[Bron: Jaap Hiddinga, Man, vrouw en zielenbewustzijn. 2006; 7-9]
‘Het was een prachtig gezicht en het leek wel een soort sprookjesparadijs. In het midden van het ‘landschap’ leek een soort tempel te staan met daarin een soort kelk die vaag iets weg had van een bloem. De ‘tempel’ leek van witte steen gebouwd te zijn en de kelk was zachtroze, vermengd met goud en zilver. In de kelk stonden een man en een vrouw. Zij waren in alle mogelijke opzichten perfect, dat wil zeggen dat zij én uiterlijk én als ziel ontzettend mooi waren. Zij keken naar elkaar in een diepe vorm van liefde en zij gingen in elkaar op in een diepe verrukking en leken een te zijn. De engel sprak nu en zei: ‘Wat je nu ziet is een universeel beeld maar dan in de vorm zoals die door de mens begrepen wordt. Je denkt een man en een vrouw te zien waar in werkelijkheid geen man en vrouw kunnen zijn, want dit zijn slechts aardse gedachten. In Gods schepping is de ziel in twee helften gedeeld en deze zielenhelften, of verenigende zielen, zullen altijd bij elkaar horen en altijd naar elkaar zoeken. Ook in de mens op aarde zit dat gevoel. Bij andere levensvormen is ditzelfde gevoel aanwezig en ook de basis van dit beeld, maar in andere vormen die voor hen herkenbaar zijn. Wat echter nodig is is liefde, want dit is de kracht die alles instandhoudt. Deze kracht, of energie, is van God zelf en omdat elke ziel een onderdeel is van God en God in zich draagt, los van de stoffelijke vorm, zal de goddelijke liefde ook deel zijn van elke ziel. Je gaat nu een transformatie meemaken van man en vrouw naar het zielenbewustzijn en naar God toe.’
Ik keek weer naar het beeld van de man en de vrouw in de kelk. Plotseling zag ik een verandering die als een soort versnelde film zichtbaar was. Ik zag hoe de vormen van de man en de vrouw als het ware oplosten en verdwenen en daaruit kwamen twee lichtende gestalten die langzaam transformeerden naar een nieuwe vorm die bijna niet meer menselijk was. Ik zag de twee gestalten die nu pure zielenvormen waren, in elkaar opgaan. Ik zag aan de energie dat zij nu een proces van bewustzijn ervoeren waarbij het licht steeds intenser werd. Plotseling leek het alsof de twee gestalten in elkaar versmolten en na enige tijd één geworden waren, terwijl de eigen identiteit die zij als individu hadden toch bewaard bleef. Het was een wonderlijk en ongelooflijk gezicht waarin vele gevoelens in mijzelf werden aangeraakt. Ik zag dat de energie die zichtbaar was als een prachtig licht nu samensmolt en er een verbintenis werd gemaakt tussen deze energie en het goddelijke door middel van een soort lichtgevend koord dat kennelijk de zielsverbinding met God zelf vormde. Ik zag vanuit dit goddelijke licht ook weer nieuwe energie, in de vorm van ander licht, naar het paar terugstromen en zij leken te groeien in dit enorme licht. Plotseling was het proces gereed en ik zag een entiteit die uit twee zielenhelften bestond die voorheen als man en vrouw zichtbaar waren geweest. Deze entiteit leek nu een te worden met God zelf en het licht bleef maar groeien en groeien, totdat het zo verblindend werd dat het niet langer mogelijk was om een nog iets in te zien. De engel sprak nu weer en zei: ‘Wat je nu in een heel snel tempo gezien hebt, is de energetische voorstelling van de transformatie van man en vrouw naar een zielenbewustzijn dat hen als verenigde ziel naar God brengt. Dit is het pad dat elk levende wezen, waar dan ook in de neutrale zone (Visioenen en uittredingen, Visioen 2) moet ondergaan. Dit is de weg die ook elk mens zal gaan, want men zal het zielenbewustzijn moeten leren kennen voordat men aks man of als vrouw bewust met dat manzijn en vrouwzijn om kan gaan. De les die men moet leren, is om zich niet te identificeren met het lichaam maar om de zielenkracht die men in zich heeft te ervaren. Pas dan kan men verder in werkelijke liefde in relaties op aarde en in de sferen zoals God dit bedoeld heeft. Dit is de weg die men te gaan heeft.’
Ik plaats hierbij de volgende kanttekening. In de tekst staan twee bijna gelijkluidende begrippen of woorden: de ‘verenigende ziel’ en de ‘verenigde ziel’. Er is geen sprake van een drukfout, maar het bijvoeglijk naamwoord ‘verenigende’ drukt duidelijk een proces uit, namelijk ‘op weg naar de verenigde’ ziel en dat is gelijksoortig aan de Verenigde Naties, dus een statisch organisatiebegrip of in de menselijke sfeer tussen vrouw en man een organisch begrip. Ieder mens op aarde (en andere bewoonde planeten) is maar een deel van de eenheidsziel voordat hij/zij in afgesplitste vorm op weg waren vanuit het koninkrijk der hemelen naar de lagere dimensionale gebieden in ons universum; voordat zij dus als eenheidsziel de keuze maakten om een afdaling naar lagere dimensies te ondernemen en af te reizen. Dit proces kan op deze site gelezen onder de categorie ‘neutrale zone’. Daar leest men wat de neutrale zone is en waarom die zone bestaat.
Aquarius 