‘Ik wil de jaren van lijden verkorten’ (Els Quaegebeur, Magazine PS van de Week/Het Parool, 24 september)
Hoogleraar Jaap Goudsmit (65) onderzoekt ons ontkenningsgen: het vermogen van de mens om de dood te verdringen. ‘Dit verklaart waarom we proberen een nuttige invulling aan het leven te geven.’
Mijn stelling is dat als de wetenschap zich zou losmaken van het materiële wereldbeeld en de mens als spiritueel wezen of scheppingsproduct zou erkennen, dan ook zou weten dat spirituele wezens, evenals de Bron zelf, eeuwig en oneindig blijven leven want er bestaat geen dood, maar alleen een verplaatsing van de ene geestelijke dimensie naar de andere. De mens wordt dus geboren op aarde om hier een bepaalde ervaring – dat staat in ieders levensplan beschreven – op te doen en daarna naar een volgende opdracht te vertrekken om daar weer nieuwe ervaringen op te doen. Zo groeit immers kosmisch en menselijk Bewustzijn.
Het ontkenningsgen bestaat dus niet want er hoeft niets ontkent te worden: de dood bestaat alleen stoffelijke of materiële werelden zoals de aarde, omdat de mens op zo’n planeet moet leren om tot het inzicht te komen dat de aardse dood een schijndood is. Direct na het vertrek uit je lichaam kom je een nieuwe wereld binnen, zodat op dat moment duidelijk wordt dat dood niet bestaat, dan alleen in een driedimensionale levenssfeer (3D zoals de aarde is). Het aardse leven zal dus gezien kunnen worden als een leerschool, zoals er miljarden leerscholen in ons en in andere universa bestaan om overal heen te kunnen reizen na dit aardse leven. Het Leven is immers immanent, oneindig en eeuwigdurend. ‘Zonder begin en zonder einde’ is dus de uitleg of toelichting van eeuwigdurend!
# Van groot belang voor de loop van iemands leven en de waarde die hij of zij daaraan toekent, is het ‘ontkenningsgen voor onze sterfelijkheid’: het unieke vermogen van de mens om de dood te verdringen. Ofschoon het ontkenningsgen nog niet wetenschappelijk is aangetoond, wordt het van alle kanten bekeken in dit boek [De kunst van het sterfelijk zijn].
Dit gen zal dus nooit ontdekt worden omdat in ons – biologische én spirituele – DNA besloten ligt dat het leven op aarde een begin én een einde kent, om weer naar een andere dimensie te kunnen verhuizen. Maar omdat het lichaam waarmee een ziel op aarde wordt ingeboren omdat het een ‘aards’ lichaam moet zijn vanwege de lage trillingsfrequenties van het aardse leven, bestaat er naast dat biologische DNA ook een spirituele of geestelijk DNA, die geen voorouderlijke erfelijkheid laat zien, maar vóóraardse ervaringen die zijn opgedaan in voorgaande levens. In dat stuk DNA zijn dus alle ervaringen uit voorgaande levens opgeslagen, zodat ook gecontroleerd kan worden dat je geen leven opnieuw op aarde zult doorbrengen die je duizenden jaren geleden al hebt geleefd wat leerstof bestreft. Uiteindelijk leidt dit DNA – van ieder menselijk wezen op en buiten de aarde – tot het opgaan in het hoogste Bewustzijn dat het Bronbewustzijn wordt genoemd. Dat is in christelijke termen het Goddelijk Bewustzijn ofwel de kosmische Ver-Licht-ing. Er bestaat in Wezen dus alleen maar Licht; en duister komt alleen op lagere trillingsfrequenties voor. Dat maakt ook duidelijk dat er een evolutie en evolutiepad moet bestaan omdat Licht met hoofdletter een eeuwige en oneindige Energie is, dat ofwel potentieel, dan wel in gemanifesteerde vorm bestaat. Maar het heeft altijd en eeuwig bestaan. Denken-in-eindigheid-en tijdelijkheid is dus de les die op aarde kan worden geleerd en ervaren.
# “Er lopen steeds meer honderdplussers rond die weinig ziektes hebben gehad. Ze ontsnappen overal aan en sterven dan een vrij pijnloze dood. Hoe doen ze dat? Daar zoek ik naar.”
Genen?
# “Ook, maar niet alleen. Kijk, ouderdom is een darwinistisch proces. Evolutionair stort je in [vanwege het ‘tijdelijke’ verblijf op aarde!]. onderweg treden er, nu nog, allerlei veranderingsprocessen op waardoor je ziek wordt. Ik wil de hypothese testen dat je oud wordt én ontsnapt aan die ziektes als je maar biologisch jonger blijft dan je kalenderleeftijd. Het mooiste recente onderzoek op dit gebied is dat van een groep Amerikaanse en Engelse onderzoekers. Zij toonden aan dat binnen een groep van 38-jarigen de biologische leeftijd varieert van twintig tot zestig. Opvallend in dat onderzoek is dat de biologische jongste groep niet alleen lichamelijk sterker is, maar ook het beste scoort in cognitieve testen. Het voorblijven op je kalenderleeftijd begint dus, denk ik, in het brein. Daarom begin ik mijn onderzoek naar immobility[1] bij alzheimer.
Iedere gedachte – of ideaal – van een eeuwig leven op aarde is alleen mogelijk als de mens zijn trillingsfrequentie kan verhogen: hoe hoger het energetische niveau, hoe ouder – of beter: leeftijdslozer – je wordt. Schematisch: 3D bevat de leeftijdsklasse tot gemiddeld 85 jaar; 5D tot 150-350 jaar vanwege het fijnstoffelijke lichaam, 6D en volgende dimensies zijn etherische sferen met een etherische en dus energetisch lichaam. Daar bestaat geen stof. Kortom, darwinistisch denken past in het aardse DNA, maar krijgt minder kracht naarmate de ziel van de mens op hoger niveau komt of stijgt. Darwinisme gaat over in energetisch leven of, zoals ik het zou willen noemen, energisme.
[1] In de tekst staat ‘immorbidity’, maar vermoedelijk is dat een drukfout.