Medium Robbert van Broeke praat over orgaandonatie helderziend bekeken (17 okt. 2019)
Categorie archief: orgaandonatie
Opvallende daling van orgaandonaties @trouw #overlijden
Daling van aantal orgaandonaties (ANP, Trouw, 14-1-20)
afname van 8 procent
Het aantal orgaantransplantaties in Nederland is vorig jaar met 6 procent gedaald tot 769. De oorzaak is dat minder mensen na overlijden organen hebben gedoneerd, maakte de Nederlandse Transplantatie Stichting (NTS) gisteren bekend. Het afgelopen jaar stonden 250 mensen bij overlijden één of meerdere organen af, een afname van 8 procent. Opvallend is volgens de NTS dat in 19 procent van de gevallen nabestaanden een donatie tegenhielden terwijl de overledene zelf een ‘ja’ had vastgelegd in het Donorregister.
Zelf ben ik iemand die zich pas bewust is geworden van de implicaties van het donorschap, toen ik informeerde naar de keuzemogelijkheden – sta je bijvoorbeeld je longen af aan een verstokte roker? Neen dus! -, die er denkbaar zijn?
Neen was het antwoord omdat iedere patiënt dezelfde rechten heeft als een ander.
De tweede gestelde vraag was of de medische stand ook rekening houdt met het trillingsgetal van iemands lichaam zodat afstand doen van een orgaan consequenties kan hebben voor de donor zelf die zijn orgaan afstaan aan iemand met een hoger of juist lager trillingsgetal.
De medische wereld erkent dergelijke feiten (of in hun ogen beweringen niet en vindt dat dus flauwekul) niet en daarmee was mijn besluit om de donorkaart die ik al mijn hele leven bij me had gedragen, stop te zetten en hieraan niet mee te doen.
Waarom? Omdat ik bij mijn overlijden of ‘overgang’ niet gehinderd wil worden bij mijn eigen ‘afwikkeling’ (‘terugblik’ op het leven dat net werd afgesloten) van het eigen afgesloten leven doordat ik word vastgehouden aan de nieuwe drager van mijn orgaan, wie dan ook. Bij een lagere – bij rokers alleszins denkbaar – frequentie dreigt er voor mij een ‘gevangenschap’ of stilstand in afwachting van het moment van overlijden van die patiënt.
Dat is mijn hypothese ofwel veronderstelling althans, die ik vanuit mijn spirituele overtuiging bij me meedraag. Maar niet bewijsbaar helaas. Door de in mijn ogen onkundige medische wetenschap wil ik mij dus niet lenen voor het principe dat ieder eigenlijk verplicht is geen donor te zijn. In mijn ogen ben ik niet degene die bepaalt of iemands anders leven door mag gaan of niet want dat is aan de ziel van die persoon want goddelijk, maar omdat er dus met deze factoren momenteel geen rekening wordt gehouden en dat wél zal moeten gebeuren, en dat zal binnenkort ook gaan gebeuren in verband met de transitie die nu gaande is.
Vandaar dat geen donor meer ben en in afwachting ben van het moment dat de westerse medische stand tot een beter inzicht komt.
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/841/articles/1067773/9/4
Orgaandonatie vanuit de Ziel belicht..
Door GuidoJ. / WantToKnow.nl/be, 21 mei 2012
Nog zonder onderstaand artikel te hebben gelezen of bestudeerd is mijn uitgangspunt voor deze blog dat ik het voor mezelf een maatschappelijke plicht vind om bij plotseling overlijden gezonde organen af te staan aan patiënten die op een wachtlijst staan voor bepaalde organen. Daarom ben ik ook drager van een donorcodicil.
Maar anderzijds ben ik ook tegen het argument aangelopen, waaraan ik nu pas aandacht kan besteden, dat mijn orgaanfrequentie wel eens heel erg kan verschillen van de trillingsfrequentie van een eventuele donor, die mij dan na vertrek van de aarde problemen zou kunnen geven. op dat dilemma wil ik een antwoord vinden, al ben ik persoonlijk niet bang voor een dergelijk risico omdat ik niet geloof dat mijn energie kan blijven vastzitten aan de donor.
Een tweede dilemma is dat ik met de donorenorganisatie nog contact wil opnemen of ik bijvoorbeeld te vragen of ik bepaalde organen mag weigeren als het geimplanteerd zou worden bij een zware roker. Ik wil dat beslist niet. Iemand die te weinig discipline in zijn leven heeft opgebracht om van de rookverslaving af te raken heeft op voorhand al een heel ander trillingsgetal dan ik en dat zou voor mij betekenen dat ik onverantwoord bezig zou zijn.
x
Waarom is er bij mensen zoveel verborgen of onbewust verzet tegen orgaandonatie? Zou het écht zo zijn dat wij, bij wijze van spreken, te lui zijn om een orgaandonatie-kaartje in te vullen? Of dat we misschien bang zijn, dat we na de dood tóch nog de pijn zullen voelen van het verwijderen van onze organen?
Ik ben er zeker van dat ik geen pijn zal voelen bij het verwijderen van mijn organen, omdat ik spiritueel al los van mijn lichaam ben en dus nonduaal leef en dus hebben die driedimensionale angsten geen grip op mij of mijn leven.
Of is het misschien allemaal gewoon een éng idee…?
Dat kan natuurlijk allemaal, maar de vraag is of er niet een ANDER gevoel aan ten grondslag kan liggen. En waarom is er eigenlijk nooit onderzoek gedaan naar de oorzaken en de achtergronden van dit stille ’verzet’ of protest tegen orgaandonatie..?
Mijn tegenvraag is waarom onderzoek überhaupt wel mogelijk zou kunnen zijn, want de donorgever is zelf de grens van het leven al gepasseerd en kan dus nooit uit eigen ervaring op dit vlak onderzocht of ondervraagd worden. Maar natuurlijk is de vraag niet zo bedoeld, maar het gaat om huidige potentiele donoren die er allen vanuit hun opvoedingspatronen antwoord op kunnen geven en die antwoorden zijn dus hetzij volledig suggestief, hetzij subjectief en het worden dus zinloze antwoorden. Ze weten alleen via vooroordelen wat hen zal overkomen.
Waarom heeft dit fenomeen alleen maar luide, overigens zeer goed bedoelende, voorstanders. Het is niet onze taak om hier een oordeel uit te gaan spreken over welles/nietes van orgaandonatie. De enige vraag blijft gewoon keihard overend staan: ‘Waarom is er zoveel ‘stil’ verzet?’
Wij vragen ons hier alleen af, of het wellicht zo kan zijn dat de stilte in dit opzicht veelzeggender is dan de ‘logische’ voordelen van orgaantransplantatie en -donatie. Kan het zijn dat er onderbelichte achtergronden achter dit fenomeen schuil gaan bij IEDER mens..?! Achtergronden die mogelijk te duiden zijn als ‘onbewuste gevoelens van afkeur’? Gevoelens die wellicht ieder mens met zich meedraagt die geen klakkeloze voorstander is van orgaandonatie?
Orgaandonatie en –transplantatie belicht vanuit de ziel
2012 © Marieke de Vrij
De teksten die hier deels verwerkt zijn, zijn in 1998 ontvangen door Marieke de Vrij door middel van bijeenkomsten met de Stichting Bezinning Orgaandonatie, door vragen vanuit het publiek tijdens themabijeenkomsten en lezingen en door interviews. In een later stadium is meer kennis betreffende dit onderwerp tot stand gekomen. Maar laten we bij het begin beginnen.. Wie is Marieke de Vrij..
Spiritueel raadsvrouwe Marieke de Vrij
Wie is Marieke de Vrij?
Marieke is in staat, middels heldere bewoordingen, licht te werpen op levensvragen van grote individuele en maatschappelijke betekenis. Via haar mogelijkheid zich te verbinden met de ongeziene wereld, kan zij haar heldere vermogens benutten ten gunste van velen. Marieke heeft sinds 1983 haar mediamieke gaven op velerlei vlak weten vorm te geven: helderziendheid, heldervoelendheid, helderwetendheid (wat de bron van de meeste dingen is), maar vooral ook haar helderhorendheid.
Marieke wenst zich dienstbaar op te stellen om, door uitbreiding van de bestaande kennis -via haar inspiraties- maatschappelijke verandering vorm te geven en vernieuwing te initiëren op vele terreinen. Zij werkt(e) samen op vele maatschappelijke terreinen, met mensen die in hun vakgebied de spirituele inzichten willen toetsen die via de onstoffelijke begeleiders van Marieke vrijgegeven worden.
Naast haar werk op het gebied van orgaandonatie heeft zij o.a. op de volgende maatschappelijke gebieden inzichten vrijgegeven: orthopedagogiek, psychiatrie, diabetes, vermoeidheidsziekten, lichaamsgerichte therapieën, osteopathie, dementie, euthanasie, lichamelijke handicaps en verstandelijk gehandicapten waaronder het syndroom van Down, man-vrouw-verhoudingen en het mannelijk- en vrouwelijk oerprincipe in de mens, ontwikkelingssamenwerking, management, ecologie, een waardevast economisch en financieel bestel, waterzuivering, criminaliteit, dierenwelzijn waaronder varkenspest, B.S.E. , MKZ en rechten van het dier.
* * *
Inleiding Orgaandonatie/transplantatie
In de mens is een sterke hang gaande tot vernieuwing. Deze vernieuwing wordt menigmaal te eenzijdig beleefd, namelijk vernieuwing van het uiterlijk schoon, de verfraaiing van de eigen identiteit, maar wordt niet zorgvuldig wezenlijk doorgetrokken naar het eigen zijn. De diepere persoonsbewuste zelf-aanname en zelf-acceptatie kunnen daardoor achterwege blijven. Daarnaast bevinden wij ons hier in de westerse wereld in een cultuur waarin reïncarnatie en het ‘leven na de dood’ geen algemeen geaccepteerd gedachtegoed zijn.
Voor het geval je nog mocht twijfelen..
Dit houdt in dat – doordat er collectief, al of niet bewust, veel angst is voor verval – we voortdurend nieuwe technieken ontwikkelen om dit verval te voorkomen. Velen denken namelijk dat verval onomkeerbaar is en op een dieper niveau de eigen identiteit zal aantasten. We durven daarbij onvoldoende ons eigen wezen te accepteren binnen menselijke beperking.
Vanuit een meer spiritueel standpunt is dit echter ongegrond; de mens is in wezen niet zijn lichaam maar dát wat hem doet ‘begeesteren’. Hiermee wordt bedoeld zijn innerlijke vonk, zijn geest, die via een zielsafsplitsing geïncarneerd is om een bepaalde spirituele persoonseigen opdracht te vervolmaken hier op aarde. Deze innerlijke vonk overstijgt het aardse leven en evolueert geestelijk bestaanszeker[- of vastheid, jw]. Er is hier geen sprake van verval, de eigen identiteit blijft gehandhaafd en vervolmaakt zich..!
De angstbeleving voor verval maakt echter dat men steeds nauwkeuriger oplettend wordt in deze tijd hoe men verval kan voorkomen, niet alleen door cosmetische verfraaiing, of door opsmuk van de psyche door niet doorleefd gedrag ten toon te spreiden, maar ook door het vernieuwen van organen die ernstig aan verval onderhevig zijn en daarmee nog onvoldoende levenskracht vrijgeven.
Het menselijk hart is niet een of andere ‘machine’ die slechts bloed rondpompt.. Energetisch blijkt dit volledig in dit artikel te passen..! (‘Heart of Light’ van Daniel Holman)
De essentie
Ieder orgaan beeldt een complexe specifieke individuele psychologische gesteldheid uit, daarin ligt de neerslag van de complexiteit van jóuw individuele innerlijke levensopdracht, daarin ligt eveneens opgeslagen jóuw opgedane levenservaring. Met andere woorden jouw diepere wezen, jouw zijn, wordt aards onder meer vertolkt en vertaald door verscheidene organen. Elk orgaan bevat andere specifieke herinneringsopslag en kwaliteiten.
Bepaalde organen, mede soms afhankelijk van grootte en complexiteit ook in relatie tot andere organen, zijn veel ‘welsprekender’ in energie-uitdrukking dan andere organen. Bijvoorbeeld het hart wat direct bemiddelend is naar alle organen toe. Alle organen zijn immers primair afhankelijk van het hart.
Organen en datgene waar het orgaan psychologisch voor staat, kunnen door verscheidene levens heen te weinig aandacht gehad hebben. Dat wil zeggen dat er te weinig bewust geaccepteerd contact is geweest tussen de persoon, het orgaan en datgene waar het orgaan psychologisch voor stond. Hierdoor kan het orgaan al in een vroeg stadium zich in meer of mindere mate niet gezond gedragen, met als oproepende kracht om bewustwording te genereren vanuit een diepere zelfacceptatie.
Doordat wij op dit moment in een maakbare maatschappij wensen te leven, zijn we bovenmatig genegen om van zaken die niet voldoen, afscheid te nemen zonder te komen tot bewustzijn en aanvaarding over wat ze ons gebracht hebben. We willen ze vervangen door iets ‘nieuws’ zonder de waarde van dat oude geheel te doorgronden.
De vraag is echter wat het ‘nieuwe’ ons wezenlijk te bieden heeft. Door de orgaantransplantatie neemt een ontvanger eigenlijk afscheid van dat wat hij onvoldoende heeft leren beminnen door acceptatie van een innerlijk leerproces. Aan de andere kant wordt een enorm verlangen gewekt naar een gezond orgaan. Dit is eigenlijk ook heel symbolisch: dat wat jou belast wil je overstijgen, zowel op psychologisch als op lichamelijk niveau. Dan zie je de orgaantransplantatie als de kans tot vernieuwing. Niet de doorleving van de oude levensprocessen maar het nieuw gewenste staat op de voorgrond.
Je kunt je voorstellen dat de vitale organen door de hoeveelheid indrukken die er in zijn opgeslagen zeer essentiële organen zijn. Bij de uitname van je eigen organen om plaats te maken voor de donororganen, ontstaat een gemis van je eigen specifieke herinneringsfrequentie om plaats te maken voor de herinneringsfrequentie van de donor die aan het donororgaan gekoppeld is..!! Vervolgens krijg je heel veel subtiele overdracht van zielsenergie van die ander in jouw lichaam.
– De Organen –
Ik zal nu in het kort enige afzonderlijke organen belichten, zowel in hun esoterische functie als in combinatie met transplantatie. Dit is een korte niet volledige versie. Organen hebben onderling een bepaalde verhouding, een codering die weergeeft hoever ze elkaar ondersteunen. Door donatie worden deze onderlinge verbanden verstoord. Ook zijn zij dragers van onverwerkte herinneringssporen van eerdere levens.
Kunstenaar tekende de uitstraling van het hart als ‘holy fire’, heilig vuur..
Hart
Het hart bevat de unieke individu-gebonden informatie die de specifieke levensweg van elk mens persoonlijk aangeeft. Het bevat als het ware een totaalopbergplaats van de wezenlijke herinneringen van voorafgaande incarnaties en deze geven het hart een soort blauwdruk mee voor de levensweg.
Daarmee is het hart de drijvende kracht – het letterlijke en figuurlijke hart – in de geïncarneerde mens en vormt als zodanig ook het verbindingsorgaan met het hele lichaam, met alle plaatsen die doorbloed moeten worden en van levenskracht dienen te worden voorzien.
De innerlijke opdracht van elk mens is zichzelf waar te maken, d.w.z. in waarheid zichzelf te manifesteren op basis van zijn eigenheid. De levenskracht van het hart neemt toe wanneer de mens zichzelf daadwerkelijk mag manifesteren vanuit zijn eigenheid.
Het hart kan echter worden aangetast wanneer dit onvoldoende gebeurt. Met name in de westerse wereld worden mensen veelal gedwongen overhaast te reageren waardoor zij innerlijk weinig voldaanheid ervaren op hun levensweg. Zichzelf manifesteren vanuit de innerlijke waarheid wordt daarmee bijna onmogelijk. De veerkracht verdwijnt langzaam uit de mens en een zekere moedeloosheid is het gevolg. Zichtbare uitputtingsverschijnselen zijn vaak het gevolg en de hartfunctie neemt alsmaar verder af.
Een harttransplantatie verstrengelt de energiehuishouding van de donor met die van de ontvanger. Dit kan voor de ontvanger o.a. de volgende consequenties hebben: zijn andere organen worden belast met vreemde energieën, hij kan zich niet meer uitdrukken in overeenstemming met de oorspronkelijke levensintentie, zijn levensopdracht, zijn levensvreugde neemt af, zijn levensmoed taant. Immers zijn persoonlijke levensopdracht raakt in verval en de levensopdracht van de donor werkt door hem heen.
Longen
De longen hebben zowel fysiek als esoterisch te maken met inademing, uitademing en doorademing. Zij halen naar binnen wat de mens inspireert en creëren als zodanig verruiming van bewustzijn. Vanuit de longen genereert de mens zijn levensruimte, de plaats die hij durft in te nemen. Hierin ligt ook de mogelijkheid of onmogelijkheid om het eigen etherveld te kunnen bewaken. Dit gebeurt via de auraverdichting aan het uiteinde van het auraveld. Bij optimale functionering van de longen wordt het auraveld verstevigd, veerkrachtig en worden de inkomende en uitgaande energiestromen schoon gefilterd.
Als de mens de laatste adem uitblaast, wordt hij pas echt totaal ‘doorlaatbaar’. Dan trekt hij zijn auraveld mee op naar de onstoffelijke gebieden toe. Hij ‘doorademt’ zijn hele zielewezen zonder de aardse beperking en de weerstand van het stoffelijk lichaam.
Als je een longtransplantatie ondergaan hebt, ga je jezelf anders beleven. Deze beleving wordt mede bepaald door de kwaliteit van leven die de persoon uitdrukte van wie je de longen hebt ontvangen. De denkbeelden van de donor kunnen de ontvanger in hun greep gaan houden, want denkbeelden (luchtkwaliteit) worden via de longen binnengehaald of juist buiten gesloten. Bepaalde gedachten roepen spanningen op en deze opgehoopte spanningen die de donor via de longen geen uitweg heeft kunnen bieden worden mee overgedragen op de ontvanger.
De Lever, een van de grootste organen in onze buikholte, die een essentiële rol vervult in metabolische processen. Fysiek scheidt de lever galvloeistof af, slaat vetten en suikers op als energie-reserves en bewerkt lichaamsschadelijke stoffen (alcohol bijv.) zodanig dat ze minder giftig worden. De lever reguleert ook de hoeveelheid bloed in het lichaam.. Een essentieel orgaan in ons lichaam, ook energetisch..!
Lever
De lever heeft een specifieke functie in verwerkingsprocessen. Eerst wordt opgeslagen wat nog niet verwerkt is en wat a.h.w. huiswerk voor de toekomst is. De lever kan symbolische beschouwd worden als een keldergewelf waarin een voorraad spijzen ligt opgeslagen die nog geproefd en genuttigd dient te worden. Na de opslag dient dan in de tijd de verwerking plaats te vinden.
Hoe bewuster iemand contact onderhoudt met het leven, hoe makkelijker de lever kan werken en in deze verwerking wordt de lever tijdig geschoond. Als het keldergewelf vanwege blokkades te vol is met onverwerkte zaken is er te weinig ruimte beschikbaar om nieuwe energie te genereren en raakt de lever zijn balans kwijt, waardoor hij zijn functie van doorbloeder ook niet meer goed uit kan oefenen. De lever is gevoelig voor alle psychologische verwerkingen. De lever bevat a.h.w. de agenda voor het leven dat qua verwerking geleefd dient te worden.
Na een levertransplantatie gaan de agenda’s van donor en ontvanger fors door elkaar lopen. Je kunt bijna geen contact meer krijgen met je eigen herinneringsopslag. Je leeft verder met de voorraad uit het keldergewelf van een ander. Je kent die vreemde spijzen niet die je nu te nuttigen krijgt. Het is niet het voedsel dat jouw leven nodig heeft en je raakt het spoor bijster: je herkent je eigen leven niet meer.
Nieren
De nieren symboliseren het communicatieaspect: het durven delen met anderen wat je oprecht bezighoudt, je durven verbinden met iemand of iets, gemeenschapszin. De wisselwerking tussen jou en de ander vindt in de nieren zijn weerslag. Zij hebben a.h.w. behoefte aan een open en gemoedelijke dialoog. Als zij goed functioneren, scheppen zij evenwicht en een bewogen zuivere communicatie maakt hun doorstroming vloeiend van aard. De nieren kunnen ook spanningen van eerdere levens herbergen die bijvoorbeeld veroorzaakt zijn doordat je toen niet goed hebt kunnen functioneren in gemeenschapszin door druk van buitenaf of in jezelf.
Enerzijds hebben de nieren er onder te lijden wanneer een mens zich niet verstaan weet, zich niet voldoende kan uitdrukken, zich niet voelbaar in gemeenschap kan begeven, zich ongezien voelt en diepe eenzaamheid ervaart. Evenals bij ingehouden spreken waardoor je veel gedachten in jezelf ophoopt die je niet met anderen durft te delen, belast dit de nieren.
Anderzijds als iemand te gemakzuchtig communiceert – onzinnig, niet wezenlijk – kan dat de nieren ook ernstig doen verzwakken. Als de mens te individualistisch wordt waarbij de gemeenschapszin nauwelijks meer aan bod komt, kunnen de nieren gaan verschrompelen want hun functie wordt niet meer gewaardeerd.
Een niertransplantatie kan een sterke invloed hebben op de communicatie van de ontvanger. Het is heel goed mogelijk dat je gaat ervaren dat je gaat communiceren op een wijze die niet ‘eigen’ is, dat jouw gezien worden plotseling anders beleefd wordt, dat je wij-gevoel zich sterk wijzigt. Verwarring kan het resultaat hiervan zijn.
De pancreas (alvleesklier)
De pancreas wakkert aan tot goed doen, d.w.z. om je eigen goede intenties te begrijpen: kun je deze uitdragen en word je ook ontvangen? Bij een goed functionerende pancreas floreert iemand binnen de wensen van zijn eigen bewegingsgeaardheid. De pancreas wil je laten uitstromen binnen goedbedoelde, zorgvuldige handelingen en wetend dat alles oké is.
De pancreas raakt snel ontregeld wanneer iemand te weinig liefde ontvangt en die liefde probeert te compenseren door onnodige voedselproducten tot zich te nemen met een snelle verbrandingswaarde die geen blijvend innerlijk emotioneel resultaat geven. Mensen met pancreasproblemen voelen zich wat verpieterd in hun omgeving. Zij hebben aan uitstraling ingeboet, ze hebben moeite om zich op de juiste manier te uiten en slagen er vaak niet in hun intentie op de juiste manier te verwoorden. Zij verstaan zichzelf wel, maar slagen er niet in dit in hun omgeving te spiegelen. Iemand met een zwakke pancreas kan snel overspannen raken. Na een pancreastransplantatie zullen deze energieën van de donor door de ontvanger gaan stromen. Deels kun je afhankelijk worden van de doorwerking van de intenties van de donor.
Het aspect van ‘Zielsverstrengeling’..!
Als de donor is overleden, is hij etherisch nog wel op jou aangesloten. Het etherisch lichaam van de ander kan immers niet honderd procent functioneren want de zielskwaliteit die in zijn stoffelijk lichaam geaard was, heeft niet volledig mogen overgaan naar het onstoffelijk lichaam. Immers zijn hart klopt nog terwijl het orgaan of meerdere organen verwijderd worden.
Ik heb mijn twijfels of deze redenering wel klopt. Wat betekent het zinsdeel ‘de zielskwaliteit die in zijn stoffelijk lichaam geaard was’? Geaard kan op verschillende manieren worden uitgelegd en er is pas sprake van ‘niet volledig overgaan naar het onstoffelijke lichaam, als de persoon nog onvoldoende spirituele kwaliteit heeft ontwikkeld, nog niet tot hoger zelfbewustzijn is gekomen.
Zolang het hart klopt, kan de ziel zich nimmer volledig terugtrekken in de geestelijke wereld en al zijn zielsenergie daarvoor verzamelen. Een deel van zijn zielskwalititeit is nog ín het donororgaan aanwezig en leeft voort in het lichaam van de ontvanger en wordt in de loop van de tijd steeds sterker vermengd met de energie van de donor. Er onstaat zielsverstrengeling.
Onze ziel stijgt op, met medeneming van de frequenties van al onze Aardse ervaringen..
Na het overlijden dient enige tijd in acht genomen te worden voordat de persoon zijn gehele zielseenheid uit zijn organen en stoffelijk lichaam heeft teruggetrokken. Per persoon is de tijd die hiervoor nodig is verschillend, van enkele seconden tot enkele dagen. Dit vraagt aandacht en bewustwording naar hoe wij met de overledene om wensen te gaan. Ook in relatie tot donatie na definitieve hartstilstand, is dit belangrijk.
Werkelijke bewustwording zou praktisch en emotioneel ingezet kunnen worden als de ontvanger zeer bewust afscheid genomen heeft van het oude orgaan en de ontvanger zich wezenlijk bewust wil zijn wat de mogelijkheden en onmogelijkheden geweest zijn die dit orgaan hem geschonken heeft op het niveau van innerlijke bewustwording en persoonlijke leeropdracht voor zover als dit tot zijn mogelijkheden behoort.
Vervolgens zal men het ‘nieuwe’ orgaan moeten zien als een hulpmiddel dat verkregen is door mededogen van een ander mens en men zal oog moeten hebben voor het proces waarin de donorziel nu verkeert. Hiermee wordt de belasting die wederzijds is opgetreden niet ongedaan gemaakt, maar bewuster tegemoet getreden. De zielsverstrengeling, die al of niet in grote mate, heeft plaatsgevonden wordt onder ogen gezien.
Het aannemen van nieuwe organen, zoals dat nu regelmatig gebeurt, verlengt wel het levensresultaat in dit huidige leven, maar het risico bestaat dat in een ander tijdsmoment – een andere levensgesteldheid, een nieuwe incarnatie – dit energetisch teruggenomen wordt. Je verlengt nú het leven vanuit het gevoel dat je een bijzondere betekenis daaraan wilt geven om langer te mogen blijven, maar het kan daardoor ook hindernissen scheppen binnen een andere levensomstandigheid.
Als een orgaan niet meer te opereren valt, dan is dat het tijds-lot, dan is dat ook de begrenzing van het aards bestaan omdat je dan in een andere vorm dient door te leven. Als je die grens kunstmatig oprekt – want dit is echt tegennatuurlijk grensverleggend – wordt de ziel onnodig lang vastgehouden in de aardse dimensie.
In het algemeen gesproken is de lichamelijke en psychologische gesteldheid van een mens aangepast aan het draagvermogen dat nodig is om een innerlijke opdracht of meerdere opdrachten te vertegenwoordigen voor zover als in dit leven raadzaam geacht werd.
Als je doet aan levensverkorting of aan levensverlenging grijp je in op basis van je eigen vrije wil in een kosmisch patroon. Dat is dan wel je eigen keuze, maar het punt is – het woord ongerijmdheid voel ik daar dan ook bij – dat je ingrijpt in het raadselachtige, in het wonder van het leven zelf. Er is een bepaalde marge van vrijwilligheid waarmee de vrije wil hierin mag oefenen. Als je bij voortduring jezelf als het ware wilt hernieuwen zonder doorleving naar dat wat je achterlaat, is het een heel gekunsteld proces: in feite mens-oneigen op een dieper spiritueel niveau.
Dat werkt dan uiteindelijk ook heel verzwakkend door in delen van je persoonlijkheidstructuur. Want als je te eenzijdig jezelf wenst te ontwikkelen en niet durft te oefenen met acceptatie maar voortdurend gedesillusioneerd bent als zaken aan verval onderhevig zijn, dan ben je niet in balans met het leven zelf. Want het leven is een afnemende en een gevende gebeurtenis en dat houdt elkaar op natuurlijke wijze in balans. Geboorte en dood, de seizoenen in de natuur, eb en vloed.
Het is iets heel anders als je vanuit bewustzijn probeert het orgaan te ondersteunen, op een persoonseigen wijze, met aandacht en zorgvuldige handelingen, zodat het orgaan niet onnodig snel in verval behoeft te geraken. Je werkt dan op basis van jouw vrije keuze zonder dat je daar anderen op zielsbestemmingsniveau mee hindert.
Het is van het grootste belang te begrijpen waar het nu eigenlijk ten diepste om gaat. Het zou een zegen zijn als men zich durft te gaan realiseren dat het eeuwige leven vertolkt wordt door de mensenlevens heen. En dat men wanneer men niet slechts opkijkt naar de fysiek waarneembare materiële vorm waarin alles zich aards manifesteert, maar men ook inziet dat het leven op een onstoffelijke, niet waarneembare, wijze zich voortzet. Hiervan hebben vele mensen, die sterk fijnzintuiglijk ontwikkeld zijn, door alle tijden heen getuigenis van afgelegd.
Het is niet de bedoeling deze uiterlijke aardse lichamelijke vorm, koste wat kost, los van andere dimensies van bestaan in stand te houden.
Wanneer men niet wezenlijk toegenegen is zichzelf binnen het tijdloze te bezien, dan kan men onvoldoende afstand nemen van het stoffelijk lichaam. Daardoor gaat men zich vereenzelvigen met onderdelen van dat aardse lichaam en zichzelf gelukkig prijzen alleen met het behoud hiervan. Men dient verder te kijken om de wezenlijke betekenis van het leven zelf te gaan begrijpen. De ziel is eeuwigdurend voorbestemd. Men is ondeelbaar verbonden met al wat is.
Concluderend: je bent niet alleen een op zichzelf staand, afgezonderd mens. Je bent opgenomen in een veel ruimere werkelijkheid waarvan je een onmisbaar onderdeel vormt. En jouw specifieke incarnatie in dit leven is een onderdeel van dat wat ís en wat zich uitbreidt middels dit leven en door opeenvolgende levensgesteldheden die jouw geest bevruchten.
Het is een troost vanuit dit perspectief te weten dat de ziel steeds weer hernieuwde groeimogelijkheden aangeboden krijgt en dat de personen die wezenlijk met jouw (ziels)leven verbonden zijn, zowel in de onstoffelijke levensvorm als wel binnen aardse betrekkingen hervonden zullen worden.
Wetenschappelijk gezien is het belangrijk om oog te ontwikkelen voor de beperkingen van het huidige wetenschappelijk waarnemen. Wanneer onderwerpen als orgaandonatie teveel benaderd worden vanuit het mentaal denken, wordt er een grote kans gemist om vanuit meer ‘wezen’lijke benadering overstijgend te schouwen. Bepaalde takken van de huidige wetenschap leggen dit gebied ook steeds meer bloot.
Het ‘goed’ doen aan elkaar middels donatie, wat maatschappelijk om diverse redenen aangeprezen wordt, hoe begrijpelijk ook in relatie tot hen die psychologisch en lichamelijk in innerlijke nood verkeren, wordt bezien vanuit het zielsaspect niet wezenlijk gewenst. De organen worden afgestoten, niet natuurlijk geaccepteerd in het lichaam van de ontvanger. Immers alleen middels zware medicatie kan het orgaan (tijdelijk) doorleven in het lichaam van de ontvanger.
Orgaandonatie cultiveert onze angst voor verval en staat de acceptatie in de weg, die veel vraagt van onszelf of van de geliefde ander, om uiteindelijk met zware lichamelijke klachten verder te leven en uiteindelijk te sterven.
Orgaandonatie geeft op een beklemmende wijze te zien hoe een leerproces aan de mensheid gegeven is. Er zijn al vele jaren experimenten gaande waarbij apen onthoofd worden en de hoofden getransplanteerd worden op het lichaam van andere onthoofde apen. Dit als vergevorderde voorbereiding om personen te voorzien van een geheel nieuw lichaam, bijvoorbeeld bij verlammingsverschijnselen.
Ons denken staat voor niets en veel zal realiseerbaar zijn in de stof. Echter wanneer dit op een dieper niveau ons zielenleven verstoort en onze geestelijke evolutie, waartoe leidt dit dan? Wensen wij een dergelijke ‘vooruitgang’ te bewerkstelliggen? Durven wij innerlijke leerprocessen niet meer vanuit doorleving in eenvoud te accepteren en wensen wij onbewust of bewust vanuit hoogmoed, op basis van organen gekoppeld aan de zieleneigenheid van anderen, ons leven te verlengen?
Wij geven een overwaardering aan het zichtbare, meetbare, maar dit spiegelt slechts een deel van de werkelijkheid. Deze andere onstoffelijke werkelijkheid wordt door de eeuwen heen door velen fijnzintuigelijk ervaren en dient daarom ter bezinning meegegeven te worden.
Begeleiding vanuit de onstoffelijke wereld.
Het door velen waargenomen astrale koord bij uittredingen waarbij het lichaam achter blijft om de lichtlichamen weer te ‘huisvesten’..
De intentie van de geestelijke wereld is om voor iedereen zo’n vlekkeloos mogelijke overgang te veroorzaken. Zeker bij processen waar al langdurig zichtbaar is dat iemand gaat overlijden is er op onstoffelijk niveau veel begeleiding aanwezig. Zij zijn al bezig het etherisch lichaam als het ware te ‘ontpellen’ van het fysieke lichaam.
Indien een hersendode onnatuurlijk in leven gehouden wordt om donor te worden, dan wordt onnatuurlijk lang zijn stervensproces gehinderd. Symbolisch is dit te vergelijken met de cocon waaruit de vlinder zich ontpopt. Nu wordt er als het ware plakband om de cocon geplakt, waardoor aan de vlinder zijn natuurlijk ontpoppen wordt onthouden. Op psychologisch niveau geeft dit de ziel een benauwd en beklemmend gevoel wat ook de overgang naar de onstoffelijk wereld bemoeilijkt. Als je je emotioneel belast voelt, loop je in het gewone bestaan met ‘lood’ in de schoenen. Zo kan de ziel zich nu niet bevrijden omdat het verijlingsproces in de weg gestaan wordt.
Bij de hersendode is veel energetische activiteit waar te nemen direct boven zijn schedeldak. Binnen deze activiteit wordt gewerkt aan een nieuwe verbinding van de energielichamen, nú afgestemd op de onstoffelijke werkelijkheid alleen, die gaat aanbreken na de feitelijke definitieve hartstilstand. Pas dan kan het fluïdumkoord (het verbindingskoord van het etherisch lichaam met het stoffelijk lichaam, een soort navelstreng) zich langzaam, blijvend, vullen met de persoonlijke neerslag van de levenservaring van deze mens. Dit gebeurt om uiteindelijk het fluïdumkoord af te laten hechten, waardoor de ziel zich compleet kan voegen in de onstoffelijke wereld.
De onstoffelijke begeleiders zullen zoveel mogelijk trachten te voorkomen dat de ziel de beeltenissen die geschapen worden bij de waarneming van de orgaanverwijdering door de hersendode – die dit geestelijk soms kan waarnemen – bewust deelachtig is. Anders gezegd: de begeleiders trachten de ziel zo goed mogelijk hiertegen te beschermen. Echter, men kan niet altijd geheel voorkomen dat bepaalde indrukken toch opgenomen worden waardoor de ziel met een grotere vorm van ontmoediging, met een bepaald schrikbeeld, aan zijn overgang naar de onstoffelijke wereld begint.
Er wordt nadrukkelijk gezegd dat vanuit de onstoffelijke wereld enorm veel piëteit naar de ziel toe gaande is en dat men ook tracht het auraveld van de ziel die zich aan het bevrijden is zo op te vullen met lichtfrequentie dat de waarneming letterlijk weerhouden wordt van wat er feitelijk aards gebeurt, om de ziel te behoeden voor de nadelige effecten.
Vanuit de onstoffelijke gebieden is het een veelgevraagde operatie, om het maar in dezelfde termen te benoemen, om dat te doen omdat in zekere zin de ziel nog onvoldoende licht-gevoelig is, onvoldoende ijl, op dat moment. Dus vanuit de onstoffelijke wereld moet er opzettelijk een enorme intentie neergelegd worden die ook de draagkracht van de onstoffelijke begeleiders maximaal beproeft en dus niet altijd optimaal kan plaatsvinden.
De onstoffelijke begeleiders verkeren in een onstoffelijke wereld. Het is ook hier op aarde bekend dat het zielen die overleden zijn heel veel energie kost – een krachtsinspanning – om ‘zichtbaar’ te verschijnen aan iemand. Dat is dan natuurlijk nooit letterlijk zichtbaar maar iets meer gematerialiseerd waardoor sommige helderzienden hen waar kunnen nemen.
Het is dan ook voor de onstoffelijke begeleiders een heel veel vragende taak zo veel lichtenergie aan te moeten maken voor een dergelijk stervensproces: lichtenergie die in een grote compactheid om het auraveld van de stervende heen gelegd moet worden, dat nog aan de aarde gebonden is, zodat de beelden die in de uiterlijke wereld spelen daardoor afgeschermd zullen gaan worden.
Onvermogen wordt in de onstoffelijke wereld de mens niet aangerekend. Hun begaanheid met wat hier op aarde geschiedt is groot, ook in de nazorg voor de overledenen. (Dit is ook de reden waarom deze informatie nu doorgegeven wordt, immers orgaandonatie is nog nooit eerder binnen de mensengeschiedenis voorgekomen.)
Echter de zielenverstrengeling die plaats vindt door orgaandonatie is door hen niet op te heffen. In het gunstigste geval te minimaliseren. Via mij hopen zij in de toekomst op verzoek van de ontvangers van deze organen specifieke therapieën vrij te geven om de belasting bij de donor en de ontvanger zoveel mogelijk te verkleinen.
Tot slot
“In de 21 jaren die ik vanuit mijn heldervermogens in schouwen en waarin ik dagelijks begeleid word vanuit de onstoffelijke wereld om kennis op diverse maatschappelijke terreinen en vakgebieden vrij te geven, is dit onderwerp het zwaarste voor mijzelf wat ik tot nu toe gedaan heb, aangezien hier sprake is van een grensbeleving. Ik ben zelf iemand die houdt van sterk genuanceerd, gedetailleerd spreken en ik vind voor het eerst in alle informatie die ik vrijgegeven heb (45.000 bladzijden) een grens die niet te overschrijden valt.
Gedurende de laatste 4 jaren heb ik bij herhaling dit onderwerp opnieuw voorgelegd aan de onstoffelijke begeleiders en de uitkomst blijft hetzelfde. Ik word al langdurig geconsulteerd op diverse onderwerpen en het vrij geven van dieperliggende inzichten heeft mij vaak vreugde geschonken. Ondanks dat ik vaak werk op moeilijke en ‘zware’ onderwerpen, werk ik aan vernieuwing.
Mijn hart voelt zwaar omdat ik mensen vanuit hún visie zou gunnen wat zij graag wensen, bijvoorbeeld verlenging van hun leven hier op aarde met hun dierbaren. Ik zou mensen mijn inzichten willen besparen, als ik twijfel zou hebben omtrent wat ik vrijgeef. Ik vertel deze keer dus geen ‘goed’ nieuws. Echter wanneer ik niet spreek zullen meer orgaandonaties plaats gaan vinden met alle gevolgen van dien. De verantwoordelijkheid die ik draag ervaar ik als heel groot. Zelf na 21 jaar geestelijk opgeleid te zijn voor een taak als deze, voel ik mij intens verdrietig omdat het geen vrijblijvende inzichten zijn.
Deze opdracht draag ik evenwel vrijwillig uit, er wordt geen enkele druk vanuit de onstoffelijke wereld op mij gelegd. Echter mijn eigen ervaringen tijdens de doorlevingen van deze inzichten hebben ertoe geleid dat ik mij mede verantwoordelijk ben gaan voelen voor deze kennis. Mijn persoonlijk weten kan deze kennis niet meer ontkennen. Mijn verzoek aan u is deze kennis serieus te overwegen en daarmee naar eigen inzicht en verantwoordelijkheid om te gaan.
Naar mijn mening is het belangrijk dat in de maatschappelijke overwegingen zaken van zielsaard een rol gaan spelen op een meer bewuste wijze dan voorheen.”
Voor zover ik deze tekst op dit moment kan overzien, heb ik nog geen antwoord ontvangen op mijn beginvragen. Ik zal morgen deze tekst opnieuw herlezen. Wordt dus vervolgd.
Voor informatie kunt u via de website http://www.mariekedevrij.org contact zoeken.
https://www.wanttoknow.nl/hoofdartikelen/orgaandonatie-vanuit-de-ziel-belicht/
Openbaring van Maria over de spirituele aspecten van orgaandonatie
Posted: 12 Oct 2016 02:15 AM PDT [via wakkeremensen.blogspot.nl, 13-19-16]
Openbaring van Maria over de spirituele aspecten van orgaandonatie
11 oktober 2016
Maria legt uit dat de structuur van de natuur en het menselijke leven in het bijzonder vanuit hogere dimensies wordt vastgesteld. Materiële en spirituele niveaus vormen in feite een eenheid. De menselijke organen zijn niet alleen fysiologische eenheden, maar vormen ook bewustzijnseenheden waarin alle menselijke levensprocessen een uitwerking vinden.
Maria: “Lieve mensen, jullie zijn druk bezig met het onderzoeken van de randvoorwaarden van leven en dood, de natuurlijke ‘wetten’ van de fysieke wereld en het verleggen van de grenzen van de spelregels op Aarde. Onderwerpen als ‘orgaandonatie’ en ‘genetische modificatie’ horen hier ook bij. Maar in hoeverre zijn jullie in staat om vanuit jullie bewustzijn veranderingen aan te brengen in de manier waarop de natuur functioneert?”
Een holistische visie ontbreekt veelal
Maria: “Bovenstaande vraag is belangrijk en houdt de mensheid nu bezig. Hierbij spelen verschillende factoren een rol. Sommigen hebben de wens om in de structuur van de materie scheppend bezig te zijn, bijvoorbeeld bij ‘genetische modificatie’. Het menselijke bewustzijn is echter vooral op rationeel gebied sterk ontwikkeld, maar vooralsnog minder op een holistische kijk gebaseerd. Dat maakt dat men de mechanische structuur van de materie kan ontcijferen, maar dat tegelijkertijd een meer holistische visie op de structuur van de natuur en de schepping ontbreekt. De mens mist nog het totaaloverzicht. Dat is een gemis dat niet alleen aan de wetenschap kleeft, maar dat te maken heeft met hoe jullie in het algemeen met de vorming van het collectieve bewustzijn omgaan via politiek, cultuur, onderwijs en media.”
De structuur van de natuur wordt vanuit hogere dimensies vastgesteld.
Maria: “Om ‘het hele plaatje’ te kunnen bevatten, zijn er meer intuïtieve en spirituele inzichten nodig.
Het groeien in bewustzijn is essentieel opdat jullie een juiste plaats kunnen geven aan de kennis die jullie op rationele wijze hebben verkregen. De structuur van de natuur en van het menselijke leven in het bijzonder wordt namelijk vanuit hogere dimensies vastgesteld. Daar wordt de blauwdruk gemaakt voor wat later een fysieke vorm zal krijgen. De natuurwetten die een rol spelen bij het creëren van deze blauwdruk kunnen alleen begrepen worden vanuit deze hogere dimensies. Om bijvoorbeeld succesvol de natuur te kunnen modificeren, kunnen jullie je verbinden met het niveau van waaruit de natuur gevormd wordt. Dat is de enige manier om veilige, efficiënte en succesvolle modificaties tot stand te brengen, die de harmonie binnen de totale schepping in stand houden.”
Materiële en spirituele niveaus vormen in feite een eenheid
Maria: “Om jullie te openen voor een wezenlijke verandering in jullie aanpak is het noodzakelijk dat jullie waardering hebben voor en vertrouwen hebben in de spirituele dimensie van het leven en de natuur. En ook om te begrijpen dat de materiële en spirituele niveaus in feite een eenheid vormen. Naarmate deze geïntegreerde holistische visie meer gemeengoed wordt in politiek, cultuur, onderwijs en media, zal ook de wetenschap zich meer in die richting ontwikkelen, waardoor op den duur nieuwe generaties wetenschappers vanuit een meer holistische visie wensen te werken. De perspectieven die deze ontwikkeling de mensheid kunnen geven, zijn nog niet geheel door jullie te bevatten. Deze ontwikkeling zal echter in overeenstemming zijn met het proces waar de mensheid zich nu in bevindt, met name wat betreft het openen van het hart en het ontwaken van het Christusbewustzijn op individueel en collectief niveau.”
Het menselijk bewustzijn in organen
Maria: “In het geval van orgaandonatie beschouwen wetenschappers organen veelal als fysieke objecten die zomaar aan iemand anders kunnen worden overgedragen. Net zoals onderdelen die vanuit de ene in de andere machine worden gemonteerd. Er is dan sprake van een te mechanische visie van de mens op het menselijk lichaam. Er wordt in wetenschappelijke kringen nog niet helemaal begrepen hoe het lichaam en de menselijke organen werkelijk gevormd worden. De organen en het menselijk lichaam worden namelijk vanuit het bewustzijn gevormd en zijn een creatieve uiting van zowel de ziel als de persoonlijkheid van de mens. Ik heb eerder duidelijk gemaakt dat ieder mens zelf de Schepper, de Geschapene en de scheppingskracht als drie-eenheid in zich draagt. Een mens herschept zichzelf voortdurend. En zijn of haar fysieke lichaam is een materiële manifestatie van zijn of haar eigen bewustzijn in de loop van het leven. Dit geldt niet alleen voor dit leven, maar ook voor vorige levens.
Tijdens het stervensproces trekt men zich van zijn of haar lichaam en organen terug. Tijdens het loslaten van het lichaam en van de organen neemt de ziel alle inzichten en bewustzijnsprocessen die in de organen opgeslagen zijn met zich mee. De organen zijn niet alleen fysiologische eenheden, maar vormen ook bewustzijnseenheden waar al de menselijke processen tijdens het leven een uitwerking vinden. Dit is wel bekend binnen de oosterse geneeswijzen. Maar deze kennis is niet overgenomen door westerse medici en wetenschappers. Dit is de reden waarom het onderwerp orgaantransplantatie en orgaandonatie nog vaak op een mechanische manier wordt behandeld.”
Invloed van orgaandonatie op stervensproces, nieuwe incarnatie en familie
Maria: “De ziel die het lichaam achterlaat, neemt een blauwdruk mee van alle bewustzijnsprocessen die zich tijdens het leven in het lichaam hebben afgespeeld. In de spirituele dimensie verwerkt de ziel zijn of haar Aardse bewustzijnsprocessen. In een volgend leven zal het resultaat van de verwerking van deze blauwdruk een bepalende rol spelen in de vorming van het nieuwe lichaam en het uitkiezen van de genetische lijn van de familie bij wie de ziel wil incarneren. Op deze manier bepaalt de ziel hoe zijn of haar volgende manifestatie op Aarde gaat worden. Deze nieuwe manifestatie dient op perfecte wijze de groeibehoeften van de ziel.
Wanneer wij organen van het ene naar het andere lichaam overbrengen, zonder rekening te houden met bovengenoemde spirituele aspecten, dan kunnen storingen ontstaan in het overdragen van bewustzijn tussen de fysieke en spirituele dimensies, zowel bij de donor, als bij de ontvanger en de betrokken familieleden en dierbaren. Naast deze aspecten bestaat er echter ook een liefdevolle intentie vanuit de donor om de ontvanger verder te helpen in het verlengen van de ervaringsmogelijkheden op Aarde en in het verbeteren van de kwaliteit van leven. Dit heeft ook invloed op het verbeteren van het sociale leven van de ontvanger en zijn of haar familieleven in het bijzonder.
Vanuit het perspectief van de donor ontstaat tussen de donor en zijn of haar familieleden en dierbaren een verstoring in zijn of haar stervensproces en bij het nemen van afscheid. Het goed verlopen van een stervensproces is essentieel voor het verwerken en afronden van de ervaringen in het leven van de donor. Voor de nabestaanden is het goed afscheid nemen van de dierbare belangrijk voor het verder kunnen gaan met het eigen leven en voor het verwerken van het gemis.”
Spirituele voorbereidingen van orgaandonatie is nodig
Maria: “Om vanuit het spirituele perspectief een oplossing te kunnen bieden in bovenstaand dilemma dient het spirituele aspect meegenomen te worden in het donatieproces. De essentie hiervan is dat de donor aan het einde van zijn leven door middel van een speciaal ritueel in staat gesteld wordt om de bewustzijnsoverdracht vanuit het fysieke naar het spirituele niveau te realiseren. Op die manier kan hij of zij zelf het bewustzijn van de organen meenemen ten behoeve van zijn verwerkingsproces in de spirituele dimensie.
De donor dient allereerst aan het orgaan te vragen of het bereid is om deel uit te maken van het lichaam en het bewustzijn van een ander persoon. Als het orgaan akkoord gaat, kan het orgaan door middel van het ritueel ‘leeggemaakt’ worden.
Het orgaan dat op deze manier ‘leeggemaakt’ wordt, zal zich in het lichaam van de ontvanger gaan verzadigen met het bewustzijn van deze nieuwe ‘eigenaar’. Deze moet er dus ook rekening mee houden dat hij of zij niet voor niets de functie van zijn of haar eigen orgaan heeft verloren. In veel gevallen zal deze persoon eerst een genezing van de psycho-emotionele, energetische en fysiologische bewustzijnsaspecten dienen te ondergaan, die een rol hebben gespeeld in het ziek worden van dit orgaan. Als dit niet plaatsvindt, is de kans groot dat het orgaan wordt afgestoten of later ook ziek wordt.
Ook de familie en dierbaren van de donor hebben een spirituele voorbereiding nodig om hun verbinding met het nog te transplanteren orgaan te kunnen loslaten en het beschikbaar te kunnen stellen voor iemand anders. De familie van de ontvanger kan zich geestelijk voorbereiden om aan de ontvanger alle ruimte te geven voor een succesvolle ontvangst van het nieuwe orgaan en de ‘healing’ die er aan voorafgaand heeft moeten plaatsvinden.”
Orgaandonatie in geval van een dodelijk ongeluk
Maria: “In het geval van een ongeluk met dodelijke afloop wordt het proces van de donor en de familie sterk versneld. De informatieoverdracht vindt bij de donor vanuit zijn fysieke naar zijn geestelijke niveaus dan sneller plaats. Dan kan deze persoon, als dat zijn bewuste wens in het leven was, kort na zijn dood zijn organen doneren. De bewustzijnsoverdracht kan door iemand anders gedaan worden in het geval dat de donor daar op bewustzijnsniveau toestemming voor geeft.
Het spirituele proces van de ontvanger en zijn familie gaat in dit geval op dezelfde manier zoals hierboven omschreven. Het is aan te raden door de ontvanger en zijn familie om ruim van tevoren zich hierop voor te bereiden met inachtneming van de bovengenoemde benadering.
Wij, dat wil zeggen – ik Maria, maar ook Maria Magdalena en Jezus en de overige meesters en meesteressen van de Broeder- en Zusterschap van Liefde en Licht, zijn bereid om alle partijen in het donatie- en acceptatieproces te assisteren, indien dit hun wens is.”
Maria geeft vijf rituelen om een orgaandonatie op spirituele wijze voor te bereiden en te begeleiden:
Oefening 1 – Voor de orgaandonor
Oefening 2 – Voor de familie en dierbaren van de orgaandonor die zich bij het proces van donatie betrokken voelen
Oefening 3 – Voor een vertrouwd persoon als vervanger van de orgaandonor in het geval van een dodelijk ongeval van de orgaandonor
Oefening 4 – Voor de ontvanger van het orgaan
Oefening 5 – Voor de familie en dierbaren van de ontvanger die zich betrokken voelen bij het ontvangen van het nieuwe orgaan
Deze rituelen kunnen door belangstellenden worden opgevraagd via info@followyourheart.nl
Esmee deed universitaire studie na hersendood en Tinne verloor dochter door orgaandonatie
Ingevoerd: 12-10-2016
Geplaatst door: Redactie Earth Matters
Bron: Earth Matters
Esmee Feenstra werd in 2005 hersendood verklaard. Terwijl de medici al stond te trappelen om haar organen eruit te halen kwam ze weer bij en na anderhalf jaar revalideren heeft ze inmiddels een universitaire studie afgerond. Zij zat bij Arjan Bos aan tafel samen met Tinne Kroone die haar dochter verloor aan orgaandonatie. Er is haar in korte tijd wel 20 keer gevraagd of ze de organen van haar bijna wijlen dochter wilde doneren. Na akkoord is haar dochter, zonder dat de situatie was veranderd, er nog een hartslag en een normale temperatuur was, hersendood verklaard. Dit speelde zich allemaal binnen 24 uur naar het ongeluk af. De donorwagen stond al klaar, de stekkers zijn er uit getrokken en zelfs voor afscheid nemen was geen tijd.
Ja, het is mooi als er levens gered worden met orgaandonaties, maar er is ook een andere kant van het verhaal. Dat vertellen deze dames uit eigen ervaring. Ze nemen je mee in de bijzondere wereld rond doodgaan, hoe de familieleden door manipulatie en uiterst gebrekkige informatie onder druk gezet worden en waar de medici het niet zo nauw nemen met protocollen.
Dit is de donorweek en je kunt je keus het best maken met volledige informatie over het onderwerp. Daar horen deze verhalen zeker tussen.
Hier kun je aangeven of je wel of geen orgaandonor wilt zijn: donorregister.nl
Bron: Earth Matters
Aquarius 