y47 \lsdlo