Tweelingziel volgens Hiddinga

[Bron: Hiddinga, Man, vrouw en zielenbewustzijn. pp.40-42]

Op aarde zijn aardse begrippen die een vorm van orde trachten te scheppen in de chaos die in het verre verleden heerste tussen de mensen, maar echte [kosmische] huwelijken bestaan niet in zin. Zoals jullie op aarde dus in een relatie uitdrukking geven aan je gevoelens, kunnen jullie dus ook in de sferen een relatie of een band hebben met andere zielen, maar ook hier, in de sferen, is dit geen huwelijk. Dat kan ook niet, want voordat jullie met de verenigende ziel verbonden zijn, zullen jullie door een proces heen gaan waarin je banden en relaties op zult bouwen met heel veel anderen. Aan wie moet je dus trouw zijn? Aangezien dit vrijwel altijd zielen zijn die je niet als verenigende ziel kent, zul je dus nooit trouw kunnen zijn, want in een volgend leven bestaat is er weer iemand anders met wie je dingen moet uitwerken. Daarom zijn ook aardse banden en beloften van trouw niet echt juist. Je zult nu een echt huwelijk mee mogen maken. Let maar goed op, want ooit zal elke ziel die nu leeft dit mee mogen maken.

We gingen nu weer verder en kwamen in een nog hogere lichtsfeer die heel erg licht was en erg warm aanvoelde. Het was heerlijk om hier weer te zijn. Er heerste een soort plechtigheid en heel veel zielen hadden zich verzameld in een ruimte die leek op een soort kathedraal, maar in werkelijkheid geen was. Het leek slechts zo te zijn in deze ruimte. Er was een pad in het midden en aan weerszijden waren andere zielen verzameld. Er kwam nu een paar binnen en het leek alsof ze naar een soort licht toeliepen dat op hen leek te wachten. Er werd niets gezegd en er was ook geen geluid.in de zielen die daar samen voortschreden was heel duidelijk de mannelijke en de vrouwelijke kant te zien en ook was heel duidelijk te zien dat ze elkaars verenigd complement waren. Op een gegeven ogenblik begon het licht dat voor hen stond zacht te pulseren en het leek alsof er een stem te horen was. Op dat moment keerden de twee zielen zich naar elkaar toe en versmolten als het ware zodat zij duidelijk een waren, en toch gescheiden elk hun eigen identiteit behielden. Ik stond er ademloos naar te kijken en was hierdoor duidelijk geëmotioneerd. Het was prachtig om te zien en ook om te voelen.

De engel sprak nu: ‘Dit is het ware huwelijk en vindt alleen plaats met de werkelijke zielenhelft. Iemand anders kan die rol nooit innemen. De versmelting die je ziet is de beleving van de liefde in haar geestelijke vorm. Op aarde is deze drang om met de ander versmolten te zij ook aanwezig, maar omdat jullie daar een lichaam hebben, vindt dit plaats via de seksuele daad. Op zielsniveau heeft men dit lichaam, dat in feite een beperking inhoudt van de werkelijk kunnen ervaren van de liefde, niet en vindt er zuivere zielenvermenging plaats. Dit is veel hoger en energierijker, want de trillingen die hiermee gegenereerd worden zijn veel krachtiger. Het is mogelijk om tijdens het leven op aarde, of op een andere planeet, dit mee te maken in de stof. Wat dan plaatsvindt is het meest verrukkelijke wat de ziel, die in de stof moet leven, mee kan maken. Maar het gebeurt niet vaak en er is veel voor nodig om dit te bewerkstelligen. Bovendien moeten beide zielenhelften er klaar voor zijn, voordat men zich hier bewust van kan zijn. Indien men zover is, vindt dan een openbaring voor hen beiden plaats en worden zij zich bewust van het feit dat het zover is. Indien men dit in de stof mag beleven, is dit heel bijzonder. De energie die wordt opgewekt tijdens het seksuele samenzijn is dan groot genoeg om engelen aan te trekken en, maar zoals je weet is dat eerder een uitzondering dan een regel op aarde of waar dan ook in de stoffelijke schepping in de neutrale zone. Als men dit in de stof beleeft, dan is men ook tegelijkertijd in de sferen met elkaar verbonden, en dat is dan voor eeuwig. Men zal elkaar nooit meer loslaten en daar ook geen behoefte aan hebben, want de liefde bij dit gebeuren is zo groot, dat de meeste mensen daar geen idee van hebben. De gewone sleur en verveeldheid die men kent, bestaat dan niet meer, want in de energie waarin men zich met elkaar verbonden weet, is daar geen ruimte voor. Onthoudt dat dit aan ieder mens gegeven wordt, het is een geschenk Gods. Dat is de ware goddelijke liefde.’

Waarom herkenning van de tweelingziel alleen maar via de ogen mogelijk is (en dan niet om via de ogen het lichaam af te glijden ter onderzoek)

Omdat ik in mijn blog https://jwjongejans2014.wordpress.com/2017/08/10/de-complete-ziel-wordt-afgesplitst-om-vanuit-die-scheiding-in-de-neutrale-zone-te-groeien-naar-samenvoeging-zodat-de-bewuste-tweelingziel-ontstaat/ via Jaap Hiddinga heb uitgelegd dat de complete ziel bij vertrek uit de hemelse sferen in de neutrale zone wordt opgesplitst in twee (of meer) delen, en dit als doel heeft om je beide afgescheiden zielendelen zo veel meer mogelijk uiteenlopende levenservaring te laten opdoen of aan te bieden, is het dus ook logisch dat als je na dat hele lange traject, die eonen lang kunnen duren, door verschillende universa heen maar vooral op aarde het Rad van Wedergeboorte hebt overwonnen en definitief uit 3D kunt vertrekken, dat je dan automatisch je aanvullende ziel herkent (want zo staat het in alle boeken beschreven!).

Waarom herken je je ware partner aan de ogen (dus)? Omdat de ogen niet voor niets de ‘spiegel van de ziel’ worden genoemd. Vanuit de ogen kun je toegang tot de ziel van de ander krijgen en dan voel je zo’n enorme harmonische energie op je afkomen, dat je weet dat dat je ware zielendeel is.

Maar zo loopt het maar heel, zelfs uiterst zelden aangezien het de overwinning op het Rad van Wedergeboorte maar één omstandigheid vereist en dat is volledige balans van je persoonlijkheid. Maar er komt ook iets anders bij kijken en dat is dat je idealiter spiritueel even ver moet zijn ontwikkeld. Zo ken ik mijn beste vriendin die nu gescheiden is, maar die tegen haar oude jeugdliefde is aangelopen (nu arts), maar vanwege zijn beroep spiritueel helemaal niet ontwikkeld is (voor de medici is immers alles wat met spiritualiteit te maken heeft zweverig gedoe).

Zij weet dus dat zij hem spiritueel moet gaan ontwikkelen en begeleiden en dat lukt al aardig, maar vanwege haar innerlijke gevoel dat hij haar tweelingziel is, is voor haar het ‘moment’ of wellicht haar hele verdere huidige leven afwachten hoe ver hij in dit leven komt. Anders gaat dus de ene helft hierna naar 5D (vrouw) en de man blijft in 3D totdat hij van dat genoemde Rad afstand heeft gedaan.

Daarom is de huidige transformatie een letterlijke waterscheiding: de overgang van 3D (materie) naar 5D (harmonie, vrede, liefde en licht) is een verschil van dag en nacht. Driedimensionaal en grofstoffelijk denken tegenover multidimensionaal denkend wezen.

Maar er is een tussenweg: als het leven hier wordt afgesloten zonder een fundamenteel perfecte of evenwichtige balans, zal die balans worden gecompenseerd in de tussenfase waarin iedere ziel terecht komt na de overgang (sterven). Dan is het via de terugblik mogelijk dat je je onbalanspunten zelf te herstellen als je niet noodzakelijkerwijs bepaalde maatschappelijke ervaringsmomenten als situatie moet doorlopen en opnieuw nodig hebt om je eigen standpunten of handelingsbekwaamheid te verbeteren.

Als er vragen hierover bestaan, dan zie ik ze wel verschijnen!

Namasté

De oorspronkelijke complete ziel wordt afgesplitst om vanuit die scheiding in de ‘neutrale zone’ te groeien naar samenvoeging, zodat de bewuste tweelingziel ontstaat

De neutrale zone[1] [zoals beschreven door Jaap Hiddinga, Visioenen en uittredingen, pp. 35-40]

‘We gaan nu een reis maken door de neutrale zone en ik zal je de weg laten zien die de ziel moet afleggen vanaf het moment dat hij hier binnenkomt totdat ze deze zone weer kan verlaten. Met andere woorden, je zult de gehele evolutiestroom kunnen zien. Dit is niet het enige, want je zult ook andere evolutiemogelijkheden mogen zien. De ziel kan namelijk kiezen hoe zijn evolutie verloopt, maar heeft hij deze keuze eenmaal gemaakt, dan kan hij niet meer veranderen en moet hij de stroom volgen. Deze keuze is een van de dimensies die invloed hebben op het leven en die de manifestatie van een lichaam of ziel en dergelijke bepalen.’

We gingen weer door de ‘ruimte’ en na een lange reis kwamen we bij de aankomsthal van de zielen. Dezelfde aankomsthal die ik op de vorige reis gezien had, maar dan van de buitenkant, werd nu bereikt aan de binnenkant van de neutrale zone. De engel sprak: ‘Let nu goed op, want wat er nu gebeurt is erg belangrijk. Zoals je weet komen die zielen in dit gedeelte nadat zijn de reis in het inverte [zie bijlage 1] veld gemaakt hebben. Dit proces scheidt hen af van het hemelrijk en het is dan noodzakelijk dat zij de bewustwordingsprocessen ondergaan in de neutrale zone.’ We gingen verder in de aankomsthal en zagen dat er veel volledige zielen van zowel het ene systeem als het inverte systeem binnenkwamen. Opmerkelijk was dat er nu geen verschil meer bestond tussen hen die tot het ene en hen die tot het inverte systeem behoorden. Dit was kennelijk de reden waarom het evolutiegebied de neutrale zone werd genoemd. De zielen werden nu ingedeeld in groepen die gedurende de evolutie altijd bij elkaar zouden blijven en kregen een evolutiesysteem toegewezen, of men kon dit zelf kiezen.

Er waren vele mogelijkheden. Het systeem waar ik toe behoorde en met mij de gehele aarde en de directe systemen die wij in het voor ons zichtbare heelal kunnen zien, was een evolutieproces dat zeven stadia kent. In zeven verschillende lessen, mogelijkheden of omstandigheden, werd de ziel bewust gemaakt van zijn werkelijkheid. Tussen elk stadium van evolutie in was een kort interval dat ‘overgang’ werd genoemd. Er waren echter ook andere evolutiemogelijkheden die totaal verschillend waren van de stroom die wij zelf ondergaan. Zo waren er evolutiestromen met drie stadia, negen stadia, twaalf stadia, vierentwintig stadia, negenendertig stadia, maar ook een evolutiestroom waarin geen enkel stadium voorkwam, maar dat continu bestond. De engel sprak: ‘Deze evolutiestromen zijn van elkaar gescheiden en hebben in principe nooit met elkaar te maken. Ze verlopen gescheiden, doordat ze in verschillende dimensies plaatsvinden. We gaan nu de evolutiestroom volgen waar je zelf mee te maken hebt. Dit is het proces met de zeven stadia en we gaan nu naar het begin van het eerste stadium ofwel de eerste periode. Deze periode is ook door jullie zelf beleefd en speelde zich, in termen van jullie aardse denken, enige miljoenen jaren geleden af. Zoals je ziet is het evolutieproces een continu proces, dat wil zeggen dat er telkens nieuwe zielen door het door het proces heen gaan. Wat dat betekent zul je straks mogen zien.’

We gingen vervolgens naar een vreemde ruimte die niet echt gedefinieerd kon worden. Het was geen ruimte in de normale zin van het woord, maar ze zag eruit als een vreemde mengeling van energiestromen en kleuren. De energiestromen bewogen en verdichten zich soms tot vormen die ik niet thuis kon brengen. Ik zag dat de zielen die hier hun eerste les moesten leren, binnenkwamen en jubelden van vreugde. ‘Vrijheid’, schreeuwde men, en de zielen ervoeren processen die geen relatie hadden met iets wat ik kende. De energiestromen werden gebruikt voor het bouwen van de meest wonderlijke taferelen en systemen en men leefde zich uit als kleine kinderen die voor het eerst in een speeltuin werden losgelaten. Het was niet ‘laag’ of ‘slecht’ of ‘negatief’ en vreemd genoeg was het zelfs leuk om ernaar te kijken. Alle mogelijke voorstellingen kregen vorm en men ‘speelde’ naar hartenlust. Ik stond er, eerlijk gezegd, geamuseerd naar te kijken, maar de engel sprak: ‘Dit is een stadium dat de zielen de eerste “vrijheid” geeft. Dit stadium zorgt ervoor dat men de scherpe kanten eraf haalt en dat extreme situaties beleefd mogen worden zonder wezenlijke schade aan te richten. Er gebeurt niet echt iets in dit stadium, maar als het niet zou bestaan, zouden de volgende periodes veel moeilijker en harder zijn. De ziel moet eerst leren met de vrijheid om te gaan en vandaar dat dit stadium is geschapen om deze vrijheid te ervaren zonder schade op te lopen.’ Ik begreep dit en we gingen nu naar het einde van dit stadium. De engel sprak: ‘Wat je nu mee gaat maken is van groot belang. Je gaat nu de eerste overgang meemaken. Dit is de overgang van de eerste naar de tweede periode en in deze overgang heeft een specifiek gebeuren plaats. Let goed op.’ Ik keek en zag dat langzamerhand alle zielen die zich in de eerste periode bevonden, zich verzamelden en in een soort ‘tussenruimte’ werden geplaatst. Er kwamen vreemde wezens aan die ik reeds eerder had ontmoet op mijn reizen, maar die ik nog steeds niet thuis kon brengen. Zij werkten altijd zwijgend en communiceerden niet. Zij namen de zielen en splitsten deze in twee delen. Elk deel had zijn eigen eigenschappen en zij hadden elkaar nodig om weer één te worden. Vervolgens verkregen zij een geestlichaam, een soort verdichting van de ziel. De zielen/geesten die nu gescheiden waren, stonden stomverbaasd naar zichzelf en naar elkaar te kijken. Er waren opmerkelijke verschillen, maar het belangrijkste was dat het geestlichaam dusdanig opgebouwd was dat daar de toekomstige mannen en vrouwen in te herkennen waren. Er werd tevens extra bewustwording toegevoegd en de zielen/geesten mochten na deze ‘operatie’ de tweede periode binnen.

De engel sprak weer en zei: ‘Deze ingreep is noodzakelijk. Het doel van de ziel is om met goddelijke liefde te leren omgaan in alle facetten die het leven en het bestaan met zich meebrengen. De volledige, ongedeelde ziel zal dit nooit uit zichzelf kunnen leren, want het is juist het afscheidingsmechanisme dat de ziel hier in de eerste plaats bracht. Denk maar aan de vorige reizen toen je zielen in de twee inverte velden waarnam. Indien er niets veranderde, zou de ziel steeds verder gaan met dit afscheiden, totdat hij zo ver verwijderd is dat hij er geen weet meer van heeft waar hij vandaan kwam. Zover laat de Schepper het echter niet komen en deze zielensplitsing is de noodzakelijke ingreep die ervoor zorgt dat de ziel leert dat men “elkaar” nodig heeft. Zuiver energetisch gezien is elke zielenhelft in onbalans en men zal elkaar trachten te vinden om een vereniging tot stand te brengen. Zoals je ziet is het in dit stadium niet gemakkelijk gemaakt om elkaar te herkennen, met andere woorden, men moet moeite doen om elkaar weer te vinden. Op dit moment ervaren de gesplitste zielen die nu een geestlichaam hebben gekregen dat zij elkaar moeten vinden en ondergaan ze de normale gevoelens die het man- en vrouwzijn met zich meebrengt, al is dat op dit moment nog een primitief gevoel. Let nu goed op.’

Ik keek weer en zag dat de zielen, die nu gesplitst waren en een mannelijk en vrouwelijk geestlichaam hadden, nu een vreemd landschap ingingen. Het kon vergeleken worden met een geestelijke sfeer en zag er niet materieel uit. Het gebied was verder onmetelijk groot en had niet de beperkingen van een planeet. De zielen hadden nu de mogelijkheden om de gevoelens en het bewustzijn die zij hadden meegekregen uit te dragen. Algauw ontstond er een vreemde jacht op de nu ontbrekende helft, maar omdat de ontbrekende helft niet gemakkelijk herkend kon worden, werd dit zoeken bijzonder moeilijk. Bovendien ontdekten ze dat de verschillende helften die men wél vond, in schoonheid en aantrekkelijkheid varieerden. Er ontstond een vreemd spel waarin men zich overgaf aan alle mogelijke situaties en waarbij zich ook vele gevoelens ontwikkelden. Het ontbreken van de helft alsook het vinden van fraaie helften die niet bij elkaar hoorden, veroorzaakten een projectie van gevoelens van primitieve liefde, maar ook jaloezie en haat. Gevechten ontstonden doordat men elkaar het bezit van zielenhelften niet toestond. Dit hele gebeuren was aanleiding tot de meest vreemde taferelen en men vocht en moordde eindeloos, maar omdat de zielen slechts een geest hadden en geen stoflichaam, gebeurde er niets. Bij een moord was er geen ‘slachtoffer’ en bij verkrachting en marteling was er geen ‘pijn’. Liefde werd uitgedrukt in vreemde processen en het gehele tafereel was bizar. Ook andere processen kwamen op gang. Men probeerde tevergeefs allerlei technologieën vorm te geven, maar dit lukte niet, want er was geen materie waarmee men dit kon doen. De engel sprak weer en zei: ‘Zoals je ziet is deze tweede periode bijzonder zwaar, zonder werkelijk schade aan te richten. De ingrepen en de veranderingen in de zielen hebben hun een aantal gevoelens gegeven, maar omdat zij het begrip “liefde”, en dan speciaal “goddelijke liefde”, nog niet kennen, krijg je taferelen zoals je nu ziet. Er is hun nog geen stoflichaam gegeven, zodat zij nog geen werkelijke schade en daardoor “schuld” of “karma” ten opzichte van elkaar veroorzaken, hoewel geestelijk gezien de misdaden toch hebben plaatsgevonden. Als geest echter kunnen zij continu aan deze situatie werken zonder angst. In deze periode kan men dan de eerste schreden zetten op een pad dat uiteindelijk naar de volledige loutering zal leiden, maar zonder de schade als werkelijk te zien. Ook in dit stadium worden er de scherpe kantjes afgehaald. Indien men de daden die men hier verricht in de stof zou kunnen uitleven, zou het leed vele malen groter zijn.’

Opgemerkt kan dus worden dat de ‘oorspronkelijke mens’, zoals in de lezingen over buitenaardse wezens voorkomen, niet bestaat.

Laat staan de eerste mens Adam uit Genesis, waaruit Eva werd geschapen. De hele biologische evolutietheorie is dus ook onjuist. De beschavingen uit de grijze oudheid – dus voorbij het antieke Griekenland en het Romeinse Rijk, waren de beschavingen van Lemurië, Atlantis, de Egyptische Dynastieën, Sumerië en Assyrië en dat waren buitenlandse beschavingen van hominiden en afkomstig van de Pleiaden, Orion, Sirius en Nibiru ofwel planeet X met de Annunaki. Zijn hebben zich vermengd met de aardse rassen die inmiddels ontstaan waren, maar het Bijbelse scheppingsverhaal is een metaforische mythe. Het is duidelijk dat deze eerste beschavingen door de wetenschap op aarde niet geaccepteerd kunnen worden omdat men meent dat de aarde de enige hoogstaande levensbron van dit zonnestelsel is en aan dat dogma zullen ze zo lang mogelijk vasthouden.

Wordt vervolgd

[1] https://jwjongejans2014.wordpress.com/2017/06/08/de-neutrale-zone/

De essentie van het tweelingzielschap

18 Januari 2017

Posted: 30 Jan 2017 02:24 AM PST [via wakkeremensen.blogspot.nl, 31-1-17]

De essentie van het tweelingzielschap

18 Januari 2017

De essentie van het tweelingzielschap kan nooit door één van beide individuen van de tweelingziel omschreven worden. Een verklaring van één van beiden zal, hoe goed bedoeld ook, steeds een beperkte visie inhouden.

Nog voor zij geboren worden hebben tweelingzielen de intentie om zich te verenigen met hun wederhelft. Het is een sterke drang die, zelfs wanneer zij zich hier niet van bewust zijn, hun gehele leven beïnvloedt. Pas later wanneer zij samen zijn kunnen zij benoemen waar deze sterke drang vandaan komt.

Alles in het voor ons bekende universum neigt naar harmonie in ieder opzicht. Deze harmonie wordt bij ieder mens gestimuleerd. Ook beide individuen die een deel van een tweelingziel zijn voelen deze stimulans. Het Goddelijke stuwt hen steeds weer naar een ‘harmonisch samenzijn’.

“De essentie van het samen komen van tweelingzielen is het toegeven aan de neiging van het universum om harmonie in zijn totaliteit naar voor te brengen.” Het is eigenlijk héél éénvoudig, je geeft je beiden over aan de stuwing tot harmoniseren, die constant uitgezonden wordt door de gemeenschappelijke ziel. Een ‘ware tweelingziel’ (beide helften) voelt deze stuwing en geeft daar, wat er ook zou kunnen gebeuren, aan toe.

In hun samenzijn vormen beiden als ‘paar’, dat samen leeft, een voorbeeld van de harmonie die innerlijk bij ieder mens aanwezig is. Zo kunnen anderen zien wat hun eigen mogelijkheden zijn wanneer zij hun innerlijke man en vrouw herenigen. Zodat zij eventueel ook tot een ‘mogelijke’ hogere relatie met een ‘eventuele’ partner kunnen komen, die ook de ‘beide energieën’ in zichzelf herenigd heeft. Bij deze mensen is er dan ook harmonie en balans binnen de relatie.

Tweelingzielen kunnen alleen maar met ‘elkaar’ in harmonie leven. Het gemis van de ander zal steeds aanwezig blijven tot op het moment dat zij samen door het leven kunnen gaan. Een tweelingziel kan ‘nooit’ de rust vinden bij iemand anders dan de ‘Ware partner’. Wanneer zij samen komen kunnen zij een zucht slaken om daarna ‘rustig en gestaag’ verder te groeien en zich volledig toe te leggen op hun ‘spirituele groei’ naar het ‘Goddelijke Bewustzijn’.

In de eerste plaats en daar zullen veel mensen over struikelen, leven tweelingzielen alleen voor zichzelf. Door de rust, de éénheid, de harmonie, de éénvoud, het zover mogelijk losmaken van de materie, onderscheiden ‘ware tweelingzielen’ zich van een ‘zgn. tweelingzielschap’ in disharmonie.

Liefdevolle groet,

Eddy en Rita

http://tweelingzielschap.simplesite.com