Categorie archief: Kwaliteit beschaving

‘De hypocrisie van de menselijke beschaving’ [dl2]

‘Dit laatste is van betekenis want onze beschaving wordt in hoofdzaak bepaald door de optelsom van kosten en baten in alles wat we doen. Een schrijnend voorbeeld was de uitbraak van mond-en-klauwzeer in 2001 waarbij massaal koeien werden vernietigd en verbrand op een wijze die niet onder deed  voor de vernietiging van mensen in de ovens van Bergen Belsen  en andere concentratiekampen. Er is wel degelijk een vaccin voor koeien tegen mond-en-klauwzeer die deze ziekte voorkomt en zelfs zieke dieren kan genezen. Maar men koos ervoor om massaal zieke en ook heel veel gezonde dieren te vernietigen om te voorkomen dat de infectie zich zou verspreiden. Ik had hier destijds een gesprek over met de veehoudersbond die me heel vriendelijk uitlegde dat het vaccineren van de dieren wel mogelijk was maar dat die koeien dan net zo gemakkelijk verkocht zouden kunnen worden voor de slecht. Een gevaccineerde koe brengt minder op! Ik maakte de opmerking dat men dan eigenlijk niet beter was dan de SS’ers die destijds de mensen vernietigden in de gaskamers en de ovens. Maar men vond dat ik die vergelijking niet kon maken, koeien waren immers geen mensen en zij (de veehouders) waren geen nazi’s, vonden zij.

Koeien zijn inderdaad geen mensen, maar wel levende wezens. Zij zijn, net zoals de mens een onderdeel van alle leven op deze planeet. Net zoals de varkens, kippen en ook de nertsen waarvan juist nu blijkt dat deze ook het coronavirus kunnen krijgen. Dat kwam toevallig in april j.l. aan het licht omdat de nertsenfokkerijen in Brabant hier last van hebben. Hoezo hebben we nertsenfokkerijen? We hadden toch met z’n allen afgesproken om geen bont meer te dragen? Nee, die zijn voor de export naar landen waar bontjassen wel zijn toegestaan.

De relatie tussen de mens en het overige leven op deze planeet, zoals de natuur in wat voor vorm dan ook is ernstig verstoord. Het zijn juist deze verstoringen die er onder andere toe bijdragen dat virus- en bacteriële infecties ontstaan waardoor we er uiteindelijk zelf last van gaan krijgen. Instant karma noemt men dat. De beschaafde mens die zich koning waant in zijn zelf gecreëerde beschaving, met alle mooie normen en waarden die daarbij horen, is nog steeds niet in staat om de relatie met het leven zelf op orde te brengen. De rest van het leven om ons heen moet de mens ten dienste staan en daarmee is ons gedrag ten opzichte van de natuur onbeschaafd en barbaars geworden. Er is weer een wereldwijde pandemie nodig, zoals er al zovele geweest zijn in de geschiedenis, om te laten zien hoe wij er eigenlijk mee om gaan. In de oorspronkelijke definitie van beschaving komt men elementen tegen van ordening, structuur en vooral een holistische benadering van een evenwicht in al het leven en de gehele natuur. Maar gedurende de achttiende eeuw ontstond onder invloed van de verlichting een nieuwe betekenis van beschaving waarbij het aanleren van kennis en het aannemen van normen belangrijker werd. In het in die tijd heersende geloof in vooruitgang was beschaving de hoogste trede van een ontwikkelingsproces. Men werd verondersteld zich daarmee te onderscheiden van eerdere barbaarse samenlevingen. Beschaving werd hiermee steeds meer synoniem met cultuur en met name de westerse Europese cultuur die men ontwikkelde en die men tijdens de kolonisatie van de rest van de wereld ook op andere volkeren wilde opleggen, vaak met geweld.

Want voor andere samenlevingen zou deze vorm van beschaving pas te bereiken zijn wanneer men zich aanpaste aan de Europese ontwikkelingen, waarmee het een inclusieve beschaving is. Gedurende de negentiende eeuw won dit etnocentrisch beeld terrein. De complexe eigen maatschappij werd als superieur beschouwd ten opzichte van andere minder complexe maatschappijen. Daarmee legitimeerde men de overheersing van andere volkeren. Naast het imperialisme bevorderde dit eveneens een steeds racistischer beeld van superioriteit. We begonnen mensen die niet mee konden komen als onze slaven te gebruiken en met de natuur, de dieren en het leven in het algemeen deden we precies hetzelfde. Alles werd ondergeschikt aan de mens en geëxploiteerd.  

Wordt vervolgd in het slotgedeelte

Schets van mijn onderzoek naar de beschavingen van Atlantis en Lemurië [2]

‘Gedeeltelijk door hun psychische eigenschappen, welke nog niet verstrikt waren in de diepten van stoffelijkheid, waarin het ras later afdaalde, en gedeeltelijk door hun wetenschappelijke resultaten gedurende dit hoogtepunt van Atlantische beschaving, verkregen de meer intellectuele en krachtige leden van het ras langzamerhand meer en meer inzicht in de werking van de wetten der Natuur, en meer en meer beheer over enkele van haar verborgen krachten. Nu is de ontwijding van deze kennis en het gebruik ervan voor zelfzuchtige doeleinden toverij. De verschrikkelijke gevolgen ook van deze ontwijding zijn duidelijk genoeg na te gaan in de verschrikkelijke rampen die het ras troffen. Want toen eenmaal de uitoefening van zwarte magie haar intrede had gedaan, was zij voorbestemd zich in steeds uitbreidende kringen te verspreiden. Nu de hogere leiding aldus teruggetrokken was, deed het Kamische  beginsel, dat daar het vierde  is en natuurlijk zijn hoogtepunt gedurende het Vierde Wortelras bereikte, zich meer en meer in de mensheid gelden. Zinnelijkheid, dierlijkheid en hevigheid namen alle sterk toe en de dierlijke natuur van de mens naderde haar meest ontaarde uitdrukking. Het was een zedelijke kwestie die van de vroegste tijden af het Atlantische ras in twee vijandige kampen verdeelde, en dat wat in de Rmohalistische tijden [?] een aanvang nam, vond in het Tolteksche tijdperk bijzonder sterke uitdrukking. De slag van Armageddon wordt in elk tijdperk van de wereldgeschiedenis telkenmale opnieuw gestreden [dus een vast evolutiebeginsel voor de aardse mens].

‘Zich niet langer aan het wijze bestuur van de Ingewijde keizers onderwerpend, kwamen de volgelingen van de “zwarte kunsten” in opstand en proclameerden een tegen-keizer, die na veel strijd en worsteling de “witte” keizer uit zijn hoofdstad, de “stad van de Gouden Poorten” verjoeg en zich op zijn troon plaatste. [Ook dit hoort tot 1D!]

‘De “witte” keizer, na noordwaarts gedreven te zijn, vestigde zich opnieuw in een stad, oorspronkelijk gegrondvest door de Tlavatliërs  op de zuidkant van het bergachtige district, maar die nu de residentie was van een van de verbonden Tolteksche koningen. Hij verwelkomde met vreugde de “witte” keizer en plaatste [stelde] de stad tot zijn beschikking. Nog enkele van de verbonden koningen bleven hem ook trouw, maar de meeste brachten hun verbondschap over aan de nieuwe keizer die nu in de oude stad heerste. Deze bleven echter niet lang trouw. Voortdurend beriepen de verbonden koningen zich op hun onafhankelijkheid, en voortdurend werden er slagen geleverd in verschillende delen van het rijk, waarbij veel toevlucht tot toverij werd genomen om de vernietigingsmiddelen die de legers bezaten, aan te vullen.

‘Deze gebeurtenissen hadden ongeveer 50.000 jaar vóór de eerste aardramp plaats. Van die tijd af vervielen de dingen van kwaad tot erger. De tovenaars [zwart magiërs] gebruikten hun kracht meer en meer roekeloos, en groter en groter aantallen mensen verkregen deze “zwarte kunsten” en oefenden hem uit.

‘Toen kwam de verschrikkelijke vergelding waarbij miljoenen en miljoenen omkwamen. De grote “Stad van de Gouden Poorten” was tegen die tijd een volkomen hel van ongerechtigheid geworden. De golven spoelden erover heen en vernietigden de bewoners ervan en de “zwarte keizer” en zijn dynastie vielen om nooit meer op te staan. De keizer uit het Noorden, zowel als de ingewijde priesters door het hele land waren reeds lang volkomen op de hoogte geweest van de op handen zijnde kwade dagen, en volgende bladzijden zullen verhalen van de vele door priesters geleide landverhuizingen die aan deze aardramp zowel als die van later datum voorafgingen.

Wordt vervolgd