Complete cyclus die op onze aarde viereneenhalf miljoen jaar duurde loopt ten einde [Omnec Onec]

Gelukkig is dit het einde van een complete cyclus die op jullie aarde viereneenhalf miljoen jaar duurt. Wanneer dit negatieve tijdperk zijn einde nadert, komt de planeet in een slaapstand tot zij weer is aangepast voor verder leven. Een nieuw gouden tijdperk ontvouwt zich dan en het leven begint opnieuw in een volgende cyclus van tijdperken.

De Venusiaanse mensen leerden uit hun studie van het verleden van Venus dat zij inderdaad door talloze cycli van tijdperken waren heen gegaan. Maar het patroon was hetzelfde: van gouden tijdperk tot ijzeren tijdperk, een rustperiode en dan terugkeer naar nog een ander gouden tijdperk. Toen we voor het eerst in deze cyclus de mensen ontmoetten van Mars en Saturnus, ontdekten we dat deze beide planeten zich hadden ontwikkeld met gelijksoortige cycli. De aarde, met als talloze andere planeten die zijn bezocht door ruimtereizigers van de broederschap, gehoorzaamt ook aan de kosmische cycli van deze tijdperken [gouden- , zilveren- , koperen- , en ijzeren tijdperk].

Niet alle planeten zijn in hetzelfde tijdperk op dezelfde tijd: de aarde kwam recentelijk in haar ijzeren tijdperk, terwijl Venus een nieuw gouden tijdperk in gaat. Het is bij het begin van het vorige gouden tijdperk op Venus dat deze geschiedenis van ons verleden zal beginnen. In feite behelst de opgetekende geschiedenis op Venus verschillende cycli vóór dit houden tijdperk, maar mijn eigen geheugen voert me slechts zo ver terug.

De geschiedenis van Venus is kleurrijk en opwindend, maar dat geldt voor de geschiedenis van elke planeet, inclusief de aarde. De werkelijke waarde van het opnemen van dit verhaal ligt waarschijnlijk in het feit dat ons verleden zo opvallend gelijk is aan dat van jullie. Wij hadden ooit dezelfde problemen die nu de aarde belagen. We hadden oorlogen, de vervallen steden, misdaad in de straten, moreel verval, uitbuiting en een betekenisloosheid in het alledaagse leven van onze burgers. Hoe we deze torenhoge problemen en de perioden van hopeloosheid en twijfel overwonnen zal wellicht diegenen van ons die op aarde leven inspireren in de jaren en decennia die komen. Het verhaal van ons verleden zal ook verklaren hoe Venus op de unieke plaats is gekomen die zij momenteel in het fysieke universum inneemt en het hoe en waarom van mijn geboorte hier.

Het laatste gouden tijdperk van Venus was als elk gouden tijdperk, een erg vredige en gebalanceerde tijd. De mensen waren zeker niet primitief of onbeschaafd.[1] Veel tijd werd doorgebracht in tuinen en de meeste behoeftes werden vervuld door de rijke, natuurlijke omgeving. Groenten en fruit groeiden overvloedig in het tropische klimaat.

Een kritieke periode kwam aan het eind van dat gouden tijdperk toen tijdens een aantal jaren de dampkring kleiner werd en regelmatig droge perioden en rampzalige droogtes zich over het land verspreidden. De zon was erg heet gedurende deze tijden, voordat een zware wolkenlaag zich ontwikkelde. In sommige streken begon een vreemde ziekte vat te krijgen, een ziekte die in verband werd gebracht met mysterieuze zonnestralen.

Dit alles maakte de mensen behoorlijk bang, totdat over de hele planeet dorpen in massahysterie werden verlaten en ondergrondse koloniën werden gesticht. Gedurende bijna een eeuw durfde niemand zich te wagen aan wat een zekere dood was onder de vijandige stralen van de wrede zon.

In dit tijdperk was Venus technisch genoeg gevorderd om het leven onder de oppervlakte comfortabel te maken. De koloniën waren voornamelijk horizontaal en klein genoeg, zodat lopen de enige manier was om ergens te komen. Energie werd geleverd door kleine generatoren die waren gekoppeld aan ondergrondse stromen en grove zonne-apparatuur die op het oppervlakte waren achtergebleven. Het werd spaarzaam gebruikt voor licht en ventilatie, voor het kweken, bewaren en koken van voedsel. De mensen hadden geen televisie, radio’s of andere apparaten, omdat er zo weinig energie was. Het leven ondergronds was primitief maar comfortabel en de mensen voelden zich gelukkig dat ze tenminste in leven waren.

Ook al duurde deze manier van leven minder dan een eeuw, toch was het een lange tijd voor een groep mensen om ondergronds te leven. Verschillende generaties waren erbij betrokken. Er waren veel families waarvan de ouders en grootouders allen ondergronds geboren waren en hun hele leven ondergronds hadden geleefd. De jongere families waren degene die uiteindelijk deelnamen aan de reis terug naar de oppervlakte. De angst voor de zon was niet hun eigen ervaring, maar die van de oudere mensen. Nu scheen het de jonge mensen toe dat het misschien slechts een bijgeloof was van de ouderen dat de mensen van Venus er in de eerste plaats toe had aangezet ondergronds te leven.

(wordt vervolgd)

[1] Deze opmerking moet natuurlijk gezien worden tegen de achtergrond van het geestelijke onbewuste en collectieve onbewuste, waarin de bevolking toen verkeerde. Als de mens niet in de lagere tijdperken afdaalt, wordt er ook geen bewustzijn geboren.

De val uit het paradijs bestaat niet en is alleen maar zo genoemd om de mensen te leren om te werken aan hun bewustzijn (via Omnec Onec)

Om ziel een gelegenheid te geven te ontwaken, schiep de opperste godheid de werelden van vorm waar het tegenovergestelde van geest bestaat, wat we de Kal of negatieve macht noemen. Daar kon ziel worden getest en gezuiverd in polariteit tot hij bewust werd. Daar kon hij de ervaring opdoen die nodig is om te ontwaken en dan een bewust atoom te zijn, afgezonderd van het lichaam van God, en toch deel ervan. Hij zal dan voor alle eeuwigheid een individueel wezen blijven. Ziel bestaat van nature in de pure, positieve spirituele wereld, waar er geen materie, energie, ruimte of tijd is. Hier bestaat geen spoor van de negatieve macht. Deze werelden zijn heel echt, maar het is bijna onmogelijk om ze met woorden te beschrijven, omdat ze voorbij het rijk van de geest en zijn werkingen liggen. Om ze te kennen moet een persoon ze zelf ervaren.

De dichtere werelden zijn ingericht als een school voor ziel door de schepping van polariteiten tussen de positieve en de negatieve krachten. Ziel verblijft slechts tijdelijk in deze wereld van polariteit, positief en negatief, tot de scholing is voltooid en ziel afstudeert. De lagere wereld met de meeste geest is het niveau dat ziel het eerst betrad op zijn weg naar beneden in de fysieke sfeer eonen geleden. De meest hemelse sfeer van de lagere werelden wordt de etherische sfeer genoemd. In spirituele terminologie is het een overgangsgebied tussen de dichtere sferen en de hogere niveaus van geest.

Toen ziel in contact kwam met deze dichtere werelden, moest Hij zichzelf beschermen met omhulsels of lichamen. De beste bescherming voor ziel in een lagere sfeer is namelijk een lichaam gemaakt van dezelfde materialen als die van nature worden gevonden in die sfeer.

Het eerste lichaam dat ziel nam is een min of meer heldere omhulling of licht dat ziel omgeeft. Op aarde is het bekend als de onderbewuste geest, een van de meest machtige instrumenten van ziel in de dichtere werelden. De onbegrensde hulpbronnen van de onderbewuste geest van de mens bestaan in de etherische sfeer, waar veel heiligen en mystici het kosmisch bewustzijn ontvingen. Als een wereld van zijn, is het zo echt als de fysieke sfeer; op veel manieren is het echter. De etherische sfeer heeft mensen, steden, mooie landschappen en uitzichten die kunnen worden gezien en herinnerd door diegenen van ons op fysieke planeten die zichzelf hebben geoefend in de kunst van het verlaten van het lichaam.

De volgende lagere sfeer die ziel betrad op weg naar het stoffelijke universum wordt de mentale sfeer genoemd. Het is ook een wereld van glorieuze uitzichten en geluiden, waarvan sommige zijn opgetekend in de godsdienstige literatuur van de aarde. Jullie St. Johannes is een individu die de mentale sfeer gedurende een buitenlichamelijke ervaring bezocht en beschreef wat hij daar zag, inclusief de hoofdstad die Kailash werd genoemd. In deze sfeer zijn de hemelen van veel van de wereldgodsdiensten,

Om te bestaan in deze ijle dichtheid, moest ziel zichzelf beschermen met een grover lichaam, genoemd het mentale lichaam of de geest. Onze geest is in werkelijkheid dit lichaam, en de energie ervan verschijnt als gedachte. Elk van ons heeft dat lichaam, want het is een gereedschap dat ziel gebruikt om in de lagere werelden te handelen. Het heeft geen leven van zichzelf, maar is afhankelijk van de energie die ziel het toestaat te hebben.

Vlak onder de mentale sfeer is de causale sfeer, waar ziel het nog grovere causale lichaam oppikte. Dit staat ziel toe herinneringen te hebben aan voorbije levens in de lagere werelden. Sommige leringen op aarde noemen het het zaadlichaam omdat de karmische zaden van onze daden er geplant worden om later weer te worden geoogst.

In de causale sfeer is een gebied dat vaak het Akashische wordt genoemd. Hoewel de ware Akasha-kronieken in werkelijkheid voorbij de lagere werelden bestaan, hebben diegenen die de causale sfeer bezoeken de kans te leren over onze voorbije levens in de sferen beneden de causale. De beroemde Amerikaanse helderziende, Edgar Cayce, deed precies dat. Hij zag deze kronieken in tijdens zijn onderzoekingen van vorige levens. Elke persoon kan op zijn tijd leren de causale sfeer te bezoeken en feiten ontdekken over zijn eigen voorbije levens op aarde en andere planeten.

Onder de causale sfeer qua frequentie is de sfeer die de grootste rol speelt in het fysieke leven van mensen: de astrale sfeer. Dit is waar je, als ziel het astraallichaam oppikt, en daarmee het vermogen om dat wat je emoties noemt te registreren. Om deze reden wordt de astrale sfeer ook de emotionele sfeer genoemd. Wanneer een persoon emotie ervaart, is dit in werkelijkheid een energie die door het astraallichaam stroomt. In elk leven is je astrale lichaam een exact duplicaat van het fysieke lichaam, alleen mooier en volmaakter om te zien.

De astrale sfeer is net als de andere werelden van tijd en ruimte een zeer echte wereld. Feitelijk bestond alles wat wij kennen in de fysieke wereld, zoals mensen, bergen, bomen, huizen en steden, eerst in de astrale wereld. De fysieke sfeer werd geschapen met de astrale in gedachten, maar op een minder kleurrijke en stralende manier. Mensen die in de astrale sfeer wonen hebben meer vermogens, zoals telepathie, manifestatie van dingen met de geest, en reizen met geweldige snelheid zonder vervoersmiddelen of apparaten. Het astrale lichaam is lichtend en kent geen fysieke pijn zoals we die kennen in het stoffelijke, hetgeen verklaart waarom mensen dit astraallichaam soms verwarren met ziel.

Met al deze lichamen betrad ziel de laagste sfeer om te beginnen met de ervaringen die op een dag zouden leiden tot het worden van een bewuste co-werker met de opperste godheid. We kennen het allemaal als het fysieke universum, waar ziel het stoffelijk omhulsel of lichaam oppikte dat nodig was om hier te overleven en zijn ervaringen te beginnen.

In het begin, toen je voor het eerst de fysieke sfeer betrad, was je niet onmiddellijk een menselijk wezen qua vorm. Opdat ziel elke mogelijke ervaringen kon hebben, hetgeen iedereen moet hebben om volmaakt te kunnen worden, moet je elke bewustzijnsstaat ervaren die de fysieke wereld te bieden heeft.

De eerste ervaringen die je als ziel had, of het eerste niveau van bewustzijn waarin je leefde was dat van de minerale staat. Toegegeven, mineralen lijken niet erg bewust (zoals wij erover denken), maar zelfs de schijnbare beperkte ervaringen die mogelijk zijn door in die minerale staat te leven zijn noodzakelijk als ziel voor het eerst begint te ontwaken en om zijn fysieke bestaan te begrijpen. In het begin waren de meesten van ons een zeer lange tijd in de minerale staat, afhankelijk van welke ervaringen we nodig hadden. Natuurlijk was je nooit echt een mineraal of steen, maar jij als ziel leefde in zulke lichamen op je weg naar boven.

Tussen levens in is er een periode waarin je geplaatst bent in een sfeer boven de fysieke, afhankelijk van je bewustzijnsniveau. In het allereerste begin gaan de meeste zielen naar de astrale sfeer, en blijven daar een tijdje voor ze opnieuw in het fysieke universum incarneren.

Na de minerale staat en de ervaring in bewustzijn op dat niveau, begint ziel ervaring te hebben [op te doen] in de plantaardige staat. Als een plant kan ziel de zon voelen en de wind en regen, en hij dient als voedsel voor de hogere levensvormen. Na vele keren leven en sterven als mos, bloemen, groenten en bomen, op aarde en andere planeten, is ziel klaar voor de volgende stap. Hij begint zijn levens in de dierlijke staat van bewustzijn.

Als een individu zal ziel lichamen bewonen die passen bij zijn eigen natuur of individualiteit. Ziel is de levenskracht in het dier, maar blijft altijd een uniek individu. Hij brengt veel tijd door in de dierlijke staat van bewustzijn, voortgaand van de ene soort naar de andere, van insecten naar reptielen, naar vogels, naar zoogdieren. Deze levens zijn niet altijd op aarde, maar op veel verschillende planeten.

Het laatste stadium van fysieke ontvouwing, en de hoogste staat die ziel in de fysieke wereld kan bereiken, is het menselijk wezen. Dit is het goddelijke hoogtepunt van evolutie in het fysieke universum, en het is de vorm die ziel gebruikt om zijn laatste ervaringen hier te hebben. Als menselijk wezen moet ziel door elke mogelijke ervaringen gaan. Een leven is slechts een klein momentje in zijn evolutie, veel te kort in de fysieke wereld om alle leerprocessen en groei die nodig zijn door te maken. De mens op aarde slaagt er niet eens in om een volle cyclus van 144 jaar in een incarnatie te voltooien.[1]

Ziel incarneert keer op keer als een menselijk wezen gedurende miljoenen jaren, om alle ervaringen te hebben die hij nodig heeft. Geschiedenis is niet het verhaal van onze voorouders; het is het verhaal van onze eigen levens, want wij zijn onze voorouders. Elk van ons heeft geleefd als vele verschillende karakters mannelijk en vrouwelijk, in vele verschillende rassen, op een aantal planeten, en in een bijna ontelbaar aantal omstandigheden en situaties. Elke keer dat we terugkeren, komen we met een nieuw lichaam en een nieuwe geest.

Er worden echter constant nieuwe zielen geschapen, zodat de lagere werelden zullen blijven leven. De opperste godheid gebruikt dit plan van altijd constant leven om door zijn scheppingen te leven en nooit te vergaan.

Het is voor ons eigen bestwil dat de herinneringen aan onze voorbije levens verborgen zijn. Als een persoon zou worden overspoeld door zoveel herinneringen, zou hij heel gemakkelijk in een instelling terecht kunnen komen. Deze herinneringen zijn een deel van zielenkennis, waarvan we ons niet erg bewust zijn tot we rijp genoeg worden om ermee om te gaan.

Iedereen die het geluk heeft zich ervaringen te herinneren in de werelden voorbij tijd en ruimte weet dat deze lagere werelden veel te wensen overlaten. Waarom blijven we als ziel dan zo lange tijd gebonden aan de lagere werelden? Opdat we worden gezuiverd en vervolmaakt is de negatieve macht ingesteld om ons zo lang als mogelijk hier te binden. Zijn instrument is de wet van karma, die net als de wet van zwaartekracht, ons hier houdt lang voor we ons ervan bewust worden dat hij zelfs maar bestaat. Niemand zal betwisten dat de wet van karma onzichtbaar is, maar hoe langer een persoon zich onbewust is van hoe echt hij is, des te langer zal hij gebonden zijn aan de fysieke wereld.

Christus verwees naar de wet van karma toen hij zei: ‘Zoals je zaait, zo zul je oogsten.’ Spirituele leiders van bijna elke godsdienst op pad op aarde onderwezen ooit deze universele wet en zelfs in het heden weten de meeste mensen op aarde van karma, in het bijzonder in het oosten.

Er wordt gezegd dat de geest een nuttige dienaar kan zijn, maar een verschrikkelijke leermeester. Ziel zou altijd de controle moeten hebben over de dichtere lichamen, maar al te vaak is dat niet zo. In plaats van geest die de geest beheerst, kan de Kal-macht de controle overnemen zodat die persoon weg zal zinken in de vijf hartstochten van de geest: woede, ijdelheid, lust, hebzucht en gehechtheid aan materiële zaken. Zolang dit gebeurt zal ziel gebonden zijn aan de lagere werelden door de schepping van karmische schulden, want zolang je een schuld hebt om te betalen, moet je herboren worden.

Tijdens de vele incarnaties als een menselijk wezen is ziel verstrikt in webben van karma. Je bent arm en rijk geweest, machtig en zwak, beroemd en onbekend, gezond en kreupel, intellectueel scherp en zwakzinnig, maar er komt een tijd dat ziel een staat van balans nadert in de fysieke wereld. Wanneer het individu zijn levens hier afrondt, begint hij ernstig te zoeken naar antwoorden op de vraag waarom hij bestaat, waarom hij hier is, waar hij naartoe gaat, en wat de grootste macht is die bestaat voorbij de fysieke wereld. Hij merkt dat de conventionele paden hem niet langer bevredigen. Op dit punt begint een persoon zich meer bewust te worden van de persoon in hemzelf, zijn gevoelens, gedachten en ingevingen. Hij kan snel beginnen bewust de sferen voorbij de fysieke te verkennen op zoek naar de waarheid.

Niet langer is ziel op zijn gemak met de godsdiensten van de dag, omdat er niet genoeg waarheid in ze is, niet genoeg antwoorden. Als ziel ben je dan klaar om iets voorbij de fysieke wereld te zoeken.

Dit is het moment waarop je een spirituele leer ontdekt die je over je ziel vertelt, en over je bestaan voordat je in de fysieke wereld was. Je merkt dat je door die leer bewust te ontvangen het zielenreizen kunt leren. Door deze kunst en wetenschap verlaat je tijdelijk het stoffelijke lichaam om sommige of alle van de werelden voorbij het fysieke universum in het zielenlichaam te bezoeken en verkennen. Het is als onderwijzen wat godsdiensten hemel noemen vóór de dood; alleen deze ervaring kan het leven na de dood bewijzen aan elk individu.

Zielenreizen is het belangrijkste kenmerk van de wetten van de opperste godheid, waarmee deze zich onderscheiden van andere leringen. Het hele systeem is gebaseerd op persoonlijke ervaring binnen de sferen voorbij deze. In plaats van te hopen en te proberen te geloven in leven na de dood, kan het individu leven ervaren buiten het fysieke lichaam en de plaatsen bezoeken waar hij uiteindelijk zal wonen na de dood van het fysieke lichaam. Hij zal het simpele verschil leren tussen dood en zielenreizen.

Na zielenreizen keert hij terug naar zijn levende, bewoonbare lichaam. Na de dood kan hij niet terugkeren omdat het fysieke lichaam om een bepaalde reden niet langer bruikbaar is. In plaats van te geloven in reïncarnatie zal hij weten dat het echt is nadat hij hogere sferen heeft bezocht en herinneringen heeft aan zijn eigen vorige levens.

Met deze bewuste kennis is er gelegenheid om het karma van voorbije levens te balanceren. Wanneer iemand leert dat het fysieke lichaam slechts een voertuig is waarin hij lessen kan leren, bereikt hij een punt waarop het niet noodzakelijke is om nog in de dichtere werelden te incarneren. Je hebt een keuze om een bewuste werker te worden met de schepper, zelfs vóór de fysieke dood.

De fysieke wereld is niet de enige plaats waar ziel zijn karma moet balanceren. Er zijn ook de astrale, causale en mentale sferen waar ziel heeft geleefd en schulden heeft gemaakt. In zijn reis omhoog ruimt ziel eerst al zijn onafgemaakte zaken in de lagere werelden op. Hij is bevrijd van de banden van karma en reïncarnatie wanneer hij stevig gevestigd is in de eerste van de spirituele werelden, de zielensfeer genoemd, voorbij tijd en ruimte.

Hier heb je zelf-realisatie, de eerste volle bewustwording dat je ziel bent. Verschillende werelden boven de zielensfeer bevindt zich die hogere spirituele wereld waar het goddelijk bewustzijn wordt bereikt. Hier beseft ziel dat hij en de opperste godheid hetzelfde zijn. ziel heft hier volledig bewustzijn, een staat die kan worden bereikt terwijl je nog fysiek in leven bent. Zelfs hier is zijn groei niet voltooid. Hier voorbij zijn vele andere sferen. Door de hele eeuwigheid heen is er altijd een volgende stap om te nemen.

De wetten van de opperste godheid is onze naam voor een leer die op elke planeer en in elke sfeer bestaat. Venus heeft er geen monopolie op, maar we erkennen ze openlijk als onze planetaire spirituele leer. Elke planeet heeft deze leer, die zijn oorsprong bindt voorbij de dichtere werelden, om die zielen te helpen die al klaar zijn om vooruit te gaan.

Er is een verbijsterend aantal leringen van dichte werelden, waarvan het doel is aan te sluiten bij het bewustzijn van zielen die in de dichtere werelden moeten blijven voor aanvullende ervaring. Deze werden ingesteld om de ziel te binden aan de dichtere niveaus tot hij sterk en bewust genoeg is om te ontsnappen. Ze hebben een beperkte waarheid en dienen hun doel goed, en ze zijn uiteenlopend, om zo aan te sluiten bij de vele niveaus van bewustzijn die in de dichtere werelden bestaan.

Elk individu moet voorzichtig zijn om niet in de val te worden gelokt door een leer die zijn innerlijke behoefte aan kennis niet bevredigt. De zoeker moet ook oppassen dat hij niet een lagere sfeer, binnen het rijk van karma, aanziet voor de ware spirituele werelden. De astrale sfeer is momenteel bevolkt door velen die geloven dat het de ultieme hemel is, zoveel mooier is deze sfeer dan de fysieke wereld.

Elke planeet wiens mensen in nauwe overeenstemming leven met spirituele wetten zal omstandigheden hebben die bijna hemels lijken voor de mensen op aarde. Venus is zoals ze is vanwege het bewustzijn van de mensen die daar wonen. Hetzelfde geldt voor de aarde. Zielen die veel negatief karma hebben zullen samen worden aangetrokken tot een planeet, om negatieve ervaringen mogelijk is maken.

Ik wil niet zeggen dat de aarde een compleet negatieve planeet is. Ook zij wordt gebalanceerd door een positieve kant van het leven. Elke planeet of sfeer in de dichtere werelden, waar je bestaat, kan negatief of positief voor je zijn, afhankelijk van je eigen houdingen, want deze scheppen je persoonlijke wereld met de macht van de gedachte. Het hangt allemaal af van je niveau van bewustzijn.

Zoals ik al zei, was Venus ook ooit een heel negatieve planeet, net als de aarde momenteel. Gedurende verschillende miljoenen jaren groeiden de mensen op Venus naar een punt in hun ontvouwing dat niet uniek is, maar uniek lijkt voor de mensen op aarde omdat zij zich niet van zulke dingen bewust zijn. onze spirituele en technologische groei werd zo positief dat onze hele beschaving niet langer hoefde te bestaan in de fysieke sfeer. Terwijl de fysieke planeet Venus in leven bleef, bereikten de gehele cultuur en zijn mensen de overgang naar het astrale niveau. [50-59]

[1] Vandaar dat in Jaap Hiddinga beschreven staat dat de gemiddelde mensenziel 1606 levens op aarde zal doorbrengen.

Het ontwerp van het universum (Omnec Onec)

Ik gebruik een bekende analogie om te helpen verklaren hoe deze werelden ontworpen zijn. Laten we eerst een centrifuge nemen, en wetenschappelijk instrument dat op hoge snelheden vloeistoffen laat ronddraaien. Als we een mengsel nemen van water, modder, zand en stenen en het op hoge snelheid in de centrifuge laten ronddraaien, zullen de zwaardere materialen zich verzamelen aan de buitenste rand in de volgorde van hun zwaarte. Als we richting het midden komen, zullen we steeds minder grove materialen vinden, tot we in het midden alleen nog maar lucht vinden.

De buitenste laag kan beschouwd worden als het fysieke universum, het dichtste en meest materiële van alle universums. Als we richting het midden komen, zullen we de lagen vinden die steeds fijnere materialen hebben. Deze zijn als de werelden van tijd en ruimte, waar alles een hogere frequentie heeft. Voor een persoon die daar leeft zijn de dingen zo werkelijk en solide als ze voor ons in de stoffelijke wereld zijn. Dat komt doordat de zintuigen die daar worden gebruikt dezelfde hoge frequentie hebben. Evenzo kunnen onze stoffelijke zintuigen objecten en mensen daar niet waarnemen, omdat de stoffelijke zintuigen slechts zijn ontworpen voor gebruik in het stoffelijke universum.

Het middelpunt van de ronddraaiende vloeistof, waar alleen lucht is, kan worden vergeleken met de pure spirituele werelden voorbij tijd en ruimte. Deze werelden zijn het thuis van ziel en wat godsdiensten God noemen, de ultieme realiteit. Ziel ontstaat in de pure, positieve spirituele werelden voorbij tijd en ruimte, maar werd geboren als een onbewuste atoom in deze kosmische zee.

Vanwege de geboorte van ziel als ieder individuele ziel op het moment X als en onbewuste atoom in de kosmische zee, is het logisch dat deze onbewuste atoom zijn weg van ontwikkeling, groei en evolutie moet doormaken door alle werelden om op dat wijze een proces door te maken naar het volledige en ‘bewuste’ bewustzijn. De evolutie van het zielenbewustzijn doorloopt daarom het beginstadium van onbewust atoom naar volledig bewust individueel atoom.

De opperste godheid zelf is eigenlijk een leegte. Hij heeft geen relatie met iets wat buiten hem[haar] is. Dat is waarom er niets over hem[haar] kan worden gezegd. Maar hij[zij] kan worden ervaren. Het beste wat je erover kunt zeggen is: ‘Hij[Zij/Het] is gewoon!’. De hoorbare levensstroom van geest gaat uit van de opperste godheid, en geeft en onderhoudt het leven in alle werelden inclusief de stoffelijke. Materie en energie in onze fysieke wereld zijn niets meer dan deze universele energie waarvan de vibraties omlaag gebracht zijn. Het is binnen deze zee van geest dat ziel bestaat. Hij is een deel van geest. Als een onbewust atoom toen hij net geschapen was wist ziel niet wie hij was, wat de opperste godheid was, waarom hij bestond en wat de macht is die hij kan beheersen. Hij was in slaap in deze oceaan van geest en moest op de een of andere manier ontwaken voor het feit dat hij zelfs maar bestond.

Nieuwe verrassende opmerkingen over de ziel (3)

‘Het is nutteloos je af te vragen hoe oud je bent als ziel, omdat ziel zelf bestaat buiten tijd en ruimte. Als je vele levens vóór dit leven telt, ben je met gemak vele miljoenen jaren oud. Door al die levens heen ben je een individu gebleven, en je zult ook en individu blijven na de laatste fysieke incarnatie. De fysieke lichamen, persoonlijkheden, omgevingen en ervaringen mogen zijn veranderd, maar er was altijd het echte bewustzijn, de echte jij, die lessen leerde en zich spiritueel ontvouwde. Om te leren, groeien en ontwaken was de reden dat ziel in de eerste plaats in de stoffelijke wereld kwam, eonen geleden.

De reis van ziel naar de fysieke wereld heeft te maken met veel andere werelden voorbij onze. Dit zijn de zogenoemde parallelle universums waar ik van sprak, die de Venusianen en veel andere volkeren ontdekten en verkenden. Voor de mensen van Venus zijn deze bestaansniveaus de ultieme grens, en dragen ze de antwoorden in zich op alle mysteriën van het leven.

Op aarde zijn er boeken geschreven over andere werelden, en mensen hebben zich erover verwonderd vanaf het moment dat ze zich verwonderen konden, maar weinigen hebben de geheimen ontdekt van het bewust bezoeken van deze werelden tijdens hun fysieke leven. Het bewust ervaren van die werelden zou ooit hun werkelijkheid kunnen aantonen, maar als we ze helemaal nooit ervaren lijken ze vaag en onwerkelijk.

Elk van deze werelden of bestaansniveaus heeft een andere vibratie of frequentie. De stof in de wereld net voorbij het stoffelijke heeft een zo hoge frequentie dat een persoon die daar woont gemakkelijk door muren, bergen en zelfs mensen hier heen zou kunnen lopen. De hoogste geluiden hier, voorbij detectie door wetenschappers van de aarde, zijn de laagste geluiden op het bestaansvlak voorbij het stoffelijke universum. Dit verklaart waarom het bestaan van deze werelden een godsdienstige kwestie is hier op aarde, meer dan een wetenschappelijke kwestie van persoonlijke ervaring.

De werelden hier voorbij hebben veel met de fysieke wereld gemeen, maar ze zijn allemaal veel mooier en hemelser. Ook zij hebben allerlei soorten mensen, steden en dorpen, dieren, planten, bergen, oceanen, woestijnen en zonsondergangen, maar op elke voorstelbare manier zijn deze werelden enorm veel mooier dan de meest vergevorderde planeten hier. De leuren zijn onaards, zo stralend en adembenemend dat woorden ze geen recht kunnen doen. Het universum dat slechts één stap voorbij het onze ligt is zo mooi dat veel mensen die daar na de ‘dood’ leven per abuis denken dat het de ultieme hemel is.’ [48-49]

 

Ziel als een eenheid van bewustzijn (2)

‘Als je je ogen sluit en het gezicht van een vriend tevoorschijn tovert op het scherm van je geest, dan is het ziel die naar het beeld kijkt. De geest kijkt niet, omdat deze slechts het gereedschap is dat wordt gebruikt om het beeld te vormen en vast te houden.

Een andere manier om de werkelijkheid van ziel te ervaren gaat zo. Als ik met een vriend spreek, komen de woorden dan van mijn mond zelf? Natuurlijk niet! Maar als ik zorgvuldig zou toekijken als ik spreek, me volledig bewust van elk woord terwijl het naar buiten komt, zal het me beginnen op te vallen dat iets naar deze woorden luistert.

Het is geen gedachte maar een eenheid van bewustzijn. Waarom is het niet een gedachte, of de geest? Omdat ik een bepaalde heldere gedachte kan denken zoals ‘Ik vraag me af of er een verschil is tussen de geest en ziel’, en me ervan bewust ben terwijl de gedachte door mijn geest passeert. Het stille, kalme iets wat toekijkt terwijl gedachten door de geest worden geproduceerd, en weet dat dit gedachten zijn, is de eenheid van bewustzijn die we ziel noemen. Vaak verwarren we gedachten met de eenheid van bewustzijn die ze kan bekijken. We kunnen een gedachte hebben zoals ‘Ik ben me volledig bewust van mijn gedachten’, deze gedachte als waar aannemen, en vergeten dat ook dit slechts een gedachte is. Ook deze kan bewust worden bekeken als ziel. Het bewustzijn en de denkwereld van de mens zijn twee verschillende dingen.

Verreweg de beste manier om uit te vinden dat je ziel bent is om het lichaam te verlaten in zielenvorm terwijl je nog leeft. Dit wordt een buitenzintuigelijke ervaring genoemd en het bewijst dat je iets voorbij het fysieke lichaam bent.’

 

Ziel is een eenheid van bewustzijn

Ziel is een eenheid van bewustzijn. Het kan weten, zijn en zien. Veel meer kan er niet worden gezegd over de aard van de ziel, behalve dat de ziel in kwaliteit ren duplicaat is van het wezen dat God genoemd wordt. Als je je ogen dicht zou doen en heel stil zou zitten, zonder geluiden en afleidingen, zou je een punt in het lichaam vinden waar je het meest wakker bent. Meestal is dit een punt in het midden van het hoofd achter en tussen de ogen, dat afgescheiden en bewust kan zijn van fysieke sensaties, geluiden, zicht, gedachten en gevoelens. We hebben een onbeschrijfelijk iets wat alle dingen kan observeren waarvan een persoon valselijk gelooft dat hij het is. Deze onpartijdige waarnemer is ziel, de echte jij.

[Omnec Onec, 46-47]

 

De wetten van de opperste godheid (hfd 2 Omnec Onec)

De wetten van de opperste godheid

# Venus is een van de oudere, meer gevorderde planeten in ons zonnestelsel. Ons volk is zo oud, dat mijn voorvaderen in staat waren de aarde in haar ontwikkeling te zien en de groene planeet te verkennen toen zij voor het eerst leefbaar werd. Sinds die tijd zijn we spiritueel, cultureel en technisch gegroeid als beschaving en als individu, tot een punt dat voor de mensen op aarde onvoorstelbaar is. Het leven op Venus is zo radicaal anders dat het nutteloos zou zijn om midden in het verhaal van mijn leven daar (in) te springen, of zulke simpele dingen te vermelden als mijn geboorte of mijn thuis, zonder deze hoofdstukken over onze cultuur en geschiedenis.

# Als we zeggen dat het fundamentele verschil tussen Tythanianen en de mensen op aarde ligt in het zelfbewustzijn van ieder individu, is dat nog steeds een wereld van verschil. De groei van een planeet gedurende miljoenen jaren hangt af van hoe spiritueel ontwaakt en bewust de mensen worden. Wanneer de mensen van Venus praten over hun cultuur, hun technologie, of welk facet van hun leven dan ook, wordt de grootste verdienste altijd toegekend aan onze planetaire wetenschap of leer, genaamd de wetten van de opperste godheid. Slechts door deze gevorderde vorm van wetenschap , waar spiritualiteit en wetenschap twee facetten vaan hetzelfde zijn, zijn wij op zoveel manieren gegroeid.

# Slechts door een bewustzijn van deze wetenschap kunnen mensen op aarde het Venusiaanse leven beginnen te begrijpen. Zonder de wetten van de opperste godheid zou Venus zijn zoals de aarde vandaag de dag is.

# Als kind was ik goed onderlegd in de grondbeginselen van de wetten, zoals elk kind op Venus, omdat lang geleden ontdekt is dat de leer de ware weg is, het ware begrip voor de hele planeet. Pas later in mijn leven, op aarde, zou ik beseffen hoe ontzettend kostbaar de wetten van de opperste godheid waren geweest, en hoeveel geluk ik had dat ik zo’n grondige scholing heb gehad in deze leer.

# Omdat ik af wist van karma en het doel van het leven en het doel van het leven in de fysieke wereld, en omdat ik me bewust was van werelden voorbij het fysieke universum, was het veel makkelijker om de nachtmerries van mijn leven op aarde te overleven. Tijdens mijn leven op Venus had ik de emotionele kracht verzameld die ik nodig had om om te gaan met de ontberingen die voor me lagen. Ik was in staat om het leven en mijn eigen moeilijkheden op een meer volwassen manier te begrijpen en te accepteren.

# Toch kan iedereen op aarde die openstaat voor deze leer boven de problemen van de stoffelijke wereld uitstijgen. Vlak voordat ik Venus verliet werd ik ingelicht over de toekomst van deze leer. Op een dag zullen de wetten van de opperste godheid op aarde worden erkend als wat ze werkelijk zijn. De zaden zijn al gezaaid. Onze mensen zijn van plan er meer en meer in betrokken te raken om dit werkelijkheid te maken.

Dat de wetten van de opperste godheid ook op aarde zullen worden erkend en dus worden ingevoerd, lijkt me erg aannemelijk aangezien deze aarde geen besef, begrip en inzicht meer heeft in welke godheid dan ook, laat staan een innerlijke beleving van dit godsbesef, zodat deze mondiaal aardse cultuur aan het einde is gekomen. De geseculariseerde wereld betekent letterlijk een wereld zonder godsbeeld en godsbesef en dus zal een nieuw vervangend beeld van Venus afkomstig zijn.

# Wat bedoeld wordt met ‘ik’ is een levende ervaring voor het individu dat de wetten van de opperste godheid bestudeert. Veel verschillende ideeën kunnen je geest vullen wanneer je je afvraagt ‘Wie ben ik?’ Op aarde zijn er waarschijnlijk zoveel verschillende opvattingen als er mensen zijn. het is deze eigen opvatting die zo’n wereld van verschil maakt in ieders leven, of hij nou op Venus woont of op aarde of op welke andere planeet in welk zonnestelsel dan ook. Om toe te groeien naar het volle begrip van wat en wie je werkelijk bent blijkt het doel te zijn van het leven in dit stoffelijke universum en verschillende andere universums. Alle ervaring die een individu kan hebben gedurende talloze levens bereikt zijn hoogtepunt in een volledig ontwaken en een totaal bewustzijn van wie je werkelijk bent. De wetten van de opperste godheid vormen een spirituele leer, zij het onder vele verschillende namen, die altijd heeft bestaan, ofwel in het geheim of openlijk, op elke planeet, voor diegenen die er klaar voor zijn om het doel van hun vele levens van beproevingen en ervaring te bereiken.

# Ieder individu op elke planeet is ziel, niets meer en niets minder. Ik gebruik het woord ziel omdat het Venusiaanse woord ervoor slechts een woord voor jullie zou zijn, terwijl op aarde het woord ziel al lange tijd is gebruikt door godsdiensten en spirituele filosofieën, en dicht komt bij wat we bedoelen. Nochtans stoppen we, door de wetten van de opperste godheid, niet bij het zeggen ‘Ik ben ziel’, of bij het slechts geloven daarvan. We weten het door bewuste ervaring in het zielenlichaam, waarbij we gebruikmaken van onze meest krachtige zintuigen en vermogens die daarin zetelen. Ziel is zo echt dat niemand tot de dood zou moeten hoeven te wachten om over de werkelijkheid ervan te leren. Het kan nu ervaren worden. In de fysieke wereld wordt de ziel meestal geacht te verblijven op een punt precies tussen en achter de ogen van het fysieke lichaam. Echter, jij als ziel kunt ook leren je los te maken van het fysieke lichaam terwijl het nog leeft, zodat je op korte afstand van het lichaam kunt zijn, mijlenver weg, of in een van de werelden die de godsdiensten hemel noemen.

[p.44-46]

 

Ons idee over de werkelijkheid is aan het veranderen (Marja de Vries deel 4)

Deze ontwikkelingen vallen samen met het feit dat voor velen van ons onze ideeën over wat waar is en dus ook onze ideeën over de werkelijkheid aan het veranderen zijn. Wat we beschouwen als waar en ons idee over de werkelijkheid wordt enerzijds gevormd door het wereldbeeld van de cultuur waarin we leven. Het gevolg hiervan is dat de werkelijkheid voor ons gekleurd wordt door wat we denken dat de werkelijkheid is. In andere woorden, hoe we de werkelijkheid waarnemen wordt bepaald door dit perspectief. Anderzijds vormen we ons ook een idee over de werkelijkheid en de waarheid op basis van onze eigen ervaringen en innerlijk weten. Dat maakt het mogelijk data we ons realiseren dat het een en ander mogelijk toch anders in elkaar zit dan we aanvankelijk hadden aangenomen op basis van het wereldbeeld aan de cultuur waarin we leven.

De huidige tijd wordt gekenmerkt door het feit dat er steeds meer mensen op zoek gaan naar hun eigen opvattingen over de waarheid, onder andere op basis van deze eigen ervaringen. Een van de gevolgen hiervan is dat er op dit moment ook een verandering plaats in de waarde die gehecht wordt aan de inzichten van de westerse wetenschap. Terwijl de westerse wetenschap lange tijd door velen werd beschouwd als de absolute autoriteit op het gebied van de waarheid, wordt het door steeds meer mensen niet langer als de enige ware autoriteit gezien. Het wereldbeeld dat ontleend wordt aan de traditionele, reductionistische wetenschap beperkt in feite onze mogelijkheden tot waarnemen en voldoet voor veel mensen niet langer.

 

Spirituele levenswetten herkenbaar in boek Annejet van der Zijl met hoofdpersoon Allene Tew

‘Een levensvraag beantwoorden , dat is mijn drijfveer’ (Interview Suzanne Rethans, Katern de Verdieping/Trouw, 21 november)

Alles verliezen, toch weer opnieuw beginnen en het schoppen tot prinses: blijft niet hangen in het verleden, leerde Annejet van der Zijl van Allene Tew, de hoofdpersoon van haar nieuwe boek.

‘Moed is besmettelijk. Door mijn dagelijkse omgang met Allene durfde ik eindelijk ‘ja’ te zeggen tegen ‘Zomergasten’.’

Hoe mooi, slim of rijk je ook bent, de enige voorspeller van geluk is in hoeverre je in staat bent om met tegenslag om te gaan

# “Van ieder boek wil ik iets leren”, zegt schrijfster Annejet van der Zijl. “Een levensvraag beantwoorden. Dat is mijn drijfveer het te schrijven.”

# Het idee voor ‘De Amerikaanse prinses’ kreeg ze tijdens het schrijven van ‘Bernhard’. Ze stond op het terras van het zeehuis in Cap-d’Ail waar Bernhards vermeende Amerikaanse tante Allene Tew was gestorven. Deze rijke zakenvrouw was de eerste Amerikaanse prinses geworden die door haar huwelijk met een Duitse prins. In die periode had ze ook de jonge Bernhard leren kennen, die een van haar protegés was geweest, dus ik kon vermoeden dat zich wel een en ander in haar leven had afgespeeld.” Van der Zijl had toch al zin in een boek over het enerverende Amerika van rond 1900. Die zwaarmoedige Duitse geschiedenis waarin iedereen maar bezig is met het verleden en zich daar het slachtoffer van voelt, kende ze nu wel. de overwinningsmentaliteit van Amerika, dat je je keven altijd een nieuwe draai kunt geven, dáár had ze zin in.

# Moedig voorwaarts, dat typeerde Allene Tew (1872-1955). Ze groeide op in het noordoosten van Amerika, dat bijna uit zijn voegen barstte door de industriële vooruitgang, trouwde met een rijke erfgenaam, verloor eerst haar middelste kind op tweejarige leeftijd en vervolgens haar twee andere kinderen. De dag dat ze haar zwangere dochter begroef, die was overleden aan de Spaanse griep, hoorde ze dat ook haar zoon, die als piloot in de Eerste Wereldoorlog, was omkomen. Een paar jaar later overleed haar grote liefde, Anson Burchard, haar derde echtgenoot en de enige man die haar niet om haar uiterlijk of geld trouwde. “Toen ik dat allemaal zo las dacht ik: hoe overleef je zoiets? In The New York Times stond dat ze de rijkste en meest tragische weduwe van New York was. Enkele weken later scheepte Allene zich in op de boot naar Europa, verfde haar haar blond, haalde een jaar van haar leeftijd en begon een heel nieuw leven. Zoals ze zelf altijd zei: ‘Als je de wil en het doorzettingsvermogen hebt, dan kún je dingen’.”

Tegenwoordig zouden we het verdringing noemen, maar dat heeft een negatieve connotatie, vindt Van der Zijl. “Dat is ons waardeoordeel. Je kunt ook zeggen: ze accepteerde het en ging dapper door. En ze is er in geslaagd nog weer een gelukkig leven op te bouwen, vooral met haar vijfde echtgenoot, de Russische graaf Paul Kotzebue, met wie ze nog twintig jaar getrouwd is geweest. De kinderen van haar echtgenoten beschouwde ze als jaar eigen kinderen. Het werd nooit meer zoals het was, maar het werd anders en dat was oké. Ik vond het wel een aanstekelijke houding.

# Tijdens het schrijven begreep Van der Zijl steeds beter waarom ze dit onderwerp had uitgekozen. Om iets te leren over omgaan met tegenslag.

In deze bewoordingen zit veel spirituele wijsheid, hoewel het onbekend is of Annejet van der Zijl zelf, of haar hoofdpersoon Allene een spirituele inborst hebben. Dat wordt uit dit interview niet duidelijk. Maar deze omschrijving van dit verhaal blijkt dat het – misschien onbewuste karakter – van dit spirituele boek bestaat uit een geestelijke energie die het leven van Allene bepaald heeft: nooit bij de pakken neerzitten en steeds de eigen regie van je eigen leven in je eigen hand nemen. Dat is precies wat de Schepper van ons leven in gedachten had met de schepping van de mensheid, de manifestatie van het Goddelijke Wezen zelf. Daarom mag dit boek ‘De Amerikaanse prinses’ in iedere filosofieles besproken en behandeld worden.

 

Vele waarheden en Universele Waarheid (2) (door Marja de Vries )

 

Juist de laats tijd is duidelijk geworden dat inderdaad niet al deze kennis verloren is gegaan. Op verschillende manieren is veel hiervan op dit moment algemeen beschikbaar gekomen. Zo zijn bijvoorbeeld ooit verboden en verloren gewaande eeuwenoude wijsheidsteksten, zoals de Nag Ha,,adi-geschriften en de Dode Zeerollen, weer opgedoken. Daarnaast zijn oude teksten opnieuw vertaald en zo voor een breed publiek toegankelijk gemaakt. Maar veel belangrijker nog is het feit dat recent vertegenwoordigers van geheime genootschappen en spirituele leiders van inheemse volkeren ervoor gekozen hebben om hun lang geheimgehouden kennis nu voor iedereen beschikbaar te stellen.

Het openbaar maken van deze voorheen geheime kennis is een zeer bewust besluit geweest. Het was de missie van vele inheemse spirituele leiders om zolang dat nodig was de kennis van hun traditie in het geheim van generatie op generatie door te geven, zodat ze bewaard bleef en vrijgegeven kon worden aan de wereld zodra de tijd rijp was. Volgens vele van deze bewaarders van oude kennis is die tijd nu aangebroken. Gedurende de afgelopen vijftig jaar hebben velen van hen besloten om hun kostbare inzichten te delen met wie daar ook maar in geïnteresseerd was. Aanvankelijk was dat niet zonder risico. In de Verenigde Staten van Amerika bijvoorbeeld werd pas in 1979 het verbod op het openlijk delen van inheemse wijsheid met anderen officieel opgeheven. Na 1979 kon veel kennis die tot dan toe mondeling was doorgegeven nu ook voor het eerst opgeschreven en gepubliceerd worden.

Omdat de wijsheid en mystieke informatie van vele culturen en tradities uit zoveel verschillende bronnen nu in principe voor iedereen beschikbaar is, kennen we op dit moment de unieke situatie dat de leringen van al die verschillende stromingen met elkaar vergeleken kunnen worden. Hoewel iedere traditie weliswaar eigen woorden en begrippen kent, is het verrassend te ontdekken hoezeer al die wijsheidstradities in essentie met elkaar overeenkomen. Verborgen onder het stof van alle schijnbare culturele verschillen en dogma’s blijkt door alle bronnen van oude wijsheid van de wereld een gouden draad van fundamentele Universele Waarheid geweven te zijn. De essentie van deze kennis is een wijsheid die niet gebonden is aan tijden en culturen. Het is een wijsheid die universeel is en die aan de basis ligt van alle godsdiensten, spirituele stromingen en geloofsovertuigingen.