Buitenaardsen en onze regeringen [dl 1] [Omnec Onec]

Omdat mijn intuïtie aangeeft dat we in de komende jaren buitenaardse bezoekers te zien krijgen en kunnen ontvangen, hierbij de boodschappen die Omnec Onec ons heeft doorgegeven via haar boek ‘De Venusiaanse Trilogie’:

[15] ‘Het was midden in de macht, tussen de afgelegen bergen en woestijn in de wildernis van Nevada, dat het lichtende ruimteschip landde. Het vreemde zoemende geluid werd geleidelijk zwakker en zwakker. Toen verscheen er, als uit het niets, een ronde opening in het cirkelvormige vaartuig en verschillende figuren kwamen naar beneden in het schijnsel van de koplampen van een andere auto. Een ervan was een lange, knappe man van wie het lange blonde haar netjes was weggestopt onder een hoed. Naast hem stonden een klein meisje en de piloot van het schip.

Minuten later waren de lange man en zijn kleine blonde nichtje op weg over de hobbelige woestijnweg, terwijl het mysterieuze ruimteschip snel verdween in de hemel vol sterren.

De meest wereldschokkende onthulling zal zijn dat de aarde, vanaf de tijd dat ze voor het eerst gekoloniseerd [lees: bevolkt, jw] werd, bezoek kreeg van menselijke wezens afkomstig van planeten in het eigen zonnestelsel, planeten waarvan de meeste mensen tegenwoordig geloven dat ze nooit vergevorderd menselijk leven kunnen herbergen. Hun schepen landen stilletjes in afgelegen delen van de wereld en daar worden ze ontvangen door vrienden die al in de aardse maatschappij zijn opgenomen. De meesten van de nieuwkomers raken betrokken bij het leven hier, iets wat al lange tijd aan de gang is, maar de mensen die over ons zijn geïnformeerd, of zelfs zij die vermoeden dat we bestaan, zijn zeer gering in aantal. Vandaag kan, na twee decennia stilte, de waarheid worden verteld over die kille woestijnnacht. Tot op dit moment, voor wat soms een eeuwigheid leek, heb ik het leven van Sheila geleefd. Maar Sheila zou slechts mijn naam zijn tot het moment waarop het voor mij juist zou zijn om de mensen op aarde te vertellen wie ik werkelijk ben en waar ik vandaan kom. Die tijd is nu gekomen.

Mijn echte naam is Omnec Onec. Ik was het kleine blonde meisje van die nacht in de woestijn, en de statige man naast mij was Odin, mijn liefhebbende oom. We zijn beiden afkomstig van Tythania, de planeet die jullie Venus noemen. Als kind nam ik de beslissing om de rest van mijn leven op aarde door te brengen, als lotsbestemming gebaseerd op karmische beweegredenen.

[17] ‘Ik weet uit persoonlijke ervaring dat de meeste populaire ideeën over onze planeten verre van waar zijn. Het grootste geheim van de regeringen in deze eeuw is dat vergevorderde menselijke beschavingen zijn ontdekt op veel van de  planeten in ons zonnestelsel. En de fysieke ruimteschepen die dagelijks in de lucht worden gezien zijn van sommige van die planeten. Regeringen op aarde weten ook dat mensen zoals ik in het geheim leven onder de aardse bevolking. Het zijn er duizenden.

Voor hun eigen heel goede redenen, zoals ik later zal uitleggen, doen regeringen en legermachten op aarde alles wat in hun vermogen ligt om alle bewijs dat zou kunnen uitlekken over ufo-waarnemingen, ruimte-onderzoek, astronauten, astronomen en wie verder ook maar van ons weet, te onderdrukken (Ik zeg niet dat alle astronauten en astronomen het weten). Ondertussen krijgt het grootste deel van de mensen informatie uit onzekere en onbetrouwbare bronnen, waaronder astronomen en regeringsbronnen, en is tevreden.

Geen wonder dat de waarheid zo ongelofelijk is! Ik kan begrijpen waarom mensen zoals ik gek genoemd worden. Het is veel makkelijker te geloven in het laatste bewijs van de ruimtesondes dan te vermoeden dat er een groot geheim zou kunnen zijn.

In werkelijkheid zijn Venus en de rest van onze twaalf planeten heel erg levend. Meer dan de helft van de planeten in ons zonnestelsel herbergt menselijk leven. De beschavingen waar ik van weet zijn alle spiritueel en technologisch veel verder gevorderd en ouder dan welk huidig ras op aarde dan ook. En naast deze familie van planeten zijn er ontelbare andere zonnestelsels en de meeste ervan herbergen menselijk leven. De mens is werkelijk een universeel ras.

De geschiedenis van de mens op aarde zal vele vragen over ons volk ophelderen die moeten worden beantwoord voor ik verderga naar het verhaal over mijn  eigen leven. De laatste tijd heroverwegen meer en meer mensen de conventionele verhalen over het verleden van de mens. Archeologen geven toe dar er inderdaad vergevorderde samenlevingen kunnen hebben bestaan op aarde, tientallen en honderdduizenden jaren geleden. Er is ook voldoende bewijs dat de mens in prehistorische tijden technologie bezat dat aantoont dat de beschavingen van de aarde door de geschiedenis heen zijn bezocht en geholpen door mensen van andere planeten. Ik weet dit allang. Het is waar.

In elk tijdperk hebben bezoekers uit de ruimte invloed gehad op de cultuur en technologie van mensen over de hele wereld. Heilige teksten van de wereld spreken van vliegende ruimtevaartuigen en mensachtige wezens die afdaalden uit de hemel, en ze verrichten grote wonderen. Legenden en mythes noemen ook mensachtige wezens die op aarde landden en onder de mensen woonden. Er zijn ruïnes van steden, waarvan de architectuur niet kan worden gedupliceerd door moderne technologie en waarvan de rotstekeningen duidelijk spreken van de buitenaardsen die ze hebben gebouwd. Onverklaarbare dingen die verspreid zijn over de hele wereld lijken alle hetzelfde verhaal te vertellen. De antieke mens was veel slimmer dan mensen toegeven en hij wa nooit helemaal alleen.

Het dorp op Venus waar ik geboren ben en opgroeide heet Teutonia. Als kind leerde ik het verhaal van de mens op aarde in de tempel van de geschiedenis in Teutonia, een leeromgeving die meer lijkt op een tijdmachine dan op een school. Miljoenen jaren geleden landden onze eerste expedities op Kal Na-Ar (aarde), de jongste planeet van ons zonnestelsel. De ruimtewetenschappers van verschillende planeten hadden gezien hoe de aarde zich ontwikkelde en zonder af en toe schepen om onderzoek te doen. De planeten van een zonnestelsel, moet ik zeggen, worden niet allemaal tegelijk geschapen. Ze vormen zich constant, komen tot bloei en sterven. Er worden telkens nieuwe planeten gekoloniseerd en stervende planeten worden verlaten.

Onze expedities zagen de aarde als de groenste, meest uitbundig begroeide planeet in dit zonnestelsel. Maar ook al was zij nog zo mooi, toch werd de planeet al snel gezien als ongeschikt voor kolonisatie; het was zonder twijfels erg gevaarlijk voor een van onze volkeren [in ons zonnestelsel, jw] om zich daar te vestigen. Dit verhaal deed de ronde en de aarde werd bekend als een vijandige, negatieve planeet. Het was toen dat zij de naam Kal Na-ar kreeg, hetgeen betekent ‘negatief kind’. Na die onderzoeken wilde niemand er langer blijven dan absoluut noodzakelijk.

Een probleem met de aarde was dat zij maar één maan had. Planeten in het fysieke universum hebben meestal twee of meer manen, zodat de een de invloed van de ander in balans kan houden. Als een planeet geen manen heeft is dat ook prima, maar het hebben van slechts één maan kan een planeet uit balans brengen. De aarde is dan ook uniek in dit zonnestelsel.

Wordt vervolgd

[Bron: De Venusiaanse Trilogie. 2015; 15-19]

Zielsherinneringen

‘Als ziel herinnerde ik me het begin, toen ik voor het eerst naar beneden werd gezonden in de dichtere werelden en de talloze levens als mineralen, planten, en dieren. Daarna waren er de bijna talloze levens als een menselijk wezen, van beide seksen en in elke voorstelbare situatie, op vele planeten. Tussen die miljoenen fysieke levens waren veel andere voorbij de fysieke sfeer. Ik zou eindeloos door kunnen gaan als ziel zoals ik me herinner, maar nu richtte ik me voornamelijk op mijn nieuwe familie [op aarde in dit huidige leven, dat in dit boek beschreven is].’

[Bron: Omnec Onec, De Venusiaanse Trilogie/Van Venus kwam ik/Engelen huilen niet/Mijn boodschap. Uitg. Hajefa Zoetermeer 2015; 78]

De betekenis van de wet van karma

‘Het laatste stadium van fysieke ontvouwing, en de hoogste staat die ziel in de fysieke wereld kan bereiken, is het menselijk wezen. Dit is het goddelijke hoogtepunt van evolutie in het fysieke universum, en het is de vorm die ziel gebruikt om zijn laatste ervaringen hier te hebben. Als menselijk  wezen moet ziel door elke mogelijke ervaring gaan. Een leven is slechts een klein momentje in zijn evolutie, veel te kort in de fysieke wereld om alle leerprocessen en groei die nodig zijn door te maken. De mens op aarde slaagt er niet eens in om een volle cyclus van 144 jaar in een incarnatie te voltooien.

Ziel reïncarneert keer op keer als een menselijk wezen gedurende miljoenen jaren, om alle ervaringen te hebben die hij nodig heeft. Geschiedenis is niet het verhaal van onze voorouders; het is het verhaal van onze eigen levens, want wij zijn onze voorouders. Elk van ons heeft geleefd als vele verschillende karakters, mannelijk en vrouwelijk, in vele verschillende rassen, op een aantal planeten, en in een bijna ontelbaar aantal omstandigheden en situaties. Elke keer dat we terugkeren, komen we met een nieuw lichaam en een nieuwe geest.

Er worden echter constant nieuwe zielen geschapen, zodat de lagere werelden blijven leven. De opperste godheid gebruikt dit plan van altijd constant leven om door zijn scheppingen te kleven en nooit te vergaan.

Het is voor ons eigen bestwil dat de herinneringen aan onze voorbije levens verborgen zijn. Als een persoon zou worden overspoeld door zoveel herinneringen, zou hij heel gemakkelijk in een instelling terecht kunnen komen. Deze herinneringen zijn een deel van de zielenkennis, waarvan we ons niet erg bewust zijn tot we rijp genoeg worden on ermee om te gaan.

Iedereen die het geluk heeft zich ervaringen te herinneren in de werelden voorbij tijd en ruimte weet dat deze lagere werelden veel te wensen overlaten. Waarom blijven we als ziel dan zo lange tijd gebonden aan de lagere werelden? Opdat we worden gezuiverd en vervolmaakt is de negatieve macht ingesteld om ons zo lang als mogelijk hier te binden. Zijn instrument is de wet van karma, die net als de wet van zwaartekracht, ons hier houdt lang voor we ons ervan bewust worden dat hij zelfs maar bestaat. Niemand zal betwisten dat de wet van karma onzichtbaar is, maar hoe langer een persoon zich onbewust is van hoe echt hij is, des te langer zal hij gebonden zijn aan de fysieke wereld.

Christus verwees naar de wet van karma toen hij zei: ‘Zoals je zaait, zo zul je oogsten.’ Spirituele leiders van bijna elke godsdienst of pad op aarde onderwezen ooit deze universele wet en zelfs in het heden weten de meeste mensen op aarde van karma, in het bijzonder in het oosten.

Er wordt gezegd dat de geest een nuttige dienaar kan zijn, maar een verschrikkelijke meester. Ziel zou altijd de controle moeten hebben over de dichtere lichamen, maar al te vaak is dat niet zo. In plaats van geest die de geest beheerst, kan de Kal-macht de controle overnemen zodat die persoon weg zal zinken in de vijf hartstochten van de geest woede, ijdelheid, lust, hebzucht en gehecht zijn aan materiële zaken. Zolang dit gebeurt zal ziel gebonden zijn aan de lagere werelden door de schepping van karmische schulden, want zolang je een schuld hebt om te betalen, moet je hervoren worden.

Tijdens de vele incarnaties als een menselijk wezen is ziel verstrikt geraakt in webben van karma [wat dus neerkomt op het moderne uitdrukking ‘matrix’]. Je bent arm en rijk geweest, machtig en zwak, beroemd en onbekend, gezond en kreupel, intellectueel scherp en zwakzinnig, maar er komt een tijd dat ziel een staat van balans nadert in de fysieke wereld. Wanneer het individu zijn levens hier afrondt, begint hij ernstig te zoeken naar antwoorden op de vraag waarom hij bestaat, waarom hij hier is, waar hij naartoe gaat, en wat de grootste macht is die bestaat voorbij de fysieke wereld. Hij merkt dat de conventionele paden hem niet langer bevredigen. Op dit punt begint een persoon zich meer bewust te worden cab de persoon in hemzelf, zijn gevoelens, gedachten en  ingevingen. Hij kan snel beginnen de sferen voorbij de fysieke te verkennen op zoek naar de waarheid.’

[Bron: Omnec Onec 2015; 54-56]

De universele religie op Venus die naadloos zouden passen op aarde

De wetten van de opperste godheid [hoofdstuk 7 in Omnec Onec]

[508] Er zijn zeven elementaire wetten en zeven goddelijke wetten van de opperste godheid.

De zeven elementaire wetten zijn:

1. Weet dat we deel van de schepper zijn.
2. Wees dankbaar voor de ervaring van het bestaan.
3. Oordeel niet maar accepteer alle wezens.
4. Weet dat we als alle levende vormen hebben bestaan.
5. Voer in elke levenscyclus datgene uit waar je verantwoordelijk voor bent.
6. Gehoorzaam de natuurwetten en de maatschappijen waarin je leeft.
7. Leer bam fouten zodat je oude lessen niet hoeft te herhalen.

De zeven goddelijke wetten zijn:

1. Houd van alle levende wezens.
2. Gebruik je energie om werelden te ondersteunen.
3. Deel kennis en wijsheid.
4. Begrijp de gelijkwaardigheid van alle zielen.
5. Gebruik nooit macht om te manipuleren of te overheersen.
6. Weet dat ze ziel onsterfelijk is.
7. Geef dagelijks dank aan het ene goddelijke wezen.

*Ik stel vast dat dit volkomen universele beginselen zijn die ook volledig passen binnen iedere aardse religie en/of godsdienst. Deze wetten kunnen hier direct worden ingevoerd, maar wel mét inbegrip dat alle dogmatische standpunten van orthodoxe vormen van godsdiensten aangepast zullen moeten worden vanwege hun dogma’s die simpelweg niet meer passen in dit tijdsgericht van het nieuwe tijdperk. Terugkomend op deze wetten van de opperste godheid, zoals het aldaar op Venus genoemd wordt, is het voordeel van dat ‘systeem’ of religieuze cultuur dat de bevolking is verdeeld/georganiseerd naar naties en dus bestaan er geen verschillende nationaliteiten en (douane)grenzen. En deze wetten vormen ook het centrale thema in de opvoeding van jonge generaties Venusianen. Onze aarde met zijn pluriformiteit aan mensenrassen die van een viertal planeten (Venus, Mars, Jupiter en Saturnus; staat in dit boek beschreven, waarover in een volgende blog meer) afkomstig zijn met als gemeenschappelijke verre voorouders de Pleiadiërs, maakt dat er een groot verschil in maatschappelijk structuur op die buurplaneet voorkomt, vergeleken met onze aarde.

‘Deze wetten hebben bestaan sinds de schepping [van ons universum] een aanvang nam. Als je weet, herinnert en leeft in overeenstemming met de wetten van de opperste godheid, is het mogelijk veel karma te overwinnen en een uitgebreid zicht op jezelf te hebben in relatie tot het hele bestaan. Anders dan door de mens gemaakte regels [zoals op aarde] hebben deze wetten niet alleen betrekking op beperkte leringen of maatschappijen, maar ze omvatten alle vormen van leven en ze zijn niet in strijd met welke sociale of godsdienstige geloven dan ook.

[509] Deze wetten geven ruimte aan individuele keuzes en vrijheid, waar een ziel ook op een bepaald moment is. Ziel [op Venus zonder lidwoord] kan nog steeds [?] leven naar de leringen of wetten van gekozen spirituele paden of samenlevingen.

‘De ‘wetten van de opperste godheid’ helpen je ook om vooruit te komen met aanvaarding in plaats van veroordeling van andere levende entiteiten, om ze beter te begrijpen vanuit het gezichtspunt van ziel, omdat de opperste schepper wil en toelaat dat wij bestaan! [Einde van dit korte hoofdstuk!]

[Bron: Omnec Onec, De Venusiaanse Trilogie. 2015; 508-509]

Oudere ziel(en) in babylichaam en verschillende spirituele opvoedingspatronen per planeet via Omnec Onec #Tythania

‘Als een persoon spiritueel rijpt, ontdekt hij dat de conventionele godsdiensten hem niet langer tevredenstellen, omdat iets vitaals ontbreekt. Ik had hetzelfde probleem toen ik naar de aarde kwam. Ik was gefrustreerd omdat ik in zo’n jong lichaam zat maar een hooft vol kennis had voorbij het begrip van vele mensen. Ik vond het moeilijk om dingen te onderdrukken die voor mij erg natuurlijk waren, zoals het oppikken van gedachten van andere mensen. Er waren tijden waarin ik mezelf moest inhouden om niet aan al mijn vrienden en zelfs aan mensen in de straat te vertellen dat ze aan het slaapwandelen waren.

‘Omdat mijn spirituele opvoeding zo heel anders was dan de leringen die me op aarde werden geboden, accepteerde ik geen van die leringen terwijl ik hier was. Als kind in Tennessee groeide ik op binnen de protestantse kerk, die me erg primitief voorkwam. Ik raakte gedesillusioneerd en gekwetst door de beperkingen van de spirituele leringen in de godsdiensten die ik in dit land tegenkwam.

‘De Venusianen leven volgens spirituele en natuurwetten in plaats van volgens door de mens gemaakte wetten, op elk levensgebied. Dit is een heel elementair verschil tussen de andere planeten en de aarde. Persoonlijke ervaring is het ‘vitale iets’ dat ontbreekt in de conventionele godsdiensten en paden van de aarde.

‘Voordat ik Venus verliet werd me verteld over de beperkingen in de spirituele leringen van de aarde, en dat ik geen bevrediging zou vinden, maar mij werd beloofd dat ik op een dag in mijn leven de universele leringen zou vinden, die op Venus Om-Notia Zedia worden genoemd, de wetten van de opperste godheid. De naam zou anders zijn maar de lering is hetzelfde, en het zou naar voren worden gebracht wanneer de tijd geschikt was en de mensen er klaar voor waren. Het heeft op aarde bestaan sinds de planeet was gekoloniseerd, en is onderwezen onder vele verschillende namen, soms openlijk, en soms in het geheim van persoon tot persoon. Gedurende de tijd van Lemurië, en ook tijdens Atlantis, werd het in de openbaarheid gebracht, maar het grootste deel van de tijd was camouflage nodig vanwege de vrijheid en het bewustzijn dat deze lering biedt. Georganiseerde godsdiensten en heersers beschouwen het als gevaarlijk voor hun welzijn en zelfbehoud. Om deze reden wordt het meestal op een of andere manier door die autoriteiten onderdrukt.

‘Pythagoras was een meester van die lering die hij in het geheim doceerde onder de naam van filosofie. Jezus doceerde het al de wijsheid van liefde. Deze zeer oude leringen zijn in Tibet al duizenden jaren bekend. Ze zijn hier bekend sinds de eerste kolonisatie. Toen kwam er een tijd waarin het met succes werd onderdrukt door machtige godsdiensten en opnieuw naar de aarde moest worden gebracht. Verafgelegen plaatsen in de Himalaya werden gekozen om de basisteksten te bewaken waar ze vandaag de dag nog steeds zijn. Als er één factor is die meer verantwoordelijk is voor de vooruitgang van de mensen op Tythania, dan zou het deze wetenschap moeten zijn die we de wetten van de opperste godheid zouden kunnen noemen. Deze wetten hebben het voor ons mogelijk gemaakt de diepste geheimen te ontdekken van het universum, van tijd en ruimte, stof en energie. We hebben sommige van de diepste en meest diepzinnige geheimen ontdekt van de mens zelf, van de geest en van het bewustzijn. Dit alles wordt weerspiegeld in de wonderen van het leven op Venus, wonderen die sciencefiction naar de kroon steken, en in Utopia op de aarde.’

Wordt vervolgd

[Bron: Omnec Onec, pp.40-41]

Venus en haar ambassadrice-Meesteres Omnec Onec die op aarde haar wijsheid uitdraagt; buitenaardse invloeden op aarde (deel 1)

Venus en haar ambassadrice-Meester(es) Omnec Onec die op aarde haar wijsheid uitdraagt; buitenaardse invloeden op aarde (deel 1)

LEMURIË EN ATLANTIS maar ook planeten VIA OMNEC ONEC

‘Lemurië kwam op en viel net als alle andere, ook al was het een van de meest vergevorderde beschavingen die zich op aarde ontwikkelde. De hoofdstad Kharahota ligt nu onder het zand van de grote Gobi-woestijn. Opnieuw was er bijna complete onderdrukking van de armen geweest door de hebzuchtige en machtige regerende klasse. Een groot deel van het land zonk opeens weg in wat nu de Stille Oceaan is en liet weinig sporen na die de overlevenden konden vinden.

Atlantis was een groot eilandcontinent in wat we nu de Atlantische Oceaan noemen. Op veel vlakken waren de Atlantiërs technisch superieur aan de moderne mens, maar ook zij maakten mee dat de technologie zich veel sneller ontwikkelde dan hun spirituele rijpheid om het te beheren. Door kerntesten en vele andere misbruiken van hun technologie brak het continent in stukken en de laatste eilanden zonken in één dag weg in de zee, met weinige overlevenden.

Tijdens al deze turbulente jaren keek de broederschap van de planeten naar de aarde als een onrijp kind dat begeleiding nodig had. Terwijl de beschavingen opkwamen en vielen, kwamen ruimteschepen van Venus, Mars, Saturnus en Jupiter hier, en onze mensen bleven komen om hier te leven. Dit zijn de vier planeten die verantwoordelijk zijn voor het koloniseren van de aarde en momenteel is elk van deze planeten de thuisplaneet van één van de vier originele rassentypen die zich hier ontwikkelden [waarbij de Pleiadiërs van Kryon aan toegevoegd moeten worden].

En wit ras, door vele gekend als Ariërs, kwam van Venus. Wij zijn de lange ‘engelachtige wezens’ waarvan zo vaak wordt gesproken in jullie ufo-contacten. Normaal gesproken zijn we langer dan twee meter en we zijn bekend om ons lange blonde haar en blauwe of grijze ogen. Onze handen zijn  breed, met lange dunne, taps toelopende vingers. De buitenste vingers buigen zich naar de rechte middelvinger toe, waardoor elke hand bijna op de vlam van een kaars lijkt. Wat erg opvalt is ons ongewoon hoge voorhoofd, onze grote en ver uiteenstaande ogen en hoge jukbeenderen. Onze slapen liggen dieper dan normaal en we hebben nauwelijks zichtbare kleine, benige randen aan weerzijden van ons voorhoofd, verborgen door de manier waarop we ons haar dragen.

Een geel ras komt van de planeer Mars. Het is een tenger volk, klein van gestalte, met gouden of donkerbruin haar en olijfkleurige tot gele huid. Hun grote, schuinstaande ogen lopen qua kleur uiteen van grijs tot donkerbruin. Martianen staan bekend om hun gesloten natuur en de futuristische op vele niveaus gebouwde uitgebreide steden die we in sciencefiction illustraties zien. Het martiaanse leven bevindt zich ook niet in onze fysieke dichtheid, maar komt overeen met het astrale niveau. Martianen zijn verbonden met de geschiedenis van de oude volkeren van het oosten en van Spanje.

Een rood ras kwam naar de aarde vanuit het Saturnus-systeem, ook al ontwikkelde het zich eerst op Mercurius. Een verandering in de baan van Mercurius voerde de planeet dichter naar de zon en toen de leefomstandigheden verslechterden, verhuisden de mensen naar Saturnus. Saturnianen hebben haar dat rood tot bruin is en een rossige huidskleur, met gele tot groene ogen. Het is een lang en stevig gebouwd volk, dat in ons zonnestelsel bekend is om hun atletische natuur. Onder andere de Atlantische en Amerikaanse indianen kunnen hun erfgoed terugvoeren tot Saturnus. De Egyptenaren en de Azteken waren, onder andere, sterk beïnvloed door de Saturnianen.

Het zwarte ras ontwikkelde zich in het Jupiter-systeem. Dit is een lang, koninklijk uitziend volk met brede gezichten en vierkante kaken. Hun haar is diep glanzend wart en de kleur van hun ogen loopt uiteen van paars tot violet. De Jupertianen staan ook bekend om hun mooie stemmen en hun open, delende natuur. Afstammelingen zijn te vinden in Afrika en andere delen van de wereld.

Tijdens al de eeuwen van moeizame strijd is de aarde nooit vergeten of verwaarloosd. Er waren altijd meelevende mensen van de thuisplaneten om hun rassen te helpen. Er waren tijden waarin de volkeren van de aarde zich hun ware erfenis herinnerden en waarin bezoekers vanuit de ruimte en diegenen van ons die hier leefden in alle openheid werden verwelkomd en werden gekend.

Gedurende de meer barbaarse tijden en in recente decennia werden de buitenaardsen voorzichtiger in het bekendmaken van hun aanwezigheid. In de tijden van Lemurië en Atlantis was er erkenning voor onze betrokkenheid bij de spirituele, culturele en technologische vooruitgang van de mens op aarde. De mensen van Saturnus bijvoorbeeld waren behulpzaam bij de opkomst van Atlantis. In het oude Egypte bestond er een goede verhouding tussen buitenaardsen en de farao’s. Toen, net als in de tijd van Atlantis, brachten wetenschappers van andere planeten spirituele en technologische kennis naar de aarde. Onder de architecten die de piramides bouwden waren mensen van andere planeten. Egypte dankt haar culturele opkomst aan deze invloed.

De zogenaamde donkere eeuwen van het verleden waren geen uitzondering; gedurende die tijden waren hier ook ruimtereizigers, maar in plaats van dat ze werden gezien als wat ze werkelijk waren, werden ze bekeken als goden. Veel van de heilige literatuur en legenden van de aarde spreken over hen en hun werk hier op aarde.

[Bron: Omnes Onec, De Venusiaanse Trilogie. Uitgeverij Hajefa Zoetermeer, 2015; 22-24]