Omdat mijn intuïtie aangeeft dat we in de komende jaren buitenaardse bezoekers te zien krijgen en kunnen ontvangen, hierbij de boodschappen die Omnec Onec ons heeft doorgegeven via haar boek ‘De Venusiaanse Trilogie’:
[15] ‘Het was midden in de macht, tussen de afgelegen bergen en woestijn in de wildernis van Nevada, dat het lichtende ruimteschip landde. Het vreemde zoemende geluid werd geleidelijk zwakker en zwakker. Toen verscheen er, als uit het niets, een ronde opening in het cirkelvormige vaartuig en verschillende figuren kwamen naar beneden in het schijnsel van de koplampen van een andere auto. Een ervan was een lange, knappe man van wie het lange blonde haar netjes was weggestopt onder een hoed. Naast hem stonden een klein meisje en de piloot van het schip.
Minuten later waren de lange man en zijn kleine blonde nichtje op weg over de hobbelige woestijnweg, terwijl het mysterieuze ruimteschip snel verdween in de hemel vol sterren.
De meest wereldschokkende onthulling zal zijn dat de aarde, vanaf de tijd dat ze voor het eerst gekoloniseerd [lees: bevolkt, jw] werd, bezoek kreeg van menselijke wezens afkomstig van planeten in het eigen zonnestelsel, planeten waarvan de meeste mensen tegenwoordig geloven dat ze nooit vergevorderd menselijk leven kunnen herbergen. Hun schepen landen stilletjes in afgelegen delen van de wereld en daar worden ze ontvangen door vrienden die al in de aardse maatschappij zijn opgenomen. De meesten van de nieuwkomers raken betrokken bij het leven hier, iets wat al lange tijd aan de gang is, maar de mensen die over ons zijn geïnformeerd, of zelfs zij die vermoeden dat we bestaan, zijn zeer gering in aantal. Vandaag kan, na twee decennia stilte, de waarheid worden verteld over die kille woestijnnacht. Tot op dit moment, voor wat soms een eeuwigheid leek, heb ik het leven van Sheila geleefd. Maar Sheila zou slechts mijn naam zijn tot het moment waarop het voor mij juist zou zijn om de mensen op aarde te vertellen wie ik werkelijk ben en waar ik vandaan kom. Die tijd is nu gekomen.
Mijn echte naam is Omnec Onec. Ik was het kleine blonde meisje van die nacht in de woestijn, en de statige man naast mij was Odin, mijn liefhebbende oom. We zijn beiden afkomstig van Tythania, de planeet die jullie Venus noemen. Als kind nam ik de beslissing om de rest van mijn leven op aarde door te brengen, als lotsbestemming gebaseerd op karmische beweegredenen.
[17] ‘Ik weet uit persoonlijke ervaring dat de meeste populaire ideeën over onze planeten verre van waar zijn. Het grootste geheim van de regeringen in deze eeuw is dat vergevorderde menselijke beschavingen zijn ontdekt op veel van de planeten in ons zonnestelsel. En de fysieke ruimteschepen die dagelijks in de lucht worden gezien zijn van sommige van die planeten. Regeringen op aarde weten ook dat mensen zoals ik in het geheim leven onder de aardse bevolking. Het zijn er duizenden.
Voor hun eigen heel goede redenen, zoals ik later zal uitleggen, doen regeringen en legermachten op aarde alles wat in hun vermogen ligt om alle bewijs dat zou kunnen uitlekken over ufo-waarnemingen, ruimte-onderzoek, astronauten, astronomen en wie verder ook maar van ons weet, te onderdrukken (Ik zeg niet dat alle astronauten en astronomen het weten). Ondertussen krijgt het grootste deel van de mensen informatie uit onzekere en onbetrouwbare bronnen, waaronder astronomen en regeringsbronnen, en is tevreden.
Geen wonder dat de waarheid zo ongelofelijk is! Ik kan begrijpen waarom mensen zoals ik gek genoemd worden. Het is veel makkelijker te geloven in het laatste bewijs van de ruimtesondes dan te vermoeden dat er een groot geheim zou kunnen zijn.
In werkelijkheid zijn Venus en de rest van onze twaalf planeten heel erg levend. Meer dan de helft van de planeten in ons zonnestelsel herbergt menselijk leven. De beschavingen waar ik van weet zijn alle spiritueel en technologisch veel verder gevorderd en ouder dan welk huidig ras op aarde dan ook. En naast deze familie van planeten zijn er ontelbare andere zonnestelsels en de meeste ervan herbergen menselijk leven. De mens is werkelijk een universeel ras.
De geschiedenis van de mens op aarde zal vele vragen over ons volk ophelderen die moeten worden beantwoord voor ik verderga naar het verhaal over mijn eigen leven. De laatste tijd heroverwegen meer en meer mensen de conventionele verhalen over het verleden van de mens. Archeologen geven toe dar er inderdaad vergevorderde samenlevingen kunnen hebben bestaan op aarde, tientallen en honderdduizenden jaren geleden. Er is ook voldoende bewijs dat de mens in prehistorische tijden technologie bezat dat aantoont dat de beschavingen van de aarde door de geschiedenis heen zijn bezocht en geholpen door mensen van andere planeten. Ik weet dit allang. Het is waar.
In elk tijdperk hebben bezoekers uit de ruimte invloed gehad op de cultuur en technologie van mensen over de hele wereld. Heilige teksten van de wereld spreken van vliegende ruimtevaartuigen en mensachtige wezens die afdaalden uit de hemel, en ze verrichten grote wonderen. Legenden en mythes noemen ook mensachtige wezens die op aarde landden en onder de mensen woonden. Er zijn ruïnes van steden, waarvan de architectuur niet kan worden gedupliceerd door moderne technologie en waarvan de rotstekeningen duidelijk spreken van de buitenaardsen die ze hebben gebouwd. Onverklaarbare dingen die verspreid zijn over de hele wereld lijken alle hetzelfde verhaal te vertellen. De antieke mens was veel slimmer dan mensen toegeven en hij wa nooit helemaal alleen.
Het dorp op Venus waar ik geboren ben en opgroeide heet Teutonia. Als kind leerde ik het verhaal van de mens op aarde in de tempel van de geschiedenis in Teutonia, een leeromgeving die meer lijkt op een tijdmachine dan op een school. Miljoenen jaren geleden landden onze eerste expedities op Kal Na-Ar (aarde), de jongste planeet van ons zonnestelsel. De ruimtewetenschappers van verschillende planeten hadden gezien hoe de aarde zich ontwikkelde en zonder af en toe schepen om onderzoek te doen. De planeten van een zonnestelsel, moet ik zeggen, worden niet allemaal tegelijk geschapen. Ze vormen zich constant, komen tot bloei en sterven. Er worden telkens nieuwe planeten gekoloniseerd en stervende planeten worden verlaten.
Onze expedities zagen de aarde als de groenste, meest uitbundig begroeide planeet in dit zonnestelsel. Maar ook al was zij nog zo mooi, toch werd de planeet al snel gezien als ongeschikt voor kolonisatie; het was zonder twijfels erg gevaarlijk voor een van onze volkeren [in ons zonnestelsel, jw] om zich daar te vestigen. Dit verhaal deed de ronde en de aarde werd bekend als een vijandige, negatieve planeet. Het was toen dat zij de naam Kal Na-ar kreeg, hetgeen betekent ‘negatief kind’. Na die onderzoeken wilde niemand er langer blijven dan absoluut noodzakelijk.
Een probleem met de aarde was dat zij maar één maan had. Planeten in het fysieke universum hebben meestal twee of meer manen, zodat de een de invloed van de ander in balans kan houden. Als een planeet geen manen heeft is dat ook prima, maar het hebben van slechts één maan kan een planeet uit balans brengen. De aarde is dan ook uniek in dit zonnestelsel.
Wordt vervolgd
[Bron: De Venusiaanse Trilogie. 2015; 15-19]