‘Over Acceptatie’ door Meester Anthon
‘De zin van het leven is liefde en u hebt ons al verklaard dat liefde inzicht is, maar het gevolg van liefde of inzicht is wijsheid, is dan de zin van het leven wijsheid opdoen?
De zin van het leven is liefde en liefde is evenwicht scheppen. Wijsheid leert hoe je dat kan doen. Daarom zou je mogen zeggen dat de zin van het leven eruit bestaat wijsheid op te doen om liefde te kunnen scheppen. Die wijsheid leer je stapsgewijs, want dat laat je groeien.
Jij bevrijdt je op aarde met een vrije wil, met het gevolg dat jij over alles een eigen visie wilt ontwikkelen en dat jij deze wereld aan jouw wil wenst te onderwerpen. Jij vindt immers dat deze wereld nog niet is, zoals jij het zou willen, omdat jij vaak in contact komt met mensen en situaties die anders zijn. Dat levert onmacht en onvrede op.
Geleidelijk zal jij moeten ontdekken dat deze voor jou ‘chaotische’ wereld toch onderhevig is aan een aantal geestelijke wetten, waardoor de wereld ‘ordelijker’ is dat jij oorspronkelijk vermoedde.
Met vallen en opstaan zal je leren dat jouw verzet tegen alles en nog wat zinloos is en dat jij je verzet moet omvormen tot acceptatie. De wetten van het lot worden door jezelf aan de gang gezet en jijzelf bent ook weer het gevolg van deze wetmatigheden. Alles begiunt en eindigt met jezelf, waardoor jij er uiteindelijk achter komt dat jij goddelijk bent. Alles wat jij meemaakt heb jij zelf veroorzaakt en jijzelf bent het eindpunt van al jouw acties.
Zolang jij niet beseft dat jouw verzet de oorsprong is van je ellende, zal jij blijven worstelen met het leven en is jouw leven niet in evenwicht. Pas wanneer jij je verzet opgeeft kan jij de wereld en de kosmische wetten van het lot accepteren en beseffen dat deze wereld JOUW wereld is.
Wat moeten we dan juist accepteren?
- Accepteren van jezelf
Vooreerst moet jij jezelf accepteren. Accepteer je lichaam, je beperkingen, je begrenzen, je mogelijkheden, je levensomstandigheden en vooral je karakter met goede en slechte eigenschappen. Zolang je niet accepteert dat je bent zoals je bent, blijf je ontevreden en ontken je de realiteit. Die onvrede over jezelf verstoort het evenwicht.
Maar als we onszelf willen verbeteren, mogen we toch niet tevreden zijn over hoe we zijn?
Ik heb het niet over tevreden zijn, maar over acceptatie. ‘Tevreden’ is een oordeel, ‘acceptatie’ is jouw kijk op de realiteit.
- Acceptatie van de werkelijkheid
Je dient de realiteit te accepteren. De defecte motor van een auto kan toch ook niet hersteld worden, als niet eerst geaccepteerd wordt dat hij defect is en vastgesteld wordt wat er juist defect is. Dat is acceptatie van de werkelijkheid.
- Acceptatie van anderen
Bij de realiteit van het leven horen ook de anderen. Zolang jij ontkent dat de anderen zijn zoals ze zijn, accepteer je hen niet en creëer je onvrede. Onvrede bij jezelf, maar ook bij de anderen, die zich niet geaccepteerd voelen. De onvrede verstoort het evenwicht.
- Acceptatie van de Geesteswereld
Ook de geesteswereld hoort bij de realiteit van het leven. Ontkenning of afwijzing daarvan zou de evolutie ontkennen. Jij moet accepteren dat je een ziel bent met een lichaam en niet een lichaam met een ziel. Enkel door de Geesteswereld te accepteren erken jij dat er grotere krachten zijn dan jezelf, die tevens deel uitmaken van het grotere geheel. Door acceptatie sta jij de Geesteswereld toe je te helpen bij jouw evolutie en bevorder jij evenwicht.
- Acceptatie van het lot
Door te accepteren dat er een lot [=gebeurtenis] is, erken jij dat er kosmische wetmatigheden zijn die je helpen in je evolutie. Het aanvaarden van de ‘toevalligheden’ in het leven stelt je in staat de vingerwijzingen van het lot te begrijpen en de zin van het leven te onderschrijven. Enkel acceptatie van het lot geeft je inzicht en staat je toe te evolueren. Zo bevorder je evenwicht.
- Acceptatie van de dood
Indien jij de dood accepteert als deel van het leven, sta je toe te veranderen en te verbeteren. Bij de dood hoort ook het loslaten. Je kunt geen nieuwe klaren aantrekken als je niet eerst je oude hebt uitgedaan. Zonder dood is er geen herboren worden mogelijk en is het ook niet mogelijk te evolueren. De dood is een wezenlijk onderdeel van de transformatie die je dient te betrachten [Vlaams!]. Zo schep jij evenwicht.
- Acceptatie van de evolutie
Enkel door de evolutie te accepteren, onderschrijf jij de zin van reïncarnatie. Door de evolutie als wezenlijk onderdeel te erkennen van jouw bestaan, draag je bij aan de vervulling van het Kosmische Plan. De evolutie bestaat uit een voortdurend sterven en geboren worden, uit dood en verrijzenis. Door dit proces bevorder jij het evenwicht.
U gebruikt het woord verrijzenis, wat bedoelt u daar juist mee [Vlaams]?
Verrijzenis is niet hetzelfde als geboren worden. Geboren worden slaat enkel op het uiterlijke proces, op wat er lichamelijk gebeurt. Herboren worden betekent dat je na gestorven te zijn we(d)erom geboren wordt. Verrijzenis is een veel diepgaander proces. Je wordt niet alleen herboren, je wordt ook ‘verbeterd’ herboren.
Om te verrijzen moet je nieuwe inzichten krijgen en oude visies afleggen. Telkens [als] je inzicht krijgt waar er consequenties aan verbonden zijn, sterft er iets oud af. Wanneer je verrijst, staat er een andere persoonlijkheid op die dichter bij het evenwicht staat.
Telkens [als] jij een wezenlijk inzicht krijgt en een nieuw veranderd gedrag betracht verrijs je, ook al ga je fysiek niet dood.
[Bron: William Gijsen en Boudewijn Donceel, Openbaringen over de Ziel. (aldaar), pp.108-110]