Categorie archief: essentie van de mensheid

De mens [4]

  1. ‘De mens is drieënig, maar die drieënigheid is nooit gescheiden, zij is altijd een. Je begrijpt al de attributen van de mens, als je de Mens begrijpt. De Grieken wisten dit en drukten het uit in hun uitspraak: ‘Mens, ken uzelf.’ Het is heel duidelijk dat we onszelf nog lang niet kennen, onze belangrijkheid, onze Goddelijkheid; Goddelijk natuurlijk in de betekenis van de Mens een deel is van het geheel en als zodanig alles weet en het Al in manifestatie IS.’  

Wordt vervolgd

[p.516]

We zien elkaar niet meer als medemens maar als marktwaarde @fd #mensbeeld #arbeidsmarkt

(Ignace Schretlen, OPINIE/fd, 1-8-20)

Ignace Schretlen is voormalig huisarts, auteur en beeldend kunstenaar

Vakantiegangers uit de Randstad zijn weer in Brabant neergestreken. En opnieuw valt mij op: gewoon gedag zeggen is er steeds minder bij. Honden slaan nog meer acht op elkaar. Onverstoorbaar rijdt men door, een enkeling schrikt zelfs wanneer ik groet.

Afkomstig uit een dorp voel ik het tegenovergestelde tussen mensenstromen in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag: ik voel mij verloren. Men ziet je letterlijk niet zitten of staan. Wonderlijk dat niet meer mensen tegen elkaar opbotsen. Kennissen die bewust in grote steden de anonimiteit opzoeken bevestigen dit. Het basisrespect lijkt verdwenen.

Nog erger dan dat onbekende medemensen geen intrinsieke waarde meer lijken te hebben, is dat dit niet als een gemis ervaren wordt. Mijn volwassenen kinderen vinden het raar wanneer ik onbekenden groet. Zoals veel twintigers en dertigers manifesteren zij calculerend gedrag en vinden dat normaal: je stemt jouw gedrag af op wat er bij de ander te halen valt. Een afspraak wordt gemaakt onder voorbehoud dat zich niet iets attractievers aandient. Mensen worden zo gereduceerd tot hun marktwaarde.

Natuurlijk ben ik ouderwets en overdrijf ik. We leiden een jachtig bestaan in een overbevolkt land. Dit is een verklaring, maar geen rechtvaardiging.

‘Juist nu men makkelijker en sneller op een mail kan reageren, gebeurt het minder’

Het verloren basisrespect blijkt ook uit het gemak waarmee de ander in beslag wordt genomen of juist wordt genegeerd. Als huisarts liet ik patiënten vooraf weten hoe laat ik ze zou opbellen. Nu ik zelf patiënt ben, moet ik de gehele dag bereikbaar zijn voor een belafspraak met de specialist.

Vroeger getuigde het van onfatsoen wanneer een brief, waarin een beroep op jou werd gedaan, onbeantwoord bleef. Juist nu men gemakkelijker en sneller op een mail kan reageren, gebeurt dat minder. Het gevoel dat het correct is om – al was het maar in een paar woorden – te reageren lijkt verdwenen. Wanneer die ander niets voor jou betekent, laat je domweg de mail onbeantwoord maar daarmee negeer je dan ook de andere persoon.

Omdat het zo massaal gebeurt en wij hierin vrijwel allemaal worden meegezogen, stoort het ons alleen wanneer we zelf tevergeefs op een reactie van een ander wachten. Dan voel je even pijn. Maar we realiseren ons nauwelijks wat het betekent dat de ‘vreemde ander’ ongezien blijft.

Elk menselijk contact begint met elkaar in de ogen aan te kijken. Wanneer dit niet meer gebeurt – en we het wellicht zelfs niet eens meer durven – brokkelt het fundament van het contact met elkaar af.

*Wat ook mogelijk is, is dat we nu in een overgangstijd leven waarin ‘oude en vertrouwde contacten’ ook stilstand betekenen, en dus achteruitgang. Dat er een nieuw soort intermenselijk contact moet ontstaan door niet alleen in de ogen te kijken, maar ook het zielscontact te voelen, want dat is een volkomen onbekend fenomeen in deze samenleving.

Hoe blij ben ik wanneer een willekeurige passant die in de buurt vakantie viert mij wel een glimlach schenkt. Dat is echt hartverwarmend.

[Ignace Schretlen is voormalig huisarts, auteur en beeldend kunstenaar.]

https://fd.nl/opinie/1352727/we-zien-elkaar-niet-meer-als-medemens-maar-als-marktwaarde

Waarom de mens een uniek wezen is binnen de schepping: vanwege het slachtofferdenken

De engel van de toekomst (Column In Europa: Caroline de Gruyter, nrc.nl, 2-5-20)

(…)

  • Klee noemde de engel die hij zo maakte, een fragiel wezen van dunne zwarte inktlijntjes tegen een onheilspellende, wolkachtige achtergrond, plechtig ‘Angelus Novus’. Benjamin (1892-1940) kocht de engel in 1921 en raakte eraan verknocht. Intrigerend genoeg dacht hij niet dat die engel hem geluk of verlossing zou brengen. Eerder het tegendeel: Benjamin zag hem als de ‘engel van de geschiedenis’, die verbeeldt hoe de mens altijd in de ellende en catastrofes van het verleden blijft hangen en nooit een betere toekomst kan hebben.

Een typerend staaltje van 3D-denken: de mens verzuipt in ‘ellende en catastrofes van het verleden blijft hangen’ en maakt zich daarmee tot een uniek reflectief wezen, of zoogdier zoals de biologie ons leert.

(…)

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/05/01/de-engel-van-de-toekomst-a3998478#/handelsblad/2020/05/02/#114

Mieke Vulink en je wezen hier op aarde

Facebook 2 mei 2019 23 uur ·

MET ALLES WIE JE BENT OP AARDE KOMEN

Met veel meer zelf-delen dan ooit tevoren zijn we op een glorieuze manier aan het IN-dalen. Met 3D -ogen bekeken lijkt het een fragiel gebeuren, maar er zijn grote krachten met ons aan het werk! Hoe komt het dan dat we ons zo lamgelegd voelen? Waar we eerder altijd gericht waren op uitdragen, ontdekken we nu dat we pas kunnen uitdragen als we eerst voldoende hebben IN-gedragen.

Het moeiteloos uitschenken gaat vanzelf komen, maar wel in nieuwe, veel subtielere vormen. En pas vanaf het moment dat onze eigen innerlijke kelk rijkelijk en overvloedig gevuld is.

Dat zijn we niet gewend; voor sommige mensen voelt het eerder egoïstisch om veel tijd aan je eigen proces te besteden, en jezelf alle ruimte te gunnen.

OUDE ERF-LASTEN

Er zitten ons nog oude overtuigingen in de weg, die uit vorige incarnaties stammen. ‘Het leven op Aarde is zwaar. Alleen door hard te werken bereik je wat, en dan maar hopen dat alles goed blijft gaan. Zo niet, dan is het vast karma en heb je blijkbaar wat in te lossen.’

Hoe pijnlijk en liefdeloos is dat. Zulke overtuigingen kunnen alleen ontstaan zijn in een dualistisch brein. Onze voorouders waren daar goed in. Maar de Lichtwereld geeft ons juist het tegenovergestelde: grenzeloze, onvoorwaardelijke liefde en leiding. Het leven op Aarde kan minstens net zo mooi worden als ‘hierboven’: vol magie, betoverend, ontroerend, overvloedig mooi en diep vervullend. Het gezegde ‘zo boven, zo beneden’ zegt genoeg.

Mijn volgers dn lezers weten dat ik de eerste twee zinnen van deze alinea niet kan delen. Maar ieder zijn of haar opvattingen! We leven in een dualistisch leven en brein omdat het voor ons zo geschapen is en niet omdat zulke overtuigingen alleen kunnen zijn ontstaan aan ons brein. Dat is weer 3D-denken!  

WENNEN AAN EIGEN HOGERE DELEN

We zitten in extreme omwentelingen, waarover ons eigen hogere Zelf de leiding heeft. Noem het gerust een hergeboorte! Deze keer komt er niet alleen een stoffelijk lichaam tevoorschijn waarmee we het ‘moeten doen’; er zullen veel meer hogere zielendelen van ons mee gaan doen op Aarde. Daarmee treedt er een prachtige verfijning en verhoogde gevoeligheid in.

Dat is even wennen. Het grootste deel van onszelf waar we vertrouwd mee waren, was het deel dat zich helemaal had ingesteld op overleven binnen een drie-dimensionale werkelijkheid. Een aantal hoger afgestemde delen, die ooit (bv. in Lemurische tijden) wel op Aarde konden zijn, hebben zich ooit terug moeten trekken omdat de Aarde naar lagere dimensies ging.

Deze delen hebben niet alleen lang niet op Aarde kunnen zijn; we hebben ze ook intens gemist, en in anderen gezocht. Maar er begint nu een enorme opwinding en vreugde voelbaar te worden, omdat wij innerlijk weer de lichtvelden kunnen betreden waarin het contact met hen hersteld kan worden. Ze zullen zich weer met ons fysieke Zijn kunnen verbinden.

VERBINDING MAKEN MET GELUK

Vandaar dat ook jij, als je eenmaal op de weg naar bewustwording bent gestapt, in een indringend veranderingsproces terecht komt. Want je begint andere zelf-delen gewaar te worden. Hoe kunnen zij zich met jou verbinden, wanneer jij je blijft beperken door de oude denkkaders vast te houden? Wanneer je nog steeds naar het leven kijkt alsof het geluk jou niet gegund is?

Na zo veel levens vol tekorten en pijn zijn alle twijfels zo logisch. Het is begrijpelijk dat je vanuit je hoofd de leiding hebt genomen over je leven. En het is zo menselijk dat je gericht bent geraakt op dat wat er buiten jezelf gebeurt. Maar je komt in een totale ommekeer wat dit gewaarwordingsproces betreft; de focus gaat nu naar JOUW indaling op Aarde.

NIET HELEMAAL HAPPY

Zeker wanneer je even helemaal niet meer weet wat er gaande is, is het een uitdaging om in je lichaam aanwezig te blijven. Het vraagt om een volkomen vertrouwen om ALLES te durven voelen wat er in jou binnenste leeft. Zonder dat je hoeft te weten wát er gebeurt, is het al een enorme verademing voor je ziel wanneer je ALLES in jezelf met open armen gaat ontvangen. Wanneer je jezelf onvoorwaardelijke liefde geeft, zonder dat er ook maar één dingetje moet veranderen aan of in jou, haal je het geluk naar je toe. Want dan zeg je eigenlijk: “IK (samen met God) zie dat het goed is, dat ik goed ben.”

Jij bent wie jij nu bent, en dat is goed. Echt inclusief alles. Het werkelijk comfortabel kunnen Zijn in je lichaam wordt meestal uitgesteld, vanwege allerlei dingen die er nog anders zouden moeten. De persoonlijkheid stelt bijna automatisch eisen die aan je verschijningsvorm gekoppeld zijn. We lopen nog vaak rond met verwachtingspatronen die toekomstgericht zijn; ook zij zorgen er voor dat we nu niet helemaal happy of tevreden kunnen zijn.

JIJ BENT EVOLUTIE

Maar oh wat een opluchting, als je jezelf die liefde en acceptatie niet langer ontzegt. Je bent sowieso een onmisbaar onderdeel van de evolutie, en je bent onderweg naar een grotere, hogere versie van jezelf die alleen JIJ innerlijk kunt verwelkomen! Jouw lichaam wacht op jouw liefde, niet op die van een ander. Jouw hogere Zelfdelen wachten op jouw aanwezigheid, op jouw aandacht, op jouw open hart en wakkere geest, zodat zij in jou kunnen gaan uitschenken wat jou vanuit de Bron toekomt.

Het lijkt soms onmogelijk om echt zorgeloos op Aarde te kunnen zijn. Maar als je de kracht opzoekt van jouw JA, om hier en nu jouw prachtige Licht op Aarde te willen belichamen, dan ervaar je weer de hogere wil van waaruit je ALLES aan kunt. Gewoon omdat het ook deel uitmaakt van jouw evolutie, die je juist zo wenst te ervaren vanuit het oerverlangen om te groeien.

WELKOM OP AARDE!

Er zijn veel ondersteuningsmogelijkheden om de delen van jou, die nog aarzelen of ze wel welkom zijn, of ze het wel aankunnen hier, en of ze al wel van betekenis zouden kunnen zijn, te bemoedigen om dichterbij te komen.

De poorten naar boven open zetten, en JA zeggen tegen wat je aangereikt krijgt is zo’n verrijkende keuze! Maar waar moet het een plek krijgen wanneer je niet met de Aarde verbonden wilt zijn? Aarden is van levensbelang. Jouw keuze voor dit leven is verbonden met alles wat de Aarde je te bieden heeft. En dat begint heel dicht bij jou: in jouw eigen lichaam.

Heet ALLES in jezelf welkom, zonder etiket, oordeel of verwachting. Het wijst zich vanzelf uit, jouw hogere Zelf is nu aan zet. Op den duur zul je vanzelf jouw meest vervullende weg vinden op Aarde. En als je het dan over energie hebt: Vader Hemel en Moeder Aarde weten wat jij nodig hebt. Wees bereid om wat voor jouw ziel het allerbelangrijkste is te ontvangen. Alles wat niet langer bij jou hoort mag je achterlaten.

GEEF TERUG WAT VAN DE AARDE IS

Ons lichaam draagt nog veel ‘zwakke plekken’, oude wonden die zich vullen met overeenkomstige frequenties. Juist wanneer je iets aan het uitwerken bent zul je de velden, die op dat trauma resoneren, ook dichterbij halen, om de volle omvang te kunnen beseffen van wat je nog aan ballast draagt.

Die ballast is op Aarde ontstaan. Het is een natuurlijk proces van geboren worden, sterven en opnieuw geboren worden waar we nu midden in zitten. Vraag Moeder Aarde om jou hierbij in haar schoot te dragen, te voeden en je nieuwe kracht te geven vanuit haar levensenergie. Ze zal alles, wat ooit tijdens jouw levens op Aarde ontstaan is, neutraliseren en jou jouw ware essentie teruggeven.

NEEM JOUW GODDELIJKHEID MEE

Geloof het of niet: We zijn met heel velen tegelijk aan het ontwaken. Per dag worden de transformatieprocessen intensiever, zeker van diegenen die nog maar net beginnen los te laten. Daar staat een enorme Licht- en Liefdesstroom tegenover, die jij mede activeert door ieder stukje van jouzelf dat jij omarmt.

Jouw goddelijke vermogens uit lang vervlogen tijden staan in de volgorde van jouw zielenplan klaar om geactiveerd te worden. Zij hebben jouw hart, handen en voeten nodig om uit te kunnen dragen. Daarbij is het essentieel om vast te houden wat jouw frequentie nog verlaagt. Wees dat liefdevolle baken op Aarde, want dat is wat je bent, Hoe beroerd, vermoeid, wantrouwend, wezenloos en stuurloos je je op sommige dagen ook kunt voelen; jij bent en blijft van goddelijke afkomst.

MV ❤

ps Na een eerder artikel over de helende werking van Aardingsproducten – https://www.facebook.com/mieke.vulink/posts/1431987316941278

kreeg ik veel vragen over de link die ik ergens geplaatst had. Hierbij nogmaals de link naar de site waarvan ik de aardingsproducten zelf als zeer zuiver en ondersteunend ervaar:

http://aarding.org/?aff=25

Mocht je er mee resoneren, dan kun je vanuit mijn netwerk met deze code nog 5 % extra korting krijgen (invullen op het bestelformulier): AFPVZ5

(Blijkt het voor jou niet te werken, dan krijg je na 2 maanden uitproberen gegarandeerd je geld terug).

Hoe de mens met 23 chromosomen ontstond via een chromosoomverandering uit de apen met 24 chromosomen waarover de biologen nog steeds in verwarring verkeren

https://youtu.be/XDdaWq4De9o ‘Kryon 2018 May – THE CREATORS OF EARTH ARE FROM OTHER UNIVERSE’

Vanwege de verandering in het menselijke DNA in het chromosomenaantal van 24 (zoals het dierenrijk) naar 23, zoals sinds Adam & Eva in het scheppingsverhaal, waardoor de menselijke chromosomen aantal van 23 ontstond (de 2e en 3e gingen samen over in een gecombineerde chromosoom), werd het menselijk DNA mogelijk gemaakt om kennis te nemen van de Boom van Goed en Kwaad (wat in het dierenrijk niet bestaat) en daarmee werd voor de mensenrijk besluitvormingsprocessen mogelijk te maken zonder directe goddelijke invloed: de mens werd op dat moment geschapen naar het (even)beeld en gelijkenis van de schepper zelf omdat het via de Vrije Keuze en de Vrije Wil(sbeschikking) eigen scheppingsmacht verkreeg zoals de scheppende Macht dat in volmaaktheid al bezat.

En deze chromosomenverandering heeft altijd al in ons Galaxy plaatsgevonden, maar omdat de aardse mens als het ‘nieuwste blok op de rails’ en dus jongste loot aan de boom deze ontwikkeling meemaakte terwijl de Pleiadiërs exact dezelfde ontwikkelingsweg hadden meegemaakt met óók mislukte shifts (‘verandering van kosmisch bewustzijn’) maken we nu onze Grote Shift mee dat al het menselijk leven in ons universum/Galaxy al vele malen meemaakte. Alleen gaat de aardse wetenschappers er nog steeds vanuit – Oh wat 3D – dat de mens op aarde de enig bestaande mensensoort in dit universum is…

Geest en Stof; er bestaat ‘alleen stof’ is een groot misverstand aangezien innerlijke gewaarwordingen zoals een mens die kent binnen een machine niet plaatsvinden

10 januari 2018 / Gerrit Gielen

Posted: 12 Jan 2018 01:15 AM PST [via wakkeremensen.blogspot.nl, 12-1-18]

Geest en Stof

Drie Visies

In ons dagelijks leven ervaren wij de wereld dualistisch: aan de ene kant is er ons innerlijk leven, gebaseerd op bewustzijn. Aan de andere kant is er de wereld rondom ons die uit dode stof, geregeerd door strakke fysieke wetten, lijkt te bestaan. Een scherpere tegenstelling lijkt nauwelijks denkbaar. Er bestaan eigenlijk drie opvattingen over dit probleem. Ieder menselijk geloof is tot één van deze drie opvattingen te herleiden.

1) Dualisme
Dit is het geloof dat geest en stof naast elkaar bestaan. Het menselijk lichaam is in deze opvatting een soort machine die een spook bevat. Dit spook – of wat netter geformuleerd, de ziel of de geest – leeft na het uiteenvallen van de machine (de dood) verder. Het grote probleem van deze opvatting is dat als geest en stof werkelijk totaal verschillend zijn, het niet te verklaren valt dat ze in de mens zo nauw samenwerken.

2) Er bestaat alleen stof
In dit geval zijn wij machines. Maar een machine heeft geen innerlijk leven zoals een mens dat heeft; alles wat er in een machine gebeurt, is beschrijfbaar en begrijpbaar. Innerlijke gewaarwordingen zoals een mens die kent vinden binnen een machine niet plaats. Geen licht, geen geluid, geen gevoel, geen schoonheid, geen liefde – geen bewustzijn. Het grote bezwaar tegen de opvatting dat wij machines zijn voelt iedereen diep in zijn hart: machines zijn niet menselijk. Wie werkelijk liefgehad heeft weet dat wij meer zijn dan machines.

3) Er bestaat alleen geest
Dit is de opvatting die overblijft. De geest, met name de menselijke geest, wordt hier als gegeven beschouwd. Maar hoe verklaren wij dan de materie, en de wetmatigheden die met materiële fenomenen gepaard gaan?

Een verklaring van ‘stof’
Ga eens uit van je eigen bewustzijn, wat je als mens ervaart, wat werkelijk bestaat in jezelf. Wat je voelt voor de mensen die jou nabij zijn, de gevoelens die je als kind had, hoe jij de wereld ziet. Je kunt aan een ander niet uitleggen wie jij als mens bent.

Toch kun je met een ander praten, communiceren, omdat je voelt dat er een soort innerlijke verwantschap tussen jou en die ander bestaat. Omdat je aanvoelt dat die ander min of meer vergelijkbare ervaringen heeft. Je gaat er vanuit dat als die ander het over de kleur rood heeft hij hetzelfde bedoelt als jij; dat als die ander het over verliefdheid heeft, hij dezelfde wonderbaarlijke ervaring bedoelt als jij.

Laten we nu eens samenvatten wat het bovenstaande betekent.

 Je bent zelf een geestelijk wezen; iets dat niet in woorden te beschrijven of in formules uit te drukken is.
 Er zijn anderen zoals jij.
 Je neemt die ander waar; als een object, als iets dat buiten jezelf ligt.
 Je kunt met die ander communiceren omdat er een innerlijke verwantschap bestaat. Door de communicatie wordt je je bewust van de ander als geestelijk wezen en begrijp je dat dat het ‘echte’ is aan de ander, net zoals dat bij jou zelf het geval is.

Dit alles is voldoende om de materiële werkelijkheid te verklaren. Omdat we de ander van ons gescheiden ervaren, nemen we hem als object waar. In het geval van onze medemensen voelen we de innerlijke verwantschap: we weten dat er achter het gezicht van de ander een wezen met bewustzijn schuil gaat. Maar bij ‘dingen’ waar we minder mee verwant zijn, zoals een boom of een steen. voelen we die verwantschap niet meer. We nemen alleen een object waar, de buitenkant.

En zo gaan we in de illusie geloven dat we omringd worden door een wereld van objecten zonder innerlijk: de materie.

De ander ís geen object; hij verschijnt alleen aan ons als object op het moment van waarneming. Voor alle andere dingen, zelfs een atoom, geldt hetzelfde. Dit is natuurlijk een vreemd idee, iets dat helemaal in strijd lijkt – en ook is – met de materialistische visie op de werkelijkheid. Toch wordt juist dit door de wetenschap bevestigd; terwijl diezelfde wetenschap niet in staat is het innerlijk van de mens te verklaren.

© Gerrit Gielen
http://www.gerrit-gielen.nl
https://www.lichtwerkersnederland.nl/

Mijn eigen conclusies zullen nog worden geformuleerd en zullen dan verschijnen onder de titel Geest en stof (dl 2)</strong>