Categorie archief: Hermes Trismegistos

Hermes Trismegistus [7]

‘De geest ziet alles, de ogen zien alle[en] lichamelijke dingen. En toch wordt de geest niet een waarnemer voor de ogen, maar de ogen worden dit voor de geest.

[V, 1]

*De geest ziet dus alles in het geestelijke domein, omdat geest energie is binnen het geestelijke heelal. De ogen daarentegen, als de stoffelijke tegenhanger van de geest, zijn geschapen om de eigen aardse leefomgeving te kunnen observeren en waar te nemen en die signalen worden ook in het denken van ieder mens verwerkt om tot actie, handelingen en besluiten te kunnen komen. De geest kan dus niet een waarnemer voor de ogen zijn, want de geest is nonduaal en de ogen horen bij het duale ofwel de dualiteit. En daarom zijn de ogen de waarnemer voor de geest, die alleen energie en aura’s (ook energie, want lichtfrequenties zijn voor de geest waarneembaar.

Hermes Trismegistus [6]

‘Van de levende wezens zijn sommige onsterfelijk en bezield, andere hebben geest, ziel en een spiritueel lichaam, sommigen hebben alleen een spiritueel lichaam, andere hebben een ziel en een spiritueel lichaam en weer andere alleen maar leven. Want leven kan zelfstandig bestaan zonder spiritueel lichaam, geest, ziel en onsterfelijkheid, maar al die andere kunnen zonder leven niet bestaan.

[IV, 2]

*Dit is zonder meer een uiterst lastige tekst, want waarschijnlijk komt er niemand zonder meer uit. Toch doe ik een poging. Want onzin is een dergelijke ‘wijsheid’ van de grootste mysticus of metafysicus ooit nooit. Met alles wat ik in dit leven ooit heb gelezen kwam ik bij Hiddinga tegen dat met name in concentratiekampen van WO2 bewakers voorkwamen die zielloos waren. Daar zal iedere gelovige én spiritueel gevorderde bij gaan protesteren of ‘spartelen’ en zich ‘opstandig’ voelen, maar het wordt door de auteur wel geloofwaardig uitgelegd. Want stel eens voor hoe het levensplan waarmee iedere ziel naar de aarde komt om zijn leven gestalte te gaan geven, en daarmee ook denkt aan de leemten of ‘gaten’ die in voorgaande levens op deze planeet zijn ‘gevallen’ die dus opgevuld – zie verderop in deze tekst –  moeten worden. Maar denk vooral ook eens na waarom niemand ooit vrijwillig zou kiezen voor een functie als concentratiekampbewaarder in die oorlog, waarschijnlijk de eerste en enige in de menselijke geschiedenis met een doelbewust genocidaal regeringsprogramma om een minderheid binnen de eigen bevolking uit te roeien? Daar kiest niemand voor. Daarom bestaan er voor deze uitzonderlijke ‘gelegenheden’ de mogelijkheden om deze omstandigheden in te vullen,  waardoor zielloze wezens voor die situatie op aarde worden geplaatst met ook de uitdrukkelijke bedoeling om die bewaarder direct na afloop van de oorlog van de aarde ‘terug te trekken’ (‘het zilveren koord wordt losgelaten’)  en in het ‘niets te laten verdwijnen’. Zij worden niet in een letterlijk graf begraven aangezien niemand in die chaos in naoorlogse omstandigheden merkt dat ze zijn verdwenen. Daar kraait niemand meer naar. Een logische ingreep vanuit de geestelijke wereld dus.

Maar de gemiddelde mens komt direct met de vraag hoe het mogelijk is dat de Bron dergelijke oorlogen mogelijk maakt en toelaat. Dat komt vanwege de ‘leerschool aarde’. Om de kortst mogelijke uitleg te geven: iedere ziel komt uiteindelijk op aarde voor een hele cyclus om van onbewuste ziel uit te groeien tot een volkomen zelfbewuste ziel die de dualiteit overstijgt. Dat betekent dat letterlijk iedere ziel in de opbouw naar ‘volmaakt’ bewustzijn alle ‘stereotypen’ mens moet hebben doorlopen, van alle denkbare soorten, maten en gewicht; denk hierbij aan de hele reeks van Tarotkaarten die al die uiteenlopende situaties bevatten. Van arme sloeber tot wereldveroveraar. Alleen op die manier is het mogelijk alle bestaande mensentypes te leren kennen, die noodzakelijk zijn voor het bereiken van de aardse verlichting om toegang te krijgen voor 5D.

Op basis van deze redenering wordt het dus ook mogelijk – en aannemelijk – dat alle varianten van mens, ziel, geest, spiritueel lichaam, of in sommige gevallen zelfs alléén een spiritueel lichaam, mogelijk zijn. Een verdere verklaring is op dit moment niet nodig, want een bijzaak en die inzichten komen pas na dit leven aan de orde aangezien het leven in het ‘tussenstation’ na de overgang van de aarde naar de volgende bestemming via cursussen en lesprogramma’s (daar) worden uitgelegd.

Hermes Trismegistus [5]

‘Er is niets waarin God [de Bron] niet woont, want waar de hemel is, daar is God ook, en waar de wereld is, daar is de hemel ook.

Ik denk dat God in de hemel is en de hemel in de wereld.’

[III, 1]

*Dit is ook weer een raadselachtige uitspraak, waarvan het overgrote deel van de mensheid geen idee heeft wat hier staat en hoe de zinnen begrepen moeten worden. Daarom geef ik hierbij mijn intuïtieve gevoel weer. Het klopt (wat betreft de eerste zin) in de metafysica dat er niets is waarin de Bron afwezig is, al zal niet iedereen dat weten. De Bron is immers onzichtbaar en ongekend in het menselijk brein, laat staan in de wetenschap want daar alleen in de theologie en dat is een uitgesproken traditionele 2- of 3D-tak van het rationele denken.

Waarbij aangetekend dat de orthodoxe mensen onder 2D geschaard kunnen worden en de vrijzinnigen onder 3D. Maar het volgende probleem is wat onder hemel moet worden verstaan. In de bijbel wordt gesproken over de tweedelen ‘hemel en aarde’ en dat is meer symbolisch uitgedrukt want de werkelijkheid is veel complexer en ingewikkelder. Laten de hemel dus maar begrijpen en benaderen als de geestelijke wereld, maar dan moet er onderscheid worden gemaakt tussen astrale en etherische werelden die voor een groot deel nog duaal zijn en pas na 4D dus 5D ofwel multidimensionaal. In de bijbel gaat het wat betreft de hemel om de ‘omgeving’ die volkomen geestelijk is georiënteerd en dus nonduaal. In de hemel komt een fysiek lichaam voor. Maar dat betekent niet dat alle daar wonende zielen allemaal spiritueel of geestelijk leven, want er lopen nog ‘legioenen’ zielen rond die volkomen materialistisch denken. Daarom gaan zij na die periode weer terug naar de aarde om hun cyclus van incarnatie af te maken en dat proces van terugkeer heet dus re-incarneren. 

Niet dat Hermes een christelijke wijsgeer was, want zijn naam betekent driemaal (of driewerf) grootste” betekent (grootste filosoof, priester en koning); afgeleid van Ἑρμῆς Τρισμέγιστος (Hermes Trismegistos), de Griekse naam van de Egyptische god van de wijsheid en het schrift, Thoth. Een Griekse god dus. Ten tijde van de het Jodendom als de eerste monotheïstische religie ter wereld. Daarom beschouwden de heilige werken het monotheïsme als een hoger geestelijk niveau dan de natuurgodsdiensten, want een meer geconcentreerde vorm van de geestelijke energie, natuurgodsdiensten alleen op de natuur, of de zon, of het vuur etc. gericht waren. In die vormen van onderscheid kan men dus een geestelijke evolutie – vormen van hogere trappen van wijsheid – op aarde herkennen. 

Vandaar dat het resterende deel van het geciteerde: ‘waar de hemel is, daar is God ook, en waar de wereld is, daar is de hemel ook. Ik denk dat God in de hemel is en de hemel in de wereld’, het hierbij gaat om wat ik in de voorgaande blogs in deze serie heb aangegeven, dat er sprake is van een wisselwerking of kruisbestuiving tussen aarde en de hemel, want beiden hebben invloed op elkaar en ondergaan elkaars invloed. Het één kan niet zonder het ander. 

Hermes Trismegistus [4]

‘Wat is de kracht van de kosmos?

De eeuwige instandhouding van de onsterfelijke wezens, in de vorm waarin zij ontstaan zijn, en de voortdurende verandering van het sterfelijke.’

*Dit antwoord is een prachtig voorbeeld van een gnostieke zin, die voor ‘niet-ingewijden’, ofwel niet spiritueel opgeleide mensen onbegrijpelijk is, omdat ‘we hierin niet zijn opgevoed’, tenzij bekend met de gnostiek en theosofie. Daarom hierbij een uitleg van mijn interpretatie. 1. De ‘eeuwige instandhouding van de onsterfelijke wezens’, zijn alle bezielde wezens in het heelal, want overal aanwezig, maar zijn onsterfelijk vanwege de goddelijke afkomst van die wezens; geschapen door de Bron zelf. De Bron is eeuwig want houdt nooit op te bestaan, dat sowieso geldt voor de geestelijke werelden en sferen, zódat ze onvernietigbaar en ook niet kunnen verdwijnen (door misdaad of anderszins) of ‘opgelost’ worden. De vormen waarin deze wezens ontstaan zijn blijven bestaan, maar zijn wel onderhevig aan evolutionaire processen en kunnen daarom van vorm veranderen en zullen dat gegarandeerd doen, want alles in het heelal en schepping is altijd in beweging en verandert als zodanig. Alleen het fenomeen van het ‘sterfelijke’ of de ‘sterfelijkheid’ is een andersoortig probleem, want onderdeel van de Wet van de Verandering en Beweging, dat overigens ook voor de geestelijke wereld als geheel geldt, maar dan op een andere manier, want óók de Bron evolueert (al kunnen wij ons als 3D’ers ons daarvan niets ‘voorstellen’, en dus ook niets begrijpen.

Maar de kern van deze uitleg is dat het sterfelijk een tijdelijke aangelegenheid is, omdat ieder (half- en grofstoffelijk wezen bestaat op basis van de keuze die de betrokken eeuwige ziel ooit heeft gemaakt om af te dalen naar die grofstoffelijke werelden om daar een individueel Zelfbewustzijn op te bouwen. Dat is noodzakelijk voor alle zielenkernen die ooit een volmaakte schepper willen worden omdat zij in hun DNA een scheppende taak te vervullen krijgen, en dus uit te voeren op microniveau, maar ook op macroniveau als dat in de ziel vastgelegd is. Die zaken liggen dus vast, al is men dat in de stoffelijke werelden niet bewust. Dat bewustzijn ontstaat pas in de fase van de persoonlijke verlichting en dus op de drempel van 5D. maar op deze manier hangt het eeuwige en oneindige van de Bron zelf ook samen met alle grofstoffelijke werelden, omdat zonder die aanloopfase in de stof groei en evolutie van de Bron niet mogelijk is. QED. [Hetgeen te bewijzen of aan te tonen was].

II, 2

Hermes Trismegistus [3]

‘Er zijn dus drie werelden.

De onbeweeglijke wereld is God [de Bron]

De rationele wereld is de mens, want beide grootheden zijn één:

God en de mens naar zijn ideële vorm.’

[I, 1]

*Omdat ik Hermes Trismegistus tot de allergrootste wijsgeren of mystici ooit op aarde geleefd reken, kan ik deze ‘drie werelden’ plaatsen: de kosmische Drie-eenheid: de eeuwige geestelijke wereld(en), de tijdelijke stoffelijke wereld(en) in samenwerking met de vormloze Oerintelligentie en Oersubstantie. Het is dus aan individuele burgers, geestelijken en theologen om daar hun eigen invulling aan te geven vanuit hun hartsbewustzijn. Zolang die Drie-eenheid maar niet aan het typisch aardse dualiteit wordt overgelaten.

Hermes Trismegistus [2]

‘God: een onbeweeglijke wereld.

De hemel: een beweeglijke wereld.

De mens: een rationele wereld.’

*Over de eerste regel kan worden vastgesteld dat in die tijden nog geen genuanceerd beeld over de bron kon bestaan en dus geen onderscheid tussen stoffelijk en geestelijk. In dat verband het logisch omdat het in de ons bekende schepping om stoffelijke beweging gaat, dat ook zo te verwoorden en niet in termen van kosmische energie, want dat is daarentegen immanent beweeglijk!

Over de tweede regel: Dus passend bij het aardse denken in materiële termen, zodat de hemel ook niet anders dan (fijn)stoffelijk kan zijn.

Over de derde regel: Dat valt niet te ontkennen en daarom de enige onverbiddelijke waarheid of realiteit in deze tweede passage.

Een nuttig ‘weetje’ op weg naar 5D

‘Volgens de ‘Hermes Trismegistos’ waren er drie ‘graden’ in de Egyptische Thot-mysteriën:

  • Stervelingen: zij die wel onderricht hadden genoten, maar nog geen innerlijke visie hadden ontwikkeld.
  • Intelligenties: zij wier visie hen in staat stelde zich af te stemmen op andere levensvormen in het universum.
  • Lichtwezens: zij die één waren geworden met het [goddelijke] licht.*

[Bron: Murry Hope, De Sirius connective. Onthullende feiten over het oude Egypte. 1997;225]