[Bron: Geoff Stray, Voorbij 2012; Een volledig overzicht van eindtijdvoorspellingen. [Ankh-Hermes bv – Deventer 2008; 285/286 – Aanhangsel 2]
‘Zoals in hoofdstuk 21 is beschreven heeft dr. Charles Muses, alias Musaios, in zijn boek The Lion Path uit 1985, aangevoerd dat de Egyptenaren een techniek hadden ontwikkeld waarbij klanken, lichten en een toen nog niet gedetermineerde plant (die later is geïdentificeerd als khat; nu welbekend, jw) werden gebruikt om een roestig ventiel te openen, ofwel de productie te activeren van hormonen die lijken op het ecdyson (ecdysteron) dat door insectenlarven wordt geproduceerd, dat het mogelijk maakt dat de volwassen vorm tevoorschijn komt. Op deze manier zouden ze de zwangerschapsperiode van een non-moleculair lichaam bevorderen, waardoor het overleven van het bewustzijn na d fysieke dood mogelijk zou worden. Zoals eerder gezegd staan op iedere buitenste mummiekist samengevouwen vleugels afgebeeld, als nabootsing van de vleugels die in relief op een pop zichtbaar zijn. Het proces werd ruim voor de dood ingezet en tijdens de 70 dagen durende balsemperiode voltooid, in connectie met de 70 dagen durende verdwijning van Sirius.
Muses, wiskundige, filosoof en computerwetenschapper, is ervan overtuigd dat het synchrone perihelium (het punt op de omloopbaan dat het dichtst bij de zon is) van Pluto, met het periastron (de dichtste benadering van twee sterren tot elkaar) van Sirius B en Sirius A, die beide in 1994 plaatsvonden en die samen slechts eenmaal per 90.000 jaar optreden, een stroom van resonerende energieën mogelijk maakte, en de mogelijkheid van een evolutionaire spring voor degenen die gereed zijn om de door de Egyptenaren achtergelaten aanwijzingen op te volgen. Hij heeft een reeks audiocassettes gemaakt met geluiden die uit speciale frequentiecombinaties bestaan, bedoeld om gebruikt te worden tijdens meditaties op astrologisch voorbestemde momenten, met het doel de hogere menselijke analogie van het lepidopterische metamorferende hormoon, ecdysteron te produceren. Dit zou vervolgens bepaalde genen activeren met functies die anders onbereikbaar zouden blijven. De transformerende energieën zouden in januari 1999 afnemen en tegen mei 2000 zijn gestopt. Muses zegt dat de mensen die niet voor dat moment hun ontwikkeling hebben kunnen voltooien moeten reïncarneren op de levendragende planeten van andere zonnestelsels die zich in een latere (en niet-plutonische) Metacyclus bevinden. Hij verwacht een culminatie van het hele proces op 12 november 2004, – een jaartal noemen is altijd verkeerd, want onvoorzienbaar wanneer iets gebeurt, jw -, het moment waarop volgens hem de aardeveranderingen zijn begonnen.’
*Ter afsluiting: ik gaf eerder aan dat jaartallen nooit genoemd mogen/kunnen worden omdat de tijdspaden van de stoffelijke wereld en de nonfysieke sferen – hoewel tijd- en ruimteloos – toch een eigen tijdsbewustzijn kent in de vorm van eonen – altijd anders lopen. Het was dus niet verstandig om deze datum van 12 november 2004 te noemen (want volgens Google nietszeggend: https://www.datum.nl/12-11-2004; https://www.google.com/search?q=12+november+2004&oq=12+november+2004&aqs=edge..69i57j0i22i30l6.2012j0j1&sourceid=chrome&ie=UTF-8 !). Uit deze tekst blijkt dus hoe het sjamanisme bijvoorbeeld werkt in samenwerking met natuur en planeten of andere hemelconstellaties. Die zijn op aarde ook toepasbaar, maar dan wel met bevoegde (sjamanistische) healers.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.