Gepubliceerd 7 november 2018 | Door Ans Hoornweg
Al is de leugen nog zo snel
Ergens in een afgelegen dorpje stond een mooi, groot, vrijstaand huis waarin 4 alleenstaande dames woonden. Dat huis stond op een flink stuk grond met daaromheen een sloot, en voor het huis stond een hoog ijzeren hek, dat was bedoeld als bescherming tegen eventuele ongenode gasten.
Aangezien deze vrouwen daar niet altijd alleen met z’n viertjes maar vaak met meerdere personen woonden hadden ze zelf een tuinhuis als extra woonruimte in de tuin gebouwd. Dankzij hun grote tuin hadden de vrouwen genoeg ruimte voor een moestuin om hun eigen voedsel te verbouwen en om geiten, kippen en konijnen te houden, waardoor ze a.h.w. ‘zelfvoorzienend’ waren. Zo op het oog zag het er allemaal heel mooi en harmonieus uit, en een ieder die er langsliep of -fietste droomde weg bij dat prachtige, vrijstaande huis.
De 4 vrouwen die daar woonden hadden een heel groot hart, want ze namen geregeld moeilijk opvoedbare kinderen op in hun grote huis. Deze kinderen kregen ze toegewezen via de Jeugdzorg, en deze dames boden hun pleegkinderen een liefdevol en veilig plaatsvervangend thuis.
Geen van de dorpsgenoten was ooit in dat afgeschermde huis geweest, en het viel hen op dat de vrouwen en hun pleegkinderen een nogal teruggetrokken leven leefden. Ze kenden de vrouwen alleen van gezicht, en aangezien hun pleegkinderen thuisles kregen i.p.v. op de dorpsschool kregen de dorpsgenoten ook hen niet of nauwelijks te zien. Wanneer de verblijftijd van de pleegkinderen bij de 4 dames er op zat dan werden ze opgehaald met een grote, zwarte, geblindeerde auto, en heel vaak werden er dan gelijk weer nieuwe kinderen achtergelaten in dat grote, afgeschermde huis ….. en zo ging dat jaar in jaar uit.
Waar al die kinderen ná hun vertrek naartoe werden gebracht wist niemand, dat bleef strikt geheim. Weet echter dat, niet alle, maar veel van deze kinderen terechtkomen in een duister circuit behorend bij zeer geheime genootschappen. Deze geheime genootschappen – waar mensen vanuit de aller-, allerhoogste kringen lid van zijn – organiseren geheime bijeenkomsten op specifieke data.
En tijdens dit soort ‘bijeenkomsten’ op zeer geheime locaties worden deze kinderen, al of niet ritueel, seksueel misbruikt. Tot mijn verdriet en grote afschuw moet ik jullie vertellen dat het een ieders begrip te boven gaat wát die arme kinderen, tijdens die zeer besloten, geheime bijeenkomsten allemaal moeten ondergaan. Het kan gebeuren dat het helemaal mis gaat tijdens zo’n sessie en dat het kind komt te overlijden. Niet lang daarna wordt het lichaam van dat kind ‘gevonden’ op een totaal andere locatie; weet dat op dat moment ‘de leugencarrousel’ al op volle toeren draait!
Om de elitaire, pedofiele leden van het geheime genootschap buiten schot te houden en hun wandaden te verdoezelen wordt het een en ander zó in scène gezet dat een ander, onschuldig persoon – het liefst iemand met een ‘omstreden seksueel verleden’ – als dader aangewezen of naar voren geschoven. En deze onschuldige ‘dader’ zal moeten boeten voor de dood van het misbruikte kind.
Maar nu breekt de tijd aan waarin vele, lang verborgen waarheden naar buiten zullen komen, dus ook dit soort geheime, satanische praktijken van de elitaire clubjes zullen niet lang meer geheim blijven, want ….. ‘ook al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel!’
Veel liefs, Ans
Aquarius 