Als gepleit wordt voor het ‘recht op een rimpelloos bestaan’, dan is er spiritueel sprake van een misverstand

Het recht op een rimpelloos bestaan (Column Elma Drayer, Opinie & Debat/de Volkskrant, 31-8-18)

We zouden het liefst alle pech, pijn, spanning en tegenslag uitbannen

ELMA DRAYER

Het was me, zoals dat heet, uit het hart gegrepen. Woensdag boog huisarts Pieter Barnhoorn zich op deze pagina’s (O&D, 29 augustus) over de fundamentele vraag hoe het kan dat ‘in een land dat in zo’n blakende gezondheid en welvaart verkeert, zoveel mensen geestelijke gezondheidszorg nodig hebben’. Hij gaf drie ‘mogelijke’ antwoorden: de ‘verminderde frustratietolerantie’, de ‘schaamtedrempelverlaging’ en de secularisatie. De dominee en de pastoor met wie je ooit je tobberijen kon bespreken zijn immers (vrijwel) nergens meer te bekennen.

Inderdaad lijken we er mentaal slechter aan toe dan ooit – zie de enorme hoeveelheid landgenoten die aan een burn-out zouden lijden.

Illustratief is het kokette gemak waarmee hele of halve BN’ers de term in de mond nemen. Alleen al in de maand augustus telde ik stylist Fred van Leer die zei dat hij inmiddels weet ‘hoe hij om moet gaan met zijn sluimerende burn-out’, actrice Sylvia Hoeks die vertelde dat haar burn-out ‘het beste’ was wat haar was overkomen, YouTube-presentator Rijk Hofman die meedeelde dat hij tegen een burn-out had ‘aangezeten’ – en dan heb ik er vast nog een paar over het hoofd gezien.

Ook studenten melden verontrustend vaak met een burn-out te kampen. Twee weken geleden nog opende de Volkskrant met een rondgang (‘De psychologen zijn niet aan te slepen’) langs studentenhuisartsen. Hun bevindingen uit de spreekkamer, las ik, zouden stroken met wat onderzoek van de Hogeschool Windesheim eerder dit jaar vaststelde: liefst een kwart van de studenten gaat gebukt onder een burn-out. (Dat dit percentage was gebaseerd op boterzachte data – een online vragenlijst, ingevuld door slechts 3.134 van de ruim 18 duizend benaderde studenten – deed er blijkbaar niet toe.)

Onder de werkende bevolking lijkt het beeld niet veel opgewekter. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft één op de zeven Nederlandse werknemers burn-outklachten. ‘Minstens een paar keer per maand voelden zij zich bijvoorbeeld leeg aan het eind van een werkdag, emotioneel uitgeput door het werk of moe bij het opstaan als zij werden geconfronteerd met hun werk.’

Geen wonder dat er de laatste jaren een ware industrie ontstond, met coachingsbureautjes, websites, cursussen. Voor zover ik kan nagaan zijn er op dit moment zo’n 1.800 (!) zelfhulpboeken verkrijgbaar – van Nooit meer burn-out! tot De filosofie van burn-out.

En dit alles terwijl Nederland het land is waar werknemers gemiddeld de minste werkuren maken van heel Europa. Dankzij het hoge aantal vakantiedagen, de deeltijdcultuur én de relatief korte werkweek hebben ze nergens zoveel vrije tijd als hier.

Dit alles ook terwijl de diagnose burn-out een solide wetenschappelijke onderbouwing ontbeert. Of, zoals psychiater en stressonderzoeker Christiaan Vinkers maandag op deze pagina’s (O&D, 27 augustus) schreef: ‘Moeheid, prikkelbaarheid en slaapproblemen zijn problemen waar helaas veel mensen mee te maken krijgen. Het zijn belangrijke signalen om in actie te komen, maar daarmee nog geen ziekte.’ En: ‘Ik durf wel te stellen dat veel van wat we denken te weten over burn-out meer mening dan feit is.’

Toch lees ik regelmatig vlammende betogen die de hoge burn-outcijfers gebruiken om een punt te maken. De percentages over burn-out onder studenten dienen steevast als bewijs dat de prestatienorm en het leenstelsel echt en heus niet deugen. En op het digitale platform De Correspondent komen de CBS-percentages steevast langs als argument voor de stelling dat het neoliberalisme echt en heus niet deugt.

Het zal echt en heus. Maar de verklaringen van Pieter Barnhoorn bevallen me meer. De hoge burn-outcijfers lijken me vóór alles een teken dat we tegenwoordig elke volstrekt normale inzinking problematiseren. Dat we alle pech, pijn, spanning en tegenslag het liefst zouden uitbannen. Dat we diep in ons hart vinden recht te hebben op een rimpelloos bestaan.

Een tragisch misverstand.

De dominee en de pastoor wisten ons dat laatste heel goed te vertellen. Nu de aloude God van Nederland zich bescheiden heeft teruggetrokken, zouden we dit elkáár misschien eens vaker moeten vertellen.

Al was het maar uit respect voor de honderdduizenden in dit land die de geestelijke gezondheidszorg werkelijk nodig hebben.

[Elma drayer  is journalist en neerlandica.]

Spiritueel gesproken is dit onzin, want een typische driedimensionale bewering. Gemakzucht en consumentisme, daarmee wil de gemiddelde mens door het leven. Maar in dat leven wordt niets geleerd en geen ziel die daar beter van wordt. Dus een rimpelloos leven leidt tot een lui geestelijk leven.

https://login.e-pages.dk/volkskrant/portal/issue

Een kostelijk interview met priester Antoine Bodar vanuit oud tijdsbeeld, maar afschrikwekkend vanuit spirituele evolutie

‘West-Europa zucht onder decadentie’ (Laura de Jong en Frank van Zijl, Opinie & Debat: Religie in Europa/de Volkskrant, 31-8-18)

Waar de ene godsdienst in Europa in de verdrukking zit, bloeit de andere op. De hang naar zingeving is groot, maar wat is de toekomst voor de kerk, moskee of synagoge? Hoe zien religieuze leiders dit? Deel 1 in een korte serie: priester Antoine Bodar.
Antoine Bodar: 'Je kunt niet doen alsof de islam niet bij Europa hoort.' Foto Aurélie Geurts

ANTOINE BODAR: ‘JE KUNT NIET DOEN ALSOF DE ISLAM NIET BIJ EUROPA HOORT.’ FOTO AURÉLIE GEURTS

Als er in Europa één geloof in het verdomhoekje zit, is dat wel het katholicisme. De kerk als instituut wankelt vanwege seksueel-misbruikaffaires en er komt vooralsnog geen einde aan de onthullingen. Deze week nog klonk de roep om het aftreden van paus Franciscus, nota bene uit eigen kring. Omdat hij had geweten van en gezwegen over seksueel misbruik door priesters. Antoine Bodar (73) noemt dat ‘veel te rigoureus’. Wel moet de paus er lering uit trekken door zich niet langer alleen met ja-knikkers te omringen.

Wie nooit over de misbruikaffiares heeft gezwegen, is Bodar zelf. Zo nam hij zeven jaar geleden ‘mijns ondanks’ in een interview in de Volkskrant de taak op zich het boetekleed te dragen. ‘De kerk zit in een heel diepe crisis, we hebben ons gezicht verloren en zijn ons moreel gezag kwijt.’ En dat is nog steeds zo.

Mede als gevolg hiervan treft de secularisering in Europa de rooms-katholieke kerk in het hart, en hebben gelovigen de eucharistieviering de rug toegekeerd. Toch ligt in dat laatste de redding van de kerk, meent Bodar. Wil zij haar gezag heroveren, dan moet de kerk terug naar het sacrale van de eredienst.

In Afrika, Amerika en Azië groeien de kerken, het probleem van uw kerk ligt in Europa. Heeft de curie de hoop hier al opgegeven?

‘De paus heeft Europa niet afgeschreven, hij heeft het wel oud genoemd. In Noord-Europa is de secularisering het verst en is de kennis over de leer het geringst. Men weet niks meer. Mijn generatie, de babyboomers, heeft het losgelaten. Oost-Europese landen profileren zich nog steeds met hun christelijke achtergrond, dat zie je nu weer met de stromen vluchtelingen. Landen als Polen en Hongarije verzetten zich tegen het opnemen van vluchtelingen met een andere religieuze achtergrond. In Zuid-Europa is de cultuur volledig verweven met de katholieke kerk, bij een ramp zoals in Genua schaart iedereen, de regering incluis, zich rond het altaar.’

Valt het tij in West-Europa te keren?

‘We moeten onze geloofwaardigheid terugwinnen, aan zelfreiniging doen en helder maken dat je niet christelijk kunt zijn als je je niets aantrekt van de medemens. Tenslotte moeten mensen opnieuw tot het geloof worden verleid. Het gaat om het sacrale, het heilige: de katholieke kerken die nog redelijk zijn gevuld, zijn kerken waar de liturgie wordt gevierd en waar het niet over allerlei maatschappelijke rompslomp gaat. De godsbeleving moet centraal staan.’

U wilt gelovigen verleiden met wierook en andere katholieke rituelen?

‘Ja, de kerk is ook een theater, is sfeer. Daar horen wierook, kaarsen en een orgel bij. De rijkdom van onze eredienst is onovertroffen. Er is een rechtstreekse verbinding tussen de teloorgang van het katholieke geloof en de teloorgang van de liturgie.

‘We hebben in die roemruchte jaren zestig en zeventig het kind met het badwater weggegooid. Toen iedereen creatief bezig ging met beatmissen, heb ook ik de kerkgang terzijde gelaten. Het waren rampjaren: iedereen bleef thuis om het maar niet te hoeven meemaken. Het was een tweede beeldenstorm!’

Wat zegt het over West-Europa dat de kerk geen voet meer aan de grond krijgt?

‘Dat het decadent is geworden. Het feit alleen al dat wij in Nederland gezamenlijk de ziektekosten betalen voor het toenemend aantal mensen dat van geslacht wenst te veranderen – het aanbod schept de vraag: dat is een krankzinnig thema. Als je vindt dat je in het verkeerde lichaam zit, moet je niet naar een psycholoog, maar naar een psychiater.

‘Ik was afgelopen winter in Ethiopië. Daar hebben ze geen last van mensen die omgebouwd moeten worden. Vanuit christelijk perspectief gesproken moet je het doen met het lichaam dat je hebt gekregen, je laat je niet verminken omdat we als land toevallig zo rijk zijn dat het kan. Of je je vervolgens als man of als vrouw kleedt zal me een zorg zijn.’

U ziet Sodom en Gomorra voor u.

‘Neem de homoseksualiteit. Of de kerk daar strikt en ruim mee omgaat is een ander thema, maar dat je je tegenwoordig moet exhibitioneren op zo’n botenparade, waarin iedereen politiek correct is zolang je daar maar naartoe gaat, dat zijn ook uitingen van decadentie. En ik begrijp ook niet waarom dit land zo krankzinnig doet over ‘beste reizigers’, in plaats van ‘dames en heren’.’

Hoe verhoudt zich deze uithaal tot uw uitgangspunt van ‘naastenliefde en verleiding’?

‘Ik doe een oproep om terug te keren naar het gezonde verstand. Er bestaat meer dan selfie-isme, egocentrisme, narcisme. Het betekent dat christenen wat fierder mogen zijn. In Italië heb je wel fiere mensen, daar staat de publieke opinie open voor de kerk. In alle talkshows treden bischoppen, monseignori, op om uit te leggen wat de kerk bedoelt.’

Terwijl u hier de strijd aan moet binden met goddeloze atheïsten.

‘Het atheïsme heeft de publieke ruimte ingenomen en daarmee het geloof achter de voordeur geplaatst. In Nederland heeft het nogal agressieve trekken. Denk aan Jeroen Pauw, Paul Witteman die een afkeer van geloof had, en nu Margriet van der Linden, van wie ik ook niet de indruk heb dat zij nog veel met haar gereformeerde geloof heeft. Je moet sterk in je schoenen staan om daar als gelovige overeind te blijven, want je wordt daar inmiddels voor semi-krankzinnig gehouden.’

Ziet u dat atheïsme als gevaar? ‘De maakbare samenleving is niet gelukt, dat blijkt al uit het aantal zelfmoorden onder jongeren. Vroeger hoorde je ergens bij, was er geborgenheid in die traditie van het geloof. Als er één vorm van armoede is in deze tijd, dan is het die beperking tot het verstand: de wetenschap en het ‘wij zijn ons brein’-denken zitten op de troon, maar wat schiet ik ermee op als ik verdriet heb, verliefd of depressief ben?’
In uw kerk wordt door prelaten verschillend gedacht over de islamisering van Europa. Waar staat u?

‘De opkomst van de islam heeft in ieder geval het belijden van een godsdienst in Nederland weer op de kaart gezet. Het is zelfs zo dat het Journaal opent met het bericht dat de ramadan is begonnen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat het Journaal opent met dat het Aswoensdag is.’

Uw vat op gelovigen is inmiddels veel geringer dan van een imam.

‘De islam is een eenvoudiger godsdienst. Je moet daar vijf keer per dag bidden, Allah hoog houden, de ramadan volgen en je over je broeders bekommeren. Raadselachtig is dan overigens dat als er zich ergens een ramp voltrekt, Saoedi-Arabië nooit geld geeft, terwijl de katholieke kerk zonder aanziens des persoons aan ontwikkelingssamenwerking doet.’

Vreest u voor Eurabië, met de islam als overheersende godsdienst?

‘Je kunt niet doen alsof de islam niet bij Europa hoort. Al in de achtste eeuw zaten er moslims in Zuid-Spanje. Wij danken Aristoteles aan de overlevering van de islam. Dus we zouden die cultuur meer als gelijkwaardig moeten beschouwen. Maar toen Merkel in 2016 al die vluchtelingen binnenliet en haar werd gevraagd: ‘Bent u niet bang dat die moslims ons omver zullen werpen’, sprak ze wijze woorden: Als de christenen nou weer eens wat meer naar de kerk zouden gaan, zal het zo’n vaart niet lopen.

‘Maar als de secularisering doorzet en als de kerken plaatsmaken voor moskeeën, krijg je een islamisering. Lees Onderwerping van Houellebecq, waarin dat wordt vertolkt. Als zo’n scenario zich voltrekt, ben ik blij als ik dood ben. Dat is het laffe gedeelte. De andere kant is: ik ben er nog, en dan ga ik voort op mijn manier. Met gevoel voor zelfrelativering en humor valt er nog veel te redden.’

 

https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/426/pages/22

‘Wie nooit over de  misbruikaffaires heeft gezwegen, is Bodar zelf. zo nam hij zeven jaar geleden ‘mijns ondanks in een interview in de Volkskrant de taak op zich het boetekleed te dragen. ‘De kerk zit in een heel diepe crisis, we hebben ons gezicht verloren en zijn ons moraal en gezag kwijt.’ En dat is nog steeds zo.

Wat hij hier verkondigt is nog relatief onschuldig, maar alle overige uitspraken worden gerangschikt onder het thema decadentie, waaruit blijkt dat hij met een erg conservatieve, of zelfs orthodoxe  ogen tegen de ontwikkelingen in de wereld aankijkt. Zoals het gelijk dat hij geeft aan Hongarije en Polen dat niet christenen onder de migranten weigert. Hij is voor absolute handhaving van de christelijke, lees katholieke cultuur, en dat mag niet vermengd worden, want anders gaat de ‘heiligheid’ ervan verloren.

Wat zal die man verbaasd staan in een nieuw leven na het afleggen van zijn stofkleed, als hij tot de ontdekking komt dat het allemaal heel anders in elkaar zit dan hij nu denkt. Dit katholieke bastion heeft zijn tijd gehad en is spiritueel een lege huls geworden. Maar de mensen en gelovigen zelf moeten dat wel zelf gaan ervaren en vervolgens zichzelf verder gaan ontwikkelen. Ik wens hen succes daarbij.

Kryon: Jullie Meesterschap is NU!!

2 augustus 2018 / Barbara Bessen

Posted: 30 Aug 2018 02:39 AM PDT [via wakkeremensen.blogspot.nl, 30-8-18]

Kryon:

Jullie Meesterschap is NU!!

2 augustus 2018 / Barbara Bessen

Vertaald uit het Duits door Henk Steur

Lieve vrienden van de maandelijkse boodschappen!

Wat een zomer! De elementen vuur, water, lucht en aarde zijn in beweging en tonen ons alle hoogten en diepten van de dualiteit. Wij zitten hier middenin en gaan in resonantie want wij bestaan tenslotte ook uit deze elementen! Teveel vuur? Dat wordt opgelost met water. Teveel aardse drama’s? Die worden in balans gebracht door het transformerende element lucht. Welke gebeurtenissen en eigenschappen worden nu bij onszelf “getriggerd?” Welke emoties die zich naar buiten uitdrukken, lossen reacties bij ons op? Welke thema’s steken daarachter?

Ik ben er zeker van dat de mannelijke en vrouwelijke kant in ons – een verdere weg naar ons meesterschap, naar voren treden – en tonen hun patronen die wij hebben gevormd. Wij doen dit zeker niet alleen door ons leven maar ook onze verwachtingen zijn hierbij zeker in het spel.

Hoe hebben jullie je mannelijkheid en vrouwelijkheid beleefd? Ook worden zij zeker door onze verwachtingen geschapen en gaven zij dit veelvoudig aan ons terug. De Oude mystici spraken over de Kymische Bruiloft als het ging om de vereniging van onze mannelijke en vrouwelijke kant.

Ik persoonlijk ervaar en zie het ook bij de mensen die ik mag begeleiden, dat de oer-vrouwelijkheid – die vertegenwoordigd wordt door Maria Magdalena en de oer-mannelijkheid waarvoor Jeshua staat, nu in beweging zijn. Wat wij moeten doen?

Laten wij ons door ons Hoger Zelf bij de hand nemen en de weg van heling gaan die passend voor ons is.

Onze goddelijke instantie weet wat er te doen valt.

Ik denk dat het daarbij goed is om in de natuur te verblijven, veel stilte te ervaren, goed te eten, goed op onze gedachten te letten en met liefdevolle mensen om te gaan om een verdere stap in heling te doen en waardoor wij al gauw ons eigen licht en onze kracht ter beschikking van anderen kunnen stellen. Want: wij doen nooit iets alleen maar voor onszelf – zo is het niet bedacht – want in de tijd van de grote veranderingen doen wij het voor het collectief. Wij veranderen de velden waarmee alle anderen zich voeden.

Ik wens jullie een heerlijke nazomer!

Hartelijke groeten,

Barbara Bessen

* * * * * * * * * *

Kryon-Channeling Augustus 2018:

Jullie Meesterschap is NU!!!

Wees gegroet, lieve vrienden. Ik Ben Kryon van de magnetische dienst.

Is die Kryon die al zo lang tegen jullie spreekt, er eigenlijk nog wel? Sta ik jullie nog ten dienste of ben ik al verder getrokken? Of ben ik teruggekeerd naar een van mijn presentatiemogelijkheden en namen en zwerf ik nu in een ander gebied? Deze mogelijkheden heb ik niet alleen – jullie kunnen ook zwerven, steeds opnieuw kunnen jullie je presenteren.

Jullie zijn daar vaak alleen niet toe bereid omdat het zo gemakkelijk is om jezelf steeds in dezelfde vorm te representeren. En wat zullen de anderen zeggen als jullie er vandaag zo en morgen anders uitzien en als jullie vandaag dit en morgen dat zeggen?

Men, en jullie zelf, verwachten van jullie dat jullie consequent zijn en dat men zich op jullie kan “verlaten”, dat men jullie in een hokje kan stoppen en eventueel manipuleren kan.

De vraag die nu opkomt is wie jullie werkelijk zijn. Ik zeg jullie dat jullie in elk geval multidimensionaal zijn. Jullie zijn niet enkelvoudig in de zin van maar EEN. Jullie zijn VELEN!

De vraag is alleen: “Wat of wie willen jullie uitdrukken?”

Jullie kijken met een oog naar degenen die schijnbaar de wereld op zijn kop zetten omdat zij vandaag dit en morgen dat zeggen. Kan dit goed zijn? Kan men zich op de mens verlaten als die vandaag dit en morgen dat zegt? Is de mens misschien niet alleen en is hij dat wat jullie “bezeten” noemen? Spelen er ook anderen mee?

Best mogelijk, als jullie even over de oceaan gluren. Dit was een bijzondere vorm van met “velen” zijn.

Maar – wie is er eigenlijk alleen? Niemand. Nogmaals: Het is altijd de vraag welke delen van het zijn jullie willen uitdrukken. Hierover mag ik jullie nu meer vertellen. De titel van deze boodschap heb ik niet voor niets zo gekozen. Het is een oud gezegde van ons, van Barbara en mij. Het vertelt dat het Hoger Zelf fragmenten van zijn ZIJN uitstuurde om ervaringen op Aarde te hebben.

Ik schreef ook dat het meestal zo is dat degene die dit leest het deel is dat het meest ontwikkeld is – ik vertel dit nu heel eenvoudig – en reeds met het ene been aan de andere kant staat en weet wie hij/zij werkelijk is terwijl andere delen zich hiervan meestal nog niet bewust zijn en in de Middeleeuwen of in een ander tijdperk stoeien. Wat ik beschreef was dat de delen zich met en in jullie kunnen verzamelen. Zij doen dit als zij sterven door hun lichaam te verlaten en ook in jullie lichaam binnentreden. Jullie maken ruimte voor hen. Het kan ook zijn dat dit fragment verder in zijn lichaam leeft, maar tijdelijk bij jullie binnenkomt met een ander deel van zijn ZIJN terwijl zijn/haar eigen lichaam slaapt. Dan handelen jullie samen. Jullie werken ideeën uit over wat er hier in dit tijdspoor gedaan dient te worden.

En er zijn – ja, dat zou ook zinvol zijn – kwaliteiten van andere delen, andere manieren van uitdrukken, die jullie niet zo goed bevallen. Zoals bijvoorbeeld mensen beleven die eigenlijk schuchter zijn en door de verbinding met een ander deel van het Hoger Zelf opeens luidkeels naar voren treden, zelfs voor publiek, om zich dan later weer terug te trekken. Heeft dit zin? Wat denken jullie? Het gaat er tijdens deze voortgaande veranderingen om zich een beetje uit het mens-zijn terug te trekken om zichzelf, de gedachten en patronen en de handelingen die daaruit ontstaan, te bekijken en hen indien nodig los te laten of te veranderen.

Het is de tijd van de grote veranderingen, wat met zich meebrengt dat jullie meesterschap aannemen. In vroeger tijden – wij hebben dit vaak beschreven – was dit meestal een moeilijke onderneming die zich over levens kon uitstrekken en vaak met fasen van ascese en harde proeven gepaard ging.

Vandaag de dag hebben jullie geen goeroe of leraar nodig omdat jullie je eigen innerlijke leider hebben. Ook de harde proeven pakken heel anders uit en jullie kunnen hen sturen, bewerken, en zelfs (zelf) oplossen. Jullie Hoger Zelf vertelt jullie wat er gedaan dient te worden. Hij/Zij/Het is genezer, leraar, moeder, vader, broer, zuster en geliefde samen. Kunnen jullie je dit voorstellen? Het Hoger Zelf coördineert zijn verschillende delen als zij zich mogelijk in jou verenigen, om in deze tijd samen te handelen en met het collectief te werken. Wat doen jullie als jullie je zwak, moe, overwerkt of zelfs eenzaam voelen? Dan trekken jullie je terug, dat is het beste. Rust, overdenken, mediteren, en genezingssessies hebben, zijn de werktuigen van de nieuwe tijd. De andere zaken zoals wandelen, zingen, lachen, genieten van lekker en goed eten en leren, zijn veel makkelijker te bereiken.

Dit bedoel ik natuurlijk niet alleen uiterlijk, als jullie onderweg zijn, maar ook mentaal en emotioneel. Wij spreken hier al jaren over, het is in vele tijdschriften opgenomen: laat los, verlos je van oude patronen van je familie en van anderen die jullie vertellen hoe een leven behoort te zijn. Verlos je van de verplichtingen die een last voor jullie zijn, leef licht en vrij en wees je ervan bewust dat de grond waarvoor jullie hier zijn en op deze prachtige planeet rondlopen is, je leven in waarheid te leven, alsof er geen ander leven is. Zorgen en illusies manifesteren jullie zelf. Als  jullie het goed bekijken zullen jullie mij gelijk geven.

Worden jullie geplaagd door geldzorgen? Kan dit collectief zijn of zitten jullie verward in de kaken van het geld? Zou het zo kunnen zijn dat als jullie deze zorgen loslaten, de stroom van het leven zich gaat bewegen en jullie in lichtere gebieden brengt die de geldzorgen verlichten of oplossen? Misschien door een idee waardoor je leven opnieuw ingericht zou kunnen worden en weer naar de zogenoemde normaliteit terug kan keren! Denk daar eens over na.

Jullie hebben grote voordelen ten opzichte van andere tijden op deze planeet en ook dit hebben wij al vaak verteld: jullie worden gesteund door wezens en instanties, die altijd in groter getale aanwezig zijn als een planeet opstijgt. Dit doet de Aarde sinds de Harmonische Convergentie van 1987. Zijn jullie je hiervan bewust? Kunnen jullie voelen of door innerlijk reizen zien wie jullie allemaal begeleiden? Ja, ik weet het, de duistere zijde maakt zich ook zorgen. Natuurlijk zijn de “donkeren” er ook. Jullie leven tenslotte in de dualiteit.

En natuurlijk zijn er ook vanaf het begin van de Aarde, wezens die zich hier vestigden en die zich aan de ingrediënten van de Aarde tegoed doen en die jammer genoeg ook met mensen experimenteren. Ja, dat is al vaak gebeurd. Dan hadden de slechten en dan weer de goeden de overhand, zoals jullie dit noemen. Soms waren het hoger ontwikkelde wezens die nog zeer in hun ego-kleed rondwandelden.

Zo gaat dit in een dualistische wereld. De Aarde is een bijzondere planeet met vele voordelen voor jullie en voor anderen. Veel van deze dingen zien jullie niet met uiterlijke ogen. Veel ervan staat niet in de dagelijkse kranten en is ook niet in andere media te zien. Door het internet hebben jullie de kans om jezelf goed te informeren. Maar verlies je niet in de waarde van het aanbod want jullie verstand gaat direct oordelen en dat zorgt vaak voor angst.

Ik verzeker jullie dat het goed is om geïnformeerd te zijn, maar het is nog beter om je daardoor niet te laten irriteren. Houd je hart open en houd je bezig met je eigen bewustzijnsverandering; enkelen van jullie helpen anderen die dit ook doen, als leraar, heler, of op een andere manier. Dit is prachtig!

Laat mij jullie er nog aan herinneren: De veranderingen van de Aarde die jullie zo graag willen – ook in je onderbewustzijn – gebeuren bij jullie! Jullie moeten beginnen jezelf te veranderen. Jullie moeten dit doen. Wie zou dit jullie afnemen? Dat zou niemand van ons doen, wij steunen jullie. De kleinste nieuwe richting van jullie bewustzijn wordt gehoord in het wereldlijk Hoger Hart van de Ene en trekt een ondersteuning van de Hoge Lichtwerelden naar zich toe.

Dit brengt natuurlijk ook met zich mee dat jullie begrijpen dat jullie niet alleen zijn.

Jullie kunnen helemaal niet alleen zijn. Wij vormen allemaal een Veld. Dit Veld wordt gevoed door de ENE. Alle werelden, Universums, Scheppergoden, Engelen, Aartsengelen en ook de “duistere” collega’s zijn in het Veld van Goddelijke Liefde.

Het is alleen de vraag waarop deze druppels van de Goddelijke Zee zich gaan richten. Misschien spelen anderen een ander spel dan het spel van Liefde? Maar ook dat is schepping!

Ooit treffen zij allen elkaar weer in het Veld van de Ene op de reis naar Huis. Dat is zeker!

Maar jullie hebben toestemming om alle door de Grote Schepping uitgestuurde druppels te ervaren.

Zoals altijd; Wat is jullie doel? Hoe gaat jullie reis naar Huis? En vergis je niet, jullie kunnen alleen maar voor jezelf beslissen, niet voor anderen. Missioneren is niet altijd meer gepast. Met goede voorbeelden, met lichtvolle ideeën, met een mooie glimlach, kunnen jullie de beroemde bergen verzetten.

Mag ik jullie helpen bij jullie pionierswerk?

Ik ben in diepe liefde en verbondenheid

Kryon

Ontvangen door Barbara Bessen in Augustus 2018. Deze tekst kan vrijuit gebruikt worden. Veranderingen zijn niet toegestaan.

Bureau Barbara Bessen, Großer Burstah 44, 20457 Hamburg

+49 (0) 40 37 50 32 01

info@barbara-bessen.com

https://www.barbara-bessen.com/

Gepost door Martien op 11:34 The Bigger Picture Event / 01 & 2 SEPTEMBER 10:00 – 19:00

De kerk tolereerde geen ander gezag, hoe 3D!

Schatkamer van de verborgen kennis (Bas Roetman, Katern de Verdieping/Trouw, 28-8-18)

COLLECTIE | Het Huis met de Hoofden aan de Keizersgracht [Amsterdam] is de thuisbasis van de Embassy of the Free Mind, een walhalla voor liefhebbers van oude, mystieke boeken. Trouw nam er een kijkje.

Ritman: “De kerk tolereerde geen ander gezag. Als vertegenwoordiger van God op aarde kun je niet toestaan dat er mensen zijn die zeggen dat er helemaal geen tussenpersoon hoeft te zijn om jou toegang te geven tot die goddelijke wereld, tot dat deel van de realiteit dat we niet kennen. Dat autonome. Dat vrije denken, dat werd radicaal uitgeroeid.”

‘Woorden als esoterie of spiritualiteit zijn verwarrend. Het zit in jezelf, je komt er al dichter bij als je iemand ontmoet met wie je op dezelfde golflengte zit, als je danst op je favoriete muziek, of geraakt wordt door iets moois. Het gaat samen met een fysiek fijn gevoel, alsof je lichaam kan herkennen wanneer je met je bewustzijn gekoppeld bent aan dat diepe innerlijke zelf, wat dat dan ook moge zijn. dat is een toestand waar je hier gemakkelijk in komt.

“Je leest hier boeken van mensen die iets universeels hadden ontdekt en daarover schreven, vaak tegen alle gevaren in. dat helpt om je te bevrijden van de waan van de dag, om op jezelf te vertrouwen en door je gaan met je eigen zoektocht.”

Het gaat dus om het diepere innerlijke zelf, waar geen wetenschap in een duale wereld ooit bij kan komen. Daarom is die materiële wetenschapsbeoefening ook een tijdelijke aangelegenheid, geen eeuwige universele kennis! En dat relativeert de betekenis van de aardse wetenschap, maar wel belangrijk voor de ontwikkeling van het menselijk denken en technische innovaties.

Belangrijk nieuws (voor mijzelf althans) via trouw.nl over het boeddhisme

Omdat ik niet beter wist dat het boeddhisme geen godsbeeld kent en (daarom?) geen religie is maar een levensbeschouwing, werd ik vanochtend verrast door Trouw met een interviews en een boekbespreking van een maandblad.

Bladen | Nico de Fijter, Je zou het haast vergeten: boeddhisme is een religie (Katern de Verdieping/Religie & Filosofie/Trouw, 27-8-18) (link volgt vanavond als de digitale versie beschikbaar is; alhoewel deze betiteling niet nader wordt onderbouwd en dat is een manco.)

‘God is alles, dus hoe dan ook volg je God’ (Marije van Beek, op dezelfde pagina van Trouw)

Dogma’s Dubbelgesprek | ‘Weinig eten, weinig slaap, geen seks, zodat je kunt focussen op één ding: op wie je bent’

RELIGIE EN FILOSOFIE, Marije van Beek– 11:23, 27 augustus 2018

Boeddhistisch leraar Nico Tydeman en hindoepriester Ashis Mathura. © Werry Crone

INTERVIEWReligieuze leiders uit het tv-programma ‘Kijken in de Ziel’ praten in Trouw over vier dogma’s. Vandaag: hindoepriester Ashis Mathura en boeddhistisch leraar Nico Tydeman.

Traag schuifelt de licht gebogen gestalte van zenleraar Nico Tydeman op sokken over de vloer. Hindoepriester Ashis Mathura loopt achter hem aan door de meditatieruimte. Ze houden stil bij een beeld van de Boeddha. Stil brengen ze er, volmaakt synchroon, de handpalmen samen en buigen ze het hoofd.

Ashis Mathura © Werry Crone

Tydeman (76) is geestelijk leider van het Zen Centrum Amsterdam. Ooit studeerde hij theologie in Nijmegen, en was hij lid van een katholiek kloosterorde. Tot hij er tien jaar later weer afscheid nam, en een boeddhistisch leermeester vond. De Rotterdamse hindoepriester ofwel pandit Ashis Mathura (39) is in het dagelijks leven it’er. Hij is hier niet eerder geweest, maar hij vindt in een paar tellen al zijn weg in de boekenkast: de Baghavad Gita. “Mijn lievelingsboek.”

Mijn God is de beste

Zo is het in de geschiedenis van de mensheid wel geworden!

Tydeman, grappenderwijs: “Ja!”

Mathura, die gespeeld met de vuist op tafel slaat: “Nee, de mijne!”

Tydeman: “Voor mij gaat religie niet over waarheden in objectieve zin. Het zijn hele persoonlijke ervaringen en gedachten. Ik volg de Boeddha, en dat maakt hem de beste. Maar ik kan me niet anders voorstellen dan dat iemand die het hindoepad volgt, zegt: dát is een superieur pad, maar voor mij.”

Nico Tydeman © Werry Crone

Mathura: “De stelling ‘Mijn God is de beste’ is heel vreemd voor een hindoe. God is alles. Dus hoe dan ook volg je God. Zo zijn er hindoes voor wie Jezus een van de vormen van God is die zij aanbidden. Dat is weer heel raar voor sommige christenen, die geloven dat hun God de enige is. Maar in het hindoeïsme heeft iedereen zijn eigen god. Er zijn net zoveel goden als er neuzen zijn op aarde. Het goddelijke kan zich namelijk manifesteren op verschillende manieren, afhankelijk van wie het ziet. Voor de een ziet God er zus uit, voor de ander zo. Voor weer een ander is God er niet. Je hebt ook hindoes die niet in God geloven, hè? Het atheïsme is dus gewoon onderdeel van het hindoeïsme. Want onze religie is niet godcentrisch, maar zielcentrisch. Het draait om jou, en het goddelijke is een deel van jouw ervaring om je te ontwikkelen.”

Tydeman: “Sommige boeddhisten zeggen ook: wij kennen geen God. Maar ik zeg dan: Nou, wacht eens even. Ik weet niet wat God is. Maar dat niet-weten is een contemplatief begrip. Dan ga je zitten, en kijken – en dan valt mij toe wat de werkelijkheid is. Er is iets dat niet in woorden uit te drukken is. Zo kennen alle tradities een mystieke kant, de via negativa, waarin het onuitsprekelijke de kern is.”

Mathura: “Wij zijn maar mensen! Net als een mier mij niet kan vatten, kan ik het goddelijke niet vatten.”

Tydeman: “Het volkse boeddhisme in het oosten kent talloze goden. Hier in het westen zijn we nogal selectief, en putten we vooral uit het elitaire, monastieke boeddhisme. Ik heb daar geen moeite mee.”

Mathura, hij knikt instemmend: “Ik heb dat als priester ook weleens: het hindoeïsme is zó divers. Er zijn mensen die in één vorm van God geloven, in drie, of vijf vormen. Mensen die God zien in planten en dieren. Mensen bij wie de God van de dood centraal staat. Soms komt er iemand langs, en die begint te praten over wat hij of zij gelooft – en dan duurt het even voor het tot me doordringt: Oh ja, wacht even, dat komt wél voor bij ons. Dus deze persoon is wel gewoon een hindoe.”

God is een man

Mathura: “Is God een man? Ja. Is God een vrouw? Ja. Is God onzijdig? Ja. Is God niks? Ja. Dat is allemaal prima. Zolang het maar voor je werkt. Shiva is een bekende mannelijke vorm van God, Shakti een bekende vrouwelijke vorm. Dan zijn er ook combinaties: half man, half vrouw. Daarom zie je zoveel beelden in een hindoetempel. We willen iedereen happy maken.”

‘Of dit allemaal prima is’, is voor mij maar de vraag, maar om een pastorale start ten behoeve van enige duidelijkheid te bieden aan beginnende volgelingen, is het zo wél pragmatisch en praktisch voorgesteld. Maar spiritueel naar mijn mening onjuist, aangezien het enige element dat wezenlijk is, ontbreekt: God is energie.

Tydeman: “Het beeld dat we net hebben gegroet lijkt een Boeddhabeeld, maar ik denk dat het ook een Quanyin kan zijn, een boeddhistische god waarvan het geslacht niet duidelijk is. Dat is eigenlijk heel mooi. Ik snap dat men in bepaalde bewegingen opteert voor een vrouwelijke god. Heel wat vrouwen zijn natuurlijk op basis van een mannelijke god onderdrukt. Overigens: die onderdrukking vind je ook in het oosten. Zo kun je volgens sommige boeddhisten niet de Verlichting bereiken voordat je gereïncarneerd bent als man. Dat is nogal wat.”

Mathura: “Schadelijke rolpatronen kent het hindoeïsme ook. Er zijn hindoes die nog denken dat vrouwen inferieur zijn, of niet geschikt om bepaalde taken op zich te nemen. Hindoestaanse meisjes in Nederland moeten op redelijk jonge leeftijd trouwen. Drie weken geleden was er nog zo’n meisje bij me die tegen haar wil in uitgehuwelijkt werd. Na een paar gesprekken zijn de ouders gesust, ze begrijpen het nu, en kunnen wachten. Maar of je dit aan de religie kunt wijten? Ik zou niet weten op welke geschriften of verhalen het gebaseerd zou zijn. Binnenkort vieren we Navrati, dan gaan we negen nachten lang God aanbidden in de vorm van een vrouw. Ja, dat uit dezelfde religie toch zulk vrouwonvriendelijk gedrag waarneembaar is, vind ik heel vreemd.”

Ik heb een bijzondere roeping

Tydeman: “Ja, maar ieder mens heeft een roeping. Wat mij betreft zat en zit er gewoon echt niets anders in. Ik heb nog wel een paar hobby’s, klassieke muziek bijvoorbeeld, maar dan houdt het op.”

Mathura: “Voor mij is het ook vanzelfsprekend om pandit te zijn. Ik hou van mensen, van de natuur, en probeer de connectie tussen alles te voelen. Dit is de beste manier om dat te doen.”

Tydeman: “Stel je voor dat je daar tegen ingegaan zou zijn, hè? Dan word je doodongelukkig.”

Mathura: “Ja. Op mijn negende heb ik gezegd: dit wil ik doen. Ik kom uit een familie die, om het zo te zeggen, pandits produceert. Maar ik moest niets. Mijn vader, die zelf opzettelijk niet voor het priesterschap had gekozen, vond het zelfs een beetje jammer – ‘je hebt zoveel restricties’, waarschuwde hij. Hij wilde dat zijn zoon vrijer kon leven.”

Seksualiteit is overbodig [boude stelling! jw]

Tydeman: “Tot mijn 31ste heb ik celibatair geleefd. Er waren ook nog andere motieven om uit te treden, maar ja, het speelde een rol. Ik vond het celibaat erg lang.”

Mathura: “Levenslang, heb je dan eigenlijk.”

Tydeman: “Het heeft toch zijn waarde. In het oosten leven boeddhistische monniken vaak ook celibatair. Je bent dan vrij: het leidt niet af, je hebt geen gezinsverplichtingen. Ik denk dat dat altijd zal blijven bestaan.”

Mathura: “Ik heb als priester op dit moment ook bewust geen relatie. Dat is even beter zo. Mijn focus ligt nu op het ongekende, op God, mijn eigen ziel. Dan moet je je niet verbinden met iemand, want diegene zou jou ook vormen, bepalend zijn voor je. Het is precies wat u zegt: ik heb een ander, hoger doel, wat voorlopig mijn toewijding vraagt.”

Tydeman: “En ik denk dat we moeten uitkijken om daar denigrerend over te doen. Dit is een mogelijkheid van leven. Ik deed regelmatig een maand sesshin, een reeks meditaties. Nou, dan heb je geen tijd voor seks. Je staat om vier uur op, je gaat zitten op je kussen, luistert naar lessen, tot je ’s avonds doodmoe in slaap valt. Dat doen ze expres. Ze zetten je op weinig eten, weinig slaap, geen seks. Zodat je kunt focussen op één ding. Op wie je bent. Tenslotte is dat alles wat je hebt in het leven, daar moet je het mee doen.”

Mathura: “Wij kennen een traditie waarbij ouders in de oor van de baby fluisteren: ‘Wie ben je?’. Het is hun taak om het kind te helpen dat te ontdekken. Ook bij het huwelijksritueel komt die vraag terug. ‘Wie komt hier zitten?’, vraagt de priester dan.”

Tydeman: “Ik heb eens gelezen dat een woord voor God in het Sanskriet is ‘wie’. Zo van: we hebben hier de hele schepping, en tot wie kan ik mij richten om dankjewel te zeggen?”

Mathura: “Dat komt uit de Rigveda, het oudste boek in het hindoeïsme. Eerst wordt het heelal beschreven: we hebben de rivieren, de bergen, de planten, maar van waar komt het? We hebben de ziel, het lichaam, ons denken, maar dankzij wie? Is het een wezen, is het een denken? Is het een entiteit, of is het vanzelfsprekend? We weten het niet. Dat staat gewoon letterlijk zo in dat eeuwenoude boek, hè? Doel is dat je op zoek gaat naar het antwoord. Het is aan jou.”

In ‘Kijken in de Ziel’, praat Coen Verbraak met religieuze leiders. Vanavond de zesde en laatste aflevering om 21.15 uur, NPO 2.

Naar aanleiding van het tv-programma ‘Kijken in de Ziel’ spreken de religieuze leiders uit het programma in Trouw over vijf dogma’s. Eerder publiceerde Trouw deze dubbelgesprekken:

Imam Abdulwahid van Bommel en opperrabbijn Binyomin Jacobs:’Normaal vinden ze je pas als je seculier bent’.

Rabbijn Marianne van Praag en baptistendominee Orlando Bottenbley: ‘Onze God is de beste’.

Imam Azzedine Karrat en bevindelijk-gereformeerde dominee Floris van Binsbergen: ‘Samen in het leven, niet in elkaars hemel’.

Boeddhistisch leraar Jotika Hermsen en rooms-katholiek zuster Anima Christi: ‘De zoektocht naar de kern, het diepste, is dezelfde’.

Predikante Claartje Kruijff tegen bisschop Everard de Jong: ‘Pijnlijk dat vrouwen niet in het ambt mogen’

https://www.trouw.nl/religie-en-filosofie/-weinig-eten-weinig-slaap-geen-seks-zodat-je-kunt-focussen-op-een-ding-op-wie-je-bent-~a8b7e5aa/

 

∞ Helderwetendheid-upgrade ∞

De 9e Dimensionale Arcturiaanse Raad. ∞ Helderwetendheid-upgrade ∞ / Daniël Scranton / 26 augustus 2018

Posted: 27 Aug 2018 02:30 AM PDT [via wakkeremensen.blogspot.nl, 27-8-18]

De 9e Dimensionale Arcturiaanse Raad.

Daniël Scranton / 26 augustus 2018

“Groeten. Wij zijn de Arcturiaanse Raad. Wij zijn blij om ons met jullie allemaal te verbinden.

Wij hebben het vermogen om de kleinste beweging in jullie evolutie te voelen, en we weten op dit moment dat er een verschuiving heeft plaatsgevonden in het collectieve bewustzijn van de mens. Het is een verschuiving die jullie naar een nieuw punt in jullie evolutie brengt, een punt waar jullie niet langer externe validatie hoeven te ervaren om iets te weten. Jullie helderwetendheid is versterkt. Het is geüpgraded. Jullie zijn nu geactiveerd in je weten.

Dat is heel goed nieuws voor diegenen van jullie die aan zichzelf hebben getwijfeld. Je hebt ervaringen gehad en twijfelde toen aan die ervaringen en keek buiten jezelf om bevestiging. Je wilde weten dat je niet gek bent, en met deze meest recente upgrade zal het een stuk eenvoudiger voor je zijn om absoluut te weten zonder te stellen dat wat je ervaart echt is en dat wat je weet absoluut geen validatie behoeft of bevestiging.

Nu, wat jullie de komende weken en maanden en misschien zelfs jaren tegemoet gaan, is de uitdaging om jullie gewoontes te doorbreken. Alleen omdat jullie een cadeau hebben dat is geactiveerd en geüpgraded, wil dat nog niet zeggen dat jullie dat geschenk noodzakelijkerwijs zullen gebruiken. Dus dat is waar we binnenkomen. We komen binnen om jullie te vertellen dat je dit geschenk wel hebt, dat je het kunt gaan gebruiken, vertrouw meer op je innerlijk weten dan dat je vertrouwt op wat iemand anders zegt.

Je waarheid is waar en je zintuigen zijn verhoogd. Bereik die helderwetendheid. Bereik dat innerlijke weten en vraag dan niemand om hun goedkeuring.

Wij zijn de Arcturiaanse Raad en we hebben het leuk gevonden om verbinding met jullie te maken.”

De Arcturiaanse Raad

Bron: https://danielscranton.com/

vertaling: wakkeremensen.blogspot.nl

Waar de oude filosofen verder waren dan onze astronomen en sterrenkundigen

‘De oude filosofen raakten in vervoering over de orde van het universum; ze waren nieuwsgierig naar de mysterieuze kracht die de hemellichamen in hun baan hield en de zeeën binnen hun grenzen, en die ervoor zorgde dat de aarde regelmatig weer tot leven kwam na de schaarste van de winter, en ze verlangden ernaar deel te hebben aan deze rijkere en duurzamere vorm van bestaan.’

[bron: Karen Amstrong, In naam van God. Religie en geweld. 2015]

Mijn opvattingen over de taak van de psychotherapeut in de behandeling van depressies; samenvatting

In vervolg van WAAROM EEN DEPRESSIE ONMOGELIJK WORDT MET DE JUISTE SPIRITUELE UITGANGSPUNTEN

Los van de precieze en persoonlijke inhoud van je eigen antwoorden op Wie, Wat, Waarheen, Waarom en Hoezo, wordt door je psychotherapeut richting gegeven aan:

  1. je visie op je spirituele kern: wat versta je onder je eigen spiritualiteit én spirituele geest? Heb je daarover ooit nagedacht? Als je er nooit over nagedacht hebt, ga je hiermee als eerste aan de slag. Ik ben namelijk bang dat het overgrote deel van de mensen, zelfs actieve en gelovige kerkleden, geen antwoord kunnen geven op deze vraag. In dat geval ontkom je er niet aan om dat thema aan te pakken, omdat het de basis van een gezond leven betekent.

 

  1. Onder spiritualiteit kun je verstaan wat je levensbasis is. Voor niet gelovigen betekent dit een moeilijke vraag omdat hun leven met deze ene vraag op z’n kop wordt gezet. Moet je dan iets geloven? Nee, dat nooit, want je kunt nergens toe gedwongen worden, maar wel start ooit ieder mens als kind al met de vraag: ‘Waarom leef ik?’ aan zijn ouders te stellen. Deze vraag wordt meestal beantwoord met het quasi-antwoord: omdat pappa en mamma je wilden hebben. Dat is natuurlijk geen antwoord, maar daar staat geen ouder bij stil.

 

  1. Deze maatschappij is onmachtig om op die vraag een antwoord te geven. want daarover wordt in deze seculiere maatschappij niet meer nagedacht en in de voormoderne tijden was het antwoord omdat de ‘kerk wil dat we veel kinderen krijgen’ en geboren laten worden. Dat zijn vanzelfsprekend ook drogredenen, maar in deze wereld bestaan er geen andere antwoorden.

 

  1. Ik vermoed dus alleen al om deze pragmatische inzichten dat vanwege deze machteloosheid zoveel depressies ontstaan in onze ontzuilende maatschappij, die steeds verder van de geestelijke kern van het leven af kwam te staan, want die machteloosheid doordrong alle denominaties, alle kerken konden alleen het standaard antwoord geven: omdat God wilde dat er veel kinderen geboren werden. En het zal duidelijk zijn dat de kerk met dit externe godsbeeld ook de verkeerde richting – eeuwen, millennia geleden – is ingeslagen.

 

  1. De therapeut stuit hier dus ook zelf op een zekere machteloosheid, omdat hij nooit zelfstandig zijn eigen visie heeft ontwikkeld. Ik zou in principe – zo schat ik in – zijn eigen spiritualiteit eerst moeten hebben gevonden voordat hij depressieve patiënten kan genezen.
  2. Wie ben je is dus nadrukkelijk een spirituele vraag, in tegenstelling tot ‘Wat ben je’, dat over je leerweg wat opleidingen, cursussen en maatschappelijke of technische vaardigheden gaat. De vraag wie ben je geworden, luidt het antwoord: ‘Ik ben bakker geworden’. Die vraag ‘wat’ wordt ook in je ziel meegedragen omdat het voorafgaande aan het nieuwe leven is samengesteld door jouw ziel met behulp van je gidsen en meesters, zodat je ook een eigen en duidelijke toekomst en taak hebt op aarde, die te realiseren is in dit leven. Er kan geen mislukking ontstaan, mits je geen fata morgana’s voor ogen houdt, en dus realistisch en geaard naar jezelf kunt kijken in de innerlijke spiegel. En zeker niet andere voorbeelden volgen want die bestaan niet.

Maar je bent niét alleen een spirituele kerngeest en dus geestelijk wezen, je bent óók een individu met een originele denkende (mentale) geest, een psychisch denkvermogen, je ben een sociaal, emotioneel en creatief wezen, die kortom zoveel kwaliteiten in huis heeft of kan hebben, dat hij/zij evenveel geluk en waarde aan het leven kan toevoegen, zoals ieder ander mens. Die vragen kan de therapeut veel gemakkelijker doormarcheren met zijn patiënt en die daarmee ook de geestelijke richting en koers medebepalen. Want tussen alle genoemde deelkwaliteiten en aanleg bestaat natuurlijk een bepaald verband.

Daarna komt de Wat-vraag in de vervolgfase van het leven: de therapeut weet dat een adolescent wat je persoonlijk talenten, aanleg, en mogelijkheden te realiseren bij een jonge patiënt in de beginfase van het leven staat, maar de therapeut kan bij iemand met het gevoel van een voltooid leven een hele andere vraagstelling verwachten als het om euthanasie gaat.

Een therapeut kan ook een goede gids zijn bij de bepaling wanneer iemand een voltooid en voldragen leven heeft genoten en het recht meent te hebben om er een eind aan te maken. Dit is een geheel nieuw en recent thema van de laatste jaren, maar wel bezinningswaardig want in mijn visie een juiste vraag omdat zeker ten aanzien van ondraaglijk lijden een onnatuurlijke kwestie, als bij afwezigheid van de huidige medische techniek iemand allang was overleden. Op deze situatie is mijns inziens alleen maar een spiritueel antwoord mogelijk, en laat ik dus rusten tenzij iemand mijn inzicht wil kennen. En mijn algemene antwoord luidt dat ik pas een mening durf te formuleren als ik aura’s kan lezen waardoor ik kan aflezen welke onopgeloste kwesties die patiënten nog kent. Zo heb ik een goede vriendin die in de ouderenzorg laatste fase (palliatieve zorg) werkt en letterlijk aan de aura kan aflezen wanneer exact het moment het sterven is afgebroken, namelijk als er nog contact is geweest met een bepaald familielid of uit de vriendenkring, waarop het dan wachten is als er nog een ‘afrondende’ kwestie moet worden doorgesproken.

‘Waarheen’ is een Oerbesef, die ontwikkeld kan worden aangezien de ziel (Oerbron) eeuwig en oneindig leeft en zijn eigen ziel dus ook. Nu is de vraag of je überhaupt nog doorgaat in een volgend leven een geloofskwestie en die kan niet door een therapeut worden opgelost, maar vervelend is wel dat ik mijn eigen ervaring (die ik bekend maak in mijn komende boek waarin ik een gesprek zal weergeven met zo’n hulpbehoevende intelligentie of entiteit, die niet was voorbereid en zich daardoor ellendig voelt) hierbij moet inbrengen, te weten dat zielen die in het volgende leven tot de ontdekking komen dat ze ‘nog steeds blijken te leven’ zonder daarop voorbereid te zijn, zich een ‘ongeluk schrikken’ dat het leven toch door blijkt te gaan. Ik heb ook binnen de hulpverlening gewerkt als vrijwilliger (telefonische hulpdienst) waar ik in de loop van dat dienstverband met bellers te maken kreeg die belden in de zekerheid dat niemand hen van zelfdoding kon afhouden. Waarop (na de mijn schok van de eerste ervaring met z’n beller, ik een bepaalde techniek heb ontwikkeld, waardoor ik met zekerheid weet – via na(hulp)gesprekken – al die wensen ongedaan heb kunnen maken. Het is dus mogelijk om dergelijke mensen van hun oprechte wanhoop te ‘genezen’.

Een therapie kan dus altijd gebruik maken van aanvullende suggesties om het leven van een depressieve patiënt waardevoller te maken met een sterk empathisch vermogen, zodat die patiënt altijd het gevoel heeft gezien en gehoord te voelen. Dat ‘gezien en gehoord worden’ is mijns inziens de sleutel tot een succesvolle therapie.

Het mooie van een echt voldragen en af te sluiten leven is het beeld te kunnen vormen dat het totaal aan levens op alle doorgemaakte stoffelijke werelden harmonisch in elkaar zullen passen om tot een evenwichtig beeld te komen, dat een maximaal effect is gesorteerd van alle mogelijkheden op aarde. Dat het goddelijke Meesterschap op die manier vanzelf zal ontstaan. Het einddoel is altijd de goddelijke volmaaktheid, het ‘Bewuste BewustZijn’, dat direct aansluit op het Kosmische BewustZijn.

‘Waarom’ ga je dit lange leertraject beginnen? ‘Hoezo’ is eigenlijk een metafysische vraag. Maar als je leert uit te gaan van een ‘Uit eigen keuze’, heeft dat het voordeel dat je de regie in eigen hand neemt (of kunt nemen) en dat is wat alle grote scheppende mensen op aarde in topfuncties doen. Dat sluit aan op wat is een spiritueel feit is.

Maar ook omdat je geschapen bent als ‘beeld en gelijkenis’ van de Oerbron en die dus gegarandeerd ook zult worden omdat er in de schepping geen mislukkingen bestaan. Dat levert ieder mens – onder voorwaarden – die enorme scheppende kracht in zichzelf op, dat je met je hart kunt en dus zult volgen. Dat geldt voor ieder mens en dus een kwestie van juist en realistisch zoeken; het doel zal bereikt kunnen worden, want wederom: mislukkingen bestaan niet. Als je dit kunt leren accepteren, heb je jezelf een grote dienst bewezen omdat je dan alleen geluk en harmonie op aarde zult beleven.

‘Hoezo’? is dus ook eenzelfde metafysische vraag. Omdat de Oerbron deze geniale goddelijke Structuur en BestaansOorzaak heeft bedacht opdat die Oerbron zichzelf kan blijven reproduceren. Niets simpelers en reëler of logischer dan dat.

Indien lezers hierover algemene vragen hebben, worden ze uitgenodigd om op deze plaats die vragen te stellen en anders privé op mijn emailadres: jwjongejans@hotmail.nl als het om meer persoonlijke aangelegenheden gaat.