Categorie archief: Op weg naar 5D

De ‘tijdfactor’ binnen de filosofie van de spiritualiteit [2]

“Onveranderlijk en toch steeds veranderend, altijd met ons en toch steeds ongrijpbaar, is het een van de grote mysteriën van het leven. Door de eeuwen heen hebben filosofen erover nagedacht en naar een verklaring gezocht, maar als totaliteit is het een te ingewikkeld en raadselachtig verschijnsel om in een eenvoudige definitie te worden samengevat. Hoe kan het ook anders? We kunnen het alleen bij benadering begrijpen, want we zien slechts een schaduw van de werkelijkheid, een klein segment van een enorme boog.”

En nu de geciteerde uitleg erbij:

  1. “Onveranderlijk en toch steeds veranderend, altijd met ons en toch steeds ongrijpbaar, is het een van de grote mysteriën van het leven.”

De geestelijke ‘tijd’ van de kosmische cycli wordt hier niet bedoeld, want nog volkomen onbekend in de spirituele, en dus ook theosofische wereldgemeenschap. Het gaat dus om de tijdsfactor binnen de fysieke werelden. Is die onveranderlijk? Wel als het om het dagelijkse werkritme van de gemiddelde aardemens gaat, want op volwassen leeftijd is hij opgenomen in het arbeidsproces en dat voor het overgrote deel van de mensheid een routineachtige werknemer of arbeider als een robotachtige machine aan de lopende band. En het hangt er natuurlijk wel van het tijdsgewricht af waarin hij leeft, en dat is een evolutiefactor waaraan niet te sleutelen of te veranderen valt. Maar het is geen kosmische constructiefout van de schepper omdat alle culturen en tijdsperioden moeten worden doorleefd, zelfs de duizenden verschillende functies die er bestaan worden allemaal, zonder uitzondering doorleefd, evenals alle culturen.

En daarmee komen we nu ook bij de uiterst actuele kwestie van het  slavernijverleden van de Antillen en Suriname. Wat moeten de Europese Nederlanders hiervan denken? Helemaal niets waarschijnlijk, want ze hebben er geen gedachten bij. Niet wetend of beseffend dat ook de witte Nederlanders van deze generatie allemaal als zwarte inboorling hebben geleefd op de koffie- en theeplantages, en dat geldt waarschijnlijk voornamelijk de plantages van Nederlands Oost-Indië.

Want alle soorten levens met dito beroepen wisselen elkaar allemaal af.  En niemand ontkomt aan arme levens en het armzalige slavenbestaan, zoals we ook in slavenmaatschappijen als Atlantis, Griekenland in bijvoorbeeld Athene of in Rome hebben geleefd. In een dergelijke levenscyclus waarin alle mogelijke lichamen en beroepsgroepen gepasseerd zijn, hebben ook rijkdom en armoede, eeuwig vluchteling en imperiale heersers en grote legeraanvoerders zoals Alexander de Grote en Dzjengis Khan een rol gespeeld. En dus wordt de conclusie zichtbaar: we hebben ooit in het verleden die rollen zelf gespeeld en geen mens die daaraan ontkomt. Vandaar dat we al duizenden levens op aarde hebben . doorgebracht.

  • Er bestaat dus geen ‘Onveranderlijke tijd  en toch steeds veranderend’. Alles is afwisselend veranderlijk én onveranderlijk tegelijkertijd. Wie dat na deze bovenstaande redenering nog durft te beweren, is stokdoof en ziende blind als een klein kind. We zijn met z’n allen vastgehouden in de Matrix-piramide waarin we met ouders waren opgezadeld die niet beter wisten dat ze serieus hun eigen levenswensen konden uitvoeren, maar allemaal noodgedwongen hetzelfde toneelspel opvoerden. Want zonder die wisselende levens met de meest uiteenlopende omstandigheden en verrassingen waren we nooit in de verre toekomst Meester over het leven geworden.
  • En tot slot de laatste zin: “Door de eeuwen heen hebben filosofen erover nagedacht en naar een verklaring gezocht, maar als totaliteit is het een te ingewikkeld en raadselachtig verschijnsel om in een eenvoudige definitie te worden samengevat.”

Al die oude historische filosofen hebben er ook nooit iets van begrepen en dat is maar goed ook want anders waren we nooit tot de wijsheid van vandaag toegekomen.