[232] ‘Herhaaldelijk komt Rachel tot de conclusie dat zij haar scepsis en haar Westerse naturalistische wereldbeeld moet opschorten, om zich te openen voor de marge en de intuïtie van de ayahuasca-ervaring. Ze beschrijft ervaringen van synchroniciteit: een samenloop van dingen die te toevallig lijkt: van telepathie en van persoonlijke ontmoetingen met moeder ayahuasca. Maar ze beschrijft ook met een nuchtere blik hoe ze te werk is gegaan om onderzoek te doen naar de gezondheidseffecten op de gebruikers in Noord-Amerika. Haar onderzoek laat zien dat de deelnemers aan ayahuasca-ceremonies minder zijn gaan drinken, gezonder zijn gaan eten, een betere stemming hebben en dat ook de kwaliteit van hun relaties is verbeterd. Een overgrote meerderheid van de gebruikers gaf aan dat ze een relatie hadden ontwikkeld met de geest van ayahuasca en nog steeds advies van haar ontvingen – net als Rachel zelf.
Bij mijn collega’s bespeur ik een vergelijkbare neiging om te hinken op twee gedachtes bij het duiden van de psychedelische ervaring: enerzijds een gezonde dosis wetenschappelijke scepsis, en anderzijds de constatering dat psychedelica een ode zijn aan onzekerheid, omdat ze alles wat je voor waar aanneemt even opschudden. Tijdens een psychedelische ceremonie kwam ik eens een collega neurowetenschapper tegen die al een tijd in het buitenland woonde en die ik in geen tien jaar gezien had. Voorafgaande aan de ceremonie praatten we over onze fascinatie voor veranderende bewustzijnstoestanden en wat we daarvan kunnen leren over hoe ons brein werkt en oiver de aard van het bewustzijn.
De volgende ochtend kwam ik mijn collega weer tegen. Hij had een intense nacht gehad en was nog aan het bijkomen van alle indrukken. ‘Het was zo gek’, vertelde hij. ‘Maar aan het begin van de nacht voelde ik hoe ik in een vogel veranderde. Mijn armen werden vleugels en ik steeg op en heb de rest van de nacht eindeloze vluchten gemaakt over de hele wereld.’ Ik had zelf ook een ervaring waarbij ik naast een vogel vloog. We waren allebei verbaasd over de overeenkomsten tussen onze ervaringen. In sjamanistische tradities staat de vogel symbool voor de reis tussen verschillende werelden en wordt gezien als een mythisch wezen dat je begeleidt van de ene wereld naar de andere. Jung zou de vogel wellicht beschouwen als een soort archetype uit ons collectieve onbewuste, dat onder invloed van de ayahuasca synchroon aan de oppervlakte kwam om ons iets duidelijk te maken. Ik vroeg hem hoe hij als neurowetenschapper aankeek tegen de ervaringen die hij had gehad. Hoe viel dit te verklaren? Mijn collega keek me aan en zei: ‘Op dat moment was ik echt een vogel. De vraag wat er op dat moment in mijn hersenen gebeurt, kwam niet eens in me op.’
Evolutionaire sprookjes
[233] ‘Verschillende mensen hebben op basis van de inzichten die zijn hebben opgedaan onder invloed van psychedelica theorieën ontwikkeld over het ontstaan van religie en de mensheid als geheel. In de jaren negentig voerde Richard Strassman aan de Universiteit van New Mexico een grootschalig experiment uit om de effecten van DMT te onderzoeken bij gezonde vrijwilligers. Hij ontdekte dat meer dan de helft van de deelnemers een ontmoeting had met spirituele entiteiten en dissociatieve [traumatische] ervaringen had. Ook ontdekte hij dat het gebruik van DMT in een ziekenhuis leidt tot het zien van aliens die medische operaties uitvoeren, terwijl het in een sjamanistische context leidt tot de ontmoeting met spirituele entiteiten.[i] Op basis van zijn inzichten schreef hij het boek DMT: The Spirit Molecule, [dezelfde voetnoot] waarin hij uitweidt over de rol die DMT zou kunnen spelen bij bijna-doodervaringen en mystieke ervaringen. Een van de ideeën die Strassman opperde is dat er vlak voor het moment van sterven en grote hoeveelheid DMT in het brein wordt afgegeven, waardoor de typische effecten van een bijna-doodervaring kunnen optreden, zoals het zien van licht aan het eind van een tunnel, de bewustwording van een andere dimensie en positieve emoties.
[234] ‘In zijn boek High Weirdness beschrijft Erik Davis de turbulente geschiedenis van de psychedelica en de centrale rol die de DMT-ervaring daarin inneemt. De bizarheid en echtheid [sic] van de DMT-ervaring vonden in de jaren zestig perfect aansluiting bij de hernieuwde belangstelling voor oosterse stromingen een filosofieën, maar ook bij de populariteit van comics [‘Een comic is de Amerikaanse variant van het stripverhaal, soms ook wel de Amerikaanse school genoemd. Comics zijn veelal superheldenstrips; via Google], ruimtereizen en aliens. Terence McKenna ontwikkelde zijn stoned ape-theorie over de menselijke evolutie, waarbij hij stelde dat psychedelische middelen een belangrijke rol hebben gespeeld bij de evolutie van de menselijke soort. Deze middelen zouden onze waarneming kunnen verbeteren en ook de seksuele reproductie bevorderen. Volgens McKenna droeg de toevoeging van psilocybine-houdende paddenstoelen aan het dieet bij aan de overgang van de homo erectus naar de homo sapiens. McKenna stelde dat psychedelica oorspronkelijk ook in sjamanistische ceremonies gebruikt werden, en dat pas later religie meer geïnstitutionaliseerd raakte.’
*Hierbij laat ik het voor wat betreft deze paragraaf ‘Evolutionaire sprookjes’, want zoals de lezer opgemerkt zal hebben blinkt deze passage uit door vaagheid en aannames die op geen enkele wijze worden toegelicht of van bewijsmateriaal voorzien, dat ik dit beneden de waardigheid van een wetenschappelijk hoofdmedewerker vind en dus nu weet dat auteur Van Elk met dit boek alleen een populair wetenschappelijke editie op de markt wilde brengen zonder verder enige pretentie(s). Ook de rest van de vervolgtekst van dit hoofdstuk (tot aan blz. 241) is van dezelfde bedroevende kwaliteit, zodat voor mijzelf de conclusie duidelijk is geworden: hij heeft geen écht ‘zuivere’ spirituele ervaring buiten zijn ayahuasca-ervaringen opgedaan. Want anders had hij dit hoofdstuk – in ieder geval – anders kunnen invullen en afsluiten.
In dit verband sluit ik dit hoofdstuk af met mijn stelling(en) over spiritualiteit die ik bij de start van het lezen van dit boek had opgeschreven, om zijn boek daarop te kunnen toetsen.
Spiritualiteit vanuit mijn visie (in 4 korte zinnen)
Vanuit het vergelijk van spirituele ‘bijwerking’ van psychedelica, versta ik onder spiritualiteit dat degene die zich zo benoemt actief bezig is met levensvragen en in de loop van zijn onderzoek van en bezig zijn met deze studie antwoorden kan geven op alle levensvragen.
Want die levensvragen staan centraal bij het orakel van tempel van Delphi: ‘Ken uzelf’.
Alleen degene die de levensvragen kan beantwoorden toont daarmee aan de levenswetten te beheersen.
Dat lukt niet met psychedelische tripjes.
~
Spiritualiteit op gevorderd niveau:
1. Spiritualiteit omvat de kennis/inzicht/wetenschap wat des ‘geestes’ is en dus het pad op weg naar de verlichting;
2. Spiritualiteit dient vanuit deze benadering beschouwd of benaderd te worden vanuit een nonduaal (en niet: nonpolair want een andersoortig begrip) perspectief want vanuit het multidimensionaal denken, buiten tijd-en-ruimtelijk perspectief. En voor de duidelijkheid: op aarde wordt alles dualistisch of meetbaar (lengte, breedte en hoogte of diepte) benaderd. Multidimensionaal als buitenaardse wijze van denken bestaat op aarde niet omdat deze planeet als dualistische leerschool is gebouwd of bedoeld (‘leerschool’ aarde). Er bestaat kosmisch gesproken namelijk een onderheid tussen enkelvoudig én multidimensionaal denken. Praktisch voorbeeld: op aarde kent een voorwerp of vehikel als een voertuig één plek waar deze gelokaliseerd is of kan zijn.
Maar binnen de multidimensionale sferen of werelden kunnen voorwerpen of voertuigen op meerdere plekken tegelijk bestaan (daarom bewegen ufo’s ogenschijnlijk erg onregelmatig of op meerdere plekken tegelijk omdat die voertuigen niet gebonden zijn aan de aardse zwaartekracht want 5D-gebouwd. Onze ogen kunnen namelijk bewegingen op hoger trillingsniveaus niet nauwkeurig genoeg aannemen. Ons gezichts-/waarnemingsniveaus is beperkt ten opzichte wat buitenaardsen kunnen doen. Vanuit dat beginsel kunnen ook verschijnselen als dematerialisatie en telepathie bestaan, althans op aarde niet bestaand, maar buiten de aarde wel. Waarom buiten de aarde wel? Omdat de aarde als enige planeet nog in de derde dimensie (lage trillingsgetallen of lichtfrequenties) bestaat, maar andere planeten al een transformatie naar multidimensionale lichttrillingen hebben doorgemaakt. Maar om een onlangs ontstaan misverstand te benoemen: aardse kwantummechanica of -fysica is vanuit 3D-ontwikkeld en heeft geen basis in de buitenaardse multidimensionaliteit, want de aardse Newtonwet bestaat buiten de aarde niet.
3. De spiritualiteit heeft dus een brugfunctie te vervullen in de opgang van de mensheid op aarde vanuit een 3D-omgeving (geen 3D-printers!) naar een mD-wereld, de multidimensionale sferen buiten de aarde, dus ons universum of galacy. Laat staat dat de mensheid geen idee heeft wat het heelal of uitspansel betekent. Wetenschapstakken als de astrofysica/kosmologie zijn dus in den blinde bezig met hun onderzoekswerk. Alles wat daar ontdekt wordt zal later blijken ongeldig te zijn.
4. Spiritualiteit op persoonlijk microniveau: zie Marleen te Vaanholt met haar levensaanmoediging: https://www.youtube.com/watch?v=2TkbiYLgIeY. Wat wil deze opname zeggen? Dat iedereen in dit leven momenten tegenkomt dat je gaat twijfelen aan de zin van je eigen leven, terwijl dat soms wel nodig is bij een ernstige aandoening, maar ook op andere en volkomen onverwachte momenten die je niet kon voorzien. Liefderijke en troostende woorden speekt zij uit en kán ze door eigen pittige levenservaring ook uitspreken. Ik ben daarentegen gezegend met zoveel levens op aarde al doorgebracht dat ik niet meer machteloos toeschouwer kan zijn maar weet dat ik zoveel zware omstandigheden heb meegemaakt dat ik echt heb geleerd alles te accepteren zoals het steeds op mijn pad kwam. En zo ontwikkelt iedereen z’n eigen omgang met de diepste ellende die je hier kunt meemaken tot het moment dat je je laatste aardeleven hebt ‘mogen’ meemaken en hebt bewezen dat je ‘meester’ bent geworden in de beheersing van die moeilijkheden. Algemener en universeel geformuleerd: Veel hangt ook af van waar je geboren bent. Was dat in het onze westerse wereld waar je leerde dat doodsangsten worden uitgestaan voor ziektebeelden die door verkeerde voedingsgewoonten ontstaan zijn? Ja, en door de verkeerde godsbeelden of -ideeën die onder de christelijke vlag worden aangeleerd: het leven is eenmalig en hoe de hemel eruitziet is een kwestie van afwachten. Je wordt daarop dus niet voorbereid. In Azië wordt vanaf de geboorte aangeleerd in het hindoeïsme en het boeddhisme, dat het leven een doorgangshuis naar een volgend leven is, en dat geeft je een ander startpunt: de dood is een zielsverhuizing en dus alléén maar een tijdelijk afscheid van de aarde want na een tussenstation kom je naar alle waarschijnlijkheid op aarde terug om het vervolgtraject te doorlopen. Tijdens het leven op aarde zullen we (met z’n allen voor degenen die dáárvoor kiezen: mét loslating van de materiële banden) de ascentie meemaken naar 5D of mD-sferen, waar we vanwege onze op dat punt van rijkheid de duale levenssferen hebben losgelaten omdat we de verlichting hebben bereikt (en dus dat de verlichten hun stoffelijke levens voorbij zijn; gepasseerd. Want dan zijn onze persoonlijke lichtfrequenties zo hoog geworden dat ze niet mee aangepast zijn voor het leven in fysieke lichamen). We kunnen dán dus voortaan alléén via ons astraal lichaam de aarde bezoeken om boodschappen door te geven of hulp te verlenen. Het is mij niet bekend hoe Aziaten de zielsverhuizing persoonlijk beleven in de vorm van een afwezigheid van die stervens- of doodsangst, die zo kenmerkend is voor de christelijke gebieden op aarde, maar daarmee wil ik maar gezegd hebben dat ernstig zieken zich meestal moeilijker maken dan nodig is omdat zij vanwege een dodelijke ziekte ook nog eens onzeker zijn waar ze terecht komen. Je kunt je dus een andere overtuiging ‘aanmeten’, namelijk het overlijden als bevrijding van het harde leven op aarde.
21-10-21
[i] In de voetnoot wordt de bron genoemd.
Aquarius 