Categorie archief: taak en opdracht van de mens

De mens [4]

  1. ‘De mens is drieënig, maar die drieënigheid is nooit gescheiden, zij is altijd een. Je begrijpt al de attributen van de mens, als je de Mens begrijpt. De Grieken wisten dit en drukten het uit in hun uitspraak: ‘Mens, ken uzelf.’ Het is heel duidelijk dat we onszelf nog lang niet kennen, onze belangrijkheid, onze Goddelijkheid; Goddelijk natuurlijk in de betekenis van de Mens een deel is van het geheel en als zodanig alles weet en het Al in manifestatie IS.’  

Wordt vervolgd

[p.516]

Je kiest je eigen ouders om aan je opdracht en taak op aarde te kunnen voldoen

[25] ‘De Familie van het Licht dient als stabiliserende factor voor veranderingen in dimensie, en haar leden dienen als dragers van een frequentie die gebruikt wordt om velen te wekken. Sommigen van jullie zullen bang zijn voor de mogelijkheden, en dat geeft niet. Ieder van jullie zal de nieuwe kennis en de verandering zo ver ontwikkelen als in je vermogen ligt. Jullie zijn met deze mogelijkheid gecodeerd, en de beslissing wel of geen verandering te willen is jullie vrijwillige keuze. Of je dat meent te kunnen of niet is een kwestie van je eigen vrije wil. Het initiatieproces dat op Aarde de afgelopen paar duizend jaren in veel van de mysteriescholen heeft plaatsgevonden illustreert ons standpunt. Leden van de Familie van het Licht hebben zich voorbij de wetten van de werkelijkheid van de derde dimensie gewerkt – naar een andere dimensie, bij wijze van spreken – door de coderingen binnenin zichzelf te ontcijferen [zijn dus de dualiteit voorbij].

[26] Velen van jullie hebben het gevoel dit eerder gedaan te hebben. Dat is ook zo. Dit is jullie multidimensionale herinnering aan de tijd dat jullie andere systemen in gingen om datzelfde te doen. Het is een heel bekend proces, want dit is karakteristiek voor Leden van de Familie van het Licht, dit is jullie werk. Jullie brengen kennis naar systemen. Jullie gaan er binnen en reconstrueren werkelijkheden, en dat is jullie terrein van expertise.

Je bent je herinnering aan dit proces kwijt omdat je hier kwam werken onder dezelfde wetten als ieder ander mens. Daarom ben je mens geworden met een blanco geheugen. Voordat je aankwam wist je dat het verliezen van je geheugen deel uitmaakte van het proces, en je koos welbewust het tijdstip en de ouders die je de beste verbindingen zouden geven om energetische en genetisch je taak te kunnen volbrengen.

[Bron: Barbara Marciniak, Onze levende bibliotheek: Aarde. Lessen van de Pleiaden. 1996; 26]

‘Het helpen van hen die nog niet zover zijn’

[Bron, Hiddinga, Man, vrouw en zielenbewustzijn, 45]

‘Het maakt immers niet zo veel uit, want het doel is altijd hetzelfde, namelijk het leren van de lessen van goddelijke liefde en het helpen van hen die nog niet zover zijn. Als mens kunnen jullie vele gevoelens hebben en vele gedachten, maar is het echt zo belangrijk of je weet of je iemands tweelingziel bent of een zielsverhuizing meemaakt of iets geheel anders? (…)

‘Het is onze plicht als spiritueel wezen de werkelijkheid te scheppen’

[bron: Bob Frissel, Je bent een spiritueel wezen. Uitgeverij Elmar, Rijswijk 2002, p.31-32]

Het scheppen van werkelijkheid (in deel 1)
Ik vertel dit hier allemaal om je een context te geven voor al het andere dat ik je zal onthullen. Als ik zeg dat we spirituele wezens zijn, bedoel ik dat we betrokken zijn in zaken met een erg brede en algemene strekking. Ons spirituele werk betreft niet alleen ons eigen, persoonlijke geluk. Het betreft het lot van de planeet en eigenlijk meer dan dat – het lot van alle leven, overal. We moeten een menselijke gedaante aannemen om de planeet op een volgende dimensionaal niveau kunnen laten ontstaan. En om onze eigen ‘opklimming’ te realiseren, moeten we ons vereenzelvigen met dit feit en met deze opdracht.

Welnu, wat betekent het dat we spirituele wezens zijn die een ervaring als mens hebben? Wat zijn spirituele wezens nu precies en wat doen ze, en wat is dan wel deze ‘ervaring als mens’ waar we ons middenin bevinden?

De grondgedachte is dat het onze plicht is, als spirituele wezens, om werkelijkheid te scheppen. Het is ook onze plicht om datgene te scheppen wat geen werkelijkheid is. Ik bedoel, als we in onwetendheid en illusies leven, dan is dat net zozeer onze schepping als bewust en in waarheid leven. En dat is het geval, of we dat nu wel of niet weten, wel of niet willen, wel of niet begrijpen. Dat doet er niet toe. De werkelijkheid is onze schepping, honderd procent van de tijd, of we dat feit nu accepteren, er niet van op de hoogte zijn of het ontkennen. Het enige verschil is dat als we het weten en accepteren, we in de gelegenheid zijn om onze werkelijkheid bewust te scheppen. En als we het niet weten, of als we het weten en niet willen of iets dergelijks, dan scheppen we nog steeds werkelijkheid, maar we doen het onbewust of op een manier, waarbij we zijn overgeleverd aan de invloeden van het leven, zodat we machteloze slachtoffers worden.

De werkelijkheid zelf is daarom een taak van ons bewustzijn. En dat betekent dat we, als we op problemen of moeilijkheden stuiten, wat die ook mogen zijn, of het nu een persoonlijk probleem is, een algemeen of wereldomvattend probleem, we dat alleen kunnen oplossen door ons er bewust van te zijn. Dus als het klopt dat we onafgebroken, honderd procent van de tijd werkelijkheid scheppen, zonder uitzondering; en als we eenvoudigweg verklaren dat dat klopt – dan worden we, in potentie, uitzonderlijk invloedrijk. Maar de trieste waarheid is dat de meesten van ons het grootste deel van de tijd naar zichzelf kijken alsof ze geen invloed hebben. En dat is het ‘als mens’-gedeelte van de zinsnede: ‘we zijn spirituele wezens die een ervaring als mens hebben.’ De mens is zijn of haar invloed vergeten. In wezen beseffen we in de meeste gevallen niet dat we de scheppers van onze eigen werkelijkheid zijn; als we dus op bepaalde moeilijkheden of problemen stuiten dan voelen we onszelf een slachtoffer, overgeleverd aan de omstandigheden, de grillen van de goden, we dragen een ‘slechts karma’ met ons mee en zijn succes of geluk niet waard – noem maar op. Hoewel we als spirituele wezens de schepper van onze omstandigheden zijn en de ultieme autoriteit als het gaat o hoe en waarom de dingen zijn zoals ze zijn, denken we als mensen dat we niet verantwoordelijk zijn voor ons eigen lijden – hoewel we er als de kippen bij zijn om met de eer te gaan strijken als de dingen goed gaan (we zijn meestal blind en beseffen niet op welke manier de eer ons werkelijk toekomt).

Dus het eerste gevolg van het accepteren dat we de werkelijkheid met ons bewustzijn scheppen is dat we verantwoordelijk zijn voor de werkelijkheid die we scheppen, dat we de scheppers zijn van ons eigen bestaan en onze eigen wereld en dat we daarin de autoriteit zijn. als je bereid bent om op te staan en te zeggen ‘het is tijd om wakker te worden’, dan moet je de verantwoordelijkheid nemen voor het voledige proces en moet je beginnen om dingen aan te pakken die voorheen onder het tapijt werden geveegd. Je moet naar dingen in je eigen leven kijken waar je misschien voorheen niet naar keek en je moet beseffen dat ook de meer algemene omstandigheden van het leven op aarde – wat er met deze planeet gebeurt, wat er met andere mensen gebeurt en wat er met de maatschappij gebeurt – jouw verantwoordelijkheid zijn.

We hebben dus enorm veel invloed – grotendeels in potentie aanwezige invloed – maar niettemin echte invloed. En verantwoordelijkheid en invloed gaan hand in hand. Het is een kwestie van in staat zijn om op het doel af te stevenen en verstandig om te gaan met onze kansen, er verantwoord mee omgaan, op een manier die alle betrokkenen het meeste voordeel biedt. En met ‘alle betrokkenen’ bedoel ik alle leven, overal. En niet alleen al het leven, maar alles in het Zijn zelf.

En Nu Stijg Je Op

Brief uit de Hemel, geplaatst 10 september 2017 [via wakkeremensen.blogspot.nl, 10-9-17]

God zei :

Vertrouwen is geen bluf. Vertrouwen is een rustige zekerheid dat je op de goede plek op de goede tijd bent. Je bent geen ongenode gast in het leven. Je bent hier uitgenodigd, en je accepteerde. Je hebt elk recht om je plaats te bezetten, en dat doen ook iedereen.

Je bent hier uitgenodigd vanwege je levensplan dat je bij je draagt. Je hebt hier opdrachten te vervullen om mens te leren worden.

Jullie zijn allemaal genode gasten.

Wat je ook draagt, waar je ook woont, wat je ook doet om jezelf bezig te houden, je plaats in het leven op Aarde is gereserveerd voor jou. En waar je het volgende moment naar toe gaat, die plek is ook al voor je gereserveerd. Je bent vrij om elke plek te bezetten, en je bent vrij om verder te gaan. Je bent een vrije vertegenwoordiger op Aarde.

De Aarde verwelkomt je. Wat ook de wereld van je maakt is irrelevant. Moeder Aarde verwelkomt je. Moeder God en Vader God gaven je het treinkaartje naar de Aarde. Je bent gezonden van boven af. Dat is alles wat je hoeft te weten. Dit wetende, hoe kun je minder dan zelfverzekerd zijn?

Streef ernaar waardig te zijn terwijl je tegelijkertijd weet dat je dat bent. Je hebt misschien nog niet de top van de berg bereikt, maar toch ben je aan het klimmen. Je bent op koers. Je zijn een waardig klimmer. Je hoeft niet de top te bereiken om waardig te zijn.

Het is een prachtig iets om je waardigheid te accepteren. Wanneer je je waardigheid accepteert, kun je ook de waardigheid van anderen accepteren. Twijfel gaat over boord. Zekerheid ook.

Je bent waardig. Ik zet je leven erop dat je waardig-zijn om te leven op Aarde en volgens Mijn Wil te leven. Ik zette je op deze weg, en nu vind je je weg, en nu maak je vorderingen.

In het verleden heb je jezelf voor eventjes waardig geoordeeld of onwaardig, en je gaat heen en weer. Maar waardigheid is niet een kwestie van oordeel. Het is een kwestie van accepteren. Ik zeg dat je waardig bent. Verspil je tijd niet om hierover te debatteren. Het is een argument van een dwaas. Natuurlijk, zelfs een dwaas in termen van de wereld is nog steeds Mijn waardigheid.

Er is geen twijfel mogelijk over het feit dat jullie allemaal kinderen van God zijn, door Mij aangesteld, geleid door Mij naar een avontuur op Aarde. Ik knalde jullie naar beneden op Aarde. En nu stijgen jullie op. Je vertrouwt erop een ballon zal opstijgen. Heb dat zelfde vertrouwen in jezelf. Weet dat je aan het stijgen bent, en dat je de hele wereld met je meeneemt.

Het is een bekend feit dat de Aarde in de ruimte zweeft. Weet dat ook jij in de ruimte bent, en dat je zult opstijgen. Je voeten zitten misschien vast, maar dat betekent niet dat je dat ook bent. Geliefden, jullie gaat alle grenzen te boven. Zul je vertrouwen hebben in Mij en in wat Ik zeg? Het is niet bewijs dat je nodig hebt. Het is acceptatie.

Je bent allemaal gekozen om Mijn werk op Aarde te doen. Mijn werk is Mijn Wil. En Mijn Wil zal geschieden.

Als je jezelf als een parttime werknemer in dienst van God beschouwt, benoem dan jezelf tot fulltime. Geef jezelf opslag. Je hebt al Mijn toestemming. Welke andere toestemming zou je nodig moeten hebben? Alleen die van jezelf. Alleen jezelf.

Wil je vandaag, vanmorgen, op dit moment jezelf toestemming geven om omhoog te vliegen? Er is geen macht op Aarde die je terug kan houden. Alleen de kracht van je eigen verstand, en die is inderdaad krachtig. Het maakt niet uit van welke ashoop je denkt dat je vandaan komt, het maakt niet uit onder welke paddenstoel je je hebt verborgen gehouden, je bent Mijn verkondigde en ware erfgenaam. Ik liet je de wereld na. Ik liet je de zon en de maan en al de onafscheidelijke sterren en de zeeën en de kusten en de grond waarop je loopt na. Ik gaf niet aan sommigen en niet aan anderen. Ik gaf aan allemaal.

En Ik gaf aan ieder Mijn Wil, zodat je die kunt doen, waar je ook staat, hoe je er ook uitziet, wat je ook maar over jezelf mag denken – je bent Mijn uitverkorene. Je moet wonderen gaan doen. Het eerste wonder dat je moet doen is het vertrouwen dat je hebt verloren of nog moet vinden terug te winnen. Vertrouwen komt voort uit liefde, geliefden, en jullie zijn Mijn eigen ware liefde. Jullie stap kan vol vertrouwen zijn.

vertaald door:

www.heavenletters.org