- DEMONEN
’The phenomenon of UFOs does exist, and it must be treated seriously.’
Mikhail Gorbachev, former President of the Soviet Union.
Twee weken later verschijnt John Lennon in mijn droom. Hij draagt een wit gewaad, waardoor hij een beetje lijkt op Jezus, en zit onder een dode boom. Ik loop naar hem toe. Wanneer ik bij hem ben, kijkt hij op en gebaart me om naast hem te komen zitten. Met zijn wijsvinger tekent hij in het zand een symbool. Het lijkt op een Egyptisch hiëroglief.
‘Wat betekent dit, John?’
Hij geeft geen antwoord, maar wijst naar de boom.
‘Boom? Dood?’
Weer geeft hij geen antwoord.
Het begint nu te sneeuwen. De vlokken zijn gemaakt van prachtige geometrische patronen in eindeloos veel sprankelende kleuren. Wanneer de vlokken op onze lichamen neerdwarrelen, verdwijnen ze in ons. We lachen er om en ik voel me als een kind dat met zijn beste vriend in de sneeuw speelt. Elke keer dat een sneeuwvlok mijn lichaam in gaat voel ik een tinteling door me heen gaan, alsof ik meer energie krijg, meer inzicht. Het lijkt alsof ik een soort upgrade krijg.
De hoeveelheid energie die mijn lichaam binnenstroomt, wordt op een gegeven moment zo groot dat het moeilijk te hanteren wordt. Ik voel me extatisch, maar ook tot het uiterste gespannen. Mijn zenuwstelsel trekt het haast niet meer om al deze nieuwe informatie te verwerken. Maar toch wil ik niet dat het stopt. Ik sluit mijn ogen en open mijn armen naar de hemel. Meer, geef me meer! Ik wil het allemaal ervaren, ik wil de hele kosmos in me opnemen!
Dan stopt het ineens met sneeuwen. De zon gaat schijnen. Ik open mijn ogen en zie dat de boom tot leven is gekomen. Het is de meest weelderige boom die ik ooit heb gezien. Op de een of andere manier weet ik dat dit de Boom des Levens is. Ik verbaas mij over het wonder van dit alles, begin te lachen en kijk naar John. Maar hij is verdwenen.
Ik kijk om me heen en roep naar hem: ‘John, waar ben je? Kom terug! Ik wil begrijpen wat dit alles betekent!’
Opeens zie ik hem in de verte. Hij gaat net een groot landhuis binnen dat op de heuvel ligt. Ik wil hem waarschuwen om niet naar binnen te gaan omdat de Duivel daar woont. Ik roep naar hem maar hij lijkt mij niet te kunnen horen. Vlak voordat hij de deur opent kijkt hij nog even achterom en wijst op het symbool in het zand.
Dan sluit de deur zich. Ik kijk omhoog naar de boom. De boom is dood.
Die middag heb ik een afspraak met een professor in de astrofysica. Ik wil hem spreken om meer te weten te komen over hoe universa, sterrenstelsels, zwarte gaten, enzovoorts werken. Professor Daniel Lichtenberg is precies de man die mij alles over deze complexe materie kan uitleggen. En meer dan dat, aangezien hij niet alleen een harde wetenschapper is, maar ook veel weet van astrologie, alchemie en esoterische wijsheid.
‘Thee?’
‘Graag.’
‘Momentje, ik ben zo terug.’
Terwijl de prof in de keuken bezig is, bewonder ik zijn boekenkast. Er is een hele plank gewijd aan Hermes Trismegistus, waarvan wordt gezegd dat hij een van de grootste leraren van de mensheid was. Deze mysterieuze figuur was alchemist, wiskundige, architect, botanist, taalkundige, genezer, sterrenkundige en nog veel meer. De Egyptenaren kennen hem ook en noemen hem Thoth. Volgens hen gaf Thoth hen de kennis om verbazingwekkende structuren te bouwen, zoals de Grote Piramide en de Sfinx op het Giza plateau. Ik blader door een van de boeken en ineens valt mijn blik op een symbool dat ik herken. Het is het symbool dat John mij de afgelopen nacht liet zien.
Wanneer professor Lichtenberg terugkomt met de thee vraag ik hem of hij de betekenis ervan weet.
‘Laat mij eens kijken. Oh ja, dit is een zogenaamde Amenta, het symbool dat de Egyptenaren gebruikten voor de onderwereld, het land van de doden. Waarom wil je dat weten?’
‘Dit klinkt misschien wat vreemd, maar ik droomde vannacht over dit symbool. John Lennon verscheen in mijn droom en tekende dit in het zand.’
‘Werkelijk? Wat bijzonder dat John Lennon in je droom verschijnt. Ik ben groot fan van de man.’
‘Ah, u bent een man naar mijn hart. Ik beschouw The Beatles als een van de zeven wereldwonderen. Voor mij staan zij op dezelfde hoogte als de Grote Piramide en de Hangende Tuinen van Babylon.’
‘Haha, zo heb ik The Beatles nooit bekeken, maar ik ben het wel met je eens. Ik heb wel eens in een oud document gelezen dat er ooit, wanneer de mensheid in een penibele situatie terecht was gekomen, vier engelen zouden komen om licht te brengen. Ik heb wel eens gedacht dat het The Beatles waren die werden beschreven. In mijn optiek is het niet overdreven om te stellen dat die vier engelen uit Liverpool de wereld van de ondergang hebben gered.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Tijdens de jaren zestig was er een conjunctie van planeten die makkelijk tot een wereldwijde catastrofe had kunnen leiden. Ik verwachtte iets immens, maar tot mijn verbazing gebeurde er niets. Ik begreep het niet en bestudeerde telkens weer mijn astrologische charts. Wat zag ik over het hoofd? Op een dag viel het kwartje. De interventie kwam niet van de sterren, maar van de Aarde. De impact die The Beatles hadden op de stemming van de mensheid, had de koers van de geschiedenis veranderd.’
‘Hebben de Beatles een wereldwijde ramp voorkomen?’
‘Ja, ik vermoed dat het geluk, de vreugde en de opwinding die zij veroorzaakten, de snelheid van de atomen deed toenemen. Zij creëerden hiermee een verhoogde vibratie. De Aarde accelereerde omdat de mensheid feest begon te vieren. Doordat wij in een hogere frequentie terecht kwamen, stapten we uit de destructieve tijdlijn die mijn charts lieten zien, en creëerden een nieuw tijdspad voor de mensheid. Wil je wat chocolade?’
‘Ja, graag.’
Hij loopt naar zijn bureau en pakt een gouden doos, van precies dezelfde soort als die van Time Bender in Amerika.
‘Hee, die heb ik eerder gezien. Dat zijn helende pastilles, nietwaar?’
‘Ja, ze worden Chocolights genoemd en worden in een fabriek niet ver van hier gemaakt.’
Hij wacht tot ik mijn chocolaatje op heb en kijkt naar me. Het heeft een kalmerend en verzachtend effect. Ik adem diep in en glimlach.
‘Wow, wat zit er in deze chocolaatjes?’
‘Het is een alchemistisch proces.’
‘Waar kan ik ze krijgen?’
‘Ik zal je het adres geven voordat je vertrekt.’
‘Dank u.’
Ik begin te begrijpen dat het niet toevallig is dat ik bij professor Lichtenberg ben. Voordat ik hem meer ga vragen over hoe het universum in elkaar steekt, wil ik meer weten over John Lennon: ‘Mag ik u iets vragen? Het gaat over iets dat me al jaren bezighoudt. Misschien kunt u mij helpen. Toen John Lennon werd vermoord was ik daar erg van ondersteboven en luisterde naar zijn teksten. De woorden van de laatste songs die hij schreef, waren nogal heftig, alsof hij voorvoelde dat er iets met hem zou gebeuren. Denkt u dat hij wist dat hij zou sterven?’
‘Wel, ik weet in ieder geval zeker dat hij zich bedreigd voelde. Hij had natuurlijk een hoop invloed. Zijn politieke publiciteitsstunts zoals de ‘War is Over’ campagne sprak miljoenen mensen van over de hele wereld aan. Hij had rechtstreeks toegang tot de mondiale media. Voor sommige mensen was hij de gevaarlijkste man op Aarde. Hij stond onder constante surveillance van de FBI. Zijn appartement werd in de gaten gehouden, hij werd gevolgd, en zijn telefoon werd afgeluisterd. Zijn belagers hielden zich bepaald niet op de achtergrond en probeerden hem bewust bang te maken. John vertelde niet lang voor zijn dood aan een vriend dat als er iets met hem of Yoko zou gebeuren, dat het dan geen ongeluk zou zijn.’
‘Is hij vermoord omdat hij een bedreiging vormde voor de heersende macht?’
‘Dat denk ik wel ja. Lennon rammelde aan hele duistere kooien.’
‘Dus u zegt eigenlijk dat de man die hem vermoordde niet een verwarde dwaas was die aandacht wilde hebben, zoals de media beweren?’
‘Ik geloof niet dat Mark David Chapman uit was op aandacht. Hij wilde niet eens met de pers praten. Volgens detective O’Connor, de eerste die met Chapman op het plaats delict sprak, zag hij eruit alsof hij was geprogrammeerd. Hij gedroeg zich als een zombie. Hij bleef daar gewoon rondhangen en wachtte op de politie die hem kwam arresteren.’
‘Heeft Chapman ooit iets gezegd over waarom hij de moord pleegde?’
‘Er is een documentaire van de BBC waarin hij zegt dat hij in zijn hoofd steeds opnieuw hoorde: “Doe het, doe het, doe het”. Hij herinnert zich niets van het moment dat hij de trekker overhaalde.’
Direct na mijn interview met Daniel Lichtenberg rij ik door naar de Zuidas. Als er iemand verantwoordelijk is voor de moord op John Lennon, dan is het Hidden Hand. Ik wil weten wat hij hierover te vertellen heeft. Ik voel een grote gerechtvaardigde woede en wil hem hiermee confronteren.
De lobby van het gebouw is nog steeds angstvallig verlaten en dit keer is zelfs de strenge secretaresse in geen velden of wegen te bekennen. Ik wacht een paar minuten en loop dan naar de lift. De deuren staan open en ik druk op de knop naar de bovenste verdieping. Het wordt weer koud. Wanneer de deuren opengaan, zie ik Hidden Hand achter zijn bureau zitten. Hij kijkt naar me alsof hij mij verwachtte.
‘Ga zitten.’
‘Dank u. Sorry dat ik zo kom binnenvallen, maar er is iets waarover ik met u zou willen spreken. Het houdt mij al jaren bezig; de dood van John Lennon. Heeft u die moord georkestreerd?’
Hij fronst zijn wenkbrauwen in een gebaar van ongeloof over zoveel onnozelheid en ontwijkt mijn vraag met een indirect antwoord: ‘Kennelijk begrijp je nog steeds niet met wie je te maken hebt. De wezens die jullie regeringen controleren zijn zo ver afgedreven van hun ware aard dat zij niet langer toegang hebben tot hun inherente natuurlijke levenskracht. Zij hebben geen enkele intentie om terug naar huis te gaan en zoeken in plaats daarvan naar de voeding van negatieve energie. Zij leven op jullie energie door jullie te terroriseren.’
Ik besluit niet al te hard aan te dringen en volg zijn redenering: ’Dus eigenlijk zijn deze wezens net zo gevangen in dit spel als wij?’
‘Dat is correct. Zij zitten gevangen in de vierde dimensie negatieve cyclus. Zij moeten jullie oogsten, aangezien er geen negatieve oogst is voorbij deze dichtheid.’
‘OK, ik begrijp dat deze wezens ons in een negatieve spiraal moeten houden om zich met onze angst te voeden, maar wat bedoelt u met een negatieve oogst?’
‘Een oogst is een specifieke tijd in de grote Kosmische Cyclus waar vernieuwing plaats vindt. Op dit moment is jullie planeet aan het ascenderen naar de vierde dichtheid. Tijdens deze ascentie zal er een drievoudige splitsing zijn voor de zielen die op Aarde wonen. Degenen die voornamelijk negatief gepolariseerd zijn, zullen met ons meegaan wanneer wij evolueren door de negatieve – of Dienstbaar aan Jezelf – oogst. Wij, Lucifer, moeten dan hard werken om het karma, opgedaan door alle negativiteit die wij op deze planeet hebben gecreëerd, af te lossen. Wanneer we dat eenmaal hebben gedaan, zullen we vrij zijn om opnieuw onze plek in te nemen als zesde dimensie leraren van wijsheid voor dit hele melkwegstelsel.’
‘Hoe zit het met degenen die positief georiënteerd zijn?’
‘Degenen die meer positief georiënteerd zijn geweest – Licht en Liefde – zullen evolueren naar een prachtige nieuwe vierde dimensie Aarde, waar jullie zullen werken aan het leren leven vanuit liefde en compassie. Het zal een hele mooie en gouden eeuw voor jullie zijn. De vierde dichtheid zal jullie beginnen te openen voor jullie ware krachten als unieke geïndividualiseerde aspecten van de oneindige Schepper. Het zal een heel magische tijd voor jullie zijn.’
‘En degenen die tussen de twee polariteiten in zitten?’
‘De lauw-warmen zullen een periode van nulpunt tijd ervaren die extatisch zal zijn. Zij zullen zich helemaal één voelen met de Schepper, wat hen een bemoedigende herinnering geeft en een glimp van wie ze werkelijk zijn voordat de sluier van vergetelheid nogmaals op hen zal neerdalen.’
‘Dus, zij zullen zelfs niet merken dat er iets is gebeurd?’
‘Dat klopt. Wanneer de transitie volledig is voltooid, zal de nulpunt tijd eindigen en komen zij in hun nieuwe Spel-omgeving terecht. Zij zullen er hetzelfde uitzien, hetzelfde denken, hetzelfde voelen, enzovoorts. Het zal zijn alsof ze een mystieke ervaring hebben gehad en vervolgens zal het leven voor hen doorgaan alsof er niets is gebeurd: dezelfde huizen, familiesituaties, banen, vrienden, geliefden. Alles zal hetzelfde lijken als voorheen. Zij zullen zich de Grote Oogst niet herinneren en de Aardeveranderingen die plaatsvonden toen de planeet zichzelf genas en regenereerde. Maar zij zullen zich wel de mystieke ervaring herinneren, en dat zal hen hoop geven en een nieuwe gelegenheid om een meer positieve toekomst voor zichzelf te kiezen.’
Ik begrijp dat Hidden Hand zich aan zijn deel van de deal moet houden. Hij moet zo negatief zijn als mogelijk om te slagen en van 3D naar 4D te ascenderen. Maar het Spel dat hij beschrijft lijkt me behoorlijk oneerlijk: ‘Jullie zijn zo geavanceerd op het gebied van hersenspoeling, genetische manipulatie, ruimte-tijd reizen, robotica, implantaten, elektronische rasters en al dat soort zaken, dat onze positie nogal hopeloos lijkt. En elke keer dat iemand hier ontwaakt en zijn kop boven het 3D maaiveld uitsteekt, wordt die in koele bloede vermoord, zoals jullie met John Lennon hebben gedaan.’
Hij zucht een beetje geïrriteerd, en zegt: ’Je bekijkt het nog steeds vanuit een verkeerd standpunt. Zie dit soort zaken als een test. Is het je ooit opgevallen dat je, juist wanneer je denkt dat je iets hebt gevonden dat als “waar” voelt, er iets gebeurt dat je direct doet twijfelen? Dat gebeurt de hele tijd. En dat is niet toevallig maar is deel van het ontwerp van dit Spel. Jullie kunnen dit echter niet zien, omdat het plaatsvindt in een dimensie voorbij de 3D realiteit waarin jullie gevangen zitten. Wanneer je het grote plaatje zou zien, zie je dat alles met alles samenhangt, dat er synchroniciteit is. Het is allemaal toe te schrijven aan de magie van onze oneindige Scheppers’ ingenieuze creatieve geest en geweldige gevoel voor humor en ironie.’
‘Dus het vermoorden van John Lennon was onderdeel van dit geweldige gevoel voor humor en ironie en een test voor ons?’
‘Je begint het eindelijk te begrijpen. Ik weet dat je boos en verontwaardig bent, maar kun je zien hoe een test werkt? Wanneer je iets vindt dat je als “waar” ziet en het wilt integreren in je geloof-systeem, word je daarna direct getest, in de vorm van een gebeurtenis die je direct weer doet twijfelen aan je nieuwe waarheid.’
Hij leunt achterover en neemt me op. Dan: ‘Hoe kun je ooit weten of je nieuw ontdekte waarheid echt waar is, als je er niet in wordt uitgedaagd en op wordt getest? De test voor waarheid is deze: in weerwil van de test waaraan je wordt onderworpen, blijf je achter je nieuwe waarheid staan, aan datgene dat jij diep van binnen ervaart als werkelijk waarachtig, of ga je twijfelen en zwalken?’
Ik voel me heen en weer geslingerd door zijn slimme woorden en begin zo langzamerhand aan alles te twijfelen: ’Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat waar is of niet. Ik bedoel, kijk naar mij! Hier zit ik dan te luisteren naar de Meester van Misleiding, en ik vraag hem – of all people – om advies over hoe ik waarheid van valsheid kan onderscheiden. Ik lijk wel gek! Deze testen waar u het over heeft, voelen voor mij niet bepaald als testen, maar eerder als bestraffingen.’
Hij geeft geen antwoord, maar pakt een lange, elegante sigaar uit een zilveren kistje en steekt die rustig aan. Wanneer die brandt, blaast hij ringen richting het plafond. Hij laat de spanning tussen ons hangen en kijkt door de blauwe rook met een ironische grijns naar me. Hij lijkt te genieten van mijn verwarring en is nog een tijdje stil.
Net als ik er genoeg van heb en aanstalten maak om op te staan, zegt hij: ’De wet van karma is geen bestraffing. Het is een middel om te leren, in dit Spel gebracht om persoonlijke groei en ontwikkeling te bewerkstelligen. Als je de consequenties van je handelingen en acties voelt, is er een grotere kans dat je de volgende keer een andere koers zal varen. Een karmische cyclus komt pas tot voltooiing wanneer je de lessen hebt geleerd die je moest leren. Als je dezelfde fouten blijft herhalen, zul je net zolang in die cyclus blijven, totdat de boodschap doordringt. Zorg er daarom voor dat het effect van jouw aanwezigheid op degenen die je gedurende jouw reis tegenkomt, positief en gunstig is.’
Ik kijk hem nu vol ongeloof aan en zeg: ‘Vertelt u – degene die er plezier in schept om dood en verderf te zaaien – mij nu dat ik een positieve houding moet hebben ten aanzien van mensen die ik ontmoet en hen niet moet beschadigen? Hoe kunt u, die in koelen bloede John Lennon vermoorde, zoiets zeggen en waarom zou ik dat van u moeten aannemen?’
Deze hoofdpersoon heeft er niets van begrepen, want John Lennon is wel in koelen bloede vermoed, maar de ziel van Lennon wist dat dit zou gaan gebeuren. Alles ligt immers vast. Hieruit blijkt eens te meer hoe moeilijk materialistische mensen iets kunnen begrijpen van de geestelijke codes die ons leven begeleiden!
Hij glimlacht nu niet meer, maar kijkt me aan met donkere, glinsterende ogen, en opeens herinner ik me: dit is Lucifer! Ik krimp haast ineen onder zijn demonische en dwingende blik en voel me verkillen tot op het bot. Snel voeg ik eraan toe: ‘Het spijt me, neem me niet kwalijk. Het punt is dat ik nooit over de dood van John Lennon heen ben gekomen. Hij was mij zo dierbaar. Hij voelde als een ware vriend.’
Hij wendt zijn blik af en knikt: ‘Ik begrijp het.’
Hij is weer even stil, en ik heb de indruk dat hij afweegt hoe hij zal reageren op mijn heftige emoties. Wanneer hij verder gaat, is zijn stem wat zachter: ‘Jullie denken dat wij dit Spel leuk vinden, maar je dient te begrijpen dat negatief gepolariseerd te zijn heel moeilijk voor ons is. Niet op het fysieke niveau; de karakters die wij spelen genieten van hun rollen aangezien zij zo zijn geprogrammeerd. Maar op spiritueel niveau is het moeilijk. Het lijkt wreed, maar de enige manier voor ons om uit deze cyclus te komen, is om zo negatief als mogelijk te zijn. Wij hebben niet de luxe ervoor te kiezen om positief te zijn, want dat is niet datgene waarvoor wij hier kwamen en de afspraak die wij hebben gemaakt om jullie te helpen in jullie evolutie.’
Hij valt weer stil en blaast ringen naar het plafond. Dan vervolgt hij zijn pleidooi om begrip en voor het eerst lijkt hij kwetsbaar te zijn: ‘Je moet begrijpen dat wij negatief moeten zijn. Als wij geen negatieve oogst creëren, zullen we nog een volgende cyclus aan jullie gebonden zijn. Dat is niet in jullie – en ons – belang. Je moet leren inzien, dat de rol die wij spelen precies hetgeen is waarvoor wij hier naartoe zijn gestuurd. Het contract dat wij zijn aangegaan is jullie te helpen door jullie een katalysator te bieden. Dat is ons offer aan jullie.’
Dan recht hij zijn rug, neemt weer een formele houding aan en zegt: ‘Onze tijd is op. Ik moet heel wat nare dingen doen om dit gesprek te compenseren. Je zult spoedig weten wat die dingen zijn.’
Weer een briljante tekst. Leerstof die menigeen moeilijk zal vallen.
Wordt vervolgd…..
Door Veronica vertaald en door Tijn Touber gecorrigeerd
Gepost door wakkeremensen op 09:45
Aquarius 