Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl5

Nog een blog over Quan Yin en Pleiadische evolutie (Martianen en dus de bewoning van Mars-mensen), alsmede de overeenkomst in onze hedendaagse samenleving met de lhbti’ers, die een herhaling is van de strijd op Mars (nog in de tijd dat de aarde nog niet bewoonbaar was en onze mensheid dus nog niet bestond).

(94) Evolutie en genezing volgen – Jaren 5200 tot 10.400

Langzaam maar zeker werd vooruitgang geboekt en gedurende bijna de gehele 5200-jarige cyclus was er enthousiasme. Een enkel geval van geweld werd in het algemeen beantwoord met geweld. In de loop van eeuwen werden verschillende mensen verbannen uit de kolonie, maar er deden zich maar twee grote incidenten voor in die tijd. Het ene geval draaide om een vader die in een vlaag van woede een klein kind doodde toen het ziek was en constant huilde. De man verloor zijn geduld en schudde het kind zo hard dat het zijn nekje brak. Men besloot dat hij niet verbannen zou worden als hij zichzelf zou laten opnemen in de tempels voor genezing zolang de priesters en priesteressen [dit waren de Pleiadische lichtmeesters, en dus het grote verschil met de huidige priesters op aarde, jw] dat nodig achtten. Hij stemde daarmee in en pende daarmee een nieuwe mogelijkheid voor het vragen om emotionele hulp [wat een wijsheid van die Pleiadiërs, kom er vandaag op aarde eens op!]. Vele anderen die een onevenwichtig temperament hadden gingen nu ook naar de tempel voor hulp en bereikten verbazingwekkende resultaten.

Het tweede incident was meer traumatisch. Een homoseksuele man was verkracht en vermoord door zes homofobe mannen die gezamenlijk de overal beraamden. Daaraan was voorafgagaan dat de homofiel de mannen uitgedaagd had door ze aan te raken en door suggestieve gebaren en opmerkingen te maken. Hij daagde ze uit voor de lok en om uit te vinden hoe hij ze kwaad kon krijgen zonder dat ze erop zouden reageren. De mannen besloten hem te verkrachten en hem een lesje te leren ‘dat hij niet gauw zou vergeten’. Tijdens de verkrachting dreigde de homofiele man dat hij hen zou aangeven, dat ze verbannen zouden worden omdat verkrachting een daad van geweld was die niets met seks te maken had. De woedende mannen raakten in paniek, wurgden hem en verborgen zijn lichaam.

Toen het lichaam een paar dagen later gevonden werd, waren bloed en sperma de stille getuigen van deze daad. Tijdens het onderzoek bekende een van de zes mannen dat hij wel verkracht maar niet gemoord had. Hij was helemaal ontdaan door berouw en schuldgevoelens over wat er gebeurd was en vroeg het recht zijn beloop te laten tegen hem en zijn medeplichtigen. In een groepsbijeenkomst, een soort gerechtelijke hoorzitting, werden alle mannen verbannen uit de gemeenschap behalve de man die bekend had. Hij mocht kiezen voor de genezingstijd in de tempels, waar hij graag gebruik van maakte.

De vijf vertrokken, maar kwamen ’s nachts terug om wraak te nemen op hun verrader. In het gevecht om deze man te beschermen werden alle vijf door de priesters en priesteressen gedood [waaruit ook blijkt dat deze ingewijde priesters en priesteressen niet op tijd wisten op te houden en zich dus onvoldoende wisten te beheersen]. De kolonie besloot dat deze daad van geweld onder zelfverdediging viel, of verdediging van een ander, en dat dit geen strafbaar feit opleverde [formeel juridisch geredeneerd juist, want iedere advocaat in ons land dat dat ook ter verdediging hebben aangevoerd, maar spiritueel onverdedigbaar]. Toch [logisch!] had het een diepgaand beschadigend effect op de mensen. Het feit dat het binnen het tempelgebied gebeurde maakte het voor velen nog erger [terecht gevoel! Maar ook ingewijde priesters (m/v) zijn niet volmaakt en kunnen worden ingeschat als 7D-wezens].

De Martiaanse burgers gebruikten de tragedie als een gelegenheid om hun gehele evolutionaire vooruitgang te onderzoeken en tegen het licht te houden van de Pleiadische afspraken [deze houding getuigt ook van wijsheid]. Toen ze het deel over hun door vooroordelen veroorzaakte karma lazen besloten zij om als groep verantwoordelijkheid te nemen en hieraan voor eens en voor altijd een einde te maken. Samen gingen ze naar de priesters en priesteressen voor hulp. Er werd besloten om een programma te starten met meditatie, wekelijkse uitwisseling tussen verschillende groepen, en jaarlijkse bijeenkomsten van de hele kolonie om vooruitgang te bespreken en de volgende stappen te plannen. De gehele kolonie voelde de pijn van angst en schaamte over het incident en het hielp hen te besluiten actie te ondernemen om een eind te maken aan vooroordelen. Enkele mensen verkozen niet mee te doen. Ze dachten dat ze het probleem wel alleen aankonden, maar in het geheim geloofden zij nog steeds in de minderwaardigheid van homoseksuelen. In deze periode van Martiaanse geschiedenis was homoseksualiteit meer een kwestie van voorkeur dan van de mogelijkheid om emotionele schade te herstellen. Dit versterkte bij sommigen het vooroordeel, ook waren zij zich niet van de subtiele verschillen bewust.

Wordt vervolgd

Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl4

Ik wijk even af van de chronologische volgorde van dit overzicht. Waarom doe ik dat? Ik kwam een ‘kwartier’ geleden en dus in ieder geval binnen het afgelopen uur een wonderlijk toeval tegen, dat mij ook in staat stelt om nog slotwoorden toe te voegen aan de blog over Tantra-misbruik van vorige week. Ik citeer uit nog steeds uit: Amorah Quan Yin, Menselijke Evolutie in Pleiadisch Perspectief. Petiet/Tiel 1997, nu t.a.v. de kern van het tantrabewustzijn op p. 90 (zonder het voorafgaande):

‘De belangrijkste lessen [seksuele verminkingen en trauma’s] gingen over hun goddelijke doel en het juiste gebruik van seksuele energie. De Martianen werd geleerd verder te gaan dan de ervaring van passie en orgasme door tijdens seks een zielsverband te vinden. [Ik kan hierbij uit persoonlijke ondervinding toevoegen dat het mijn innerlijke doel tijdens seksuele handelingen en orgasme, altijd was om te ontdekken wat mijn band met de betrokken partner was in voorgaande levens. Kon ik die herinneringen naar boven halen?]. Door gebruik van een basis-tantra leerden mensen open te staan voor nieuwe, zalige en extatische staten. Ze keken elkaar in de ogen, lieten hun zielen zich verbinden en bedreven de liefde vanuit die band, met tederheid en diepe aandacht. Soms kwam diepe emotionele pijn los tijdens of na deze tantrische ervaringen, waarna de mensen meer innerlijke rust hadden.

‘Het ter wereld brengen van kinderen op een bewuste, spirituele manier werd geïntroduceerd en dit bevorderde de genetische genezing nog meer. Tegen het einde van de vijftig jaar [die werd aangekondigd] waren de Martianen die over waren in de oorspronkelijke kolonie, hongerig naar meer spiritueel begrip en oefeningen. Ze wilden ziel en geest begrijpen en het gewijde doel van alles ervaren. Seksuele verkenning was op dat moment nog steeds een noodzakelijk en belangrijke methode voor groei, genezing en plezier.’

Mijn aanvullende slotconclusies op de vorige blog van 28 juli luiden dus als volgt:

  1. Tantra-leider Alex Vartman heeft slechts gebruik gemaakt van de markt voor tantra-ontwikkeling en heeft daardoor deelnemers, die zelf volkomen onbewust waren en daarom blind hun overeenkomst tekenden, op zich af zien komen, die hij ook misbruikte. Daarbij is geweld gebruikt omdat hij strikte gehoorzaamheid eiste en heeft dus een zwaar karma op zich geladen, die in een volgend leven moet worden afgewikkeld.
  2. De deelneemsters – als ik mij de tekst goed herinner heb ik nergens over mannelijke deelnemers horen schrijven, wel over vriendinnen die elkaar overhaalden om mee te gaan – waren gemakkelijke prooien om Alex tot zijn – en mede zijn stafleden – bevrediging te brengen.
  3. Kortom: een volkomen willekeurig gebruik van het esoterische begrip tantra, waarvan noch Alex, noch de deelnemers zich bewust van waren. Typisch passend in een westerse (en ook oosterse) commerciële cultuur. Maar omdat deze markt – al enige decennia – aanwezig is vanwege de onvolmaakte seksuele cultuur in het Westen (en waarschijnlijk evenzeer in het Oosten), wordt deze markt ook actief gebruikt en volgt de spijt, trauma’s en leerschool snel na deze sessies; met die aantekening dat als deze gelegenheden zich niet hadden voorgedaan er andere markten beschikbaar waren waar soortgelijke uitbuiting zou hebben plaatsgevonden – via de prostitutie met alle vertakkingen en schakeringen van dien die er bestaan. En dat komt neer op een grote variatie aan ervaringen die opgedaan kunnen worden. De mens heeft immers zijn leerschool nodig. Alleen om die reden bestaat de aarde en soortgelijke planeten in de derde dimensie.

Waar Tantra wordt misbruikt, wordt het kwaad geactiveerd en ook gemanifesteerd

Stelling: Omdat gisteren een verslag verscheen in de Volkskrant van een praktijk in een Tantra-trainingscentrum, zijn er twee vragen te stellen.

De eerste is om de betrokken leider zelf wel voldoende kennis en bewust is van is van de beginselen van de geestelijke tantra, en zich dus bewust is van karma dat hij opbouwt door de door hem gebezigde praktijken.

De tweede vraag is of hier niet botweg sprake is van misbruik van die geestelijke beginselen en dat toch publiek schijnt te trekken vanuit het eigen onbewuste van aanmelders die geen idee hebben wat hen te wachten staat. Op dit manier kan beweerd worden dat ze naar The New Tantra-beweging werden getrokken om een soort van seksuele therapie te ondergaan, maar in plaats van persoonlijke groei misbruik moesten ondergaan, waarvan je spiritueel ook nog kunt denken dat ze die ervaring nodig hadden, om vanuit die ervaring tot loutering en verlichting te komen. Hoe negatief ook: alles leidt uiteindelijk tot verlichting, want anders bestond het niet.

Niet zeuren over seks, daar heb je voor getekend (Anneke Stoffelen en Irene de Zwaan, Bijlage Zaterdag/de Volkskrant, 27-7-19)

The New Tantra

Ze gingen naar The New Tantra voor seksuele bevrijding en persoonlijke groei. Maar wat er gebeurde tijdens de weekenden met tantraleider Alex Vartman, had veel weg van seksueel misbruik. Vijf oud-cursisten doen hun verhaal.

ANNEKE STOFFELEN EN IRENE DE ZWAAN

‘Alex wil je zien.’ Met bonzend hart verlaat Lily, een knappe vrouw met felgroene ogen, de zaal waar studenten in opperste concentratie bezig zijn met een meditatieoefening. Het is ochtend, het cursusweekend is net begonnen. Door de gangen van het spirituele centrum in het Drentse Havelte dwaalt ze achter assistent Thomas aan.

Cursusleider Alex wacht haar op in een kamertje achter in het centrum. Hij zit in kleermakerszit op een tweepersoonsbed, zoals altijd gehuld in nauwsluitende zwarte kleding. Zijn lange donkere haar is in een staartje naar achteren gebonden. Hij rookt een joint, de ruimte vult zich met rook. De assistenten van Alex vormen een halve cirkel om hem heen. Ze staren Lily aan. De joint gaat van hand tot hand. Lily, die nooit eerder heeft geblowd, neemt nu toch maar een trekje.

De wereld om haar heen vervaagt. Ze voelt hoe Alex aan haar shirt trekt. ‘Hmm, je bent wel een beetje dik’, zegt hij. Dan, op bijna zakelijke toon: ‘Ik ga nu seks met je hebben.’ Hij trekt haar joggingbroek omlaag en gooit haar op bed. Alex’ assistenten kijken toe. Ook Thomas, die duidelijk niet op zijn gemak is.

Thomas en Lily leerden elkaar een aantal maanden geleden kennen tijdens een tantracursus in het buitenland. Ze voelden meteen een intense seksuele en spirituele connectie met elkaar, maar Thomas hield de boot af. Hij was assistent en medeorganisator van de cursussen, zij student. Seks tussen de twee was volgens het contract dat Lily had ondertekend niet toegestaan. Dat veranderde toen Alex tijdens het weekend in Havelte zijn zegen gaf aan hun relatie. Lily mocht voortaan seks hebben met Thomas en was hiermee toegetreden tot Alex’ ‘inner circle’, zijn kring van vertrouwelingen.

De cursusleider had Lily een maand eerder tijdens een oriënterend gesprek al voorbereid op haar naderende toetreding. ‘Je weet dat dat betekent dat je dan ook seks met mij moet hebben’, had hij gezegd. ‘Ja’, antwoordde Lily. Haar toestemming is vastgelegd door Alex, die gesprekken in achterkamertjes vaak opnam met zijn telefoon.

Lily had er een romantisch beeld bij: de seks zou in een vertrouwde setting plaatsvinden, met Thomas aan haar zijde, ergens in de verre toekomst. Maar nu ligt ze hier, op het bed met Alex, die hardhandig bij haar binnendringt onder het toeziend oog van vele anderen. Lily verzet zich niet. Ze is in shock, bevroren. Ze heeft het gevoel dat ze haar lichaam heeft verlaten en alles van een afstand observeert.

Het voorval in Havelte speelt zich af in het voorjaar van 2015, tijdens een workshopweekend van The New Tantra (TNT). Dit bedrijf van de Australiër Alex Vartman (52) organiseert vooral tantracursussen in Nederland, maar ook in Zweden, Mexico, op Bali en Ibiza. Voor dit jaar staan er weekenden gepland in Portugal, België en Denemarken. De Facebookpagina telt meer dan tienduizend leden. TNT wil, zo staat op de website, ‘een moderne interpretatie van tantra voor de 21ste eeuw’ bieden.

Tantra is de overkoepelende naam van een eeuwenoude spirituele leer uit het Verre Oosten, gericht op bewustwording en bevrijding op allerlei levensgebieden, veelal door middel van meditatie. Een westerse variant daarvan werd in de jaren zeventig voor het eerst in Europa geïntroduceerd door de Bhagwan-beweging van de Indiase goeroe Rajneesh. In deze variant staan vooral seksuele overgave en een spirituele beleving van seksualiteit centraal.

Tantra-oefeningen draaien om aanrakingen die met veel aandacht en bewustzijn worden uitgevoerd. Ze kunnen individueel of als koppel worden gedaan, maar ook in groepsverband, zoals bij TNT. Tijdens workshopweekenden (kosten: rond de 600 euro) combineert TNT volgens de site ‘elementen uit de podiumkunsten (muziek, dj’s, evenementen)’ met ‘oude en moderne rituelen’ en oefeningen uit de wereld van bdsm (bondage, dominantie en sadomasochisme). Geïnspireerd door de Crazy Wisdom, een Tibetaans-boeddhistische theorie die als taboedoorbrekend te boek staat, biedt TNT-oefeningen die ‘doelbewust onconventioneel, verrassend en buitensporig’ zijn.

Cursisten kunnen bij TNT hun seksuele fantasieën uitleven, maar ook een week lang mediteren in een donkere bunker in Valkenswaard of een esoterisch weekend beleven in een ‘mysterieus’ Belgisch kasteel.

Controle over de eigen seksualiteit zou volgens TNT leiden tot een groter vermogen tot ‘menselijke verbinding’ en het omgaan met de onvoorspelbaarheid van het leven.

Toch vinden niet alle deelnemers die beloofde gaven. De Volkskrant spreekt na een tip via de mail begin dit jaar met vijf voormalig cursisten. Vier van hen, onder wie ‘Lily’ (niet haar echte naam) zeggen dat ze tijdens workshopweekenden ver over hun eigen grenzen zijn gegaan. Ze willen alleen praten als hun anonimiteit wordt gewaarborgd, uit angst voor imagoschade of juridische gevolgen vanwege het ondertekende geheimhoudingscontract.

Dat ze desondanks hun verhaal doen, heeft te maken met de veranderde tijdgeest waarin misbruik vaker aan de kaak wordt gesteld. Het Meldpunt Tantra Misbruik, vorig jaar opgericht om aandacht te vragen voor grensoverschrijdend gedrag in de tantrabranche, maakte in een kritisch rapport melding van bijna honderd gevallen van seksueel misbruik.

Dit jaar werd voor het eerst een tantramasseur veroordeeld wegens ontucht met meerdere klanten. De zaak illustreert de complexiteit van het onderwerp: de 54-jarige Nico D. uit Rhenen beweerde dat zijn klanten – veelal vrouwen met een misbruikverleden – in ‘tantrische bewoordingen’ toestemming hadden gegeven voor seks. Toch oordeelde de rechter dat Nico D. misbruik had gemaakt van zijn machtspositie. Hij kreeg dertig maanden cel opgelegd, waarvan tien voorwaardelijk. Een vergelijkbare zaak tegen een tantramasseur uit Rotterdam moet nog voorkomen.

Cruciaal in dit soort strafzaken is de vraag of er sprake is van een hulpverlenersrelatie tussen verdachte en slachtoffer. In dat geval zijn seksuele handelingen strafbaar, ook als het slachtoffer met de seks heeft ingestemd.

The New Tantra manifesteert zich niet als een behandelcentrum. Integendeel: wie zich inschrijft voor een workshop, krijgt de waarschuwing dat er niet aan therapie wordt gedaan. Bij trauma wordt aangeraden een geregistreerd behandelaar te raadplegen.

De nieuwe wetgeving waaraan minister Ferdinand Grapperhaus (Justitie) momenteel werkt, zet de getuigenissen van ex-cursisten in een ander perspectief. Seks zal volgens deze wet niet alleen strafbaar zijn bij fysieke dwang, maar ook als die tegen iemands wil plaatsvindt. Dit roept de vraag op in hoeverre toestemming – zoals ook de TNT-cursisten gaven – een vrijbrief is voor grensoverschrijdend gedrag.

Ido ligt lepeltje-lepeltje met andere naakte cursisten op een paar matrassen in een zaal. Uit de muziekinstallatie klinken rustgevende klanken. ‘Deze energie gaat jullie met elkaar verbinden’, zegt Alex Vartman, zijn woorden langzaam articulerend, terwijl hij met zijn tanige, gespierde armen hypnotiserende bewegingen maakt. De cursisten bewegen hun lichamen ritmisch tegen elkaar aan.

De vijftiger, docent op een hogeschool, is op dit matras beland via zijn vrouw, die naast hem ligt. Hun tienjarige huwelijk loopt de laatste tijd stroef en hun seksleven is onbevredigend. Zijn vrouw denkt dat TNT kan helpen in het verbeteren van de communicatie.

Hoewel op de website staat dat het mogelijk is oefeningen alleen met de eigen partner uit te voeren, pakt dat in de praktijk anders uit. Al snel komen Ido en zijn vrouw terecht in een kring van TNT’ers die elkaar ook thuis opzoeken. Ontwikkelde types, volgens Ido: psychologen, artsen, docenten. ‘Mensen die de spiritualiteit opzoeken, maar ook veel mensen uit de swinger- en bdsm-scene die iets nieuws willen proberen.’

Ze komen bij elkaar over de vloer om te mediteren, te dansen en seks te hebben. Ido ziet zijn vrouw helemaal opbloeien. De seks met verschillende mensen geeft haar een kick, werkt haast verslavend. Zelf staat hij vaak vanaf de zijlijn toe te kijken hoe anderen zich aan elkaar vergrijpen. ‘Publieke seks is niet mijn ding. Ik ben meer een intellectueel type.’

Om zijn huwelijk te redden, is Ido aanvankelijk bereid tot aanpassingen. ‘Afspraken maken over groepsavondjes en dergelijke. Je komt in een open relatie terecht. Mijn vrouw ging steeds verder op in het wereldje. Ze had het over dingen als het ontdekken van ‘haar innerlijke slet’.’

Tijdens de workshopweekenden slaat bij Ido de twijfel toe over de methode van TNT. Het fanatisme van sommige deelnemers staat hem tegen. Alles staat volgens hem in het teken van het ‘pleasen’ van leider Alex Vartman. Cursisten voeren in groepsverband extreme seksuele handelingen uit, zoals anale fistfucking, om te bewijzen dat ze hun eigen grenzen durven verruimen – iets dat binnen TNT wordt aangemoedigd, vanuit de gedachte dat je hierdoor een veelzijdiger mens wordt.

Vartman duldt volgens verschillende oud-cursisten geen tegenspraak. Ze maken mee dat studenten in de lessen publiekelijk worden afgebrand en vernederd. Deelnemers die beweren vergelijkbare spirituele gaven te hebben als Vartman, die even wegsuffen tijdens een oefening of zich kritisch uitlaten over de TNT-methode, worden volgens hen door Vartman uitgemaakt voor ‘domme heks’, ‘hypocriet’ of ‘egoïst’.

‘Iedereen voelde zich op zulke momenten erg ongemakkelijk’, zegt Ido. ‘Maar niemand zei er wat van.’

Marieke kijkt in de cursuszaal om zich heen. Haar donkere ogen zoeken een van de begeleiders. Ze heeft zojuist een seksuele oefening gedaan met een man – de details daarvan wil ze liever niet in de krant – maar realiseert zich nu dat ze te ver is gegaan. Ze voelt zich niet goed. ‘Nee, je bent niet over je grenzen gegaan’, probeert de vrouwelijke begeleider haar gerust te stellen. ‘Het is juist mooi dat er iets geraakt wordt. Dat betekent dat het iets goeds voor je heeft gedaan.’ Marieke voelt zich niet serieus genomen.

Ze is als kind gepest en denkt dat ze zich daardoor in eerste instantie aangetrokken voelde tot TNT: dit is een groep waarin ze direct wordt opgenomen, waar ze meteen bij hoort.

‘Tijdens de workshops werd gezegd dat je kon groeien als persoon, juist door je bloot te stellen aan wat je eng vindt’, zegt Marieke. ‘Maar achteraf denk ik dat je je zenuwstelsel in zo’n extreme modus brengt dat je, als je eenmaal uit die akelige situatie bent, een enorme euforische opluchting voelt. Sommige deelnemers gingen daarbij ook wel schreeuwen of heel hard huilen.’

Marieke ziet andere cursisten dingen doen waar ze eigenlijk niet achter lijken te staan. ‘Iemand die monogaam wilde zijn, moest bijvoorbeeld toekijken hoe zijn partner seks had met anderen.’

Met zijn opvallende verschijning en gewaagde uitspraken, die publiekelijk worden gemaakt via het YouTube-kanaal van TNT, heeft Alex Vartman zich geliefd gemaakt bij de media. Het BNN-programma Spuiten en Slikken nodigt hem twee keer uit om te demonstreren hoe de ‘seksuele energiebaan in de ruggegraat’ – in spirituele kringen bekend als de ‘kundalini’ – geactiveerd kan worden. Het doel: fullbody-orgasmen van twintig minuten. Deze zogeheten kundalini awakenings worden ook tijdens de TNT-workshops aangeboden. Het gaat er hardhandig aan toe, zo is te zien in de BNN-afleveringen. Vartman drukt met zijn volle gewicht op de ribben en onderrug van de twee vrouwen die zich vrijwillig aanbieden. Ze schreeuwen het uit van de pijn.

Vartman is zelf niet bereikbaar voor vragen over zijn methode. Journalist Wim de Jong sprak hem in 2013 voor een artikel over een TNT-weekend in Volkskrant Magazine. Vartman, die in het Australische Adelaide is geboren als Sanford Perret maar later de spirituele naam Alex Vartman (betekenis in het Hindi: ‘hier nu’) aannam, vertelde destijds dat hij op zijn 25ste al zo veel fortuin had gemaakt in de zakenwereld dat hij zes huizen bezat. Nadat zijn huwelijk op de klippen was gelopen, raadde een therapeut hem aan op wereldreis te gaan. Die bracht hem via verschillende Indiase ashrams bij David Deida, een Amerikaanse auteur van spirituele bestsellers.

Vartman was zo onder de indruk van zijn leermeester dat hij aanbood Deida’s assistent te worden. Maar die weigerde, volgens zijn woordvoerder. ‘David vertelde hem dat hij niet geschikt was om dit soort werk te doen.’ De auteur wil verder niet ingaan op de kwestie.

Tegen Deida’s advies in begon Vartman zelf workshops en lezingen te organiseren. In 2010 richtte hij The New Tantra op, Nederland werd zijn uitvalsbasis.

De aantrekkingskracht van TNT, zo zeggen oud-cursisten, zit hem in het charisma van de tengere Vartman. ‘Er is iets bizars aan Alex’, vertelt Marieke. ‘Alleen al door met hem te praten, krijg je een spirituele ervaring. Dat is moeilijk uit te leggen.’

Ook Lily beschrijft een man die is ‘omringd door energie, kracht. De manier waarop hij praat, zijn bewegingen. Alles lijkt in slowmotion te gaan.’

Ido zegt dat Vartman cursisten in een staat van ontvankelijkheid kon brengen door heel open over zijn verleden te spreken. ‘Zo moedigde hij studenten aan over hun eigen seksuele blokkades en levensproblemen te praten.’ Met bewondering beschrijft hij de seksuele energie die Vartman kan opwekken: ‘Het klinkt vrij absurd, maar als je met eigen ogen hebt gezien dat Vartman vrouwen op afstand kan laten klaarkomen, dan sta je wel even te kijken.’

Maar Vartman maakt ook misbruik van die aanbidding, schrijft de Zweedse zakenvrouw Bea Dominic in december 2018 in een artikel op het onlineplatform Medium.com. Dominic runt tegenwoordig een cursuscentrum voor stellen die hun intieme relatie willen verbeteren, maar was jarenlang werkzaam voor TNT. Ze heeft gezien hoe Vartman de mensen uit zijn team ziek maakte, schrijft ze.

Alle zeven vrouwen in zijn ‘inner circle’ zouden volgens Dominic op enig moment een depressie of burn-out hebben gehad. Een gevolg, stelt ze, van het seksuele, verbale, emotionele en spirituele misbruik door Vartman. ‘Je leert al snel dat al je focus op Alex moet liggen. Als hij belt, laat je alles uit je handen vallen. Hij was de ‘koning’ en wij waren zijn dienaren.’

‘Alex overtuigde zijn medewerkers onze levensplannen aan te passen, bemoeide zich met onze partnerkeuze, bepaalde hoe vaak we beschikbaar moesten zijn voor hem en wat we moesten denken.’ Ook overtuigde hij zijn medewerkers volgens Dominic dat ze elke workshop seks met hem moesten hebben. ‘En degenen die dat niet wilden, werden gestraft.’

De verhalen van oud-cursisten roepen de vraag op waarom deelnemers zich niet verzetten of weggaan als ze vinden dat ze slecht worden behandeld.

André van der Braak, die als hoogleraar doceert over nieuwe religieuze stromingen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, haalt de metafoor aan van een kikker in een pan: het water raakt langzaam aan de kook, maar de kikker blijft zitten tot hij levend verbrandt. ‘Zo gaat dat binnen een gemeenschap ook. Geleidelijk aan wordt het autoritairder. Het is heel moeilijk om daar vervolgens uit te stappen.’

Dat heeft ook te maken met de enorme groepsdruk die bij TNT wordt gecreëerd, stelt Helene Baayen, tantramasseur en oprichter van het Meldpunt Tantra Misbruik. Baayen heeft zelf ooit twee korte TNT-workshops gevolgd. ‘Je wordt uitgejouwd als je niet meedoet. Als je een grens aangeeft, wordt gezegd: dat is precies jouw probleem, dat je niet openstaat. Zo’n workshop heeft zeventig of tachtig deelnemers, je moet sterk in je schoenen staan wil je daar niet in meegaan.’

Baayen heeft via het meldpunt en haar persoonlijke netwerk meerdere meldingen gekregen van deelnemers die zeggen dat ze bij TNT tegen hun zin werden aangezet met meerdere mensen seks te hebben, drugs te gebruiken of zich te laten fistfucken. Het zijn geen ‘brute verkrachtingen’ met fysieke dwang, zegt Baayen. ‘Er lijkt eerder sprake van psychologische dwang: ‘Je hebt het nodig om dat te doen, anders kom je nooit van dat vaginisme af.’ Zo gaan mensen over hun grenzen heen.’

Terwijl het volgens Baayen vaak juist kwetsbaarder persoonlijkheden zijn die dergelijke workshops bezoeken. ‘Mensen die iets zoeken, die worden aangetrokken door het onderdeel worden van een community.’

Volgens Ido vond in de twee jaar dat hij actief was binnen TNT een geraffineerde vorm van manipulatie plaats. Iedere deelnemer werd na afloop van een cursus beoordeeld met een cijfer. ‘Doordat iedereen een goed cijfer wilde, ontstond er een exhibitionistische sfeer. Cursisten gingen anderen adviseren en hun technieken voordoen.’

Uiteindelijk kwam het erop neer, zegt Ido, dat de knappe, ‘coole’ mensen de hoogste cijfers behaalden. Introverte, oudere deelnemers kregen een onvoldoende en mochten niet doorstromen naar volgende TNT-cursussen. ‘Zo creëerde Vartman zijn eigen eliteclubje.’

Met cartooneske bijnamen bedeelde het TNT-team studenten een plaats toe in de groep: de een is Princess Leia, een ander moet genoegen nemen met Fred Flintstone. Alex Vartman noemde zichzelf The Mad Hatter, naar een personage (‘De Gekke Hoedenmaker’) uit Alice in Wonderland. ‘TNT bouwt je hele identiteit’, zegt Ido. ‘Je begint naar je bijnaam te leven. Langzaamaan word je gehersenspoeld.’

Robbert Salome van de Nationale Politie noemt de beschreven gang van zaken bij The New Tantra ‘ontzettend op het randje’. ‘Per individueel geval moet worden gekeken of er een juridische basis is om seksueel misbruik te bewijzen’, zegt hij. ‘We adviseren mensen altijd om zich bij ons te melden. Dan kan worden onderzocht of er een basis is voor aangifte.’

Dat dit vaak niet gebeurt, heeft volgens Salome te maken met het feit dat slachtoffers van seksueel misbruik liever niet meer tot in detail op de gebeurtenissen willen ingaan, omdat ze deze dan ‘helemaal opnieuw herbeleven’.

Volgens Baayen staan ex-cursisten van TNT juridisch gezien niet al te sterk. ‘Je tekent een contract voor deelname aan een workshop waar je seks gaat hebben, het is nota bene de bedoeling dat je je vooraf laat testen op hiv’, zegt Baayen. ‘Dan heb je wel een slecht verhaal als je achteraf zegt dat je bent gedwongen tot seks.’

Het manipuleren van mensen, ook als dat bewust en in groepsverband gebeurt, is in elk geval geen strafbaar feit, zegt hoogleraar religie en recht Fokko Oldenhuis, gespecialiseerd in sekten. Hij somt een aantal kenmerken van sektarische bewegingen op die van toepassing lijken op TNT. ‘Niet zelden gaat het verlies van persoonlijke waardigheid gepaard met overgave in seksuele zin aan een of meer leiders.’

Ook hoogleraar Van der Braak beschrijft het gevaar van een charismatische leider. ‘Ze pakken mensen voorzichtig in, maar zijn in wezen niet in anderen geïnteresseerd. Ze hebben een onvermogen om werkelijke relaties aan te gaan. Als de leerling eenmaal in de ban is, zich overgeeft en voorbij zijn eigen grenzen gaat, dan geeft de leraar niet thuis.’

Ido en zijn vrouw zijn niet meer bij elkaar. TNT heeft hun huwelijk ‘doen ontploffen’, zegt hij. Resoluut heeft hij al het contact met TNT’ers verbroken. Met zijn ex-vrouw, die inmiddels ook weg is bij TNT, heeft hij spaarzaam contact.

Voor veel mensen werkt TNT bevrijdend, concludeert Ido achteraf. Maar de scheidslijn tussen het transformeren van seksuele energie, waar ‘eigentijdse’ tantra zoals TNT naar streeft, en seksueel misbruik is volgens hem flinterdun. ‘TNT wil dat studenten zich seksueel volledig onderwerpen en daar met hun volle aandacht bij zijn. Misbruik is in TNT-termen dan ook geen misbruik. Het is een prestatie.’

Eind 2016 kondigde Alex Vartman aan ‘met pensioen’ te gaan. Hij vertrok naar het buitenland en vertoonde zich niet langer op workshops. Sinds hij internationaal in opspraak is,blijft hij in de luwte. Onlangs heeft hij zijn Facebookaccount offline gehaald.

Volgens de TNT-website is hij nog wel betrokken als adviseur. Tot november vorig jaar was Vartman bovendien nog honderd procent eigenaar van het inmiddels opgeheven bedrijf The New Tantra Limited, dat stond geregistreerd in Nieuw-Zeeland. Uit het Nieuw-Zeelandse bedrijvenregister blijkt dat Vartman de afgelopen jaren woonadressen in Belize, Indonesië en Zweden heeft opgegeven.

Geregeld denkt Lily terug aan het cursusweekend in het Drentse Havelte, toen Vartman haar bij zich riep. Het bleef niet bij die ene keer. Om de paar uur werd ze uit de cursus gehaald. ‘Zelfs toen ik met mijn koffer klaarstond voor vertrek, moest ik nog een keer bij hem komen opdraven voor seks. Ik wilde zo graag weg, naar huis, maar zodra ik tegenstribbelde, fluisterde hij in mijn oor dat ik een sterk type was.’

Volgens TNT, dat een advocaat heeft ingeschakeld nadat de Volkskrant inzage had geboden in het conceptartikel, was Lily vanwege haar relatie met Thomas geen ‘toevallige participant’ en was er sprake van ‘een uitzonderingssituatie’.

Onzin, zegt Lily. ‘Vartman deed dit met zo veel andere studentes.’ Een van de ex-cursisten die de Volkskrant voor dit verhaal heeft gesproken, zegt net als Lily te zijn overvallen door Vartman. Tijdens een privésessie bij een docent thuis had hij seks met haar. Op zo’n moment, buiten de cursussen om, gold het door TNT opgestelde contract niet. ‘Zo wist Vartman altijd zijn eigen regels te verbuigen’, zegt Lily, die vier jaar na dato is gediagnosticeerd met een post-traumatisch stresssyndroom. Ze is in therapie.

‘Ik heb mijn verhaal met verschillende TNT-studenten gedeeld’, zegt Lily, ‘maar niemand geloofde me. Wat in de achterkamertjes gebeurde, is altijd goed verborgen gehouden voor de gewone student. Ik hoop dat dit een waarschuwing is.’

GEHEIMHOUDINGSCONTRACT

Alle studenten die deelnemen aan een TNT-workshop moeten vooraf een contract ondertekenen. De tekst is in te zien op de website van TNT. Het verbod op seks tussen docenten en studenten is onlangs teruggeschroefd van drie jaar naar achttien maanden. Onveranderd is de regel dat cursisten niet mogen praten over wat zij andere deelnemers of trainers tijdens workshops zien doen. TNT verwacht dat deelnemers zich ‘volwassen’ opstellen. ‘Dit houdt in dat je niet in een slachtofferrol moet schieten en leert hoe je honderd procent verantwoordelijk wordt voor je eigen geluk.’ Als je niet gediend bent van ‘constructieve kritiek’, dan ben je ‘op de verkeerde cursus’. Het contract adviseert deelnemers om, indien het ze te veel wordt, het codewoord ‘appelboom’ te gebruiken.

REACTIE THE NEW TANTRA

De mensen achter The New Tantra gingen niet in op de uitnodiging voor een interview met de Volkskrant. Wel reageerden zij via advocaat Jurian van Groenendaal schriftelijk op een conceptversie van dit artikel. ‘TNT betwist in elk geval dat enige participant ooit enige handeling ondergaat die hij of zij niet wil’, schrijft Van Groenendaal. ‘Toestemming staat zoals u weet geheel centraal bij TNT.’ De Volkskrant zou zich volgens de advocaat baseren op ‘subjectieve verhalen van rancuneuze en leugenachtige bronnen’. Zijn cliënten dreigen de identiteit van de anoniem opgevoerde Lily en Ido – die om onduidelijke redenen bekend is bij TNT – na deze publicatie publiekelijk te maken. ‘U laat cliënten geen andere keuze’, schrijft de advocaat.

The New Tantra benadrukt dat Alex Vartman sinds november 2016 geen organisatorische functie meer vervult bij TNT. ‘De heer Vartman heeft ook geen enkele betrokkenheid meer bij workshops of trainingen van TNT’, schrijft de advocaat.

Volgens TNT is er nooit aangifte gedaan van enige misstand. De politie bevestigt dit.

https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/703/articles/942115/42/1

Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl3

(83) Nieuwe Venusianen reïncarneren op Mars – Jaar 250

Deze basisvorm van leven en denken bleef bestaan tot er kinderen geboren werden die zachter en meer vrouwelijk waren. De Venusianen die gekozen hadden om uit de cyclus van Venusiaanse leven te stappen in het Venusiaanse jaar 38.200, begonnen als nieuwe baby’s op Mars te arriveren rond het 250ste jaar van de Martiaanse kolonisatie. Intussen vormde de Martianen een gehard patriarchaal ras, weinig verfijnd en buitengewoon koppig. De komst van deze nieuwe zachtaardige wezens betekende voor hen een hele schok.

Deze jongens en meisjes wilden liever tekenen of bloemen plukken dan in competities meedoen of vechten. Ze hechtten zich aan hun moeders tot ver na de zoogtijd – langer dan hun voorouders dat gedaan hadden.

De vrouwen waren in het begin op hun hoede en een beetje bang voor deze kinderen en ze deelden gauw klappen of andere straffen uit. Vooral als de kleine jongens zich vastklampten of weigerden met de mannen mee te gaan voor vroege training. De vrouwen waren op een gegeven moment zo hongerig naar liefde dat ze al gauw vertederd raakten en hun kinderen en zichzelf begonnen te verdedigen. In het begin werd dit op kleine subtiele manieren gedaan: zij zetten de door de kinderen geplukte bloemen op tafel of naaiden motieven die de kinderen leuk vonden op hun kleren. Aanvankelijk protesteerden de mannen, maar al gauw zagen ze die kleine veranderingen door de vingers omdat ze ‘belangrijkere dingen’ te doen hadden.

Toen deze kleine protestacties lukten, begonnen sommige vrouwen te weigeren om seks te hebben met hun mannen. Ze hadden nog nooit liefdevolle seksualiteit beleefd en in het algemeen vonden zij seks een brute, gewelddadige daad zonder enige verlossende kwaliteit. Intussen begonnen veel jongens seksueel te experimenteren met elkaar. Het seksuele rollenpatroon van hun ouders was zo afschrikwekkend dat de kinderen op zoek gingen naar nieuwe, meer menselijke relaties. De jonge mannen en vrouwen begonnen ‘verliefd’ te worden en zichzelf aan te leren ‘de liefde te bedrijven’ in plaats van het voorbeeld van de ouders te volgen.

Wordt vervolgd

Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl2

DEEL II: Kolonisatie van Mars

Ra vertelt verder over het verloop van de geschiedenis van de planeten in ons zonnestelsel:

Vestiging van de Martiaanse cultuur – Jaar 0

(81) Toen Venus ontdaan was van haar bevolking, werden de Venusianen in beschermende cocons geplaatst en naar Sirius gestuurd voor genezing en ter voorbereiding op hun volgende evolutionaire keuze. Tegen die tijd was Mars al vijfduizend jaar bewoond. In het begin bestond de Martiaanse kolonie alleen uit de verbannen rebellen afkomstig van de stad der mutanten op Venus [deze passage heb ik niet overgenomen uit deel 1; het begrip de ‘mutanten’ moet als volgt worden toegelicht: omdat groepen op Venus te maken kregen met incestueuze nakomelingen, zagen ze er ook uit als afwijkende mensen en werden door de zuivere Venusianen niet erkend, zodat ze vluchtten naar een nieuwe bestemming en dat was Mars].

De oorspronkelijke Martiaanse kolonisten wilden heel duidelijk bewijzen dat zij beter waren dan diegenen die hun verwijding van Venus hadden veroorzaakt. Ze waren vreselijk boos over wat zij beschouwden als het grote onrecht hun aangedaan op hun planeet van oorsprong. Zij namen geen enkele verantwoordelijkheid voor hun eigen daden die hadden geleid tot het einde van hun bestaan daar. Zij besloten dat niemand hen zou voorschrijven wat ze wel en niet mochten doen, en te bewijzen dat ze een betere wereld konden creëren dan die aar ze vandaan kwamen.

Mars leek op een Hof van Eden toen de kolonisten arriveerden. Er was een weelderige plantengroei en er werden veel waterbronnen gevonden. Er waren meren met een vreemd soort water dat moeilijk te doordringen was, het lichaam niet nat maakte en niet aan het lichaam bleef hangen. Het had een kwikzilverachtige compactheid en was duidelijk niet om te drinken of in te baden. De Marianen meden deze plassen dus maar en gebruikten de overvloedige waterbronnen.

Noodzaak om samen te werken was vanaf het begin duidelijk. De eerste kolonisten maakten schuilplaatsen, simpele meubelen en plekken voor voedselopslag. Er was constant onenigheid over zulke dingen als: welk soort bouwwerk voor welk doel gebouwd moest worden; wie meer dan zijn deel van het voedsel genomen had; welke man de seksuele rechten over welke vrouw had. Vanaf het begin waren vrouwen als tweederangsburgers gezien, omdat brute kracht en intimidatie meer gewaardeerd werden dan fijnere manieren. De mannen deden het ‘belangrijke’ werk waar handigheid en intelligentie voor nodig waren, terwijl de vrouwen de ‘dienstbare’ taken deden, zoals verzamelen en voorbereiding van voedsel, kleren en dekens maken, en seksuele bereidheid tonen op het moment dat de man die eiste.

Wat een herkenbare patronen van menselijke gedragingen die wij ook op Aarde meemaken. Het hoort dus tot het algemene evolutionaire groeipatroon waar alle mensen, waar dan ook, op welke planeet van 3D als oefenterrein gaan meemaken om uiteindelijk zelf uit die 3D te ontstijgen.

Wordt vervolgd

Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl1

Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl1

[Bron: Amorah Quan Yin, Menselijke Evolutie in Pleiadisch Perspectief. Petiet / Tiel 1997]

Opmerking vooraf: behalve dat we uit dit boek kunnen opmaken dat de levensevolutie van de mens, beginnend op Venus, vervolgens Mars en ook bij ons op Aarde op volkomen zich op gelijk(waardig)e wijze heeft ontwikkeld, kan er misverstand ontstaan door de term ‘kolonisatie’, die in dit boek voorkomt, maar in een andere betekenis dan in onze huidige taal. Kolonisatie wordt in dit boek gebruikt om nieuwe tijdperken te introduceren van bewoners en engelen van andere planeten om op Venus, Mars en Aarde nieuwe levenslessen te mogen ontvangen (te vergelijken als een stageperiode op een andere planeet om daar ook na die stage te blijven leven en werken). Die nieuwe ‘kolonisaties’ worden door de eigen bevolking ook aan de Hoge Raad van ons universum aangevraagd om het leven op de betreffende planeet te vergemakkelijken. Het is dus – voor mijzelf gesproken – verrassend dat het begrip kolonisatie genoemd wordt omdat wij op Aarde zo gewend zijn aan onze bekende geschiedschrijving dat wij ontstaan zijn op aarde en ‘mogelijk’ te maken hebben gehad met buitenaardse kolonisten die als vijandig en roofzuchtig werden gezien. Dat gaat volledige in tegen de ware spirituele geschiedenis van onze Aarde zoals dat in dit boek wordt beschreven.

Maar belangrijker is de volgende opmerking. Ik heb dit boek al heel lang in huis, maar nu ik het aan het herlezen ben, lees ik het heel anders dan vroeger – en dat gebeurt eigenlijk altijd wel zo -, maar nu ik via mijn afgeronde manuscript klaar heb liggen om in september – op 9-9-2019 – naar de eerste uitgever te sturen die het 3 jaar geleden ook al ontvangen had maar vele veranderingen wenste – heb ik mijn hele overzicht van spirituele evolutie binnen ons zonnestelsel nu netjes in mijn hoofd zitten, en kom ik ook tot de ontdekking dat dit boek mijn theorie helemaal bevestigt. Hoe mooi kun je het hebben. Dat betekent ook dat dit boek een wezenlijk onderdeel van mijn boek gaat uitmaken, maar dan ik een volgende, 2e editie, want nu zou het met nog een maand te gaan teveel werk kosten en moeten er andere delen uit het manuscript geschrapt worden.

Maar het allerbelangrijkste is dat ik nu gelezen heb dat wij allemaal eerst op Venus de eerste fase van evolutie in 3D geleefd en doorgebracht hebben, vervolgens Mars en Maldek en toen hier op aarde de slotfase van onze evolutie in de stoffelijke wereld meemaken.

En deze persoonlijke conclusie maakt het mij vanaf nu ook mogelijk om de huidige politieke ontwikkelingen op aarde te plaatsen in deze evolutie, want het wordt duidelijk dat er vreselijk veel moet gaan veranderen opdat de hele mensheid in 5D gaat komen. Dat gebeurt ook niet omdat ze daar nog lang niet aan toe zijn (dit geldt voor 99% van de mensheid), en zij blijven dus verder in 3D doorleven, maar uiteindelijk zullen alle mensen in dit zonnestelsel gelijktijdig in een ‘basisbewustzijn’ 5D moeten uitmonden omdat anders de evolutie van ons universum wordt tegengehouden. Dus nog heel wat werk voor de huidige lichtdragers aan de winkel.

Voor de goede orde: dit eerste deel gaat over de eerste golf mensen die op Venus is gestart en daar tot de ondergang van die planeet is gebleven, maar daarna vertrokken zijn naar Mars door de 2e fase van evolutie, en deel 3 gaat over de 3e fase op Maldek, en de 4e fase op Aarde, waar 3D wordt afgesloten. Dit eerste en volgende delen zijn in telegramstijl geschreven, omdat het anders te uitvoerig wordt. Lees leesplezier toegewenst!       

(7) Voorwoord: De mensheid is een collectief van oude patronen geworden die de Aarde beperken. Meer dan 104.000 jaar geleden, zoals geschreven in de Azteken-Kalender van de Vijfde Zon, zijn wij Pleiadiers door dezelfde transcendentie gegaan die nu in uw realiteit versneld plaatsvindt. Allen die in hun lichaam blijven tot het jaar 2012, zullen controlerende patronen die de natuurlijke extase van de Aarde blokkeren, loslaten. Dan zul je op het aardoppervlak leven als totaal geaarde wezens, met volledige toegang tot de intelligentie van de melkweg. Je zult je lichaam niet verlaten, maar in plaats daarvan kiezen voor een volledige indaling in he lichaam.

(30) Tegen het jaar 2012 zal het uiterlijk van de Aarde drastisch veranderd zijn. Als we dan aan het eind komen van een 26.000-jarige omwenteling van onze Zon rond Alcyone, dringen wij een fotonengordel met een breedte van ongeveer 2000 jaar binnen. (…) Als er maar genoeg mensen hun eigen Christusbewustzijn bereiken zullen wij als Aards ras verheven worden tot wezens van de vierde- en vijfde dimensie en zullen wij de ergste rampen van onze fysieke omgeving overslaan. Belangrijk is dat wij nu allemaal met zuivere eerlijkheid naar onze karmische patronen en negatieve ego-spelletjes kijken, en daar overheen groeien.

(38) Aankomst van de Andromedaanse Engelen – Jaar 0

De eerste groep engelen werd overgebracht naar Venus. De vibraties van hun lichtlichamen werden zodanig vertraagd dat ze fysiek werden, en zo begonnen zij het leven in menselijke vorm. Natuurlijk was in het begin al hun aandacht gericht op ontdekken. (…)

Klassenverdeling – Jaar 1200

Méér dan 500 jaar lang was muziekontwikkeling het vak met het meeste aanzien en satisfactie voor bekwame Venusianen. Diegenen met minder natuurlijk muzikaal talent vormden de eerste lagere klasse, alhoewel hun diensten aan de muzikanten, zangers en instrumentenmakers nog steeds hoog werden aangeslagen en gewaardeerd. Aan het eind van  de eerste 1200 jaar weerspiegelde de sociale structuur de volgende orde van rang en belangrijkheid: muzikanten en zangers in hoog aanzien; ontwerpers en makers van instrumenten van hoge kwaliteit; middenklasse producenten van instrumenten door anderen ontworpen; (…)

(39) Echter, na 1200 jaar van Venusiaanse beschaving, begon een nieuwe klasse te ontwikkelen als gevolg van incest. (…)

(42) Steeds meer groeide verloochening van spirituele waarden en spirituele schoonheid tot op gelijke hoogte met de obsessie met fysieke vorm en fysieke prestaties. Tegen het 2000ste jaar van de Venusiaanse geschiedenis werd creatie van schoonheid door fysieke kunstvormen toegevoegd aan de lijst van gewenste prestaties en hiermee werd weer een nieuw gebied van competentie en klassenverdeling gecreëerd. (…) Tegen de tijd dat de oorspronkelijke kolonie zich volledig en in die mate had ontwikkeld – na zo’n 3500 jaren -, was de maatschappij geheel in klassen verdeeld, en autonomie nog slechts een droom voor de armen – en een verwrongen grap voor de rijken.

Het begin van misdaad – Jaar 3500

(46) De misdadigers verlaten de originele kolonie – Jaar 3800

Rond het 3800ste jaar van de Venusiaanse kolonie vertrok een groep rebellen uit de oorspronkelijke kolonie om ergens een kolonie te vestigen waar ze een eerlijke kans zouden krijgen. (…)

(48) Rebellen grijpen de macht en verklaren oorlog – Jaar 3801

(49) Einde van de eerste evolutionaire cyclus – Jaar 5200

(52) De aankomst van de Afgezanten van het licht – Jaar 5200

(53) De door de Hoge Raad gestuurde Afgezanten bleven op Venus als adviseurs, diplomaten, spirituele leraren, en trainers van spirituele leiders die de Afgezanten zouden opvolgen bij hun vertrek over zo’n 500 jaar. Dit keer werd besloten dat steeds om de 500 jaar enkele engelen, die tot nu toe buiten de fysieke wereld waren gebleven, geboren zouden worden om de Venusiaanse mensen op hun evolutionaire pad te houden en ze te herinneren aan de lessen uit het verleden. (…)

De angst om op zichzelf te vertrouwen was de voornaamste oorzaak van de repressie en zelfontkenning van de Venusianen voor de gehele tweede 5200-jaar cyclus; fysieke vooroordelen en arrogantie waren de andere grote oorzaken. (…)

(54) Meditatie en Mahayana-bewustzijn groeit – Periode van 10.400 tot 15.600

(55) Een nieuw ras wordt geboren – Jaar 15.600

Tegen het eind van de 5200-jaar cyclus werd een nieuwe uitdaging geïntroduceerd aan de groep. De Hoge Raad en het Venusiaanse hogere groepsbewustzijn besloten samen om een nieuw ras te introduceren om de Venusiaanse spirituele evolutie uit te testen in zijn mogelijkheden voor een nieuwe ervaring die alles zou omvatten. (…)

(56) Gemengde Huwelijken – Jaar 16.600

(58) ‘Mens tegen natuur’-overtuiging overheerst – Jaar 20.800

(59) Toen de laatste eeuw va dit vijfde tijdperk aanbrak, na bijna 26.000 jaar van kolonisatie, was Venus zo op de hedendaagse Aarde gaan lijken dat de twee planeten gezien kunnen worden als bijna identieke tweelingzusters. Het verschil lag alleen in het feit dat Venus dunner bevolkt was en geen oorlog kende.

Deze periode was een keerpunt voor de Venusiaanse evolutie. Toen de tijd kwam voor de 5200-jarige herziening, was de Venusiaanse groepsgeest zo ver verwijderd van het hogere collectieve bewustzijn dat het leek alsof er een grote sluier, een dik donker net hing in de atmosfeer rond de planeet. Etherisch gezien zag het eruit als een geometrische lineaire constructie. Het weerhield het meer verfijnde licht en de stalingspatronen van de zon om in zuivere vorm de atmosfeer binnen te dringen. De straling van de zon nam het netvormige, vloeiende patroon over, in plaats van zijn eigen integriteit te bewaren [?]. (Deze sluier, of netvormig patroon om de planeet, lijkt veel op wat er momenteel om de Aarde gevormd is). Er kon weinig ondernomen worden zonder de interventie van de opperwezens, en die waren niet bereid om in te gaan tegen de vrije wil van de Venusianen. 

[zie ook vervolg]

Handhaving van de rechten van de groep en van elk individu om evolutie te onderzoeken als autonome wezens, stond voorop in de gedachtegang van de Hoge Raad en van An toen zij dit dilemma analyseerden. Het hogere bewustzijn vroeg om hulp in de vorm van het wegbranden van de sluier en een bombardement van de planeet met gecodeerde zonnestralen teneinde een planetaire chaos te creëren. Vuur zou over de planeet uitbreken en de mensen forceren om weer samen te wreken voor een staat van bescheidenheid en spiritueel bewustzijn. De Hoge Raad gaf toe dat dit een mogelijkheid was, maar geen erg waarschijnlijke. Ze geloofden dat de Venusianen te ver hee waren om dit soort boodschappen nog te zien in natuurlijke rampen zoals dat vroeger het geval was. Ze zagen ook dat de beschaving heel dicht bij zelfsvernietiging stond door haar experimenten met explosieven en atoomonderzoek.

(60) Uiteindelijk werd besloten tot het uiterste moment te wachten om te zien wat de Venusianen op eigen houtje zouden ondernemen. Maar omdat de gemeenschap bijna aan het eind van de vijfde 5200-jaar cyclus stond, kon de hiërarchie de vorige beslissing intrekken en nieuwe engelen en engelachtige wezens geboren laten worden om de mensen te waarschuwen. De uitvoering van dit plan bracht een spirituele revolutie met zich mee, hoewel niet meer dan zo’n 20 procent van de mensen hierbij was betrokken. De rest van de bevolking vond deze spirituele mensen maar misleide verschoppelingen en negeerde hen tot het te laat was.

Chemisch veroorzaakte rampen – Jaar 25.980

De verwachte chemische explosies vonden plaats ongeveer twintig jaar voor het einde van het tijdperk en leidden tot bevingen, atmosferische vuren, waterverontreiniging, overstromingen, het opdrogen van rivieren en algehele chaos. Ongeveer eerderde van de bevolking overleefde. De overgeblevenen waren het er, als groep, over eens dat zij hulp nodig hadden om meer te bereiken dan waartoe ze zelf in staat waren. Dit bood de Hoge Raad de gelegenheid om hulp te sturen.

(61) Spirituele waarden keren terug – Jaar 26.000

Aan het einde van de 26.000-jarige cyclus staken er enorme stormen op over de wateren van Venus; gigantische vloedgolven spoelden over de kusten. Landmassa’s werden bedolven onder water, het regende dagenlang en de mensen moesten weer samenwerken om te overleven. De meesten deden dat ook en beloofden een nieuw begin te maken, weer de waarde te zien van iedere ziel, en de betekenis van evenwicht te herontdekken. Toen de herindeling van het land en water ten einde kwam, bleef er nog steeds een kleine strook land tussen de Venusianen en de oceaan. Dit was een constante herinnering aan het gegeven dat leven heilig is, altijd in beweging en in ontwikkeling, en dat het om coöperatie en niet om controle vroeg.

(62) Introductie van dieren – Jaar 31.200

Aan het einde van deze cyclus vroeg het hogere collectieve bewustzijn in éénheid aan de Hoge Raad om de mens weer een kans te geven een nieuw ras te mogen verwelkomen en te integreren in zijn cultuur. Het belangrijkste motief hiervoor was om het zelfvertrouwen van de groep te herstellen door hen te confronteren met een uitdaging waarin zij bij een vorige gelegenheid gefaald had. Het tijdperk eindigde met de landing van een enorme komeet in de oceaan. Dit had geen grote zichtbare veranderingen tot gevolg, maar wel een klimatologische voorbereiding voor de introductie van een nieuw ras. Dit nieuwe ras betond uit zoogdieren, waaronder ook dolfijnen, bruinvissen en walvissen. Voor het eerst werden wolven, prairiewolven, andere hondachtigen, kleine katachtigen, herten en beren gezien. Nieuw waren de marterachtigen. Andere kleine zoogdieren werden naar de planeet gebracht, met de algemene instructie aan de Venusianen: ‘Zorg voor je broeders.’

(63) Herontdekking en reconstructie van de verloren Mutantenkolonie – Jaar 31.400

(65) Dieren worden gedood, de kloof tussen mensen wordt dieper – Jaar 31.925

Nieuwe verbindingen van de koloniën – Jaar 32.300

Tijdens de rest van de 5200-jarige cyclus werd onderzoek gedaan naar menselijk gedrag en emotionele reacties. Psychologie van de mens werd geboren als een vak en als bron van onderzoek. Er ontstond een eerste basis voor het idee dat alle wezens, mens of dier, behoefte hebben aan een gevoel van veiligheid, vertrouwen en vertrouwd worden, respecteren en respect krijgen, liefde ontvangen en liefhebben.

(66) Beleid van ‘Even verder niet mee bemoeien’ – Jaar 36.400

Aan het einde van deze 5200-jarige cyclus waren de mensen redelijk tevreden. De hoeveelheid dieren en mensachtigen was te overzien en er was een evenwichtige uitoefening van kunst, landbouw, psychologie en spiritualiteit. Toen het werd voor een evaluatie van deze cyclus heerste onder de mensen vooral de wens naar een eenheid in diversiteit en vreedzame samenleving. Hoewel ze zware tijden hadden doorgemaakt hadden ze veel geleerd en waren ze er beter van geworden. De Hoge Raad vroeg vervolgens aan het hoger groepsbewustzijn wat de wensen waren voor de volgende 5200 jaar. Er werd besloten dat, nu alles goed was zoals het was, een beleid van ‘Even verder niet mee bemoeien’ en een natuurlijke ontwikkeling van gebeurtenissen toegestaan zou worden. De Hoge Raad stemde daarmee in en beperkte zich tot wat verspreide stormpjes om overgebleven oude gedachtepatronen in de atmosfeer af te breken. Gedurende een paar eeuwen was alles vreedzaam en gezond op Venus. Toen deed zich een vreemd verschijnsel voor: zonder enige verklaarbare reden begonnen mensen depressief te worden. Lethargie maakte zich meester van de jongere generaties. Zij konden niets vinden om in te geloven of actie op te nemen. Mensen raakten in verwarring omdat oppervlakkig gezien alles normaal leek. Delegaties van beide steden kwamen bijeen en vergeleken hun verhalen, om weer tot de conclusie te komen dat deze gelijk waren.

Men besloot nog dezelfde dag in beide steden al het werk neer te leggen voor een bijeenkomst in meditatie en discussie om een oplossing te zoeken, of in ieder geval om het probleem te leren begrijpen. Het was sinds de eerste kolonisatie niet meer voorgekomen dat alle mensen zich verzamelden met een  gemeenschappelijk doel. Het was een krachtige tijd. Deze bijeenkomsten leidden tot de volgende conclusie: (1) apathie was ontstaan omdat er niets resteerde om de jonge mensen te inspireren; (2) vele mensen van middelbare of oudere leeftijd waren depressief door het gevoel dat hun leven heen zinvol doel meer had; (3) men existeerdeal honderden jaren vreedzaam en zonder uitdaging, en uit overlevering viel te begrijpen dat het de uitdagingen waren die steeds tot vereniging en inspiratie hadden geleid; (4) we wensen geen rampen alleen maar om ons te inspireren, maar we hebben wel inspiratie nodig om verder te kunnen groeien; (5) we vertrouwen erop dat het hogere groepsbewustzijn ertoe in staat is om ons dátgene te brengen wat we nodig hebben en wij zijn het erover eens dat we zullen moeten vragen om interventie door de Hoge Raad en An om ons een nieuwe spirituele inspiratie te sturen zodat we kunnen blijven groeien.

Tijdperk van Verlichting – Jaren 38.200 tot 46.800

Na deze laatste conclusie en overeenstemming werden nieuwe engelen en lineaire wezens naar Venus gestuurd om daar geboren te worden. Gedurende de volgende 1000 jaar verliet ongeveer een derde van de menselijke bevolking Venus na de dood en werden ze voorbereid in de etherische wereld voor reïncarnatie op Mars en vereniging met hun vroegere Venusiaanse voorouders. Intussen brachten de nieuwgeboren wezens nieuwe spirituele praktijken, technieken voor genezing, en inspiratie voor verlichting. Grote meesters werden ook naar beide steden gestuurd en vele mensen ervoeren een verlichte staat van zijn, van wonderen, en het verlangen om van hun mede-Venusianen te helpen in hun groei naar soortgelijke staat van extase. Het tijdperk van Verlichting was aangebroken op de planeet door gezamenlijke erkenning dat het leven een voortdurende evolutie noodzakelijk is. (Deze erkenning is momenteel hard nodig op Aarde om de huidige tendensen te keren naar een meer positieve en spirituele instelling).

Tijdens de resterende tijd van die 5200-jarige cyclus en voor de gehele daarop volgende cyclus bloeide de spirituele evolutie, werden er inwijdingstrainingen gehouden, en namen verlichting, ascese, en communicatie met de hogere dimensies toe.

(69) Nieuwe beschadigde wezens komen aan – Jaar 46.900

(71) De Venusiaanse ondergang – Jaar 47.000

“Verbind u met uw hart en u bent de sterkste mens op aarde….”.

19 juli 2019 / via Martha Krul

De nieuwe tijd is begonnen……

Er is meer veranderd dan waarvan de mens zich bewust is.

Het is duidelijk dat er op grote schaal is losgelaten.

Er komt een andere wind, zoals jullie zeggen.

En die wind gaat echt vanuit een andere hoek waaien.

Een lange periode van voorbereiding is hieraan vooraf gegaan.

Begrijpelijk dat de mens hierdoor onrustig werd.

De mens kon niet begrijpen wat er allemaal nodig was aan voorbereiding om dit grote proces met elkaar tot uitvoering te gaan brengen.

De mens heeft eigenschappen die bij de mens behoren.

De mens wil dingen zien gebeuren.

Wil die verandering zien.

Wel, het is zover dat er grote dingen gebeuren.

De mensen zijn in grote getale aan het veranderen.

De mens wordt in hoog tempo transparanter.

De mens voelt en begrijpt meer van het functioneren in het universum.

De verandering op aarde is ingezet.

De mens zal het daar niet in alle opzichten gemakkelijk mee hebben.

Wat er in het duister is gebeurd op aarde, gaat het voorstellingsvermogen van velen te boven.

De duistere kant is steeds verborgen gebleven.

De krachten van licht en liefde zijn zo sterk toegenomen dat de kracht van het duister, letterlijk door het licht wordt doorbroken.

Alles wordt in het licht gezet en dat is nu bezig, in hoog tempo.

Het is moeilijk te bevatten, hoe duister het duister op aarde is geweest.

Met welke kracht het duister zich voor zo lange tijd heeft kunnen manifesteren.

Wanneer men iets onder druk opent is het niet meer te sluiten.

Dat geldt nu ook voor het duister.

De lichtkrachten hebben de deur naar het duister verlicht en geopend.

Die deur kan nu niet meer gesloten worden.

Dit is een van de belangrijkste momenten in dit proces op aarde.

De kracht van het duister is gebroken door de liefde en de verbinding van mens en universum.

Nu gaat de mens de “kracht” van de liefde en het licht echt leren kennen.

Die kracht is de sterkste kracht die er is.

Net als kwetsbaarheid een hele sterke kracht is.

Zo is dat ook met het licht!

Die deur is nu geopend.

Verbindt u met uw hart en u bent de sterkste mens op aarde.

https://spiritualroseofsilence.blogspot.com/

Het Pad naar het Hart van het Universum dl7

‘Het derde Pad is Râja-Yoga-Mâtga, het Pad van Râja-Yoga: het Pad dat het opwaarts strevende wezen volgt teneinde vrijheid en Licht te verwerven; de werkelijke vereniging met het innerlijk Zelf te bereiken door zelf bepaalde pogingen. En het vierde Pad dat beschouwd wordt als bestemd voor de uitverkorenen onder de mensen, werd het Jnâna-Mârga, het Pad van Wijsheid genoemd; het “Pad” van de grote zieners en Wijzen en, in het algemeen gesproken, van het edelste deel der mensheid.

Waardevolle ontdekking over Keltische mythen en sagen dl1

Gisteren bij toeval in een kringloopwinkel aangelopen tegen een boek over Keltische mythen en sagen, en wat ontdekte ik: het zijn realistische tijdsbeelden uit de verre oudheid over de toenmalige menselijke gemeenschappen, want 1/2/3D loopt en 5D liepen toen door elkaar heen. Daarom ga ik de komende tijd uit dat boek lezen en er blogs van maken.

Het eerste verhaal heet: ‘Connla en het elfenmeisje’

‘Connla van het Vlammend Haar was een zoon van Conn van de Honderd Gevechten. Op een dag toen hij naast zijn vader op de heuvel van Usna stond, kwam er een vreemd gekleed meisje naar hem toe.

“Waar kom je vandaan, meisje?” vroeg Connla.

“Ik kom van de Vlakten van de Eeuwige Levenden”, zei ze. “Daar bestaan geen dood en zonden. We hebben er altijd vrij en, vrolijk als we zijn, hebben we nooit van iemand hulp nodig. Ruzie maken doen we evenmin. Omdat we in de ronde groene heuvels wonen, noemen de mensen ons een Heuvelvolk.”

De koning en al zijn metgezellen waren verbaasd dat ze een stem hoorden spreken zonder dat ze iemand zagen. Want behalve Connla kon niemand het elfenmeisje zien.

“Tegen wie heb je het, mijn jongen?” vroeg Conn.

Daarop antwoordde het meisje: “Connla praat met een jong, blond meisje, dat geen dood en ouderdom in het vooruitzicht heeft. Ik hou van Connla en nu vraag ik hem mee te gaan naar Moy Mell, de Vlakte van het Genot, waar Boadag voor eeuwig koning is. Dat land heeft geen verdriet en zorgen gekend sinds hij er koning is. Kom met mij mee, Connla van het Vlammend Haar, blozend als de dageraad met je getaande huid. Een elfenkroon ligt klaar om je knappe gezicht en koninklijke verschijning te sieren. Kom met mij mee, dan zul je knappe trekken en je jeugd noot verdwijnen, tot aan de dag des oordeels.”

De koning, die angstig werd door de woorden van het meisje, dat hij wel kon horen maar niet kon zien, richtte zich tot zijn druïde, die Coran heette.

Wordt vervolgd