Categorie archief: seksualiteit

Religie en verkeerde vertalingen

“Er was eens een jonge man die hevig verlangde naar de waarheid, dus hij besloot om op pelgrimstocht te gaan. Na een lange tocht door de bergen kwam hij aan bij een klooster. Hij klopte op de poort. De abt deed open, zag de ernst op zijn gezicht en liet hem binnen.

De jonge man bekeerde zich tot monnik en betrok het klooster. Zijn ijver, geduld en precisie werden alom gewaardeerd, en hij kreeg de eervolle taak de oude werken over te schrijven (het was nog voor de boekdrukkunst).  Zo zat de jonge monnik vele jaren in de bibliotheek, en zijn penseelkunsten werden bekend tot ver buiten het klooster. Van heinde en ver kwamen monniken naar het klooster om zijn prachtige werk te kopen.

Op een mooie dag kwam de abt naar de bibliotheek waar onze monnik, inmiddels niet zo jong meer, met overgave zijn monnikenwerk zat te doen. ‘Je bent een grote aanwinst voor ons klooster’, sprak de abt lovend. De monnik zag zijn kans schoon en vroeg:

‘Mag ik U iets vragen, eerwaarde abt?’

‘Maar natuurlijk, mijn zoon’, zei de abt, ‘wat zit je dwars?’

‘Wel…’, zei de monnik, ‘wat ik me nu al jaren afvraag: waar zijn de originele werken van deze teksten?’

‘O, die liggen veilig opgeslagen in de kelders van ons klooster’, zei de abt. ‘Vanwaar deze nieuwsgierigheid?’

De monnik aarzelde, hij wilde de abt niet boos maken.

‘Wel…’, zei hij, ‘ik ben nu met de 47e overschrijving bezig… hoe weten we zeker dat onze huidige teksten overeenkomen met het origineel?’

Er viel een akelige stilte.

‘Bedoel je dat er fouten gemaakt kunnen zijn?’, vroeg de abt streng.

De monnik zweeg.

‘Mijn zoon, maak je geen zorgen’, sprak de abt ferm. ‘Dat is uitgesloten.’

De volgende dag was de abt nergens te bekennen. Tegen de middag begon met zich zorgen te maken. Waar was de abt? Bij onze monnik rees een stil vermoeden. Stilletjes verdween hij en daalde de trappen af naar de kelders van het klooster. Hij was nog nooit eerder hier geweest, en vol eerbied liep hij door de gewijde ruimtes. Plotseling hoorde hij een bonkend geluid dat langzaam sterker werd. Hij volgde het geluid tot hij in de verst weggelegen kelder kwam, en daar vond hij de abt, die met zijn hoofd tegen de stenen muur aan het slaan was. Hevig geschrokken snelde de monnik op de bloedende abt af, trok hem weg van de muur en zette hem op een stoel. Op tafel lag een geopend boek, het perkament geel van ouderdom.

‘Maar eerwaarde, wat is er aan de hand?’, vroeg de monnik.

‘Je had gelijk, mijn zoon’, huilde de abt.

‘Er staat ‘celebrate’, en niet ‘celibate’.

Het beeld dat we hebben van God is direct verbonden met het continuüm. God ís het continuüm. Ons godbeeld bewaart onze herinnering aan de kloppendheid die we instinctief herkennen als de oorsprong van het leven. In relatie tot God verhouden we ons tot iets dat groter is dan onszelf, tot iets dat de waarheid spreekt, rechtvaardig en liefdevol is, voor ons zorgt. Zelfs de toorn van God, zijn woede als we iets verkeerd doen, zou je kunnen verbinden met de heftige reactie van het continuüm als we ons van haar afscheiden en keuzes maken die tegennatuurlijk zijn.

Alle religies komen voort uit oude sjamanistische tradities waar God en de natuur één en hetzelfde waren. Je ziet dit nog steeds terug in de verering van de elementen, het onvoorwaardelijke vertrouwen in de natuur, de liefde voor het woud en de dieren, de overgave aan de natuurkrachten, het diepe respect en ontzag voor Moeder Aarde, waar de weinige oervolkeren die onze aarde nog rijk is uiting aan geven.

Het intellect heeft de neiging om alles te polariseren. Zo staan inmiddels religie en wetenschap lijnrecht tegenover elkaar. Religie zegt dat God de mens schiep en de wetenschap zegt dat we van de apen afstammen. Religie zegt dat we na onze dood naar de hemel gaan en wetenschap zegt dat we opgegeten worden door de wurmen. Religie zegt dat het leven zin heeft en wetenschap zegt dat het leven puur toeval is. Dit levert gezellige discussies op, maar het benadert niet het werkelijke probleem: de neiging van het intellect om te polariseren. Het intellect bestaat louter uit gedachten en houdt zichzelf in leven door de activiteit van denken. Dat is de enige reden dat het kwesties verzint die meer gedachten produceren. Echter: iedere filosofische kwestie is terug te brengen tot de eenvoud die de natuurlijkheid van de mens zo kenmerkt.

We zijn geschapen door God en we stammen af van de apen. Na ons leven evolueren we verder en ons lichaam wordt opgegeten door de wormen of de vlammen, al naar gelang jij of de gewoonten van je land of cultuur verkiezen. Het leven heeft zin en toeval bestaat. Het is allemaal waar. De enige werkelijke vergissing die we als mens ooit gemaakt hebben is om ons bewustzijn intellectueel af te scheiden van het continuüm en ons vervolgens af te vragen wie God is.

Zonde

Bij veel religies wordt ons wijsgemaakt dat we zondig geboren zijn en dat seks vies is. Deze twee leugens hebben door de eeuwen heen zoveel lijden opgeleverd dat het met stip de twee hoofdzonden zijn van deze religies.

Bij dit soort verwarde, psychotische religies geldt ook de eenheid van God en de natuur niet meer. De natuur, is vergevingsgezind, gul en rechtvaardig. De natuur kent geen schuld, kent geen straf en weet niet wat slecht betekent. Ons huidige godsbeeld daarentegen is niet vergevingsgezind, maar wraakzuchtig en sadistisch. Onze goden geven onmogelijke en tegennatuurlijke opdrachten, zoals: vermoord je eigen kind, of wees bereid vele levens in eenzaamheid door te brengen, of honger jezelf uit in de woestijn. Onze God vergeeft niet, is niet gul en zijn rechtvaardigheid is gebaseerd op straf en boete. Onze God is voortgekomen uit afgescheidenheid, niet uit verbinding. Onze God is ontstaan uit de pijn die ontstond toen we voor het eerst keuzes gingen maken die niet langer verbonden waren met het continuüm.

Nog geen vijf jaar geleden werd duidelijk dat binnen de katholieke kerk het misbruik van kinderen door priesters wijdverbreid is, terwijl de kerk tot op de dag van vandaag vooral haar best doet de publiciteit en aanpak van dit seksuele geweld te verdoezelen. Nog steeds vindt de kerk haar image van goddelijk instituut belangrijker dan de bescherming van onze kinderen, terwijl het image allang achterhaald is door de praktijken van hun priesters.[1]

De grootse misser van hedendaagse religie is de uitvinding van ‘zonde’ en het koppelen van die vermeende ‘zonde’ aan het lichaam en met name aan seksualiteit. De één na grootste misser is de uitvinding van het celibaat. Een priester of monnik die op jonge leeftijd de eed van het celibaat aflegt doet dat vanuit het oprechte verlangen dichter bij God te komen. Het verlangen om dichter bij God te komen is een verlangen dat eigen is aan de mens die afgescheiden is van het continuüm. Het maakt niet uit hoe je het noemt: God, Allah, Tao, bevrijding, verlichting, ziel, eenheid, heelheid, liefde, geluk, genezing – het gaat om dat onbenoembare, dat ene, dat waarvan iedereen weet dat het bestaat maar wat ons ontglipt zo gauw we het proberen te benoemen, te pakken of te vangen in religie, methodes of regels.

Het celibaat werd binnen de katholieke kerk in de vierde eeuw na Christus ingesteld. Tot dan toe hadden priesters gewoon een vrouw en kinderen, wat betekende dat zijn rijkdommen na overlijden naar de oudste zoon gingen. Nadat het celibaat van kracht werd erfde de kerk de rijkdommen van de priesters, en dat was de bedoeling.

Ook in andere religies en spirituele stromingen zoals het boeddhisme en het taoïsme zie je dat het celibaat soms aangeraden wordt wanneer een man of vrouw met spirituele ambities om hulp vraagt. Wanneer het een levende religie betreft, dat wil zeggen: een spiritueel pad dat niet hypocriet is zoals de katholieke kerk, maar zich oprecht bezig houdt met bewustzijn en ontwikkeling, krijgt de novice altijd duidelijke instructies over hoe om te gaan met zijn of haar seksuele energie. Bij het taoïsme bestonden die instructies uit diepgaande kennis over de werking van seksuele energie in het lichaam, alsmede directe en heldere oefeningen waarmee de novice zijn seksuele energie in banen kon leiden en kon gebruiken voor zijn ontwikkeling. Deze instructies worden in de huidige taoïstische scholen nog steeds toegepast.

Het celibaat is alleen maar zinvol wanneer de novice hoe hij zijn seksuele energie kan beheren en transformeren. Wanneer hij dat niet weet zal hij proberen zijn seksuele energie te onderdrukken, iets wat onmogelijk is. Na vijf of vijftien jaar zal het er op de één of andere manier uit komen. Omdat er dan meestal geen gewillige vrouw voorhanden is wordt meestal een kind het slachtoffer – in het sociale isolement waarin de priester verkeert is dit meestal de makkelijkste optie, ook omdat hij zijn seksualiteit nooit heeft ontwikkeld. Dit is de reden van het wijdverbreide schandaal binnen de katholieke kerk.

Wat ís seksuele volwassenheid? Hoe ziet het eruit? Conform de voorgaande uiteenzetting zou je seksuele volwassenheid kunnen omschrijven als: ‘De natuurlijke manifestatie van seksuele energie bij een man of vrouw boven de 28 die de kans heeft gehad zijn seksualiteit volledig tot rijping te laten komen.’ Maar dan weet je nog niets. Je zou ook kunnen zeggen: ‘Seks waarbij noch verslaving, noch onderdrukking, noch beschadiging een rol spelen.’ Zijn wij, vrije mannen en vrouwen in de 21e eeuw, bevrijd van het juk van de kerk en de sociale controle van de buren, bevrijd van de vrouwenonderdrukking dankzij de emancipatie en het feminisme, bevrijd van het gevaar van ongewenste zwangerschappen door de pil en het condoom, bevrijd van het morele dogma en schuldgevoel dat ons eeuwen achtervolgd heeft, bevrijd van de financiële danwel sociale noodzaak te trouwen, bevrijd van het morele dogma dat je maar één partner mag hebben, bevrijd van de onwetendheid over seks dankzij internet en wetenschappelijk onderzoek, seksueel volwassen?

Nee. Dat zijn we niet. We zijn allemaal een unieke mengeling van natuurlijke en onnatuurlijke seksuele gedragingen en overtuigingen, van schuldgevoel en revolutionaire gevoelens, van conditionering en de weerstand daartegen, van verslaving en behoefte, van verlegenheid en arrogantie, van frustratie en plezier, van onvolwassen, puberaal seksueel gedrag tot af en toe volwassen seksueel gedrag, soms tot onze eigen verrassing.

De Inquisitie

De katholieke kerk heeft eeuwenlang haar dubieuze scepter gezwaaid over Europa, zowel politiek, sociaal, economisch als religieus. De macht van de kerk was zo groot dat de misdaden die uit naam van het geloof gepleegd werden door het volk gelaten werden aanvaard. Eén van die misdaden vond plaats over een periode van pakweg 400 jaar, van ca. 1400 tot 1800: de inquisitie. Begin 1800, in Spanje pas in 1834, werd de inquisitie in Europa opgeheven. In die vierhonderd jaar werden rond de 20 miljoen vrouwen en mannen gedood.

De inquisitie was zo grootschalig dat het de samenleving voor altijd veranderde. Twintig miljoen mensen, met name vrouwen, werden beschuldigd van ketterij, hekserij en seks met de duivel en werden gemarteld, verdronken en levend verbrand. De vrouwelijke waarden in de samenleving raakten zo gewond dat het patriarchaat zich kon vestigen om te blijven. Nog steeds leven de beelden van wat toen gebeurde voort in ons onbewuste, en komt ze via sprookjes en dromen tot leven. De toverkol met haar kromme neus met een harige wrat erop, haar kromme vingers met vieze, lange, puntige nagels, haar krakerige stem en bloedstollende lach, de kraai op haar schouder, de bezemsteel, de zwarte kat, haar zwarte cape en haar pan op het vuur, hangend aan een haak, waarin ze salamanderogen, vleermuizenbloed en ravenpoten doet en waaruit een gifgroene walm opstijgt, maar ook de engelachtige vrouw met lang blond haar en een witte jurk, voor wie de bloemen buigen, waar de vogeltjes voor zingen, de vlinders op haar vinger gaan zitten, de hertjes zich laten strelen. De vrouw die in een kring met de kinderen danst en op wie iedere man verliefd wordt, maar die door de wrede buitenwereld onterecht veroordeeld wordt. Zelfs in onze dromen zijn we verdeeld over wat we nou eigenlijk vinden van die heksen en strijden ons natuurlijke vertrouwen in deze wijze vrouwen met de geïndoctrineerde beelden waarmee de kerk ons vergiftigd heeft.

De inquisitie was geen strijd tussen mannen en vrouwen, maar een strijd tussen mannelijke en vrouwelijke waarden. Niet alle vrouwen werden verbrand, alleen maar een bepaald soort vrouwen, en niet alle mannen ontkwamen aan de brandstapel. De mannelijke magiërs, sjamanen, genezers, tovenaars en zonderlingen liepen evenveel gevaar als de vrouwen. Ook vrouwen deden mee aan de heksenjacht en verraadden de vrouw die ze kort tevoren nog geholpen had met hun bevalling, die de koorts van hun kinderen had verlicht en die advies had gegeven over hun problemen.

Het was geen strijd tussen mannen en vrouwen, het was een strijd om de macht. De kerk wilde de macht en kon daar geen mannen en vrouwen bij gebruikten die niet bang waren voor God. Ze konden geen wijze mensen gebruiken die vertrouwen hadden in de goedheid, de kracht en de heilzame werking van de natuur en om die reden geen behoefte hadden aan de indoctrinatie van een kerk die de natuur zelf afwezen en veroordeelden. Het waren dit soort mensen: natuurgenezers en magiërs, die de kerk wilde uitroeien, zodat ze haar macht kon vergroten. De wreedheid van de inquisitie bestond uit het afwijzen, veroordelen en onderdrukken van onze natuurlijkheid zélf door middel van angst en intimidatie. Een groot deel van de mensheid werd gegrepen door die angst en liet zich om die reden overhalen om hun vertrouwen in de natuur op te zeggen.

Macht voedt zich met angst. Wanneer een leider zijn macht en overwicht gebruikt om de mensen die hij zou moeten beschermen zoveel angst aan te jagen dat ze vrezen voor het leven van zichzelf en hun kinderen, kunnen deze haast niet anders dan vanuit hun aangeboren overlevingsdrang alles te doen om te overleven. Wat had je zelf gedaan als je had moeten kiezen tussen het opofferen van je kinderen of het verraden van onderduikers, of als je had moeten kiezen tussen het zelf verbrand worden of het verraden van je vroedvrouw?

De keus tussen het opgeven van onze menselijke waarden om te overleven is een kiezen tussen twee kwaden, maar veel mensen zullen voor het laatste kiezen. Wat moreel juist zou zijn blijft een mooi concept zolang je zelf niet in de ogen van het monster hebt gekeken. De meeste helden en heldinnen die hun joodse buren en zonderlinge dorpsbewoners niet verraden hebben zullen we nooit kennen.

Vanuit het perspectief van de kerk was de inquisitie geslaagd. Haar macht was sterker dan ooit tevoren en de meeste natuurgenezers waren dood. In plaats van om raad te vragen aan de wijze mannen en vrouwen die kennis hadden van de geheimen en geneeskracht van de natuur gingen mensen nu noodgedwongen naar de kerk, deels uit angst, deels omdat ze geïndoctrineerd waren en de leugens geloofden die ze opgedrongen hadden gekregen, en deels omdat ze geen ander houvast hadden.

Dit gebeurde ongeveer tweehonderd jaar geleden. Een opmerkelijk gegeven is dat de wereldbevolking sinds die tijd is verzesvoudigd tot meer dan zes miljard. Dat is nog nooit eerder in de geschiedenis van de mens voorgekomen. Is er een verband? Is het mogelijk dat het definitieve afscheid van een samenleving  die leefde volgens de natuurlijke richtlijnen van het continuüm zo’n explosieve, irrationele en onverantwoordelijke bevolkingsgroei heeft veroorzaakt? Wanneer je de paus in Rome hoort verkondigen dat condooms tegen de wil van God zijn is in ieder geval duidelijk dat de katholieke kerk zijn beste tijd heeft gehad.

[1] ‘Deliver us from evil’, Oscar-genomineerde documentaire uit 2007, geregisseerd door Amy Berg, over priester Oliver O’Grady, één van de daders.

https://visieopseks.wordpress.com/12-religie/

Liefde en seksualiteit (dl 4 en slot)

alles tegelijkertijd zowel geestelijke als stoffelijk waarnemen en ik zag twee mensen die samen de liefde bedreven. Hun geestelijke niveau was eenvoudig en zij waren in het geheel niet ontwikkeld. Ik kon ook geestelijk hun geestes- en zielenlichaam zien en zag dat allerlei energieën actief waren, maar dat deze energieën slechts zwak waren en zich vrijwel niet vermengden.

De engel sprak weer en zei: ’De energieën die zij opwekten tijdens dit gedrag zijn slechts zwak en indien zij een andere ziel aantrekken die hun wil worden, zal dit in principe ook een kind zijn dat eenvoudig is en eenzelfde [Wet van Aantrekking] soort ziel zal hebben als die van de ouders. Je hebt dit kunnen zien tijdens een andere les. Slechts bij uitzondering, in de vorm van een speciale les, kan een geestelijk ontwikkeld kind bij deze ouders geboren worden. Je ziet dat hun energieën zich vrijwel niet vermengen omdat zij vrijwel geen werkelijk liefdesgevoel voor elkaar koesteren. Wat zij als liefde beschouwen, is slechts geslachtsdrift en een vorm van aantrekkingskracht.’

Ik keek nu weer en zag andermaal twee mensen die de liefde bedreven, maar ditmaal was het gebeuren duidelijk anders. Beide mensen hadden een hoge en ontwikkelde ziel die geestelijk bewust was en in het zielenlichaam was dit te zien als een enorme energie die zich vermengde een die hoog opvlamde. De energieniveaus waren in goede harmonie, maar nog niet perfect. Het viel mij op dat bepaalde energievormen het meest zichtbaar ware op de plaatsen die men soms aanduidt als chakra’s. Het leek alsof deze knooppunten zich energetisch verbonden. De engel sprak en zei: ‘Zoals je hier kunt zien, is het gebeuren heel anders. De energieën zijn nu in staat om een ziel aan te trekken die eveneens bewust en geestelijk ontwikkeld is. Hun samenzijn is niet alleen door geslachtsdrift bepaald, maar ook door een wezenlijk gevoel van liefde voor elkaar, en dit kun je zien aan het feit dat hun zielenenergieën zich met elkaar vermengden.’ Het paar was nu gereed en ik zag dat de energieën zich oplosten, hoewel er kleine residuen achterbleven in hun lichaam. Het leek alsof er in de ziel een stukje energie van de ander was opgeslagen. Dit bleef nog enige tijd zo en verdween langzaam totdat het weg was. De engel sprak weer en zei: ‘Wat je nu zag, is van groot belang, want bij een werkelijke energie-uitwisseling, een zoals je daarnet zag, blijven er inderdaad residuen in de ziel achter. Dit heeft tot gevolg dat de ziel daarna minder bewust in de stof kan leven en zich als het ware verdicht in het menselijk lichaam. Dit gegeven was in oude tijden bekend en is de werkelijke reden achter de celibataire gedragsregels die veel geestelijke stromingen en cultussen in acht nemen. De energie die achterblijft, kan namelijk een hindernis zijn bij geestelijk leven, afstemming en gebed. Men voelt zich “stoffelijker” en dieper in de materie. Celibatair gedrag is echter niet juist, want juist door het beleven van de liefde in de stof kan de ziel ervaringen opdoen die als ziel niet geleerd kunnen worden. Men is immers in de stof gekomen om alle aspecten te leren. Bovendien, het leven is een gebed in zichzelf en het is niet nodig om God steeds iets te vertellen en te vragen, want je wordt altijd gezien.’

Ik keek wederom en zag dit keer dat de liefde bedreef waarvan de ene partner geestelijk zeer hoogstaand en bewust was en de andere zoel slechts eenvoudig en niet ontwikkeld. Ditmaal was de energie die in hun zielenlichamen e zien was, erg bizar om aan te zien. De energieën, genereerd in de ziel van degene met de ontwikkelde ziel, overspoelden de ander bijna, zodat deze volkomen werd overweldigd door deze vloed aan energie. De eenvoudige ziel genoot zichtbaar van deze uitbarsting, maar de persoon met de ontwikkelde ziel voelde zich niet geweldig en erg moe. De energievermenging die nu plaatsvond, was dusdanig bizar, dat dit een vreemd kleurenschouwspel opleverde waarin niets te herkennen was. De engel sprak weer en zei: ‘Zoals je ziet is hier sprake van een onbalans en het zal in de regel ook niet vaak voorkomen dat dit zo gebeurt, want er bestaat weinig aantrekkingskracht en zeker geen liefde tussen deze twee. Als uit dit samenzijn een kind zal voortkomen zal dit een vreemde ziel hebben die in negatieve, dan wel positieve zin uitzonderlijk kan zijn. In dit verband kun je denken aan de “zonen des hemels die dochters van mensen hadden” [Genesis 6:1-4]. Een geestelijk bewuste ziel samen met een geestelijk onbewuste ziel beelden dit uit. Ook zie he dat de energieresiduen die nu achterblijven, erg groot zijn en veel schade toebrengen aan het leven in de stof, met name aan degene met de geestelijk bewuste ziel. Indien deze relatie zou voortduren, zie je dat de mens met de ontwikkelde ziel steeds verder afstompt en op een geven moment vervroegd sterft.’

Ik keek nu weer en zag opnieuw een paar dat de liefde bedreef, maar ditmaal waren de twee zielen elkaars volkomen complement. Zij waren elkaars verenigende ziel. Ik zag nu dat er slechts één grote energiestroom was waarin zij volledig met elkaar vermengd waren. Alle knooppunten, of chakra’s, hadden zich volkomen met elkaar verbonden en waren volkomen een geworden. Er was geen verschil meer te herkennen. Hun zielen waren samengesmolten en er was nu een volmaakte harmonie. De engel sprak weer en zei: ‘Dit is uniek en komt niet veel voor op de aarde, maar zal in de toekomst door iedere ziel bereikt moeten worden. Zoals je ziet zijn de energieën nu volkomen samengesmolten en erg groot geworden, want in deze liefde zijn zij in staat om zich met God te verbinden, de energie wordt vermenigvuldigd en kan oneindig groot zijn. Een ziel die door deze energie wordt aangetrokken, zal eenzelfde niveau hebben als de ouders en zal eveneens de liefde uitdragen die zij voor elkaar voelen. Deze vorm van liefde is het hoogste dat je als ziel bereiken kunt en dit is je doel en teven het doel van iedere ziel op aarde en op elke planeet. Zoals je ziet blijven er geen residuen van energie achter, want zij zijn volmaakt een en kunnen elkaar niet in de weg zitten.’

Ik dacht een lange tijd na over alles wat ik gezien had en begreep dat energie in seksualiteit anders was dan ik gedacht had. De engel vervolgde: ‘Zoals je nu gezien hebt, zijn er veel verschillende aspecten aan liefde en het beleven ervan. Je kunt je u misschien wel voorstellen waarom het niet goed is om seksualiteit op een willekeurige manier te gebruiken. Eenvoudige, niet bewuste mensen kunnen dit nog, althans dat denken zij, maar in werkelijkheid wordt er veel schade veroorzaakt zonder dat men dit beseft. In verschillende geestelijke stromingen en vooral door hen die net hun eerste schreden op het geestelijke pas zetten, wordt seksualiteit als een bevrijding gezien en denkt men dat door een veelheid van relaties men veel situaties oplost en zich kan bevrijden. In werkelijkheid werkt dit juist averechts, want seksualiteit is niet alleen een lichamelijke aangelegenheid, maar tevens geestelijk.

Beweringen en leringen die vrij seksueel gedrag aanmoedigen, kun je daarom beter naast je neerleggen. De energieën die worden gegenereerd gedurende seksueel contact zijn buitengewoon indringend en hebben een blijvende invloed, zowel op de ziel als op het lichaam, en je moet er daarom veel voorzichtiger mee omgaan dan je denkt. Zo krachtig is deze energie. Indien je midden op de dag tijdens je werk of in huis ineens een sterke sensuele prikkel voelt en aan iemand moet denken, dan is het vaak zo dat deze persoon aan jou dacht met een seksuele gedachte. Dit hoeft niet altijd iemand te zijn in de stof, maar kan ook een ziel zijn die niet in de stof verkeert. Dit is een onderwerp waar weinig mensen mee bezig zijn, want als men aan een liefdesrelatie en de daarbij behorende seksualiteit denkt, denkt men alleen aan relaties in de stof. Maar ook een beïnvloeding van een ziel die niet in de stof verkeert, kan heel indringend zijn. Vaak zijn dit ook lagere entiteiten die zich nog willen uitleven op aarde met mannen en vrouwen. Dit is soms ook de achtergrond van gevoelens van opwinding die spontaan kunnen opkomen.

[Slot]

Liefde en seksualiteit (dl 3)

‘De engel zweeg nu en ik kreeg het beeld te zien van een nieuwe aarde met een nieuwe mensheid, geboren uit goddelijke liefde en bewust met de zielenband met elkaar en tot God. Het leek wel een paradijs. Ik keek er met verlangen naar, maar begreep dat het slechts een beeld was van een toekomst die door onszelf gecreëerd wordt. De ervaring leert ons duidelijk dat we op een ontspannen wijze om moeten gaan met seksualiteit in ons leven, maar dat het van belang is om ons t laten leiden door het zielengevoel dat tot ons spreekt. Dit is heel moeilijk want in een staat van verliefdheid zijn we maar al te snel geneigd om te denken dat we ‘ware zielenliefde’ voelen. Dat is ook de reden waarom veel relaties al na een halfjaar tekenen van ‘vermoeidheid’ vertonen. Toch hoort ook dit bij onze groei en we moeten geen spanning creëren in ons denken – het innerlijke gevoel vertelt ons wel wat het juiste pad is.

Vraag: In veel denkrichtingen is er sprake van een energievorm die samenhangt met het beleven van seksualiteit. Wat voor invloed hebben die energieën op onze ziel en ons lichaam?

Wat is de reden waarom mannen en vrouwen seks anders beleven en waarom geven sommige mensen zich over aan zulke bizarre vormen van seksueel gedrag?

Antwoord: Visioen 11. Seksuele energie in lichaam en ziel

‘Er was ook een andere engel in wat op een klaslokaal leek, en ik gaf hem de hand. W gingen zitten en de engel vertelde: ‘Omdat je vele vragen had over dit onderwerp, gaan we je een les geven die vrijwel geen mens begrijpt en ook vaak niet wil aanvaarden, maar die in werkelijkheid zeer grote gevolgen heeft voor iedere ziel die in de neutrale zone verblijft. Je hebt in een vorige les op een andere reis kunnen zien hoe de neutrale zone functioneert en je hebt daarin de zeven stadia mogen zien die de ontwikkeling van de ziel doorloopt (Visioenen en uittredingen, Visioen 2 en 3). Je hebt kunnen zien dat in het tweede stadium, of tweede periode, de ziel een tweedeling ondergaat en tevens een geesteslichaam krijgt. De tweedeling levert de zielenhelften op die eeuwig bij elkaar horen [en in de neutrale zone naar elkaar blijven zoeken], maar die door de evolutieperiodes heen voor lange tijd gescheiden kunnen zijn.

Je hebt toen ook kunnen zien dat in de derde evolutieperiode , het derde stadium, de zielen met hun geesteslichaam nu ook een stoflichaam kregen. In de les die je nu ontvangt, gaan we hier dieper op in, want het is van belang voor jezelf en voor anderen dat hier meer begrip over bestaat [en ontstaat].

Stoflichamen zoals je die nu kent zijn langgeleden gecreëerd om als voertuig te dienen tijdens het leven op een planeet. Hoe deze creatie is geschied zal nooit worden gepenbaard en de reden daarvoor is overduidelijk, want van deze kennis kan men veel misbruik maken [vandaar dat wetenschappers in de genetica nooit in staat zullen zijn om mensen de dupliceren of na te maken; een geruststellende gedachte! aquarius].

Al naar gelang de fysieke omstandigheden op een planeet, zoals temperatuur, licht, aantrekkingskracht en natuurlijke hulpbronnen, zal daar een bijbehorend lichaam uit voortkomen dat als geschikt viertuig kan dienen op die planeet. De meest universele vorm waarin een dergelijk lichaam zich manifesteert, is die van de hominide, dat wil zeggen dat het merendeel van de intelligente wezens in jullie universum er in grote lijnen zo uit zullen zien als jullie zelf. [Die hominide wezens zullen dus in geestelijke zin als zielen in een stoffelijk lichaam en dus als mens mogen worden beschouwd met dien verstande dat het DNA globaal gelijksoortig is, maar met afwijkende verschillen die te maken hebben met de verschillende zielstaken die verschillende ‘stromen’ of groepen mensen in ons universum te vervullen hebben. aquarius].

Dit type lichaam heeft vele lesmogelijkheden, maar er zijn ook vele andere vormen van lichamen bekend die je volstrekt niet in dit verband zou herkennen. Enkele van deze lichaamsvormen heb je mogen ontmoeten op de vele reizen die je hebt gemaakt.

De lichamen die je nu op aarde kent, bestaan uit twee geslachten waarvan de “blauwdruk” al in de tweede evolutieperiode is gemaakt. Bij het creëren van de stoflichamen zijn er gevoelens toegevoegd die ervoor zorgen dat men seks fijn vindt, en primitieve vormen van aantrekkingskracht zorgden ervoor dat zowel dat zowel de aarde als andere planeten snel bevolkt raakten. Dee situatie is ook nodig om de ziel de les te leren dat men andere nodig heeft. De geslachtsdrift zorgt ervoor dat de ziel verbintenissen aangaat waarvan men leren kan. De ziel zal dit uit zichzelf nooit doen. Deze gevoelens zijn op primitief niveau noodzakelijk chemisch en worden in het lichaam veroorzaakt door verschillende hormonen, alsmede andere chemische processen. In dat eerste stadium was het nog niet zo belangrijk hoe, wanneer en bovenal met wie de men de liefde bedreef want hoe eenvoudiger de ziel, hoe ruimer de contactmogelijkheden waren. Maar naarmate men geestelijk bewuster wordt, is het van belang dat men dit proces beter beheerst. Let nu goed op, want je gaat iets zien wat niemand gezien heeft.

Wordt vervolgd

Liefde en seksualiteit

[Bron: Hiddinga, Man, vrouw en zielenbewustzijn, p.91 e.v.]

Vraag: Wat is de rol van seksualiteit in liefde, is het soms beter om celibatair te zijn als men zich spiritueel wil ontwikkelen of niet? Waarom moeten we boven onze seksuele driften uitstijgen, terwijl wij toch als mens de seksualiteit blijven ervaren en dit ook overheerst in liefdesrelaties?

Antwoord: Visioen 10. Liefde, seksualiteit en de ziel

Ik verliet mijn lichaam en was heel snel weg. Mijn begeleidster wachtte al op mij. Wij kwamen in een vreemde ruimte die op niets leek wat ik eerder gezien had op mijn reizen. Er was geen echte vorm in te herkennen, maar gaf toch de indruk een soort gigantische bloemkelk te zijn. In het midden van de kelk was een platte vloer en daarop stond een wezen dat veel licht bij zich droeg en dit ook uitstraalde. We gingen naar deze engel toe en hij sprak: ‘Je krijgt nu een les in liefde en seksualiteit en dit is een vervolg op een les die je eerder gekregen hebt (Visioenen en uittredingen, Visioen 15). Deze les is van belang omdat niemand op aarde dit echt begrijpt, ondanks het feit dat vrijwel elk mens hiermee bezig is. Het is een onderwerp dat mensen ook beheerst en voor een heel belangrijk deel hun leven bepaalt. Ik zal je nu een aantal beelden laten zien en in die beelden zul je steeds tegelijkertijd de stoffelijke en de geestelijke kant mogen zien.’ De engel legde zijn handen over mijn ogen en door de warmte en de uitstraling daarvan volde ik ze veranderen. Toen ik weer opkeek, zag ik verschillende menselijke situaties op aarde. Ik zag hoe een paar de liefde bedreef. Beide partners waren erg ‘laag’ en eenvoudig in hun ontwikkeling. De aantrekkingskracht was hoofdzakelijk fysiek en slechts gevoed door hormonale, primaire geslachtsdrift. De daad was vrij ruw en uit de manier waarop zij met elkaar omgingen sprak geen liefde. Het was snel voorbij en in hun geesteslichaam zag ik de energie, die hen opgezweept had, nu weer snel afnam en wegvloeide. Er was geen enkel gevoel van liefde of geestelijke bevrediging, maar slechts een bevrediging van de lichamelijke behoeftes die hun oorsprong hadden op hormonaal niveau.

De engel sprak nu weer en zei: ‘Dit is seksueel gedrag op het eenvoudigste niveau. Het geeft de indruk dierlijk te zijn en welbeschouwd is het dat ook. Wat jullie namelijk vergeten is dat het menselijk lichaam een voortbrengsel is van de planeet waar jullie op wonen. Zuiver technisch gezien is het menselijk lichaam slechts een van de diersoorten die geëvolueerd is vanuit het begin van dit leven. Heb maar geen illusies dat het menselijk lichaam iets anders is dan dat. Wat jullie onderscheidt van de dieren is jullie ziel en geestkracht. Als er geen geestkracht is die gestuurd wordt door een hoogstaande en bewuste ziel, dan gedragen menselijke lichamen zich op dezelfde als alle andere diersoorten. Jullie voelen een seksuele prikkel, opgeroepen door het beeld van een mooi lichaam, en het menselijk lichaam reageert erop. Wat dan plaatsvindt, heb je nu kunnen zien. Maar jullie zijn niet alleen maar lichaam. Het is juist de ziel die in dit lichaam woont die deze beleving met leren ervaren op een andere manier. Kijk nu nog maar eens en dan zie je een heel andere situatie.’

Ik keek nu weer naar het beeld dat in het midden van de kelk te zien was. Er was nu een ander paar. Het verschil was heel erg groot. Zij naderden elkaar vanuit een heel ander gevoel. Er was een sterke zielsband en de liefde voor elkaar was groot. De primitieve vorm van energie die te zien was bij het eerste paar en die enkel hormonaal bepaald was, was nu niet te zien. Zij naderden elkaar vanuit een zuivere intentie om elkaar lief te hebben. Het was vooral aantrekkingskracht tussen de zielen die hier de hoofdrol speelde. Dit was vooral te zien doordat zij elkaar in de ogen keken in plaats van naar elkaars lichaam. Ik kon zien dat hun zielen al met elkaar versmolten voordat zij elkaar fysiek aanraakten. In de toenadering hadden ze zich zo voor elkaar opengesteld, dat hun individuele energievelden al met elkaar versmolten waren. Het was een groot licht. De lichamelijke vorm van liefde bedrijven was nu alleen nog maat een kristallisatie van datgene wat op zielsniveau al aanwezig was. De lichamelijke uitdrukking vorm was nu complementair aan deze zielsversmelting en de energie die opgewekt werd tijdens het beleven van de liefde me elkaar, was groots en rustig en reikte tot ver in de sferen, waar zij versmolt met een andere energie die ik nog nooit gezien had. Het leek alsof de energie die zij opwekten op de een of andere manier iets toevoegde aan die andere energie en er ook iets van afnam, alsof er een soort uitwisseling plaatsvond met iets wat universeel was. De energie bleef nog lange tijd aanwezig in hen, ook lang nadat zij gestopt waren. Ik stond geëmotioneerd en diep onder de indruk te kijken. Ik had zoiets al eens eerder gezien tijdens een vorige les (hierboven al genoemd), maar het was me nu duidelijk dat juist de zielenverbinding van het grootste belang is en dag op de een of andere manier de energie, opgewekt tijdens het seksuele samenzijn, een uitwisseling had met een goddelijke vorm van energie.

Het beeld verdween en de engel sprak weer: ‘Je hebt nu een andere vorm van liefde gezien en wat je heel duidelijk hebt kunnen waarnemen is dat er, naarmate de ziel in bewustzijn is gevorderd, andere krachten in het spel zijn dan alleen maar hormonale en andere chemische processen in het lichaam die de geslachtsdrift veroorzaken. Werkelijke liefde, van ziel tot ziel, mag in de stof uitgedrukt worden door een liefdevol samenzijn waarin men zacht, strelend en zuiver met elkaar omgaat en waarin seksualiteit een grote rol speelt. Wat de ziel al op zielsniveau doet, wordt dan gevolgd door het lichaam en tot het lichamelijke contact. Met andere woorden, het is van belang om eerst de ziel te laten spreken en dan pas het lichaam. Dat wordt bedoeld als je verteld wordt dat men de seksuele aantrekkingskracht te boven moet komen. Het is de bedoeling dat men de primaire gevoelens, die hoofdzakelijk lichamelijk zijn en die veroorzaakt worden door chemische processen in het lichaam, te boven komt. Dit is heel moeilijk voor veel mensen, want zelfs als men al een begin heeft gemaakt met zijn geestelijke ontwikkeling, speelt dit nog steeds een grote rol. Je krijgt dan juist het tegendeel van wat j zou verwachten: men verliest zich in een overdreven gevoel voor het lichamelijke en d lichamelijke beleving. Er ontstaan dan situaties die je kunt waarnemen bij veel spirituele bewegingen en in de praktijken zoals tantrische seks en dergelijke. De liefdesband van de ziel wordt ook hier vaak volkomen over het hoofd gezien. Men evolueert slechts van het grove dierlijke tot een verfijnde dierlijkheid, waarin de lichamelijke beleving nog steeds vooropstaat, en men denkt dan door deze krachten te sturen energiecentra en de ziel te kunnen activeren. In werkelijkheid zou het precies omgekeerd moeten gaan. De liefde moet eerst vanuit de ziel beleefd worden, waarbij het lichaam de gevoelens van de ziel volgt en het lichaam gebruikt mag worden om elkaar ook die liefde te geven die men vanuit de ziel voor elkaar voelt. De energie die hier gecreëerd wordt door een dergelijke liefdebeleving is zo groot, dat er interactie is met het goddelijke. Op deze manier worden zowel ziel als lichaam verrijkt. Het resultaat is dat men na een dergelijke liefdesbeleving ook werkelijk voldaan en bevredigd is en men zich volkomen gelukkig voelt, dit in tegenstelling tot het voorbijgaande gevoel van een orgasme dat slechts op fysiek niveau beleefd wordt.

Wordt vervolgd