De spirituele les die Musk aan ons gewone mensen zichtbaar heeft gemaakt, omdat iedereen een leven als moordenaar of keizer, dan wel klootzak-visionair heeft of zal meemaken; want dat is de opleidingsroute naar het volmaakte bewustzijn van de Verheven Meester @volkskrant

Stelling: Ieder mens die heeft gekozen voor levens op planeten en dus ook de aarde (als eindexamenklas), heeft alle archetypische levensvormen meegemaakt, óf is eraan bezig, dan wel ergens halverwege. Dit zit besloten in ons kosmische plan dat in ons hart ligt opgeborgen en dat door onszelf geopenbaard kan worden als wij intensief en met doorzettingsmacht blijven zoeken naar dat zielengeheim. Daarom zijn alle levens die we meemaken ‘parallel’ aan elkaar en kun je ook spreken van een toneelspel, dat in de ‘werkelijkheid van ons realiteitsbesef’ als werkelijk ‘aandoet’, maar kosmisch niet zo is. Daarom kunnen wij nu dit boek kennis maken van wat wij al hebben meegemaakt of nog zullen gaan meemaken.

De klootzak-visionair (Laurens Verhagen, Boeken/de Volkskrant, 16-9-23)

Recensie | Elon Musk

Deze week verscheen de biografie van Elon Musk, en dat leidde meteen tot ophef. Biograaf Walter Isaacson, die de rijkste man ter wereld twee jaar lang volgde, dist een smakelijk verhaal op. Maar zijn fascinatie voor gemankeerde genieën zit hem in de weg.

In 2021 raakt Elon Musk geobsedeerd door een nieuw strategisch spel voor meerdere spelers op zijn iPhone: Polytopia. Net als eerder bij andere games gebeurde, bij Civilization bijvoorbeeld, kan hij zich daar totaal in verliezen om stoom af te blazen en zijn strategische ideeën voor zaken aan te scherpen. Tijdens een bezoek aan de Tesla-fabriek in Berlijn gaat hij zo op in het spel dat hij besprekingen met managers uitstelt.

De anekdote is typerend voor ’s werelds rijkste man. Volgens zijn biograaf Walter Isaacson, die de afgelopen dagen al het nieuws haalde met de passage dat Musk een Oekraïense droneaanval op de Krim saboteerde, kan diens complexe karakter misschien beter worden begrepen aan de hand van zijn levenslange enthousiasme voor strategische videogames. Bij Polytopia kiezen de spelers een personage en strijden ze om technologieën te ontwikkelen en een monopolie in grondstoffen te verwerven en voeren ze veldslagen om een rijk te vormen.

Isaacson, die eerder al lijvige biografieën over onder andere Steve Jobs en Albert Einstein publiceerde, schrijft dat zulke games voor Musk een manier zijn om te ontsnappen aan het ‘emotionele drama dat hij doorgaans aantrok’. Maar misschien nog wel belangrijker: Musk denkt beter te functioneren door het spelen van games. Samen met zijn broer stelt hij zelfs een aantal levenslessen op aan de hand van Polytopia.

Speel het leven als een game, is een ervan. Een ander: wees niet bang om te verliezen. In Musks eigen woorden: ‘De eerste vijftig keer doet het pijn. Als je gewend raakt aan verlies, speel je elk spel met minder emotie. Je wordt onverschrokkener, neemt meer risico’s.’ En wat te denken van deze les: empathie is geen pluspunt.

Het is Musk ten voeten uit. De topman van X, Tesla, Neuralink, SpaceX, the Boring Company en xAI wordt sowieso niet geplaagd door een overschot aan empathie of een tekort aan het nemen van risico’s. Hij wordt zelfs zo goed in Polytopia dat hij de bedenker verslaat. ‘Het komt erop neer dat ik gewoon ben voorgeprogrammeerd voor oorlog’, geeft Musk als verklaring voor zijn talent.

Wat heet. Zijn privéleven en zijn zakelijke avonturen worden gedomineerd door fysiek en mentaal geweld en het nemen van absurde risico’s. Dat begint al vroeg, in het Zuid-Afrika van de jaren zeventig, waar Elon opgroeit. Het is een extreem gewelddadige omgeving, schetst Isaacson.

Musk is sociaal onhandig en wordt gepest op school. Tijdens een zomerkamp is het normaal dat de jongste deelnemers in elkaar worden gebeukt, wat Musk ondergaat. Tot overmaat van ramp heeft hij een vader die ‘een schurk en charismatische fantast is’. Die vader, Errol, schept er plezier in Elon voortdurend te kleineren. ‘Hij leerde angst uit te schakelen’, vertelt Musks eerste vrouw, met wie hij vijf kinderen kreeg. ‘Als je angst uitschakelt, moet je misschien ook andere dingen uitschakelen, zoals vreugde of empathie.’

Terecht staat Isaacson uitgebreid stil bij Musks jeugd, die deels een verklaring biedt voor zijn vreemde gedrag en onsympathieke karakter. En volgens Isaacson ook voor Musks weinig rationele besluit Twitter, nu X, te kopen. ‘Hij werd als kind geslagen en gepest op de speelplaats’, schrijft de biograaf. De speelplaats is zijn hele leven een ‘buitengewoon pijnlijk oord’ gebleven. Nu kon hij eigenaar worden van de grootste speelplaats ter wereld, Twitter. Met Musk zelf als grootste pestkop, maar dat zegt Isaacson er dan weer niet bij.

Het heeft natuurlijk ook iets tragisch: Elon Musk die op zijn 17de naar Canada vertrekt omdat hij moet vluchten van zijn vader, maar niet kan voorkomen dat hij toch wel erg op zijn vader lijkt. ‘Soms was Errol joviaal en grappig, maar op andere momenten werd hij duister, deinsde hij niet terug voor verbaal geweld en was hij in de ban van fantasieën en complotten.’ Het lijkt wel over Elon te gaan. Overigens betitelt Musk zichzelf als bipolair en iemand met asperger.

Musk gaat niet van nature relaties aan, noch persoonlijk, noch professioneel. Bij zijn eerste bedrijven (Zip2 en PayPal) laat hij zien dat hij collega’s kan inspireren door knoerthard te werken en een duidelijk einddoel te formuleren. Maar hij treitert ze ook en maakt ze bang. ‘Collegialiteit was niet zijn sterkste punt’, schrijft Isaacson eufemistisch.

Dat is nooit veranderd. Tegelijk wekt het bewondering hoeveel Musk voor elkaar heeft gekregen en hoeveel ballen hij tegelijk in de lucht kan houden, zowel privé (voor zover dat lukt althans; Musk heeft tien kinderen bij drie vrouwen) als professioneel. Wat ook bewondering wekt, is Isaacsons beschrijving van Musks bedrijven, de successen en de conflicten.

De biograaf volgde Elon Musk twee jaar lang, woonde besprekingen bij en kreeg toegang tot mails en appjes. Ook praatte hij met vrienden, exen, collega’s, familieleden en vijanden. Musks dochter Jenna, die na haar transitie ieder contact met haar vader verbrak, zit daar niet bij. Volgens Musk is de breuk een rechtstreeks gevolg van het ‘virus van het woke-denken’, maar wat Jenna zelf denkt, hoort de lezer helaas niet.

Er wringt nog iets. Isaacson lijkt een fascinatie te hebben voor gemankeerde genieën. Bij Musk staat bij voorbaat vast dat hij een held is en het hele boek staat in het teken van deze drietrapsraket: problematische jeugd leidt tot complex karakter leidt tot heldendaden. Isaacson dist het allemaal smakelijk op, maar het clichébeeld van klootzak-visionair is ook wat gemakzuchtig.

*Zoals uit de stelling blijkt : iedereen heeft een archetypisch leven meegemaakt en wat Musk in dit boek laat zien, heeft een gevorderde spirituele ziel ook meegemaakt.

[NON-FICTIE : Walter Isaacson, Elon Musk. Spectrum; 704  pagina’s; € 29,99.]

https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/1977/pages/74/articles/1895101/74/1

Ecdyson en het non-moleculaire lichaam (waarmee vreemde virussen bestreden kunnen worden) die samenwerkt met kosmische velden

[Bron: Geoff Stray, Voorbij 2012; Een volledig overzicht van eindtijdvoorspellingen. [Ankh-Hermes bv – Deventer 2008; 285/286 – Aanhangsel 2]

‘Zoals in hoofdstuk 21 is beschreven heeft dr. Charles Muses, alias Musaios, in zijn boek The Lion Path uit 1985, aangevoerd dat de Egyptenaren een techniek hadden ontwikkeld waarbij klanken, lichten en een toen nog niet gedetermineerde plant (die later is geïdentificeerd als khat; nu welbekend, jw) werden gebruikt om een roestig ventiel te openen, ofwel de productie te activeren van hormonen die lijken op het ecdyson (ecdysteron) dat door insectenlarven wordt geproduceerd, dat het mogelijk maakt dat de volwassen vorm tevoorschijn komt. Op deze manier zouden ze de zwangerschapsperiode van een non-moleculair lichaam bevorderen, waardoor het overleven van het bewustzijn na d fysieke dood mogelijk zou worden. Zoals eerder gezegd staan op iedere buitenste mummiekist samengevouwen vleugels afgebeeld, als nabootsing van de vleugels die in relief op een pop zichtbaar zijn. Het proces werd ruim voor de dood ingezet en tijdens de 70 dagen durende balsemperiode voltooid, in connectie met de 70 dagen durende verdwijning van Sirius.

Muses, wiskundige, filosoof en computerwetenschapper, is ervan overtuigd dat het synchrone perihelium (het punt op de omloopbaan dat het dichtst bij de zon is) van Pluto, met het periastron (de dichtste benadering van twee sterren tot elkaar) van Sirius B en Sirius A, die beide in 1994 plaatsvonden en die samen slechts eenmaal per 90.000 jaar optreden, een stroom van resonerende energieën mogelijk maakte, en de mogelijkheid van een evolutionaire spring voor degenen die gereed zijn om de door de Egyptenaren achtergelaten aanwijzingen op te volgen. Hij heeft een reeks audiocassettes gemaakt met geluiden die uit speciale frequentiecombinaties bestaan, bedoeld om gebruikt te worden tijdens meditaties op astrologisch voorbestemde momenten, met het doel de hogere menselijke analogie van het lepidopterische metamorferende hormoon, ecdysteron te produceren. Dit zou vervolgens bepaalde genen activeren met functies die anders onbereikbaar zouden blijven. De transformerende energieën zouden in januari 1999 afnemen en tegen mei 2000 zijn gestopt. Muses zegt dat de mensen die niet voor dat moment hun ontwikkeling hebben kunnen voltooien moeten reïncarneren op de levendragende planeten van andere zonnestelsels die zich in een latere (en niet-plutonische) Metacyclus bevinden. Hij verwacht een culminatie van het hele proces op 12 november 2004,  – een jaartal noemen is altijd verkeerd, want onvoorzienbaar wanneer iets gebeurt, jw -, het moment waarop volgens hem de aardeveranderingen zijn begonnen.’

*Ter afsluiting: ik gaf eerder aan dat jaartallen nooit genoemd mogen/kunnen worden omdat de tijdspaden van de stoffelijke wereld en de nonfysieke sferen – hoewel tijd- en ruimteloos – toch een eigen tijdsbewustzijn kent in de vorm van eonen  – altijd anders lopen. Het was dus niet verstandig om deze datum van 12 november 2004 te noemen (want volgens Google nietszeggend: https://www.datum.nl/12-11-2004; https://www.google.com/search?q=12+november+2004&oq=12+november+2004&aqs=edge..69i57j0i22i30l6.2012j0j1&sourceid=chrome&ie=UTF-8 !). Uit deze tekst blijkt dus hoe het sjamanisme bijvoorbeeld werkt in samenwerking met natuur en planeten of andere hemelconstellaties. Die zijn op aarde ook toepasbaar, maar dan wel met bevoegde (sjamanistische) healers.

Heb ik ooit onze klimaatwetenschappers en aanverwante specialisten horen spreken over zonnevlekken etc?

Zonnevlekken -> Zonnevlammen -> Verschuiving Magnetisch Veld -> Verschuiving Oceaan- en Luchtstraalstromen -> Extreme Weers- en Menselijke Verstoringen.

*Zijn onze wetenschappers aan het slapen of zo in hun eigen beperkte 3D-vakgebied bezig dat ze geen notie hebben van aanverwante ontwikkelingen – over feiten durf ik niet meer te spreken – dat ze zich daarvoor afsluiten?

[bron: weer Peter Toonen, p.49]

Eigen evolutiecycli voor de aarde, de gehele Schepping en voor de Scheppende oerbron zelf

‘Onvoorwaardelijke liefde is de verbindende kracht tussen het Absolute en het Manifeste bewustzijnsniveau van God, van mij. Op dezelfde manier dat jullie, net als de gehele Schepping, eigen evolutiecycli hebben, heb ook ik mijn eigen evolutiecycli. Elke keer dat ik mijzelf in de materie manifesteer, onderga ik bepaalde ontwikkelingsprocessen die bij de dynamiek van God, bij mezelf als geheel horen. In de huidige cyclus telt het ontwaken van mijn bestaan in de materie een centrale rol. In deze cyclus speelt het openen van jullie harten en het bewust ervaren van jullie Goddelijkheid een centrale rol. Zo komen we tot elkaar. Op deze manier wordt onze eenheid manifest.’

[Bron: Gabriela en Reint Gaastra-Levin, Jij bent God zeggen Maria Magdalena, Jezus en Maria. 2009; 18-19]