Tijdperken en jaartallen in ons zonnestelsel dl1
[Bron: Amorah Quan Yin, Menselijke Evolutie in Pleiadisch Perspectief. Petiet / Tiel 1997]
Opmerking vooraf: behalve dat we uit dit boek kunnen opmaken dat de levensevolutie van de mens, beginnend op Venus, vervolgens Mars en ook bij ons op Aarde op volkomen zich op gelijk(waardig)e wijze heeft ontwikkeld, kan er misverstand ontstaan door de term ‘kolonisatie’, die in dit boek voorkomt, maar in een andere betekenis dan in onze huidige taal. Kolonisatie wordt in dit boek gebruikt om nieuwe tijdperken te introduceren van bewoners en engelen van andere planeten om op Venus, Mars en Aarde nieuwe levenslessen te mogen ontvangen (te vergelijken als een stageperiode op een andere planeet om daar ook na die stage te blijven leven en werken). Die nieuwe ‘kolonisaties’ worden door de eigen bevolking ook aan de Hoge Raad van ons universum aangevraagd om het leven op de betreffende planeet te vergemakkelijken. Het is dus – voor mijzelf gesproken – verrassend dat het begrip kolonisatie genoemd wordt omdat wij op Aarde zo gewend zijn aan onze bekende geschiedschrijving dat wij ontstaan zijn op aarde en ‘mogelijk’ te maken hebben gehad met buitenaardse kolonisten die als vijandig en roofzuchtig werden gezien. Dat gaat volledige in tegen de ware spirituele geschiedenis van onze Aarde zoals dat in dit boek wordt beschreven.
Maar belangrijker is de volgende opmerking. Ik heb dit boek al heel lang in huis, maar nu ik het aan het herlezen ben, lees ik het heel anders dan vroeger – en dat gebeurt eigenlijk altijd wel zo -, maar nu ik via mijn afgeronde manuscript klaar heb liggen om in september – op 9-9-2019 – naar de eerste uitgever te sturen die het 3 jaar geleden ook al ontvangen had maar vele veranderingen wenste – heb ik mijn hele overzicht van spirituele evolutie binnen ons zonnestelsel nu netjes in mijn hoofd zitten, en kom ik ook tot de ontdekking dat dit boek mijn theorie helemaal bevestigt. Hoe mooi kun je het hebben. Dat betekent ook dat dit boek een wezenlijk onderdeel van mijn boek gaat uitmaken, maar dan ik een volgende, 2e editie, want nu zou het met nog een maand te gaan teveel werk kosten en moeten er andere delen uit het manuscript geschrapt worden.
Maar het allerbelangrijkste is dat ik nu gelezen heb dat wij allemaal eerst op Venus de eerste fase van evolutie in 3D geleefd en doorgebracht hebben, vervolgens Mars en Maldek en toen hier op aarde de slotfase van onze evolutie in de stoffelijke wereld meemaken.
En deze persoonlijke conclusie maakt het mij vanaf nu ook mogelijk om de huidige politieke ontwikkelingen op aarde te plaatsen in deze evolutie, want het wordt duidelijk dat er vreselijk veel moet gaan veranderen opdat de hele mensheid in 5D gaat komen. Dat gebeurt ook niet omdat ze daar nog lang niet aan toe zijn (dit geldt voor 99% van de mensheid), en zij blijven dus verder in 3D doorleven, maar uiteindelijk zullen alle mensen in dit zonnestelsel gelijktijdig in een ‘basisbewustzijn’ 5D moeten uitmonden omdat anders de evolutie van ons universum wordt tegengehouden. Dus nog heel wat werk voor de huidige lichtdragers aan de winkel.
Voor de goede orde: dit eerste deel gaat over de eerste golf mensen die op Venus is gestart en daar tot de ondergang van die planeet is gebleven, maar daarna vertrokken zijn naar Mars door de 2e fase van evolutie, en deel 3 gaat over de 3e fase op Maldek, en de 4e fase op Aarde, waar 3D wordt afgesloten. Dit eerste en volgende delen zijn in telegramstijl geschreven, omdat het anders te uitvoerig wordt. Lees leesplezier toegewenst!
(7) Voorwoord: De mensheid is een collectief van oude patronen geworden die de Aarde beperken. Meer dan 104.000 jaar geleden, zoals geschreven in de Azteken-Kalender van de Vijfde Zon, zijn wij Pleiadiers door dezelfde transcendentie gegaan die nu in uw realiteit versneld plaatsvindt. Allen die in hun lichaam blijven tot het jaar 2012, zullen controlerende patronen die de natuurlijke extase van de Aarde blokkeren, loslaten. Dan zul je op het aardoppervlak leven als totaal geaarde wezens, met volledige toegang tot de intelligentie van de melkweg. Je zult je lichaam niet verlaten, maar in plaats daarvan kiezen voor een volledige indaling in he lichaam.
(30) Tegen het jaar 2012 zal het uiterlijk van de Aarde drastisch veranderd zijn. Als we dan aan het eind komen van een 26.000-jarige omwenteling van onze Zon rond Alcyone, dringen wij een fotonengordel met een breedte van ongeveer 2000 jaar binnen. (…) Als er maar genoeg mensen hun eigen Christusbewustzijn bereiken zullen wij als Aards ras verheven worden tot wezens van de vierde- en vijfde dimensie en zullen wij de ergste rampen van onze fysieke omgeving overslaan. Belangrijk is dat wij nu allemaal met zuivere eerlijkheid naar onze karmische patronen en negatieve ego-spelletjes kijken, en daar overheen groeien.
(38) Aankomst van de Andromedaanse Engelen – Jaar 0
De eerste groep engelen werd overgebracht naar Venus. De vibraties van hun lichtlichamen werden zodanig vertraagd dat ze fysiek werden, en zo begonnen zij het leven in menselijke vorm. Natuurlijk was in het begin al hun aandacht gericht op ontdekken. (…)
Klassenverdeling – Jaar 1200
Méér dan 500 jaar lang was muziekontwikkeling het vak met het meeste aanzien en satisfactie voor bekwame Venusianen. Diegenen met minder natuurlijk muzikaal talent vormden de eerste lagere klasse, alhoewel hun diensten aan de muzikanten, zangers en instrumentenmakers nog steeds hoog werden aangeslagen en gewaardeerd. Aan het eind van de eerste 1200 jaar weerspiegelde de sociale structuur de volgende orde van rang en belangrijkheid: muzikanten en zangers in hoog aanzien; ontwerpers en makers van instrumenten van hoge kwaliteit; middenklasse producenten van instrumenten door anderen ontworpen; (…)
(39) Echter, na 1200 jaar van Venusiaanse beschaving, begon een nieuwe klasse te ontwikkelen als gevolg van incest. (…)
(42) Steeds meer groeide verloochening van spirituele waarden en spirituele schoonheid tot op gelijke hoogte met de obsessie met fysieke vorm en fysieke prestaties. Tegen het 2000ste jaar van de Venusiaanse geschiedenis werd creatie van schoonheid door fysieke kunstvormen toegevoegd aan de lijst van gewenste prestaties en hiermee werd weer een nieuw gebied van competentie en klassenverdeling gecreëerd. (…) Tegen de tijd dat de oorspronkelijke kolonie zich volledig en in die mate had ontwikkeld – na zo’n 3500 jaren -, was de maatschappij geheel in klassen verdeeld, en autonomie nog slechts een droom voor de armen – en een verwrongen grap voor de rijken.
Het begin van misdaad – Jaar 3500
(46) De misdadigers verlaten de originele kolonie – Jaar 3800
Rond het 3800ste jaar van de Venusiaanse kolonie vertrok een groep rebellen uit de oorspronkelijke kolonie om ergens een kolonie te vestigen waar ze een eerlijke kans zouden krijgen. (…)
(48) Rebellen grijpen de macht en verklaren oorlog – Jaar 3801
(49) Einde van de eerste evolutionaire cyclus – Jaar 5200
(52) De aankomst van de Afgezanten van het licht – Jaar 5200
(53) De door de Hoge Raad gestuurde Afgezanten bleven op Venus als adviseurs, diplomaten, spirituele leraren, en trainers van spirituele leiders die de Afgezanten zouden opvolgen bij hun vertrek over zo’n 500 jaar. Dit keer werd besloten dat steeds om de 500 jaar enkele engelen, die tot nu toe buiten de fysieke wereld waren gebleven, geboren zouden worden om de Venusiaanse mensen op hun evolutionaire pad te houden en ze te herinneren aan de lessen uit het verleden. (…)
De angst om op zichzelf te vertrouwen was de voornaamste oorzaak van de repressie en zelfontkenning van de Venusianen voor de gehele tweede 5200-jaar cyclus; fysieke vooroordelen en arrogantie waren de andere grote oorzaken. (…)
(54) Meditatie en Mahayana-bewustzijn groeit – Periode van 10.400 tot 15.600
(55) Een nieuw ras wordt geboren – Jaar 15.600
Tegen het eind van de 5200-jaar cyclus werd een nieuwe uitdaging geïntroduceerd aan de groep. De Hoge Raad en het Venusiaanse hogere groepsbewustzijn besloten samen om een nieuw ras te introduceren om de Venusiaanse spirituele evolutie uit te testen in zijn mogelijkheden voor een nieuwe ervaring die alles zou omvatten. (…)
(56) Gemengde Huwelijken – Jaar 16.600
(58) ‘Mens tegen natuur’-overtuiging overheerst – Jaar 20.800
(59) Toen de laatste eeuw va dit vijfde tijdperk aanbrak, na bijna 26.000 jaar van kolonisatie, was Venus zo op de hedendaagse Aarde gaan lijken dat de twee planeten gezien kunnen worden als bijna identieke tweelingzusters. Het verschil lag alleen in het feit dat Venus dunner bevolkt was en geen oorlog kende.
Deze periode was een keerpunt voor de Venusiaanse evolutie. Toen de tijd kwam voor de 5200-jarige herziening, was de Venusiaanse groepsgeest zo ver verwijderd van het hogere collectieve bewustzijn dat het leek alsof er een grote sluier, een dik donker net hing in de atmosfeer rond de planeet. Etherisch gezien zag het eruit als een geometrische lineaire constructie. Het weerhield het meer verfijnde licht en de stalingspatronen van de zon om in zuivere vorm de atmosfeer binnen te dringen. De straling van de zon nam het netvormige, vloeiende patroon over, in plaats van zijn eigen integriteit te bewaren [?]. (Deze sluier, of netvormig patroon om de planeet, lijkt veel op wat er momenteel om de Aarde gevormd is). Er kon weinig ondernomen worden zonder de interventie van de opperwezens, en die waren niet bereid om in te gaan tegen de vrije wil van de Venusianen.
[zie ook vervolg]
Handhaving van de rechten van de groep en van elk individu om evolutie te onderzoeken als autonome wezens, stond voorop in de gedachtegang van de Hoge Raad en van An toen zij dit dilemma analyseerden. Het hogere bewustzijn vroeg om hulp in de vorm van het wegbranden van de sluier en een bombardement van de planeet met gecodeerde zonnestralen teneinde een planetaire chaos te creëren. Vuur zou over de planeet uitbreken en de mensen forceren om weer samen te wreken voor een staat van bescheidenheid en spiritueel bewustzijn. De Hoge Raad gaf toe dat dit een mogelijkheid was, maar geen erg waarschijnlijke. Ze geloofden dat de Venusianen te ver hee waren om dit soort boodschappen nog te zien in natuurlijke rampen zoals dat vroeger het geval was. Ze zagen ook dat de beschaving heel dicht bij zelfsvernietiging stond door haar experimenten met explosieven en atoomonderzoek.
(60) Uiteindelijk werd besloten tot het uiterste moment te wachten om te zien wat de Venusianen op eigen houtje zouden ondernemen. Maar omdat de gemeenschap bijna aan het eind van de vijfde 5200-jaar cyclus stond, kon de hiërarchie de vorige beslissing intrekken en nieuwe engelen en engelachtige wezens geboren laten worden om de mensen te waarschuwen. De uitvoering van dit plan bracht een spirituele revolutie met zich mee, hoewel niet meer dan zo’n 20 procent van de mensen hierbij was betrokken. De rest van de bevolking vond deze spirituele mensen maar misleide verschoppelingen en negeerde hen tot het te laat was.
Chemisch veroorzaakte rampen – Jaar 25.980
De verwachte chemische explosies vonden plaats ongeveer twintig jaar voor het einde van het tijdperk en leidden tot bevingen, atmosferische vuren, waterverontreiniging, overstromingen, het opdrogen van rivieren en algehele chaos. Ongeveer eerderde van de bevolking overleefde. De overgeblevenen waren het er, als groep, over eens dat zij hulp nodig hadden om meer te bereiken dan waartoe ze zelf in staat waren. Dit bood de Hoge Raad de gelegenheid om hulp te sturen.
(61) Spirituele waarden keren terug – Jaar 26.000
Aan het einde van de 26.000-jarige cyclus staken er enorme stormen op over de wateren van Venus; gigantische vloedgolven spoelden over de kusten. Landmassa’s werden bedolven onder water, het regende dagenlang en de mensen moesten weer samenwerken om te overleven. De meesten deden dat ook en beloofden een nieuw begin te maken, weer de waarde te zien van iedere ziel, en de betekenis van evenwicht te herontdekken. Toen de herindeling van het land en water ten einde kwam, bleef er nog steeds een kleine strook land tussen de Venusianen en de oceaan. Dit was een constante herinnering aan het gegeven dat leven heilig is, altijd in beweging en in ontwikkeling, en dat het om coöperatie en niet om controle vroeg.
(62) Introductie van dieren – Jaar 31.200
Aan het einde van deze cyclus vroeg het hogere collectieve bewustzijn in éénheid aan de Hoge Raad om de mens weer een kans te geven een nieuw ras te mogen verwelkomen en te integreren in zijn cultuur. Het belangrijkste motief hiervoor was om het zelfvertrouwen van de groep te herstellen door hen te confronteren met een uitdaging waarin zij bij een vorige gelegenheid gefaald had. Het tijdperk eindigde met de landing van een enorme komeet in de oceaan. Dit had geen grote zichtbare veranderingen tot gevolg, maar wel een klimatologische voorbereiding voor de introductie van een nieuw ras. Dit nieuwe ras betond uit zoogdieren, waaronder ook dolfijnen, bruinvissen en walvissen. Voor het eerst werden wolven, prairiewolven, andere hondachtigen, kleine katachtigen, herten en beren gezien. Nieuw waren de marterachtigen. Andere kleine zoogdieren werden naar de planeet gebracht, met de algemene instructie aan de Venusianen: ‘Zorg voor je broeders.’
(63) Herontdekking en reconstructie van de verloren Mutantenkolonie – Jaar 31.400
(65) Dieren worden gedood, de kloof tussen mensen wordt dieper – Jaar 31.925
Nieuwe verbindingen van de koloniën – Jaar 32.300
Tijdens de rest van de 5200-jarige cyclus werd onderzoek gedaan naar menselijk gedrag en emotionele reacties. Psychologie van de mens werd geboren als een vak en als bron van onderzoek. Er ontstond een eerste basis voor het idee dat alle wezens, mens of dier, behoefte hebben aan een gevoel van veiligheid, vertrouwen en vertrouwd worden, respecteren en respect krijgen, liefde ontvangen en liefhebben.
(66) Beleid van ‘Even verder niet mee bemoeien’ – Jaar 36.400
Aan het einde van deze 5200-jarige cyclus waren de mensen redelijk tevreden. De hoeveelheid dieren en mensachtigen was te overzien en er was een evenwichtige uitoefening van kunst, landbouw, psychologie en spiritualiteit. Toen het werd voor een evaluatie van deze cyclus heerste onder de mensen vooral de wens naar een eenheid in diversiteit en vreedzame samenleving. Hoewel ze zware tijden hadden doorgemaakt hadden ze veel geleerd en waren ze er beter van geworden. De Hoge Raad vroeg vervolgens aan het hoger groepsbewustzijn wat de wensen waren voor de volgende 5200 jaar. Er werd besloten dat, nu alles goed was zoals het was, een beleid van ‘Even verder niet mee bemoeien’ en een natuurlijke ontwikkeling van gebeurtenissen toegestaan zou worden. De Hoge Raad stemde daarmee in en beperkte zich tot wat verspreide stormpjes om overgebleven oude gedachtepatronen in de atmosfeer af te breken. Gedurende een paar eeuwen was alles vreedzaam en gezond op Venus. Toen deed zich een vreemd verschijnsel voor: zonder enige verklaarbare reden begonnen mensen depressief te worden. Lethargie maakte zich meester van de jongere generaties. Zij konden niets vinden om in te geloven of actie op te nemen. Mensen raakten in verwarring omdat oppervlakkig gezien alles normaal leek. Delegaties van beide steden kwamen bijeen en vergeleken hun verhalen, om weer tot de conclusie te komen dat deze gelijk waren.
Men besloot nog dezelfde dag in beide steden al het werk neer te leggen voor een bijeenkomst in meditatie en discussie om een oplossing te zoeken, of in ieder geval om het probleem te leren begrijpen. Het was sinds de eerste kolonisatie niet meer voorgekomen dat alle mensen zich verzamelden met een gemeenschappelijk doel. Het was een krachtige tijd. Deze bijeenkomsten leidden tot de volgende conclusie: (1) apathie was ontstaan omdat er niets resteerde om de jonge mensen te inspireren; (2) vele mensen van middelbare of oudere leeftijd waren depressief door het gevoel dat hun leven heen zinvol doel meer had; (3) men existeerdeal honderden jaren vreedzaam en zonder uitdaging, en uit overlevering viel te begrijpen dat het de uitdagingen waren die steeds tot vereniging en inspiratie hadden geleid; (4) we wensen geen rampen alleen maar om ons te inspireren, maar we hebben wel inspiratie nodig om verder te kunnen groeien; (5) we vertrouwen erop dat het hogere groepsbewustzijn ertoe in staat is om ons dátgene te brengen wat we nodig hebben en wij zijn het erover eens dat we zullen moeten vragen om interventie door de Hoge Raad en An om ons een nieuwe spirituele inspiratie te sturen zodat we kunnen blijven groeien.
Tijdperk van Verlichting – Jaren 38.200 tot 46.800
Na deze laatste conclusie en overeenstemming werden nieuwe engelen en lineaire wezens naar Venus gestuurd om daar geboren te worden. Gedurende de volgende 1000 jaar verliet ongeveer een derde van de menselijke bevolking Venus na de dood en werden ze voorbereid in de etherische wereld voor reïncarnatie op Mars en vereniging met hun vroegere Venusiaanse voorouders. Intussen brachten de nieuwgeboren wezens nieuwe spirituele praktijken, technieken voor genezing, en inspiratie voor verlichting. Grote meesters werden ook naar beide steden gestuurd en vele mensen ervoeren een verlichte staat van zijn, van wonderen, en het verlangen om van hun mede-Venusianen te helpen in hun groei naar soortgelijke staat van extase. Het tijdperk van Verlichting was aangebroken op de planeet door gezamenlijke erkenning dat het leven een voortdurende evolutie noodzakelijk is. (Deze erkenning is momenteel hard nodig op Aarde om de huidige tendensen te keren naar een meer positieve en spirituele instelling).
Tijdens de resterende tijd van die 5200-jarige cyclus en voor de gehele daarop volgende cyclus bloeide de spirituele evolutie, werden er inwijdingstrainingen gehouden, en namen verlichting, ascese, en communicatie met de hogere dimensies toe.
(69) Nieuwe beschadigde wezens komen aan – Jaar 46.900
(71) De Venusiaanse ondergang – Jaar 47.000
Aquarius 