HSP en piekeren – 10 tips om dit te verminderen of te stoppen

Door Jeroen Wentzel – nov 14, 2020 Aangepaste datum: nov 13, 2020

HSP en piekeren

Piekeren is je langdurig en overbezorgd bezighouden met nadenken over gebeurtenissen. Je komt moeilijk tot een oplossing en je wordt er moe van. Het houdt je uit je slaap en je raakt er gestresst en gefrustreerd van. Ik geef het toe, ik hield me er vaker mee bezig. Maar ik heb ook ervaren dat je je piekertijd aanzienlijk kunt verminderen.

*Je ‘langdurig en overbezorgd’ met nadenken bezighouden betekent dat je leven wordt bepaald door angstcomplexen en nooit hebt geleerd om die angst van je af te schudden, hetgeen wel degelijk mogelijk is door in je eigen kracht te gaan staan. Hoe schuld je dat complex af? Door al je gedachten op een rijtje te zetten en dat gaan combineren met je levensdoel en dat betekent te bepalen wat je in dit leven wilt bereiken. Tussen die ingrediënten behoort uiteindelijk balans en evenwicht te ontstaan. Heb je die balans bereikt, dan ben je van het gepieker af!  

Je hebt een talent

Met nadenken op zich is niets mis, met teveel en langdurig nadenken wel. Het kost veel energie. Als Hoog Sensitieve Persoon (HSP) heb je vaak een talent voor teveel nadenken. Op zich is dit logisch, want je krijgt meer prikkels en indrukken binnen.

Piekeren als patroon

Je hebt dan ook meer tijd nodig om prikkels en indrukken te verwerken. Doe je dit niet of niet op tijd, dan raak je overprikkeld, gestresst, vermoeid en uit balans. Juist dan is het lastiger om uit het piekerpatroon te stappen omdat je je gestresst voelt en minder helder kunt denken.

Tijd om te verwerken

Ook heb je als HSP vaak een aantal kenmerken zoals perfectionisme, een groot  verantwoordelijkheidsgevoel en zorgzaam zijn. Dit zijn hele mooie eigenschappen maar wanneer je er teveel mee bezig bent, valt er altijd wel iets te verbeteren, te verzorgen of om je verantwoordelijk voor te voelen. Zo blijf je bezig en ontspan en herstel je niet goed. Jezelf de tijd geven om je ervaringen te verwerken en de spanningen af te voeren is daarom heel belangrijk.

https://www.nieuwetijdskind.com/ben-jij-ook-zo-goed-geworden-in-denken/

Bekijk het positief

Als je het van de positieve kant bekijkt, kun je als HSP-er heel goed reflecteren. Op deze manier kun je ervaringen verwerken en weloverwogen beslissingen nemen. Maar wanneer je te lang en te veel nadenkt, ben je in de valkuil van het piekeren gestapt. De kunst is om een strategie toe te passen die zorgt dat je uit dit piekerpatroon komt. De onderstaande tips helpen je hierbij.

10 tips om je piekeren te doorbreken:

1. Neem regelmatig pauze. Een halve minuut kan al voldoende zijn. Doe helemaal niets. Je stapt op deze manier uit je piekeren en denkpatroon.

2. Ga de natuur in. Dat kan een tuin zijn, een park, een bos, de hei of het strand. De natuur zorgt voor rust en ontspanning.

3. Schrijf je gedachten op. Op deze manier orden je je gedachten en kun je ze even parkeren. De noodzaak om ze te herhalen valt dan weg. Ook kom je vaak tot inzichten als je aan het schrijven bent.

4. Maak een keuze. Je kunt ergens uren over nadenken en zorgen over maken maar soms moet je gewoon bezig gaan. Je ervaart vanzelf hoe het gaat.

5. Volg je ademhaling. Dat helpt vaak goed om de stroom van gedachten te doorbreken. Leg je handen op je buik en voel wanneer je in- en uitademt. Op deze manier verleg je je aandacht van je hoofd naar je lichaam.

6. Ga iets creatiefs doen zoals schrijven, tekenen of zingen. Je gaat even uit je denkverstand en komt in contact met je gevoelsverstand. Je krijgt een andere focus en komt tot rust.

7. Stop je problemen in een doosje. Word je ’s nachts wakker? Stel je dan voor dat je al je problemen in een doosje stopt. Als je alle gedachten in het doosje gestopt hebt, schuif deze dan onder je bed, zet het in een kast of gooi het uit het raam.

8. Doe fysieke activiteiten, bij voorkeur in de buitenlucht. Fietsen, wandelen, traplopen, huishoudelijke klusjes zoals afwassen, douchen, tuinieren, achter je kinderen aan rennen of ga mensen een knuffel geven.

9. Maak een planning. Als je een overzicht hebt, hoef je minder na te denken. Begin met één ding, streep het af als het klaar is. Neem eventueel pauze en ga dan verder met de volgende activiteit.

10. Tel je zegeningen. Neem elke dag even de tijd om op te schrijven waar je blij van wordt. Op deze manier train je jezelf om je aandacht ook op fijne dingen te richten. Je wordt dan blij, gaat minder piekeren en kunt het makkelijker relativeren.

Oefening baart kunst

De bovenstaande tips zorgen ervoor dat je beter leert omgaan met piekeren. De ene keer zal het makkelijker gaan dan de andere keer. Hoe meer je de tips toepast, hoe vaardiger je wordt en des te beter je weet welke aanpak voor jou werkt. Ik wens je veel succes met het doorbreken van de piekerpatronen!

[Jeroen Wentzel: Afgelopen jaren heb ik als online lifecoach sensitieve volwassenen en kinderen met veel plezier begeleid in het leren omgaan met hun gevoeligheid en met het realiseren van hun wensen en doelen.]

https://www.nieuwetijdskind.com/hsp-en-piekeren-10-tips/?

Hoogsensitief [3]

Definitie van Elaine Aron, psychologe, zoals door Bergsma wordt geciteerd:

‘Hoogsensitieve mensen reageren dus [?] terughoudender in nieuwe situaties en worden sterk [?] beïnvloed door hun omgeving. Dat wordt veroorzaakt [?] door de manier waarop zij informatie verwerken. Ze nemen de kleine dingen waar die anderen ontgaan en denken daar diep over na. Aron ziet hoogsensitiviteit als ‘een aangeboren temperament [?] met de strategie om te stoppen en te checken in nieuwe situaties, in staat subtiele stimuli waar te nemen en een intensere en complexere verwerking van informatie, zodat er effectiever actie kan worden ondernomen. Dit alles wordt aangestuurd door sterkere emotionele reacties, zowel positief als negatief.’

Er wordt door Bergsma vaak in algemeenheden of generalisaties geschreven zoals hier waar ik binnen dit citaat vraagtekens [?] heb geplaatst. Om te beginnen bij ‘dus’ in de eerste regel, omdat dit  in mijn beleving geldt al op jongere, maar alleen op oudere leeftijd geldt als je inmiddels je eigen techniek hebt aangeleerd. Het zijn mijns inzien géén op voorhand bestaande eigenschappen omdat het afhankelijk zouden zijn van persoonlijke karaktereigenschappen; neen, ze moeten aangeleerd worden om te kunnen leren overleven. Ik ben mijn hele jeugd op een andere manier contant moe omdat ik niet met die factoren om kon gaan en niemand iets van mij begreep. Daarom was ik als kind altijd terughoudend, voorzichtig en afwachtend, nooit spontaan. En dat ik ook nieuwetijdskinderen ken die erg wijs zijn en snel geneigd zijn om een leerkracht voor de klas te corrigeren en erg snel zijn met dat soort reacties. De huidige nieuwetijdskinderen zijn erg zelfbewust en dat is dan volgens mij ook een oorzaak om snelle reactie te mogen verwachten.

Ook is het maar de vraag of het ‘beïnvloed worden door hun omgeving’ is vaststaand feit is, want omgekeerd zou ik me kunnen voorstellen dat er geen sprake is van beïnvloeding als het kind zoals ik was, als je altijd defensief bent ingesteld. Zo was ik nu eenmaal. Er bestaan volgens mij geen wetten  van Meden en Perzen op dit terrein.

Of hoogsensitieve mensen ook een aangeboren ‘temperament’ hebben, staat voor mij helemaal niet vast. Dat is in mijn belevingswereld óók helemaal geen vanzelfsprekendheid omdat ik helemaal nooit een bestaand temperament heb gekend in de zin van ‘heet gebakerd zijn’. Ik liet me nooit gaan vanuit een bepaalde yoga-beheersingstechniek. Voorzichtige reacties zijn eerder regel dan felheid als reactie, want dan zijn bij het slachtoffer alle stoppen al doorgeslagen; grenzen gepasseerd. Pas als je nooit ‘gezien en gehoord’ bent, dan slaan volgens mij pas op een willekeurig moment de stopen door. Daarom zijn pubers vaak zo lastig omdat de ouders altijd met de hun bekende patronen reageren. Dan komt agressie vanwege de machteloosheid om de hoek kijken. Het hangt dus van de omstandigheden af en hoe ouders reageren op ongewenst gedrag van het kind dat zich gaandeweg ontwikkelt. In mijn herinnering luisterden ouders nooit maar bleven altijd in hun eigen straatje preken. Mijn intuïtie zegt mij dat er geen vaste stelregels bestaan en dat ieder kind anders reageert.

Bij mij gold in de latere adolescentie – als 30’er – leeftijd dat ik spirituele cursussen ben gaan volgen en mede door meditatie twee verschillende werelden – mentaal, psychisch, emotioneel en geestelijk – met elkaar in balans heb gebracht en vervlochten. Daartoe bleek ik duidelijke aanleg te hebben en dat heeft me gered om mijn balans zelf steeds te herstellen en daarmee ik voor mijzelf te leren opkomen. Toen had ik vanwege mijn inwijding tijdens mijn studietijd al de kosmische wetten leren kennen en die heb ik intuïtief altijd toegepast. Daardoor heb ik op betrekkelijk jonge leeftijd al het spel van balansen tussen gevoel en verstand leren kennen, vooral door tijdens de studie in de vrije tijd technieken als bio-energetica te leren, mee te maken en te ondergaan. Mijn gevoelsleven is in die tijd sterk ontwikkeld geworden en kon ik mijn eigen emoties – die altijd erg sterk aanwezig waren en ook gemakkelijk werden opgeroepen én dus direct aanwezig waren – onder controle brengen en houden. En later heb ik ook het beginsel leren kennen dat een man ook zijn emoties mocht laten zien. Dat gaf me een bevrijdend gevoel; weg met die traditionele opvoedingspatronen waarin mannen niet mogen huilen. 

Hoogsensitief [2]

In de volwassen fase van 5D – en niet aan het begin – heb je alle zintuigen in de multidimensionale trillingsfrequenties tot je beschikking. In 5D bestaat ook geen stof meer, maar daar ben je gehuld in een lichtlichaam. Je kunt dus daar alleen maar helderzien, -voelen, -ruiken, -weten, -proeven en -spreken of communiceren in telepathische taal.

Meestal komen deze zg. ‘buitenzintuigelijke’ kwaliteiten of eigenschappen ogenschijnlijk toevallig op, of je bent geboden binnen een familie waar deze eigenschappen al in hun DNA erfelijk is overgedragen.

Nu dan HSP. Dat zijn kinderen of volwassenen die van nature al een ‘gave’ hebben om de energieën van andere mensen waarmee ze in contact komen, te voelen omdat hun aura die energieën toelaat in het eigen lichaam. Ik heb vanaf 1986 toen ik een cursus Reiki 1 deed, voor het eerst gemerkt hoeveel ik kon voelen, maar dat heb ik nooit gemerkt omdat mijn leven te druk was met je werk, vrijetijdsbesteding en vriendenkring. Ik bleek zoveel te voelen dat ik bij medecursisten die je ging behandelen volledig onderuit ging, zelfs met de aardingsoefeningen vooraf. Maar wat bij mij binnenkwam was overweldigend veel. Toen ik als laatste cursus (5 jaar geleden) healing- en psychic-mediumschap op dus meerdere terreinen examen deed, bleek nogmaals hoeveel aanleg ik daarvoor had, maar nooit heb ontdekt omdat je niet zomaar ergens wordt ingeschakeld als niemand weet wat je kunt. Maar ik wist voor die tijd ook niet wat mijn mogelijkheden waren. Die ontdekt je – in het algemeen gesproken – door familietraditie of door zaken die je plotseling ontdekt en dus tegenkomt.

Dat zijn de hoofdlijnen van hoge sensitiviteit. Mensen die meer dan gemiddeld kunnen voelen of welke mogelijkheden tot hun beschikking hebben die bij andere mensen niet voorkomen. Maar dat betekent in mijn optiek ook een dubbele belasting van je eigen denk- en besluitvormingspatronen. Want je hebt niet alleen met je eigen leven te maken, maar ook met anderen , áls je tenminste de deur uitgaat zonder jezelf te aarden, omdat bij gaten in je aura je dan te maken kunt krijgen met energieën van anderen die bij jou binnendringen; onschuldig of juist met negatieve intenties.

Mijn stelling is dus dat alle HSP’ers (met alle onderverdelingen als ADHD, ADD, autisme en vele andere varianten van hetzelfde verschijnsel), veel van die buitenzintuigelijke toepassingsmogelijkheden in huis hebben. Die zorgen ervoor dat je niet alleen je eigen leven onder controle leert én kunt houden, maar er bijverschijnselen optreden die andere mensen niet kennen. Daarom is het leven van een HSP’er veel zwaarder dan bij een gewoon mens. De HSP’er heeft zonder het te weten een dubbel besturingssysteem nodig of potentieel tot z’n beschikking, namelijk zowel voor de eigen levensinrichting (intern energetisch functioneren) én zal ook een ander bestuurssysteem moeten gaan ontwikkelen die de binnenkomende energieën (externe prikkels) zal zien te regelen of reguleren. Dit is de kern van het HSP-probleem, want er is sprake van een probleem als je niet weet hoe je kunt en moet omgaan met die wezensvreemde energieën. Daarvan kunt je hopeloos in de war raken omdat zonder enige kennis of inzichten op dit vlak je compleet machteloos staat.

Laatste persoonlijke opmerking. Ik schreef al dat ik als kleuter en jong opgroeiend jochie hopeloos veel problemen had met mijn jongere zusjes. Zij waren erg aan het treiteren. Dan kom je als piepjong HSP’er in een knap lastige situatie te zitten: ik kende en werkte alléén vanuit mijn eenheidsbewustzijn (in mijn lijf), terwijl ieder ander in mijn omgeving ‘oorlog’ aan het voeren was d.m.v. pestgedrag. Ik begreep er helemaal niets van. Als je dus vanuit hogere regionen afdaalt tot de aarde, kom je dit soort problemen tegen.

Ik keek dus met stijgende verbazing toe op dat gedrag dat ik maar niet kon vatten, laat staan doorzien, want ik was niet geaard genoeg. Tot overmaat van ramp begonnen mijn ouders ook de moed op te geven of er ooit iets van mij terecht zou kunnen komen want ik was een bangelijk en traag kind. Dat is in mijn latere jeugdjaren wel goed gekomen en zeker toen ik op een kostschool terecht kwam waar ‘het recht van de sterkste’ heerste; iedere dag werd tussen leeftijdsgenoten gevochten. Daar heb ik lichamelijk leren vechten en zelf tot hoge graad van perfectie bereikt toen bleek dat ik na mijn schooltijd in militaire dienst moest. Ik bleek op de mat onverslaanbaar en was dus iedereen de baas. Zelf presteerde ik om de instructeur te verslaan toen ik tijdens de eerste les als proefpersoon uit de groep werd gehaald om eens uit te proberen wat ik kon. Ik kende toen mijn lichamelijke kracht en daar was die instructeur niet tegen opgewassen. Het kan verkeren, zelfs zonder ooit les te hebben gehad.   

Hoogsensitief [1]

Allereest mijn eigen praktijkdefinitie van HSP ofwel ‘hoogsensitiviteit’ zoals dat in het eerste hoofdstuk van Esther Bergsma genoemd wordt: Daaronder versta ik een méér dat gemiddeld gevoelige sensitiviteit vergeleken bij een gemiddelde gevoeligheid onder de bevolking. Wat bedoel ik hiermee?

Méér dan ‘gemiddelde’ gevoeligheid (‘de mens is geschapen met gevoel en verstand’) betekent dat – in afwijking van ongetwijfeld alle wetenschappelijke definities – dat je behalve de gewone lichamelijke zintuigen zoals ogen/oren/neus/mond, met smaakpapillen/handen die kunnen masseren en voelen – je met één of meer van die gewone ‘stoffelijke’ zintuigen méér kunt doen dan ‘gewoon’ zien, horen, ruiken, proeven en voorwerpen met je handen aanraken maar dat je ook energieën bij je voelt binnenkomen. Dan hebben we het over helderzien, heldervoelen, etc. Die extra eigenschappen noem ik brutaal ‘buitenzintuigelijke’ waarnemingen omdat het 5D-eigenschappen zijn die bij veel mensen enkelvoudig of in meerdere zintuigen ervaren en gebruikt worden, ofwel kunnen worden.

Dat zijn dus de kwaliteiten vanuit je niet-geactiveerde DNA-kenmerken (die volgens Kryon 70% van ons totale DNA-potentieel beslaat, want de 30% die wij gebruiken behoren tot 3D en de rest dus tot de multidimensionale werkelijkheid). Voor ons is die 70% bewust volgens het kosmisch plan afgesloten opdat we (veel) trager door het leven gaan dan in 5D het geval is, waar namelijk ieder idee, plan of gedachte aan creatie direct werkelijkheid wordt.

Dat laatste is de multidimensionale werkelijkheid, die voor de gewone mens op aarde niet zinvol is omdat hij bewust de keuze heeft gemaakt als ziel het hemelse rijk van het onbewuste, met alléén het intuïtieve weten – want direct uit de Bron afkomstig – kan putten. Dat is de afspraak geworden nadat die ziel(en) per stroming/golf/lichting uit die hemelen zijn vertrokken – wat in de bijbel en andere heilige werken wordt omschreven als de ‘val’ uit het paradijs ofwel symbolisch de Tuin van Eden – om de lagere trillings- of frequentiegebieden te gaan verkennen. Er is dus in werkelijkheid helemaal geen sprake geweest van een val uit welke hemel of paradijs dan ook, want die bestaat niet.

De mensheid heeft een unieke kern als ziel, die namelijk een godskiem of godskern of godspartikeltje is, en dus de bestemming heeft – anders dan alle andere bezielde schepselen – naar het goddelijk volmaakte te groeien. Maar die verkenning is een goddelijke gift die de mens in staat stelt om het hoogste goddelijke bewustzijn te bereiken en samen te smelten met de hoogste energetische Kracht en Macht. En daartoe zijn alle mensen op aarde, even zo goed als op iedere enkele planeet in de andere /overige universa die allemaal het gelijke kenmerk hebben dat dit de planeten zijn met de zwaarste levensomstandigheden, namelijk vanwege de principes van de Vrije keuze (keuzevrijheid om het leven te bepalen die je wilt leven) en de Vrije wilsbeschikking, dat ‘voorlopig’ een gelijke strekking heeft. Dit evolutiemodel heeft voor de aarde en de vergelijkbare identieke planeten per universum dus, het voordeel dat alle levenservaringen worden opgedaan die maar denkbaar zijn, maar ze zijn ook verplichte leerroutes, waar je je aan hebt verbonden door je handtekening onder een kosmisch contract. Dat is namelijk het contract van het Pad van Wedergeboorte, omdat ieder mens verplicht is de aardse dualiteit te overwinnen en daarmee de nondualiteit, ofwel de multidimensionale werelden binnen te kunnen gaan. Niemand komt dus zonder het stadium of wel het bereiken van de geestelijke verlichting die multidimensionale wereld binnen om daar voor eeuwig te verblijven. En iedereen krijgt daar ook een nieuwe taak om zich daarmee verder te kunnen ontwikkelen.

Hierover staat meer op de blogs over de ‘neutrale zone’ op deze site. Met deze formulering is ook direct duidelijk waarom de wetenschap en genetica niets van dit soort ‘theorieën’ moet hebben: ‘hocus pocus’. Daarom kom je deze formuleren ook nergens in de literatuur tegen, want deze spirituele evolutieleer is daar ongewenst. Omdat we in een 3D-wereld leven. Meer niet en minder ook niet. Dit als achtergrondinformatie.

Daarmee wordt ook duidelijk dat de mens in potentie alle kwaliteiten en eigenschappen in zijn DNA verankerd heeft opgeslagen, maar ze komen pas tevoorschijn als de tijd daarvoor rijp is. De mens komt op aarde – en altijd in meerdere levens – om de laagste frequentiegebieden te leren kennen, opdat hij aan het einde van dat Rad ven wedergeboorte de beheersing heeft gekregen over alle kosmische energieën en potentiele mogelijkheden en daarom ook dispensatie (‘diploma’) krijgt om naar de volgende fase van ontwikkeling door te gaan. Je gaat van jaar tot jaar een klasje verder omhoog. Maar als je tot de kosmische universiteit wilt worden toegelaten heb je een diploma van de aarde nodig als middelbare schooltraject.

Naar aanleiding van de ‘nieuwe tijd’ van Aquarius en de grote aantallen ‘hooggevoelige’ kinderen

(en volwassenen) die in vele gezinnen voorkomen, open ik hierbij een nieuw thema in deze Mysterieschool: ‘Bestaat er een HSP-gen?’ naar aanleiding van het boek dat ik uit de boekenkast trok: Esther Bergsma, Het hoogsensitieve brein. Waarom je een vis niet moet vragen in een boom te klimmen. [Uitgeverij Booklight (b:k light; www.booklight.nl ) 2019]

Introductie

Zelf ontdekte ik pas een twee/drie jaar geleden via mijn Vlaamse vriendin Esther (ja, lid van deze groep!) dat ik zelf een uitgesproken HSP-‘klant’ ben, maar dat ik dát ‘toen’ in het verleden op school en de jeugd niet kon weten (omdat ik van een heel andere generatie vanwege mijn geboortejaar 1947 ben -, een tijd waarin HSP nog niet bestond en dus een volkomen onbekend fenomeen was. Om kort te gaan, ben ik via Esther met haar verwijzende links over ADHD, ADD etc. ect, zelf gaan lezen wat het inhield en ik herkende per direct in een flits mijn worstelingen vanaf mijn jongste jaren en verder in de loop der tijden waarom ik zo het geworsteld; met name vanwege mijn ouders die geen benul hadden hoe ze met mijn introverte en verlegen gedrag moesten omgaan. Als oudste kind en zoon hadden ze van mij iets anders verwacht dan een problemenkind die maar niet vrolijk kon worden en genieten van een ‘onbezorgde’ jeugd. Ze moesten eens weten hoe dat beeld ‘onbezorgde sfeer’ bij ons thuis voor mij totaal niet omging en dat ik op voet van constante oorlog leefde met mijn twee jongere zusjes die mij in alle opzichten de baas waren, maar aanmaningen van mijn moeder aan hun adres hielpen geen steek. Daarom is mijn hele jeugd in een ramp geëindigd vanwege concentratieproblemen (ik heb het maximaal aantal jaren van doublures op de middelbare school meegemaakt: in plaats van 5 jaar voor het standaard diploma HBS-B, 10 jaar erover gedaan want ook nog eens drie keer eindexamen gedaan vanwege mijn chronische onzekerheid) en een houding van teruggetrokkenheid.

Al die informatie van Esther maakte mij op slag duidelijk dat ik zelf een uitgesproken hsp’er was, maar inmiddels dankzij mijn geestelijk-spirituele groei mij daaraan heb onttrokken, zodat ik de sleutel en codes van dat ‘matrixmodel’ heb ontdekt en mezelf heb bevrijd. Daarom heb ik mijzelf bevrijd van de ‘context van probleemfiguur’, maar heb dus uit eigen ervaring ontdekt hoe je die problemen zelf kunt oplossen, want dat is mij feitelijk gelukt: ik heb de geheimen van dat  hsp’erschap zelf opgelost. Daarmee kán én wil ik alle ouders hier als leden van deze groep een hart onder de riem steken en uitleggen hoe de vork in de steel zit. Ik nodig dus iedereen hier uit met probleemkinderen thuis (in dit opzicht), om met vragen hier te komen en ik zal er naar mijn beste weten er antwoord op geven. En ik zelf zal boven genoemd boek hier gaan bespreken, omdat ik heb ontdekt dat ik heel wat aantekeningen en inhoudelijke vraagtekens erbij kan plaatsen. En op die manier kan ik aangeven waar mijn eigen ontwikkeling afwijkt wat de auteur als vakpsycholoog beschrijft en waar ik dus met andere verklaringen kan komen aanzetten, zodat het voor alle leden in de groep (eigen kinderen of niet) duidelijk kan worden hoe dit soort opvoedingsproblemen kan worden aangepakt. Want geloof mij, ik heb de sleutels tot de oplossing gevonden en dus ben ik in staat om handgrepen aan te bieden tot een oplossing, ook al kunnen die verschillen want ik kan al voorspellen dat er vele variaties mogelijk zijn. Het hangt er immers ook vanaf met welk zielenplan iemand is geboren op aarde in dit tijdsgewricht en of er ook sprake is van onopgelost karma of probleemgebieden uit voorgaande levens.

Wordt vervolgd

HSP en de eigen balans

Het gedicht van Hetty geplaatst door het Spirit café Saint Germain: ‘HSP en consciëntieus’

Ik maak er ‘HSP en de eigen balans’ van:

Mijn stelling is toen ik deze blog las, dat de kern van HSP (en ik ben er zelf één, al was dat begrip in mijn eigen jeugd als naoorlogs kind onbekend) niet in dit gedicht tot uitdrukking wordt gebracht. Waarom niet? Een HSP’er wordt op aarde geboren als een van  nature 5D-baby/kind, komt dus als 5D wezen op de 3D-wereld. Om hier een speciale missie te vervullen waarbij 5D-inzicht gevraagd wordt. Daarom zijn licht- of violette-kinderen allemaal HSP’ers. Wat is het probleem bij deze kinderen – en dat heb ik dus zelf als kind ervaren? Dat je niet alleen wordt opgevoed door je ouders als 3D-mensen, maar dat je zelf als hoger dimensionale ziel niets begrijpt van dat stoffelijke 3D-leven. Bovendien komt daar nog bij dat je als peuter/kleuter constant met je eigen Hoger Zelf in gesprek bent en dat is voor 3D-ouders volkomen onbegrijpelijk. Het is er dus bij mij letterlijk op mijn 3^e jaar eruit geslagen toen ik voor het eerst onbewust mijn gids aan het woord liet via mijn mond. Mijn ouders schrokken zich natuurlijk te pletter – hoorde ik via een medium want ik heb dat niet bewust meegemaakt – en sindsdien heb ik mijn hele jeugd gezwegen. De volgende ramp die me overkwam is dat ik als oudste nadien te maken kreeg met twee zusjes die erg sterk van de tongriem gesneden waren en met elkaar onderling de dienst in huis probeerden uit te maken als een 2tal ‘haantjes’. Zo verliep mijn jeugd rampzalig slecht. Ik kreeg groeiproblemen en ben op de middelbare school bijna in iedere klas blijven zitten vanwege mijn dagdromen. Later is het dus goed gekomen want ik leerde me gaandeweg goed geconcentreerd te raken. Ik moest wel want wist wat me later voor roeping te wachten stond. Ik ben dus wél afgestudeerd. Wordt vervolgd   

https://www.facebook.com/groups/465647514193118/search/?query=HSP&epa=SEARCH_BOX

Het gevaar van anderen te blijven plezieren: je komt niet aan je eigen ontwikkeling toe

Je vindt altijd wel manieren om and’ren te plezieren : Doe dat dus met mate

Het zorgen voor andermans leven is jou op het lijf geschreven : Niet op het lijf geschreven maar een uitweg uit eigen leven door te vluchten in andermans levens

Je wilt doen wat je hebt beloofd al word je zelf van rust beroofd : Klopt

Al wat je doet, je bent heel trouw : Trouw [5D] is in dit verband een vluchtweg aangezien je door trouwheid aandacht krijgt die je anders niet gekregen zou hebben. Ouders vinden een brave hendrik iets verschrikkelijks

Zelfs als je ‘t eigenlijk heel anders wou : Dat komt niet in je hoofd op want je bent niet in staat om je eigen balans – in denken en voelen – te vinden. Dat komt pas op veel latere leeftijd

Vaak ben je wel eens té attent, juist omdat je HSP’er bent : Men leert je kennen als attent kind/jongvolwassene, maar het is dus vluchtgedrag

Je maakt je zelf heel erg verplicht: Dat is gewoonte-afweergedrag geworden

Alle aandacht naar de ander gericht: de zorgen over ’t wel en wee : DAT OUDERS DAT NIET WETEN TE PLAATSEN IS TRIEST

Neem je constant met je mee : Het enige nut hiervan is dat je een leven in deze ‘hoedanigheid’ hebt ervaren en wat voor desastreuze gevolgen heeft voor je eigen leven later

‘t maakt je soms ook bloednerveus want je bent ook heel consciëntieus : Je schroeft je eisen steeds hoger op vanuit je eigen drang of behoefte aan perfectie om gezien en gehoord te worden

Ook daar zitten er grenzen aan om altijd maar weer klaar te staan : Iedereen buiten jezelf (voor jezelf een beschermingsmuur) is daar blind voor

Wees daarom ook trouw aan je eigen [persoonlijkheid]: WIE LEERT JE DAT? NIEMAND! Dat is ook de tragiek van de huidige lichtkinderen die daarom ook recalcitrant reageren en steeds baldadiger worden vanwege hun ouders die niets van het leven begrepen hebben.

Dan zul je zelf ook rust terug krijgen : Pas op veel later leeftijd zoals dat bij mij het geval was toen ik twee jaar geleden via een Vlaamse digitale groep ontdekte dat ik zelf een HSP’er beek te zijn door een debat over dat thema. Vandaar dit autobiografische herinnering. Mijn volgende fase in dit leven word dus als HSP-therapeut.

Hoogsensitiviteit is geen modewoord. Het bestaat dl 2

‘Wat is hoogsensitiviteit? Hoe uit zich dat? Corina Greven, als psycholoog en gedragsgeneticus verbonden aan het Donders Instituut van de Radboud Universiteit Nijmegen, ziet het zo. Vergeleken met gemiddeld sensitieve personen verwerken hoogsensitieve mensen informatie diepgaander en ervaren ze emoties intenser. Ze zijn zintuigelijk gevoeliger en raken snel overprikkeld.’

Omdat ik als hoogsensitieveling begrijp wat hier bedoeld wordt met deze woorden, weet ik ook zeker dat gemiddeld sensitieven deze woorden niet begrijpen. Want wat wordt er bedoeld met ‘verwerken informatie diepgaander en ervaren ze emoties intenser’? Ik zal het uitleggen. ‘Diepgaander informatie’ ontvangen betekent niet dat informatie wordt verkregen als je luistert naar iemand. Wat wél mogelijk is – bedenk ik me nu al schrijvend – is dat er een uitdrukking bestaat: ‘je hoort wat iemand zegt maar je voelt dat die woorden wat anders bedoelen’. Er bestaat dan een verschil in voelen en horen. Met andere woorden, de woorden die uit het brein van de gesprekspartner toegezonden worden, vertegenwoordigen zijn rationele belevingswereld, maar zijn strijdig met zijn hartsbeleving of gevoelsleven, terwijl de persoon in kwestie zich daarvan niet bewust is. Hij (v/m) bedoelt wat anders dan wat hij uitspreekt. En daar met dat verschijnsel hebben heel veel mensen te maken en lastig echt te ervaren omdat die mensen die die tegenstrijdigheid laten blijken, daarvan niets weten. Daarmee kan een HSP’er zaken waarnemen die voor de niet-HSP’er onbekend of onbewust aanwezig zijn. Daaruit vloeit voort dat je met dubbele ‘tongen’ spreekt: je zegt wat anders dan je feitelijk voelt.

Met andere woorden, ‘informatie’ is hier in dit citaat geen kwestie van woorden uit een boek of die op straat uitgesproken worden, maar het is rechtstreeks contact hebben met de energie die uit die woorden blijkt te spreken, want waar spreker zich niet van bewust is, is voor mij direct op te vangen. Zoals ik ook schreef over de films van Hannah Bervoets, was ik letterlijk op alle personen in die opnamen afgestemd en kon ik ook voelen wat die personen op dat moment van opname voelden.

Daarom ben ik ook medium, omdat ik tijdens een behandeling mij afstem op een hulpvrager en ik dus eerst de energie van de persoon die ik op een stoel laat plaatsnemen, bij mij naar binnen laat komen, door mijn handen op de schouders van betrokkene te leggen. Na twee minuten is het al raak (soms binnen 20 of 30 seconden) en komt die energie mijn lichaam binnen en vraag ik de client of het klopt dat hij een zware spanning in zijn maag voelt. Als daarop bevestigend wordt geantwoord, ga ik daarop door, want dan probeer ik te voelen waar die spanning vandaan komt, hoe het is veroorzaakt. Om kort en bondig uit te leggen wat er voor proces zich afspeelt: vanwege die energie die ik voel, weet ik ook welke ‘informatie’ er in die energie is opgeslagen. Dat voel ik dan in mijn lichaam zodat ik de client naar die plek kaan sturen zodat die persoon zich daarop kan concentreren en uiteindelijk ‘wakker’ wordt geschud, want hij wist alleen dat hij zich ‘mat’ en niet echt lekker in zijn vel voelde. Al heel lange tijd.

Hij is ermee naar de huisarts geweest maar die heeft niets kunnen vinden want alle onderzoeken wijzen uit dat sprake is van een gezond functioneren. De artsen hebben de kennis en kunde niet om zo’n patiënt gevoelsmatig te beluisteren (zonder stethoscoop) en dus wordt de hele machinerie in gang gezet om toch zo lang te blijven zoeken naar de oorzaak van de klachten, dat er uiteindelijk pillen worden voorgeschreven. Daarom zal de medische wereld de komende jaren erg veel nieuwe zaken gaan ontdekken omdat ze op deze klassiek westerse manier van onderzoek geen stap verder komen.

Wordt vervolgd

Hoogsensitiviteit is geen modewoord. Het bestaat.

Maar het is geen aandoening en je hoeft er dus geen diagnose op te plakken. Het heeft zelfs voordelen.

Psyche & Brein editie 4/2019 – Digitaal

Wij hebben geen vijf, maar vijftien zintuigen. Welke dat dan wel zijn, legt psychiater Jan Dirk Blom uit.

Om dit laatste vanuit mijn persoonlijke perspectief toe te lichten: Zondagavond was Zomergasten ‘op de buis’ met schrijfster Hanna Bervoets als gast. Ik voel er pas halverwege in, maar wat zij aan filmfragmenten had uitgekozen en de toelichting die zij gaf, was voor mij zo emotioneel, dat ik de hele rest van de uitzending heb moeten huilen/janken of misschien dat de tranen mij permanent over de wangen biggelden. Dat gebeurt mij altijd vanwege het feit dat ik op het moment dat de hoofdpersoon of tijdens een concert zulke mooie dingen hoor, dat de acteurs in de film in mij direct tot leven komen, maar dat ik dan ook alle pijnpunten kan ervaren.

En bij concerten kan ik direct de musici aanwijzen die rechtstreeks door de geestelijke werelden worden geïnspireerd en daardoor hemelse muziek of klanken ten gehore kunnen brengen. Zo onvoorstelbaar mooi dat ik tot diep in zijn hart of ziel geraakt ben en niet meer kan ophouden met tranen laten lopen. En ik heb jarenlang rondgelopen met diepe schaamte dat mij dit moest laten gebeuren – want huilen doet een man niet in het openbaar – omdat het gewoonweg niet tegen te houden was. Het is dus een combinatie van vijftien zintuigen die bij mij aan het werk zijn, maar tegelijkertijd mijn non-acceptatie vanwege de schaamte. Later, pas een jaar of vijf terug hoorde ik van een therapeute dat ik het gewoon moest laten gebeuren omdat niemand het ziet (zowel de film- als concertzaal zijn immers donker!). Maar je bent met bepaalde opvoedingspatronen opgevoed en je valt dus direct daarop terug in een automatisme: hou op met huilen!

Wordt vervolgd

Een op de vijf onder ons is hoogsensitief

Dat is niets om je zorgen over te maken en het is zeker geen ‘aandoening’, leerde ik uit het coverartikel in de nieuwe Eos Psyche&Brein. Het is net als introversie of consciëntieusheid [letterlijk: gewetensvolheid, maar dat is geen tegenstelling tot introvertheid, want dat is extravert-zijn] een persoonlijkheidskenmerk dat een normale spreiding kent. Onze medewerker Vittorio Busato was verrast door wat hij hoorde op een wetenschappelijk congres over het onderwerp. Hoogsensitiviteit kan knap lastig zijn als je dagenlang moet bekomen van een bezoek aan een druk zomerfestival, of je ontzettend naar voelt als je een overvolle trein in moet. Maar hoogsensitiviteit heeft daarnaast voordelen, en die willen we ook graag benadrukken. Vandaar dat we unaniem kozen voor een coverbeeld dat uitstraalt hoe intens hoogsensitieve personen kunnen genieten van het zien, voelen en horen van schoonheid.

Zoals in de tekst al aangegeven betekent het Vlaamse conscientieusheid – wat in het NLs niet voorkomt, namelijk ‘gewetensvolheid’, maar dat is geen tegenstelling tot introvertheid, want dat is ‘extravert’-zijn.

De nieuwe editie van Eos Psyche&Brein is nu te koop – in de winkel of via de webshop.

In deze nieuwsbrief lees je hoe het magazine tot stand kwam.

Fijne zomer!

Liesbeth Gijsel, Hoofdredacteur

Nieuwsbrief Psyche & Brein nieuwsbrief@cascade.be

Psyche & Brein editie 4/2019

Hoogsensitiviteit is geen modewoord. Het bestaat. Maar het is geen aandoening en je hoeft er dus geen diagnose op te plakken. Het heeft zelfs voordelen.

Geheel mee eens: hoogsensitief – ofwel HSP – bestaat, maar is geen aandoening want je bent nu eenmaal veel gevoeliger dan de gemiddelde mens en daarmee voel je een dubbel zo zware druk vergeleken bij anderen die niet zo gevoelig zijn voor hun eigen omgeving. Een dubbel zo zware druk omdat je ermee moet leren omgaan, en dat hoeft de normaal sensitieve mens niet te doen, want die is zich niet bewust van de instroom van andermans energie in eigen lichaam. Of is daarvoor zelfs simpelweg afgesloten.   

Wij hebben geen vijf, maar vijftien zintuigen. Welke dat dan wel zijn, legt psychiater Jan Dirk Blom uit.

Een op de zeven vrouwen is als de dood om te bevallen. Die angst serieus nemen is broodnodig – voor moeder én kind.

Hebben hoogbegaafde kinderen een ander soort onderwijs nodig? Een gesprek met expert Lianne Hoogeveen.

Nieuwe reeks: de grote denkscholen van de psychologie. Deel 1: de fenomenologie.

Ik heb dit nummer besteld en ben dus benieuwd wat ik zal tegenkomen! Indien mogelijk verschijnt daarover dus weer een blog!https://www.tijdschriftenwinkel.be/nieuwkomers/psyche-brein-editie-4-2019.html

De hindernissen in het leven van een hoogsensitief kind

Een hoogsensitief kind in een wereld die overweldigt (Simone Rutgers, nieuwetijdskind.nl, 7-1-19)

‘Wist jij dat hoogsensitieve kinderen wel 8, 16 of 32 keer zoveel waarnemen als kinderen die niet hoogsensitief zijn van aard? Als zij deze prikkels niet meer zelf kunnen verwerken ontstaat er overprikkeling. Hoe ziet dat eruit? Welke symptomen laten zij zien en bovenal: wat zou je kunnen doen om je kind te helpen om weer terug te keren naar balans?’

De beste samenvatting van autistische en HSP-kinderen is wel dat zij door hun gevoeligheid veel meer opvangen en waarnemen dan gewone kinderen die veel beter of zelfs van nature afgesloten zijn.

Daarom is het van het grootste belang dat hoogsensitieve kinderen (en ook volwassenen) zich dagelijks zorgvuldig (leren) afsluiten door aarding en dat betekent dat zij ervoor zorgen dat ze geaard worden. Zorg ervoor dat je tintelingen in je voeten ervaart en dat er een stromende energie via de voeten de aarde ingaat en omgekeerd, dat je aardenergie je lichaam in kunt trekken. Dat zal uiteindelijk een 5D-kind makkelijker vergaan dan een gewoon 3D-kind, want zij waren daar al aan gewend toen ze op aarde werden geboren en geïncarneerd.

Ze zijn anders

Hoogsensitieve kinderen zijn anders en vragen om een andere benadering. Ze hebben gevoelige sensoren en een fijngevoelig zenuwstelsel, waardoor ze veel opmerken, diep reflecteren en een sterke emotionele beleving hebben.

Er komt vanuit hun hooggevoeligheid veel op hen af en daarvoor moet gewaakt worden om te leren selecteren wat toegelaten kan worden en wat zeker niet. Maar ouders zonder die eigenschappen staan vanzelfsprekend voor raadsels wat met hun hoog gevoelige kinderen te doen. Ze kunnen zich er geen voorstelling van maken en dat is zo triest van alles. Maar uit eigen ervaring weet ik dat deze kinderen er zelf wel een antwoord op leren vinden, maar dat gaat wel ten koste van andere vormen van ontspanning. Het leven verloopt voor hen trager dan als je die hooggevoeligheid niet hebt en je aura niet kunt afsluiten.

https://www.nieuwetijdskind.com/een-hoogsensitief-kind-in-een-wereld-die-overweldigt/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=een-hoogsensitief-kind-in-een-wereld-die-overweldigt&utm_source=Nieuwetijdskind+Magazine+Nieuwsbrief&utm_campaign=72daafff08-RSS_EMAIL_CAMPAIGN&utm_medium=email&utm_term=0_e02bc3e900-72daafff08-428685637&goal=0_e02bc3e900-72daafff08-428685637&mc_cid=72daafff08&mc_eid=5b24570dea