Samen naar school naar aanleiding van de documentaire Akbarstraat van Felix Rottenberg. Zijn deze basisscholen al aangepast aan de kinderen die na de eeuwwisseling geboren zijn?

Om te beginnen met de opname https://www.defamilie.net/nl/documentaires/akbarstraat/, waarin het meest armoedige en kansarme stadsdeel van Nederland, Bos en Lommer (‘Vogelaarwijk’) in Amsterdam werd gerenoveerd en nieuwbouw erbij werd geplaatst en een basisschool binnen die wijk een multiculturele werkgroep probeert op te zetten. Dat loopt moeizaam omdat de allochtone bewoners hiervan niet op de hoogte zijn gesteld. En in de eerste kennismaking komen er ook botsingen op tafel: kwamen er ooit gastarbeiders in deze wijk wonen, die zich moesten aanpassen aan de Nederlandse of Europese cultuur, nu speelt het omgekeerde, als de wijk inmiddels voor 80% uit migratie-of-nieuwe-Nederlanders bestaat. En een Turkse Nederlander aan tafel vindt dat nu de nieuwkomers in de nieuwbouw zich maar moeten aanpassen aan de oude migranten. Presentator Rottenberg kijkt met duidelijke verwondering naar alles wat er in deze wijk veranderd is, sinds hij in de jaren negentig (maart 1992 tot 15 februari 1997) als partijleider van de PvdA een drijvende kracht werd voor een geactualiseerd migratiebeleid en voorafgaande aan Balkenende IV met PvdA- staatssecretaris Vogelaar die de aanzet gaf tot wijkrenovaties en naar haar genoemde Vogelaarwijken. Maar met integratie wilde het niet lukken omdat het parallelle samenlevingen werden.

Is het onder die omstandigheden eigenlijk wel mogelijk om tot een goed functionerende interculturele werkgroep te komen, zonder dat er conflicten komen? Want dat speelt in deze wijk van de opname pas op het moment dat autochtone ouders met hun kleine kinderen zich bewust aanmeldden op deze gemengde school, maar geen rekening hebben gehouden met deze getraumatiseerde migranten, die zich niet gehoord of gezien voelen. In de opname wordt deze vraag ook niet beantwoord omdat de getoonde kennismakingsbijeenkomst ging nog geen vervolg heeft gekregen en dus schat ik in dat de aanwezige ouders in de toen komende maanden zullen gaan ontdekken of het ‘ijs gaat smelten’.

Wel werden opnamen gemaakt in aangrenzende buurthuizen waaruit bleek dat de oude en originele bewoners niets van de nieuwkomers vanuit oosterse landen moesten hebben.

Mijn eigen gevoel bij het zien van deze beelden was dat, ware ik bewoner in deze wijk, ik met mijn onderwijsachtergrond mij had aangemeld om als vrijwilliger bijlessen Nederlands te gaan geven op basisschool niveau, als er grote achterstanden in de Nederlandse spreekvaardigheid bestaan, al heb ik alleen ervaring daarmee op VO-niveau.

Steeds meer kinderen die na de eeuwwisseling zijn geboren laten zich zien en pikken het niet meer. De nieuwe kinderen spiegelen omgeving door ‘ander gedrag’, anders denken en vooral anders handelen. Als nieuwetijdskind, spiritueel medium en moeder van een nieuwetijdskind mocht ik een deur openen. In oudergesprekken kwam naar boven dat het ook de school is opgevallen dat mijn kind toch iets anders is dan gemiddeld. Als ‘nieuwetijdsmama’ kon ik uitleggen wat er werkelijk met mijn kind en anderen kinderen aan de hand is. Ze zijn allemaal zo verschillend en toch hebben ze zoveel overeenkomsten dat je soms de verbanden over het hoofd ziet. Wij moeten ontwaken.

[Bron: Mireille van Rijn, verschenen in Spiegelbeeld www.mediummireille.nl : https://www.mediummireille.nl/wp-content/uploads/2012/06/spiegelbeeld.pdf ]

Naar aanleiding van gesprekken met leerkrachten en met andere ouders en in samenspraak met school is het idee gekomen om informatie te verschaffen door middel van een informatieavond/workshop. Dit werd georganiseerd op de scholen in mijn woonplaats. De avonden waren succesvol. Ouders zitten vaak met hun handen in het haar. Het zijn nog geen bespreekbare onderwerpen op een consultatiebu­reau of bij de huisarts. Waar kunnen zij terecht? Her en der wordt in dit artikel als voorbeeld ‘mijn innerlijk kind’ aangehaald om de lezer een dieper en beeld en beleving te kunnen bieden van wie deze kinderen kunnen zijn. Het hart opent zich en voelt gloeiend aan om een tipje van deze beleving te mogen bieden, zodat ook ieders hart zal mogen worden geopend.

Veel voorkomende herkennings­punten

Als men met leerkrachten spreekt over de bijzonder pure en vaak al wijze kinderen, komt er duidelijk naar voren dat sommige kinderen letterlijk zo bij je naar binnen kijken. Ouders komen ook met thema’s als: mijn kind ziet overledenen en praat er mee. Kinderen kunnen hun ouders met een mond vol tanden laten staan door ‘eigen-wijze’ opmerkingen. Ze stellen vragen en daar volgen weer diepere vragen op. Vooral het waarom van het waarom willen weten. Zij zeer gevoelig en kunnen emotioneel reageren. Discalculie, dyslexie, zijn ook voorkomende kenmerken bij nieuwetijd­skinderen. Dit is geen beperking maar een gave. Het intellect van een dislect functioneert net even anders. Het neemt de dingen anders waar, maar is daarom niet minder waardevol. Het zijn beeld­denkers. ADHD wordt snel verward met een kind dat alleen maar hoogsensitief is maar niet erkend. De diagnose is vaak te snel gesteld. Let dus goed op of het kind echt ADHD heeft of dat het wellicht veel trekjes van een hoogsensitief kind heeft. Daarnaast zijn er veel simpele trucjes om ADHD kinderen rustiger en geconcentreerder te kunnen laten werken. Wat ik opmerkte uit een gesprek en ook werkelijk voel bij verschillende leerkrachten en als heel belangrijk aan wil tippen, is dat een leerkracht naast hetgeen er als leerkracht is geleerd en wordt geacht, er naar het gevoel geluisterd mag worden.

De vraag is alleen of deze verschijnselen zich ook afspelen bij kinderen van migrantgezinnen. Want daarover kan nog nergens over worden gelezen. Maar binnen een andere cultuur ligt dat mogelijk nog moeilijker dan in onze eigen cultuur.

In het westen zeggen deze nieuwe kinderen rake dingen op een zeer confronterende manier. Ze doorzien veel. Vaak hebben zij een bredere interesse dan gemiddeld en gaan zij in hun beleving diep op dingen in. Ze gaan meer in de stof op. Ze hebben ook sterk de behoefte aan diepere en bredere uitleg over de stof. Ook kunnen ze juist erg in zichzelf zijn, of enorm aan­hankelijk zijn. Tenminste, als ze zich eenmaal veilig voelen. Het mooie is dat de nieuwe kinderen vaak zelf met slimme en eigenlijk simpele, logische oplossingen komen. ‘Nee’ is een woord dat ze niet graag horen. Deze kinderen denken in mogelijkhe­den, niet in beperkingen. Ze zijn erg gevoelig voor emoties die anderen om zich heen hebben en reageren hierop alsof het eigen emoties zijn. Zij weten nog niet dat dit de emoties van anderen zijn. Zij voelen feilloos sferen aan. Je kent het wel: u loopt een kamer binnen lopen met een bepaalde stem­ming. U voelt zich erg prettig en u loopt de ruimte binnen, proeft de sfeer en wordt daarin meegenomen. U kunt daardoor heel onrustig wor­den, of juist heel blij. Je kunt feilloos aanvoelen of er bijvoorbeeld net ruzie is geweest in de ruimte, want het is maar net welke stemming er hangt. Hierdoor kunt u het ene moment nog heel vrolijk zijn en ineens omslaan naar neerslachtigheid of juist heel vrolijk in de stemming (energie) mee­gaan. Kinderen die hoogsensitief zijn, hebben dit vele malen sterker. Sterker dan onze sensitieve beleving. Hun frequentie is verfijnder afgesteld. Hun sensoren zijn zo sterk ontwikkelt, daar hebben wij volwassen geen echt idee van.

Huilbaby’s zijn vaak een teken van een supersensitief kind. Zij reageren op bijna iedere verandering en stemming van ouders en omgeving. Deze baby’s willen vastgehouden worden, tegen je aan zitten. Inbakeren lijkt dan een oplossing, of het kind in een draagdoek tegen je lichaam dragen. Ook kun je een hangmat in de box maken en het kind ingebakerd erin leggen. Ze willen je geur bij zich hebben. Dus een (schoon) gedragen t-shirt doet ook wonderen. De ontwikkeling van baby naar peuter naar kleuter, enzovoort, verloopt in een versneld proces. Ze kunnen in zeer korte tijd, kruipen, lopen en praten en hebben bijvoorbeeld heel vroeg al een grote en brede woordenschat. Maar ook van hun zinsbouw kunnen we versteld staan. Of van andere bijzonder opvallende talenten. De generatie van dertigers/veertigers zijn de voorlopers en pioniers van de nieuwe kinderen. Het kan ook niet anders. Hoe zouden openingen gecreëerd kunnen worden voor de nieuwe kinderen, hoe kunnen zij begrepen en erkend worden, als er geen voorlopers met die ervaringen zijn geweest?

Roep om herkenning

De nieuwe kinderen vertellen vanuit hun gedrag in reacties naar jou waar jij in zit of mee zit en hoe jij in je vel zit, de kunst is dan om dit te kunnen en durven spiegelen. Zij spreken ‘als oude wijze mensen’. Zij vervelen zich snel in de lessen. De lessen gaan voor hen te langzaam, ze zijn snel toe aan nieuwe stof en vooral uitdagingen. Veel van deze kinderen zijn hoogintelligent, zij het dit niet is wat wij hoogbegaafd noemen. Wat ook weer niet wil zeggen dat als een kind hoogbegaafd is, het geen nieuwetijdskind is. Met hoogintelligent wordt bedoeld dat de intelligentie een vorm heeft die je niet standaard voor ogen hebt. Haal het talent op speelse wijze naar boven, bekijk welke talenten het kind heeft en waar het kind plezier in heeft. Laten we het zo stellen: erken hun intelligentie en hun haarscherpe intuïtie. De nieuwe kinderen laten eigenlijk alleen maar zien wie wij (ook) zijn. Het enige wat zij terug vragen is dat ze serieus worden genomen, erkend worden en stimulans en begeleiding krijgen in wat wij door leeftijd al weten. We zijn met elkaar een nieuw systeem aan het ontwerpen terwijl we het misschien nog niet helemaal doorhebben. Zij weten vaak zelf ook al heel goed wat ze willen. Ze hebben behoefte aan veel informatie, stellen diepgaande vragen en daar stellen ze ook weer vragen over, hebben een brede nieuwsgierigheid.

Meervoudige intelligenties

De nieuwe kinderen laten zich niet in de maling nemen. Die zien, voelen, beleven en ervaren alles in waarheid. De waarheid weten zij vanuit hun ziel. De ziel is onze bibliotheek. De bibliotheek van hoogsensitieve kinderen is meestal behoorlijk gevuld. Daaruit is ook deels de meervoudige intelligentie ontstaan.

Volgens de Amerikaanse hoogleraar Howard Gardner zijn er negen verschillende intelligenties :

1. Verbaal-Linguïstische intelligentie: de persoon is ‘woordknap’.

2. Logisch-Mathematische intelligentie: ‘rekenknap’

3. Visueel-Ruimtelijke intelligentie: ‘beeldknap’

4. Muzikaal-Ritmische intelligentie: ‘muziekknap’

5. Lichamelijk-Kinesthetische intelligentie: ‘beweegknap’

6. Naturalistische intelligentie: ‘natuurknap’

7. Interpersoonlijke intelligentie: ‘mensenknap’

8. Intrapersoonlijke intelligentie: ‘zelfknap’

9. Existentiële intelligentie: ‘knap’ op het gebied van de kosmos, het bestaan en de zin van het leven.

Dit gehele pakket aan intelligenties wordt ‘meer­voudige intelligentie’ genoemd. Wanneer we het over intelligentie hebben, denken de meeste volwassenen in eerste instantie aan de eerste en/of de tweede intelligentie uit het rijtje hierboven. Maar de andere intelligenties die Howard Gardner benoemd heeft zijn óók intelligenties. Heel vaak ligt de intelligentie van de nieuwe kinderen juist op die gebieden. En zeker de negende vorm is bij hen vaak aanwezig. Gelukkig kent men in het onderwi­js inmiddels deze term en hebben steeds met leerkrachten in de gaten dat kinderen op verschil­lende vlakken intelligent kunnen zijn. Het onderwijs heeft inmiddels door dat kinderen steeds sneller alles begrijpen, dingen razendsnel oppakken. Er is door de vernieuwde systemen meer ruimte voor het individu gekomen. Daar mogen de scholen die dit door hebben echt mee op hun borst slaan.

Existentiële intelligentie

Deze intelligentie is er nog niet zolang geleden aan het rijtje toegevoegd. Existentiële intelligentie heeft te maken met de kosmos, maar ook met de zin van het leven. Filosofen en spirituele leiders zouden deze intelligentie bezitten en mensen met belangstelling voor religie. En hier hebben we een heel belangrijk punt mee. Ze hebben een boodschap

De groepering nieuwetijdskinderen met nummer 9 in het rijtje is een heel belangrijke erkenning voor ons allemaal. Deze kinderen hoeven niet per se een spiritueel leider, boodschapper of wat ook te wor­den. Laat ze vooral puur zichzelf zijn, zichzelf ontwikkelen. Help ze zichzelf te zijn in vol vertrouwen in de mensheid die zij in hun dichte omgeving hebben. Biedt hen de geborgenheid, de gelegenheid zichzelf te kunnen ontplooien, te ont­dekken en zich te mogen ontwikkelen met al hun talenten in de meest mooie combinaties met al die bijzondere intelligenties. Veiligheid en geborgen­heid, emotionele veiligheid is hun basis. Leer ze dat ze zich wapenen vanuit respect, vanuit een respect voor zichzelf opkomen, vanuit respect in groepen zijn, in samenlevingen zijn. Probeer individueel te ontdekken wat hun talenten zijn, wie ze zijn, en wat ze nodig hebben. En vooral hoe we ze dat kun­nen bieden. Als onderwijs, als ouders, als vrienden als voorlopers en volwassenen. Wat heel belangrijk is. Zij hebben een boodschap. Als je als kind op de aarde gelanceerd wordt en je vanuit je diepe zielsh­erinnering mee mag doen aan het leven, begrijp je niet wat er gebeurt. Dit klopt niet, denkt zo’n kind. Dit is niet hoe het hoort, dit is niet hoe ik het mij herinner. Daardoor worden deze kinderen angstig. Wat klopt er dan niet?

Begrip

Moet je eens voorstellen, of herken je je hierin. Kom je uit een gelukzalige energie op zielsniveau, dan krijg je een cadeautje, dat is dat je naar de aarde mag. Je mag hier jouw taak volbrengen en ervaren in alle materie hoe de aarde is en wie zij zijn in menselijk lichaam. Je vergeet tijdens je zielenreis onderweg wie je was en waarom je hier komt. Maar jouw zielsbibliotheek weet het nog wel. Je wordt ontwaakt en groeit op. Dan mag je op een bepaald moment naar school. Mensen leren jou hoe alles werkt en toch klopt het niet met wat jij vanuit je ziel weet. Het is niet in waarheid, het is niet de gelukzaligheid die jij beleefde uit de energieën waarvan jij kwam. Dan bezit je een bepaalde mate van intelligentie en je hebt de nieuwe manieren van denken al in je systemen en blauwdruk ontwikkeld. Jouw zintuigen zijn al velen malen verder ontwikkeld dan een generatie voor jou. Vinden wij het gek dat zij in angst zullen verkeren. We leggen hen iets uit wat een leugen en illusie is. Ons is gevraagd ons aan te passen aan een systeem. Wij vragen dit opnieuw aan hen. Misschien is het een idee om ons aan te gaan passen aan hun systeem? Hoe kun je dan van hen verwachten dat zij het nog begrijpen? Je raakt toch compleet gehersenspoeld? Deze wereld is niet vredelievend, terwijl waar je op zielsniveau vandaan komt, de energie wel zo is. Deze kinderen weten heel goed hoe het zit wanneer mensen niet in waarheid zijn. Ze kunnen er al helemaal niet tegen als er ‘gelogen’ wordt, als ze zoet gehouden worden uit gemak en het lastig vinden van al die vragen die ze stellen en betutteld worden met kletspraatjes. Al zij niet serieus genomen worden door ouders, leerkrachten en begeleiders, raken zij in de war. Het is de omgedraaide wereld.

Oproep

Vraag eens door wanneer je een nieuwetijdskind tegenkomt. Er lopen er meer rond dan je zou denken. Vraag dan door op wat je vraagt. Onderzoek de logica en de gedachtegang van het kind. Je kent het spreekwoord: dronken mensen en kinderen spreken de waarheid. Deze kinderen dragen straks onze wereld, dragen de nieuwe maatschappij. Het is een gunst, het is een cadeau dat wij volwassenen wakker geschud worden door deze pure wijze kinderen ieder uniek in zijn of haar zijn. Hun gereedschap en hun ‘wapen’ is hun veelzijdige intelligentie. Hierdoor kunnen wij theoretisch ook niet meer om hen heen. Dit is onze kans de wereld mooier te maken: ‘Uw wil geschiede, uw koninkrijk kome zoals in de hemel!’