Over miskramen, abortussen en zielengedrag

Een heftig onderwerp, heb ook een aantal jaren over gedaan om eindelijk dit stuk te gaan schrijven.

Een gevoelig onderwerp voor vele mensen,

Vertel je wel of niet dat je zwanger bent,

En wat ga je dan doen? Wel houden, niet houden: abortus?

Ga je het wel of niet vertellen of hou je het stil de eerste maanden, wat als het mis gaat?

In mijn leven waren dit vragen die ik ter tafel kreeg als mensen mijn advies zochten en zoeken. En de hoop als je zwanger raakt en het deze keer eens goed zal gaan was één van mijn persoonlijke lessen.

Hier gaan we later op in, eerst ga ik terug naar de column

“als mensen hun leven op aarde gaan leiden”

Ik vertel daarin dat ieder mens, iedere ziel een eigen plan maakt wanneer hij of zij terug komt naar de aarde. Wat is de beweegreden en hoe zal het leven eruitzien? Welke lessen wil je leren en welke mensen zijn je daarbij behulpzaam.

Dus ik vertel jullie dat wanneer een ziel de keuze voor de aarde heeft gemaakt er een plan wordt gemaakt, een blauwdruk van jouw leven op aarde.

Daarbij wordt er ook gekeken op welke manier je komt en hoe je vertrekt.

En dit heeft met JOUW keuzes te maken!

Jij kiest jouw pad hoe lang of kort dit ook zal zijn.

Jij zit aan tafel met jouw helpers, je gidsen, oud familie en een aantal beschermengelen.

Wat heb jij nodig om in onze thuiswereld, wat ook wel als hemel wordt herkend, verder te komen, een treetje richting een hogere wereld, een hogere sfeer, een stapje verder in verlichting of weer een trede verder om een engel te worden.

Op aarde zijn ondertussen een man en vrouw gelukkig en willen graag kinderen, er wordt gestopt met de anticonceptie en de hoop is op een snelle zwangerschap en een prachtig kindje 9 maanden later. Dit is een ideaal plaatje dat voor velen gelukkig plaats vindt.

Op het moment dat jij besluit een kindje te krijgen gaan er een aantal bellen rinkelen boven.

Er kunnen dan een aantal zaken gebeuren,

De ziel zat al een tijdje te wachten tot hij of zij naar het toekomstige gezin mocht gaan en moeder is snel zwanger en alles verloopt prima.

Of vader en moeder willen nu graag kinderen, maar er is nog geen ziel die in het gezin past, dan zal er gewacht moeten worden totdat het moment voor alle zielen goed zal zijn.

Als moeder dan zwanger raakt, fysiek is er een bevruchting moet er nog worden gekeken of het juiste geslacht en de juiste DNA is gecreëerd, de bevruchting en celdeling is een echt Godswonder. Pas dan kan de ziel die komen gaat kijken of met dit lichaam daadwerkelijk het juiste levenspad kan worden bewandeld.

Een miskraam tot 6 weken, net even overtijd maar de meeste vrouwen weten gelijk al dat ze zwanger zijn, kan een ziel kijken en afwachten of het DNA en het mensje in worden goed is voor de lessen en het leven wat het wil gaan ondervinden.

Na deze 6 weken zal het een verbinding maken met moeder en vader en met het lichaampje wat in wording is.

Miskramen in de tijd van 6-14 weken zijn veel heftiger, je bent je bewust van het kleine leven wat in je groeit, je leeft in een roes maar onder de roes is een vaag gevoel, je wilt er niet bij, want dat doet pijn, je gaat eraan voorbij tot de eerste tekenen zich laten zien van de naderende miskraam.

Vaak is het in deze weken zo dat er een fout in het DNA en/of het menselijk lichaampje was waardoor verder ontwikkelen niet meer mogelijk was.

Of

Datgene wat de ziel wou en moest leren en ervaren was klaar, verder hoefde het leven niet te gaan, moeder heeft in dit geval de ziel een kans gegeven om de warmte en de liefde van de baarmoeder en van moeder zelf te ervaren en dat alleen kan al vrede geven voor de ziel.

Onvoorwaardelijke liefde die door de moeder gegeven wordt.

Of

Moeder is zwanger maar weet dat het absoluut niet kan, dit kan een gevaar betekenen voor haar leven en voor het leven van het ongeboren kind. Dokters zeggen, u kunt beter een abortus doen, maar dat druist tegen haar moederliefde in. Ieder kind is welkom, maar tot welke prijs?

Alleen al het besef dat jij als ziel welkom bent maar ook ziet dat het niet kan om de zwangerschap te voldragen kan moeder een troost geven dat ze toch nog 1 keer na 3 of 5 zwangerschappen mag ervaren hoe onvoorstelbaar zacht en liefdevol het was om die eerste weken in een roes te leven en in verbinding te staan met het oneindige, in verbinding met wie jij als ziel bent doordat het kleine zieltje wat in jouw buik groeit je in een andere frequentie zet en je andere dingen kunt voelen, zien en ervaren.

Alleen dat was nodig om tot een einde te komen en een besef dat meer kinderen krijgen geen optie is.

Je kunt dan kiezen voor abortus, daarover later meer, maar de ziel zal dan de weg naar huis weer vinden, soms om een ander gezin te zoeken en vaak omdat de taak volbracht was.

Je hebt dus meerdere redenen waarom een miskraam optreedt.

Het DNA van het kleine mensen maakt fouten en is niet levensvatbaar

Het is niet het juiste moment om nu kinderen te krijgen omdat de ziel die zal komen nog niet klaar is om daadwerkelijk de reis te beginnen.

Het was genoeg, de reis naar de baarmoeder was hetgeen de ziel moest voelen, de warmte, en onvoorwaardelijke liefde van de moeder.

Dan de tijd vanaf 14 weken tot aan de 7de maand.

Dit is de tijd dat de ziel zich echt verbonden heeft aan de moeder en vader en de omgeving waarin de ziel zal worden geboren.

Ook hier weer de keuze van de ziel hoelang deze bij de moeder blijft en wanneer de reis tot een einde komt, maar altijd zal de ziel verbonden zijn met de leden van het gezin waarin er zo op de komst van de baby werd verheugd, en waarin een roze wolk plots heel grijs werd.

Vaak is het zo dat er toch iets met de functionaliteit van het lichaam is, ook voor de ziel zal het eerst een wakker worden zijn in de thuishaven dat is de hemel en niet op aarde.

Het gebeurt dan ook vaak dat in een derde of vierde zwangerschap alsnog de ziel wederom komt.

Maar ook tot de zevende maand kan het de weg van de ziel zijn om tot deze gevorderde zwangerschap bij de moeder te zijn, hij/zij zal blijven tot het verdriet gestild is.

Juist door deze dramatische gebeurtenissen vooral voor de vrouw zal het een keerpunt zijn in haar leven, en lieve vrouwen, het heeft niks te maken dat jij iets fout hebt gedaan, dit is de keuze van de ziel en de weg waarin jij het beste uit het leven kan halen.

Alle lessen en gebeurtenissen in het leven is door jou te dragen, en als jouw pad moeizaam wordt loopt jouw beschermengel met je mee en is het dan echt te zwaar dan tilt God je op en draagt je verder tot jezelf weer de weg kunt oppakken.

Maar je kunt het dragen en hopelijk met dit stuk dat je ook mag weten dat met iedere bevruchting jij moeder bent, en jij onvoorwaardelijk lief kan hebben, dat is de oerkracht van ons vrouwen.

Dit is voor mannen echt anders en mannen ook jullie verdriet is echt en hartverscheurend maar anders dan vrouwen, moeders in spe.

Om deze redenen kiezen we ook afwisselend voor mannelijke en vrouwelijke levens op aarde, zodat iedereen in beide geslachtsvormen ervaring heeft kunnen opdoen!

Tot de zevende maand kan een ziel nog kiezen of hij/zij in een volgende zwangerschap terugkomt of dat het klaar is en de ziel weer een andere weg gaat. Al of niet als gids bij de moeder, vaak zal dit wel gebeuren, maar de ziel is vrij om ieder ander leven te gaan leiden.

Vanaf de zevende maand tot aan de bevalling toe zal de ziel verbonden zijn met het gezin, zal het opgroeien en blijven om met hen mee te gaan op de reis van het leven, alleen niet [?] als ziel met menselijke lichaam.

Wanneer komt dan het moment dat een mens geboren is en de klok gaat tikken het leven eindigt.

Zoals jullie weten uit de zielen naar de aarde column heb jij met jouw gidsen je startdatum als mens op aarde voorbereidt en word je geboren op jouw ideale tijd en datum, geen keizersnee zal daar verandering in brengen.

Maar je hebt ook bepaald wanneer je weer weggaat, en dit kan vanaf de geboorte ieder moment zijn hoe verder je op je aardse pad komt des te minder weet je van het moment af wanneer dit zal gebeuren.

Dit kan dus iedere minuut zijn nadat jij je eerste hap aardse levenslucht hebt genomen.

Dan kan je weer vrij zijn van de familiebanden en kan je hebben gedaan wat je hier kwam doen.

Zo, heftige energie, het is een speling van de natuur, de ziel, en de ouders, en je hebt er geen invloed op, later zal je erop terug kijken en weten dat het de juiste tijd was, en hopelijk na het lezen van dit stuk ook de liefde weer voelen voor de ziel die even bij je was.

Het kan door omstandigheden zijn dat de vrouw of de man door gebeurtenissen in het leven niet in staat zijn kinderen te ontvangen, dit heeft met erfelijkheid te maken, spirituele erfelijkheid en zielen erfelijkheid, was het wel de bedoeling dat je kinderen krijgt.

Jammer dat deze verschillende vormen van erfelijkheid niet nader worden toegelicht.

Kun je ook gelukkig zijn zonder kinderen en hoe geef je dan invulling aan je gevoelens?

Mijn advies is dat je open kijkt naar wie jij bent en wie jij als ziel bent en of je kinderen nodig bent [hebt?] of dat het lichamelijk wel kan. De engelen zijn altijd aanwezig en ook zielen van kinderen uit vorige levens mag je bij je voelen, je hebt als man of vrouw altijd in de vorige levens zeker kinderen gehad en soms is dat nu niet de bedoeling.

Vragen hierover worden ook vaak in consulten behandeld en vaak kan ik wel zeggen dat je kinderen in vorige levens hebt en een verband kan leggen naar dit leven.

Nu naar de andere energie, ABORTUS

Jij als vrouw bent zwanger en je kunt of wilt het kindje om wat voor omstandigheid ook niet houden.

Ikzelf heb heel lang nagedacht over dit onderwerp, veel gesprekken gehad met vrouwen die om wat voor reden ook abortus hebben laten doen. Ik zou graag hun beweegreden en hun gevoelens weten, ikzelf heb een aantal miskramen gehad en was blij met iedere zwangerschap, we hebben 1 zoon gekregen.

En ik zou nooit abortus kunnen doen, niet om religieuze redenen maar vanuit mijn gevoel niet.

Maar wat als je een pubermeisje bent en je plotseling zwanger raakt, of als je als vrouw verkracht wordt en zwanger raakt. Of een verstandelijk beperkt iemand? Hoe ga je ermee om?

Er is 1 ding wat ik zeker weet geen enkele situatie is gelijk en iedere vrouw die denkt aan abortus zal het niet zomaar doen.

Alleen vraag ik de vrouwen om het echt niet meer na de 10-12 week te gaan doen,

Het mensje is dan al zo in ontwikkeling.

Maar ja wat als je als ziel ervoor kiest; ja mensen, er zijn zielen die deze gruwelijke zwangerschapsonderbreking als levensles willen doormaken.

Iedere ziel – hoe onvoorstelbaar ook – kiest ervoor hoe het verbonden lichaam losgemaakt wordt, maar zoals we al hebben gelezen dat na de 12-14 week er een ander stadium aanbreekt.

De ziel verbindt zich met het lichaam en dan nog een abortus doen kan in mijn gevoel geen rechtvaardigheid geven.

‘Ja, maar ik ben er niet aan toe moeder te worden’: doe dan een abortus voor de 10 de week.

Ja, maar mijn leven is te druk voor een kind, ga dan rustiger aan leven.

Ja, maar ik weet niet of ik wel bij deze man een kind wil, nee jij niet maar het kind, de ziel wel, en die weet ook al lang of je bij elkaar blijft of uit elkaar gaat.

Alleen abortus met een gegronde reden waar moeder goed over na heeft gedacht, en de zwangerschap niet te ver gevorderd is, kan worden gedaan.

Ook dat is een levensles voor de ziel en de moeder maar het moet vrijwillig door moeder gedaan worden.

Als jij als ziel ervoor kiest een kort leven in de baarmoeder te hebben en op deze manier naar huis te gaan is het jouw keuze, voor moeder betekent het veel zorgen, hoofdbrekende gedachten en gebrek aan liefde, liefde van de omgeving en gebrek aan liefde voor haarzelf. Als jij zeker weet dat jij dit kind geen toekomst kan bieden zorg dan voor een snelle reactie en wacht niet te lang.

Maar weet dat alles wat er in je leven gebeurt, jij begeleid wordt en al lijkt het nog te zwaar voor jou om een kind op te voeden, herinner je dan dat wanneer het te zwaar werd, God kwam om je te dragen.

Ik ben een heks en geloof in god ( en de godin) ik zie de redenen waarom gebeurtenissen plaats vinden, maar och jee wat zijn ze soms moeilijk.

Ik zal nooit iemand veroordelen als je abortus als laatste kans hebt gezien, dit is een zwaar levensproces, maar in mijn ogen boven de 12 weken echt levenberovend als je dan hoort van abortussen van 24-28 weken deze kinderen zijn levensvatbaar en bereid om te komen, dit is het afsnijden van de ziel, je buik is al toonbaar en daarmee heb je de zwangerschap te accepteren.  Dat is een goede graadmeter, als je buik al bij 8 weken zichtbaar wordt wil het kindje absoluut blijven, dit is een teken dat hij/zij echt blij is om te komen.

Je zou echt moeten overwegen of een zwangerschap nodig is.

Ook als een kindje gehandicapt zou zijn, sommige handicaps zijn zichtbaar als vanaf de geboorte maar er zijn ook handicaps die later zichtbaar worden.

Wees zeer zorgvuldig in of een abortus nodig is; het is een zwaarder levensproces dan het kindje laten komen en eventueel ter adoptie af te staan. De ziel weet wat er gaat gebeuren, deze wordt ook begeleid van begin tot eind.

En als je kiest of gekozen hebt voor abortus dan deze geruststelling, voordat je op de ok bent is de ziel naast je en zal met een zoen op je hoofd afscheid van je nemen en je vergeving schenken voor wat je gaat doen.

Ook met een miskraam zal in de eerste periode de ziel ( zie meestal volwassen is) nog een tijdje bij je blijft, voor troost begeleiding en eventueel weer een nieuw leven op aarde.

Soms kom je een vrouw tegen met kinderen en vertelt ze haar grote verdriet over de eerdere abortussen, en dan kun je mij vragen hoe het met de ziel is, en wat een vreugde als ik mag vertellen dat de zielen in haar jongste kinderen alsnog gekomen zijn en haar vertellen dat ze wisten dat het toen niet kon maar dat ze graag haar als moeder wilden hebben in hun leven en ze de reis terug gemaakt hebben en gewacht hebben totdat moeder er klaar voor was.

Ik zal later nog eens wat meer schrijven.

Als moeder weet ik hoe de roze wolk erg kan ontploffen, ik heb zelf weinig “last” gehad van mijn miskramen, ik wist vanuit een oergevoel dat het dan niet de juiste tijd was.

En na de geboorte van onze zoon waren we zo blij en tot een tijd terug nog altijd geprobeerd voor nog een ziel in ons gezin, en dit is uitgekomen, geen mens maar wel zielen die bij ons zijn gebleven na miskramen. In familieopstellingen hen namen gegeven en op leeftijd gezet, en nu weet ik dat we samen zijn niet 1 kind maar meerdere.

Ik weet dat het beste is zodat we voor onze bij geboorte kern gezonde jongen met klassiek autisme kunnen zorgen, dit hebben we de laatste jaren wel gezegd, wij kunnen het wel willen maar het is misschien zo omdat we dan alle tijd en aandacht aan onze bijzondere zoon kunnen besteden.

Heb je vragen, wil je wat kwijt dan mag je me altijd mailen

info@lumeria.nl

Kan soms even duren voordat ik je bericht terug geef i.v.m. de drukte.

Maar je krijgt antwoord.

Wil je dieper op jouw ervaringen ingaan dan kun je een consult boeken waarbij ik ruim de tijd voor je neem.

Wees blij en dankbaar voor de zielen op je pad en troost je dat jouw beschermengelen en dat wanneer het te zwaar wordt er altijd een grote engel of zelfs God er is om je te dragen.

Liefdevolle groet

Klaske Goedhart-Laanstra

03-09-2013

https://www.lumeriasmagischewereld.nl/Over-miskramen,-abortussen-en-zielengedrag

 

‘De spirituele betekenis van een miskraam’

Veel mensen krijgen vroeg of laat een keer (onbewust) te maken met een miskraam. Dit kan veel verdriet geven bij de ouders. Vooral vrouwen ervaren intens, vanwege de veranderingen in het lichaam die een zwangerschap, en ook een miskraam met zich meebrengt.

Uit eigen ervaring weet ik hoe je in een zeer korte tijd veel plannen maakt voor een kindje. Ook al weet je dat je nog maar kort zwanger bent, het verlies is groot wanneer blijkt dat het kindje niet geboren mag worden. Door mijn gaven heb ik na de miskraam prachtige ervaringen opgedaan, die ik graag met je wil delen. Dat ze je troost mogen geven.

Ik verloor 6 jaar geleden, vroeg in de zwangerschap, mijn dochter Lana. En hoewel ik heel mijn leven al verschillende gaven heb, heb ik haar de eerste 3 jaar na het ‘verlies’ nooit bij me opgemerkt. (‘verlies’ tussen aanhalingstekens omdat ze me nooit verlaten heeft) Tot het moment dat zij zich aan mij liet zien op foto’s. Vaak stond ze afgebeeld naast mij op een foto, bij haar vader of bij haar jongere broertje. Ze begon te communiceren met me, en vertelde me dat ze het niet erg vond dat ze niet fysiek bij ons kan zijn, want dan zou haar jongere broertje nooit geboren zijn. Ik raakte namelijk 2 maanden na de miskraam opnieuw zwanger. Mijn dochter is bij haar hemelse oma, een voorouder van mij. Samen komen ze me vaak een bezoekje brengen. Lana maakt zichzelf dan kenbaar aan mij. Ik voel dan wind in mijn gezicht en over mijn arm heen waaien. Als ik mijn armen uitstrek naar haar, kan ik haar zelfs voelen. Ik voel de energie, de omtrekken van een kind. Terwijl ze dan bij me zit, genieten we van elkaars aanwezigheid. Vaak zit ze ook te dollen, zoals een kind van 6 dat kan. Het is iets waar ik zeer dankbaar voor ben. Ook al was ik pas 5,5 week zwanger, er hoorde al een kinderzieltje bij het vruchtje in m’n buik. En deze is aan mij verbonden, een leven lang is zij mijn kind. Mijn dochter en ik kozen ooit om samen deze miskraam te ervaren. Ik zie ook dat ik deze miskraam nodig had om te kunnen groeien als mens. Zij had dit nodig om te kunnen groeien als begeleider. Momenteel wordt ze door mijn gids, haar hemelse oma, opgeleid om op een dag zelf iemand te mogen gaan begeleiden. Zo zie je maar dat lessen niet alleen tijdens je fysieke leven voltrokken worden.

Een kinderziel kiest zijn eigen ouders uit. De ouders waar het zich goed bij voelt, van wie hij of zij een hoop kan leren, maar ook áán wie hij of zij veel kan leren. De kinderziel en de moeder hebben samen ooit een contract getekend. Zij zijn overeengekomen om in elkaars leven te komen, om zo de lessen te leren en de ervaringen mee te maken die wij als ziel graag mee willen maken. Dat kan een les zijn waarin zij onze kinderen worden, maar dat kan ook betekenen dat de les het verlies van ons kind is.

Het kan zijn dat één van de twee begint te twijfelen wanneer het moment van leven daar is. De kinderziel vindt de wereld misschien toch te spannend, en keert nog een tijdje terug naar het Universum, om daar te wachten op een ander volgend leven. Een miskraam, doodgeboorte of wiegendood is dan het gevolg. Andere redenen vanuit de kinderziel kunnen zijn dat het er bewust voor kiest om een ziektebed of zelfs een stervingsproces mee te maken.

Ook vanuit de moeder kan een miskraam ontstaan. Wanneer de moeder vol met negatieve gedachten en emoties zit, niet goed in haar vel zit, of niet klaar is voor een baby, dan kan een zwangerschap ook eindigen. Zorgen en negatieve gedachten kunnen een miskraam in gang zetten. Wanneer deze mentale situatie van de moeder bij de levenslessen van het kind hoort, dan zal het kind wel geboren worden. Die situatie hebben zij samen ooit overeengekomen, tenminste, de lessen die zij graag samen willen leren.

Een kinderzieltje groeit achter de schermen met zijn leeftijd mee. Zo heeft een kind het heerlijke speelse wat het in het Aardse leven ook heeft. Rennen door de kamer heen, kiekeboe spelen samen met zijn broertje of zusje, grapjes maken en alles wat daar nog meer bij hoort. Echter is het wel mijn beleving dat zij veel wijzer zijn. Zij kunnen natuurlijk achter de schermen kijken en weten veel meer over het leven en ons, dan wijzelf. Daardoor kunnen zij serieuze ‘volwassen’ adviezen geven. Adviezen die ons belangrijke inzichten kunnen geven. Dit kan via orakelkaarten, de natuur, muziek, gesprekken die je opvangt tussen andere mensen, via engelengetallen, via paranormale gaven en dromen. Dus let op de tekenen die zij je geven.

Onze spirituele kinderen zijn vaak om ons heen. Wanneer je maar aan hem of haar denkt, dan zijn ze al bij je. Niet figuurlijk, maar letterlijk staat je kindje dan naast je. En ook al zie je hem of haar niet, je kind is echt aanwezig. Je kunt dus ook gewoon tegen hem praten, in gedachten of hard op. Want jouw kind verlangt net zo goed naar jouw aandacht of erkenning. Het zal je altijd begrijpen wanneer je dit niet goed durft, of wanneer je helemaal geen weet hebt van zijn bestaan. Daar hoef je je dus niet schuldig over te voelen. Maar wanneer je het wel weet, en je wilt dit graag proberen, praat dan tegen je kindje. Je kunt bijvoorbeeld voor het slapen iets vragen aan je kind. Zorg ervoor dat je niet gestoord kunt worden terwijl je je gaat concentreren en ga lekker ontspannen liggen. Adem een paar keer rustig diep in en uit, en stel je vraag. Vraag daarbij ook of je kind je in je droom wil bezoeken. Er is een grote kans dat je dit voor elkaar krijgt. Misschien niet meteen, maar blijf proberen. En sta open voor andere vormen van communicatie, want misschien ben je wel makkelijker te bereiken via de tekst van een liedje bijvoorbeeld.

Weet dat wanneer je een miskraam krijgt, dat jouw kindje niet echt gestorven is. De dood bestaat niet, aangezien onze zielen voor altijd doorleven. Jouw kindje noemt jou ‘mama’ en houdt heel veel van jou!

https://www.hogerbesef.nl/spirituele-betekenis-van-een-miskraam/