Categorie archief: transhumanisme

Droombeeld van transhumanisten en daarom onzin van cyborgs

‘De dag dat ik een cyborg werd’ @volkskrant [archief: 21-5-2011]

Maarten Keulemens, Wetenschap/de Volkskrant, 21 mei 2011 [Archief]

De Amerikaanse uitvinder en futurist Ray Kurzweil belooft het eeuwige leven wanneer mens en machine met elkaar versmelten. Maar hoe ver zijn we eigenlijk, met die cybertechniek?

Dat lichaam dat ik rondzeul. Een decennium of vier heb ik het nu, en hoewel het best nog aardig werkt, heb ik steeds sterker de indruk dat het zijn beste tijd heeft gehad. Een pijntje hier, een buikje daar. Een kale plek bovenop, eelt eronder. En dan heb ik nog geluk dat ik niet binnenin kan kijken: wat voor vetbobbels, slijtplekken en sluimerende aandoeningen zou ik daar aantreffen?

‘Een radicale opwaardering van onze fysieke en mentale systemen is al aan de gang. We zullen nanomethoden gebruiken om onze organen te verbeteren en te vervangen.’

Het is de tweede keer dat ik het nu lees, het cultboek De singulariteit is nabij van uitvinder en futurist Ray Kurzweil. De vorige keer was in het Engels. Maar deze week verschijnt de vertaling. De boodschap: de mens is in rap tempo met zijn computers aan het versmelten. Nog een jaar of wat, en we duiken de ‘singulariteit’ in, zoals Kurzweil het noemt. De techniek is dan zo ver dat ziektes ophouden te bestaan, en dat we onze hersenen kunnen nabouwen in machinevorm. ‘We zullen lichamen hebben, versie 3.0, die in staat zijn om zich te veranderen in nieuwe vormen’, lees ik. Cyborgs zullen we worden, levende robots. ‘Voor 2050 zullen we ons volledige brein, en daarmee ons bewustzijn en onze identiteit, kunnen uploaden in een niet-biologisch substraat.’ Kijk, dat lijkt me nou wel wat.

En ik ben niet de enige. Rond Kurzweil is een beweging ontstaan van medestanders die ervan overtuigd zijn dat we op het punt staan ons stoffelijke omhulsel te verlaten. En ja, dat is nog wetenschap ook. ‘Kurzweil is wat mij betreft de top van de futurologen’, zegt hoogleraar toekomstverkenning en toekomstonderzoek Wim de Ridder van de Universiteit Twente. We hebben het hier wel over de Ray Kurzweil die ooit pionierswerk verrichtte aan spraak- en tekenherkenning door computers, en die al een heel spoor van uitgekomen voorspellingen naliet. De Ray Kurzweil die de opkomst van internet voorzag en al in de jaren tachtig beschreef hoe mobiele telefoons ooit dictaturen aan het wankelen zouden brengen. Ook rare toekomstmuziek, in die tijd althans.

Steentijd

Nu ik erover nadenk, zo krankzinnig is het idee niet. Ons lichaam technologisch aanvullen doen we al sinds we in de steentijd dierenhuiden begonnen te dragen om onze verdwenen vacht te vervangen. En de laatste decennia begint de technologie steeds dieper in ons lichaam door te dringen. Ik draag plakjes plastic in mijn ogen om beter te zien en wit composiet in mijn gebit om beter te ogen, en mocht ik ziek of gebrekkig worden, dan is er een heel arsenaal van gadgets dat ze in mijn lichaam kunnen inbouwen: heupgewrichten, gehoorimplantaten, hartkleppen van kunststof desnoods. In het ziekenhuis ligt een hele elektronicawinkel aan inbouwonderdelen klaar: implanteerbare hersenelektroden tegen Parkinson, tijdelijke kunstharten, elektroden die de sluitspier onder controle brengen, pompjes die medicijnen toedienen.

En na de medische komen de luxetoepassingen, leert de geschiedenis. Lieten we ons ooit alleen opereren als het niet anders kon, tegenwoordig is er de borstimplantatie, de liposuctie en de ooglaserkliniek. ‘Het begint altijd bij ziekte. Daarna gaan we leuke dingen doen’, zegt De Ridder. Een cyborg worden, mij lijkt het enig.

Maar eerst hebben we nanotechnologie nodig. Microscopisch kleine robotjes die door de bloedbaan zwemmen, celweefsel repareren en het op den duur vervangen. Makkelijker gezegd dan gedaan, denkt nanotechnoloog Wybren Jan Buma van de Universiteit van Amsterdam. ‘Ik zie op termijn wel nanocontainertjes verschijnen die medicijnen afleveren. Maar geen complete fabriekjes.’ Het probleem is dat nanomachines zo pielerig klein zijn. Moleculen om hen heen komen aan als bowlingballen en ze hebben last van het ‘Casimireffect’, de onhebbelijke neiging van zeer kleine onderdeeltjes om met elkaar te verkleven.

Er zijn gelukkig ook ontwikkelingen waaraan ik als aspirant-cyborg meer heb. Zoals elektronica in de hersenen. Als het met die nanorobots niet wil lukken, doet u mij dan in elk geval een hersenchip, een soort usb-stick die ik in mijn hoofd steek en waardoor ik opeens Japans kan spreken. Of een gamepoort in mijn nek, lijkt me ook leuk.

Lang leek een brug slaan tussen elektronica en de hersenen onbegonnen werk, al was het maar omdat transistoren digitaal zijn en hersencellen analoog, en al was het maar omdat we zo ontzettend véél hersencellen hebben. Een kubieke millimeter hersenen bevat al snel vier kilometer celuitlopers, en iedere hersencel heeft maar liefst tienduizend contactjes met zijn buren.

Zie verder pagina 2.

Technici tegen de dood

1769 Filosoof Denis Diderot mijmert dat de mens zichzelf ooit zal herontwerpen.

1927 Bioloog Julian Huxley introduceert de term ‘transhumanisme’ voor het technisch verbeteren van de mens.

1962 Fysicus Robert Ettinger stelt voor om lichamen na de dood in te vriezen om ze later te ‘genezen’.

1982 In zijn boek Life Extension populariseert ingenieur Durk Pearson de kunstmatige levensverlenging.

1990 Max More bedenkt de term ‘extropie’: de neiging van technische ontwikkelingen om te versnellen.

2003 The Singularity Is Near, Ray Kurzweil.

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/de-dag-dat-ik-een-cyborg-werd~b5d0c02a/

Inleiding transhumanisme

Transhumanisme en cyborgs via Wikipedia

7.3.1.1 Inleiding

Uitgangspunten bij de bespreking van het transhumanisme en cyborgs en wel specifiek vanuit dit boek ‘Spirituele levenswetten’ geredeneerd dwingt ons direct tot een scherpe stellingname:

1.            Dat de levenswetten (hfd. 1) vanwege hun universele geldigheid geen speculatieve theorieën of gedachten zoals van buitenaardse kolonisten en hun vermeende manipulatieve intenties kunnen toelaten, kan worden uitgelegd door deze onwrikbare, heilige wetten die eeuwig en onveranderlijk zijn in hun karakter en overal in de universa geldig zijn; juist vanwege hun kosmisch-goddelijke oorsprong en daarmee onwrikbaar en onomkeerbaar vastliggen.

2.            In het verlengde hiervan durf ik de stelling aan – lees: te beweren – dat transhumanisme en cyborgs menselijke fantasieën zijn die voortkomen vanuit  de menselijke hunkering naar volledigheid en volmaaktheid, maar in de verkeerde, technische hoek worden gezocht, en niet in de juiste, spirituele hoek. Alleen door de menselijke balans tussen gevoel en verstand, tussen fysiek en mentaal/emotioneel op orde te hebben – en indien die balans niet aanwezig is, eerder op orde te brengen – is het voor de mens niet mogelijk om verlichting te bereiken, want in wezen komt dat verlangen naar volmaaktheid en compleetheid voort uit dat bereiken van de verlichting. Maar omdat de transhumanist zich van deze geestelijk noodzakelijke ontwikkelingsweg niet bewust is, zoekt hij die ‘graal’ in de techniek. En zal er dus achterkomen dat dat niet mogelijk is ofel niet werkt.

Daarbij geldt – ook nog eens – dat de aarde de laatste gevormde planeet in ons zonnestelsel is en daarom ook als de laatst gevormde beschaving is ten opzichte van andere bestaande beschavingen zoals op Venus en Mars. Vanwege die achterstand ten opzichte van de beschavingen op Venus en Mars – en mogelijk andere planeten in ons zonnestelsel – moeten wij op aarde eerst het pad van wedergeboorte overwonnen hebben omdat die graad van verlichting ons toegang verschaft tot de 5e dimensie. En dat is in zekere – in een relativerende vergelijking ten opzichte van de hemel – al een half paradijs waar we op aarde nog lichtjaren van verwijderd zijn. 3D-leven is echt heel grofstoffelijk en plat materialistisch.

De aarde is volgens Kryon op dit moment de laatste planeet die nog in 3D leeft en ons gehele zonnestelsel én universum wachten op het moment dat de mensheid hier de overgang naar 5D zal meemaken, en na bereiken van dat keerpunt met de hogere beschavingen in contact kan komen, zodat op dat moment alle symbolische ‘klokken’ – in 5D bestaat geen tijd en ruimte – weer gelijk staan in 5D ofwel de multidimensionale werkelijkheid; de kwantumwereld. Dit is de waarheid van buitenaardse instructeurs zoals Kryon die hier op aarde de mensheid voorbereidt op dat hogere dimensionale leven.

2.            Dat er een fundamenteel onderscheid bestaat in de vorm van universele polariteit tussen yin- en yangenergie of -kracht, noord/zuid of oost/west is (maar niet mannelijk/vrouwelijk want dat is een verschijnsel dat alleen in 3D bestaat vanwege de afsplitsing van de oorspronkelijke eenheidsziel die de kern van de mensenziel is (waarin de mannelijke en vrouwelijke energetische polen samengesmolten zijn).

Hoezo is vrouw/man geen fundamenteel onderscheid? En bestaan toch ook goden en godinnen? Het antwoord luidt dat de ongedeelde of ongesplitste originele of oorspronkelijke ziel die op aarde gehuld is in een aards menselijk lichaam, in het koninkrijk der hemelen en dus in het volmaakte, wederom een samengesmolten eenheid is, maar zich dan alleen op aarde getoond in de vorm van een god of godin, al naar gelang de tradities en mythes van het land waar ze verschijnen. In werkelijkheid zijn die goden en godinnen geslachtsloos, hermafrodiet, of androgyn.

Vanuit de oorspronkelijke eenheid van de ‘oerziel’ ontstaat dus de opsplitsing dus pas op het moment dat die ziel behoefte heeft om lagere dimensionale werelden te gaan verkennen.

Maar er bestaan dus ook (een veelvoud van) miljarden zielen die die behoefte tot verkenning niet hebben en gelukkig zijn om de oorspronkelijke omgeving waarin zij functioneren en gelukkig zijn. Engelachtige mensen dus. Die zielen zullen dus ook ‘nooit’ afdalen en het pad van de materie leren kennen. Een eigen keuze dus.

Het onderscheid tussen bestaan van eenheidszielen die geen afsplitsing (willen) meemaken, kennen dus ook geen onderscheid tussen goed/kwaad, dag/nacht, want dit zijn logische kenmerken van duale werelden en dus allemaal 3D-begrippen.

Binnen die 3D-werelden en planeten bestaat dus een noodzakelijk onderscheid tussen de oorspronkelijke geestelijke sfeer (die eeuwig bestaat) en niet-geestelijke sfeer ofwel materiële (met een tijdelijke bestaansduur; ieder universum kent daarmee een ‘eigen’ ‘Big Bang’-moment omdat ieder nieuw universum een eigen geestelijke ontstaansbron/moment kent – waarvan de stoffelijke manifestaties (met een startmoment van de ‘geboorte’ tot het ‘stervensmoment’ van het afsteven/’leeglopen’/uitgeblust raken van dat universum of welke eenheid ook, zijn alleen maar stoffelijke uitingen/manifestaties van de geestelijke oerbron.

Al deze stoffelijke manifestaties van afschaduwingen zijn opgebouwd vanuit dat geestelijke Vader/Moeder/Zoon-‘oerconcept’ – weer yin/yang polen die altijd en overal aanwezig zijn – als scheppende eenheidskracht, die stoffelijke werelden – bewoonbaar of onbewoonbaar in materiële of fysieke zin – scheppen binnen ieder universum, zonnestelsel, sterrennevels, en planeten.

3.            De menselijke zielenstroom (Hiddinga) op Moeder Aarde als planetaire godin – anders dan menselijke zielenstromen op andere planeten of sterrenstelsels – is vanwege het unieke karakter van de Aarde als woonoord voor de mens die leeft onder de vaste – door het universele bestuur ingestelde – conditie van de Wet van de Vrije Wilsbeschikking en de Wet van de Vrije Keuze – die elders niet bestaat in dit universum (Kryon).

4.            Overigens kent ieder universum maar één dergelijke planeet – hetgeen extra zware woon- en werkcondities mogelijk maken of voortbrengen vanwege zijn unieke toekomst de mensen op deze aards: als zwaarste opleidingstraject ook het hoogste doel te kunnen/zullen bereiken en wel d goddelijke volmaaktheid in vol kosmisch BewustZijn. Dit is voor hem – als de huidige mensheid op aarde – nu nog een onbekend doel maar wel een vastgesteld ‘erfgoed’ dat in de ziel van deze mens verborgen opgeslagen ligt, maar dat aan de horizon gloort om dan uit te groeien tot een volmaakt goddelijk-creatief wezen met het oorspronkelijke creatief-goddelijk-scheppende vermogens. En daarmee zal die mens tijdens zijn huidige leerschool op aarde worden klaargestoomd om later zelf – in de verre toekomst – nieuwe universa te gaan scheppen.

5.            Deze kosmische basisconstructie maakt dat nieuwe universa geschapen worden door ervaren zielen die alle stoffelijke levenscycli hebben doorlopen, en daardoor hun kosmisch Meesterschap hebben verworven na het hele stoffelijke leertraject te hebben doorlopen.

Dit is met de aarde ook gebeurd: deze mensheid op aarde is in tegenstelling tot wat nu algemeen verondersteld wordt, niet volgens de (neo)darwinistische evolutieleer uit de aap is ontstaan, maar door de oorspronkelijke Aardse scheppers die afkomstig zijn van de Pleiaden.

Wij zijn kortom allemaal Pleiadische zielen, die hier ervaring opdoen om in onze eigen toekomst weer een nieuw universum te gaan scheppen. De aarde is daarom een leerschool geïnitieerd door de Bestuursraad van de Pleiaden. Maar wel bestaat de gelijkwaardigheid van onze aarde met alle stoffelijke planeten die allen leerscholen zijn, maar allemaal van een ander karakter omdat ons universum – zoals alle overige universa en het hele uitspansel zelf – oneindig gevarieerd is op basis van de oneindige mogelijkheden die aanwezig zijn, met weer een kosmische wetmatigheid: de Wet van Eeuwig Onvoltooid Zijn (Shockley in hfd. 2) en de Wet van Creatie. 

6.            Dit alles klinkt onwaarschijnlijk complex – in de oren van hen die hiermee onbekend zijn – maar zeker ook ongekend radicaal, een theorie die dwars tegen alles ingaat waarmee wij op aarde werden/worden opgevoed.

Dit wordt dus voor de mensheid van de toekomst (met de invoering van de schoolplicht mogelijk gemaakt) een kwestie van wennen omdat bijna niemand – op kleine groepen na zoals de groep rondom Kryon – op aarde een idee van dit kosmische bewustzijn in onze werkelijkheid en deze logica van de scheppingsorde in zich draagt of kent. Vandaar ook dit boek, dat alles samen heeft gebracht én dat past in dit logische en coherente verband.

En ik heb dit concept ingefluisterd gekregen en tot de mijne gemaakt want ik ervaar de werkelijke diepte en waarheid hiervan.

En voel me geroepen om dit nieuwe paradigma op aarde te introduceren vanwege de huidige geestelijke transitie die op dit moment in uitvoering is (dus van 3D en als tussenstation 4D naar 5D), al is maar een kleine minderheid van mensen hiermee bekend.

Niemand ontkomt aan deze ‘transitie’ vanwege het collectieve karakter – ‘samen uit, samen thuis’ – zoals ook dit door de Wet van de Vrije Wilsbeschikking wordt ‘beschikt’ door middel van kosmische besluiten. Dat betekent dat jongere aardse zielen die heeft ‘nog lang niet’ uitgeleerd zijn in 3D, de ruimte krijgen om in deze fysieke dimensie te blijven leven, tot hun moment is aangebroken om de dualiteit te overstijgen en bevrijd te worden van het rad van wedergeboorte.

Wij maken kortom in deze periode de aarde mee op een kantelpunt waarbij iedereen voor de keuze staat om hetzij te transformeren naar 5D, dan wel in 3D te blijven leven, maar dat zal dan logischerwijs op een andere aarde gebeuren, waarheen zij verscheept zullen worden in ruimtelijke voertuigen. Deze aarde moet namelijk eerst hersteld worden ofwel beter gemaakt vanwege alle roofbouw die in de bodem heeft plaatsgevonden door olie- en gaswinning. De gevorderde zielen op aarde nemen deze taak op zich. Zij zijn binnen het afgelopen decennium getransformeerd naar 5D en andere zal dit in het volgende decennium van 2020 gaan meemaken. 

Een zijdelings of indirect gevolg van deze voor bijna allen onbekende geestelijke transitiefase is dat dit hele spirituele evolutieconcept waarop het is gebaseerd, alleen kan worden begrepen als de mens zich gaat realiseren dat het ‘leven’ uit vele dimensies bestaat, maar dan in spirituele zin (en dus geen 3D-printtechniek!).

Samenvatting van dit spirituele evolutieconcept: Iedere mensenziel die daarvoor kiest als oorspronkelijke ziel, daalt af vanuit de hemel naar lagere dimensies, tot hij is aangekomen in de meest grofstoffelijke wereld van 3D, om vandaaruit de terugkeer naar de hemel voor te bereiden, door een zelfbewustzijn van zijn eigen Hoger Zelf te gaan ‘opbouwen’ die de toegang tot hogere sferen geeft, zodat na eenmaal het rad van wedergeboorte te hebben verlaten, de mens opklimt naar 4-, 5- en 6D en daarna mogelijkerwijs nog verder maar dat hangt van eigen keuzes en vooral het eigen levensplan af.

Dit zijn natuurlijk in essentie allemaal energetische ofwel geestelijke dimensies omdat daar geen materie bestaat: de hogere en hoogste sferen die de rijken van ‘bronscheppers’ genoemd kunnen worden met onwaarschijnlijk hoge trillingsgetallen; iedere opgestane geestelijk Meester, zoals Boeddha en Jezus (maar ook vele anderen namen) hebben allemaal de sferen van de laagste trillingsgetallen op deze planeten en stoffelijke woonoorden met de laagste trilling van 3D (zie overigens bijlage Dimensies) doorlopen en hebben zichzelf opgewekt door middel van geestelijke studie en de toepassing daarvan in de praktijk.

Is de oorspronkelijke maar eeuwige ziel tot zijn keuze om mens te worden ‘klaar en bereid’ om die ontdekkingstocht te gaan ondernemen, te beginnen, dan weet hij ook dat hij verplicht is dat hele traject te doorlopen én af te ronden omdat hij dan ten principale kiest voor de zwaarste, maar volmaakte weg van het laagste bewustzijn naar het hoogst denkbare bronbewustzijn; en dat betekent ook dat dit traject ‘gegarandeerd’ eindigt bij de toekenning van het volmaakte Meesterschap en dus het ‘Koningschap’ verwerft die in alle heilige werken voorkomen, in symbolisch-geestelijke zin, zoals ook de Koningen in het OT als Salomo en David zulke spirituele koningen waren.

De mens zelf die dat overkomt is dan verheven tot ‘Hij Is Die Hij IS: Koning’ en Meester over zijn eigen kosmische Beheersingsmacht. En beheerst alle kosmische wetten en krachten en machten. Is dus ook alchemist, profeet, wijsgeer en almachtig genezer.

Hij kan met die krachten en energieën omgaan, beheerst ze tot in alle details en is één met ZichZelf (‘Ken U Zelf’; Hoger Zijn) en drager van de titel ‘Schepper’ geworden. Hij is de Graal ofwel God(in) geworden. En kan Over-Al (Heel-Al) komen terwijl de mensen in de laagste dimensies overal gesloten deuren aantreffen. Ieder mens verkeert dus in een eigen zielendimensie die hij niet kent, maar gaandeweg wel gaat leren ervaren als die op aarde geboren en gemanifesteerde ziel vervolgens duizenden levens op aarde achter de rug heeft en daarmee een steeds grotere vrijheid heeft verworven, en het Licht bereikt.

De aarde is kortom een gemengde leefomgeving met alle mogelijke geestelijke gradaties van spirituele ontwikkeling en levens door elkaar heen.

Dat vraagt van ‘beginnende’ mensen als ziel in 3D – dus ná hun opsplitsing van afgescheiden originele ziel en eeuwig wezen – erg veel aanpassings- en doorzettingsvermogen; maar óók van de al ‘hoogontwikkelde’ spirituele mens – afhankelijk van zijn graad van spirituele vordering – het doorlopen van incarnaties of nog verplichte reïncarnaties, dat deze geestelijk ontwikkelde mens zich perfect gedisciplineerd kan gedragen ten opzichte van de ‘ongecontroleerde’ of ‘onbeheerste’ mens en daarmee het voorbeeld kan geven hoe met spanningen en negatieve energieën om te gaan.

‘Dimensionaal denken’ behoort dus ook ingevoerd te worden als een nieuw paradigma op de geschetste nieuwe aarde – wellicht tijdens de volgende generatie al -, aangezien via dit geschetste nieuwe ‘model’ dan werkelijkheid in het dagelijks leven kan worden.

En om misverstanden te vermijden: model (of theorie) geldt alleen voor hen die het innerlijk nog niet als waarheid kúnnen ervaren en dat geldt dus voor het overgrote deel van de mensheid. Maar zo geformuleerd wordt de Schepping wel duidelijker en beter te begrijpen. Dit ter inleiding voor het centrale begrip van deze paragraaf:

Transhumanisme (zie vorige blog)

Transhumanisme

Wikipedia meldt dat transhumanisme een recente vorm van speculatieve filosofie is die probeert om de door de natuur gestelde grenzen van het menselijke bestaan te doorbreken.

Deze poging tot ‘doorbraak’ druist tegen de spirituele levenswetten in, zoals in dit boek wordt uitgelegd. Zoals dat ook het geval is met genetische pogingen om de mens te reproduceren tot menselijke klonen, maar die niet kunnen omdat dit een idee-fixe is; zo is ook het transhumanisme niet meer dan een door mensen zelf gefantaseerde illusie, omdat de ‘gelovigen’ in dit model of deze theorie een onmogelijke verwachting koesteren. Maar daar zullen ze zelf achter (moeten) komen. 

De aanhangers van deze filosofie noemen zich ‘transhumanisten’ en beweren dat de mens is beland in het post-Darwin tijdperk en zijn evolutie in eigen hand kan gaan nemen.

Transhumanisten onderschrijven over het algemeen de standpunten van het traditionele humanisme, maar beogen wel het tot de uiterste grens te verkennen en zelfs te overstijgen. Zij propageren dat de mens zich fysiek zal en moet verbeteren of, naar analogie met computers en software, upgraden met technieken als nanotechnologie, genetische manipulatie en vergaande integratie van computertechniek in het menselijk lichaam. Het doel waar transhumanisten naar streven is om posthumanisten te worden.

De mens of onderzoeker die meent dat hij ‘zijn evolutie in eigen hand kan gaan nemen’ begaat een principiële denkfout aangezien de mens zijn biologische en spirituele evolutie niet kent en zelfs niet kán kennen. Net zomin als een arts het functioneren van het menselijke brein/hersenen ten volle begrijpt, noch het functioneren van het hart begrijpt (laat staan hoe het hart/hersenen zo zijn gegroeid), zo is het ook met het verschijnsel evolutie die door het materialisme van Darwin werd vastgelegd, maar met de scheppende ideeën van de oerbron niets van doen heeft. Kortom, de onderzoekers en medische specialisten die denken dat ze de mens kunnen nabouwen, hebben last van hoogmoed en overdadige pretenties.

Tot slot een aantal ‘definities’ voor de volledigheid waarover alleen in eigen kring van transhumanisten vermoedelijk overeenstemming bestaat; maar in brede wetenschappelijke kringen geenszins:

 “Transhumanisme is een klasse van filosofieën die probeert ons te begeleiden naar de posthumanistische conditie. Transhumanisme neemt veel elementen van het humanisme over, zoals respect voor rede en wetenschap, een nadruk op vooruitgang en een waardering voor het menselijke (of transhumane) bestaan in dit leven. […] Transhumanisme verschilt van humanisme in het erkennen en anticiperen van de radicale veranderingen in de natuur en mogelijkheden van onze levens door de verschillende wetenschappelijke en technologische disciplines […].”

De transhumanistische ‘FAQ’, opgesteld door de Wereld Transhumanistische Associatie, geeft de volgende twee formele definities:

 (1) De intellectuele en culturele beweging die de mogelijkheid en wenselijkheid van het fundamenteel verbeteren van de menselijke conditie door toegepaste redelijkheid bevordert in het bijzonder door het ontwikkelen en algemeen beschikbaar maken van technologieën om ouderdom te genezen en de intellectuele, fysieke en psychische capaciteiten van de mens te verbeteren.

(2) De studie van de vertakkingen, beloftes en potentiële gevaren van technologieën die ons in staat zullen stellen onze fundamentele menselijke beperkingen te elimineren, en de verwante studie van de ethische kwesties van toepassing op het ontwikkelen en gebruiken van dergelijke technologieën.

Mens en universum

Transhumanisten willen hun huidige lichaam upgraden met nieuwe technieken, zodat het niet meer veroudert en meer zou presteren dan “natuurlijk” is, bijvoorbeeld door een verbinding van hersenen en computer voor meer intelligentie, zodat de mens een cyborg wordt en evolueert tot posthuman. Volgens hen zijn de huidige prothesen zoals brillen, hoorapparaten en kunstledematen, die tegenwoordig steeds verbeterd worden, al voorlopers van deze ontwikkeling. Recentelijk (2004) is men er al in geslaagd om een verlamd persoon via een sensorimplantaat in zijn hersenen een computer te laten besturen. Hierdoor kan hij met zijn gedachten pc-spelletjes spelen en e-mail openen. In september 2005 kwam het bericht in de media dat nu zonder hersenimplantatie, maar met een soort helm op het hoofd met zeer gevoelige sensors, hetzelfde mogelijk is. Er werd zelfs een demonstratie gegeven hoe een getraind persoon zich in een ‘virtual realityomgeving’ naar wens in elke richting kon bewegen door dat te “denken”.

Het zal de lezer niet verbazen dat de eerste volzin in deze passage ook vanuit de visie van ‘Spirituele levenswetten’ als onzin moet worden bestempeld: 1. het huidige lichaam upgraden met nieuwe technieken is – afhankelijk dat er onder upgraden wordt verstaan, want om maar een voorbeeld te noemen: een operatie om een kunstknie aan te brengen in plaats van een versleten knie lijkt geen upgrading te kunnen worden genoemd – maar vooral de illusie dat je vaststaande biologische processen zoals veroudering kunt tegengaan, dan niet anders dan een waanillusie worden bestempeld. Dat geldt ook voor ‘meer presteren dan natuurlijk is’. 2. Ook verbindingen tussen hersenen en computer voor ‘meer intelligentie’ is zonder meer als gekkigheid te kwalificeren, omdat je nu eenmaal geboren wordt met eigen hersenen die bij een niet-dwangmatige opvoeding tot normale en gemiddelde kennisopname in staat moet worden gedacht. De zin zoals in het citaat geformuleerd staat, lijkt rechtstreeks een voorbeeld uit de film The Matrix te zijn ontleend, waarin fantasieën vanuit sciencefiction-films worden geëtaleerd. Maar het blijven illusiebeelden. 

Volgens de deskundigen is dit nog maar het begin van een razendsnelle ontwikkeling en verbetering van mens-computer interfaces. In de verdere toekomst versmelten mens en computer wellicht zover dat er zelfs tussen de software van het ‘computerdeel’ en de geest van het ‘mensdeel’ nog nauwelijks onderscheid te maken is. Dan komt het concept van uploading in beeld.

Bij uploading wordt door transhumanisten aangenomen dat het in de (nabije) toekomst mogelijk is de menselijke geest geheel in software te vangen. Hierdoor zou het in principe mogelijk zijn om deze software op een ander, “beter” substraat over te zetten, zoals een zeer geavanceerde computer die alle hersenfuncties kan dupliceren. Dit is uploading van mensen in een virtuele wereld, net zoals internetters bijvoorbeeld een homepage uploaden naar het web. De film The Matrix (1999) geeft een voorbeeld van zo’n virtuele wereld. Een van de toepassingen daarbij is het concept van de digitale onsterfelijkheid, waarmee een mens na overlijden als het ware voortleeft in een machine. Hierbij komen wel allerlei nieuwe ethische vragen om de hoek kijken: software kan men heel gemakkelijk kopiëren. Dit zou dan ook met ‘menselijk software’ mogelijk zijn. Wat moet men dan aan met begrippen als bv. ‘individualiteit’, ‘ziel’ of ‘persoonlijkheid’?

Wat de laatste zin in deze passage betreft, verwijs ik naar mijn vorige commentaren: Omdat transhumanisme onbestaanbaar is wat betreft realiteitszin, is bovenstaande vraag ook ongeldig:    ‘Wat moet men dan aan met begrippen als bv. ‘individualiteit’, ‘ziel’ of ‘persoonlijkheid’?’ Waarom?

Omdat individualiteit, ziel en persoonlijkheid kenmerken zijn van de levende en bezielde mens, terwijl het transhumanisme een menselijke illusie of fantasie is, die in de praktijk van het leven niet kan bestaan. Wel bestaan er mensen die zich hebben volgestopt meet implantaten die allerlei functies en signalen kunnen genereren waarvan die transhumanisten grote verwachtingen van hebben. Maar mijn verwachting is eerder dat ze zelf slachtoffer worden van di ingebrachte implantaten omdat het lichaam afstotingsverschijnselen kan gaan vertonen. Het is volslagen onnatuurlijk om die implantaten aan te brengen.

‘Transhumanisten trachten zelfs nu al de definitieve lichamelijke dood “te voorkomen”, bijvoorbeeld door overledenen vlak na het sterven in te vriezen. De bovengenoemde Robert Ettinger is de stichter van Alcor, een Amerikaanse organisatie die dode mensen diepvriest met de bedoeling ze weer tot leven te wekken als wetenschap en techniek er klaar voor zijn. Volgens hem zal de voortsnellende techniek het in de toekomst mogelijk maken om deze “diepvriesdoden” weer tot leven te wekken.’

Onzinnige gedachte om de ‘definitieve lichamelijke dood te voorkomen’ of te denken dat het te voorkomen is.

‘In de verdere toekomst als de mensheid de zogenaamde technologische singulariteit bereikt worden volgens hedendaagse transhumanisten de mogelijkheden welhaast onbegrensd. Zo verwachten transhumanisten zelfs dat ook de Aarde zelf, het zonnestelsel en uiteindelijk eventueel de rest van het universum worden aangepast aan de behoeftes en wensen van de posthumans met behulp van Megaschaal Technologie [1] en Ruimte-Tijd Technologie.[2]’

Ook een onzinnige redenering.

[Uit eigen toekomstig werk; manuscript wordt op 9-12 ingeleverd.]

‘Waarom volstaan met vijf zintuigen?’

Biohacking | Duizenden mensen dragen onderhuidse microchips, voor biohackers slechts een eerste stap op weg naar de transhumanistische mens. ‘We moeten af van het idee dat wetenschap het best kan worden overgelaten aan professionals.’

Jeroen van Raalte, De Groene Amsterdammer, 21 november 2018 – verschenen in nr. 47

Met een zenuwachtig glimlachje om de mond zit Rob Bos (26) op de operatiestoel van een piercingshop in Utrecht. Zijn linkerhand, geel van de jodium, rust op een bijzettafeltje. Als de piercer een dikke injectienaald te voorschijn haalt en het flapje huid tussen zijn duim en wijsvinger samenknijpt, wendt de tabletreparateur uit Heerlen zijn blik af. ‘Even uitademen’, raadt de piercer hem aan. Dan duwt deze de spuit in Bos’ hand en brengt, met een gedecideerde druk op de knop, een microchip onderhuids in. Grimassend slaat Patrick Paumen het tafereel gade. ‘Gefeliciteerd, nu ben je een cyborg.’

Paumen is degene die hem ‘erin heeft gesleurd’, vertelt Bos. Het tweetal kent elkaar van een hackerspace in Heerlen, waar Bos gebiologeerd raakte door de collectie chipimplantaten die Paumen in zich draagt. ‘Ik was geïntimideerd, maar tegelijkertijd nieuwsgierig.’ De 34-jarige Paumen – zachte tongval, pretoogjes, zwart gekleed – telt inmiddels zestien geïmplanteerde microchips en magneten in zijn handen en armen. Daarmee opent hij zijn voordeur, telefoon, laptop, auto en de slagboom en toegangsdeur op zijn werk. Ook meet hij zijn kerntemperatuur, versleutelt hij data en voorziet hij zijn e-mails van een digitale handtekening. Handig, vindt hij. En met de magneten in zijn vingertoppen voelt hij overal magnetische velden: de koelkast, luidsprekers, de magnetron. ‘Ik neem een onzichtbare wereld waar.’

Waarmee hij zich tevens afsluit van zijn intuïtieve vermogens.

Chipimplantaten zijn een belangrijk nummer uit het repertoire van zogeheten biohackers, een los-vaste gemeenschap idealisten, kunstenaars, nerds of anderszins technologiefanaten die de (menselijke) biologie proberen te ‘hacken’. Met behulp van bijvoorbeeld implantaten, alternatieve supplementen of gentherapieën pogen deze biohackers de vermogens van hun lichaam en geest te verruimen. Ze nemen geen genoegen met de menselijke natuur zoals de evolutie die heeft opgeleverd, maar zoeken naar manieren om haar grenzen op te rekken met behulp van technologie. Waarom volstaan met vijf zintuigen wanneer je, met een beetje klussen aan jezelf, ook magnetische velden kunt voelen, het noorden kunt lokaliseren en met nachtvisie kunt zien?

Kort samengevat: ‘geen genoegen met de menselijke natuur’ betekent ook miskenning van de spirituele basisstructuur van de mens. Deze misvatting zal voorspelbaar fysieke problemen bij de betrokkenen gaan opleveren. Dit zijn dus een proefpersonen die zullen gaan aantonen dat geen oplossing is voor de geestelijke problemen van deze mensen.

Zo denken velen erover. Wereldwijd lopen tussen de vijftig- en tachtigduizend mensen rond met een chip, schat Amal Graafstra van het Amerikaanse bedrijf Dangerous Things, de voornaamste producent van chipimplantaten en bijbehorende doe-het-zelfpakketten. ‘Als je onze verkoopcijfers combineert met schattingen van kleinere concurrenten lijkt me dat een goede gis.’ Ook in Nederland hebben een paar honderd mensen een chip. Biohackers ontmoeten elkaar online, op Facebook en fora zoals biohack.me, of op internationale technologieconferenties, waar een breder publiek kennismaakt met hun experimenten. De fanatiekste onder hen, vaak grinders genoemd, treffen elkaar in garages en thuislaboratoria, waar ze hun eigen snufjes (wetware) in elkaar knutselen en uitproberen.

De biohacking-scene is begiftigd met een doe-het-zelfattitude: het zelfexperiment staat voorop. Sommigen durven daarin ver te gaan. Drie jaar geleden bijvoorbeeld kreeg een Californische biohacker oogdruppels toegediend met daarin een stof die wordt aangetroffen in diepzeevissen. Uit het experiment zou zijn gebleken dat het proefkonijn tijdelijk een beter nachtzicht had dan deelnemers die geen oogdruppels hadden gekregen.

Ook Paumen begon jaren geleden met huis-tuin-en-keukenmethoden te sleutelen aan zichzelf. ‘De eerste keer wilde ik een magneetje in mijn vingertop implanteren’, vertelt hij op het terras van de snackbar tegenover de piercingshop. ‘Met ijswater had ik mijn vinger gevoelloos gemaakt en met een zakmes een incisie gezet, maar het lukte niet om de magneet in te brengen.’ Hij drukt op een bobbeltje in zijn handrug, waar hij de implantaat toen maar heeft geplaatst. Ook zijn tweede implantaat, een microchip, injecteerde hij eigenhandig. ‘Met een wasknijper hield ik de huid bij elkaar.’

Tegenwoordig laat hij zulke operaties over aan Tom van Oudenaarden, de piercer die zojuist ook Rob Bos heeft gechipt. De voormalige kok, die na een motorongeluk zijn nieuwe métier vond in piercen, haalde het nieuws met een geïmplanteerde ov-chip in zijn hand. Het siliconen implantaat was bewust een maatje groter dan noodzakelijk, vertelt Van Oudenaarden. ‘Anders had niemand hem gezien. Ik wilde juist de discussie op gang brengen.’ Hele treincoupés deed hij versteld staan, maar na een maand of vier had hij het wel gezien. ‘Het was lastig om mijn hand in mijn broekzak te stoppen’, grijnst hij. ‘En ik reis bijna nooit met het ov.’ De chip wordt tegenwoordig tentoongesteld in Rijksmuseum Boerhaave in Leiden, in een siliconen afdruk van zijn hand.

Gewoon een fetisjisme, denkt u wellicht. Maar wie biohackers louter voor curieuze hobbyisten houdt, gaat voorbij aan de onderliggende betekenis van dat geklooi met chips, magneten en oogdruppels. Biohacking, zo onderschrijven veel praktiserende biohackers zelf, is een uiting van transhumanisme, een filosofie die op de keper beschouwd minder obscuur is dan doet vermoeden.

‘Volgens trans­humanisten kunnen en moeten we ouderdom als doodsoorzaak uitbannen, kunnen en moeten we fuseren met machines’

Uitgangspunt van het transhumanisme is dat de mens zich moet bevrijden uit zijn biologische keurslijf, het menselijk lichaam in zijn huidige vorm, dat hem in zijn mogelijkheden beperkt. ‘De transhumanistische beweging komt voort uit de overtuiging dat we technologie kunnen en moeten gebruiken om controle te krijgen over de toekomstige evolutie van onze soort’, observeert de Ierse publicist Mark O’Connell in zijn boek To Be a Machine, dit jaar verschenen in de Nederlandse vertaling De mensmachine. ‘Volgens transhumanisten kunnen en moeten we ouderdom als doodsoorzaak uitbannen, kunnen en moeten we technologie gebruiken om de mogelijkheden van ons lichaam en onze geest uit te breiden, kunnen en moeten we fuseren met machines.’

Deze mensen hebben geen benul van de spirituele kern en dito basiswaarden van de mens. Deze acties zijn daarom gedoemd om te mislukken. Met deze korte kanttekeningen beëindig ik ook deze bespreking, zodat ik het lange artikel verder laat voor wat het waard (is niet).

https://www.groene.nl/artikel/waarom-volstaan-met-vijf-zintuigen

‘Hoe we de dood kunnen overleven‘ ofwel de theorie van het transhumanisme (dl3)

(9) # ‘De mens‘, schreef Emerson, ’is een vervallen god.’

Weer een voorbeeld van 3D-denken, aangezien de mens spiritueel een creator/god is in de kinderschoenen. De mens is alleen een ‘vervallen’ god als hij onbewust denkt en handelt en de wijsheid van de antieken niet kent. En dan heeft hij de plicht om zich op te werken naar het goddelijke volmaakte bewustzijn en zodat hij zo zijn eigen verlichting zal weten te bereiken. En dat hij dan zijn aardse dualiteit heeft overstegen zal hij dan ook ‘bemerken’, gaan merken. Hij wordt vanaf dat moment een co-schepper in ons universum en gaat grote prestaties leveren die alleen goden kunnen bereiken.

# Religie komt min of meer voort uit dit goddelijke puin. En ook het van de religie vervreemde halfzusje, de wetenschap, richt zich op dit soort dierlijke ongenoegens. (…)

Religie is vanzelfsprekend even 3D-gedacht als ik hiervoor aangaf en dus is er geen sprake van ‘voortkomen uit dit goddelijke puin’, want het is geprogrammeerd puin. Zonder dit puin zou de mens nooit in bewustzijn kunnen groeien en zich kunnen ontwikkelen tot co-creator als alle goden co-creators zijn.

Wordt vervolgd

‘Hoe we de dood kunnen overleven‘ ofwel de theorie van het transhumanisme (dl2)

Systeemcrash

(9) Alle verhalen beginnen met ons einde, we verzinnen ze omdat we doodgaan. Al zolang we verhalen vertellen, gaan deze over het verlangen om uit ons menselijke bestaan te ontsnappen, om iets anders te worden dan de dieren die we zijn [sic!]. In ons oudste verhalende geschrift komen we de Soemerische [Sumerische in een andere spelling] koning Gilgamesj tegen, die zich in zijn wanhoop over de dood van een vriend niet wil neerleggen bij zijn eigen onontkoombare lot en naar het einde van de wereld reist om een remedie tegen sterfelijkheid te zoeken. Lang verhaal kort: kansloze missie. Iets later zien we hoe Achilles door zijn moeder in de Styx wordt gedompeld om hem onkwetsbaar te maken. Zoals bekend loopt dit ook niet best af.

Dit is een mooie symbolische opening van de strekking van het boek van Mark O’Connell, ‘De mensmachine’ (Podium/Amsterdam 2018) uit de vorige blog. Ik voeg hierbij ook een passende Kryon-opname toe:

https://youtu.be/Gymtj8HkWlc ‘Kryon – Stay Watchful In 2018’

‘Hoe we de dood kunnen overleven‘, ofwel de theorie van het transhumanisme (dl1)

(Achterflap) Zijn wij de laatste sterfelijke generatie? Wel als het aan het transhumanisme ligt, de wetenschappelijk-filosofische stroming die zich bezighoudt met radicale levensverlenging door middel van versmelting van mens en techniek. Al in 2048 kan de dood opgelost zijn; een gedachte die niet alleen hoopgevend is, maar ook angstaanjagend.

[bron: Mark O’Connell,De mensmachine (Podium/Amsterdam 2018)]

De vraag ‘of wij de laatste sterfelijke generatie’ zijn, is in spirituele ogen natuurlijk belachelijk. Zolang transhumanisme, zo luidt mijn stelling, geen spiritualiteit wenst of kan inbouwen in hun eigen filosofie, blijft het ideaal van een laatste sterfelijke generatie ridicuul omdat men niet uitgaat dat de sterfelijkheid alleen kan worden bereikt door dualiteit te overwinnen en de multidimensionaliteit van ons universum binnen kan treden. Maar het transhumanisme is een louter 3D-filosofie en zal daarmee zijn doel nooit kunnen bereiken.

In de opvolgende blogs in deze serie zal het boek inhoudelijk worden bestudeerd en zullen mijn aantekeningen hier worden uitgewerkt. Maar mijn uitgangspunt blijft onverkort dat het transhumanisme gedoemd is te mislukken als men volhoudt met te denken dat de mens zijn eigen lot in handen kan nemen en dus alleen door samenvloeien van mens met zijn technische mogelijkheden de dood kan overwinnen. Er is geen groter misverstand mogelijk.

Wordt vervolgd

In het nieuwste artikel van Yfke Laanstra in Bres staan een aantal opmerkingen die kanttekeningen noodzakelijk maken (dl2)

2. Super Intelligence

De hedendaagse computertechnologische ontwikkelingen bevinden zich in zo’n ongekend hoog tempo dat we waarschijnlijk rond 2030[1] het punt hebben bereikt dat onze computertechnologie onszelf qua evolutie heeft ingehaald.[2] Ingehaald qua intelligentie en vermogens. Dit punt wordt ook wel ‘de technologisch Singulariteit’ genoemd. Dan zal er een vorm van kunstmatige intelligentie ontstaan die ons menselijke vermogen voorbijstreeft.[3] Een intelligentie die zichzelf zal kunnen verbeteren, zelfstandig kan evolueren en zichzelf kan reproduceren.[4] Wat er dan gebeurt weet niemand.

‘Wat er dan gebeurt weet niemand’, en dat is ook logisch omdat dit nooit zal plaatsvinden. Dit artikel is in 3D geschreven en kan dus bij gebrek aan inzicht in 5D niet omgezet worden in die ‘nieuwe’ maatschappij of wereld van de multidimensionaliteit.

3. Super Wellbeing

Volgens het Transhumanisme staan menselijke emoties onze evolutie in de weg. We zijn nog altijd dezelfde jagers-verzamelaars als uit de oertijd en zijn niet in staat voorbij onze beperkingen te bewegen. Althans, tot op heden. Computertechnologie biedt nu in hun ogen uitkomst. Met deze zogenaamde beperkingen refereren ze aan pijn, ongemak en vervelende gevoelens als eenzaamheid en minderwaardigheid. Super Wellbeing gaat over het overstijgen van dergelijke menselijke emoties, het elimineren van al het (‘onnodige’) lijden en hierdoor het genereren van een superstaat van welzijn.

Dat de leer of beweging van het transhumanisme kan beweren dat menselijke emoties onze evolutie in de weg staan, bewijst dat er geen inzicht bestaat in het wezen van emoties en gevoelens en dat deze een hulpmiddel kunnen zijn om emoties als blokkade op te ruimen en te verwerken en zeker ook te transformeren van negatieve naar positieve energie. Pas als dat gebeurd is, is de overstap naar 5D mogelijk, maar omdat deze begrippen onbekend zijn, blijft het transhumanisme ook steken in het oude denken en kan er ook geen visie worden ontwikkeld op die nieuwe dimensionale wereld. Dat wordt ook bewezen door de stelling dat ‘Althans, tot op heden. Computertechnologie biedt nu in hun ogen uitkomst. Met deze zogenaamde beperkingen refereren ze aan pijn, ongemak en vervelende gevoelens als eenzaamheid en minderwaardigheid.’ Kortom, computertechnologie kan geen uitkomst bieden in een procesmatige ‘opruiming’ van blokkades, die van een psychisch-geestelijke aard is en waarvan de computertechnologie geen weet en antwoord op heeft. Die computers blijven immers menselijke producten en ze kunnen alleen functioneren met wat de mens erin geprogrammeerd heeft.

# Feitelijk betreft Transhumanisme het transcenderen, het losmaken van onze begrenzingen van niet alleen onze biologie, ons lichaam maar ook tijd en (de) ruimte. Als het ware het ontwikkelen van een technologische, digitale kwantumrealiteit. Een artificiële ascentie, die ons in staat stelt ons mens-zijn te overstijgen en te ascenderen naar een virtuele verlichte versie van onszelf. Een digitale avatar. Onze eeuwenoude zoektocht naar het goddelijke, naar spirituele transformatie, naar ascentie, transformatie en verlichting bevindt zich voor een groeiende groep mensen inmiddels in een computertechnologisch jasje. In een samensmelting van biologie en technologie.

De lezer zou denken dat Laanstra hier op mijn kanttekeningen uitkomt, maar de schijn bedriegt. Want wat is er aan de hand? Transhumanisme betekent, zoals eerder uitgelegd, helemaal geen transcenderen, want die genoemde blokkades zijn niet voor niets ontstaan uit onze toenmalige machteloosheid en dienen ook gereinigd te worden. Het is helemaal niet een kwestie van het losmaken van ‘onze begrenzingen, van niet alleen onze biologie, ons lichaam maar ook tijd en (de) ruimte’. Hiervoor bestaan geen computertechnieken maar alleen maar spirituele scholen die hun leerlingen daarin trainen.

Begrenzingen van onze biologie zijn bewust door de scheppende kracht in ons DNA aangebracht opdat we de grofstoffelijke wereld(en) bewust leren kennen en ermee leren omgaan. Het leven op aarde (en op andere planeten met mensenrassen) is een leerschool, opdat de mens zijn bewustzijn kan ontwikkelen en waarvan hij pas bevrijd wordt nadat hij individueel de verlichting heeft bereikt. Zomaar wordt tijd en ruimte niet overwonnen; het pad van wedergeboorte moet succesvol worden afgerond. En dat betekent ook dat er een geestelijke kwantumrealiteit wordt geschapen/ontwikkeld, en dat dit geen digitale kwantumrealiteit is. En ook nooit kan worden.

Geen ‘artificiële ascentie’ ook, want dat begrip is een ‘contaminatio in terminis’, een innerlijke tegenstrijdigheid. Artificieel is immers kunstmatig en in de schepping bestaat alleen bezield leven en geen kunstmatig leven, laat staan inwijding of ascentie. Dei artificiële ascentie bestaat dus niet. Een digitale avatar ook niet. Allemaal menselijke uitvindingen die alleen op aarde bestaan! Zo ook die ‘samensmelting van biologie en technologie’.

 

Zelfstranscendentie

Hoe verhoudt dit zich tot zelftranscendentie? Ongetwijfeld ben je bekend met de piramide van Maslow, waarin de menselijke behoeften in beeld zijn gebracht.

(…)

Een item dat echter veelal niet specifiek in de piramide van Maslow wordt meegenomen, is het feitelijk een nog hoger niveau van basisbehoeftes, die van zelftranscendentie, het overstijgen van het ik oftewel het ego. Deze laag bevindt zich nog boven de huidige top, die van zelfontplooiing, en is later door Maslow toegevoegd nadat de piramide al was gepubliceerd. Zelftranscendentie is feitelijk de exponentieel humane uitvoering van transhumanisme, geworteld in een wezenlijk andere kijk op mens-zijn en het ontsluiten van ons ware potentieel.

Ik heb in het bovenstaande al genoegzaam uitgelegd dat er geen sprake kan zijn van ‘zelftranscendentie als feitelijk de exponentieel humane uitvoering van transhumanisme’, zelfs niet ‘geworteld in een wezenlijk andere kijk op mens-zijn en ontsluiten van ons ware potentieel.’ Want dit laatste wordt hieronder toegelicht maar onvoldoende.

# Bij zelftranscendentie ligt de nadruk niet op het overstijgen van de biologie, van ons lichaam, door het gebruik van geavanceerde computertechnologie. Maar juist op het aanboren van ons onbegrensde potentieel, op ons innerlijke weten, onze multidimensionale natuur en onze wijsheid rondom onze natuurlijke, innerlijke technologieën; op het transcenderen, het overstijgen van het ego, dat zich juist vereenzelvigt met het lichaam, deze 3D realiteit en de materie, op het afstemmen op het collectieve bewustzijnsveld van de terugkeer naar de bron(code).

Het klinkt aardig wat hier staat over zelftranscendentie, namelijk dat het ‘niet gaat om het overstijgen van de biologie, van ons lichaam, door het gebruik van geavanceerde computertechnologie’, maar hierbij wordt over het hoofd gezien dat het alleen om het laatste uitdrukkelijk niet gaat, maar wel ondermeer over de biologie en het lichaam, aangezien we de aanwezige kwantumkennis en -wetenschap op onze biologische wetten en lichaamsstructuur moeten toepassen op biologie en lichaam en daarbij komt het geleidelijk aan op neer op contact met ‘ons onbegrensde potentieel, op ons innerlijke (kwantum)weten, onze multidimensionale natuur en onze wijsheid rondom onze natuurlijke, etc.’. Het gaat om de tegenstelling tussen ‘materie en geest’ en dus de tegenstrijdigheid tussen ‘doorgeslagen’ stoffelijk welzijn in plaats van beheerst en gecontroleerd welzijn – omdat iedereen welzijn nodig heeft – tegenover spirituele beleving en ontwikkeling. Indien op straat een enquête wordt gehouden of mensen liever kiezen tussen materiële welvaart en geestelijk welzijn, dan kiest 9 op de 10 voor een ruime welvaartsnorm. De gemiddelde mens komt in de huidige maatschappij niet meer toe aan geestelijke verdieping en komt daar pas na dit leven aan toe met de erkenning daartoe onvoldoende tijd te hebben geïnvesteerd. De tekst van Laanstra schiet in deze cruciale boodschap tekort, zodat de conclusie luidt dat de lezer blijft steken in vage begrippen als ‘transcenderen, het overstijgen van het ego, op het afstemmen op het collectieve bewustzijnsveld van de terugkeer naar de bron(code).’

# Technologische groei is geweldig, voortuitgang is geweldig en ik stimuleer elke vorm van groei, innovatie en ontwikkeling. Niets hierin is enkel goed of fout, zwart of wit. Werkelijke menselijke evolutie begint echter in mijn beleving bij het (her)kennen van je ware zelf, het je her-inneren hiervan en hiermee het opnieuw inladen van je oorspronkelijke vermogens.

 

Mooi geformuleerd: ‘(her)kennen van je ware zelf, het je her-inneren hiervan en hiermee het opnieuw inladen van je oorspronkelijke vermogens’, maar welke ‘gemiddelde’ burger begrijpt wat hier staat? Deze termen zijn bekend voor spirituele of esoterische ingewijden, maar niet voor het brede publiek. En daar gaat het om als we onze beschaving en ons collectieve menszijn op aarde willen transcenderen naar 5D, want dat is het doel van jet leven op aarde.

# Reloading lost data ●

Voor diezelfde gemiddelde burger: hoe wordt die ‘verloren data’ heropgeladen?

 

[1] Het toeval doet zich hierbij voor dat in veel bronnen ook van 2030-2035 wordt gesproken van een aarde die dan definitief tot 5D is omgevormd – want dat neemt twee generaties in beslag -, maar dat gaat dus op geheel andere wijze dan in dit artikel wordt geschetst.

[2] En dit is volgens de geestelijke wetten volstrekt onmogelijk en dus een uiting van 3D-denken.

[3] In dl 1 heb ik uitgelegd dat dit onbestaanbaar is (vanwege het feit dat de huidige mensheid nog niet in kwantumdenken geoefend is).

[4] Ook ondenkbaar.

In het nieuwste artikel van Yfke Laanstra in Bres staan een aantal opmerkingen die kanttekeningen noodzakelijk maken (dl1)

Vandaag ontvingen de abonneehouders het artikel Zelftranscendentie versus Transhumanisme in Bres (Bewustzijn in Beweging) #305 (sept/okt 2017) in de bus. Vandaar mijn directe reactie in verschillende afleveringen.

# De Transhumanisme-beweging hanteert grofweg drie peilers:

  1. Super Longevity

Longevity staat voor de kunst van het vitaal ouder worden: een lang leven leiden met een hoge kwaliteit van leven. Super Longevity pleit zelfs voor het overstijgen van het verouderingsproces. Denk hierbij aan technologieën als klonen en Cryonisme.[1] Cryonisme is als het ware het transhumanistische alternatief voor begraven of cremeren. Het betreft het invriezen van het menselijk brein, of zelfs het hele lichaam, met als doelstelling dit weer te ontdooien zodra we in staat zijn om het menselijk brein te koppelen aan of te uploaden in een machine. Of wanneer we in staat zijn om het lichaam weer te kunnen verjongen en te genezen.

Hierbij kan worden vastgesteld dat de kunst van het vitaal ouder worden niets met techniek te maken heeft en strijdig is met de DNA-structuur die ieder mens individueel bij zich draagt. Het verouderingsproces is een typisch 3D-mechanisme omdat de mens zichzelf ziek of ouder maakt omdat het een cultureel verschijnsel is. Ouderdom hoort bij een hogere leeftijd. ‘En daar valt niet aan te ontkomen, zoals ook aan de dood niet valt te ontkomen.’ Maar dit laatste is onjuist zoals de Magnetische Meester Kryon in vele van zijn YouTube-opnames uitlegt: de gezondheid van het menselijk lichaam ligt in handen van de mens zelf en omdat hij zich gebonden voelt aan de bestaande cultuur, ontkomt hij niet aan dat verouderingsproces. Zo meent hij. Maar dat is niet zo.

Als hij zijn 3D-brein en denken weet om te zetten of te transformeren naar een multidimensionale kwantumdenken, dan is hij bevrijd van het 3D-denken, maar vergeet daarbij niet dat het fysieke lichaam daarvoor geheel in balans moet zijn en er geen blokkades meer in het energetische systeem aanwezig zijn. Het is dus duidelijk dat de mensheid nog lang niet aan dit stadium toe is gekomen (Kryon stelt het aantal bewust levende mensen maar op 1% van de gehele mensheid) omdat de overgrote meerderheid nog in 3D en dus materialistisch leeft. Ze zijn alleen daarom al niet toe aan 5D-leefomgeving. En dit aspect van het kwantumdenken wordt door Yfke helemaal niet genoemd of besproken in haar artikel.

Vandaar dat termen als [Denk hierbij aan] ‘technologieën als klonen en Cryonisme’ in het geheel niet aan de orde zijn als het om het tegengaan van verouderingsprocessen gaat. De kern van het menselijke geestelijke staat van Zijn is het enige dat relevant is.

En het wordt helemaal gortig als er vervolgens staat dat ‘zodra we in staat zijn om het menselijk brein te koppelen aan of te uploaden in een machine’. Want dat heeft alles met de vermeende technocratische maatschappij van de toekomst te maken en niets met de spirituele mens in 5D. De mens hoeft niet gekoppeld te worden aan of geupload in een machine, want daar zal geen behoefte aan bestaan in 5D: de mens staat boven de machine en de menselijke ziel is veel alwetender dan de supercomputer ooit zal (kunnen) worden. Kortom, Yfke schrijft geheel in 3D en dat is een tekortkoming van dit artikel en ook van haar boek Bytes, Bits en Bewustzijn.

(Wordt vervolgd)

[1] Cryonisme (in het Engels: cryonics) is een procedure waarbij mensen die klinisch dood zijn, worden “ingevroren”. Meestal wordt daarbij het hele lichaam bewaard, maar soms worden ook alleen de hersenen bewaard. [Wikipedia]