De Raad – Een Schijnbare Tegenstrijdigheid –

26 januari 2019/ Ron Head [via wakkeremensen.blogspot.nl, 30-1-19]

Een vraag die gesteld is die een schijnbare tegenstrijdigheid vormt.

“Wanneer men op voorhand de levenservaring kiest en het doel ervan is te leren, is het dan gerechtigd om in die ervaring tussenbeide te komen?

Bijvoorbeeld: is het gerechtvaardig om iemands armoede of worsteling te verlichten, wanneer dat de ervaring is die men op voorhand gekozen heeft.  Hoe houden we het evenwicht tussen iemand ondersteunen en tussenbeide komen?”

Waarom niet? Als de betrokkene maar vraagt wat het diegene doet om geholpen te worden of waarom jezelf in die omstandigheden verzeild bent geraakt. Het zijn ‘tekenen’ die vragen om een andere aanpak van je eigen leven. Of denk je dat dat onmogelijk is?

We zullen beginnen er op te wijzen dat jullie, op z’n minst in enkele van jullie samenlevingen betreffende veel dingen, denken in termen van polair tegengestelde mogelijkheden. Dit mondt uit in het denken dat wanneer A waar is, dat alles wat niet A is onjuist is. Wanneer mij gezegd is dat ik niet tussenbeide mag komen, kan ik die persoon niet helpen.

Deze suggesties zijn natuurlijk denkbaar, maar of ze effectief zullen zijn is maar de vraag.

Laten we jullie eens vragen of jullie leraren van lang geleden dat ooit gezegd zouden hebben. Voed de hongerigen. Kleed de naakten. Geef onderdak aan hen die dat niet hebben. Is dat niet wat ze onderwezen? Is dat dan inmenging?

Het is nooit inmenging, als je er maar bewust mee omgaat, in welke richting dan ook.

We wijzen er ook even op dat er twee of meer bij betrokken zijn. Laten we er even van uitgaan dat de lezer er een van is. De lezer, die de mogelijkheid heeft om te helpen, ziet iemand die honger lijdt. Weet de lezer of de persoon die honger lijdt kwam met de bedoeling om honger te lijden? Weet de lezer of de persoon die honger lijdt niet kwam om een kans te bieden om mededogen te tonen of te leren? Is de hongerlijdende persoon ALLEEN maar een hongerlijdend persoon? Is het niet mogelijk dat al het voornoemde waar zou kunnen zijn?

Deze vragen worden al opgevangen als je het gesprek met de ontvangende aangaat, want de persoonlijke achtergronden van het hoe en waarom komen er dan automatisch uitrollen, als het goed is.

In deze situatie en in alle situaties zijn de dingen niet ofwel/of, begrijpen jullie? Jullie ondervinden geen nadelen door anderen te helpen. Ga er eens van uit dat de persoon die langs de weg zit en zijn pet omhoog houdt en om verandering vraagt, echt iemand was met de bedoeling om in dit leven blut en arm te zijn. Wanneer je een paar $100 dollar biljetten in z’n pet zou doen, denken jullie dat hij dan met dat geld een financieel imperium zou opbouwen? Jullie kunnen er ook niet van uitgaan dat hij dat niet zou doen. Jaren later zou hij je kunnen komen opzoeken en je met rente terugbetalen.

Het leven is toch een illusie omdat het geen werkelijk bestaande leven is, maar een leerschool, zodat je ermee mag spelen. Hoe meer spelelementen er ingebracht worden, hoe leerzamer het leven wordt. Het echte, of echt bestaande leven, begint pas na de overwinning op de dualiteit van de aarde.

Ons punt is dat jullie niet kunnen weten wat de werkelijke situatie is, maar jullie kunnen weten wat mededogen, liefde, zorg voor elkaar, gulheid en zo meer, is.

We kunnen zelfs nooit weten wat de werkelijke  situatie is, want die bestaat simpelweg niet in spirituele zin. Alleen in de goddelijke sferen bestaat het werkelijke leven want die is eeuwig en oneindig. Maar de – zelfs alle – stoffelijke werelden zijn ter lering en bewustwording en voor niets anders dan dat.

Er is nog een vraag die vaak opkomt. Wanneer ik heb en iemand anders doet dat niet, moet ik dan geven wat ik heb? Geen enkele leraar heeft ooit gezegd dat iemand een bedelaar moet worden om alle bedelaars uit de goot te halen. Het punt is dat wanneer alle mensen wat meer mededogen zouden hebben, er geen enkele noodzaak zou zijn om te bedelen.

Je moet nooit iets, maar je mag altijd je eigen keuze maken! En die laatste zin is ook onjuist. Het gaat niet om de eigenschap van mededogen kunnen tonen, maar om het gesprek, de communicatie over die situatie. En iedereen in het bezit van meer mededogen lost het probleem niet op want iemand die die les nodig heeft, krijgt hem toch wel gepresenteerd of op z’n bordje.

Welnu, wanneer iemand zich aangespoord voelt om meer te doen, om meer te geven, doe dat dan vooral. Verwacht echter niets terug. Verwacht geen beloning. Zeer waarschijnlijk horen jullie geen engelachtige bellen rinkelen.

Een andere punt dat besproken moet worden – en een dat we velen keren eerder aangeroerd hebben – is dat niemand jullie oordeelt. Nou ja, één iemand wel. Gewoontegetrouw oordelen jullie jezelf. Zeer waarschijnlijk proberen jullie de ‘dag des oordeels’ te vermijden. Er zal geen dag des oordeels zijn, behalve dan de terugblik op het leven dat jullie geleid hebben. Jullie hoeven dat niet uit te stellen. Jullie kunnen dat iedere dag doen. Maar doe dat niet om een score bij te houden. Doe het om te leren waar jullie je bevinden met je eigen verwachtingen en vergeef dan alles wat tekort schiet en beslis te verbeteren. Dat wordt leren genoemd. Dat is een plus.

Doe het om je eigen paradijs op aarde te scheppen, waarin een ieder naar eigen behoefte van kan profiteren, zonder dat je zelf profiteur wordt, want dat begrip bestaat niet, want ook een illusie.

Terugkerend naar de oorspronkelijke vraag, we houden van het idee dat door een van jullie recente leraren werd uitgedrukt. Hij zie: “Wij wandelen gewoon elkaars weg naar huis.” Wat indien zelfs maar de helt van jullie dat zouden leven?

Copyright © Ronald Head. Alle rechten voorbehouden. U mag dit materiaal kopiëren en herdistribueren, zolang u het op geen enkele manier wijzigt, de inhoud compleet blijft en u deze copyrightkennisgeving en -link opneemt : http://ronahead.com/

Vertaald door Sjra

Gepost door wakkeremensen op 11:30:00

Wat zou je doen als je alles weer wist? Het antwoord luidt dat je zou gaan leven vanuit kosmische volmaakte creativiteit! Simpel antwoord dus en die bestaat ook.

[ontleend aan Moniek van Pelt, http://www.earth-matters.nl/26/14503/bewustzijn/wat-zou-je-doen.html ]

Vereniging van spirituele stromingen

(161) Zolang er mensen op Aarde zijn, zijn er religies. De mens heeft behoefte aan een geloofsovertuiging die hem aanspreekt, waardoor het bovennatuurlijke en die onbegrijpelijke universele wetten die de fysieke wereld regeren worden gerechtvaardigd. Door de eeuwen heen zijn de definitie van God, het mysterie van de schepping en de aard van de fysieke werkelijkheid talloze malen aangepast aan de behoefte van de maatschappij en het tijdperk in kwestie. Zo moet er ook nu, nu er zich energetische veranderingen voordoen op Aarde, een nieuwe opvatting over religie en spiritualiteit naar voren komen.

De opkomst van een nieuwe spiritualiteit is de laatste decennia mogelijk geworden doordat Waarheid, een aspect van de schepperenergie, op Aarde opgang gemaakt heeft. De in kracht toegenomen Waarheid veroorzaakt nu een golf van nieuwe kennis die millennia lang voor het menselijk bewustzijn verborgen is geweest. Hoewel de meeste van jullie voornaamste godsdiensten van dit moment op Waarheid zijn gebaseerd, heeft de menselijke interpretatie van deze Waarheid gezorgd voor een verwrongen en tegenstrijdig begrip van ware spiritualiteit op Aarde. Er hebben zich zeker wel zo nu en dan nieuwe openbaringen en spirituele overtuigingen aan de mens voorgedaan. Het is echter pas nu dat de tekortkomingen van jullie kerken, tempels en heiligdommen zonder meer plotseling over de hele wereld duidelijk worden. Het is tegenwoordig gewoon dat religieuze leiders betrokken zijn bij zaken die niet door de beugel kunnen of zich over de hele wereld in de naam van ‘God’ bezighouden met geweld. Deze enorme vervormingen van ware religie hebben de publieke opinie nu, meer dan ooit, verdeeld en hebben de gevoelens en het besef van het publiek met betrekking tot een ware en liefdevolle religie in verwarring gebracht.

De komst van de nieuwe spiritualiteit die nu ingang vindt, moedigt de eigen rechtstreekse verbinding van ieder individueel mens met de Goddelijke Schepper aan. De mens heeft van nature de behoefte om van anderen te leren door middel van onderwijs of door heilige boeken die door weer andere mensen geschreven zijn.

Of de mens van nature de behoefte heeft om van anderen te leren, komt natuurlijk door de duale aard van de mens op aarde. Omdat de baby altijd wordt geboren in gezinnen die een religieus uitgesproken karakter hebben – met alle variaties tussen gelovig en atheïst zijn – worden ze door hun ouders in een bepaalde richting gestuurd vanwege het leven dat op aarde plaatsvindt achter een gesloten ‘sluier’, die ieder contact met de multidimensionale werkelijkheid aan het zicht ontneemt, omdat de mens zich volledig moet aarden.

Dat maakt dat het weerloze peutertje en kleutertje zich alles moeten laten aanpraten en ook het risico lopen dat als ze iets bijzonders zeggen dat een boodschap van uit de geestelijke wereld is, direct worden afgestraft en worden gedwongen tot zwijgen. Dat zijn nu eenmaal de aardse wetmatigheden, zonder welke een opgang naar de geestelijke verlichting niet mogelijk is. Daarom is de mens met eigen toestemming hier op aarde geplaatst.

De mens heeft dus niet van nature de behoefte om van anderen te leren, maar dat is alleen de aardse praktijk vanwege het multidimensionale gedeelte van ons DNA op aarde is afgesloten. Daarom worden wij gedwongen om te leren van onze ouders en onderwijsinstellingen.

We zien dat er nu een zoektocht ontstaat naar wat er waar is van die onbetwistbare openbaringen in heilige boeken, waar de mensheid blindelings zijn vertrouwen en gebruiken op heeft gebaseerd. Te zijner tijd zullen deze onbetwistbare openbaringen in onbruik raken omdat zij duidelijk verdeeldheid, wedijver en afscheiding tussen de diverse sekten veroorzaken. Weldra zullen jullie huidige religies tot het verleden behoren omdat ze een verenigde wereld, die is gefundeerd op werkelijke spirituele eenheid met de Schepper, in de weg staan. Jullie eigen heldere visie op jullie eigen ware wezen stelt je, gesteund door een nieuwe, verruimde waarneming van werkelijkheid, nu in staat om moeiteloos een duidelijke, directe verbinding tussen jezelf – in fysieke vorm – en de Schepper tot stand te brengen. Dat is de kracht van de nieuwe tijd, wanneer letterlijk iedere individuele mens slechts zijn eigen zelf nodig heeft om de verbinding tussen stoffelijkheid en spiritualiteit te ervaren, tussen het fysieke leven op Aarde en geestelijke werkelijkheid. Dit is de uiteindelijke vermenging van de mentale, bezielende en fysieke werelden door de erkenning van je eigen goddelijkheid en spirituele kracht.

[Caroline Cory: 2012 een POORT in de TIJD. Het Goddelijk Plan onthuld. Akasha Eeserveen 2009]

[wordt opgenomen in manuscript]

‘De mens is een patroonzoekend dier’ en vertalingsproblemen tussen zoogdier en ‘mammal’

Ik ben tegen een vreemd probleem aangelopen, namelijk het Nederlandse woord en begrip zoogdier waaronder de mens in de biologie ook valt en hetzelfde woord ‘mammal(s)’ dat zoogdier(en) in het Engels is. Waarom heb ik dat opgezocht?

Omdat ik eigenlijk door mijn nieuwsgierigheid ertoe gedrongen werd om te zoeken op Google-translate wat zoogdier in het Engels eigenlijk is, en wel naar aanleiding van de analyse in het dagblad Trouw van vanochtend: ‘De mens is een patroonzoekend dier’

[https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/545/articles/844189/50/1 ], terwijl ik hier al vaker heb beweerd dat de mens geen dier is, want een ander soort geschapen wezen dan dieren en ook onvergelijkbaar als je de spirituele bronnen mag geloven.

Nu ik weet dat mammal het Engelse woord voor zoogdier is, zou ik niet ‘direct’ de koppeling aanbrengen dier met de mens, en het aan de biologie overlaat waarom mens en dier hetzelfde ‘zoog’proces kennen en meemaken, maar waarschijnlijk vanwege hetzelfde hoger complexe levensvormen dan plant en mineraal. Dat is dan alles, zo luidt mijn eenvoudige veronderstelling. Als ik het bij het juiste eind heb dan is het hooguit bizar dat de mens als diersoort wordt gezien in ons taalgebied, maar ik weet natuurlijk niet hoe dat in de Engelse biologie eruit ziet. Wie weet dat toevallig wel?

0-0

WORTELS – Hoogleraar Rens Bod klimt op de barricaden voor goed academisch onderwijs en onderzoek. En hij publiceert nu een indrukwekkend boek, een geschiedenis van de kennis die de mens heeft opgedaan sinds hij voet op aarde zette.

WILLEM SCHOONEN

De moderne wetenschap werd geboren in de natuurkunde, die in de zeventiende eeuw in Europa tot bloei kwam. In deze zin zitten drie onwaarheden: de wortels van de moderne wetenschap gaan verder terug dan de zeventiende eeuw, strekken zich verder uit dan Europa, en steken niet in de natuurwetenschappen maar in de geesteswetenschappen, de humaniora.

Dat laat Rens Bod, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, zien in een nieuw boek: ‘Een wereld vol patronen’. Het is een indrukwekkend overzicht van de kennisgeschiedenis, vol verrassende wendingen en inzichten. Een boek dat je langzaam moet lezen om ervan te genieten.

Het is een verslag van de grootste onderneming die de mens op touw heeft gezet, namelijk het doorgronden van de werkelijkheid in en om hem. En doorgronden wil zeggen: het ontdekken van patronen, van onderliggende principes en van de relatie tussen die twee. Patronen waarnemen doen dieren ook, schrijft Bod, maar patronen zóeken doet – voor zover bekend – alleen de mens. En niet alleen in de sterren aan de hemel of de afwisseling van seizoenen, maar ook op heel andere terreinen.

De Babyloniërs gingen op zoek naar patronen en principes in taal. Want ze hadden een probleem. Hun rijk was ontstaan uit een samengaan van Soemeriërs en Akkadiërs, twee volken met verschillende, niet-verwante talen, en rond 2000 v.C. begon het Akkadisch te overheersen. Maar de oude literatuur en wetenschappelijke teksten waren in het Soemerisch. De Babylonische geleerden brachten daarom de structuur in kaart van beide talen. Het ging hun niet zozeer om een woordenboek, maar om het vinden van patronen in verbuigingen, vervoegingen en samenstellingen.

Daarbij ontdekten de Babyloniërs een taalkundig fenomeen dat nog steeds actueel is: de discontinue relatie, ofwel de band tussen twee delen van een samenstelling die behouden blijft, ook als er dingen tussen komen te staan. Kennen we in het Nederlands ook, schrijft Bod, bijvoorbeeld met ‘bommen’ en ‘gooierij’. Die vonden elkaar ooit in het goed Nederlandse ‘bommen-door-de-brievenbusgooierij’, waarin de uiteinden verbonden blijven: het is nog steeds duidelijk dat hier bommen worden gegooid en geen brievenbussen. Zonder die discontinue relatie kan de taal zelfs niet, want dan krijg je ‘door-de-brievenbus-bommengooierij’, wat onzin is. Wat het principe was achter dit fenomeen wisten de Babyloniërs niet, maar ze hadden het patroon gevonden en vele andere patronen in hun talen. Het zou duizend jaar duren, zegt Bod, voor de taalkunde in andere delen van de wereld op vergelijkbaar wetenschappelijk niveau kwam.

Een probleem hadden ook de islamitische geleerden in de achtste eeuw na Christus. Hun grootste opdracht was het reconstrueren van het leven van de profeet Mohammed, die in 632 was overleden. Van de mensen die Mohammed hadden meegemaakt was niemand meer in leven. De historici moesten het doen met overgeleverde verhalen. Ze ontwikkelden een nieuwe methode om de betrouwbaarheid van die verhalen te onderzoeken. Ieder verhaal werd voorzien van een isnad, een ‘keten van overlevering’, waarin precies werd nagegaan wie het verhaal had doorverteld aan wie. Bovendien onderzochten de historici of de doorgevers elkaar inderdaad ontmoet konden hebben, of er verslag was gedaan van hun ontmoeting, of een van hen belang had gehad het verhaal te kleuren of te veranderen, enzovoorts. Dat minutieuze werk leverde een schatting op van de betrouwbaarheid van een verhaal in vier mogelijke gradaties, van ‘zeer betrouwbaar’ tot ‘verzonnen’. Hiermee legden de islamitische geleerden de basis voor wat kritisch bronnenonderzoek is gaan heten, en nu nog gangbaar is – zo niet aan te bevelen – in vele wetenschapsgebieden.

Het zijn maar een paar voorbeelden van vroege zoektochten naar patronen en achterliggende principes in de werkelijkheid. Bod laat er in zijn boek nog veel meer zien. Uiteindelijk monden die uit in wat wij nu de wetenschappelijke methode noemen of, zoals Bod zegt, de empirische cyclus. Die cyclus komt erop neer dat patronen die in data worden herkend, worden verklaard met achterliggende principes, die dan worden getoetst aan de hand van nieuwe data, worden bijgesteld, weer worden getoetst, enzovoorts.

Die wetenschappelijke methode kreeg voet aan de grond in het vroegmoderne Europa, vijftiende eeuw, in wat toen de humaniora werd genoemd: filologie (tekstwetenschap), kunsttheorie, taalkunde en musicologie. Met deze methode kwam onomstootbaar vast te staan dat de aarde ouder was dan in de Bijbel wordt beweerd. Er werd vernieuwend onderzoek verricht naar de principes achter het perspectief in de schilderkunst, de afstanden tussen consonanten in de muziek, en tal van andere onderwerpen.

Pas in de zestiende eeuw werd de empirische cyclus overgenomen door de natuurwetenschappen. Dat kon gebeuren omdat de mensen die aan de basis stonden van de Europese natuurwetenschappen, allemaal goed geschoold waren in de humaniora. Een prachtige illustratie van de doorwerking van de geesteswetenschappen in hun natuurwetenschappelijk werk wordt geleverd door het duo Johannes Kepler en Galileo Galilei, de mannen die de zon haar definitieve plaats gaven in het centrum van ons zonnestelsel.

Nergens heeft de mens zo hard naar patronen gezocht als aan het firmament. De Babyloniërs schreven de ene na de andere kleitablet vol met sterwaarnemingen in de hoop patronen te vinden én verbanden met gebeurtenissen op aarde. En Europa worstelde met de erfenis van de Grieken die de aarde in het centrum van het heelal hadden geplaatst en zon en planeten daar in perfecte cirkels omheen lieten draaien.

Dat model strookte niet met de waarnemingen en alle pogingen om het daarmee in overeenstemming te brengen strandden. Dat bracht Nicolaas Copernicus in de zestiende eeuw tot de suggestie dat niet de aarde maar de zon het middelpunt was. Maar Copernicus beschikte niet over de wetenschappelijke methode om die suggestie te bewijzen en te toetsen. Dat bewijs werd geleverd door Kepler en Galilei. De eerste deed dat met de nauwkeurige waarnemingen die collega Tycho Brahe had gedaan aan sterren en planeten. De tweede met mechanische experimenten die aantoonden dat de aarde niet stilstond, maar bewoog.

Dat verschil had alles te maken met de geesteswetenschappelijke achtergrond van deze twee wetenschappers, betoogt Bod. Kepler was geschoold in de filologie, het onderzoeken van een empirie die je niet kunt veranderen, zoals de klassieke teksten van de Grieken en de beweging van de hemellichamen die je door een telescoop kon volgen. Galilei was geschoold in de musicologie van zijn vader, die eindeloos had gesleuteld aan snaarinstrumenten om het principe te vinden achter de afstanden tussen consonanten. De humaniora van Galilei leerde hem een empirie te onderzoeken die je wél kunt veranderen: het experiment.

Rens Bod, Een wereld vol patronen, De geschiedenis van kennis, Prometheus, Amsterdam, € 35.

Als je over de brug van de bèta-wetenschappen bent

Rens Bod (foto) is hoogleraar digital humanities aan de Universiteit van Amsterdam. Omdat hij sterrenkundige wilde worden begon hij met een studie astronomie in Utrecht, maar verhuisde daarna naar Rome om er letteren en wiskunde te studeren, en raakte geboeid door kunstmatige intelligentie en de toepassing daarvan in de geesteswetenschappen. Dat vak doceerde Bod aan de Saint Andrews universiteit in Schotland, voor hij in 2007 naar Amsterdam kwam. Hij haalt geregeld de media als voorman van WOinActie, een groeiende beweging van academici die strijdt voor een adequate financiering van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek.

Bod schreef acht jaar geleden een veelgeprezen geschiedenis van de geesteswetenschappen, ofwel de humaniora (‘De vergeten wetenschappen’, uitg. Prometheus). Zijn jongste boek breidt dat uit naar een kennisgeschiedenis in alle wetenschapsgebieden en alle delen van de wereld. Die geschiedenis laat zien welke fundamentele rol de geesteswetenschappen hebben gespeeld in de kennisontwikkeling. Bod: “Als je niet alleen naar de natuurwetenschappen kijkt, zoals veel gebeurt, maar álle disciplines behandelt, dan zie je dat ze veelal zijn voortgekomen uit de humaniora.”

Maar hoe kan het dan dat het vandaag bèta is wat de klok slaat, in aandacht, ruimte en financiering? Bod: “Die onderwaardering van de geesteswetenschappen is wel te verklaren. De natuurwetenschappen die in de achttiende eeuw emancipeerden tot het niveau van de humaniora, kregen revolutionaire technische toepassingen. Dat maakte indruk en men zag de economische mogelijkheden. En als dan ook politici dat in de gaten krijgen, ontstaat er een vliegwiel.”

“Maar vergis je niet: in sommige takken van de bètawetenschappen kunnen onderzoekers vandaag de dag net zo moeilijk aan financiering komen als in grote delen van de humaniora. En bovendien: de belangstelling voor de geesteswetenschappen is gebleven, zelfs bij de technologiereuzen van onze tijd zoals Bill Gates en Steve Jobs. Die belangstelling kwam soms wat laat in hun leven, maar ze investeerden in takken als kunstgeschiedenis en musicologie. En daarmee laten ze zien: de bètawetenschappen kunnen een geweldige brug bouwen, maar als je daar overheen bent wil je van een kunstwerk of theaterstuk kunnen genieten en het begrijpen.”

Mijn pendel zegt me dat deze kop en dus uitgave onzin is en dus proberen de antikrachten terug te slaan

MARCANTONIO COLONNA ~ DE DICTATOR-PAUS

Verschijning: januari 2019

 “Het Vaticaan kan dit niet negeren!”

— The Australian

“De dictator-paus veroorzaakte onmiddellijk een behoorlijke onrust toen het in december (2017) verscheen. Het vertelt het verhaal van Franciscus’ pontificaat, maar ook dat van zijn leven voordat hij paus werd. Sire baseert zich op een enorme hoeveelheid materiaal, inclusief vertrouwelijke bronnen in het Vaticaan.”

De uitslag van mijn pendel is zo duidelijk positief dat ik hierbij concludeer dat er een heksenjacht gaande is. En dat schrijf ik vanuit een non-katholieke achtergrond en dus neutraal, hoewel in voorgaande levens altijd achtervolgd geweest door de inquisitie. Deze paus is de enige positieve kracht binnen het Vaticaan. En daar mag iedereen anders over denken, maar dit is mijn Hoger Zelf die dit standpunt inneemt.

— The Catholic Herald

“Sire koos eerst voor een pseudoniem omdat het ‘regime’ onder paus Franciscus neigt naar vergelding en hij in het bijzonder degenen wilde beschermen die ‘het Vaticaan met mij zou kunnen associeren’.”

— National Catholic Register

ISBN 9789492161710

NUR 754

134 x 210 mm

prijs: 21,00

230 pagina’s

Marcantonio Colonna ~ ‘De dictator-paus’

(Conflicterende) godsdiensten (Omnec Onec, p.237)

‘De reden  waarom de aarde zoveel conflicterende godsdiensten en spirituele paden heeft is dat verschillende  niveaus van bewustzijn en ontwikkeling verschillende informatie en richtingen vereisen. De waarheid is dat de opperste godheid weinig van deze paden initieerde. Toch zijn deze weinige paden in werkelijkheid verschillende benamingen voor dezelfde lering.

238 Als je kon terugkijken in de godsdienstige geschiedenis van de aarde, zou je vinden dat godsdienstige en andere spirituele leringen allemaal zijn gesticht door een bepaalde spirituele leider, een individu, wiens werk na zijn fysieke dood wordt voortgezet door toegewijde discipelen. De meesten van ons herkennen nu zulke individuen als Jezus Christus, Boeddha, Mohammed.Krishna en vele anderen.

Wat in de meeste gevallen gebeurde is dat één individu het klaarspeelde om één of meer buitenlichamelijke ervaringen te hebben met een hogere sfeer. Welke sfeer hij ook bereikte, astraal, mentaal of causaal, hij kwam terug met een grote wijsheid en een vurige motovatie om de boodschap met anderen te delen. Het kan een reddingsevangelie zijn geweest of een sociaal evangelie, maar niettemin ontstond het allemaal uit contact met een hogere sfeer.

In de fysieke sfeer begint een nieuwe godsdienst dan te groeien en floreren. Volgers maken daarna eeuwenlang een elementaire fout als ziel. Ze proberen opnieuw te ervaren wat de oorspronkelijke stichter ervoer, door in zijn voetstappen te treden. Ze proberen de wijsheid en spirituele ontplooiing van een andere ziel te kopiëren, die is ontvangen door buitenlichamelijke ervaringen in een hogere sfeer.

Bepaalde volgers hebben dan hun eigen verlichtende ervaringen vanuit een variatie in geloof en methode. En al snel is er een afgesplitste groepering of tak gevormd, gebaseerd op het succes van deze volger. Wat doet dit alles voor het individu? Het maakt hem meer een conformist en slaaf van de krachten van buitenaf dan ooit tevoren.

Elk individu moet zijn eigen waarheid zoeken, zijn eigen ervaringen, net zoals de zogenaamde spirituele meesters deden. Omdat elke ziel uniek is, kan een individu niet het pad van een ander volgen, of zijn methodes of leringen en hetzelfde resultaat verwachten. Elk persoon moet, terwijl hij zich spiritueel ontplooit, zijn eigen buitenlichamelijke ervaringen zoeken, methodes gebruiken die bij hem passen. Dan wordt ieder individu een spiritueel meester, leert zelf wat er gebeurt in de hemelen en dat alles vóór de fysieke dood. Massa’s mensen hebben godsdiensten en verscheidene spirituele paden nodig tot een bepaald niveau. Deze leringen mogen niet worden veroordeeld. Elke ziel heeft de ervaring nodig van verschillende godsdiensten, culten en filosofieën om een achtergrond te ontwikkelen zodat hij de hogere waarheden kan begrijpen. Het zijn stappen op de weg.

We moeten altijd onthouden dat de fysieke, astrale, causale en mentale sferen gevangenissen zijn die in stand worden gehouden door negativiteit. De meeste godsdiensten en paden worden door hun vertegenwoordigers bevorderd. [?] Een oprechte student moet zijn eigen waarheid vinden, die altijd hetzelfde is, omdat het zijn oorsprong heeft boven de lagere werelden. Net zoals er agenten van Kal zijn in de fysieke wereld, die niet hoger zijn gekomen dan de mentale sfeer, zo zijn er ook vertegenwoordigers van de opperste godheid. Het individu leert, mettertijd, zich te baseren op zijn eigen innerlijke ervaringen, liever dan omhoog te kijken naar die van iemand anders.

De ware lering maakt altijd bekend dat de spirituele essentie van het opperste wezen kan worden gezien in het innerlijke licht en gehoord als het innerlijke geluid. Het geluid is het belangrijkst, wanr deze stroom wordt door de ziel gebruikt als een zoeklicht om de werkelijke spirituele werelden te bereiken.

Het is ontmoedigend te horen dat de wetten van de opperste godheid niet openlijk werden  onderwezen op aarde toen ik daar kwam. Dat was een reden waarom ik had kunnen besluiten niet te komen, maar aan de andere kant, wetend van karma, besloot ik anders.

Karma vanwege het feit dat niet komen zou hebben betekend dat de weg van de minste weerstand zou worden ingeslagen door in het veilige en spiritueel oprechte Venus te blijven en geen bijdrage te leveren aan de spirituele ascentie van de aarde, dat dringend nodig was. En nu aanwezig op aarde kan Onec ook de principieel andere cultuur op een planeet zonder godsdienstige opvoeding ervaren, en dus is de planeet aarde van een andere, zelfs unieke orde vanwege de complexiteit van een samenleving die zonder geloof en spiritualiteit functioneert en zich aldus staande probeert te houden.

De aardse cultuur is jong en vol ups en downs. Ruimteschepen waren in Bijbelse tijden zo gewoon als de vliegtuigen vandaag. De ruimtereizigers bezochten de aarde regelmatig om de vooruitgang te observeren.

[deze tekst wordt in het manuscript opgenomen]

De aarde voor en na Atlantis volgens het boek ‘Leven in de kosmos’

Hfd 6: De Zon, in: Leven in de Kosmos, p.49

‘De Aarde is de enige planeet die schaduw kent [?; wat hier waarschijnlijk bedoeld wordt is dat op dit moment/dit tijdsgewricht de aarde de laatste planeet in ons zonnestelsel is dat nog in 3D verkeert en daarom nog worstelt met de dualiteit van licht en duister, terwijl alle andere planeten de dualiteit zijn gepasseerd.]. Tot aan de eindfase van Atlantis baadde de Aarde, evenals de andere planeten, in een kosmisch, een goddelijk licht [hoewel niet iedereen in dat licht verkeerde]. Sindsdien heeft dat alom aanwezige licht op Aarde plaatsgemaakt voor het licht van de Zon. Zij, die de ondergang van Atlantis overleefd hebben, herinneren zich, in hun ziel, het licht van vele hemelen of sferen. Woorden, gedachten en daden ontstonden altijd in het licht en bracht licht over de Aarde; duisternis en schaduwen, waarin het kwaad kan groeien en onderduiken, bestonden niet. Na de ondergang van Atlantis zorgde de kracht van de Zon voor het licht. Het leven op Aarde was zonder het licht en de kracht van de Zon niet meer mogelijk; zonder de Zon zou het aardse leven zich volledig in de astrale wereld hebben afgespeeld.’

Of er ‘na de ondergang van Atlantis de kracht van de Zon zorgde voor het licht’, sprake was van  een unieke gebeuren op aarde is in deze context een logische gedachte, maar niet vergeten mag worden dat alle planeten in ons zonnestelsel in een 3D-stoffelijkheid hebben verkeerd en dat de Zon geen Centrale Zon was, maar de fysieke zon die wij kennen. Ik kom hierop vanwege het boek van Omnec Onec [https://jwjongejans2014.wordpress.com/2016/06/17/omnec-onec-komt-naar-limburg-tijdens-het-galactisch-hart-symposium-op-31-juli-2016/ dat ik nu ook aan het plaatsen ben in mijn manuscript.

[Mary en Wim de Redelijkheid, Leven in de Kosmos, Varsselder 1991]

https://jwjongejans2014.wordpress.com/2017/02/

Rationeel denken over problemen als depressie lossen geestelijke onbalans niet op

Is er nog ruimte voor broosheid? (Filosofisch Elftal: Bas Haring en Paul van Tongeren, Katern de Verdieping/Trouw, 24-1-19)

FILOSOFISCH ELFTAL Voor breekbaarheid is geen ruimte in de huidige prestatiemaatschappij. We moeten vooral laten zien dat we sterk zijn en onze ellende kunnen overwinnen. Onzin, zeggen anderen. ‘Accepteer dat het leven niet altijd is zoals je hoopte.’

Prestatiedruk en –maatschappij breken de beschaving af vanwege de eenzijdige dominantie van het ‘economisme,’ ofwel het eenzijdige economische liberale denken, ook wel neoliberalisme genaamd.

Geestelijk denken is in een dergelijke beschaving onmogelijk geworden omdat de mensheid de notie én kern of essentie van geestelijk denken volledig kwijt is. Er kan dus alleen een oplossing komen of worden gevonden als die essentie van dat denken hersteld wordt in onze krankzinnige maatschappij waarin alles alleen om welvaart, winst en hebzucht gaat.

Geen enkele ‘institutionele ofwel kerkelijke’ geestelijke in deze wereld heeft het antwoord op de vraag hoe de balans tussen het materiële of het stoffelijke én het geestelijke hersteld kan worden,  omdat de ‘geestelijke betekenis van het leven’ geheel zoek is geraakt. Daarom stromen de kerken ook leeg en daarom bestaat er allerwege een nihilisme omdat de beschaving een leeg vat is geworden.

Er valt over deze beschouwing in Trouw nog veel meer te zeggen maar dat zal op een ander moment worden ingebracht.

Wordt vervolgd

Anne Eekhout op radio 1 vanwege presentatie van fictieroman ‘Nicolas en de verdwijning van de wereld’, maar weer onzin over kosmische fantasieën

Ook al is het fictie, sciencefiction-achtige romans kunnen heel wat paniek veroorzaken onder het publiek:

en Anne schrijfster http://www.anne-eekhout.nl/, Nicolas en de verdwijning van de wereld:

Pas verschenen, mijn derde roman: Nicolas en de verdwijning van de wereld

‘Dit boek slokt je volledig op om je pas weer uit te spugen wanneer je het uit hebt: verbijsterd, en voor altijd veranderd. Groots en subtiel tegelijk, even teder als gedurfd: Nicolas en de verdwijning van de wereld is Nederlandstalige literatuur zoals je die zelden leest, en Anne Eekhout is een van de interessantste jonge schrijvers van dit moment.’ – Hanna Bervoets

Hoe red je de wereld als je pas acht jaar bent?

Nicolas heeft alle stripboeken over De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijk sterke vijanden, al honderd keer gelezen. Zijn vader werkt hard, zijn moeder heeft haar eigen problemen en is vaak onbereikbaar voor Nicolas. Op een doodgewone dag komt er een verontrustende boodschap: een zwart gat is onderweg naar de aarde en zal waarschijnlijk de hele mensheid wegvagen. Nicolas besluit net als De Adelaar alles op alles te zetten om de ramp af te wenden en zo zijn pasgeboren zusje een kans te geven om te leven.

Je kunt Nicolas kopen bij je favoriete fysieke of online boekhandel. Ook als e-book.

Hoe gek het ook mag klinken, maar dit type kunstenaarschap staat me tegen, zoals als sciencefiction over buitenaardsen die onze aarde willen koloniseren, mij ook erg tegen staan. Er wordt paniek gezaaid die we kunnen missen als kiespijn. De film The Matrix is ook een voorbeeld van commercieel winstbejag om het grote Hollywoodfortuin, dat onwetende mensen op het verkeerde been plaatst. Spiritueel is het natuurlijk een kwestie van ‘het gebeurt en dus is er niets aan de hand’, maar de geestelijke wereld is hier niet blij mee. Negatieve krachten spelen hun spel op de achtergrond aangezien dit soort romans een verkeerde uitwerking hebben.

De verbinding tussen Sirius en de mens

Door Corien van Vliet [2019 http://tunkamaya.com, 22-1-19]

De afgelopen jaren wordt er steeds meer gesproken over de energie van Sirius. Er worden healings aangeboden die gebruik maken van de energie van Sirius, er zijn ceremonies ter activatie van haar energie, cursussen over de verbinding met meesters en gidsen afkomstig van Sirius, enzovoort.

Waar komt deze interesse voor Sirius vandaan? Hoe is de mens verbonden met deze sterren? En waarom voelen we nu de noodzaak om deze lang vergeten sterren meer onderdeel te maken van onze energie?

De zon achter de zon

Sirius bevindt zich in het sterrenbeeld Canis Mayor. Sirius A is twee keer zo groot als onze zon en 20 keer zo fel. Sirius staat in totaal 8,3 lichtjaren van de aarde vandaan. Zij speelt een belangrijke rol in bijna alle oude beschavingen. Zij is belangrijk in de astronomie, de mythologie, spiritualiteit, enzovoort. Oude mythische scholen verwijzen vaak naar haar als “de zon achter de zon “. Ze wordt vaak afgeschilderd als de krachtbron achter onze zon. Zij geeft de zon leven en daarmee de mens. De warmte van de zon houdt ons fysiek in leven. Sirius is de zon die de spirituele wereld in leven houdt en voedt.

Sirius wordt in vele culturen en religies als de belangrijkste ster aan de hemel gezien. Astronomisch gezien vormt zij bijvoorbeeld het fundament van de Egyptische kalender. De ster staat namelijk in contact met Isis, de mythische moedergodin van de Egyptenaren. Op de dag dat Sirius na lange tijd [?] afwezig te zijn geweest weer in de hemel zichtbaar werd (23 juli), vierde de Egyptenaren het begin van een nieuw jaar. Rond deze datum trad de Nijl buiten zijn oevers en zorgde zo voor vruchtbaarheid.

De oude beschavingen waren er zich van bewust dat Sirius de bakermat van ons energetische zijn is. Maar welke rol speelt zij dan in onze energetische afstamming?

Eerste verband: Sirius en menselijke dimensies

Sirius bestaat eigenlijk uit drie sterren. Iedereen kent Sirius A (Sothis), de grootste, Sirius B (Satais) en daarnaast bestaat ook nog een kleinere ster die in een bijzondere baan om de eerste twee heen draait (Annu). En er zijn 52 planeten die om genoemde zonnen heen draaien. Vaak als mensen in hun dromen Sirius bezoeken of wanneer men energieën van Sirius channelt ziet men drie zonnen. Van die 52 planeten zijn er in totaal negen bewoond.

De mensen hebben overigens een hele specifieke definitie van “leefbaar”. Onze wetenschap gaat ervan uit dat er bepaalde elementen nodig zijn, een bepaalde temperatuur, licht, omstandigheden, dichtheid, zwaartekracht, enzovoort voordat er op een planeet leven kan ontstaan. Maar dit is slechts het leven dat wij kennen, leven zoals wij het ervaren (met gematerialiseerd lichaam, afhankelijk van bepaalde voedingsstoffen, zuurstof, water, koolstof verbindingen, enzovoort). Er zijn echter veel meer levensvormen mogelijk, niet alleen fysiek maar vaak ook puur energetisch. Denk bijvoorbeeld aan UV licht. Wij kunnen UV licht niet zien dus zijn wij ook niet in staat om wezens die gebaseerd zijn op UV licht te zien en te ervaren. En zo is het met vele frequenties en vibraties. Binnen ons wetenschappelijk kader als mens zouden deze negen planeten niet bewoond kunnen worden. We hebben nu gezien dat door slechts een kleine verandering van de manier van denken de concepten “leefbaar “ of “levensvatbaar“ heel anders worden.

Het bijzondere van de planeten die bewoond zijn rond Sirius, is dat elk van hen één van de menselijke dimensies representeert. De dimensies in hun puurste vorm, in hun kern en in hun essentie. Vandaar ook dat wanneer wij ons verbinden met het licht van Sirius we ons kunnen verbinden met de essentie van ons mens zijn. Als wij ons kunnen verbinden met elke dimensie die wij kennen in een heldere en pure vorm kunnen wij groeien, ontwikkelen, begrijpen en diepgaand ervaren. Als wij verbonden zijn met elke dimensie kunnen wij energetisch enorme stappen maken. Het gaat hier om pure verbinding. Het intern begrijpen en voelen en niet het rationeel willen weten.

Tweede verband: Sirius en de bezieling

Volgens onder anderen de mythen van de Malinese Dogon-stam en de Inca’s had de mens in eerste instantie een groepsziel.

Alle dieren op aarde hebben óf één gemeenschappelijke ziel (denk aan plankton en muggen) óf een ziel per leefgemeenschap (de meeste zoogdieren: roedels, kuddes, troepen, kolonies, maar ook scholen enzovoort) óf een ziel per ecosysteem. De mens had eerst een ziel per levensgemeenschap, wij leefden in groepen en voerden onze taken uit op basis van de groepsziel, het overleven, het voortplanten, het beschermen.

Aan het begin van de vorige kosmische cyclus van 311.040 jaar, die in 2012 is afgelopen kwamen er zielrijke wezens van Sirius B naar de aarde en werd op basis van de op aarde aanwezig zijnde energieën een menselijk voertuig voor bewustzijn op aarde gecreëerd. Dit wezen had een individuele ziel. Deze energieën leefden in eerste instantie op Lemuria en Atlantida. De Lemurianen hadden nog een directe verbinding met Sirius. Bij hen was het DNA dat met de Sirianen verbonden was nog actief. Daardoor hadden ze de mogelijkheid van telepathisch contact, het genereren van energie door gebruik te maken van het energetisch netwerk om de aarde, het downloaden van kennis en wijsheid uit andere bewustzijnslagen, enzovoort. Bij de mens is dit stuk van het DNA in onbruik geraakt [onjuiust] en gedeactiveerd [juist, zie Kryon].

Toen deze twee continenten echter verdwenen verspreidde deze energieën zich over de aarde en vermengde zich meer en meer met de destijds aanwezig zijnde mens. Hierdoor komt het ook dat genetisch gezien sommige mensen meer energie van Lemuria en Sirius met zich meedragen dan anderen. Die mensen zullen veel ontvankelijker zijn voor deze energie en voor het reactiveren van de verbinding en het licht van Sirius.

Energie van Sirius heeft er dus voor gezorgd dat wij als mens individueel bezield zijn geraakt. Vandaar dat onze energetische wortels daar liggen [conform Kryon]. Omdat veel mensen op dit moment op zoek zijn naar de eenwording van hun ziel, willen ze ook graag dit stuk van hun zijn onderzoeken en integreren. De verbinding met Sirius brengt dus antwoorden over onze herkomst, ondersteunt om ons totale zijn te begrijpen, om in onze kracht staan, om individueel te groeien maar misschien nog belangrijker: om als mensheid te groeien. Het is niet voor niets dat op dit moment zoveel mensen hun ogen richten op Sirius. Onbewust weten zij dat, wanneer wij ons collectief verbinden met die kracht, puurheid, onvoorwaardelijkheid en wijsheid, het een positieve bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling hier op aarde. Door ons weer te verbinden met Sirius, leggen we de basis voor een nieuw begin. Wordt de mens energetische weer vruchtbaar en mogen er weer nieuwe dingen groeien individueel en collectief.

Deze wijsheid is overigens met name gechanneld door priesters en yatiris uit Bolivia en Peru en is gebaseerd op de wijsheid van de Dogon in Mali.

Corien van Vliet

http://tunkamaya.com

Zielsbegeleider, kanaal, energetisch vertaler, ontdekkingsreiziger en energetisch coach. Opgeleid door de stroom van het leven. Formeel gezien: Reiki Master Usui/Karuna, landbouwkundig ingenieur, MSc Natuur- en Energetische geneeswijzen, regressietherapeut, masseur en CranioSacraal therapeut. www.tunkamaya.com  en info@tunkamaya.com.