De beker vasthouden
en hem dadelijk vullen:
men zou het beter kunnen nalaten.
Strelen met dezelfde hand
die tuchtigt:
lang kan fat niet goed gaan.
Schatkamers volgestouwd met goud en juwelen,
kan niemand afdoende bewaken.
Wie vermogend is en algemeen geacht,
maar dichtbij het hart hoog draagt, overleeft zijn goede naam.
Zijn werk blijven doen,
Teruggetrokken leven:
dat is de hemelse weg,
die men gaan moet.
Zoals: een stevig fundament bij het wonen,
Zoals: goedheid bij het geven,
Zoals: ernst bij het streven,
Zoals: redelijkheid in het denken,
Zoals: zorgvuldigheid bij het regeren,
Zoals: bekwaamheid bij het volbrengen,
Zoals: het juiste moment bij het beginnen.
Omdat het zich niet gelden laat en niet opspeelt,
Is het onberispelijk.
(Fleur Willemsen, Magazine fd-persoonlijk/fd, 25 feb. 23)
Genderneutrale kleding is meer dan een oude trui van je vriend. Een nieuwe generatie die zich nadrukkelijk sekseloos kleedt staat op, en daarmee een nieuw modetijdperk. Hoewel, nieuw?
Unisex. Sekseneutraal. Non-binair. Of, zoals het FD vijf jaar geleden schreef: een ‘oplevende sekseloze modetrend’. Hoe we het ook noemen, over genderfluïde mode — kledij voor mannen, vrouwen en iedereen daartussenin — is de afgelopen tijd veel te doen geweest. Maar als we modevakblad Business of Fashion mogen geloven, is 2023 pas echt het jaar waarin genderfluïde mode de winkelstraten bereikt. En dan niet alleen via de babyafdeling van de Hema, waar in 2017 de aanduidingen ‘jongen’ en ‘meisje’ al van de petieterige labeltjes zijn gehaald.
Hooggehakte laarzen
Om een misverstand de wereld uit te helpen: nieuw is dit soort kleding nadrukkelijk niet. Sterker nog, ze is eigenlijk al eeuwenoud. Een korte geschiedenisles: in de westerse mode-industrie is er niet altijd een strikte verdeling geweest tussen mannen- en vrouwenmode. Al tijdens het feodalisme (500 tot ca. 1500) kleedden mannen en vrouwen in dezelfde sociale klasse zich min of meer hetzelfde. Behalve dat kleding een praktisch doel had, reflecteerde die vooral je status, niet je geslacht.
Mode gebaseerd op sekse ontstond toen de markteconomie opkwam. Voor producenten van kleding was het simpelweg economisch interessanter om te leveren aan twee groepen: man en vrouw, omdat je twee keer zoveel kleding kunt verkopen (tenzij je je garderobe deelde met je man, of dezelfde stukken door al je kinderen liet dragen). Niet dat wat we als typisch mannelijke of typisch vrouwelijke kleding beschouwen sindsdien hetzelfde is gebleven – zet maar eens voet in het Florentijnse museum Uffizi en aanschouw: tijdens de renaissance droegen mannen en masse kanten kragen en met goud versierde mantels. Tegenwoordig zien we bij grote modehuizen als Maison Margiela en Christian Louboutin weer zowel mannelijke als vrouwelijke modellen in rok en met hooggehakte laarzen.
Een kleine rondgang langs het Nederlandse modelandschap laat algauw zien dat genderfluïde kleding ook hier niet per se nieuw is. Zo ontstond precies een decennium geleden Yunit: een Amsterdams label dat onder meer yunisex T-shirts op de markt bracht. Daarmee zijn ze gestopt, maar wél volop in bedrijf is het vrijwel gelijktijdig opgerichte Nobody Has To Know, een eveneens Amsterdams merk, met een fysieke winkel. Motto: ‘Draag waar jij van houdt, en de rest … dat hoeft niemand te weten.’ In het FD zei medeoprichter Jiske Snoeks al eerder dat degenen die zich echt genderfluïde willen kleden, dat al jaren doen. ‘Wij hobbelen daarachteraan.’
*Genderkleding past in de transitie naar de toekomst van onze wereld van het eenheidsbewustzijn!
https://fd.nl/samenleving/1468132/gender-in-de-modeblender-rzc3ca7QfKmt
En het is niet zo:
omdat hij verlost is
van zijn egocentrische motieven,
staat niets de ontplooiing van zijn ware persoonlijkheid in de weg!
Daarom is dit de houding van de wijze:
door zichzelf niet op de voorgrond te plaatsen
komt hij op zijn eigen plaats terecht.
Door afstand te doen van zijn zelfzuchtige neigingen
blijft hij zelf ongerept.
Waarom zijn hemel en aarde in staat
eeuwig te zijn en bovendien duurzaam?
Omdat zij nirt op zichzelf zijn gericht,
Zijn zij bij machte eeuwig voort te bestaan.
*Gelukkig lees ik een voorbehoud in deze zin: ‘Misschien..’ Mijn wedervraag is daarom hoe een mens kan menen dat zijn leven voltooid is? In mijn spirituele beleving is dat onmogelijk, want meestal een kwestie van onvermogen. Daarom denk ik dat – als ik zo iemand tegen zou komen – en dat vraagstuk aan de orde brengt, mijn antwoord de wedervraag luidt: ‘Hoezo kom je tot die conclusie of gevoelsbeleving?’ Ik weet zeker dat ik een dergelijk iemand tot een ander inzicht kan brengen.
Hij vertegenwoordigt het oervrouwelijke,
Hij is de poort, waardoor het oervrouwelijke
naar buiten treedt.
Hij is de wortel van hemel en aarde:
Kwetsbaar en teder,
maar wanneer hij ontzien wordt, werkt hij moeiteloos.
Een vloed van woorden
is gauw voorbij,
beter is het ze te bewaren
in ons hart.
Strikt gezien is datgene wat als de werkelijkheid wordt beschouwd slechts een beeld van de werkelijkheid. Er bestaat een filosofische opvatting, het solipsisme, die ervan uitgaat dat alleen de waarnemer bestaat, en dat alle waarnemingen zich uitsluitend in de waarnemer voltrekken. Meestal gaat men er echter vanuit dat er zich buiten de waarnemer ook een werkelijkheid bevindt. Er zijn verschillende uitgangspunten om die werkelijkheid te beschouwen, twee belangrijke daarvan zijn wetenschap en religie. Volgens sommigen, met name aanhangers van het Kantianisme, kan het belangrijkste derde uitgangspunt, de filosofie, slechts de uitgangspunten van de andere twee bespiegelen (in respectievelijk de wetenschapsfilosofie en de godsdienstfilosofie). Volgens andere filosofen is het een aparte kenmethode van de werkelijkheid. [Wikipedia/Illusie]
Aquarius 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.