Een boek met net meer dan 600 bladzijden
Stelling: Deze auteur krijgt informatie door vanuit de geestelijke wereld, zonder dat hij daarvoor is voorbereid. Dat betekent dus dat hij geen gave des onderscheids heeft kunnen ontwikkelen, omdat hij dat (nooit door iemand aangeleerd) heeft gekregen. Hij gaat dus maar ‘op de tast’ op zoek naar de geheimen van de boodschappen die hij aangereikt heeft gekregen zonder kennis van de universele levenswetten en juist daardoor heeft hij geen flauw idee wat waar is, en wat niet. Daarom is – om ook iets positiefs te zeggen – zijn boek Het fantoomzelf ook een spannende beschrijving van wat er op zijn pad komt. Maar zonder instructies hoe je daarmee omgaat en om moet gaan, en dat wordt voor een gemiddelde lezer die ook geen idee heeft wat dit voor soort terrein is, erg lastig, want moeilijk te onderscheiden wat ‘geestelijke realiteit’ is en wat niet. Zijn lezers zullen dat in het algemeen zelf moeten zien uit te vinden.
Een boek dat zijn ‘eigen leven’ gaat leiden zoals duidelijk bij Baudet aan de orde is, want hij gelooft wat Icke zegt en schrijft, aangezien ik de indruk heb dat hij Icke als zijn spirituele leermeester beschouwt. Overigens ben ik na één dag lezen (gisteren) het woord spiritualiteit niet de tekst tegengekomen, wel in een kop in de inhoudsopgave: ‘Spirituele’ en ‘radicale’ fantomen (p.324). ik ga er dus vooralsnog vanuit dat hij geen spirituele deskundige is maar alleen een ‘buitenaardse onderzoeker’, omdat dit de meeste geldige én neutrale formulering is die ik me nu voor hem kan indenken.
Maar je komt dus zoveel ‘willekeurige’ uitspraken van hem tegen dat je je afvraagt wat het doel daarvan is en wat zo’n ‘mededeling’ voor zin heeft omdat hij die begrippen niet onderbouwt. Dus noteert zonder dat hij daarbij ‘van de hoed en de rand afweet’. Daarom is dit boek een technocratisch geheel geworden, waarmee je alle kanten mee op kunt maar waar geen leidraad achter ligt of zichtbaar wordt gemaakt. Een boek zonder visie en zonder ‘zingeving’ waaruit duidelijk wordt hoe dit boek gebruikt moet worden (alleen om je tegen de Matrixgevaren te wapenen en wat voor zin die matrix op zichzelf genomen heeft, want voor de filmregie wel duidelijk: ‘’ word je bewust van welk tranendal dit leven in de mentale gevangenis ‘op aarde’ is. Weerbaarheid bij lezers oproepen is nuttig en raadzaam, maar dat doet hij didactisch niet op de juiste manier want hij gooit steeds alleen maar beweringen de ether in. Dat is zinloos. Dit boek verliest daarmee naar mijn voorlopige indruk zijn waarde, omdat de lezer geen enkele handleiding wordt aangeboden of gegeven hoe met die ‘zijn feiten’ en kennis of vreemde verschijnselen om te gaan. Dat is een groot manco van dit boek en dat bewijst ook waarom Baudet klakkeloos de reptielen heeft kunnen overnemen, omdat in dit boek niet aangeeft dat ‘klakkeloos aannemen’ volkomen zinloos is en dat moet Baudet als ‘gedoctoreerd/gepromoveerd academicus’ ook weten.
Tot zover.
Aquarius 