Categorie archief: Wetenschap_en_spiritualiteit_gescheiden_werelden

De wetenschap van de Aarde is 1D

‘De wetenschap van de Aarde houdt zich hoofdzakelijk bezig met de eerste dimensie, daarom kunt u ook niet van hen verwachten dat zij op zoek zijn naar de vijfde dimensie en daarboven. Zij kennen dit niet en zijn gefocust op grijpbare en meetbare resultaten. Ook in de medische wetenschap is dat idem dito, daarom stellen wij ook dat de mensheid in ontwikkeling is, in feite nog erg jong, doch al veel heeft gevonden van alle mogelijkheden om zich voor het geestelijke te interesseren en dat te ontwikkelen.’

[zie Daan Akkerman, Trancesessie 17 november 2016 te Groningen Middelaar: Daan Akkerman] Zie de link: http://w.daanakkerman.nl/Lezingen.php

Eén van de lessen die op aarde geleerd moeten worden is dat 3D-denken een illusie is, want bestaat in de geest niet

[Jaap Hiddinga, De reis naar het Licht, p.29]

‘Eén van de fouten[1] die – heel begrijpelijk – altijd gemaakt worden, is dat het levenssysteem met de natuurkundige kennis om jullie heen altijd vanaf de Aarde, en in en op de Aarde is beschouwd. Ook in de geestelijke levensbeschouwingen en in filosofieën is dat zo geweest. Met andere woorden, alles wat wij waarnemen en ervaren moet aan de eisen van de aardse wetten voldoen die eerst door de mens zelf zijn opgesteld. Het komt niet in jullie op dat er ook andere mogelijkheden zijn.[2] Slechts zelden kan men de bestaande gedachtepatronen loslaten – vanwege het wetenschappelijke conservatisme om aan oude paradigma’s vast te houden. Wij zijn niet in staat om leven op andere planeten waar te nemen omdat het leven daar aan onze voorwaarden moet voldoen. Zolang het echte leven niet begrepen wordt[3], zal men het ook niet vinden. Een van de dingen die de toekomstige mens zal moeten leren, is dat het werkelijke leven universeel is. Niet alleen universeel, maar ook multidimensionaal. Ook het begrip tijd en tijdsduur is voor ons moeilijk te hanteren. De Aarde in haar huidige verschijning is hooguit een miljoen jaar bewoond geweest door bronzielen. Maat de huidige evolutiestroom bestaat al veel langer. Er moeten dus plaatsen geweest zijn waar de eerdere ontwikkelingen hebben plaatsgevonden.’[4] Het is dus de mensheid niet kwalijk te nemen dat zonder dit eeuwigheidsinzicht in de voetnoot dat in geestelijke beschouwingen alleen het aardse gebeuren wordt meegenomen. Daarmee heeft de aardse wetenschappelijke evolutie een grote beperking opgenomen en leven we nog steeds in geestelijke zin in de Middeleeuwen.

 

[1] Fouten bestaan spiritueel ook niet!

[2] Die kunnen ook niet bestaan omdat de moderne wetenschap van de grond af aan in opgebouwd vanuit wat ooit primitieve of ‘basisontdekkingen’ waren als Newton en Kepler, die lange tijd hun geldigheid hielden, maar nu strijdig blijken te zijn met de kwantumfysica.

[3] En de huidige wetenschappers zijn standaard 3D-denkers vanwege de methodische voorschriften van het vakgebied. Daarom zal de natuurwetenschap ook nooit door de muur van materiële werkelijkheid kunnen doorbreken, zolang de nieuwe paradigma’s niet worden ontdekt. Maar binnen onze generatie zal dat wel gaan gebeuren; dan pas is het mogelijk de ware geheimen van het leven te ontdekken. Het echte leven wordt op deze aarde niet begrepen, dat is een correcte opmerking.

[4] Hier constateer ik dat Hiddinga anno 2009 ten tijde van de publicatie van dit boek (althans aangepaste druk 1982) nog niet op de hoogte was van de eeuwigheid van de mens en dus geen begin kent en ook geen einde in geestelijke vorm. De mens heeft dus al een eeuwig leven in de multiversa achter de rug in zijn materiële vorm voordat hij de dualiteit overwon.

The Mind of the Universe aflevering 3: de verkenner

https://www.vpro.nl/programmas/the-mind-of-the-universe/kijk/afleveringen/2017/verkenner.html

Van de diepten van het universum tot het binnenste van onze eigen aarde en de limiet van ons eigen bestaan: de verkenner is gefascineerd door het onbekende. De verkenner verlegt de grenzen van onze kennis op uiteenlopende terreinen, om zo antwoorden te vinden op de grote vragen.

Van deze afleveringen kunnen geen zinvolle aantekeningen of liever kanttekeningen worden opgetekend. Vandaar alleen deze enkele zinnen, die voor mij als herinnering dienen.

Wat zou de wereld toch veel verder zijn als ook de wetenschap van het materiële mens- en wereldbeeld zou afstappen (deel 2)

‘Ik wil de jaren van lijden verkorten’ (Els Quaegebeur, Magazine PS van de Week/Het Parool, 24 september)

Hoogleraar Jaap Goudsmit (65) onderzoekt ons ontkenningsgen: het vermogen van de mens om de dood te verdringen. ‘Dit verklaart waarom we proberen een nuttige invulling aan het leven te geven.’

Mijn stelling is dat als de wetenschap zich zou losmaken van het materiële wereldbeeld en de mens als spiritueel wezen of scheppingsproduct zou erkennen, dan ook zou weten dat spirituele wezens, evenals de Bron zelf, eeuwig en oneindig blijven leven want er bestaat geen dood, maar alleen een verplaatsing van de ene geestelijke dimensie naar de andere. De mens wordt dus geboren op aarde om hier een bepaalde ervaring – dat staat in ieders levensplan beschreven – op te doen en daarna naar een volgende opdracht te vertrekken om daar weer nieuwe ervaringen op te doen. Zo groeit immers kosmisch en menselijk Bewustzijn.

Het ontkenningsgen bestaat dus niet want er hoeft niets ontkent te worden: de dood bestaat alleen stoffelijke of materiële werelden zoals de aarde, omdat de mens op zo’n planeet moet leren om tot het inzicht te komen dat de aardse dood een schijndood is. Direct na het vertrek uit je lichaam kom je een nieuwe wereld binnen, zodat op dat moment duidelijk wordt dat dood niet bestaat, dan alleen in een driedimensionale levenssfeer (3D zoals de aarde is). Het aardse leven zal dus gezien kunnen worden als een leerschool, zoals er miljarden leerscholen in ons en in andere universa bestaan om overal heen te kunnen reizen na dit aardse leven. Het Leven is immers immanent, oneindig en eeuwigdurend. ‘Zonder begin en zonder einde’ is dus de uitleg of toelichting van eeuwigdurend!

# Van groot belang voor de loop van iemands leven en de waarde die hij of zij daaraan toekent, is het ‘ontkenningsgen voor onze sterfelijkheid’: het unieke vermogen van de mens om de dood te verdringen. Ofschoon het ontkenningsgen nog niet wetenschappelijk is aangetoond, wordt het van alle kanten bekeken in dit boek [De kunst van het sterfelijk zijn].

Dit gen zal dus nooit ontdekt worden omdat in ons – biologische én spirituele – DNA besloten ligt dat het leven op aarde een begin én een einde kent, om weer naar een andere dimensie te kunnen verhuizen. Maar omdat het lichaam waarmee een ziel op aarde wordt ingeboren omdat het een ‘aards’ lichaam moet zijn vanwege de lage trillingsfrequenties van het aardse leven, bestaat er naast dat biologische DNA ook een spirituele of geestelijk DNA, die geen voorouderlijke erfelijkheid laat zien, maar vóóraardse ervaringen die zijn opgedaan in voorgaande levens. In dat stuk DNA zijn dus alle ervaringen uit voorgaande levens opgeslagen, zodat ook gecontroleerd kan worden dat je geen leven opnieuw op aarde zult doorbrengen die je duizenden jaren geleden al hebt geleefd wat leerstof bestreft. Uiteindelijk leidt dit DNA – van ieder menselijk wezen op en buiten de aarde – tot het opgaan in het hoogste Bewustzijn dat het Bronbewustzijn wordt genoemd. Dat is in christelijke termen het Goddelijk Bewustzijn ofwel de kosmische Ver-Licht-ing. Er bestaat in Wezen dus alleen maar Licht; en duister komt alleen op lagere trillingsfrequenties voor. Dat maakt ook duidelijk dat er een evolutie en evolutiepad moet bestaan omdat Licht met hoofdletter een eeuwige en oneindige Energie is, dat ofwel potentieel, dan wel in gemanifesteerde vorm bestaat. Maar het heeft altijd en eeuwig bestaan. Denken-in-eindigheid-en tijdelijkheid is dus de les die op aarde kan worden geleerd en ervaren.

# “Er lopen steeds meer honderdplussers rond die weinig ziektes hebben gehad. Ze ontsnappen overal aan en sterven dan een vrij pijnloze dood. Hoe doen ze dat? Daar zoek ik naar.”

Genen?

# “Ook, maar niet alleen. Kijk, ouderdom is een darwinistisch proces. Evolutionair stort je in [vanwege het ‘tijdelijke’ verblijf op aarde!]. onderweg treden er, nu nog, allerlei veranderingsprocessen op waardoor je ziek wordt. Ik wil de hypothese testen dat je oud wordt én ontsnapt aan die ziektes als je maar biologisch jonger blijft dan je kalenderleeftijd. Het mooiste recente onderzoek op dit gebied is dat van een groep Amerikaanse en Engelse onderzoekers. Zij toonden aan dat binnen een groep van 38-jarigen de biologische leeftijd varieert van twintig tot zestig. Opvallend in dat onderzoek is dat de biologische jongste groep niet alleen lichamelijk sterker is, maar ook het beste scoort in cognitieve testen. Het voorblijven op je kalenderleeftijd begint dus, denk ik, in het brein. Daarom begin ik mijn onderzoek naar immobility[1] bij alzheimer.

Iedere gedachte – of ideaal – van een eeuwig leven op aarde is alleen mogelijk als de mens zijn trillingsfrequentie kan verhogen: hoe hoger het energetische niveau, hoe ouder – of beter: leeftijdslozer – je wordt. Schematisch: 3D bevat de leeftijdsklasse tot gemiddeld 85 jaar; 5D tot 150-350 jaar vanwege het fijnstoffelijke lichaam, 6D en volgende dimensies zijn etherische sferen met een etherische en dus energetisch lichaam. Daar bestaat geen stof. Kortom, darwinistisch denken past in het aardse DNA, maar krijgt minder kracht naarmate de ziel van de mens op hoger niveau komt of stijgt. Darwinisme gaat over in energetisch leven of, zoals ik het zou willen noemen, energisme.

[1] In de tekst staat ‘immorbidity’, maar vermoedelijk is dat een drukfout.

Hersenonderzoeker Dick Swaab meent te kunnen vaststellen dat de menselijke evolutie gestopt is

De evolutie is gestopt’ (Jop van Kempen, NIEUWS/Het Parool, 24 september)

Wetenschap Menselijk brein is zo goed als uitontwikkeld

Vraag: Hoeveel verder kunnen menselijke hersenen zich nog ontwikkelen?

# “Niet meer. Dit is het eindpunt. De evolutie is gestopt [waarvan akte!]. ons brein zal zich nooit meer zo revolutionair ontwikkelen als de afgelopen drie miljoen jaar, waarin we van 500 gram hersenweefsel naar 1500 gram gingen. Voor evolutie heb je immers drie dingen nodig: variatie, isolatie en een ramp. Variatie in menselijke eigenschappen. Isolatie, zodat een groep mensen zich los van de rest kan ontwikkelen. En een ramp, zodat alleen mensen overleven die capaciteiten hebben om zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden, het befaamde survival of the fittest. We hebben alleen nog een beetje variatie, die steeds kleiner wordt omdat alle groepen zich vermengen. Isolatie en een ramp zie ik niet gebeuren.”

Hier ben ik geneigd om Swaab te vragen of hij in een glazen bol kan kijken en de toekomst kan observeren. Want hij gaat natuurlijk van wetenschappelijke paradigma’s en axioma’s uit, die klaarblijkelijk uitgaan van een evolutietheorie die heeft vastgesteld dat het menselijke hersenweefsel – is dat gelijk aan de totale hersenomvang? – maximaal 1500 gram bedraagt. Is er geen verdere evolutie mogelijk zonder een groter gewicht, en zo niet, waarom dan niet?

Het is duidelijk dat ik geen bioloog of neurowetenschapper ben, maar als deze axioma’s in de natuurwetenschappelijk gelden, dan is het dus wachten op het moment dat er nieuwe ontdekkingen worden gedaan zodat deze theorie niet meer geldig blijkt te zijn. Indien dat moment aanbreekt, kan vastgesteld worden dat deze generatie wetenschappers zelf voor God zijn gaan spelen omdat zij de pretentie hebben dat ze zelf kunnen vaststellen wanneer de evolutie bestaat of kan bestaan, dan wel  mogelijk is en wanneer niet (meer). Ik weet zeker dat God zich rot lacht om deze menselijke stupiditeiten.

Ik heb geleerd vanuit de gedragswetenschap dat een wetenschapper geen voorspeller is en dus ook niet aan voorspellingen doet of kan doen voor in de toekomst en Swaab moet hier dus van afblijven. Wat een wetenschappelijk arrogantie van uit het materialistische wereldbeeld. Ik heb dus op basis van deze inschatting geen enkel vertrouwen meer in de neurobiologie en het hersenonderzoek. Daar kan niets zinnigs meer uitkomen en dat zullen latere generaties wetenschappers gaan bevestigen. Alleen als je niets van het leven begrijpt, kunnen deze uitspraken als van Swaab worden gedaan. Geestelijke armoe zullen we maar zeggen. Wedden dat de mens nog een enorme evolutiegolf gaat meemaken? De mens over 50 jaar is alweer veel verder geëvolueerd dan de huidige. Dat is aan alles te zien. Geen blazen bol voor nodig.