[11] ‘En voor dat iets dat weet heeft van de werkelijkheid en op dat moment ook ervaart dat het niet zelf tot die werkelijkheid behoort en dat het niet met materie vereenzelvigd kan worden, voor dat bewustzijn is ‘ziel’ geen misplaatste naam.’
[Bron: Aristoteles, Over de ziel. Vertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Ben Schomakers. 2013]
Er is dus een stoffelijke vonk voor elke keer wanneer er een nieuw lichaam of levensvorm wordt gevormd, maar de goddelijke vonk krijgt men eenmaal.
[Hiddinga, #317; 21]
[Bron: Ute Kretzschmar, Over chaos en goddelijke verandering. 2013; 30]
Confucius: Voordat jullie dit duale universum binnengingen, waren jullie een goddelijk wezen, een androgyn wezen, dat zich voortdurend in een bepaalde lichamelijke trillingsvorm bevond. Jullie werden niet ouder en gingen ook niet dood [logisch want multidimensionaal want eeuwige wezens]. Vervolgens zijn jullie aan een spel begonnen [op basis van de eigen vrije wil], het spel met de naam Avonturen in het duale universum.
Bij binnenkomst in dit duale universum hebben jullie de oeruitrusting – jullie androgyne, goddelijke lichaam – opgegeven. Jullie hebben een zielenfamilie gesticht waarbij jullie lichtwezenbewustzijn zich in verschillende personen heeft opgesplitst. Aan de ene kant zijn er de zielenbroers en -zussen en aan de andere kant is er het Hogere Zelf.
Jullie ziel is het deel dat altijd levendig ervaringen verzamelt. Wanneer jullie in de aardse sfeer zijn, voelen jullie je ziel als datgene wat jullie levendig maakt, wat jullie tot leven brengt, wat jullie aanzet om te voelen en te denke. Wanneer jullie aan gene zijde zijn, bevinden jullie je in je persoonlijke zielenlichaam, maar hebben jullie ook een band met degenen die eveneens tot jullie zielenfamilie en tot jullie Hogere Zelf behoren.
Het goddelijke Hogere Zelf is een soort beschermer- net zoals een paraplu je tegen de regen beschermt – die boven alle leden van de zielenfamilie staat, die voor jullie zorgt als jullie incarneren en die jullie bijstaat als jullie aan jullie aan gene zijde verblijven. Het Hogere Zelf kunnen jullie los van jezelf waarnemen zolang jullie in het duale universum zijn. Ook jullie zielenbroers en -zussen zijn van jullie afgescheiden, zodat jullie meer ervaring opdoen. Die ervaringen worden opgeslagen in het Hoger Zelf en jullie kunnen ze ook zelf oproepen. Jullie ziel is datgene wat jullie doet leven in je fysieke lichaam, en het zielenlichaam. Is het deel dat tussen de incarnaties door aan gene zijde verblijft, of ook wel ’s nachts als jullie slapen.
[Bron: William Gijsen en Boudewijn Donceel, Openbaringen over de Ziel. p.54]
Jullie hebben het inzicht. Jullie drang naar eenheid schept liefde. Zielen van de Derde Sfeer moeten beseffen dat leven in de materie soms lastig is, maar noodzakelijk om te groeien, want zo krijgen jullie macht over jezelf. Met bewuste overgave zal jullie onbewust gedrag zich omvormen en zal je wijsheid ontvangen. Luister naar je ziel en toon je wijsheid aan anderen.
In de Eerste Trap dien je onbewuste mensen te mijden en je te richten op samenwerking met bewusten.
In de Tweede Trap kan je de samenwerking gaan delen .
In de Derde Trap dien je verstand en gevoel te verenigen, zodat het verstand zich kan onderdompelen in de gevoelens. Zo ontstaat vrede en eenheid in jezelf.
In de Vierde Trap kan er rechtvaardig begrip ontstaan
In de Vijfde Trap blijven onbewuste mensen verdoofd en passief en weigeren ze in actie te komen. Bewuste zielen tonen hun geaardheid met hart en ziel.
In de Zesde trap aanvaarden bewuste mensen hun Goddelijkheid. Zelfs verleidingen worden aanvaard en er is geen verzet. Ze aanvaarden het goddelijke Plan en ze zoeken gelijkgezinden. Je weet en gelooft nu dat alles is. Blijf je bewust van de rijkdom in jezelf en je zult wetende zijn en blijven en je kunt contact gaan maken met je goddelijke kern. Luister naar je ziel.
In de Zevende Trap is de worsteling ten einde. Je beseft dat er enkel gevoelsmatig een wankel evenwicht kan bereikt worden en dat enkel liefde de kloof kan dichten. Je onvoorwaardelijke liefde mag je enkel gebruiken voor diegenen die er geen misbruik van maken. Blijf je bewust, dan zal goddelijke hulp niet uitblijven. Luister enkel nog naar je ziel.
HIDDINGA, LEVENSOPDRACHT
[127] Ik voelde dat ik mijn lichaam achter me liet en ontmoette de begeleidster die mij altijd vergezelde op de reizen in de geest. Na enige tijd kwamen we in een vreemde ruimte die verschrikkelijk mooi was, maar dan niet in aardse zin. Hoewel het de indruk gaf een soort gewelf of gotische hal te zijn, was het geheel toch anders, alsof er geen werkelijke stoffelijke muren en dergelijke waren. Er waren versieringen. Ze waren heel erg mooi, maar ook beslist onaards en zij leken als een hologram driedimensionaal in de ruimte gepositioneerd te zijn. Er was een geweldige stilte en rust en ik voelde alle spanningen van mij afglijden. Ik kon me niet herinneren dat ik ooit een dergelijke volmaakte ontspanning had gevoeld als in deze ruimte. Maar plotseling werd de verbroken door een stem, die niet uit een specifieke richting leek te komen maar gewoon overal aanwezig was. De stem sprak: ‘Wat zoek je op dit moment? Als je naar de waarheid zoekt, hoe weet je dan of dit ook de werkelijkheid is? Kijk nu en leer.’
De ruimte werd nu heel mooi en heel helder verlicht. In het midden leek zich een groots wezen te bevinden dat iets in zijn hand hield. Het wezen had een blauwgrijze mantel aan en hield de hand waarin het object aanwezig was, naar mij uitgestrekt alsof het mij verzocht om dichterbij te komen en te kijken. Ik ging nu dichterbij staan, keek in zijn hand en zag dat het een mooie kleine blauwe bol was. Het was de aarde. Het wezen hield de bol heel voorzichtig in zijn handen en na een gegeven ogenblik liet hij de bol los en de bol zweefde langzaam van hem weg en vervaagde. Ik hoorde nu de stem weer. ‘Dit beeld is mijn beeld en ik houd de aarde vast zoals alles in de gehele schepping al eeuwenlang is vastgehouden. Ik laat niets los en zolang de aarde wordt vastgehouden, bevindt elk mens en elke levensvorm zich in mijn hand en ik zal het niet loslaten voordat de tijd daar is. Deze tijd is nabij, want een nieuwe vorm zal ik gereedmaken, zodat elke ziel een nieuwe periode van vrede, en geluk, maar ook van hard werken, leren van lessen en geestelijke ontwikkeling mee kan maken. Op het moment dat dit gebeurt, wordt alleen de stoffelijke vorm losgelaten, maar de essentie van het leven, de ziel, die komt weer terug in mij. Op het pad naar het licht komt de ziel in aanraking met veel vormen van kennis. Deze kennis stelt de ziel in staat om te leren, te groeien, te ervaren en om naar mij terug te komen, maar deze kennis is niet absoluut. Kennis en waarheid zijn relatief en variëren met het niveau van geestelijk bewustzijn. Net zoals jullie nu terugkijken op religies en ideeën van enige duizenden jaren gelden, zo zullen jullie ook eens terugkijken op alles wat jullie nu denken te hebben geleerd. Geloof, kennis, geestelijke bewustzijn, filosofie, alles is aan evolutie onderhevig, en de fase waarin men nu denkt heel veel kennis vergaard te hebben over de ziel is slechts een van die fasen die men moet doormaken voordat men het werkelijke licht en mij kan begrijpen. Op dit moment hoor je een stem en uit dit spreken zou je kunnen opmaken dat God een wezen is, maar dit is slechts een wijze van communiceren om jou, en met jou de mensheid, iets te vertellen en te laten zien. Als mens op de aarde hebben jullie bepaalde gedachten over God en over de ziel en alles wat daarmee verband houdt. Maar andere levensvormen hebben hun eigen wijze van beleven en dit is voor hen net zo werkelijk als wat jullie ervaren. Indien er echter een uitwisseling van gedachten zou zijn, dan komen jullie tot de ontdekking dat deze wijze van geestelijke beleving volkomen anders en zelfs tegengesteld is. Toch zijn beide waarheid, want ik ben in alles wat leeft en de mens is daar maar een heel klein onderdeel van. Met betrekking tot alle waarheden die je hebt kunnen zien is het daarom goed te bedenken dat alles wat je nu ziet slechts een onderdeel is van het bewustzijn van nu. Er is je de mogelijkheid gegeven om heel veel dingen te bevatten en ook te beschrijven en daarom is het je gelukt om alle redelijk zuiver weer te geven, waaronder een stukje toekomst, maar de werkelijke waarheid, dat is iets wat de ziel pas kan begrijpen als deze volledig in mij is teruggekeerd en geen enkele fase in de evolutie meer door hoeft te maken. Begrijp je dit?’
[Jaap Hiddinga, Eindtijd of overgang? Visioenen over de veranderingen die de aarde en de mensheid te wachten staan. Ankh-Hermes Deventer 2005, 127]
Marshmallow Boodschap
Uit Kryon Boek 10 “Een nieuwe dispensatie.”
geplaatst: 8 januari 2020
Vertaald uit het Engels door Henk Steur
Binding van Engel tot Engel
Lieve mensen, jullie zijn engelen van de familie en jullie zijn mijn vrienden en vriendinnen. Ik ken jullie en jullie zijn hier altijd geweest. (Kryons manier om te zeggen dat jullie geen begin hadden) Kunnen jullie je deze binding van engel tot engel voorstellen? Kunnen jullie een begin maken met bevatten van hoeveel liefde en planning er zijn betrokken bij jullie aanwezigheid hier?
Als jullie op het oppervlak van deze planeet in dualiteit zijn, rondlopen in een lichaam, zien jullie de dingen niet in engeltermen. Voor ons is het zo dat als sommigen van jullie voelen dat zij moeten lijden en treurig moeten zijn om spiritueel te zijn, onze harten daardoor breken!
Misschien is het tijd dat jullie dit hele scenario van lijden eens opnieuw gaan onderzoeken.
Mijn reactie is dat ik blij ben met de bevestiging in deze boodschap dat de mens – als ziel – geen begin kent (en dus ook geen einde, als de mens het rad van wedergeboorte heeft overwonnen), maar als ziel doorleeft in nonduale sferen of werelden.
~ KRYON
Door Lee Carroll, het originele Kryon-kanaal
15 augustus 2019 / Door eliaslimusemmanuel
Tijdens sessies en seminars hoor ik vaak dat mensen het moeilijk vinden om te onderscheiden tussen de impulsen van de ziel en die van het ego.
Kort samengevat: de boodschappen van de ziel zijn steeds zacht en licht en gaan met een zekere vreugde van herkenning gepaard. Het is een herkennen van de waarheid tot in de diepste diepte van ons zijn. Daarentegen wordt al wat van het ego komt vergezeld van een zekere druk, spanning en veel zwaarte. Ik moet, ik zal, ik kan niet anders dan …
In de jaren zeventig en tachtig ging ik regelmatig in Londen naar het ‘Festival for Mind, Body and Spirit’, waar mensen uit de hele wereld samenkwamen om het Nieuwe Tijd’s gevoel samen te vieren, ik kan er geen betere uitdrukking voor bedenken. Het was een groot feest met voordrachten en workshops, maar ook een beurs met talloze standjes, van astrologie, via yoga en diverse healingtechnieken tot aura- en chakrareading en channeling. Hier hing helemaal geen commerciële sfeer, maar een energie van vreugde en liefde. In het begin kwam ik er als bezoeker en later gaf ik er zelf voordrachten en workshops. Het Festival bestaat nog steeds en is na een hele tijd weer terug in Olympia.
Het was ook in die tijd dat ‘EST’ populair werd, een seminar over persoonlijke ontwikkeling dat door Amerikanen in Londen werd gegeven in een groot hotel en waarvan deelname vrij duur was. Tenminste voor mij.
Ik had dat geld niet, maar voelde heel sterk dat ik daarbij moest zijn en vertrouwde helemaal op de wijsheid van mijn ziel. Toen mijn besluit vast stond viel alles op zijn plaats en kon ik het geld, zij het op korte termijn, lenen en vertrok naar Londen. De eerste dag in de voormiddag had ik er al iets geleerd waarvan ik meteen wist dat het dat was, waarvoor ik moest deelnemen. Toch ben ik gebleven, ook voor het tweede weekend dat op het eerste volgde.
Tussen de twee weekends zat ik eens op de brede trappen van St. Martin-in-the-Fields, die kerk bij Trafalgar Square, toen een man naar me toe kwam, die me om geld vroeg. Hij vertelde een verhaal waarvan ik met mijn tenen voelde, dat het hoogst waarschijnlijk niet waar was. Hij vroeg, ik herinner het me nog heel goed, om negen pond zestig, zogenaamd om een treinkaartje te kunnen kopen. In plaats van hem meteen af te wimpelen, realiseerde ik mij dat iemand om geld vroeg en ook dat, mocht zijn verhaal niet kloppen, hij het geld wel nodig zou hebben, anders zou hij het niet vragen. Vervolgens ging ik bij mijn ziel te rade en voelde dat ik hem het geld moest geven en mocht hij liegen, dat dit zijn probleem was en niet het mijne.
Van het geleende geld had ik net nog twintig pond over en moest tot na het volgende weekend daarmee zien rond te komen en toch gaf ik hem de helft ervan. Gelukkig kon ik gratis bij vrienden overnachten. De volgende dag had ik een afspraak met de stichter en directeur van het eerder genoemde Festival. Wij waren vrienden geworden, ook al omdat ik vanaf een bepaald moment begonnen was met hem tijdens het festival te helpen in het ‘Kensington Olympia’, waar het in die tijd plaats vond en waar er in de hoogtijdagen wel negentigduizend bezoekers uit de hele wereld samenkwamen. Zo kwam het ook voor dat ik insprong om een workshop te geven als een geplande om de een of andere reden, soms op het laatste moment, niet doorging. Dat was wel een uitdaging om zonder enige voorbereiding zoiets klaar te spelen. Ik begon dan met te vertellen wat ik zelf over het thema wist, om het dan om te buigen naar iets waar ik heel goed in thuis was …
De volgende dag, tijdens mijn afspraak, vertelde ik mijn vriend van mijn plannen om in Brussel een centrum te beginnen waar ik in het klein wilde doen wat hij in het groot in Londen op poten had gezet. Toen ik klaar was met mijn verhaal, toverde hij een portefeuille op tafel, haalde er een biljet van vijfhonderd pond uit en legde het met de woorden voor me neer: “Goed idee, hier heb je al iets om je op weg te helpen” …
Met dat geld, kon ik mijn lening voor het seminar terugbetalen en had de zekerheid dat mijn project ook door de Geestelijke Wereld werd ondersteund. Ik vroeg mij wel af of dit gebaar ook had plaats gevonden, als ik die man de dag tevoren had weggestuurd. Veel later kwam ik op de gedachte, dat ik hem dat geld mogelijk schuldig was uit een vorig leven.
Natuurlijk word ik nog steeds gevraagd om iets of iemand te ondersteunen, op straat, of nog vaker via internet. Ik reageer altijd op dezelfde manier, steeds volgens mijn gevoel: soms geef ik en soms ook niet.
Overigens kwam dat idee voor een centrum in Brussel op een moment dat ik weer mijn ziel om raad moest vragen. Ik was bijna veertig en niet erg tevreden met mijn leven. Ik voelde dat ik eindelijk moest doen waar mijn hart naar uitging en mediteerde met de bedoeling een antwoord te vinden.
Het Festival in Londen was iets waar ik steeds naar uitkeek, in zekere zin naartoe leefde. Tijdens deze meditatie kreeg ik het beeld van een centrum voor de Nieuwe Tijd, waar ook voordrachten en seminars zouden worden gegeven. Meteen voelde ik dat dit het antwoord op mijn vraag was en mijn besluit stond vast, ofschoon ik voelde dat ik helemaal niet klaar was om zo’n project uit de grond te stampen.
Ik wende mij toen tot de schepper en zei woordelijk: ‘Ik weet dat ik nog heel veel mis om dit project te kunnen realiseren, maar omdat ik diep in mij voel, dat ik dit moet doen, ga ik ervoor. Dus leer me maar alles wat ik nog mis om te slagen, maar ik wil hiervoor wel geen tijd verliezen. Zo gevraagd, zo ontvangen. Ik kreeg dan ook op korte termijn alles op mijn bord om te verwerken wat ik nog nodig had en het bleek in het begin vaak heel, heel moeilijk. Mijn vrienden gaven me regelmatig de raad om te stoppen. Alles leek wel tegen te vallen, niets viel meteen op zijn plaats. Toch had ik een onverwoestbaar vertrouwen dat ik uiteindelijk zou slagen. En zo was het ook.
Het werd een centrum waar spirituele leraren uit vele landen voordrachten en seminars hebben gegeven, uit Engeland natuurlijk, maar ook uit de V.S, Mexico, Zuid Korea of tot Sri Lanka toe, maar ook healers en mediums, meestal mensen die ik in Londen tijdens het Festival had leren kennen en waarderen.
Samenvattend over het verschil tussen de impulsen van het ego en van de ziel: In mijn vorig artikel over mijn eerder huwelijk schreef ik hoe dat tot stand kwam onder grote druk van het ego, dat voor alles een ‘schandaal’ wilde vermijden terwijl ik doof bleef voor de stem van mijn ziel. Daarom liep het ook spaak:
Toen ik mijn gevoel volgde op de trappen van St Martin-in the-Fields, was er geen sprake van druk, het voelde heel zacht. Ik kon in vrijheid kiezen, nam in vol vetrouwen de stap in het onbekende en werd de volgende dag meteen beloond.
Ik koos voor het openen van een spiritueel- en healingcentrum in Brussel omdat dit mij door mijn ziel werd ingegeven en ondanks alle problemen werd het een succes. Dit door het luisteren naar mijn gevoel en een rotsvast vertrouwen. Ook ontdekte ik door deze weg te kiezen snel dat ik een gave voor healing had die ik overigens tot de dag van vandaag nog steeds verder ontwikkel. Als ik in mijn leven één ding geleerd heb, dan is het wel, dat als we de aanwijzingen van onze ziel, onze intuïtie, ons diepste gevoel volgen, we altijd goed terecht komen.
Home
‘De mens ziet, onbewust, intuïtief, onbekend aan het breinverstand, het Verheven Visioen op de bergtoppen van het Mystieke Oosten; en o! dit dorstende heimwee naar het onbeschrijfelijke, naar het onsterfelijke, naar dat wat de dood niet kent, naar wat onuitsprekelijke vrede brengt en een liefde die zich grenzeloos uitstrekt! Elk menselijk hart voelt dat en het is de reddende kracht in de mens, die hen hoop en aspiratie schenkt, die zijn ziel verheft door de herkenning van de glorie die eens de zijne was.
Licht voor het gemoed, liefde voor het hart, begrip voor het intellect: deze drie moeten in elk mens bevredigd worden voor hij werkelijk vrede kent.
[de Purucker, 15-16]
Dit citaat is afkomstig van Khalil Gibran uit zijn Verzameld werk en overgenomen uit Mathias Schreiber, De onsterfelijke ziel (2008)
Het klopt natuurlijk wat hier staat dat de mensheid een stroom van licht is, al is dat vaak helemaal niet herkenbaar op straat en in het publieke domein zoals het deftig genoemd wordt, maar gewoon betekent dat de mens zichtbaar is binnen die openbare ruimte en onzichtbaar thuis.
Juist daarom is die stroom van licht helemaal niet algemeen herkenbaar, maar ik weet wel met absolute zekerheid dat dit geestelijke licht in ons DNA verborgen ligt, en daaruit wacht tot dat de persoon in kwestie de behoefte voelt om dat licht uit te dragen naar die publieke ruimte. Dat is namelijk de taak van lichtdragers op aarde, omdat wij dat licht in het algemeen gesproken helemaal niet kennen, noch bewustzijn dat wij lichtdragers zijn. Maar dat licht moet rationeel, verbaal en begrijpelijk worden overgebracht want anders luistert er niemand en ben je een ‘roepende in de woestijn’. Dab verdwijn je uit het zicht van de mensheid en heb je je taak of missie niet begrepen.
Dat is ook logisch omdat wij daarin niet worden opgevoed, eigenlijk is niemand daarin opgevoed want dit kosmische uitgangspunt is simpelweg onbekend. Niet voor niets omdat het de bedoeling van de bron is dat we dat zelf leren ontdekken, want als dat eenmaal gebeurt, ben je zo’n krachtpersoon geworden dat je dagelijks dat licht uitstraalt vanwege je charisma, zoals dat in de omgeving van Jezus het geval was vanwege zijn eigen licht dat hij uitstraalde en in woorden overbracht aan zijn toehoorders.
Zo sterk dat hij een gevaar werd voor de elites in steden en dorpen waar hij kwam en hem als een gevaar voor hun macht zagen. Met deze krachtige profeten gaat het zoals steeds uit de menselijke geschiedenis is gebleken, dat ze ter dood worden gebracht, want ze kunnen in hun land niet getolereerd worden. Daarom wordt iemand in moslimtermen gesproken een heilige martelaar, maar de huidige moslims maken misbruik van dat kosmische uitgangspunt omdat denken dat zij met hun terroristische geweld martelaar kunnen worden, terwijl zij alle kosmisch wetten schenden.
Dit hoort dus allemaal bij de aardse leerschool, zoals ik dat hier steeds blijf herhalen. Maar we hebben hier ook verschillende soorten leerscholen omdat we veel soorten mensenstromen op aarde ingeboren vanuit verschillende ‘eonen van mensenlichtingen’ (golven, stromen ofwel ‘kosmische geboortejaren’). Want zoals bekend is de menselijke ziel een eeuwig en oneindig levens partje of partikeltje van de kosmische manifestatie en dus kan die ziel nooit verdwijnen of ophouden te bestaan. Laat staan doodgaan of vermoord worden want een typische aardse 3D-uitdrukking. Een illusie kortom, zoals alles op aarde een illusie is want niets van de aarde blijft voortbestaan dan alleen de herinneringen en levenservaring die nodig is voor de groei naar het grote bronlicht, want daartoe is de mensensoort en dus ook de mensheid op aarde (zoals alle mensen elders op andere planeten ook) geroepen zijn. Zo herken je pas de grootsheid van de schepping waarvan wij onderdeel uitmaken!
Namasté en een prettige dag!
Uiteindelijk draait alles om de ‘strijd’ tussen ziel en ego, als dit een strijd kan en mag worden genoemd. Eigenlijk is het geen strijd omdat het hooguit een ‘eenzijdige’ strijd is. Waarom? Omdat de ziel geen strijd ‘kent’ of bewust is. De ziel van ieder mens wacht alleen maar geduldig af tot het ego dat in hetzelfde lichaam aanwezig of opgeslagen ligt, tot de ontdekking komt dat het ego kan groeien naar het Hoger Ego en dus het strijdperk van het lager ego heeft verlaten en dat is de strijd om de overleving in de materie.
Wij als mensheid op aarde, afkomstig van andere planeten omdat er in de geestelijke wereld geen begin en geen einde bestaat, die bij geboorte hebben ‘geleerd’ van onze ouders is dat wij maar een kort leven hebben op deze aarde, namelijk beginnend vanuit de geboorte naar het moment van sterven toe, hebben ons vereenzelvigd met die tijdelijkheid op aarde. Maar die ouders weten niet – zijn zich niet bewust – dat dit is een illusie is die – alleen – op aarde bestaat omdat het de planeet is met de Vrije Wil die de mensen de gelegenheid biedt om te leren wat dit betekent. Het betekent namelijk dat als je ‘wilt’ – vrije keuze – denken dat je maar een tijdelijk – iets korter of iets langer dan een medemens – op aarde mag rondlopen tot je doodgaat en bent opgegroeid met Nietzsches ‘dood is dood’, dat dit ‘tranendal’ ook met dat sterfmoment is afgelopen en je daarvan verlost bent. Maar….
Tot het moment dat je zelf door die tunnel reizen naar de ‘andere kant’, ofwel ‘gene zijde’ achter de sluier, om daar te ontdekken dat je nog steeds in leven bent, maar dan zonder lichaam. En als je eenmaal die ‘nieuwe’ ervaring hebt opgedaan, dat je dan pas ervaart dat er helemaal geen ‘dood (is dood)’ bestaat, omdat je nog steeds leeft en je ‘voelt’ dan ook pas dat je ziel bent, dat je altijd blijft leven. Dat is – oneerbiedig uitgedrukt – de poppenkast van de aarde, de illusie die wel een doel heeft, namelijk al die mensen die op aarde leven ooit tot het intuïtieve inzicht te brengen – dat je nooit dood kunt gaan omdat er geen dood bestaat.
Dat besef kan snel in dit leven komen als je geluk hebt om snel in contact te komen met boeken die je ‘aanspreken’, die je ‘triggeren’, zoals met mij het geval was. Ik heb eerder geschreven dat ik op mijn 14e boeken in een kast bij vrienden over geestelijke en opgestane meesters hebt ontdekt, die ik toen verslonden heb omdat ik voelde dat ik hier een ‘echte’ waarheid had aangetroffen die mij ook nooit meer heeft losgelaten. Het geluk was wel aan mijn zijde omdat ik geboren ben bij ouders die niets met een geloof hadden en die hun kinderen daarom ook geen kerkelijke opvoeding hebben meegegeven. Daarmee heb ik de ‘vrijheid’ van keuze ontdekt dat ik mijn eigen ‘geloof’ kon opbouwen zodat ik na die beginjaren op de middelbare school ben blijven lezen in een tijd (jaren ’60) waar ik maar dat ‘soort’ (spaarzame) boeken waarmee ik mezelf heb kunnen voeden. Spaarzaam omdat het nog niet mogelijk was veel van dit soort boeken in boekhandels aan te treffen, want daarvoor bestond nog geen ‘markt’. Laat staan in de bieb.
Inmiddels heb ik via dit ‘platform’ voor gedachten- en geestesontwikkeling dat internet heet, mijn geestelijke gedachtenontwikkeling verder kunnen ontwikkelen én uitwerken en heb ik zelfs mijn ontwikkelde en uitgewerkte visie gisteren aan de hoofdredacteur van het Filosofisch Magazine kunnen voorleggen. Ben benieuwd wat hij ermee gaat doen.
En nu ga ik op dit thema van ‘ziel en ego’ verder doorredeneren – neen: verder doorvoelen! – wat dit voor consequenties kan hebben. De kranten van vanochtend hebben me geholpen:
Conclusie van dit eerste deel van deze nieuwe ‘serie’ is dat de strijd tussen ziel en ego altijd een persoonlijke strijd is, die het overgrote deel van de mensheid iedere dag nog steeds aan het uitvechten is, omdat die ‘gemiddelde’ mens hier niet ‘beter’ weet dat iedere ruzie uit te vechten. Maar als je je bewust bent van die persoonlijke strijd tussen ziel en ego, dan weet je (nu) ook dat je in staat bent die ego – met alle negatieve kanten – van je af te schudden en over te stappen naar ‘je’ ziel, om zo te leren dat je in staat bent om iedere dag in onvoorwaardelijke liefde te (leren) leven. En dat is heel wat anders dan het dagelijkse gevecht om het brood op de plank en jezelf afsluiten van alles wat er om je heen gebeurt. Alles wat er gebeurt heeft zin, zelfs de meest afgrijselijke zaken – zoals moord en doodslag – omdat je het anders niet kunt leren. Een prettige dag toegewenst!
Aquarius 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.